BOEREN TREKKEN OP.
'n STEEK VAN EEN
WESP IN DE LIP
KLOOSTERBALSEM
Baqdiiksch Overzicht
Buitenland
Naar Stockholm om feest te vieren
naar Kopenhagen om te demonstreeren!
HET HOOGE NOORDEN.
In Denemarken.
Het Italiaansch-Abessinisch
conflict.
Overeenstemming bereikt I
ïn de ediüe van gistel- schrijft het
„Giernale dltalia" dat Italië van de
verschillende landen niet meer dan
strikte neutraliteit vraagt, hetgeen in
sluit dat geen wapens 1H Abessinië Wór
den ingevoerd. Het blad herhaalt hel
dreigement dat Italië rekening zfll hWU-
den met het neutrale of vijandige
standpunt dat andere landen innemen,
bij het bepalen van Italië's buitenland-
sche politiek.
MUNSTER'S BISSCHOP DIENT
ROSENBERG VAN REPLIEK.
„Liever alles te lijden dan plicht
te verzaken".
DOET ZIJN UP OPZWELLEN
Dank zij dea KLOOSTERBALSEM
verdwijnt da iwellini dlract
AKKER'S
Oeen goud zoo goed'
■tt
OTTO STRASSER ZAL UIT
GRIEKENLAND WORDEN GEZET.
(Van onzen correspondent).
In een Midden- Zweedsche dorpskerk, die
er nu met haar ruischende berken droomend
ligt tusschen de golvende velden met zacht
in den zomerwind wuivende tarwe, stond ik
dezer dagen onder een kostelijke koperen
kaarsenkroon, die breed-uit haar goudglan
zende kronkelarmen hief en in haar zwaren
bol de kerk met het bloemengetooide altaar,
de donkere banken, de witte wanden en zon-
doorgloorde ramen en dan jezelf in lach-
spiegelcaricatuür spiegelde. In fijne letters
was er rondom dien bol gegraveerd, dat de
gemeente deze kroon aan de kerk geschonken
had „in het rijke oogstjaar 1934".
Een waarlijk grootsch geschenk voor de
ze gemeente, die haar dominee met nog drie
andere gemeenten in de buurt deelen moet,
maar 1934 leverde dan ook in heel den lan
de een oogst op, die kwantitatief zoowel als
kwalitatief de recordoogsten van de vooraf
gaande jaren nog verre overtrof.
Toch zouden de boeren van die kleine
plattelandsgemeente moeilijk uit dank voor
den goeden oogst hun oude kerkje die kost
bare kaarsenkroon hebben kunnen schenken,
wanneer zij voor hun producten wereld
markt-prijzen hadden gekregen, wanneer
Zweden niet zijn crisismaatregelen had,
waardoor voor tarwe en rogge prijzen ge
garandeerd worden, die een flink stuk boven
dfe prijken op de wereldmarkt liggen. En als
je dan weet, dat Zweden nog een jaar of vijf
geleden in groote uitgestrektheid tarwe en
rogge moest importeeren, maar sedertdien
onder hét maal- en menggebod en de als een
noodzakelijke consequentie daaraan gekop-
lde prijsregeling zooveel over-geproduceerd
eeft, dat het rijksgraanbureau, ondanks ex
port tegen dumpingsprijzen en opruiming
van gedenatureerd graan als veevoeder,
thans, vlak voor de nieuwe oogst binnen
komt, meer graan in zijn pakhuizen heeft op
geslagen dan binnenslands in een jaar ver
bruikt wordt, en dat de staat op die rege
ling nu al een zestig millioen kronen
heeft mogen bijpassen dan stemt het tot
tevredenheid, dat althans in deze gemeente
de verdienste zoo goed was, dat er een extra-
"tje voor de verfraaiing van de kerk op kon
overschieten, dan besef je opnieuw, dat die
vaak-becritiseerde crisisregeling toch resul
taat heeft gehad.
