ABDUSIROOP Jitmumms DE STRIJD OM HET OUDE ETHIOPIË. Melkdrinken op school. Een maatregel, in het belang der gezondheid, OP 'T KANTJE AF. Victoria-Theater DE ZIGEUNERBARON. City-Théater. DE CFHNEESCHE PAPAGAAI. In het Roxy-théater. BIJ DEN NEGUS TE GAST. mooie sociale werk, welke er aan ten grond slag legt, werd geroemd. Spreker wilde een misverstand wegnemen. Dat het hoofdbestuur een voorliefde had voor Zaandam, moes* hij tegenspreken. Met groote welwillendheid treden wij eiken afdeeling tegemoet die wat wil doen in het belang v. d. bond. Hij kan aldus de voor zitter van onze sympathie en steun verze kerd zijn. (Instemming). Spreker eindigde met de beste wenschen voor den bloei der af deeling. (Applaus). Daarna vereenigde men zich aan de lunch Ir. L. de Vries te Alkmaar memoreerde den vooruitgang der afdeeling. Dit bleek hem uit de serie-plantjes van de oprichting en het re sultaat van 25 jaar werken (te zien op de tentoonstelling). Spreker feliciteerde de af deeling en tegelijk het hoofdbestuur met het behaalde succes. (Applaus). Na hem voerden nog het woord de heeren Boon (Sloterdijk) en Vet (Zaandam) terwijl de regelings-com- missie, bestaande uit de heeren Verbeek en van der Bilt een welgemeend compliment voor het vele werk ontvingen. door Martine Wittop Koning. V. Thans gaan onze kleintjes weer naar schoolde allerkleinsten voor den eer sten keer, de grooteren om de taak weer op te vatten, die tijdelijk door de vacantie on derbroken werd. Eerst een woordje over die laatste groep. Behooren ze tot de normaal gezonde kin deren, op wie het schoolleven vooral het stadsche schoolleven met zijn betrekkelijk gebrek aan frissche buitenlucht geen noe menswaard nadeeligen invloed heeft en die in hun vacantie dus eigenlijk geen tekort aan krachten hadden in te halen, dan zien we ze ook thaps weer met een gerust hart naar school gaan: ze zullen ook in dit leerjaar wel weer groeien en bloeien. Jamits we de noodige voorzorgen ne men. En een van die voorzorgen bestaat in een doelmatige voeding, een voeding die bij dezen leeftijd past: eenvoudig en degelijk, voedzaam (zonder overdrijving!) goed ver teerbaar en smakelijk. Een stevige groei vraagt om de noodige bouwstof en daarenboven om een hoeveel heid energie, die bij dat „bouwen" niet ge mist kan worden; voedsel dus, dat bouwstof en energie levert, moet op geregelde tijden aan het kind worden verstrekt. Voor die „geregelde tijden" komen natuur lijk in de eerste plaats in aanmerking de drie hoofdmaaltijden, die in ieder gezin ge bruikelijk zijn: ontbijt, koffiemaaltijd en warm middagmaal (deze laatste twee ook, al naarmate het gebruik het meebrengt, in omgekeerde volgorde verschaft). Eten de kinderen aan die maaltijden be hoorlijk mee, dan zal reeds een groot deel van hun behoefte aan voedsel gedekt zijn: wat nog te wenschen overblijft, kan het best gegeven worden als onderbreking en dan wel zeer bepaald in het z.g. vrije kwartier, dat in den ochtendschooltijd valt. Feitelijk is dat niets nieuws; de meeste kin deren zijn gewend voor 't vrije kwartier een 'boterhammetje mee te brengen, om het leege gevoel in de maag te verdrijven. En nu is een boterham op zichzelf natuurlijk niet kwaad, maar waar er per dag toch al vrij wat brood wordt verorberd, zouden we ter voorkoming van eenzijdigheid toch liever den raad geven vervang de boterham in 't vrije kwartier door een klein fleschje melk, 1/4 L. b.v., dat is vast en zeker beter. Niet lang geleden zijn in Amerika (door dr. C. Mann) proeven genomen met een groot aantal schooljongens van 711 jaar, proeven die zich over een tijdperk van 13 jaar uit strekten. Aan de jongens werd gedurende dien tijd normaal, goed gekozen en goed be rekend voedsel gegeven, 't