Rumor om het eiland Malta.
Prachtige uitstapjes. - Op de thuis
reis Rendez-vous met de „Slamat".
ALKMAARSCHE COURANT van WOENSDAG 21 AUGUSTUS 1935
POOLSCH JOURNALIST.
Als tegenmaatregel wijst Polen
Russisch lournalist uit.
TWEE ALPINISTEN OMGEKOMEN.
EEN HELDIN.
Hooge politiek in de
Middellandsche
Zee,
Italië contra Engeland.
Glimlachje
t
L CT/I2S7
ry
Met de „Torokon noor NoorwGgen.
M.
Aan 6 o o r <3 m. „Tarakan".
Gemeenschapszin aankweeken: dat is een
der doelstellingen, die een rol spelen bij de
organisatie der kampeertochten met de „Ta
takan". Voor zoover zij dat nog niet gewend
zijn moeten de jongens leeren, de waschge-
legenheden met elkaar te deelen, rustig en
ordelijk te zijn in de eet- en slaapruimen,
elkaar geen overlast aan te doen en in ieder
opzicht discipline te toonen.
In een korte toespraak tot de jongens wordt
daarop nog eens de nadruk gelegd: een be
roep wordt gedaan op het eergevoel der jeug
dige reizigers, dat zij den goeden naam en de
eer van de Nederlandsdie koopvaardij en
marine in en vreemde hooghouden.
Het overgroote deel is gelukkig van goeden
wille: moeilijkheden zijn dan ook sporadisch
De scheepsofficieren winnen de harten der
jongens door hun gemoedelijkheid en todi be-
slissenden toon, en de beide jeugdleiders zijn
oer populair. Onder hun toezicht wordt des
morgens de gymnastiekles gehouden. Op een
der luiken stellen zich de gegadigden, waar
onder ook leiders zijn, op en er wordt hard
gewerkt aan het lichamelijk welzijn. Dat er
sterke knapen bij de lading der „Tarakan"
zi n, blijkt bij de wandeltochten, die gemaakt
wórden van uit de drie plaatsen, waar het
6chip in Noorwegen meert.
De eerste tocht begint reeds eenige uren na
de aankomst te Fjoerland. De sloepen wor
den gestreken: in elke sloep nemen behalve
eenige leden der bemanning, een vijftig jon-
gens plaats en dan worden drie booten tege
lijkertijd naar den wal gedirigeerd. De jon
gens moeten zelf pagaaien en trachten hun
sloep het eerst over te brengen. Dat heeft
twee bedoelingen: zij moeten zooveel mogelijk
van het leven op een vrachtschip leeren en
bovendien zijn oe 6loepen op deze wijze het
vlugst aan den wal
Deze eerste wandeltocht leidt door het
Mundal naar den Boja Brae-gletscher. Het
is een mooie, eerste kennismaking met het
karakter van het Noorsche landschap. De
weg loopt grootendeels langs een bruisende
beek, die het breede dal in tweeën deelt. De
groepen zetten zich in beweging, in een
stevig maischtempo of met een kalmer gang.
Met de mogelijkheid van uitvallers is reke
ning gehouden: de dokter en de verpleegster
houden nauwkeurig toezicht en een groote
auto is beschikbaar voor het opnemen van ge
strande wandelaars.
De gletscher is bereikt: hij daalt met zijn
uitloopen tot beneden in het dal af. IJs in
Augustus' De Hollandsche jongens moeten
dat natuurlijk van zoo nabij mogelijk beleven,
het ijs met de hand aanraken, voelen hoe
koud het smeltwater is. Er valt een regen
buitje, dat, in samenwerking met de nabij
heid van het enorme ijsvlak, menigeen vau
steenen kunnen hier hun hart ophalen;
prachtige brokjes graniet en kwarts liggen
hier voor het grijpen.
De terugtocht voert over een door den
regen doorweekten weg, maar dat kan de
stemming niet verminderen. De verpleegster
geeft een uitstekend voorbeeld door in 6trak
tempo op te marcheeren, hoewel zij ernstige
averij heeft opgeloopen door het verlies van
haar hak.
