BOEREN TREKKEN OP. 'n STEEK VAN EEN WESP IN DE LIP KLOOSTERBALSEM Baqdiiksch Overzicht Buitenland Naar Stockholm om feest te vieren naar Kopenhagen om te demonstreeren! HET HOOGE NOORDEN. In Denemarken. Het Italiaansch-Abessinisch conflict. Overeenstemming bereikt I ïn de ediüe van gistel- schrijft het „Giernale dltalia" dat Italië van de verschillende landen niet meer dan strikte neutraliteit vraagt, hetgeen in sluit dat geen wapens 1H Abessinië Wór den ingevoerd. Het blad herhaalt hel dreigement dat Italië rekening zfll hWU- den met het neutrale of vijandige standpunt dat andere landen innemen, bij het bepalen van Italië's buitenland- sche politiek. MUNSTER'S BISSCHOP DIENT ROSENBERG VAN REPLIEK. „Liever alles te lijden dan plicht te verzaken". DOET ZIJN UP OPZWELLEN Dank zij dea KLOOSTERBALSEM verdwijnt da iwellini dlract AKKER'S Oeen goud zoo goed' ■tt OTTO STRASSER ZAL UIT GRIEKENLAND WORDEN GEZET. (Van onzen correspondent). In een Midden- Zweedsche dorpskerk, die er nu met haar ruischende berken droomend ligt tusschen de golvende velden met zacht in den zomerwind wuivende tarwe, stond ik dezer dagen onder een kostelijke koperen kaarsenkroon, die breed-uit haar goudglan zende kronkelarmen hief en in haar zwaren bol de kerk met het bloemengetooide altaar, de donkere banken, de witte wanden en zon- doorgloorde ramen en dan jezelf in lach- spiegelcaricatuür spiegelde. In fijne letters was er rondom dien bol gegraveerd, dat de gemeente deze kroon aan de kerk geschonken had „in het rijke oogstjaar 1934". Een waarlijk grootsch geschenk voor de ze gemeente, die haar dominee met nog drie andere gemeenten in de buurt deelen moet, maar 1934 leverde dan ook in heel den lan de een oogst op, die kwantitatief zoowel als kwalitatief de recordoogsten van de vooraf gaande jaren nog verre overtrof. Toch zouden de boeren van die kleine plattelandsgemeente moeilijk uit dank voor den goeden oogst hun oude kerkje die kost bare kaarsenkroon hebben kunnen schenken, wanneer zij voor hun producten wereld markt-prijzen hadden gekregen, wanneer Zweden niet zijn crisismaatregelen had, waardoor voor tarwe en rogge prijzen ge garandeerd worden, die een flink stuk boven dfe prijken op de wereldmarkt liggen. En als je dan weet, dat Zweden nog een jaar of vijf geleden in groote uitgestrektheid tarwe en rogge moest importeeren, maar sedertdien onder hét maal- en menggebod en de als een noodzakelijke consequentie daaraan gekop- lde prijsregeling zooveel over-geproduceerd eeft, dat het rijksgraanbureau, ondanks ex port tegen dumpingsprijzen en opruiming van gedenatureerd graan als veevoeder, thans, vlak voor de nieuwe oogst binnen komt, meer graan in zijn pakhuizen heeft op geslagen dan binnenslands in een jaar ver bruikt wordt, en dat de staat op die rege ling nu al een zestig millioen kronen heeft mogen bijpassen dan stemt het tot tevredenheid, dat althans in deze gemeente de verdienste zoo goed was, dat er een extra- "tje voor de verfraaiing van de kerk op kon overschieten, dan besef je opnieuw, dat die vaak-becritiseerde crisisregeling toch resul taat heeft gehad. En ook elders kan men veelal niet meer spreken van landbouw-crisis, omdat de pro ductie, die hoofdzakelijk op het voorzien van de binnenlandsche markt is gericht, den boeren thans een relatief behoorlijke verdien ste oplevert, dank zij de crisismaatregelen. Zouden die echter plotseling vervallen, dan zou de nu gunstige toestand tegelijkertijd in een chaos veranderen. Maar de kans daarop is wel zeer gering, de sociaal-democraten, die thans aan de regeering zijn, hebben hun welvaarts-plannen slechts kunnen uitvoeren door samenwerking met de boerenpartij en daarom moesten zij, wat den steun aan den landbouw betreft, wel voort gaan op den tevoren door boeren en conservatieven uitge zetten weg. Zoo is de toestand zij het ook