De Vlaamsche beweging. Voor 100 jaar. NEDERLANDSCHE RONDVLUCHT 1935. KlMMMMS begon. met optreden als zangeres in het Savoy-Hotel kennis met baron André von Wolheim, dien zij echter door zijn eigen schuld voor kellner I aanziet. Toch wordt hij haar sympathiek Maar als zij dan plotseling haar juweelen hanger mist, ziet zij André met andere pogen Hij moet een oplichter zijn. Zijn nichtje, Mary von Wolheim, maakt de verwarring nog grpoter, door den werkelijken kellner voor den baron te houden. Deze wacht n.1. in André's rokcostuum in diens kamer Als André zijn rok wil terughebben, is de kellner verdwenen. Hij is met Mary naar het bal. André trekt een rok aan, die een gast hem geeft om af te borstelen en opnieuw worden de verwikkelingen moeilijker. Anita behaalt als zangeres op het bal schitterende succes sen. Maar wellicht nog grooter is het succes van Mary, die als dirigent in rok optreedt, om het orkest één van haar eigen composities te laten speler., waarbij zij zich als danseres van bijzondere capaciteiten doet kennen. Dit is één van de vele prachtige tafreelen uit deze film, die in een zeer fijn milieu is opge nomen. Dat ten slotte Anita de ware André von Wolheim leert kennen eh waardeeren, spreekt van zelf. Wij noemen nog het fraaie Tangolita-bal- let, dat een lust is voor het oog. De Hongaarsche zangeres Gitta Alpar is in deze film al bijzonder op dreef. Zij zingt vol enthousiasme en speelt haar spel met André op coquette wijze. Hans Jaray zeer goed als André evenals Feix Bressart als Anita's secretaris. Rose Barsony heeft volop gelegenheid haar talenten te toonen en zij maakt van die gelegenheid een zeer dank baar gebruik. Het zal vele een groote vol doening zijn het bal in het Savoy-Hotel te hebben bijgewoond. Want dan hebben zij meteen kunnen genieten van het uitmuntend verzorgde voorprogramma. Dit brengt het nieuwste Paramount-Nieuws, Fox-journaal en een tweetal gekleurde films, die men te recht zal bewonderen. Eerst een teekenfilm: Het vogelgezang, een fijn kunststukje en daarna een twee acter in de mooiste kleuren getiteld Kleine Artisten, een aantal revue-zang en dansta- freelen waarin de jeugdige leerlingen van een beroemde dansschool op verrassende wijze meewerken. Een kermisprogramma, dat de Harmonie alle eer aandoet. Buitenland. Een nieuw Vlaamsch programma voor gesteld. - Cultureele autonomie als doel. L'amour, toujours 1'amour! Dat is het be kende thema uit Paul Abraham's operette Ball im Savoy en gisteravond heeft Gitta Alpar het met groot succes gezongen in de gelijknamige Monopole-film, die op schitte rende wijze de avonturen van Anita en André in beeld brengt. Met groote belang stelling hebben de bezoekers in het theater Harmonie het bal in het Savoy-Hotel bijge woond en deze film, die alles brengt wat men in een operette-film maar wenschen kan, mu ziek, spel, dans, fraaie balletten, is zeker voor de kermisweek bijzonder geschikt. Zoo'n werk met krachten als Gitta Alpar, Rose Barsony, Hans Jaray en Felix Bressart zal ieder in de komende week willen zien. Anita Helling maakt op den dag van haar (Van onzen Brusselschen correspondent) NIEUWE INZICHTEN. Wij hebben er in een vorig artikel op ge wezen hoe, met de goedkeuring van de nieuwe wet op het gebruik der talen in rechtszaken, die de vervlaamsching van het gerecht beoogt in het Vlaamsche land, prac tisch het bekende Vlaamsche minimumpro gramma is verwezenlijkt. Men zal van zelf de vraag hebben gesteld of voor de Vlamingen nu alles is „pour le mieux dans le meilleur des mondes". Ons antwoord is dat er over de toepas sing van de verschillende taalwetten nog veel is te klagen, doch dat het aan de Vla mingen is nu de middelen, waarover zij be schikken om zich in België te doen gelden, te gebruiken. Door een wet is er op zich zelf niets te veranderen wanneer de wet niet wordt gebruikt of ingeroepen. Het Vlaam sche leven