In den nacht van Maandag op Dinsdag
licht het schip het anker en omstreeks acht
uur in den morgen wordt, na een tocht door
de Fjoerland- en de Sognefjord het plaatsje
Gudvangen bereikt.
a Middags wordt van hier uit de tweede
™^ocht ondernomen door het schilder
achtige Narödal. Het is jammer, dat juist bij
Mn ui re8en weer komt gutsen
H ii j' regen. Maar deze jongens uit
°"and die immers bij elke voorkomende ge-
egenheid getuigen, dat zij „niet bang" zijn,
51 z,ca door zoo'n buitje natuurlijk niet
het veld slaan. Er is zooveel moois te zien
ngs dezen weg door het Narödal waar dc
tuur woester is dan in de omgeving van
f"d Na een marsch door een vrij vlak
frrf'te wacht den wandelaars een moeilijker
o, sterk stijgende weg naar het
dat op honderden meters
Ui ^te ?e'eg*n- De belooning voor deze
ïmpartij is een prachtig uitzicht over de
geving en een verfrissching in het hotel,
de jongens het echt Noorsche interieur
h renderen. In een der vertrekken
randt in een open haard een heerlijk hout-
UZ' dat bij dit klimaat waarlijk geen weelde
charmant Noorsch meisje uit Bergen
t 'al spoedig het middelpunt van een
ng bewonderende jongens, die haar de be-
nselen van het Nederlandsch trachten bij
brengen en haar handteekening te
ragen v°or het Tarakanvlaggetje, dat tot
,u reisherinneringen zal gaan behooren.
*t ^an moe'te waard
Als de terugtocht volbracht is, heeft de
geneeskundige Dienst op het schip heel wat
aren te verbinden; de jongens hebben een
lev'&e marsch achter den rug.
gerrarr min of meer als rustdag
beide \cJirrr' ,Reei} na de uitstapjes der
maa'rerrpiga e dagen een verstandige
kan" lirh» ?e d kan worden. De „Tara-
varen fI i -;er en blijft den geheelen
naakt n« wordt allereerst ge-
van Ia a6 'ie*e'1l'M; Sogndalsfjord, waar-
fe wand»1 veel minder steil afloopen,
nlant !l'€r met vruchtboomen be-
EJ3XT!n ziïn' is wat je in Hoi-
2-bLfï. a UWe n0CTlt"> vertelt leider
bcnaatsma den jongens op zijn kernachtige
p !erw'j'de. „Tarakan" door de mooie
v ^jord blijft varen, worden voor de jon
gens wedstrijden georganiseerd. Schaak-,
aam-en bridgetournooien genieten de noo-
aige belangstelling en intusschen worden in
Croepen die deelen van het schip bezichtigd,
die anders voor de jongens „taboe" zijn. Op
de brug ontvangt kapitein Molenaar met
gulle hartelijkheid zijn lading, waarover hii
zeer tevreden is, al „verschuift" zij wel eens
wat veel. Ook de kaartenkamer en de ma
ch mekamer worden met aandacht bekeken.
Na het avondeten zorgt kapitein Molenaar
voor een oijzondere verrassing door een om
weg langs Bergen te maken. Het weer is dan
prachtig en terwijl het schip langzaam rond
vaart, hebben de opvarenden het speciale
voorrecht, de mooie ligging van de stad hij
zon te mogen aanschouwen.
Gedurende den nacht vaart de „Tarakan"
de Mardangerfjord binnen en als de reizi
gers in alle vroegte worden gewekt voor de
laatste excursie aan land, ligt het schip reeds
gemeerd te Eidfjord. Door het wonder-
schoone Maabödal leidt deze tocht langs een
later sterk stijgenden weg naar den Töring-
fors, den 163 meter hoogen waterval. De af
stand heen en terug bedraagt niet minde?
dan 36 K.M.; niettemin ondernemen meer
dan 100 jongens de heenreis te voet, terwijl
enkelen zelfs kans zien, ook terug te wande
len. Het meerendeel geeft ditmaal echter den
voorkeur aan een rijtoer. Hoe dichter men den
waterval nadert, des te woester wordt het
landschap. Hooge, steile rostwanden rijzen
vlak naast den weg op en hangen hier en
daar zelfs over en dan de Vöringfors zelf!