En ook elders kan men veelal niet meer
spreken van landbouw-crisis, omdat de pro
ductie, die hoofdzakelijk op het voorzien van
de binnenlandsche markt is gericht, den
boeren thans een relatief behoorlijke verdien
ste oplevert, dank zij de crisismaatregelen.
Zouden die echter plotseling vervallen, dan
zou de nu gunstige toestand tegelijkertijd in
een chaos veranderen. Maar de kans daarop
is wel zeer gering, de sociaal-democraten,
die thans aan de regeering zijn, hebben hun
welvaarts-plannen slechts kunnen uitvoeren
door samenwerking met de boerenpartij en
daarom moesten zij, wat den steun aan den
landbouw betreft, wel voort gaan op den
tevoren door boeren en conservatieven uitge
zetten weg.
Zoo is de toestand zij het ook kunstma
tig langzamerhand aanmerkelijk verbe
terd, zoo kan de boer nu weer vrij onbekom
merd op een Zondagnamiddag met moeder-
de-vrouw tusschen zijn akkers gaan en met
een tevreden glimlach de korrels bekauwen,
zoo ook kan hij er nu in den drukken tijd
met een gerust geweten een dagje af nemen
om in de koninklijke hoofdstad, op 't onvol
prezen openluchtmuseum Skansen, den „Dag
van den Boer" te vieren en naar 'n rede van
den sociaal-democratischen premier te luis
teren.
Bij tienduizenden zijn ze Zondag uit heel
Midden-Zweden en bij kleinere groepjes uit
verder afgelegen gewesten naar Stockholm
opgetrokken. Oude boeren en jonge boeren in
gestandaardiseerde confectiepakjes of de wat
stijve Zondagsche kleedij van den dorpskleer
maker, boerinnen in bonte kleederdracht en
boerendochters in toiletjes volgens het laat
ste nummer van de modetijdschriften, hebben
ze daar eerst in de ochtenduren de groot-
sche installaties van de coöperatieve melk-
centrale bewonderd, door den tuin van het
Stadhuis of over het plein van het Slot ge
wandeld, op uitnoodiging van een sociaal
democratisch blad een pleziervaart onder
Stockholm's bruggen gemaakt of de maalde
rij en de andere fabrieken van de coöperatie
ve groothandelsvereeniging bekeken, om
daarna dan naar Skansen te gaan, zoodat er
om twaalf uur al een vijftigduizend perso
nen de tourniquets waren gepasseerd.
Een boerenfamilie uit Harjedalen had er
met de bruin-bonte bergkoeien de oude hoeve
uit Alvros betrokken, boerderijen uit Scho
nen en Halland waren er weer bewoond,
weer in gebruik, voor het buitengoed Skoga-
holm stonden glanzende moderne landbouw
machines naast de landbouwwerktuigen uit
het begin van de vorige eeuw opgesteld voor
een leerzame vergelijking. Men verdrong
zich om alles te zien, wat men eiken dag in
het daaglijksche leven te zien krijgt, om de
schapen en de koeien en de paarden, om de
bruin-verweerde houten hoeven en hutten,
om het weidie bii de kerk, waar jonge kerels
demonstreerden noe men maaien moet en
meisjes volgens alle regelen der kunst het
gras tot oppers bijeen harkten.
En weer wat later stroomden duizenden
samen bij een grasveld, waar vijf boeren
dochters in lange witte laboratoriumjassen
wedstrijd hielden in het melken van tien
glanzende zwart-bonte koeien. Het ging om
snelheid en vooral ook om zindelijkheid, hou
ding, techniek, de leiders gaven tekst en uit
leg en de toeschouwers leverden critiek,
maar waren toch vol aandacht voor de ver
richtingen van de vijf meisjes en vooral voor
Majken Olsson, een domineesdochter uit de
buurt van Uppsala, die met haar twee zus
ters het boerenbedrijf van vaders pastorie
bestiert en als winnares van de Zweedsche
kampioenschappen in 't melken haast even
beroemd is als een recordhouder in 't ski-
ringen of het hardloopen over zooveel-hon-
rd meter.
