De Vlaamsche beweging.
Voor 100 jaar.
NEDERLANDSCHE
RONDVLUCHT 1935.
KlMMMMS
begon.
met
optreden als zangeres in het Savoy-Hotel
kennis met baron André von Wolheim, dien
zij echter door zijn eigen schuld voor kellner
I aanziet. Toch wordt hij haar sympathiek
Maar als zij dan plotseling haar juweelen
hanger mist, ziet zij André met andere pogen
Hij moet een oplichter zijn. Zijn nichtje,
Mary von Wolheim, maakt de verwarring
nog grpoter, door den werkelijken kellner
voor den baron te houden. Deze wacht n.1. in
André's rokcostuum in diens kamer Als
André zijn rok wil terughebben, is de kellner
verdwenen. Hij is met Mary naar het bal.
André trekt een rok aan, die een gast hem
geeft om af te borstelen en opnieuw worden
de verwikkelingen moeilijker. Anita behaalt
als zangeres op het bal schitterende succes
sen. Maar wellicht nog grooter is het succes
van Mary, die als dirigent in rok optreedt,
om het orkest één van haar eigen composities
te laten speler., waarbij zij zich als danseres
van bijzondere capaciteiten doet kennen. Dit
is één van de vele prachtige tafreelen uit
deze film, die in een zeer fijn milieu is opge
nomen. Dat ten slotte Anita de ware André
von Wolheim leert kennen eh waardeeren,
spreekt van zelf.
Wij noemen nog het fraaie Tangolita-bal-
let, dat een lust is voor het oog.
De Hongaarsche zangeres Gitta Alpar is
in deze film al bijzonder op dreef. Zij zingt
vol enthousiasme en speelt haar spel met
André op coquette wijze. Hans Jaray zeer
goed als André evenals Feix Bressart als
Anita's secretaris. Rose Barsony heeft volop
gelegenheid haar talenten te toonen en zij
maakt van die gelegenheid een zeer dank
baar gebruik. Het zal vele een groote vol
doening zijn het bal in het Savoy-Hotel te
hebben bijgewoond. Want dan hebben zij
meteen kunnen genieten van het uitmuntend
verzorgde voorprogramma. Dit brengt het
nieuwste Paramount-Nieuws, Fox-journaal
en een tweetal gekleurde films, die men te
recht zal bewonderen.
Eerst een teekenfilm: Het vogelgezang,
een fijn kunststukje en daarna een twee
acter in de mooiste kleuren getiteld Kleine
Artisten, een aantal revue-zang en dansta-
freelen waarin de jeugdige leerlingen van
een beroemde dansschool op verrassende
wijze meewerken.
Een kermisprogramma, dat de Harmonie
alle eer aandoet.
Buitenland.
Een nieuw Vlaamsch programma voor
gesteld. - Cultureele autonomie als doel.
L'amour, toujours 1'amour! Dat is het be
kende thema uit Paul Abraham's operette
Ball im Savoy en gisteravond heeft Gitta
Alpar het met groot succes gezongen in de
gelijknamige Monopole-film, die op schitte
rende wijze de avonturen van Anita en
André in beeld brengt. Met groote belang
stelling hebben de bezoekers in het theater
Harmonie het bal in het Savoy-Hotel bijge
woond en deze film, die alles brengt wat men
in een operette-film maar wenschen kan, mu
ziek, spel, dans, fraaie balletten, is zeker voor
de kermisweek bijzonder geschikt. Zoo'n
werk met krachten als Gitta Alpar, Rose
Barsony, Hans Jaray en Felix Bressart zal
ieder in de komende week willen zien.
Anita Helling maakt op den dag van haar
(Van onzen Brusselschen correspondent)
NIEUWE INZICHTEN.
Wij hebben er in een vorig artikel op ge
wezen hoe, met de goedkeuring van de
nieuwe wet op het gebruik der talen in
rechtszaken, die de vervlaamsching van het
gerecht beoogt in het Vlaamsche land, prac
tisch het bekende Vlaamsche minimumpro
gramma is verwezenlijkt. Men zal van zelf de
vraag hebben gesteld of voor de Vlamingen
nu alles is „pour le mieux dans le meilleur
des mondes".