Daar kunnen de jongens genieten van een
schitterend gezicht op het met donderend
lawaai neerstortende water waarin de zon,
die dezen dag haar volle medewerking ver
leent, een regenboog toovert. Ook de terug
gang naar de boot verloopt weer uitstekend,
dank zij de goede zorgen van inspecteur de
Vries.
Te drie uur des middags wordt dan de
thuisreis aanvaard. In een heerlijk weer wor
den Haugesund en Köpervil gepasseerd en
als het scnip buitengaats komt, blijkt het, dat
de zee rustiger is dan op den deinenden
Zondag, zoodat kapitein Molenaar alle hoop
heeft, dat hij zijn lading geheel en al fit zal
afleveren. Die hoop i6 niet beschaamd: de
„Tarakan begaat geen buitensporigheden en
de magen blijven dan ook in orde.
Vrijdagmorgen om kwart over 11 komt de
kapitein mededeelen, dat het schip tot 12 uur
in de nabijheid van de „Slamat" zal komen,
het passagierschip van de Rotterdamsche
Lloyd, waarmede honderden meisjes een der
gelijke reis naar Noorwegen hebben gemaakt,
als de jongens op de „Tarakan" hebben
ondernomen.
De „Slamat" is speciaal voor deze ontmoe
ting in volle zee gan stilliggen, een aar
dige attentie. Het enthousiasme onder de
jongens is zeer groot, wat te begrijpen is:
zij hebben toch ook een heele week lang geen
Hollandsche meisjes gezien!
Prachtig manoeuvreerend maakt de „Tara
kan" een geheele cirkel om de „Slamat", ter
wijl een eere-saluut wordt gebracht dat door
het Rotterdamsche schip wordt beantwoord
Het blijkt, dat onder de meisjes de geestdrift
al even groot is en luide yells klinken over
het water tot groote verbazing van de beman
ning van eenige Engelsche en Duitsche
trawlers, die in de nabijheid liggen.
De Vrijdagavond brengt ons een cabaret
avond, waarop de jongens en enkel leiders de
toeschouwers vergasten op soms heel aardig
werk. Afscheidsspeeches worden gehouden en
het „Wilhelmus" gezongen.
Zaterdagmorgen is het vroeg dag. Het
schip vaart de pieren van IJmuiden binnen en
ordelijk en vlug verloopt na het ontbijt de
ontscheping.
Een heerlijke jongensreis is achter den rug.
Honderden scholieren hebben zeven dagen
lang veel moois gezien, veel geleerd, veel ge
noten.
Wij willen hier nogmaals zeggen, dat de
„Nederland" met deze kampeerreizen een ge
lukkige greep heeft gedaan en eindigen met
de yell, die op het schip zoo vaak uit talrijke
jonge monden heeft geschald: „G.o.e.d. z.o.o!
Goedzoo, goed-zoo, goed-zoo-zoo".
NIEUWE OVERSTROOMINGEN
IN CHINA.
meer dan dertig gaten in den nieu-
.en dijk van het Weisjanhoe-meer, waarvan
nog losse aarde geen weerstand heeft
wa!nen ^den aan den druk van het hooge
'ert stroomen de watermassa's naar het
oorden van Kiangsoe, dat door de bewo-
'«s, ondanks het bevel van de politie om me
'e werken aan de versterking van de dij-
n, in paniek verlaten is. Men vreest dat
ram.P een zelfden omvang zal krijgen als
_'n West-Sjantoeng.
miu ~?orzdfer van het hulpverleeningsco-
VV/.5; <?Joe-Sji-Hying, raamt de schade in
JantoenST op 250 millioen dollar,
ona r n 80.000 vierkante kilometer staat
ij er water en bijna 6 millioen vluchte-
g n wijlen zich naar Zuid-China begeven,
ovprcfl'-Hymg deelde verder mede, dat de
na ^pomingsschade in de provincie Ho-
„4 j millioen dollar bedraagt Het over-
oomde gebied heeft hier een oppervlakte
van 6000 kilometer en er zijn een millioen
menschen gevlucht.