z.g. „standaard- voedsel". Maar naast dat voedsel voor alle jongens, werd aan elk van de zeven groepen waarin het aantal jongens verdeeld was de een of andere bijvoeding verstrekt (suiker, groente, boter, eiwitpoeder, melk); het resul taat was. dat de gemiddelde groei van de jongens gedurende een jaar met een bijvoe ding van melk (er werd per dag 4 dl. ver strekt) verreweg den groei in de andere ge vallen overtrof, een feit, dat volgens prof. Van Leersum (die deze p:oeven in een van zijn geschriften aanhaalt) verklaard wordt door de aanwezigheid in de melk van tiet alleen alle votdingsstoffen, maar van daar enboven diverse vitaminesoorten. Behalve dat verschillende gebreksziekten worden voorkomen, wordt het weerstandsvermogen der kinderen erdoor verhoogd, en worden de verschillende stofwisselingsprocessen tege lijkertijd geregeld. Vier deciliter melk afgerond dus eigen lijk 54 liter komt elk kind in den school- plichtigen leeftijd toe en die hoeveelheid wordt gemakkelijk bereikt door b.v. één beker thuis (bij een van de hoofdmaaltijden) en het bovengenoemde fleschje op school op dat tijdstip in den morgen, waarop juist be hoefte aan een lichte bijvoeding wordt ge voeld. Dat melkgebruik moest tot een vaste ge woonte worden, zóó algemeen erkend, dat b.v de melk in afgepaste fleschjes op de scholen werd afgeleverd met hygiënisch verpakte rietjes erbij; zonder omhaal van bekers, gla zen of kopjes kan dan de melk uit het fleschje worden „opgezogen'' voor de kinderen reeds een pretje op zichzelf! Intusschen, vóór we tot ae invoering van een dergelijken algemeenen maatregel zijn gekomen, geve Moeder het fleschje melk nog maar van huis uit mee met beker of inge pakt rietje al naarmate het uitkomt. Stelden we den eisch van V2 1. melk pe. dag" reeds vast voor normaal gezonde kinde ren, hoeveel temeer moeten we er aan hech ten, waar het de zwakkere betreft, de voor het eerst naar school gaande kleintjes en dt bleekneusjes uit de hoogere klassen, die he maar ternauwernood van vacantie tot vacan tie uithouden. Voor hen brengt juist de keus van melk als dagelijksche bijvoeding nog andere bepaalde voordeelen mee; ze vinden er ten eerste een hoeveelheid zeer licht verteerbaar voedsel in en ten tweede een hoeveelheid voedsel die zeer gemakkelijk naar binnen glijdt en die ze 'n Lichtstraal bij X/NKH&SST leder, wiens kinderen aan Kinkhoest lijden, moet gebruik maken van Akker's Abdijsiroop, op bijzondere wijze bereid met die bestanddeelen. die rechtstreeks op een Kinkhoest- aanval inwerken. Abdijsiroop werkt grondig, want ze bevri|dt de adem halingsorganen van slijm en andere ziekte-verwekkende stoffen. Akker's Abdijsiroop verruimt de ademhaling, neemt benauwdheden weg, heelt de aangedane en ontstoken plekken. Geef dus in vol vertrouwen aan Uw kleine en groote kinderen bijt Hoest'Oriep-Brondiitis-Asthma AKKER'* met een rietje feitelijk spelenderwijs tot zich namen. Nog eens: de kleine pauze voor het zoo noodzakelijke „melkdrinken" moest op alle lagere scholen beschouwd worden als eer. maatregel in het belang der gezondheid, waarmee niet valt te spotten; een maatregel, waarvoor de noodige propaganda moet wor den gemaakt, zelfs al zouden daarmee eenige kosten gepaard gaan: het weerstandsvermo gen van een volgend geslacht is er mee ge moeid! MIJNHEER ZOEKT ZIJN WONING. Theater Harmonie, Het is altijd een moeilijk geval als men 's avonds laat in een verkeerde woning te recht komt. En het geval wordt nog moei lijker als in die woning de vrouw des huizes alleen thuis is en die man, die er ongenood binnentreedt min of meer beneveld is, zoodat •hij zelf niet goed weet of hij nu al dan niet in zijn eigen woning of in die van een ander is terecht gekomen. Nog neteliger wordt