Ons antwoord is dat er over de toepas
sing van de verschillende taalwetten nog
veel is te klagen, doch dat het aan de Vla
mingen is nu de middelen, waarover zij be
schikken om zich in België te doen gelden, te
gebruiken. Door een wet is er op zich zelf
niets te veranderen wanneer de wet niet
wordt gebruikt of ingeroepen. Het Vlaam
sche leven moet geleidelijk op elk gebied
worden uitgebouwd. -
Intellectueel is er reeds beel wat bereikt
Men mag zelfs aannemen-dat de basis is ge
legd. Nu moet, van daar-yit, elke afdeeling
van het maatschappelblefe-en worden ge
wonnen langs natuurlipjg^wegen. Als de
kleine man, dië zich ntrblfed staart op de
voornaamheid van de ■verfranschte burgerij
en deze naaapt, zal inzien dat er ook een
Nederlandsche voornaamheid bestaatals de
winkelier, de herbergier, de kleine fabrikant
enz. inzien dat hun omgeving Vlaamsch is en
als zoodanig belangrijk, dan zullen zij hun
handelsmethode wijzigen en een Vlaamsch
uithangbord uithangen, een Vlaamsche boek
houding invoeren, enz Het ziin ''eze kleine
dingen die nog moeten worden gewijzigd,
terwijl in de hoogere Staatsstructuur ook
nog wel wat is te veranderen
duurt. Anderzijds is er reeds een
opgegroeid in Vlaanderen die 01
en die terecht overigens, de onverschillige
vijandigheid van de oude administraties als
onverdragelijk en onduldbaar aanvoelt. Zij
wil middelen toegepast zien die het nage
streefde doel van een gezonde Vlaamsche
volkshuishouding beter bereikbaar maken.
Bij de heerschende verwarring in de
Vlaamsche politiek weten de jongeren niet
waarheen zich te wenden. De hersenschim
mige programma's van een van Severen, die
het herstel van het oud-Bourgondische rijk
schijnt te wenschen, met nationaal-socialis-
tischen inslag, evenals de aarzelende politiek
van een de Clercq, die in den geest van den
tijd een programma heeft gesmeed dat op het
randje af fascistisch schijnt, kunnen op den
democratischen Vlaamschen bodem moeilijk
gedijen.
Er is nu echter iets nieuws dat tegemoet
komt aan de hierboven aangegeven mentali
teit en hiervoor heeft de katholieke „Stan
daard" gezorgd, het orgaan van den gewezen
minister van Financiën, Sap, wiens naam in
den laatsten tijd veel is genoemd in verband
met den strijd tegen de devaluationisten en
die zijn laatste pijlen nog niet heeft ver
schoten. Het blad is het orgaan van den
Katholieken Vlaamschen Landsbond, die
steeds vooraan heeft gestaan in de bewe
ging van de Vlamingen na den oorlog. Het
werd gesticht door staatsminister van Cau-
welaert, die de leiding ervan aan Sap heeft
moeten afstaan, wat, tezamen met andere
omstandigheden, uen tot geen beste vrienden
heeft gemaakt. Dit beteekent dat het een on-
betwistbaren politieken invloed heeft. Welnu
het is voor den dag gekomen met een pro
gramma tot vernieuwing van de Vlaamsche
beweging, zich steunende op wat wij hier
boven hebben gezegd. Van radicale zijde is
het reeds gedoopt als hef programma van
het neo minimalisme, wat niet wegneemt dat
het een radicalen geest ademt.