De meteorologische inrichting te Kaifoeng
meldt, dat men daar in Juli 435 c.m. neer
slag heeft gemeten. In de laatste jaren was
de totale neerslag in dit gebied 517 c.m.
VIER PERSONEN VERDRONKEN
TE TRiPOLIS.
In de haven van Tripolis sloeg een licht
bootje waarin tien personen a 'den plaats
genomen, om. Twee vrouwen en twee kinde
ren verdronken.
de uitwijzing van een
De Poolsche zaakgelastigde te Moskou
heeft zich gisteren naar het volkscommis
sariaat van buitenlandsche zaken begeven,
waar hij mededeelde, dat Polen het verblijfs-
recht ontzegt aan den correspondent van het
Tass-agentschap en de „Izwestia", Joseph
Kowalski, die domicilie heeft in Warschau
en thans in. Rusland vertoeft. Aan Kowalski
zal geen visum meer verstrekt worden voor
zijn terugkeer naar Polen. Deze maatregel is
bedoeld als représaille tegen de dezer dagen
geschiede uitwijzing van den Poolschen
journalist Otmar Bereon, den correspondent
van de „Gazeta Polska" en P. A. T. te Mos
kou.
NA DEN MOORD OP JONES.
Uit Peking wordt gemeld, dat de corres
pondent van het Duitsche Nieuwsbureau
Herbert Müller uit Peking is vertrokken
naar Pao-Tsjangsjen in de provincie Tsja-
har om het lijk in ontvangst te nemen van
zijn vermoorden collega en vriend Gareth
Jones, den correspondent van de „Manches
ter" in China.
Müller heeft zijn ontevredenheid uitge
drukt over het optreden van den Chinee-
schen gouverneur van Pao-Tsjangsjen,
die volgens hem op geheel verkeerde wijze
het opsporingswerk om Gareth Jones terug
te vinden heeft geleid.
Kort na het vinden van Jones' lijk heeft
de Chineesche politie-afdeeling, die de ban
dieten achtervolgde, de bende ingehaald en
groote verliezen toegebracht.
ENOELSCH SCHAAKSPEELSTER
OMGEKOMEN.
Op vliegveld getroffen door
schroef.
De bekende schaakspeelster Agnes Ste-
phenson, oud 52 jaar, die per vliegtuig uit
Londen naar Warschau was gekomen voor
een dames-schaaktournooi, is op het vlieg
veld Poznanien Lawica getroffen door den
schroef van een vliegtuig. Haar schedel werd
verbrijzeld zoodat zij op slag dood was. De
justitie is onmiddellijk ov°i gegaan tot het
instellen van een onderzoek.
COMMUNISTEN GEARRESTEERD.
De politie te Warschau heeft 25 commu
nisten in arrest gesteld. Uit het in beslag
genomen materiaal blijkt, dat de communis
ten een groote propaganda-actie hadden
voorbereid onder ae werkloozen. Verleden
week zijn te dezer stede reeds 66 communis
ten gearresteerd.
DE TROPHEE VAN HET BLAUWE
LINT OVERHANDIGD.