kunstma tig langzamerhand aanmerkelijk verbe terd, zoo kan de boer nu weer vrij onbekom merd op een Zondagnamiddag met moeder- de-vrouw tusschen zijn akkers gaan en met een tevreden glimlach de korrels bekauwen, zoo ook kan hij er nu in den drukken tijd met een gerust geweten een dagje af nemen om in de koninklijke hoofdstad, op 't onvol prezen openluchtmuseum Skansen, den „Dag van den Boer" te vieren en naar 'n rede van den sociaal-democratischen premier te luis teren. Bij tienduizenden zijn ze Zondag uit heel Midden-Zweden en bij kleinere groepjes uit verder afgelegen gewesten naar Stockholm opgetrokken. Oude boeren en jonge boeren in gestandaardiseerde confectiepakjes of de wat stijve Zondagsche kleedij van den dorpskleer maker, boerinnen in bonte kleederdracht en boerendochters in toiletjes volgens het laat ste nummer van de modetijdschriften, hebben ze daar eerst in de ochtenduren de groot- sche installaties van de coöperatieve melk- centrale bewonderd, door den tuin van het Stadhuis of over het plein van het Slot ge wandeld, op uitnoodiging van een sociaal democratisch blad een pleziervaart onder Stockholm's bruggen gemaakt of de maalde rij en de andere fabrieken van de coöperatie ve groothandelsvereeniging bekeken, om daarna dan naar Skansen te gaan, zoodat er om twaalf uur al een vijftigduizend perso nen de tourniquets waren gepasseerd. Een boerenfamilie uit Harjedalen had er met de bruin-bonte bergkoeien de oude hoeve uit Alvros betrokken, boerderijen uit Scho nen en Halland waren er weer bewoond, weer in gebruik, voor het buitengoed Skoga- holm stonden glanzende moderne landbouw machines naast de landbouwwerktuigen uit het begin van de vorige eeuw opgesteld voor een leerzame vergelijking. Men verdrong zich om alles te zien, wat men eiken dag in het daaglijksche leven te zien krijgt, om de schapen en de koeien en de paarden, om de bruin-verweerde houten hoeven en hutten, om het weidie bii de kerk, waar jonge kerels demonstreerden noe men maaien moet en meisjes volgens alle regelen der kunst het gras tot oppers bijeen harkten. En weer wat later stroomden duizenden samen bij een grasveld, waar vijf boeren dochters in lange witte laboratoriumjassen wedstrijd hielden in het melken van tien glanzende zwart-bonte koeien. Het ging om snelheid en vooral ook om zindelijkheid, hou ding, techniek, de leiders gaven tekst en uit leg en de toeschouwers leverden critiek, maar waren toch vol aandacht voor de ver richtingen van de vijf meisjes en vooral voor Majken Olsson, een domineesdochter uit de buurt van Uppsala, die met haar twee zus ters het boerenbedrijf van vaders pastorie bestiert en als winnares van de Zweedsche kampioenschappen in 't melken haast even beroemd is als een recordhouder in 't ski- ringen of het hardloopen over zooveel-hon- rd meter. En voort ging het feest. Vijf zenuwachti ge keuterboertjes ontvingen van den premier een zilveren bord met inscriptie als een er kening van ,den in stilte verrichten noesten arbeid op het land", volksdansers in bonte dracht zwaaiden rond, speellieden streken oude melodietjes op hun fiedels, men stond lang in queu op het marktplein om melk of boterhammen te bemachtigen, men zong ge meenschappelijk van zonnige zomerdagen en lachende blauwe oogen en velden vol gol vend graan en in den avond klonk van Ti- voli's dansvloer een melodie over, die dezen dag wel heel toepasselijk was: „Happy days are here again En terwijl de deelnemers aan het groot- sche boerenfeest in de Zweedsche hoofdstad met extra-treinen en stoffige bussen naar huis terugkeerden, stooirihn O'.er de Deen- sche wateren extra veerbooten van oever tot oever, daverden extra-treinen op Kopenha gen aan, snorden heel den nacht tallooze auto's vol boeren langs de wegen naar de hoofdstad, waar Maandagmorgen veertig duizend boeren op het door de vier paleizen