Dit programma heeft de organieke wijzi
ging van het Staatsbestuur in België als
eerste punt. Dit zou feitelijk neerkomen op
een soort bestuurlijke scheiding, alhoewel
aan hef hoofd van elk ministerieel departe
ment slechts een minister zou komen te
staan, met eventueel een onderstaatssecreta
ris. Dan volgt de eisch van toekenning van
een eigen Vlaamsche radio-golflengte, in
dezen geest dus dat Vlaanderen een eigen
totaal onafhankelijk radio-instituut zou
hebben. Verder vaststelling van de Vlaamsch-
Waalsche taalgrens. Men moet weten dat
thans een aantal gemeenten met een Vlaam
sche bevolking in Waalsche provinciën zijn
ingelijfd, terwijl omgekeerd ook enkele Waal
sche gemeenten in Vlaamsche provinciën be
stuurlijk zijn ingedeeld, wat natuurlijk zijn
nadeelen heeft. Deze eisch wordt in het pro
gramma opgenomen om verdere opschuiving
van de taalgrens naar het Noorden te voor
komen en de taalgrens dus door een defini
tieve bestuurlijke organisatie vast te leggen.
Deze eisch is zeei interessant en vroeg of
laat komt de grens er toch, want ook aan
Waalsche zijde is men het hierover eens. Er
kan worden opgemerkt dat seder eeuwen de
taalgrens vrijwel niet is gewijzigd gewor
den. Als vierde punt eiseht het programma
wettelijke afbakening van Groot-Brussel, dat
wettelijk tweetalig zou worden. In de prac-
tijk is de agglomeratie tweetalig Fransch en
Vlaamsch.
Het leger, dat homogeen moet blijven, zou
aan de Belgische dualiteit worden aange
past. De taal in Vlaanderen van het leger
zou uitsluitend Nederlandsch zijn. Het mi
nisterie zou worden gesplitst. Het leger zelf
zou in Vlaamsche en Waalsche divisies wor
den gesplitst. Er zou een Vlaamsche krijgs
school en een Vlaamsche militaire school
worden opgericht, die allebei nu uitsluitend
Fransch zijn, met Vlaamsche taalcursussen.
Verder wordt ook nog voorzien in de inrich
ting van een juridictioneele controle der ad
ministratieve handelingen door een Raad van
State, met in internationaal opzicht een neu
traliteitspolitiek van België. Het blad stelt
ook nog bestuurlijke hervormingen voor, die
eenigszins op een politiek van corporatisme
gelijken.
Het is de vraag of deze punten tot een poli
tiek programma zullen groeien. Wij meenen
onbevangen dat er wel kans toe bestaat, zij
het dan wat gelouterd, want onder de
Vlaamsche intellectueelen is er wel een meer
derheid te vinden, die de cultureele autononre
van Vlaanderen en Wallonië noodzakelijk
acht om tot een resultaat te komen en die de
Vlaamsche herwording op een breede alge-
meene Nederlandsche beschouwing, die net
tegen den Franschen invloed kan opnemen,
terwijl wat „Vlaamsch" is, steeds provin
ciaal blijven zal, wil opbouwen.
Infusschen is het voor den dag komen met
dit programma door „De Standaard" ook
wel door politike overwegingen ingegeven.
Inderdaad, binnenkort krijgen we in België
wetgevende verkiezingen. In Vlaanderen
,et
Met permissie van de Ed.
Acht. Heeren Burgemeester en
Wethouders dezer Stad, zal er
op de Boven-Zaal van J. Vaesen
in de Langestraat gegeven wor
den: THEATRAAL AVOND
VERMAAK en Groot VAUX-
CHAL.
Het beroemde Vnuxchalgezel-
schap van Amsterdam Elèver
van den Heer J. H. Deaianer,
onder geleide van M. de Vrlee,
zal het genoegen hebben om, op
Woensdag. Donderdag en Vrij
dag, den 26, 27 en 28sten dezer
loopende maand, verscheidene
nieuwe komieke ZANGSPELEN
ten uitvoer te brengen, met de
daartoe behoorende Deeoratttn
en Costumes. Het Orchest dat
uit voorname Meeetare van Am*
sterdam bestaat, zal bij afwis
seling vei scheidene schoone
Ouvertures en Simphonlën uit*
voeren. Ook zal men lederen
middag van 12 tot 2K ure, ver
scheidene komieke Zangstukjes
in de koffykamcr geven.