Het Engelsche Lagerhuislid Harold Ha-
les, die indertijd het initiatief heeft genomen
tot het toekennen van de onderscheiding van
het blauwe lint aan het Oceaanschip, dat
den afstand tusschen de oude en de nieuwe
wereld in den kortsten tijd aflegde, heeft gis
teren te Genua in tegenwoordigheid van den
Italiaanschen minister voor verkeerswezen,
den Britschen consul-generaal en verschil
lende autoriteiten en genoodigden uit dc
scheepvaartwereld de trophee, behoorende bij
het blauwe lint, overhandigd aan de reeders
van de „Rex", het Italiaansche schip, dat
geruimen tijd het trans-Atlantische record
heeft gehouden. De trophee is een fraai stuk
geciseleerd zilverwerk op een voetstuk van
onyx, en heeft een hoogde van bijna een
meter.
Zooals men weet is het blauwe lint inmid
dels door het nieuwste Fransche mailechip
„Normaodië" veroverd.
ONTPLOFFING AAN BOORD.
Drie dooden, verscheidene gewonden.
Drie personen werden gedood en verschei
dene andere gewond tengevolge van een
vreeselijke ontploffing, die den schoener
„New York" buiten de kust te Boston gdieel
vernielde.
OPENBARE VIJAND NO. 1.
Alvin Karpis, die thans Openbare Vijand
No. 1 van Amerika is, heeft gedreigd Ed-
ward O. Hoover te zullen dooden. Deze Hoo-
ver is de man, die op zich heeft genomen
Karpis dood «f levend te vangen. Het boven
staande dreigement heeft men gister te Day-
ton in Ohio aangeplakt gevonden. Onmiddel
lijk heeft men hieruit geconcludeerd dat Kar
pis zich in de omgeving van genoemde
plaats moet bevinden, weshalve aldaar een
verscherpt onderzoek wordt ingesteld.
KERK AFGEBRAND.
Koster in de vlammen omgekomen.
Gistermorgen zeer vroeg is te Montevideo
brand ontstaan in een rk aan de Paso
Molino. De koster zag zich door de vlam
men omsingeld en kon niet meer ontkomen.
Hij is in het vuur omgekomen.
DE KERKROOF IN PAMPELUNA.
De gestolen juweelen van de kerkschat
van de kathedraal van Pampeluna (Sp.)
zijn thans vrijwel in hun geheel terecht, met
uitzondering van het Arabische kistje, dat
een hooge waarde vertegenwoordigt. Hoe
wel de politie nog geen volkomen ophelde
ring heeft kunnen krijgen met betrekking tot
de werkelijke daders van den roof en men
nog het spoor volgt van Oviedo de la Mota
en van Papaello, zijn deze twee verdachten
thans in de publieke belangstelling wel
eenigszins op den achtergrond gekomen en
richt zij zich vrijwel geheel op den horloge
maker Arias en een bloedverwant van hem,
een zekeren Esquer, te wiens huize vrijwel
alle nog ontbrekende kleinodiën teruggevon
den zijn. Wat het Arabische kistje betreft,
heeft deze Esquer verklaard, dat het begra
ven lag ergens buiten het stadje. De politie
stelt thans een onderzoek in en hoopt het
kistje inderdaad op de aangegeven plaats te
zullen vinden. De teruggevonden juweelen
waren allen reeds vernield, d.w.z. het goud
was voor een deel gesmolten, voor een deel
in klompen samengewrongen, de juweelen
waren uit de stukken gehaald en in pakjes
bijeen gedaan. Zoo vond men een pakje, ge
wikkeld in vuil papier, waarin niet minder
dan 1200 paarlen, allen losgemaakt uit de
kerkjuweelen, zaten.
Uit Cortina wordt gemeld, dat twee bui
tenlandsche Alpinisten, de Oostenrijksche dr.
Blank en de Tsjechoslowaaksche Maria
Tielz, die nog kort geleden op stoutmoedige
wijze de lastige Croda del Lago hadden be
klommen, Zondag in een ravijn zijn gestort.
Pas gistermorgen is 'n bergingsexpeditie erin
geslaagd, hun lijken op te sporen en te ber
gen.