het geval als de koet sier, die den benevelde „thuis" gebracht heeft een zeer gedienstig man is, die zich niet alleen de moeite getroost heeft meneer aan zijn huis af te leveren, maar bovendien meneer nog naar zijn slaapkamer brengt en hem in bed deponeert, welk bed op korten af stand staat van het bed van mevrouw, die mevrouw niet is of liever gezegd, die me vrouw wel is, maar niet de vrouw van den man, die op haar slaapkamer gedeponeerd wordt. Nog ingewikkelder wordt de kwestie als de man, die „thuis" gebracht is, de secre taris is van den professor, in wiens woning hij terecht gekomen en als de professor juist zijn vrouw verweten heeft dat zij te veel notitie van dien jongen secretaris neemt. Dan is het al heel bedenkelijk als professor thuis komende den jongen man in zijn vrouws slaapkamer ontdekt. Er zijn natuurlijk aller lei misverstanden op te helderen, want de professor is ook niet heelemaal brandschoon, omdat hij dien avond te veel gedronken heeft en zich met een danseresje intimiteiten ver oorloofd heeft, welke niet te pas komen, ten minste niet voor een professor op leeftijd, die bekend staat als een degelijk man en die een vrouw heeft, waarop hij in nuchteren toe stand verliefd is. Deze film wemelt van mis verstanden en juist die misverstanden maken dat het publiek eens hartelijk lachen kan. Daarvoor zorgen natuurlijk ook de zeer goede filmacteurs, die bij dat alles betrokken zijn en waarvan we alleen maar noemen Hermann Thimig, Paul Hörbiger, Adèle Sandrock en Leo Slezak. Een film waarin zij optreden is een goede film en het theater' Harmonie zal deze week dan ook weer hon derden belangstellenden trekken. Het was er gisteravond in 'beide voorstellingen goed bezet en deze film belooft in alle opzichten een succes te zullen worden. Vooraf gaat een alleraardigste Jazz-film, een gekleurde screensong „There was an old woman who lived in a shoe", een cabaret film en een uitgebreide serie wereldnieuws in beweegbaar geïllustreerden vorm. Inderdaad; er is gisteravond onbedaarlijk ;elachen om de dolle avonturen van Stan _aurel en Oliver Hardy en er heerschte in het Victoria Theater een vroolijke kermis- stemming. Wat de twee bekende komieken van de Metro-Goldwyn-Mayer in deze nieu we film presteeren is zoo dolkomisch, dat de lach niet van de lucht is. Het zijn eigenlijk een drietal avonturen-episoden. In de eerste maken wij kennis met Stan en Oliver als kappers, die echter in hun zaak niets te doen hebben en alleen elkaar scheren. Maar dan krijgt Stan toevallig een courant in handen, waarin een huwelijksadvertentie van een rij ke dame. Beide vrienden zullen er op schrij ven. Maar Oliver post alleen zijn eigen brief en verstopt den brief van Stan. Oliver krijgt antwoord: een invitatie. Hij gaat vol trots naar zijn rijke weduwe. Maar hij bemerkt al gauw, dat hij in handen is gevallen van eenige krankzinnigen. Reeds zeven mannen die Oliver heetten, hebben aan hun hals on dervonden, wat het zeggen wil tot de uitver korenen van mevrouw te behooren. Stan, die achter het bedrog van Oliver is gekomen gaat ook naar het huis der weduwe en nu beleven de beide vrienden in hun logeerka mer een reeks avonturen, zoo dol en dwaas dat zij met de besten wil niet te beschrijven zijn. In de tweede episode zien wij de vrienden terug als getuigen in een leelijke zaak. Door hun getuigenis wordt een berucht misdadi ger tot zware straf veroordeeld. Maar hjj zweert wraak als hij mocht loskomen. Op een advertentie om reisgezelschap van Stan en Oliver reflecteert een dame, die echter het vriendinnetje blijkt te zijn van den misdadi ger, die juist als Laurel en Hardy bij de da me op bezoek zijn, loskomt. Wat ef nu gaat gebeuren is gemakkelijk te raden. De meest dwaze