Zullende op genoemde dagen
te geven VOORSTELLINGEN
nader bij Biljetten in de zaal
voor handen zijn.
En op Zondag den 30sten de
zer, zal de THEATRALE VOOR
STELLINGEN ten 8 ure en
het BAL ten 10 ure beginnen
de Entré is alsdan gezamenlijk
bepaald voor een Heer met of
zonder Dame op één Gulden.
N. B. Het Buffet zal lederen
avond van de noodige Verver*
schingen voorzien zijn; vleijende
zich den Ondergeteekende met
een talrijk Publiek te worden
vereerd, ter tegemoetkoming in
zijne belangrijke kosten.
J. VAESEN.
heerscht, we zeiden het reeds, verwarring en
een Vlaamsch programma, dat met de wer-
ieiiiklieid rekening houdt, en toch een stao
verder gaat dan het vei leden, dat dus de
radictle elementen den wind uit de zeilen
neemt moet wel geschikt zijn om stemmen
te vereenigen welke stemmen dan ten slotte
de katholiêke partij moeten ten goede komen.
Dit beteekent dus dat het programma er op
uit ie de stemmen van de Vlaamsche natio
nalisten, die niet meer weten waarheen zich
te wenden, te winnen. Waarbij nog komt dat
Sap het er ook op aanlegt om de regeering
en zekere leiders van de katholieke Kamer-
groep, die hem zijn houding tegenover van
Cauwelaert niet kunnen vergeven, lastig te
maken door radicaler Vlaamsche eischen te
steunen. Het is niet de eerste maal dat het
hem gelukt, door een grooten mond op te
zetten om het zoo maar eens te noemen
in de regeeringsbank te worden opgenomen.
Het is ook de eerste maal niet dat, wanneer
de heer Sap daar veilig is beland, „De Stan
daard" plots stom wordt als een visch.
Hoe dan ook, toch is het bijna zeker <Jat
voor de Vlamingen ten slotte hieruit iets
goeds kan groeien.
£uchtoaact
De eerste dag van de Nederlandsche
Rondvlucht-1935, welke dank zij de tot
blijdschap stemmende groote deelname
van buitenlandsche sportvliegers, een
sterk internationaal karakter droeg, is
voor het luchttoerisme van groote pro
pagandistische beteekenis geweest, waar
van ongetwijfeld in de toekomst een
vruchtdragende invloed zal uitgaan.
Goed voorbeeld doet goed volgen! De
Rondvlucht-1935 zal de waarheid van
dit spreekwoord voorzeker aantoonen!
De ernst en de toewijding, waarmede deze
modernste aller sporten beoefend dient te
worden, kweekt onder haar dienaren een ge
voel van saamhoorigheid en zoo voelden
zich gister Neerland's bekendste sportvlie
gers en instructeurs van de Nationale Lucht
vaart School, de vertegenwoordigers van on
ze militaire luchtvaart, zoowel van leger als
marine, en de bemanningen en passagiers
van de K. L. M. luchtomnibussen Jan
van Gent en Duif tot hen behoorden o.m.
gewezen generaal C. J. Snijders en kolonel
V. F. M. IJsselde Schepper, een groote fami
lie uit België, Duitschland, Engeland,
Frankrijk, Hongarije, Oostenrijk, Polen en
zelfs Amerika, sportieve, vlotte buitenlan
ders, die, naar enkelen ons toevertrouwden
Nederland vandaag klein van oppervlakte,
maar groot van durf en initiatief hebben be
vonden.
Een hoogtepunt op dezen dag was, behal
ve uiteraard de vlucht zelve, die de schoon
heid van ons land, in bonte afwisseling van
panorama's voor een, die haar vermocht te
genieten, ontsloot, de ontvangst van de
deelnemers op het prachtig geoutilleerde
vliegveld Twente door de Twentsche Aero
Club, wier voorzitter, de heer H. J. P. van
Heek tijdens de in den feestelijk versierden
hangar aangerichte koffietafel, na zijn
woord van welkom tot de gasten, gelegen
heid vond zijn tafelbuurman, den gewezen
generaal C. J. Snijder, hulde te brengen
voor de stuwende kraent, die van hem uit
gaat voor de bevordering van onze lucht
vaart.