Te Lorient is gisteren de weduwe Matelot
Bedex gestorven, een vrouw van zeventig
jaar, die vijf-en-twintig jaar geleden de
hoofdpersoon is geweest in een drama, dat
zich op den vuurtoren van Kerdonis op Belle
Ile aan de Bretonsche kust afspeelde. Op een
avond werd Matelot, de vuurtorenwachter
plotseling zwaar ziek, juist op het oogenblik
dat hij het licht van den toren in beweging
moest brengen. De man zou dien nacht ster
ven, na een langen doodstrijd. De vrouw
heeft toen haar kinderen van omstreeks tien
jaar oud met hun kleine handen de zware
lantaren in beweging laten houden en telkens
wanneer zij van uitputting dreigden het te
zware werk op te geven, week de vrouw een
oogenblik van het bed van den stervenden
man om de kinderen te helpen. Pas toen de
lange nacht voorbij was, kwam er hulp op
dagen en konden de moeder en de kinderen
aan hun verdriet den vrijen loop laten.
De Fransche regeering heeft de dappere
vrouw toen voor haar heldhaftige toewijding
het ridderk.uis van het legioen van eer ge
schonken; de Garnegie-stiching heeft haar
een ruime ondersteuning uitgekeerd.
Op het kerkhof van Locmaia, op Belle-Ile,
zal zij naast haar man worden begraven.
Een moeilijk probleem en daarbij zeer
actueel is de Malta-kwestie. Men spreekt
van een eiland Malta, maar het zijn er
drie, namelijk Malta, Gozo en Comino,
met rond 23.000 inwoners, "waaronder
slechts 10.000 Engelschen. Men spreekt
van een probleem-Malta, maar het zijn
er eigenlijk drie: een Engelsch, een Ita
liaansch en een katholiek. Wanneer men
zich van een politieke vergelijking zou
mogen bedienen, kon men zeggen: Mal
ta is het Ierland van de Middellandsche
Zee. En evenals over Ierland zwijgt ook
de Engelsche pers over Malta. Slechts
de Italiaansche jeugd schreeuwt zijn
wenschen uit voor de verlichte ramen
van de Britsche ambassade te Rome.
„Malta! Malta!"En het is alsof de
schaduw van Mussol ini over de geest
driftige demonstranten ligt.
In het Vaticaan luistert men met be
langstelling en in het ministerie van
Buitenl. Zaken te Londen persen zich
de lipj>en dicht op elkaar. Er bestaat
voor Engeland geen probleem-Malta. En
er zal er geen bestaan, zoolang de En
gelsche vloot nog intact is.
Het verleden.
Wie heeft Malta voor het Christendom
gewonnen? Niemand minder dan de
apostel Paulus. In het jaar 56 n. Chr.
deed een schipbreuk hem op het eiland
landen. Zijn geestdriftige woorden mis
ten hun uitwerking niet op de zielen der
bevolking. De meeste Malteezers lieten
zich doopen. Later vernietigden de Ara-
bieden het Christendom weer. Daarna
kwamen de Noormannen. In het jaar
1090 werd Malta bij het Koninkrijk Sici
lië gevoegd. In 1530 zocht de Johanniter
O-de hier bescherming tegen de Turken.
Op zijn tocht naar Egypte veroverde Na
poleon het eiland. Maar het bleef niet
zijn bezit. De Engelschen namen hun
kans waar. Zij werden als de bevrijders
van een zwaar juk toegejuicht. En sinds
dien tijd zijn de eilanden Engelsch ge
bleven. Maar Engeland wenschte niet de
liefde van de bevolking. Het wilde de
macht. De Maltezer voelt slechts voor
het godsdienstige ideaal. De werkelijke
heerscher op het eiland was sinds dui
zend jaar de katholieke kerk. Haar bis
schoppen haden zeggingschap over
mannen en vrouwen. Vocht men om
politieke dingen geestdriftig, om reli
gieuze zaken streed men met hartstocht
Italiaansche invloed.