En voort ging het feest. Vijf zenuwachti
ge keuterboertjes ontvingen van den premier
een zilveren bord met inscriptie als een er
kening van ,den in stilte verrichten noesten
arbeid op het land", volksdansers in bonte
dracht zwaaiden rond, speellieden streken
oude melodietjes op hun fiedels, men stond
lang in queu op het marktplein om melk of
boterhammen te bemachtigen, men zong ge
meenschappelijk van zonnige zomerdagen en
lachende blauwe oogen en velden vol gol
vend graan en in den avond klonk van Ti-
voli's dansvloer een melodie over, die dezen
dag wel heel toepasselijk was: „Happy days
are here again
En terwijl de deelnemers aan het groot-
sche boerenfeest in de Zweedsche hoofdstad
met extra-treinen en stoffige bussen naar
huis terugkeerden, stooirihn O'.er de Deen-
sche wateren extra veerbooten van oever tot
oever, daverden extra-treinen op Kopenha
gen aan, snorden heel den nacht tallooze
auto's vol boeren langs de wegen naar de
hoofdstad, waar Maandagmorgen veertig
duizend boeren op het door de vier paleizen
van Amalienborg omgeven slotplein demon
streerden voor spoedige, krachtige crisis
maatregelen en tegen „de regeering en den
Rijksdag, die vijf jaar lang niet naar de boe
ren hebben willen luisteren" en nu een laat
ste waarschuwing zouden krijgen.
In Denemarken is de agrarische productie,
in tegenstelling tot Zweden, in hoofdzaak op
den uitvoer ingesteld, in Denemarken heeft
de internationale crisis zich dus krachtiger
doen gevoelen, zijn de moeilijkheden voorna
melijk van anderen aard en is de mogelijk
heid om door ingrijpende regeeringsmaatre-
gelen merkbare verbetering te brengen ook
veel geringer.
De crisis duurt er nog voort en al valt
voor sommige categorieën en in verschillen
de gewesten eenige verbetering te constatee-
ren, toch ziet het er voor velen naar uit, dat
de toestanden, die men thans normaal pleegt
te noemen, vooreerst niet of wellicht nimmer
terug zullen keeren.
Nu staat er een oogst te velde, die zoo
goed is als men in jaren niet gehad heeft,
maar in stede van tevreden en gelukkig, zoo
als dat in normale omstandigheden het ge
val geweest zou zijn, heeft dat vooruitzicht
de boeren nog wanhopiger, nog verbitterder
gemaakt omdat het graan slechts met een
vijftig procent verlies op de productiekosten
van de hand gedaan zou kunnen worden,
aangezien Denemarken geen maal- en meng
gebod, geen invoerverbod en geen bescher
mende invoerrechten op graan heeft.
Sedert eenige jaren bestaat er in Dene
marken een organisatie, Landbrugernes Sam-
menslutning oftewel L. S„ die aanvankelijk
fn het grensgebied Zuid Jutland den meesten
aanhang had en er nogal nationalistisch ge
tint werd, maar door haar agitatie-methodes
ook elders in den lande duizenden en duizen
den leden gekregen heeft en nu moeilijk meer
een politieke partij genoemd kan worden,
een soort vak- of klasse-organisatie is gewor
den, waarbij zoowel nationaal socialisten
als communisten, grootgrondbezitters als
keuterboertje zijn aangesloten.
L. S heeft een lange reeks eischen, waar
van verdere depreciatie van de Deensche
kroon in verhouding tot het pond sterling,
een prijztnregeling, waardoor de productie
prijzen gegarandeerd worden, verlaging van
bepaalde vaste lasten, gelijke arbeidsvoor
waarden voor landbouwers en industrie-
arbeiders er eenige zijn en de organisatie
heeft al herhaaldelijk aangekondigd, dat zij
alle ten dienste staande middelen zal gebrui
ken om die eischen verwerkelijkt te krijgen,
desiioods door den export of de geheele
productie te staken.