De burgemeester van Oldenzaal, de heer
G. H. P. H. Bloemen, fungeerend als waar
nemend voorzitter van het luchtvaart comi
té Twente, wekte de aanwezigen op tot een
langer verblijf in Twente's schoone natuur
op een later tijdstip.
Het optreden van Markelosche volksdan
sers oogstte, vooral onder de buitenlanders
grooten bijval; voor de meer dan tién dui
zend bezoekers, die van heinde en verre geko
men waren om een gedeelte van dit aviatisch
gebeuren mee te maken, was het komen en
gaan der deelnemende vliegtuigen een inte
ressant schouwspel, terwijl de vlotte lan-
FOLIES BERGERE.
In het Victoria-Theater.
Het is de directie van het Victoria-
theater mogen gelukken de hand te leggen
op Chevalier's laatste film, een product
van de United Artists, welke nog slechts
eenige weken in Nederland in roulatie .is
gebracht. Er komen den laatsten tijd zeer
sporadisch films uit van Maurice ChevaUer
en een nieuwe rolprent is dan ook altijd
een gebeurtenis op zichzelf. En vooral,
wanneer dat betreft een film met Maurice
in een milieu, waaruit hij geboren is en van
waaruit hij zijn succesvolle loopbaan be-
De „Folies Bergère" is geworden een ju-
>orsproei
-gezongen chat
sons, zooals een Chevalier dat alleen kan.
gi
weeltje van tintelende humor, doorsproeid
die echte enthousiast-gezongen chan-
Het is il Maurice, wat in een onafgebro
ken lichtbundel van uit de filmcabine op
het witte doek geprojecteerd wordt. Hij is
„dè" gevierde man van de Folies Bergère,
de onovertroffen chansonnier met zijn
stroohoedje, het symbool van sprankelend
amusement en zijn onbetaalbare attributen
de lip en de scheef getrokken wenkbrauw.
Zóó doet hij zijn entree, wanneer de film
band zich voor ons oog gaat ontrollen. Snel
wisselen de liedjes elkaar af, van welke
vooral „Rhythm of the Rain" tot de groote
succesnummers gerekend moet worden. -
Doch nadat wij ons eenigen tijd kostelijk
vermaakt hebben aan een rijkdom van hu
mor en ongelooflijke revue-montage, ver
plaatst de camera zich en worden we zon-
;ewikkeld' in het hoogst gecom-
uwelijksleven van
d meer gi
pliceerde huwelijksleven van baron Fer-
nand Cassini, die het blijkbaar met den
echtelijken trouw niet al te nauw neemt
Tenminste zijn vrouw heeft een regelmatige
omgang met een zekeren markies de Lon-
guez en het is bijna spreekwoordelijk ge
worden, dat 't wel iets heel bijzonders is als
baron Cassini met zijn eigen vrouw zich. in
de High-Society-kringen vertoont.
En tóch gebeurt zooiets „merkwaardigs
we zijn er zelfs als onbescheiden toeschou
wers getuige van, hoe baron en barones
Cassini zich vermaken met den in de revue
voorkomenden conferencier Charlier, die
op voortreffelijke wijze den baron weet te
imiteeren in zijn nieuwe lied „Au revoir
d'amour".
Maar de barones voelt zich zoo aange
trokken tot Eugène Charlier, dat ze hem bij
haar uitnoodigt en een oogenblik denken
we een amoureuze verhouding als kroon op
haar flirtations te zien, doch dan worden
we afgeleid door het ontstellende bericht,
dat de baron als president-commissaris van
een groote mijn-industrie op het punt staat
bankroet te slaan. Hij zal trachten deze
catastrophe te voorkomen en reist in groo
te haast naar Londen, om den raad van de
City-Bank in te roepen. Inmiddels staat
voor dien avond op het program een groot
soirée, waar o. m. de minister-president en
de minister van financiën zijn uitgenoodigd,
Reeds sluipen doeltreffende geruchten over
een krach van den baron van de bank via
de' beurs naar de buitenwereld en zijn com
pagnons zijn ten einde raad. Doch dan komt
als een reddende engel Eugène Charlier, die
door de barones is uitgenoodigd op de thee.