Het jonge koninkrijk Italië heeft nooit
van het eiland Malta afgezien. Het
speelt politiek geen rol, of men daarbij
met misverstanden te doen heeft. De
bevolking van het eiland de 10.000
Engelschen niet medegerekend is van
P.oenicisch-Siciiiaanschen oorsprong,
waarbij later een flinke hoeveelheid
Arabisch bloed gekomen is. De volks
taal van de Malteezers is een allegaartje
van Arabisch en Italiaansch, waarbij het
Arabisch element overheerscht. De
Malteezer kan zich derhalve veel ge
makkelijker met een Arabier onderhou
den dan met een "taliaan. Maar bet dia
lect geeft den doorslag niet. Veel ge
wichtiger is de vraag: welke taal der
groote mogendheden word* op de eilan
den gesproken? Als ambtslaal komt na
tuurlijk slechts het 3ngelsch in aanmer
king, maar reeds op school en in het
parlement spreekt men Engelsch en
Italiaansch. In de rechtszaal is Itali
aansch de officieele taal. En Italiaansch
is de gezindheid van de meeste Mal
teezers.
Het tweede Ierland.
Men zal zich nu afvragen: Waarom
het „Ierland der Middellands che Zee"?
Het antwoord geeft de geschiedenis. Nog
heuen leeft het katholicisme in de har
ten. De grootste grondbezitter in het
land is de clerus. lederen avond gaat
over het land een vloed van tonen. De
klokken van honderden Malteezer ker
ken zingen hun lied over de rotsen van
het land. Dit klokgelui is het wezen van
het eiland.
Maar tusschen de rotsen ligt het beton
der kazematten. Het Engelsche garni
zoen ligt in de vestingen onaantastbaar
hoog boven de stad.
Voor de Italiaansche vliegers, zooals
Mussolini nog kort geleden dreigend
opmerkte, echter zeer wel bereikbaar.
Voor de bevolking niet
Conflicten.
Hoeveel jaren is het geleden, dat een
kerkstrijd de Malteezers tot de grootste
opwinding.bracht. Wij behoeven slechts
tot het jaar 1930 terug te bladeren. Toen
ontstond er een diepe kloof tusschen de
Engelsche regeering en de curie. Het
ging op een dergelijke wijze hard tegen
hard, dat zelfs de Engelsche vertegen
woordiger bij het Vaticaan het ongast
vrije ome verliet. De Malteezer minister
president, lord Geral Strickland, liet
zich door de katholieke bisschoppen niet
de wet voorschrijven. Wat was er ge
beurd? Toen een Italiaansch prelaat een
Malteezer monnik naar Sicilië verban
de, weigerde de regeering een visum.
Men verklaarde, dat geen buitenlander,
al bekleedde hij nog zoon hoogen ker-
k lijken post, een geboren Malteezer
naar een ander land kon uitwijzen. De
bisschoppen protesteerden. Hun herder
lijke brieven werden van de kansels
voorgelezen. De achter de regeering
staande bladen werden in den ban ge
daan. Het kwam tot opstootjes, waarbij
langzamerhand scherpe in plaats van
losse patronen in de Engelsche machine
geweren werden geschoven.
In dien tijd volgde Italië piet groote
spanning de gebeurtenissen op het
ei'and. Wij willen de katholieke confes
sie verdedigen, riepen de bisschoppen.
Wij willen de Italiaansche taal voor de
Maltezer jeugd behouden donderden de
fascistische senatoren. Tenslotte bleef
echter, van enkele Engelsche concessies
afgezien, alles bij het oude. Men ver
droeg elkaar weer.
Maar het probleem-Malta bleef. De
naam van het eiland ligt op de lippen
van de Italiaansche jeugd. De plannen
der Engelsche verdedigingswerken rus
ten, zeer nauwkeurig bestudeerd, in de
brandkasten van het Italiaansche mi
nisterie van Oorlog. De Malteezers vol
gen met brandende oogen ieder persbe
richt, dat over het Abessinische conflict
handelt. Zij luisteren naar elk gerucht.
Nog is Malta geen probleem van inter
nationaal belang. Maar eens zal het dit
worden
En korp pu met naar boven, dan kan Je zijn kop zien.
(Passing Show).