Toen is, hoe weet men niet precies, een tijd
geleden het plan opgekomen om een op-
marsch van de boeren naar de hoofdstad te
organiseeren om zich, met voorbijgaan van
de regeering, direct met zijn eischen tot ko
ning Christiaan te wenden, om te demon
streeren voor spoedige en krachtige maatre
gelen ter bestrijding van den landbouwcrisis
en tegen de regeering en den Rijksdag, die,
zooals de heeren van L. S. het uitdrukken,
niet naar de boeren hebben willen luisteren
en lijdzaam toezien, dat die Deensche land
bouw niet-rendabel blijft en jaarlijks een ver
lies van rond 200 millioen kronen oplevert.
Eerst voelde men, ook in de leidende krin
gen, die de regeering geenszins sympathiek
gezind zijn, weinig voor het plan. Maar toen
de Kopenhaagsche politie mededeelde, dat
betoogingen in de uinnenstad niet toegelaten
konden worden en L S.-agitatoren dit gin
gen uitleggen als een poging van de hoofd
stad om het boerenvolk te beletten zich tot
zijn koning te wenden, nam de animo voor
een „opmarsch' met den dag toe, werden er
voorbereidende vergaderingen belegd, waar
men een zeer scherpen toon aansloeg, be
sloten coöperatieve zuivelfabrieken en slachte
rijen de reiskosten van hun leden te vergoe
den, werden er extra-treinen en extra-booten
besteld en kreeg een commissie te zorgen
voor de inkwartiering van duizenden boeren,
die niet op den dag van de demonstratie nog
naar huis terug zouden keeren.
En zoo verzamelden zich Maandagmor-
f;en een veertig-duizend boeren uit alle dee-
en van Denemarken op het slotplein van
Amalienborg. Alles ging ordelijk, alles ging
rustig, wie het insigne van den opmarsen
der boeren had werd toegelaten, wie dat
niet had hield de politie tegen. Men zong
volksliederen, men hief het gebruikelijke nc
gen-voudig hoera aan, toen de koning vei
gezeld door de koningin en het krocnpiiu
lijk paar op het balcon van het koninklijk
paleis verscheen, men zong weer liederen
toen de deputatie naar binnen was om ko
ning Christiaan de verlangens van L. S.
kenbaar te maken en men afwachtte, wat de
koning antwoorden zou.
Maar als constitutioneel vorst kon de ko
ning niet anders antwoorden dan dat men
zich tot den minister-president had tè wen
den en dat hij hoopte, dat gegronde klach
ten onderzocht zouden worden. Dit ant
woord, dat eenige weken geleden reeds door
den premier, Stauning, die nu tijdens de
audiënte naast den zetel van den koning
stond, was aangekondigd, ia, toen de leiders
van de deputatie het aan de betoogers mede
deelden, met luid gejuich begroet, hetgeen
wel zeer karakteristiek is.
Men heeft toen opnieuw gezongen, men
heeft gejuicht voor sprekers, die in heel kor
te redevoeringen de nu al zoo lang bekende
eischen van L. S. nogmaals verkondigden,
terwijl men tegen de voorschriften van de
politie bleef wachten op het antwoord van
Stauning, daar men niet naar huis wilde
gaan, voor er resultaat bereikt was. Maar
de deputatie keerde terug met, zooals baar
leider zei, de boodschap van Stauning, dat
de eischen van L. S. 's middags in een mi
nisterraad behandeld zouden worden „om
dat hij zelf van de dingen niet veel be
greep" en er dus met de vak-ministers over
moest praten. Waarna men met daverend
ia-geroep den voorzitter van de economische
commissie machtigde verder te handelen
naar het de commissie het beste leek en be
loofde niet te versagen vóór de eischen van
L S. ingewilligd waren.
