Yan oude Meubelen Voor onze meisjes 5555. Gekleurd Tafelgoed ONS WEKELI|KSCH KNIPPATROON VOOR DE VROUW Onze meisjes moeten natuur lijk wel modem, doch niet ouwelijk" gekleed gaan. Met dat „ouwelijk" bedoelen we, dat ze kieeding dragen, die ook voor haar moeders geschikt zou zijn. Met de kleeding voor onze jjnkomende meisjes moeten we ons houden aan verschil lende geboden: 1, ze mag nooit te nauw aan gesloten zijn; daar leent het meisjesfiguurtje zich nog niet voor. 2, de gulden middenweg hou den: dus, geen te lage décolle- té's, geen te lange of te korte rokken, enz. enz. Ook moeten we nooit te zware materialen kiezen. Een luchtig katoenen jurkje staat in de meeste gevallen veel aardiger dan een japon van zware zijde. Een bijzonder aardige dracht voor onze meisjes zijn de „swaggers", de ruime, drie kwart lange mantels van tweed of linnen, die over de zomer jurkjes gedragen worden. Goed is ook de meisjes geen schoenen met hooge hakken aan te laten doen. Een sportieve schoen met platte hak staat de meisjes veel en veel aardiger!! JEANNE DE FL. AARDIG JUMPERTJE. Het jumpertje, waarvan hier een afbeel ding volgt, wordt vervaardigd van 2 draaas- en naalden van 3 mm. middellijn. grove ribbel, twee recht, twee ave recht, enz. F ij n e r i b b e 1: een recht, een averecht, enz. Het patroontje wordt op de volgende ma nier gebreid: le toer7 steken averecht, 1 steek recht, 1 steek afhaien, 7 steken averecht, 1 steek recht, 1 sieek afhalen, enz. 2de toer: 7 steken recht, 2 steken averecht feen boven de afgehaalde steek en de ander boven de rechte steek van den vorigen toerj 7 steken recht, 2 steken averecht, enz. 3de toer: 7 steken averecht, 2 steken recht samen breien, 7 steken averecht, 2 steken satoenbreien, enz, We toer: geheel averecht. 5de toer: geheel recht. Daarna tot en met de 12e toer de eene ?®r recht de volgende averecht breien. De "de toer breit men als de eerste enz. Voor de rug zet men 40 centimeter steken op en breit het patroontje 20 centimeter jjoog. Daarna maakt men aan beide zijden et armsgat, dcor eerst 4 steken af te kan en en daarna aan het begin en einde van eaer toer twee steken samen te breien ot men ongeveer 3 cm. aan iedere kant geminderd heeft. Doorbreien tot men een oogte heeft van 26 c.m. daarna de hals- pening maken. Het schema geeft pre- de maten aan. Voor het linkervoor- d5®d zet aii.a 23 c.m. s.„.:en op. Men kpw dan in patroon; maar aan de lin- ci* e breit men een breedte van 3 in een fijne ribbel. Na 20 c.m maakt aan het armsgat op dezelfde wijze als *n de rug. Men breit nog 5 centimeter l maakt dan de halsopening Het °°rdje laat men echter staan. Dat kant v ®n na 9 centimeter. Het rechter- «Mpand breit men als het linker; men knoopsg te rancije echter nog 7 ^°°r de mouw zetten we 26 centime ter steken op. Dan breien we 4 c.m gro ve ribbel. Dan meerdert men tot men 30 cm. breedte heeft en breit in het pa troontje verder. Dan mindert men aan beide zijden tot men een totale hoogte van 15 centimeter heeft. De steken, die overblijven afkanten. We beginnen dan aan het in elkaar UUR lAwl 9 LJi ötö maken van het jumpertje; De naadjes stikt men aan elkaar. Dan nemen we langs de halsopening ongiveer 160 ste ken op en breien in de grove ribbel 6 centimeter hoog. Minderen om de pas mooi glad te krijgen en wel telkens in de averechte steken, zoodat er niets van te zien komt. Daarna neemt men aan de onderkant steken op en breit een rand in grove ribbels van 5 a 6 centimeter hoog. Daar na afkanten. zonder trekicen. De mou wen dichtnaaien en in de blouse zetten; daarna knoopen naaien, zoodat de blou se dichtgemaakt kan worden. MARIAN B. VROUWEN IN DE MAATSCHAPPIJ. In Chili hebben de vrouwen In April voor de eerste maal hun kiesrecht uitgeoefend. Alle candidates hadden groot succes. Inte ressant is het, dat door het kiesrecht van de vrouwen de rechtsche partijen gewonnen hebben, terwijl de linksche partijen geen voordeel hadden van de vrouwelijke stem- rechtlgen. De vrouwen van Quebec hebben bij het zilveren regeeringsjubileum den koning van Engeland een smeekschrift, onderteekend