De treffende gelijkenis met den baron
doen de compagnons besluiten hem te vra
gen voor dien schier noodlottig wordenden
avond hun chef baron Cassini te vervangen
en automatisch zijn'we dan opgenomen in
een allervermakelijkste verwarring van
mannen, die denken den grooten financier
te ontmoeten, van vrouwen, die buiten zich
zelf van aandoening raken om zich te we
ten aan de zijde van den charmeur baron
Cassini en zelfs van Maurice Chevalier, die
op een gegeven oogenblik niet weet of hij
nu Eugène Charlier zelf dan wel baron Cas
sini is, en die gaat twijfelen aan zijn eigen
ik
Men voelt, hier is met meesterlijke hand
een motief uitgewerkt zoo onwaarschijnlijk,
dat niemand, behalve een Chevalier, het
voor ons aanvaardbaar kan maken. Wij
zullen nalaten de geheele liefdes-constella
tie uitvoerig te bespreken, er zijn kostelijke
momenten te over, kortom het is een film
van de echte luchtige sfeer, waaraan tegen
woordig zoozeer behoefte is
Als we dan tenslotte weer terugkeeren in
de revue en we aanschouwen b.v. de stroo-
hoedendans, dan eerst begrijpen we wat er
voor noodig is een dergelijk motief in scène
te zetten.
In, óp en óm de hoeden, op de randen en
op de bollen bewegen zich dansende meis
jes, totdat het beeld verkleind wordt en sa
mensmelt tot één hoedde hoed van
Maurice.
De film „Folies Bergère" is een genot
voor oog en oor en we kunnen niet beter
doen dan een ieder deze film in de komende
kermisdagen warm aan te bevelen.
Een grappige screensong van Walt Dis
ney, een komisch nummer van Szoke Sza-
ka 11 en uitstekend binnen- en buitenlandsch
nieuws completeert op alleszins loffelijke
wijze dit uitstekend verzorgde amusements
program.
DE ZIGEUNERBARON.
City-Theater.
Hongarije is onder Turksche heerschappij
geweest en de landheer Barinka heeft met
de Turken geheuld. Na de bevrijding van
het land zijn de Barinka's dus geen geziene
Hongaren meer en er is zelfs een prijs op
hun hoofd gesteld. De oude Barinka en zijn
vrouw zijn overleden, Er moet nog een
zoon zijn, die toen hij het landgoed verliet
ongeveer drie jaar oud was. Op hem wach
ten de zigeuners, die het landgoed bevol
ken.' Zij beschouwen hem als hun heer en
de knappe en jonge zigeunerin Saffi brengt
eiken dag de kamer van den jongen baron
in orde omdat men verwacht, dat deze on
verwachts zal terugkeeren.
Wanneer alle zigeuners naar de markt
van Temesvar trekken, wordt de eenvoudi
ge wagen, waarin de bekoorlijke Safff haar
koopwaar' vervoert, aangereden door een
rijtuig van den landeigenaar Zsupan. Hij is
een ruwe zwijnenhoeder geweest en ver
raadt zijn afkomst nu hij landeigenaar is
geworden. Eigenlijk heeft hij zich dat land
■toegeëigend van de Barinka's, maar hij ge
draagt Zich als de eigenaar en heerscht als
een vorst over zijn ondergeschikten. Wan
neer hij den zigeunerwagen omver gereden
heeft, treedt hem een jonge man in den
weg, die betaling voor de geleden schade
eischt. Zsupan betaalt en dat brengt de
knappe zigeunerin en de onbekende tot
elkaar. Op de markt in Temesvar zingt een
liedjeszanger van een verborgen schat der
Barinka's en weet eenige domme boeren
over te halen hem hun geld te geven, waar
na hij hun de plek zal wijzen waar de schat
verborgen is. De onbekende luistert met
belangstelling en ontmoet daarna 'n meisje,
waarop hij verliefd wordt en die de dochter
van Zsupan blijkt te zijn. Op een feest ten
huize van Zsupan mag hij met zijn zigeuners
verschijnen om dansmuziek te maken, maar
ten slotte beleedigt de dochter Arsena zoo
wel hem als de knappe zigeunerin Saffi.