En vervolgens ging men rustig de stad in
om wat te eten, om later in den middag fn
het Stadion redevoeringen aan te hooren of
de hoofdstad te bekijken en 's avonds naar
huis terug te keeren of zich nog wat in Ti-
voli te vermaken, dat ter gelegenheid van
den opmarsch der boeren een speciaal feest-
vuurwerk afstak.
Het eenige wat L. S. met zijn opmarsch
bereikt heeft is, dat vertegenwoordigers van
de vier groote partijen het enkele dagen eer
der eens geworden zijn over een crisis-graan-
regeling, die naar alle waarschijnlijkheid in
de Woensdag begonnen buitengewone zit
ting van den Rijksdag aangenomen zou wor
den, dat de door conservatieven en linkerpar
tijen gevormde oppositie, na geruimen tijd
de plannen van de op sociaal-democraten en
radicalen steunende regeering om door ver
schillende nieuwe maatregelen de landbouw
crisis te bestrijden, gedwarsboomd te heb
ben, eindelijk gedwongen is tot samenwer
king.
Volgens een Rëuter-bericht uit
Genèv.e is vannacKt volledige over
eenstemming met. Italië bereikt
over de ontwerp-resolutie inzake
de oplossing van het Italiaansch-
Abessinische geschil, welke resolu
tie de Volkenbondsraad nog zal
moeten goedkeuren.
De onderhandelingen der betrok
ken mogendheden over het Itali
aansch-Abessinisch conflict kwa
men daarmee Vrijdagavond even
voor twaalven tot een einde. We
gens het vergevorderde uur werd
besloten den Volkenbondsraad niet
meer bijeen te roepen. Deze zou
hedenmorgen 10 uur bijeenkomen.
De Raad zal over de hoofd-kwesties
geen besluit nemen, doch slechts de
verklaring der drie mogendheden
aanhooren, dat zij van plan zijn te
onderhandelen ter regeling van het
geheele probleem, en dat zij aan
den Volkenbond den 4en Septem
ber daaromtrent verslag zullen uit
brengen.
Deze oplossing, welke geheel in
overeenstemming is met de Itali-
aansche wenschen, werd Vrijdag
avond bereikt tijdens de besprekin
gen, welke Laval met Aloisi, en
vervolgens met Eden heeft gevoerd.
Zij werd vervolgeus aan de Abessi-
nische vertegenwoordigers medege
deeld.
Rome trotseert Geneeische
pogingen,
Gistermidag tegen vijf uur, op het4
zelfde moment, waarop de Volken
bondsraad zou bijeenkomen om te zoe
ken naar een vreedzame oplossing van
't geschil met Abessinië, werd te Rome
hardnekkig het gerucht verspreid, dat
het negende mobilisatiebevel heden zou
verschijnen, waarin nieuwe buitenge
woon belangrijke maatregelen voor de
gereedhouding van nog meer troepen
voor Oost-Afrika bekend gemaakt zul
len worden.
Naar de meening van politieke krin
gen in Rome wil Italië hiermede tegen
over de weinig succes belovende po
gingen van den Volkenbond een aan
duidelijkheid niets te wenschen latend
bewijs geven van de Italiaansche vast
beradenheid.
Naar men gelooft zal bij decreet, dat
Zaterdag zal worden gepubliceerd, het
onder de wapenen roepen worden ge
last van twee nieuwe divisies en de rest
der lichting 1912. Hierdoor zullen dan
vier volledige lichtingen tezamen on
geveer 900.000 man, onder de wapenen
zijn.
„Abessinië zal ons geheel toe-
behooren."
I. est thans is de juiste tekst van de
i ,"n™ri|l d-pian van Mm li-
11. wp'ke hi'
'jd i in Eb li nabij Na
pels voor de zwarthemden heeft ge
houden.
Zooals uit fascistische kringen ver
nomen wordt heeft Mussolini bij die ge
legenheid tegen de naar Afrika gaande
zwarthemden gezegd:
„Gij neemt afscheid van ons met
vreugde en trots. Gij zult Abessinië, dat
ge nu gaat veroveren, geheel bezitten.