moet geleidelijk op elk gebied worden uitgebouwd. - Intellectueel is er reeds beel wat bereikt Men mag zelfs aannemen-dat de basis is ge legd. Nu moet, van daar-yit, elke afdeeling van het maatschappelblefe-en worden ge wonnen langs natuurlipjg^wegen. Als de kleine man, dië zich ntrblfed staart op de voornaamheid van de ■verfranschte burgerij en deze naaapt, zal inzien dat er ook een Nederlandsche voornaamheid bestaatals de winkelier, de herbergier, de kleine fabrikant enz. inzien dat hun omgeving Vlaamsch is en als zoodanig belangrijk, dan zullen zij hun handelsmethode wijzigen en een Vlaamsch uithangbord uithangen, een Vlaamsche boek houding invoeren, enz Het ziin ''eze kleine dingen die nog moeten worden gewijzigd, terwijl in de hoogere Staatsstructuur ook nog wel wat is te veranderen duurt. Anderzijds is er reeds een opgegroeid in Vlaanderen die 01 en die terecht overigens, de onverschillige vijandigheid van de oude administraties als onverdragelijk en onduldbaar aanvoelt. Zij wil middelen toegepast zien die het nage streefde doel van een gezonde Vlaamsche volkshuishouding beter bereikbaar maken. Bij de heerschende verwarring in de Vlaamsche politiek weten de jongeren niet waarheen zich te wenden. De hersenschim mige programma's van een van Severen, die het herstel van het oud-Bourgondische rijk schijnt te wenschen, met nationaal-socialis- tischen inslag, evenals de aarzelende politiek van een de Clercq, die in den geest van den tijd een programma heeft gesmeed dat op het randje af fascistisch schijnt, kunnen op den democratischen Vlaamschen bodem moeilijk gedijen. Er is nu echter iets nieuws dat tegemoet komt aan de hierboven aangegeven mentali teit en hiervoor heeft de katholieke „Stan daard" gezorgd, het orgaan van den gewezen minister van Financiën, Sap, wiens naam in den laatsten tijd veel is genoemd in verband met den strijd tegen de devaluationisten en die zijn laatste pijlen nog niet heeft ver schoten. Het blad is het orgaan van den Katholieken Vlaamschen Landsbond, die steeds vooraan heeft gestaan in de bewe ging van de Vlamingen na den oorlog. Het werd gesticht door staatsminister van Cau- welaert, die de leiding ervan aan Sap heeft moeten afstaan, wat, tezamen met andere omstandigheden, uen tot geen beste vrienden heeft gemaakt. Dit beteekent dat het een on- betwistbaren politieken invloed heeft. Welnu het is voor den dag gekomen met een pro gramma tot vernieuwing van de Vlaamsche beweging, zich steunende op wat wij hier boven hebben gezegd. Van radicale zijde is het reeds gedoopt als hef programma van het neo minimalisme, wat niet wegneemt dat het een radicalen geest ademt. Dit programma heeft de organieke wijzi ging van het Staatsbestuur in België als eerste punt. Dit zou feitelijk neerkomen op een soort bestuurlijke scheiding, alhoewel aan hef hoofd van elk ministerieel departe ment slechts een minister zou komen te staan, met eventueel een onderstaatssecreta ris. Dan volgt de eisch van toekenning van een eigen Vlaamsche radio-golflengte, in dezen geest dus dat Vlaanderen een eigen totaal onafhankelijk radio-instituut zou hebben. Verder vaststelling van de Vlaamsch- Waalsche taalgrens. Men moet weten dat thans een aantal gemeenten met een Vlaam sche bevolking in Waalsche provinciën zijn ingelijfd, terwijl omgekeerd ook enkele Waal sche gemeenten in Vlaamsche provinciën be stuurlijk zijn ingedeeld, wat natuurlijk zijn nadeelen heeft. Deze eisch wordt in het pro gramma opgenomen om verdere opschuiving van de taalgrens naar het Noorden te voor komen en de taalgrens dus door een defini tieve bestuurlijke organisatie vast te leggen. Deze eisch is zeei interessant en vroeg of laat komt de grens er toch, want ook aan Waalsche zijde is men het hierover eens. Er kan worden opgemerkt dat seder eeuwen de taalgrens vrijwel niet is gewijzigd gewor den. Als vierde punt eiseht