Sandor van Barinka, want dat is de knap
pe onbekende zigeunerbaron, krijgt op
wonderbaarlijke wijze den schat zijner va
deren terug en koopt daarmede zijn bege
nadiging. Hij heeft nu Zsupan niet meer
noodig. Integendeel, Zsupan is afhankelijk
geworden van den nieuwen landheer en be
denkt dan dat een huwelijk tusschen San-
dor en Arsena alles nog redden kan. Als
alles voor de bruiloft gereed is, verschijnt
de bruidegom niet, maar laat slechts zijn
uniform voor de gasten verschijnen. Hij is
Saffi achterna, die, ongelukkig door het
voorgenomen huwelijk, gevlucht is. Natuur
lijk haalt hij haar in en huwt haar op zigeu-
nerwijze, dat wil zeggen in de open lucht,
zonder eenige andere getuigen dan een
paar vogeltjes. Hij wordt begenadigd en is
heer Van Barinka, waarmee tevens vast
staat, dat de tijd van zwerven en van het
ondergaan van beleedigingen voor goed
voorbij is.
Adolf Wohlbrück is de zigeunerbaron en
men zal moeilijk een betere acteur voor
deze vrijbuitersrol kunnen vinden. Saffi is
Hansi Knoteck, die drie aanbevelingen
heeft, ten eerste is zij een charmant vrouw
tje, ten tweede een bekoorlijke zangeres en
ten derde een uitstekende filmactrice. Wij
zullen niet alle spelers de revue laten pas-
seeren, maar willen nog een uitzondering
maken voor Fritz Kampers als Zsupan, een
brute, onopgevoede landheer, die zich
slechts door zijn brutaliteit en ruwe gast
vrijheid heeft doen erkennen.
Vooraf gaat de alleraardigste klucht van
een man, die in zijn wittebroodsweken te
veel gelachen heèft waarop natuurlijk
een reactie volgt benevens een mooie,
gekleurde screensong en een overvloed van
actueel nieuws m beweegbaar geïllustreer-
den vorm.
Als bijzondere attractie treedt tusschen-
tijds professor Ben Ali Libi op. Hij wordt in
het programma een humoristisch gooche
laar genoemd en doet dien titel in alle op
zichten eer aan. Hij goochelt erg gezellig en
doet het daarbij zoo handig, dat het publiek
zijn wondere prestaties met luid applaus
beloont. Het is voor het City-Theater te
hopen, dat hij in de kermisweek zeer vele
belangstellenden naar het vernieuwde en
verjongde theater zal goochelen.
CINEMA EN THEATER.
Het nieuwe nummer van C. en Th. begint
met „Hoe komt men bij de film"; uit de
Ïeschiedenis der haarverpleging; „Paul
[arden jubileert"; 'n artikel over Mrs.
Frances Perkins, de eerste vrouwelijke mi
nister van Amerika; Kunst te Schevenin-
gen; filmphoto's, o.a. van Anna Karenina,
enz.
RARE SNUITERS.
Op het tooneel Adriënne Solser.
Roxy-Theater.
Dit buitengewoon kermisprogramma wordt
geopend met een Profilti-journaal, daarna
een aardig filmpje over de bijzonderheden
van de zoo overbekende Canadeesche vijf-
ling en vervolgèns een goed verzorgd tee
kenfilmpje.