door 9000 vrouwen, toegezonden, waarin zij om politieke rechten verzoeken. Inderdaad is het vroegere Fransche Quebec de eenige staat in Canada, waar de vrouwen geen kiesrecht hebben. Onlangs kwam ik op visite bij een goede vriendin van me. In de hall werd ik opeens getroffen door de aardige spiegel, die ze daar had staan. „Nieuw?" vroeg ik. Mijn vriendin lachte. „Ja en nee", zei ze toen. „Ja, omdat ik er dezen vorm aan gegeven heb en nee, omdat het eigenlijk nog een meubelstuk van mijn moeder is. Maar, kleed je eerst uit en kom bin nen, dan zal ik je die raadsel achtige geschiedenis ophelde ren." Even later, onder het genot van een geurig kopje thee, kreeg ik het verhaal dan te hooren: „Je weet, dat mijn moeder nog heel ouderwetsche meube len had. En nu heeft ze zich onlangs nieuw geïnstalleerd. Toen ik bij haar kwam, zag ik de oude penantspiegel, die ja ren lang op de gang gestaan heeft. Moeder zei, dat ze niet wist, wat ze met die oude meu belen moest beginnen en toen heb ik die spiegel gevraagd. Want ik had plotseling een helder idee gekregen. Je weet, halen, zoodat alleen de spiegel en het plankje, dat er aan vastzat, overbleef. Gé kocht een stevige dikke plank en die heb ik met cretonne bespijkerd. Daar bevestigde hij den spiegel aan, dat was een heel werk; maar het lukte. En je weet, dat Gé nogal dat wij in het halletje hier, naast den kap stok een kleine spiegel hadden hangen. Daar had ik mij eigenlijk al lang aan ge ërgerd; maar ja, geld om een grooten spie gel te koopen, had ik niet. En in die oude penantspiegel van moeder zag ik een prach tige kans. Ik vroeg Gerard, of hij de boven ste rond en de „krulpootjes" er af wilde handig ls. Toen heeft hij het paraplu- en wandelstokrekje er meteen aan vast getim merd. Toen het zoover was, kregen we zoo veel schik in ons meubelstuk, dat Gé den electricien liet komen en aan iedere kant de wandlampjes liet bevestigen. Het heele ding heeft hij met een paar spijkers tegen den muur geslagen en je hebt het resul taat al bewonderd Ja, wie geen geld heeft om nieuwe dingen te koopen, moet ze maar zelf maken", besloot mijn vriendin lachend. En ik was het roerend met haar eens. Hebt u ook nog van die ongebruikte meu belen, waar met een beetje nadenken nog wel iets van te maken is? Misschien heeft het idee van mijn vriendin ook u op een gedachte gebracht. Hetgeen de reden is, waarom ik het hier vertel. RITA VAN B. De tijd, dat men alleen maar wit tafel goed kon leggyTi^is gelukkig voorbij. En niet vele huisvrouwen zullen dat met spijt vernemen. Vooral de moeders van groote gezinnen zullen nog slechts met afschuw terug denken aan deze mode; want niet zcodra legde men 'n schoon laken, of men kon er zeker van zijn, dat het na afloop van den maaltijd met eenige vlekken prijkte. In het begin, toen de gekleurde tafelgoederen pas in den handel waren stond men er eenigszins vreemd tegenover. Men vond het „boersch" aan doen en het was een heele zelfoverwinning, wanneer men besluiten kan tot het aanschaffen van de fel- geruite of gestreepte ta fellakens over te gaan. Thans heeft men inge zien, hoe goed de kleurige dessins het „doen" in de moderne interieurs en hoeveel vroolijker en ook aesthetischer dit tafel goed is. Men ziet thans niet meer het geringste spatje of vlekje er op. Bij het aanschaffen van dit tafelgoed moet men echter rekening houden met het servies, dat erbij gebruikt zal worden. Ieder een zal wel kunnen begrijpen, dat men bij een dergelijke manier van tafeldekken geen servies van teer, dun porselein kan gebrui ken. Aardewerk is het aangewezen materiaal voor de serviezen, die bij het gekleurde ta felgoed hooren. Aardewerk is een mooie effen tint en zuiver van vorm. Het gebloem de aardewerk er op zetten, zou het geheel te overladen en te druk maken. Bij dit ge kleurde aardewerk kan men beter linnen tafellakens kiezen in een effen donkere kleur, zooals oker of terra. De tafelkleeden, zooals u er bijvoorbeeld een op onze afbeelding ziet, zijn tegen woordig gegarandeerd licht- en waschecht te verkrijgen in alle behoorlijke