het programma wettelijke afbakening van Groot-Brussel, dat wettelijk tweetalig zou worden. In de prac- tijk is de agglomeratie tweetalig Fransch en Vlaamsch. Het leger, dat homogeen moet blijven, zou aan de Belgische dualiteit worden aange past. De taal in Vlaanderen van het leger zou uitsluitend Nederlandsch zijn. Het mi nisterie zou worden gesplitst. Het leger zelf zou in Vlaamsche en Waalsche divisies wor den gesplitst. Er zou een Vlaamsche krijgs school en een Vlaamsche militaire school worden opgericht, die allebei nu uitsluitend Fransch zijn, met Vlaamsche taalcursussen. Verder wordt ook nog voorzien in de inrich ting van een juridictioneele controle der ad ministratieve handelingen door een Raad van State, met in internationaal opzicht een neu traliteitspolitiek van België. Het blad stelt ook nog bestuurlijke hervormingen voor, die eenigszins op een politiek van corporatisme gelijken. Het is de vraag of deze punten tot een poli tiek programma zullen groeien. Wij meenen onbevangen dat er wel kans toe bestaat, zij het dan wat gelouterd, want onder de Vlaamsche intellectueelen is er wel een meer derheid te vinden, die de cultureele autononre van Vlaanderen en Wallonië noodzakelijk acht om tot een resultaat te komen en die de Vlaamsche herwording op een breede alge- meene Nederlandsche beschouwing, die net tegen den Franschen invloed kan opnemen, terwijl wat „Vlaamsch" is, steeds provin ciaal blijven zal, wil opbouwen. Infusschen is het voor den dag komen met dit programma door „De Standaard" ook wel door politike overwegingen ingegeven. Inderdaad, binnenkort krijgen we in België wetgevende verkiezingen. In Vlaanderen ,et Met permissie van de Ed. Acht. Heeren Burgemeester en Wethouders dezer Stad, zal er op de Boven-Zaal van J. Vaesen in de Langestraat gegeven wor den: THEATRAAL AVOND VERMAAK en Groot VAUX- CHAL. Het beroemde Vnuxchalgezel- schap van Amsterdam Elèver van den Heer J. H. Deaianer, onder geleide van M. de Vrlee, zal het genoegen hebben om, op Woensdag. Donderdag en Vrij dag, den 26, 27 en 28sten dezer loopende maand, verscheidene nieuwe komieke ZANGSPELEN ten uitvoer te brengen, met de daartoe behoorende Deeoratttn en Costumes. Het Orchest dat uit voorname Meeetare van Am* sterdam bestaat, zal bij afwis seling vei scheidene schoone Ouvertures en Simphonlën uit* voeren. Ook zal men lederen middag van 12 tot 2K ure, ver scheidene komieke Zangstukjes in de koffykamcr geven. Zullende op genoemde dagen te geven VOORSTELLINGEN nader bij Biljetten in de zaal voor handen zijn. En op Zondag den 30sten de zer, zal de THEATRALE VOOR STELLINGEN ten 8 ure en het BAL ten 10 ure beginnen de Entré is alsdan gezamenlijk bepaald voor een Heer met of zonder Dame op één Gulden. N. B. Het Buffet zal lederen avond van de noodige Verver* schingen voorzien zijn; vleijende zich den Ondergeteekende met een talrijk Publiek te worden vereerd, ter tegemoetkoming in zijne belangrijke kosten. J. VAESEN. heerscht, we zeiden het reeds, verwarring en een Vlaamsch programma, dat met de wer- ieiiiklieid rekening houdt, en toch een stao verder gaat dan het vei leden, dat dus de radictle elementen den wind uit de zeilen neemt moet wel geschikt zijn om stemmen te vereenigen welke stemmen dan ten slotte de katholiêke partij moeten ten goede komen. Dit beteekent dus dat het programma er op uit ie de stemmen van de Vlaamsche natio nalisten, die niet meer weten waarheen zich te wenden, te winnen. Waarbij nog komt dat Sap het er ook op aanlegt om de regeering en zekere leiders van de katholieke Kamer- groep, die hem zijn houding tegenover van Cauwelaert niet kunnen vergeven, lastig te maken door radicaler Vlaamsche eischen te steunen. Het is niet de eerste maal dat het hem gelukt, door een grooten mond op te zetten om het zoo maar eens te noemen in de regeeringsbank te worden opgenomen. Het is ook de eerste