van Amalienborg omgeven slotplein demon streerden voor spoedige, krachtige crisis maatregelen en tegen „de regeering en den Rijksdag, die vijf jaar lang niet naar de boe ren hebben willen luisteren" en nu een laat ste waarschuwing zouden krijgen. In Denemarken is de agrarische productie, in tegenstelling tot Zweden, in hoofdzaak op den uitvoer ingesteld, in Denemarken heeft de internationale crisis zich dus krachtiger doen gevoelen, zijn de moeilijkheden voorna melijk van anderen aard en is de mogelijk heid om door ingrijpende regeeringsmaatre- gelen merkbare verbetering te brengen ook veel geringer. De crisis duurt er nog voort en al valt voor sommige categorieën en in verschillen de gewesten eenige verbetering te constatee- ren, toch ziet het er voor velen naar uit, dat de toestanden, die men thans normaal pleegt te noemen, vooreerst niet of wellicht nimmer terug zullen keeren. Nu staat er een oogst te velde, die zoo goed is als men in jaren niet gehad heeft, maar in stede van tevreden en gelukkig, zoo als dat in normale omstandigheden het ge val geweest zou zijn, heeft dat vooruitzicht de boeren nog wanhopiger, nog verbitterder gemaakt omdat het graan slechts met een vijftig procent verlies op de productiekosten van de hand gedaan zou kunnen worden, aangezien Denemarken geen maal- en meng gebod, geen invoerverbod en geen bescher mende invoerrechten op graan heeft. Sedert eenige jaren bestaat er in Dene marken een organisatie, Landbrugernes Sam- menslutning oftewel L. S„ die aanvankelijk fn het grensgebied Zuid Jutland den meesten aanhang had en er nogal nationalistisch ge tint werd, maar door haar agitatie-methodes ook elders in den lande duizenden en duizen den leden gekregen heeft en nu moeilijk meer een politieke partij genoemd kan worden, een soort vak- of klasse-organisatie is gewor den, waarbij zoowel nationaal socialisten als communisten, grootgrondbezitters als keuterboertje zijn aangesloten. L. S heeft een lange reeks eischen, waar van verdere depreciatie van de Deensche kroon in verhouding tot het pond sterling, een prijztnregeling, waardoor de productie prijzen gegarandeerd worden, verlaging van bepaalde vaste lasten, gelijke arbeidsvoor waarden voor landbouwers en industrie- arbeiders er eenige zijn en de organisatie heeft al herhaaldelijk aangekondigd, dat zij alle ten dienste staande middelen zal gebrui ken om die eischen verwerkelijkt te krijgen, desiioods door den export of de geheele productie te staken. Toen is, hoe weet men niet precies, een tijd geleden het plan opgekomen om een op- marsch van de boeren naar de hoofdstad te organiseeren om zich, met voorbijgaan van de regeering, direct met zijn eischen tot ko ning Christiaan te wenden, om te demon streeren voor spoedige en krachtige maatre gelen ter bestrijding van den landbouwcrisis en tegen de regeering en den Rijksdag, die, zooals de heeren van L. S. het uitdrukken, niet naar de boeren hebben willen luisteren en lijdzaam toezien, dat die Deensche land bouw niet-rendabel blijft en jaarlijks een ver lies van rond 200 millioen kronen oplevert. Eerst voelde men, ook in de leidende krin gen, die de regeering geenszins sympathiek gezind zijn, weinig voor het plan. Maar toen de Kopenhaagsche politie mededeelde, dat betoogingen in de uinnenstad niet toegelaten konden worden en L S.