Wij zullen ons niet tevreden stellen
met gedeeltelijke resultaten. Indien
iemand het eou wagen ons te weer-
atmuu zullen tvlj hem te vuur en te
zweurd Vebtlieflgen. Wij antwoorden
de blanke verdedigers tan Abesemië met
de oude Éegswijée dat het <ms wiet
schelen hfttt wat ëij doph. Gij hebt de
beste wapens te? wereld, ge «#t wwwve*--
winneliik, en speedig Mttlfen dfe vijf we-
relddeeieh aieh vööe tl buigen en sidde
ren voer de faseistische machi"
Men zal zich herinneren, dat de bisschop
van Munster, graaf Von Galen, onlangs den
opper-president van Westfalen verzocht heeft
om te verhinderen, dat de nat.-soc. rijksleider,
Alfred Rosenberg, in Munster een rede zou
komen houden.
De bisschop vreesde, dat Rosenberg, de
man van het Nieuwe Heidendom, een rede
zou uitspreken, die door de katholieken in
zijn bisdom als een hoon tegen hun heiligste
gevoelens zou worden beschouwd.
De opper-president bracht den wensch van
den bisschop naar de regeering te Berlijn
over, die daaraan echter niet voldeed. Rosen
berg sprak zijn rede uit, waarin hij het ver
zoek van den bisschop memoreerde. Een ge
volg hiervan was: anti-nationaal-socialisti-
sche betoogingen voor het paleis van den bis
schop.
Graaf von Galen hield den dag daarop een
groote processie en sprak de duizenden
katholieken toe. Zij rede werd opgenomen in
het orgaan van het bisdom Munster, dat in
beslag werd genomen.
„De Tijd" drukte gisteren deze rede af, die
als volgt luidt:
„Ik meen, dat gij door Uw samenkomst
hier voor het bisschoppelijk paleis, door uw
gejuich en door uw geloofsbelijdenis, waar
mee gij mij op dit oogenblik begroet, juist op
dezen dag, ook aan mij eenige vreugde hebt
willen bereiden. Enkele dagen geleden zijn
er hier te Munster ernstige aanklachten tegen
mij in het openbaar ingebracht. Een stap,
dien ik met de beste bedoeling gedaan heb,
juist om beroering te vermijden -en om den
vrede te dienen, is op een dusdanige wijze
uitgelegd, dat dit onze bezorgdheid wekken
moet. Er werd beweerd, dat ik daarmee ge
dachten en bedoelingen zou gekoesterd heb
ben, welke mij totaal vreemd zijn. De be
weringen en de scherpe verwijten, welke in
't openbaar tegenover mij werden gedaan,
zouden wij veel meer getroffen en ontroerd
hebben, indien ik inwendig niet absoluut ge
rust was in het besef, datgene te hebben wii-
len doen en gedaan te hebben, dat ik na rijpe
overweging voor juist hield en wat bestemd
en geëigend was om tot vrede en tot welzijn
van ons volk te strekken. Het wanbegrip der
genen, voor wie mijn brief niet bestemd was,
en de verkeerde uitleg van mijn bedoelingen
kunnen mijn gerust geweten betreffende het
geen ik gedaan heb niet verstoren. De uit
leg, welke in het openbaar aan mijn bedoelin
gen gegeven werd, en de verwijten waarmee
dat gepaard ging, zouden me meer treffen en
me inwendig meer bedroeven, indien ik ge
vreesd had, indien ik vreezen moest, dat gij,
mijn diocesanen, voor wie ik door Gods wii
een leeraar, een herder zijn moet, aan mij had
kunnen twijfelen, indien gij daardoor had
kunnen geschokt worden in het vertrouwen
en in de genegenheid jegens uw Bisschop.