zaken. De vingerdoekjes en servetjes kan men er pas send bij koopen. RITA. DE SERRE. Wie een serre heeft, heeft misschien wel eens opgemerkt, dat, hoewel fleurig gemeu beld, er toch een zekere rust moet zijn, om dit vertrekje de juiste sfeer te geven. Deze rust nu bereiken we door hetzelfde motief te herhalen op alle dingen, die daar voor in aanmerking komen. Onze illustratie toont duidelijk, wat de bedoeling is. Van het cretonne, waar de stoel mee bespannen is, zet men een rand aan het tafelkleed en werkt een gedeelte in het midden uit,, zoomt er gordijnen mee uit, enz. De kleurtjes kunnen we natuurlijk net zoo vroolijk en bont kiezen, als we zelf wil len. De herhaling van het motief echter maakt, dat bij de felle belichting, die een serre meestal heeft er toch een sfeer van rust heerscht, die voor onze zenuwen weldadig is. BEURSTOILETTEN VOOR DE PARISIENNE Nee, de Parisienne van tegenwoordig heeft geen speciaal beurstoilet noodig. Want het is haar. als alle Fransche vrouwen, niet ver oorloofd op de beurs te komen, al is ze ook cheffin van een groc„ varenhuis of fa briek. Maar dat was niet altijd zoo. Onge veer 100 jaar geleden waren de vrouwen niet uitgesloten van de beurs. Ze konden, even als de mannelijke burgers, hun papieren koopen en ver koopen, zonder op tusschen- personen aangewezen te zijn. Eenige beken de vrouwen, zakenvrouwen, behoorden toen ma als tot de stamgasten van c. beurs, oon- der anderen ook de bekende Alice Ozy. In de „Constitutionnel" van 1831 staan hierover eenige interessante opmerkingen. Men leesu Natuurlijk hebben de elegante vrouwen de gelegenheid te baat genomen, om voor dit doel speciale toiletten te ontwerpen. Ze gaan naar de beurs in een streng costuum, dat zich aanpast aan de omgeving: een wij de mantel, kapothoedje van fluweel met een zwart kanten sluier. In de ceintuur dragen ze een notitieboekje van sandelhout met een gouden potlood. Ze staan op de galerijen van het beursgebouw, kijken gespannen toe en correspondeeren door blikken en geba ren met de wisselagenten. Er ig zelfs een vrouwelijke bodendienst opgericht, die het beurspersoneel opdrachten orengt. De Parisiennes van toen wisten, wat haar stond. In haar strenge costuumpjes zullen ze er desalniettemin bekoorlijk hebben uit gezien. De tegenwoordige zakenvrouwen gpuden de wijde mantel, bet fluweelen HET MENU VOOR DE HEELE WEEK Zondag: tomatensoep; roastbeef, snijboonen, gekookte aard. pelen; appelmoes. Maandag biefstuk, andijvie, gekookte aardappele fruit. Dinsdag: osselapjes, spersieboonen, gekookte aar appelen; chocoladepudding met vanillesaus. Woensdag kalfslappen, worteltjes en doppers, g kookte aardappelen; gries met rozijnen. Donderdag gehakt, postelein, gekookte aardappele caramelpudding. Vrijdag: gebakken geep, rijst; komkommersla, gebakken aardappelen; karnemelkpap. Zaterdag spek, capucijners; wentelteefjes. Onderstaande patronen zijn in ééi maat (bovenwijdte 102 c.m., taillewijde: 1 c.m. en heupwijdte 107 c.m.) tegen de pri van 38 ets. per stuk te verkrijgen. Nr. 580, snoezige japon /an gebloemr voile, gegarneerd met strooken plissée. B noodigd materiaal: 4.50 meter van 90 een; meter breed. Nr. 581: aardige jurk van geruite taft, g< garneerd met wit glasbatist. Benoodlgd me teriaal: 4 meter taftzijde van 90 centlmeU breedte en 50 c.m. batist. Deze patronen zijn dus tegen de boven vermelde prljs in de vastgestelde maat t verkrijgen bij de „Afdeeling Knippatronen van de Uitgeversmaatschappij „De Mtjlpaa Singel 91, Amsterdam. Bij dit bedrag worc 6 ets. extra voor porto-koeten berekend. Den lezeressen wordt vriendelijk verzoc! bij bestelling duidelijk het nummer van h< verlangde patroon op te geven en tevei naam en adres zoo volledig en nauwkeuri mogelijk te vermelden. Men voorkomt daa door onnoodlge vertraging in de opeturing. hoedje met het kanten voiletje en het kost baar gebonden notitieboekje niet minde. goed in hun voordeel kunnen dragen als men haar slechts de gelegenheid ga; weer op de beurs te verschijnen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1935 | | pagina 11