situaties volgen elkaar in snel tempo op, zoodat de toeschouwers niet tot bedaren komen. Doch de vroolijkheid is nog niet aan 't eind. In de laatste episode zijn de vrienden op doktersadvies in de bergen, met een aan hangwagen achter hun auto. Bij een boerde rij wordt het water van een put, door een troep smokkelaars zwaar vermengd met al cohol. Stan en Oliver gebruiken van het wa ter, evenals een heer en dame, die bij hen benzine komen leenen en waartoe dit alles leidt, moet gij gaan zien. En dan aan 't slot blijkt dat alles(wordt niet verklapt). Laurel en Hardy zijn in deze film gewel dig op dreef en verrassen telkens weer door nieuwe trucs. Maar dat het een komisch duo is van den eersten rang, bewijzen zij duide lijk in deze film. Het voorprogramma brengt als actueel nieuws een Éclair-journaal en een Hol- landsch Nieuws. Verder is er nog, om in het gen-re te blij ven, een komische tweeacter van Charley Chase, die ook het zijne bijdraagt tot de groote vroolijkheid in de Hoi: „Daar sta ik, van te kijken". Het City-Theater heeft zooveel succes met den Zigeunerbaron gehad, dat de directie besloten heeft den baron uit te noodigen nog maar een weekje in Alkmaar te blijven. De baron was hiertoe gaarne genegen en zoo heeft men dus deze week opnieuw gelegen heid deze alleraardigste film te bewonderen. Het is zooals wij de vorige week uitvoerig uiteengezet hebben de geschiedenis van een edelman, die van zijn landgoed verdreven is en wiens zoon daarna in het op dat land goed gevestigde zigeunerkamp verschijnt om er de rechten van zijn vader te herne men. De zigeuners beschouwen hem dade lijk als hun landheer, maar de ruwe Zsupan, die het landgoed intusschen in beslag heeft genomen, is allesbehalve op den indringer gesteld. Er komen heel wat verwikkelingen in deze film voor, waarbij de dochter van Zsupan en een mooi zigeunermeisje de hoofdrollen spelen. Er komt ook nog een ver borgen schat in voor, maar dat alles komt natuurlijk aan het eind goed bij elkaar om een prettig slot te kunnen vormen. Mooie zigeunermuziek en alleraardigste tooneeltjes over dit interessante nomadenvolk maken deze film tot een juweeltje. Vooraf gaan de bekende een-actertjes, waarvan wij noemen het journal en eenige momenten uit het leven van koningin Astrid van België. De belangstelling was gisteravond bij beide voorstellingen groot. Het hoofdnummer, dat gister voor het eerst ten overstaan van een bevredigend aantal personen gedraaid werd, is een detective-verhaal, waarin de als „politie man van Honolulu" bekende" Warner Ö'and een hoofdrol speelt. Het gaat hier over een parelsnoer, dat door een dame te gelde zal moeten worden gemaakt nadat haar zoon haar geruïneerd heeft. Deze parels hadden een nogal hoogen prijs, zoodat het geen wonder is, dat ook echte ijefhebbers werden gevonden on der hen, die dien prijs niet konden beta len. En om nu toch in het bezit te komen van de parels werd een moord gepleegd, een papagaai vergiftigd en de kooper van de kostbare dingen door op sluiting onschadelijk gemaakt door iemand, die zich in telefoongesprekken als de kooper voordeed, En zeker zou de misdadige opzet gelukt zijn, als Charlie Chang, de politieman van Hono- luiie (Warner Oland) er niet geweest was. Hij vermomde zich als bedelaar en kwam, zich uitgevende voor kok, in het hfiis van Madden, dgn kooper van de parels. Hoe het getukte de .velschillende bovengenjpem'de misdrijven op te lossen ein hoe hij tengevolge, van het brutale optreden van dèn pseurtb-Mad'dén voor moordenaar aangezien de rollen wist om te keeren eh K'oht te brengen in de duistere zaajg, meenen wij niet te mogen verklappen. Genoeg zij het te zeggen, dat de misdadiger m deze ingewikkelde ge schiedenis eén domheid beging