Maar zulks heb ik niet gevreesd, zulks be
hoefde ik niet te vreezen. Het wordt bevestigd
en bewezen door de betooging van hulde en
toegenegenheid, welke gij uit naam van het
heele bisdom, thans voor mij houdt, waardoor
gij mij erkent als herder door God aange
steld.
Aan de vermelde beweringen en aan die
verwijten worden woorden toegevoegd, welke
als een bedreiging klinken.
Ik weet niet of het ooit geschied is, dat een
Bisschop van Munster zich door bedreigin
gen liet beïnvloeden in woord of daad, wan
neer hij het in de uitoefening van zijn heiüg
ambt zich tot plicht rekende te spreken en te
handelen. Ik weet echter, dat een Bisschop
van Munster die hier in dit paleis woon
de ten tijde der vreemde Fransche over-
heersching in den zoogen. Nationalen Raad
van Parijs zich openlijk durfde verzetten
tegen de aanspraken, welke de geweldige
Corsikaan Napoleon 1 wilde doen gelden
tegen het goddelijke recht en tegen de vrijheid
der Kerk. Ik weet dat zestig jaar geleden een
Bisschop van Munster in dit huis werd aan
gehouden en naar de gevangenis gesleurd,
omdat hij, zijn plicht en de stem van het ge
weten getrouw, de rechten van God en de
vrijheid van de Kerk van Jezus Christus ver
dedigd had.
Ik weet niet of iets dergelijks mij te wach
ten staat: of ook ik eenmaal „waardig zai
bevonden worden om in Christus' naam
smaad en vervolging te lijden" en niet alleen
verkeerd begrepen te worden en verwijten
naar 't hoofd geslingerd te krijgen, maar ook
belemmering der vrijheid te ondervinden en
zelfs mishandeling en lichamelijk en geeste
lijk lijden te ondergaan. Indien de Voor
zienigheid van God mij deze opvolging der
Apostelen waardig bevinden zal, dan hoop ik
dat de genade van God me zal doen volhar
den in het voornemen om alles te lijden, liever
dan af te wijken van den weg van mijn plicht,
dan hoop ik dat de bijstand van God me in
die hachelijke ure licht en kracht zal ver
schaffen om de vorige Bisschoppen van Mun-
JVi V» prettig* fietstocht bestelde ik
ergens een glas limonade. Onder
drinken stak een wesp, dia In mijn
glas geologen was, mij In ds lip, welke
dadelijk onrustbarend opzette. Nu heb
Ik altijd In mijn zadeltaschje Klooster
balsem, tegen het doorzitten. Onmid
dellijk kon Ik dan ook Klooeterbalaem
op mijn lip doen. Daardoor kwam da
zwelling dadelijk tot staan, da pijn
verminderde en binnen een kwartiertje
was ds geheele gebeurtenis vergelen."
J. o. d. KL te H.
Onovertroffen bfj brand- en snQwondea
Ook ongeëvenaard als wrHfmlddel bty
Rhenmatlek, sptt en pQnlqke spieren
Schroefdoo» 35 et. Potten; (BH et. en 1.04
ster na te volgen in den geest van zelfopof
fering en standvastigheid. Ik vertrouw in dit
op di
steun op uw liefde, op uw gebeden en op uw
opzicht alleen op den bijstand van God, en ik
^ta'en en c
le proe
oorstaan, zooals zestig jaar geleaen, toen
de Bisschop van Munster zich in balling
schap in de bevangenis bevind. Zestig jaar
«trouwheid, welke andermaal de proef zal
eleden, toen de herder met geweld aan zijn
udde ontrukt werd, is het Katholieke volle
van Munster, in heel de streek van Munster,
in heel het Bisdom, getrouw gebleven aan
den godsdienst, aan de kerk, ondanks de
materieele scheiding, ondanks alle benarde
omstandigheden en tegenspoed. Deze ge
trouwheid en de vurige gebeden der geloovi-
gen hebben den Bisschop sterkte en kracht
gegeven, hebben van Gods Voorzienigheid
verkregen het einde van den bitteren strijd,
van de beproeving, en eindelijk den terugkeer
van den Bisschdp onder diocesanen.