-agitatoren dit gin gen uitleggen als een poging van de hoofd stad om het boerenvolk te beletten zich tot zijn koning te wenden, nam de animo voor een „opmarsch' met den dag toe, werden er voorbereidende vergaderingen belegd, waar men een zeer scherpen toon aansloeg, be sloten coöperatieve zuivelfabrieken en slachte rijen de reiskosten van hun leden te vergoe den, werden er extra-treinen en extra-booten besteld en kreeg een commissie te zorgen voor de inkwartiering van duizenden boeren, die niet op den dag van de demonstratie nog naar huis terug zouden keeren. En zoo verzamelden zich Maandagmor- f;en een veertig-duizend boeren uit alle dee- en van Denemarken op het slotplein van Amalienborg. Alles ging ordelijk, alles ging rustig, wie het insigne van den opmarsen der boeren had werd toegelaten, wie dat niet had hield de politie tegen. Men zong volksliederen, men hief het gebruikelijke nc gen-voudig hoera aan, toen de koning vei gezeld door de koningin en het krocnpiiu lijk paar op het balcon van het koninklijk paleis verscheen, men zong weer liederen toen de deputatie naar binnen was om ko ning Christiaan de verlangens van L. S. kenbaar te maken en men afwachtte, wat de koning antwoorden zou. Maar als constitutioneel vorst kon de ko ning niet anders antwoorden dan dat men zich tot den minister-president had tè wen den en dat hij hoopte, dat gegronde klach ten onderzocht zouden worden. Dit ant woord, dat eenige weken geleden reeds door den premier, Stauning, die nu tijdens de audiënte naast den zetel van den koning stond, was aangekondigd, ia, toen de leiders van de deputatie het aan de betoogers mede deelden, met luid gejuich begroet, hetgeen wel zeer karakteristiek is. Men heeft toen opnieuw gezongen, men heeft gejuicht voor sprekers, die in heel kor te redevoeringen de nu al zoo lang bekende eischen van L. S. nogmaals verkondigden, terwijl men tegen de voorschriften van de politie bleef wachten op het antwoord van Stauning, daar men niet naar huis wilde gaan, voor er resultaat bereikt was. Maar de deputatie keerde terug met, zooals baar leider zei, de boodschap van Stauning, dat de eischen van L. S. 's middags in een mi nisterraad behandeld zouden worden „om dat hij zelf van de dingen niet veel be greep" en er dus met de vak-ministers over moest praten. Waarna men met daverend ia-geroep den voorzitter van de economische commissie machtigde verder te handelen naar het de commissie het beste leek en be loofde niet te versagen vóór de eischen van L S. ingewilligd waren. En vervolgens ging men rustig de stad in om wat te eten, om later in den middag fn het Stadion redevoeringen aan te hooren of de hoofdstad te bekijken en 's avonds naar huis terug te keeren of zich nog wat in Ti- voli te vermaken, dat ter gelegenheid van den opmarsch der boeren een speciaal feest- vuurwerk afstak. Het eenige wat L. S. met zijn opmarsch bereikt heeft is, dat vertegenwoordigers van de vier groote partijen het enkele dagen eer der eens geworden zijn over een crisis-graan- regeling, die naar alle waarschijnlijkheid in de Woensdag begonnen buitengewone zit ting van den Rijksdag aangenomen zou wor den, dat de door conservatieven en linkerpar tijen gevormde oppositie, na geruimen tijd de plannen van de op sociaal-democraten en radicalen steunende regeering om door ver schillende nieuwe maatregelen de landbouw crisis te bestrijden, gedwarsboomd te heb ben, eindelijk gedwongen is tot samenwer king. Volgens een Rëuter-bericht uit Genèv.e is vannacKt volledige over eenstemming met. Italië bereikt over de ontwerp-resolutie inzake de oplossing van het Italiaansch- Abessinische geschil, welke resolu tie de Volkenbondsraad nog zal moeten goedkeuren. De onderhandelingen der betrok ken mogendheden over het Itali aansch-Abessinisch conflict kwa men daarmee Vrijdagavond even voor twaalven tot een einde. We gens het vergevorderde uur werd besloten den Volkenbondsraad niet meer bijeen te roepen. Deze zou hedenmorgen 10 uur bijeenkomen. De Raad zal over de hoofd-kwesties geen besluit nemen, doch slechts de verklaring der drie mogendheden aanhooren, dat zij van plan zijn te onderhandelen ter regeling van het geheele probleem, en dat zij aan den Volkenbond den 4en Septem ber daaromtrent verslag zullen uit brengen. Deze oplossing, welke geheel in overeenstemming is met de Itali- aansche wenschen, werd