maal niet dat, wanneer de heer Sap daar veilig is beland, „De Stan daard" plots stom wordt als een visch. Hoe dan ook, toch is het bijna zeker <Jat voor de Vlamingen ten slotte hieruit iets goeds kan groeien. £uchtoaact De eerste dag van de Nederlandsche Rondvlucht-1935, welke dank zij de tot blijdschap stemmende groote deelname van buitenlandsche sportvliegers, een sterk internationaal karakter droeg, is voor het luchttoerisme van groote pro pagandistische beteekenis geweest, waar van ongetwijfeld in de toekomst een vruchtdragende invloed zal uitgaan. Goed voorbeeld doet goed volgen! De Rondvlucht-1935 zal de waarheid van dit spreekwoord voorzeker aantoonen! De ernst en de toewijding, waarmede deze modernste aller sporten beoefend dient te worden, kweekt onder haar dienaren een ge voel van saamhoorigheid en zoo voelden zich gister Neerland's bekendste sportvlie gers en instructeurs van de Nationale Lucht vaart School, de vertegenwoordigers van on ze militaire luchtvaart, zoowel van leger als marine, en de bemanningen en passagiers van de K. L. M. luchtomnibussen Jan van Gent en Duif tot hen behoorden o.m. gewezen generaal C. J. Snijders en kolonel V. F. M. IJsselde Schepper, een groote fami lie uit België, Duitschland, Engeland, Frankrijk, Hongarije, Oostenrijk, Polen en zelfs Amerika, sportieve, vlotte buitenlan ders, die, naar enkelen ons toevertrouwden Nederland vandaag klein van oppervlakte, maar groot van durf en initiatief hebben be vonden. Een hoogtepunt op dezen dag was, behal ve uiteraard de vlucht zelve, die de schoon heid van ons land, in bonte afwisseling van panorama's voor een, die haar vermocht te genieten, ontsloot, de ontvangst van de deelnemers op het prachtig geoutilleerde vliegveld Twente door de Twentsche Aero Club, wier voorzitter, de heer H. J. P. van Heek tijdens de in den feestelijk versierden hangar aangerichte koffietafel, na zijn woord van welkom tot de gasten, gelegen heid vond zijn tafelbuurman, den gewezen generaal C. J. Snijder, hulde te brengen voor de stuwende kraent, die van hem uit gaat voor de bevordering van onze lucht vaart. De burgemeester van Oldenzaal, de heer G. H. P. H. Bloemen, fungeerend als waar nemend voorzitter van het luchtvaart comi té Twente, wekte de aanwezigen op tot een langer verblijf in Twente's schoone natuur op een later tijdstip. Het optreden van Markelosche volksdan sers oogstte, vooral onder de buitenlanders grooten bijval; voor de meer dan tién dui zend bezoekers, die van heinde en verre geko men waren om een gedeelte van dit aviatisch gebeuren mee te maken, was het komen en gaan der deelnemende vliegtuigen een inte ressant schouwspel, terwijl de vlotte lan- FOLIES BERGERE. In het Victoria-Theater. Het is de directie van het Victoria- theater mogen gelukken de hand te leggen op Chevalier's laatste film, een product van de United Artists, welke nog slechts eenige weken in Nederland in roulatie .is gebracht. Er komen den laatsten tijd zeer sporadisch films uit van Maurice ChevaUer en een nieuwe rolprent is dan ook altijd een gebeurtenis op zichzelf. En vooral, wanneer dat betreft een film met Maurice in een milieu, waaruit hij geboren is en van waaruit hij zijn succesvolle loopbaan be- De „Folies Bergère" is geworden een ju- >orsproei -gezongen chat sons, zooals een Chevalier dat alleen kan. gi weeltje van tintelende humor, doorsproeid die echte enthousiast-gezongen chan- Het is il Maurice, wat in een onafgebro ken lichtbundel van uit de filmcabine op het witte doek geprojecteerd wordt. Hij is „dè" gevierde man van de Folies Bergère, de onovertroffen chansonnier met zijn stroohoedje, het symbool van sprankelend amusement en zijn onbetaalbare attributen de lip en de scheef getrokken wenkbrauw. Zóó doet hij zijn entree, wanneer de film band zich voor ons oog gaat ontrollen. Snel wisselen de liedjes elkaar af, van welke vooral „Rhythm of the Rain" tot de groote succesnummers gerekend moet worden. - Doch nadat wij ons eenigen tijd kostelijk vermaakt hebben aan een rijkdom van hu mor en ongelooflijke revue-montage, ver plaatst de camera zich en worden we zon- ;ewikkeld' in het hoogst gecom- uwelijksleven van d meer gi pliceerde huwelijksleven van baron Fer- nand Cassini, die het blijkbaar met den echtelijken trouw niet al te nauw neemt Tenminste zijn vrouw heeft een regelmatige omgang met een zekeren markies de Lon- guez en het is bijna spreekwoordelijk ge worden, dat 't wel iets heel bijzonders is als baron Cassini met zijn eigen vrouw zich. in de High-Society-kringen vertoont. En tóch gebeurt zooiets „merkwaardigs we zijn er zelfs als onbescheiden toeschou wers getuige van, hoe baron en barones Cassini zich vermaken met den in de revue voorkomenden conferencier Charlier, die op voortreffelijke wijze den baron weet te imiteeren in zijn nieuwe lied „Au revoir d'amour". Maar de barones voelt zich zoo aange trokken tot Eugène Charlier, dat ze hem bij haar uitnoodigt en een oogenblik denken we een amoureuze verhouding als kroon op haar flirtations te zien, doch dan worden we afgeleid door het ontstellende bericht, dat de baron als president-commissaris van een groote mijn-industrie op het punt staat bankroet te slaan. Hij zal trachten deze catastrophe te voorkomen en reist in groo te haast naar Londen, om den raad van de City-Bank in te roepen. Inmiddels staat voor dien avond op het program een groot soirée, waar o. m. de minister-president en de minister van financiën zijn uitgenoodigd, Reeds sluipen doeltreffende geruchten over een krach van den baron van de bank via de' beurs naar de buitenwereld en zijn com pagnons zijn ten einde raad. Doch dan komt als een reddende engel Eugène Charlier, die door de barones is uitgenoodigd op de thee. De treffende gelijkenis met den baron doen de compagnons besluiten hem te vra gen voor dien schier noodlottig wordenden avond hun chef baron Cassini te vervangen en automatisch zijn'we dan opgenomen in een allervermakelijkste verwarring van mannen, die denken den grooten financier te ontmoeten, van vrouwen, die buiten zich zelf van aandoening raken om zich te we ten aan de zijde van den charmeur baron Cassini en zelfs van Maurice Chevalier, die op een gegeven oogenblik niet weet of hij nu Eugène Charlier zelf dan wel baron Cas sini is, en die gaat twijfelen aan zijn eigen ik Men voelt, hier is met meesterlijke hand een motief uitgewerkt zoo onwaarschijnlijk, dat niemand, behalve een Chevalier, het voor ons aanvaardbaar kan maken. Wij zullen nalaten de geheele liefdes-constella tie uitvoerig te bespreken, er zijn kostelijke momenten te over, kortom het is een film van de echte luchtige sfeer, waaraan tegen woordig zoozeer behoefte is Als we dan tenslotte weer terugkeeren in de revue en we aanschouwen b.v. de stroo- hoedendans, dan eerst begrijpen we wat er voor noodig is een dergelijk motief in scène te zetten. In, óp en óm de hoeden, op de randen en op de bollen bewegen zich dansende meis jes, totdat het beeld verkleind wordt en sa mensmelt tot één hoedde hoed van Maurice. De film „Folies Bergère" is een genot voor oog en oor en we kunnen niet beter doen dan een ieder deze film in de komende kermisdagen warm aan te bevelen. Een grappige screensong van Walt Dis ney, een komisch nummer van Szoke Sza- ka 11 en uitstekend binnen- en buitenlandsch nieuws completeert op alleszins loffelijke wijze dit uitstekend verzorgde amusements program. DE ZIGEUNERBARON. City-Theater. Hongarije is onder Turksche heerschappij geweest en de landheer Barinka heeft met de Turken geheuld. Na de bevrijding van het land zijn de Barinka's dus geen geziene Hongaren meer en er is zelfs een prijs op hun hoofd gesteld. De oude Barinka en zijn vrouw zijn overleden, Er moet nog een zoon zijn, die toen hij