Tot zoover gaat het voorprogramma wat
betreft het filmgedeelte, maar wie dan
volgt is niemand anders dan de bij de Alk-
maarders overbekende Adriënne Solser
met haar partner Cor de Groot.
Tante Bet is met een gloednieuw reper-
toir naar Alkmaar gekomen, om evenals
zoo vele jaren, de talrijke bezoekers van
dit theater te doen schaterlachen. Dat het
haar ook thans zal gelukken behoeft geen
twijfel te wekken, wat op dezen eersten
avond van haar optreden al is gebleken,
want de lachsalvo's waren niet van de
lucht.
Beide, met hun rasecht Jordaantaaltje,
zijn eenig, en velen zullen alleen daarom al
het Roxy-theater bezoeken.
Hierna komt de vertooning van het
hoofdnummer „Rare snuiters", wat we kun
nen betitelen met „een echte kermisfilm".
Lachen en nog eens lachen, aan één stuk,
dat is het voornaamste in deze film. Het
stuk speelt in den ouden tijd, toen de mis
dadigers nog aan den schandpaal werden
gezet.
„Rare snuiters" geeft in hoofdzaak de ge
schiedenis van twee jonggezellen, die op
avontuur de wereld in zijn gegaan, en zich
op dolvermakelijke manier uitgeven voor
allerlei hooggeplaatste personen, en zoo
doende met hertogen en ridders van den
ouden tijd in aanraking komen, waar ze
zulke dwaze tafreelen meemaken, dat de
bezoekers zich niet kunnen indenken op
welke wijze de schrijver van deze film op
het idee is gekomen om deze meest verma
kelijke scènes in elkaar te zetten.
De wijze waarop een en ander vertolkt
wordt is uitstekend.
We kunnen deze kermis voorstelling al
leszins geslaagd noemen, en twijfelen niet
of deze week zal menigeen zich gaan amu
seeren in het Roxy-theater,
BALL IM SAVOY.
Bioscoop-Theater Harmonie.
De jongere generatie.
Want wat is het geval. De taalwetten in
zake bestuur, onderwijs, leger en gerecht
hebben practisch den toestand gelaten zooals
die was. Bij een groote meerderheid zit de
wil voor om de wetten, die zij door het par
lement met leedwezen hebben zien goed
keuren, bij de toepassing zooveel mogelijk
den hals om te draaien. Er is in deze wetten
meer dan genoeg om ze doelmatig te doen
zijn, op voorwaarde dat er van Vlaamsche
zijde voldoende dynamisme uitgaat om er
met kracht alles uit te halen wat er kan uitge
haald worden. Dit levenskrachtige dynamis
me ontbreekt veelal, omdat het hervormings
proces van het Vlaamsche volk nog voort
generatie
is
Een soort bestuurlijke scheiding.
Programma goed ontvangen.
Het is een feit dat degene die een 15-tal
jaren geleden met zooiets had durven voor
den dag komen in Vlaanderen, als een ge-
meene activist was begraven geworden. Het
programma van „De Standaard" is nog al
revolutionnair voor de Belgische politieke
constellatie. De Katholieke Vlaamsche Lands
bond heeft nochtans besloten er ernstige
aandacht aan te wijden en op het congres dat
weldra zal plaats hebben, zal de bond het
vraagstuk van de „verhouding Vlaanderen-
België" onderzoeken met het programma als
basis. Over 't algemeen schiet dit programma
bij de Vlaamsche intellectueelen vrij goed
wortel. Men is tot een zeker radicalisme
geneigd in de huidige omstandigheden, om
dat men in Vlaamsche kringen inziet dat er
een verslapping is ontstaan, ten gevolge van
den economiscnen nood en dat de niet-
Vlaamsche milieux opnieuw uitdagend het
hoofd opsteken, daar zij meenen dat de Vla
mingen nu tot zwijgen zijn gebracht. Er zal
in dit land altijd een zekere strijd noodig zijn
voor de Vlamingen.
Uit de Alkmaarsche Courant
van 24 Augs. 1835.
De balans van den eersten dag.