Vrijdag avond bereikt tijdens de besprekin gen, welke Laval met Aloisi, en vervolgens met Eden heeft gevoerd. Zij werd vervolgeus aan de Abessi- nische vertegenwoordigers medege deeld. Rome trotseert Geneeische pogingen, Gistermidag tegen vijf uur, op het4 zelfde moment, waarop de Volken bondsraad zou bijeenkomen om te zoe ken naar een vreedzame oplossing van 't geschil met Abessinië, werd te Rome hardnekkig het gerucht verspreid, dat het negende mobilisatiebevel heden zou verschijnen, waarin nieuwe buitenge woon belangrijke maatregelen voor de gereedhouding van nog meer troepen voor Oost-Afrika bekend gemaakt zul len worden. Naar de meening van politieke krin gen in Rome wil Italië hiermede tegen over de weinig succes belovende po gingen van den Volkenbond een aan duidelijkheid niets te wenschen latend bewijs geven van de Italiaansche vast beradenheid. Naar men gelooft zal bij decreet, dat Zaterdag zal worden gepubliceerd, het onder de wapenen roepen worden ge last van twee nieuwe divisies en de rest der lichting 1912. Hierdoor zullen dan vier volledige lichtingen tezamen on geveer 900.000 man, onder de wapenen zijn. „Abessinië zal ons geheel toe- behooren." I. est thans is de juiste tekst van de i ,"n™ri|l d-pian van Mm li- 11. wp'ke hi' 'jd i in Eb li nabij Na pels voor de zwarthemden heeft ge houden. Zooals uit fascistische kringen ver nomen wordt heeft Mussolini bij die ge legenheid tegen de naar Afrika gaande zwarthemden gezegd: „Gij neemt afscheid van ons met vreugde en trots. Gij zult Abessinië, dat ge nu gaat veroveren, geheel bezitten. Wij zullen ons niet tevreden stellen met gedeeltelijke resultaten. Indien iemand het eou wagen ons te weer- atmuu zullen tvlj hem te vuur en te zweurd Vebtlieflgen. Wij antwoorden de blanke verdedigers tan Abesemië met de oude Éegswijée dat het <ms wiet schelen hfttt wat ëij doph. Gij hebt de beste wapens te? wereld, ge «#t wwwve*-- winneliik, en speedig Mttlfen dfe vijf we- relddeeieh aieh vööe tl buigen en sidde ren voer de faseistische machi" Men zal zich herinneren, dat de bisschop van Munster, graaf Von Galen, onlangs den opper-president van Westfalen verzocht heeft om te verhinderen, dat de nat.-soc. rijksleider, Alfred Rosenberg, in Munster een rede zou komen houden. De bisschop vreesde, dat Rosenberg, de man van het Nieuwe Heidendom, een rede zou uitspreken, die door de katholieken in zijn bisdom als een hoon tegen hun heiligste gevoelens zou worden beschouwd. De opper-president bracht den wensch van den bisschop naar de regeering te Berlijn over, die daaraan echter niet voldeed. Rosen berg sprak zijn rede uit, waarin hij het ver zoek van den bisschop memoreerde. Een ge volg hiervan was: anti-nationaal-socialisti- sche betoogingen voor het paleis van den bis schop. Graaf von Galen hield den dag daarop een groote processie en sprak de duizenden katholieken toe. Zij rede werd opgenomen in het orgaan van het bisdom Munster, dat in beslag werd genomen. „De Tijd" drukte gisteren deze rede af, die als volgt luidt: „Ik meen, dat gij door Uw samenkomst hier voor het bisschoppelijk paleis, door uw gejuich en door uw geloofsbelijdenis, waar mee gij mij op dit oogenblik begroet, juist op dezen dag, ook aan mij eenige vreugde hebt willen bereiden. Enkele dagen geleden zijn er hier te Munster ernstige aanklachten tegen mij in het openbaar ingebracht. Een stap, dien ik met de beste bedoeling gedaan heb, juist om beroering te vermijden -en om den vrede te dienen, is op een dusdanige wijze uitgelegd, dat dit onze bezorgdheid wekken moet. Er werd beweerd, dat ik daarmee ge dachten en bedoelingen zou gekoesterd heb ben, welke mij totaal vreemd zijn. De be weringen en de scherpe verwijten, welke in 't openbaar tegenover mij werden gedaan, zouden wij veel meer getroffen en ontroerd hebben, indien ik inwendig niet absoluut ge