het landgoed verliet ongeveer drie jaar oud was. Op hem wach ten de zigeuners, die het landgoed bevol ken.' Zij beschouwen hem als hun heer en de knappe en jonge zigeunerin Saffi brengt eiken dag de kamer van den jongen baron in orde omdat men verwacht, dat deze on verwachts zal terugkeeren. Wanneer alle zigeuners naar de markt van Temesvar trekken, wordt de eenvoudi ge wagen, waarin de bekoorlijke Safff haar koopwaar' vervoert, aangereden door een rijtuig van den landeigenaar Zsupan. Hij is een ruwe zwijnenhoeder geweest en ver raadt zijn afkomst nu hij landeigenaar is geworden. Eigenlijk heeft hij zich dat land ■toegeëigend van de Barinka's, maar hij ge draagt Zich als de eigenaar en heerscht als een vorst over zijn ondergeschikten. Wan neer hij den zigeunerwagen omver gereden heeft, treedt hem een jonge man in den weg, die betaling voor de geleden schade eischt. Zsupan betaalt en dat brengt de knappe zigeunerin en de onbekende tot elkaar. Op de markt in Temesvar zingt een liedjeszanger van een verborgen schat der Barinka's en weet eenige domme boeren over te halen hem hun geld te geven, waar na hij hun de plek zal wijzen waar de schat verborgen is. De onbekende luistert met belangstelling en ontmoet daarna 'n meisje, waarop hij verliefd wordt en die de dochter van Zsupan blijkt te zijn. Op een feest ten huize van Zsupan mag hij met zijn zigeuners verschijnen om dansmuziek te maken, maar ten slotte beleedigt de dochter Arsena zoo wel hem als de knappe zigeunerin Saffi. Sandor van Barinka, want dat is de knap pe onbekende zigeunerbaron, krijgt op wonderbaarlijke wijze den schat zijner va deren terug en koopt daarmede zijn bege nadiging. Hij heeft nu Zsupan niet meer noodig. Integendeel, Zsupan is afhankelijk geworden van den nieuwen landheer en be denkt dan dat een huwelijk tusschen San- dor en Arsena alles nog redden kan. Als alles voor de bruiloft gereed is, verschijnt de bruidegom niet, maar laat slechts zijn uniform voor de gasten verschijnen. Hij is Saffi achterna, die, ongelukkig door het voorgenomen huwelijk, gevlucht is. Natuur lijk haalt hij haar in en huwt haar op zigeu- nerwijze, dat wil zeggen in de open lucht, zonder eenige andere getuigen dan een paar vogeltjes. Hij wordt begenadigd en is heer Van Barinka, waarmee tevens vast staat, dat de tijd van zwerven en van het ondergaan van beleedigingen voor goed voorbij is. Adolf Wohlbrück is de zigeunerbaron en men zal moeilijk een betere acteur voor deze vrijbuitersrol kunnen vinden. Saffi is Hansi Knoteck, die drie aanbevelingen heeft, ten eerste is zij een charmant vrouw tje, ten tweede een bekoorlijke zangeres en ten derde een uitstekende filmactrice. Wij zullen niet alle spelers de revue laten pas- seeren, maar willen nog een uitzondering maken voor Fritz Kampers als Zsupan, een brute, onopgevoede landheer, die zich slechts door zijn brutaliteit en ruwe gast vrijheid heeft doen erkennen. Vooraf gaat de alleraardigste klucht van een man, die in zijn wittebroodsweken te veel gelachen heèft waarop natuurlijk een reactie volgt benevens een mooie, gekleurde screensong en een overvloed van actueel nieuws m beweegbaar geïllustreer- den vorm. Als bijzondere attractie treedt tusschen- tijds professor Ben Ali Libi op. Hij wordt in het programma een humoristisch gooche laar genoemd en doet dien titel in alle op zichten eer aan. Hij goochelt erg gezellig en doet het daarbij zoo handig, dat het publiek zijn wondere prestaties met luid applaus beloont. Het is voor het City-Theater te hopen, dat hij in de kermisweek zeer vele belangstellenden naar het vernieuwde en verjongde theater zal goochelen. CINEMA EN THEATER. Het nieuwe nummer van C. en Th. begint met „Hoe komt men bij de film"; uit de Ïeschiedenis der haarverpleging; „Paul [arden jubileert"; 'n artikel over Mrs. Frances Perkins, de eerste vrouwelijke mi nister van Amerika; Kunst