Ook dit vraag ik u: weest navolgers van
uw voorvaderen, zooals ik navolger van mijn
voorgangers wil zijn. Houdt niet op trouw
uw plichten te vervullen volgens ae voor
schriften van het christelijk katholiek ge
weten: blijft voor mij, uw Bisschop, bidden,
opdat God me het licht en de kracht moge
schenken om het ware, het goede en al wat
tot ons heil noodig is, te kennen, en om het
te vervullen zonder vrees en aarzeling, met
standvastigheid en getrouwheid. Indien de
Voorzienigheid van God me nog harde be
proevingen moest overzenden, indien Hij
nogmaals moest toelaten dat de herder én
zijn kudde met geweld gescheiden worden,
dan zullen deg ehechtheid aan het geloof,
ijverige plichtsbetrachting, de geest van zelf
verloochening en de aanhoudende gebeden
van de geloovigen van de stad en van heel
het Bisdom Munster, evenals ten tijde van
onze voorouders, van God opbeuring en bij
stand en de verkorting van het leed moeten
-rkrijgen."
JOODSCHE ZAKENLIEDEN TE
STETTIN.
Ondervinden moeilijkheden.
Eenige Joodsche zakenlieden te Stettin
hebben het volgende telegram verzonden
aan het rijksministerie van economische za
ken te Berlijn:
„De seizoen-uitverkoop van Joodsche za
ken wordt door anti-Joodsche maatregelen
ten zeerste gehinderd. Posten, patrouilles,
uitreikers van manifesten, transparanten,
volksoploopen en beschimpingen van koo-
pers belemmeren het doen van zaken. Zon
der ingrijpende hulp is het bedrijfsleven ern
stig bedreigd".
Het officieele Duitsche nieuwsbureau D.
N. B. meldt naar aanleiding hiervan, dat op
grond van deze klaarblijkelijke provocatie
gisteravond te Stettin een spontane massa-
betooging" ontstond. Ongeveer 30000 perso
nen met S. A.-S. S.-lieden en leden der P. O.
en der nationaal socialistische bedrijfscellen,
vormden 'n stoet, die naar Kaiser rriedichs-
platz marcheerde, waar de districtsleider
van Stettin een toespraak hield, en mededeel
de, dat de Joodsche firma's thans vrijwillig
den inhoud van het verzonden telegram bij
den politie-president van Stettin herroepen
en hadden toegegeven, dat noch de nationaal
socialistische beweging, noch haar leden of
instanties bij de genoemde voorvallen betrek
king hadden. Voorts werd nog medegedeeld,
dat bij de pogingen om onrust te stichten in
de straten van Stettin. 30 vroegere marxis
ten waren gearresteerd, zoodat dus duidelijk
bleek, van welke zijde de provocaties cn ae
onlusten kwamen.
BRANDENDE BOOT OP HET
ORTA-MEER.
Op het Orta-meer, ten Zuiden van het
Monte Rosagegebied in Italië, is op een boot
tijdens den overtocht brand uitgebroken. De
aan den oever van het meer wonende bevol
king snelde het brandende schip met booten
te hulp en brachten de passagiers en de be
manning nog tijdig in veiligheid. Nauwelijks
waren de menschen van boord, of er vond
een ontploffing plaats, die het vaartuig ver
nielde.
Het Duitsche Nieuwsbureau ontvangt van
zijn correspondent te Athene het volgende
ebricht:
Naar uit kringen van het ministerie van
binnenlandsche zaken verluidt, bevindt Otto
Strasser zich reeds geruimen tijd in Grieken
land, naar het schijnt om zijn vrouw te be
zoeken, die den zomer doorbrengt op het
eiland Samos.
De minister van binnenlandsche zaken
heeft bepaald, dat Otto Strasser, die on
langs ook te Athene heeft vertoefd, moet
worden gearresteerd en over de grens gezet.