rust was in het besef, datgene te hebben wii- len doen en gedaan te hebben, dat ik na rijpe overweging voor juist hield en wat bestemd en geëigend was om tot vrede en tot welzijn van ons volk te strekken. Het wanbegrip der genen, voor wie mijn brief niet bestemd was, en de verkeerde uitleg van mijn bedoelingen kunnen mijn gerust geweten betreffende het geen ik gedaan heb niet verstoren. De uit leg, welke in het openbaar aan mijn bedoelin gen gegeven werd, en de verwijten waarmee dat gepaard ging, zouden me meer treffen en me inwendig meer bedroeven, indien ik ge vreesd had, indien ik vreezen moest, dat gij, mijn diocesanen, voor wie ik door Gods wii een leeraar, een herder zijn moet, aan mij had kunnen twijfelen, indien gij daardoor had kunnen geschokt worden in het vertrouwen en in de genegenheid jegens uw Bisschop. Maar zulks heb ik niet gevreesd, zulks be hoefde ik niet te vreezen. Het wordt bevestigd en bewezen door de betooging van hulde en toegenegenheid, welke gij uit naam van het heele bisdom, thans voor mij houdt, waardoor gij mij erkent als herder door God aange steld. Aan de vermelde beweringen en aan die verwijten worden woorden toegevoegd, welke als een bedreiging klinken. Ik weet niet of het ooit geschied is, dat een Bisschop van Munster zich door bedreigin gen liet beïnvloeden in woord of daad, wan neer hij het in de uitoefening van zijn heiüg ambt zich tot plicht rekende te spreken en te handelen. Ik weet echter, dat een Bisschop van Munster die hier in dit paleis woon de ten tijde der vreemde Fransche over- heersching in den zoogen. Nationalen Raad van Parijs zich openlijk durfde verzetten tegen de aanspraken, welke de geweldige Corsikaan Napoleon 1 wilde doen gelden tegen het goddelijke recht en tegen de vrijheid der Kerk. Ik weet dat zestig jaar geleden een Bisschop van Munster in dit huis werd aan gehouden en naar de gevangenis gesleurd, omdat hij, zijn plicht en de stem van het ge weten getrouw, de rechten van God en de vrijheid van de Kerk van Jezus Christus ver dedigd had. Ik weet niet of iets dergelijks mij te wach ten staat: of ook ik eenmaal „waardig zai bevonden worden om in Christus' naam smaad en vervolging te lijden" en niet alleen verkeerd begrepen te worden en verwijten naar 't hoofd geslingerd te krijgen, maar ook belemmering der vrijheid te ondervinden en zelfs mishandeling en lichamelijk en geeste lijk lijden te ondergaan. Indien de Voor zienigheid van God mij deze opvolging der Apostelen waardig bevinden zal, dan hoop ik dat de genade van God me zal doen volhar den in het voornemen om alles te lijden, liever dan af te wijken van den weg van mijn plicht, dan hoop ik dat de bijstand van God me in die hachelijke ure licht en kracht zal ver schaffen om de vorige Bisschoppen van Mun- JVi V» prettig* fietstocht bestelde ik ergens een glas limonade. Onder drinken stak een wesp, dia In mijn glas geologen was, mij In ds lip, welke dadelijk onrustbarend opzette. Nu heb Ik altijd In mijn zadeltaschje Klooster balsem, tegen het doorzitten. Onmid dellijk kon Ik dan ook Klooeterbalaem op mijn lip doen. Daardoor kwam da zwelling dadelijk tot staan, da pijn verminderde en binnen een kwartiertje was ds geheele gebeurtenis vergelen." J. o. d. KL te H. Onovertroffen bfj brand- en snQwondea Ook ongeëvenaard als wrHfmlddel bty Rhenmatlek, sptt en pQnlqke spieren Schroefdoo» 35 et. Potten; (BH et. en 1.04 ster na te volgen in den geest van zelfopof fering en standvastigheid. Ik vertrouw in dit op di steun op uw liefde, op uw gebeden en op uw opzicht alleen op den bijstand van God, en ik ^ta'en en c le proe oorstaan, zooals zestig jaar geleaen, toen de Bisschop van Munster zich in balling schap in de bevangenis bevind. Zestig jaar «trouwheid, welke andermaal de proef zal eleden, toen de herder met geweld aan zijn udde ontrukt werd, is het