te Schevenin- gen; filmphoto's, o.a. van Anna Karenina, enz. RARE SNUITERS. Op het tooneel Adriënne Solser. Roxy-Theater. Dit buitengewoon kermisprogramma wordt geopend met een Profilti-journaal, daarna een aardig filmpje over de bijzonderheden van de zoo overbekende Canadeesche vijf- ling en vervolgèns een goed verzorgd tee kenfilmpje. Tot zoover gaat het voorprogramma wat betreft het filmgedeelte, maar wie dan volgt is niemand anders dan de bij de Alk- maarders overbekende Adriënne Solser met haar partner Cor de Groot. Tante Bet is met een gloednieuw reper- toir naar Alkmaar gekomen, om evenals zoo vele jaren, de talrijke bezoekers van dit theater te doen schaterlachen. Dat het haar ook thans zal gelukken behoeft geen twijfel te wekken, wat op dezen eersten avond van haar optreden al is gebleken, want de lachsalvo's waren niet van de lucht. Beide, met hun rasecht Jordaantaaltje, zijn eenig, en velen zullen alleen daarom al het Roxy-theater bezoeken. Hierna komt de vertooning van het hoofdnummer „Rare snuiters", wat we kun nen betitelen met „een echte kermisfilm". Lachen en nog eens lachen, aan één stuk, dat is het voornaamste in deze film. Het stuk speelt in den ouden tijd, toen de mis dadigers nog aan den schandpaal werden gezet. „Rare snuiters" geeft in hoofdzaak de ge schiedenis van twee jonggezellen, die op avontuur de wereld in zijn gegaan, en zich op dolvermakelijke manier uitgeven voor allerlei hooggeplaatste personen, en zoo doende met hertogen en ridders van den ouden tijd in aanraking komen, waar ze zulke dwaze tafreelen meemaken, dat de bezoekers zich niet kunnen indenken op welke wijze de schrijver van deze film op het idee is gekomen om deze meest verma kelijke scènes in elkaar te zetten. De wijze waarop een en ander vertolkt wordt is uitstekend. We kunnen deze kermis voorstelling al leszins geslaagd noemen, en twijfelen niet of deze week zal menigeen zich gaan amu seeren in het Roxy-theater, BALL IM SAVOY. Bioscoop-Theater Harmonie. De jongere generatie. Want wat is het geval. De taalwetten in zake bestuur, onderwijs, leger en gerecht hebben practisch den toestand gelaten zooals die was. Bij een groote meerderheid zit de wil voor om de wetten, die zij door het par lement met leedwezen hebben zien goed keuren, bij de toepassing zooveel mogelijk den hals om te draaien. Er is in deze wetten meer dan genoeg om ze doelmatig te doen zijn, op voorwaarde dat er van Vlaamsche zijde voldoende dynamisme uitgaat om er met kracht alles uit te halen wat er kan uitge haald worden. Dit levenskrachtige dynamis me ontbreekt veelal, omdat het hervormings proces van het Vlaamsche volk nog voort generatie is Een soort bestuurlijke scheiding. Programma goed ontvangen. Het is een feit dat degene die een 15-tal jaren geleden met zooiets had durven voor den dag komen in Vlaanderen, als een ge- meene activist was begraven geworden. Het programma van „De Standaard" is nog al revolutionnair voor de Belgische politieke constellatie. De Katholieke Vlaamsche Lands bond heeft nochtans besloten er ernstige aandacht aan te wijden en op het congres dat weldra zal plaats hebben, zal de bond het vraagstuk van de „verhouding Vlaanderen- België" onderzoeken met het programma als basis. Over 't algemeen schiet dit programma bij de Vlaamsche intellectueelen vrij goed wortel. Men is tot een zeker radicalisme geneigd in de huidige omstandigheden, om dat men in Vlaamsche kringen inziet dat er een verslapping is ontstaan, ten gevolge van den economiscnen nood en dat de niet- Vlaamsche milieux opnieuw uitdagend het hoofd opsteken, daar zij meenen dat de Vla mingen nu tot zwijgen zijn gebracht. Er zal in dit land altijd een zekere strijd noodig zijn voor de Vlamingen. Uit de Alkmaarsche Courant van 24 Augs. 1835. De balans van den eersten dag.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1935 | | pagina 6