Katholieke volle van Munster, in heel de streek van Munster, in heel het Bisdom, getrouw gebleven aan den godsdienst, aan de kerk, ondanks de materieele scheiding, ondanks alle benarde omstandigheden en tegenspoed. Deze ge trouwheid en de vurige gebeden der geloovi- gen hebben den Bisschop sterkte en kracht gegeven, hebben van Gods Voorzienigheid verkregen het einde van den bitteren strijd, van de beproeving, en eindelijk den terugkeer van den Bisschdp onder diocesanen. Ook dit vraag ik u: weest navolgers van uw voorvaderen, zooals ik navolger van mijn voorgangers wil zijn. Houdt niet op trouw uw plichten te vervullen volgens ae voor schriften van het christelijk katholiek ge weten: blijft voor mij, uw Bisschop, bidden, opdat God me het licht en de kracht moge schenken om het ware, het goede en al wat tot ons heil noodig is, te kennen, en om het te vervullen zonder vrees en aarzeling, met standvastigheid en getrouwheid. Indien de Voorzienigheid van God me nog harde be proevingen moest overzenden, indien Hij nogmaals moest toelaten dat de herder én zijn kudde met geweld gescheiden worden, dan zullen deg ehechtheid aan het geloof, ijverige plichtsbetrachting, de geest van zelf verloochening en de aanhoudende gebeden van de geloovigen van de stad en van heel het Bisdom Munster, evenals ten tijde van onze voorouders, van God opbeuring en bij stand en de verkorting van het leed moeten -rkrijgen." JOODSCHE ZAKENLIEDEN TE STETTIN. Ondervinden moeilijkheden. Eenige Joodsche zakenlieden te Stettin hebben het volgende telegram verzonden aan het rijksministerie van economische za ken te Berlijn: „De seizoen-uitverkoop van Joodsche za ken wordt door anti-Joodsche maatregelen ten zeerste gehinderd. Posten, patrouilles, uitreikers van manifesten, transparanten, volksoploopen en beschimpingen van koo- pers belemmeren het doen van zaken. Zon der ingrijpende hulp is het bedrijfsleven ern stig bedreigd". Het officieele Duitsche nieuwsbureau D. N. B. meldt naar aanleiding hiervan, dat op grond van deze klaarblijkelijke provocatie gisteravond te Stettin een spontane massa- betooging" ontstond. Ongeveer 30000 perso nen met S. A.-S. S.-lieden en leden der P. O. en der nationaal socialistische bedrijfscellen, vormden 'n stoet, die naar Kaiser rriedichs- platz marcheerde, waar de districtsleider van Stettin een toespraak hield, en mededeel de, dat de Joodsche firma's thans vrijwillig den inhoud van het verzonden telegram bij den politie-president van Stettin herroepen en hadden toegegeven, dat noch de nationaal socialistische beweging, noch haar leden of instanties bij de genoemde voorvallen betrek king hadden. Voorts werd nog medegedeeld, dat bij de pogingen om onrust te stichten in de straten van Stettin. 30 vroegere marxis ten waren gearresteerd, zoodat dus duidelijk bleek, van welke zijde de provocaties cn ae onlusten kwamen. BRANDENDE BOOT OP HET ORTA-MEER. Op het Orta-meer, ten Zuiden van het Monte Rosagegebied in Italië, is op een boot tijdens den overtocht brand uitgebroken. De aan den oever van het meer wonende bevol king snelde het brandende schip met booten te hulp en brachten de passagiers en de be manning nog tijdig in veiligheid. Nauwelijks waren de menschen van boord, of er vond een ontploffing plaats, die het vaartuig ver nielde. Het Duitsche Nieuwsbureau ontvangt van zijn correspondent te Athene het volgende ebricht: Naar uit kringen van het ministerie van binnenlandsche zaken verluidt, bevindt Otto Strasser zich reeds geruimen tijd in Grieken land, naar het schijnt om zijn vrouw te be zoeken, die den zomer doorbrengt op het eiland Samos. De minister van binnenlandsche zaken heeft bepaald, dat Otto Strasser, die on langs ook te Athene heeft vertoefd, moet worden gearresteerd en over de grens gezet.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1935 | | pagina 6