de ge schiedenis van tal van misdrijven geeft meer dergelijke voorbeelden toen hij dóór de opsluiting van een jonge dame verder ging dan het voor oogen gestelde doel van het bezit der parels noodig maakte. Haar schuilplaats werd ontdekt en toen kwam ook aan het licht waar de werkelijke Madden vertoefde. En toen was de ontknooping een kwestie van nog slechts eenige oogenbl-ikken. Wij hebben werkelijk genoten bij deze. film, die fotografisch bijzonder geslaagd is en waarin de verschillende medewer kenden van hun besten kant te zien zijn. De film „in memoriam Koningin Astrid" is ons eerlijk gezegd niet mee gevallen. Wij zien haar in Vlissingen op doorreis naar België vóór haar huwe lijk; voorts daarna een foto van de trouwpartij; een kiekje van de plechtig heid na koning Alberts dood, toen kroonprins Leopold koning werd en ten slotte zien wij de overleden vorstin bij de plechtige opening der Brusselsche tentoonstelling. Het voorprogramma bevat verder nog, behalve het journal (waarin o.a. tennis wedstrijden te Noordwijk en bloemen corso te Ellecom) een grappige film, waarin de eertijds beroemde speler Fatty Arbuckle een hoofdrol vervult. Alles te zamen gelooven we wel, dat de diretie van het théater een goeden greep heeft gedaan met de samenstelling van dit programma, dat zeker zeer velen een paar genoegelijke uren zal verschaf fen. IV. Eerder dan ik verwacht had, liet de heer- scher van Abessinië mij bij zich komen. In onberispelijke sportkleeding met blank ge poetste schoenen, trok ik hoog te paard naar de Gibbi. De keizer heeft in een groot park een mooi huis voor zich laten bouwen. Ook deze Gibbi is, gelijk alle woningen der groo- ten van 't l.'.nd, door een stevigen muur om ringd, die tevens de bij de bezitting behoo- rende woningen der bedienden omgeeft. Bij den ingang staan wachtposten; een officier geleidt mij naar de poort van den binnen muur, die om het huis van den Negus loopt. Hier ontving mij een holmeester, die mij de trappen van het paleis opleidde, waar hij mij verder overdroeg aan de zorgen van een anderen waardigheidsbekleeder. Deze ver zocht mij de eenvoudige, maar smaakvol in gerichte wachtkamer in te treden en vertelde mij, dat de keizer helaas nog niet aanwezig was en dat ik nog even geduld moest heb ben. Na een kwartier reed een wagen voor het huis, waaruit een tengere man stapte, gevolgd door een even eenvoudig gekleeden begeleider. Kort daarop ging de deur open en een bediende verzocht mij hem te volgen naar de audiëntie-zaal, waar Selassie I zit tend op een grooten zetel, mij wachtte. De mij vergezellende Abessiniër wierp zich op den bodem, maar verhief zich op een wenk van den heerscher en stelde mij voor. Vrien delijk en beminnelijk begroette de keizer mij in de Fransche taal. In het begin ging het zeer officieel toe. Het gesprek voltrok zich niet direct, maar liep over een tolk, die het- feen ik zei in het Amhaarsch vertaalde, laar toen klapte de keizer in zijn handen en witgekleede bedienden droegen gebak, li keur en Fransche champagne binnen. Nu sprak de keizer direct tot mij in het Fransch en bleef de tolk zwijgend en eerbiedig op den achtergrond staan, totdat de keizer hem met een korte handbeweging verzocht heen te gaan. Meer dan een uur sprak ik met Haile Selassie en kreeg daardoor een indruk van de veelzijdigheid van den Abessinischen heer scher en tevens de zekerheid, dat ik bij mijn verdere tochten door het land op zijn onder steuning zou kunnen rekenen. Eenige dagen later werd ik voor het avondeten aan het hof uitgenoodigd. Een sprookje van Duizend-en-een-nacht verwe zenlijkt zich, wanneer men van gouden bor den eet. Dienaren achter iederen stoel, die op iederen wenk reageeren. Fransche keuken en de beste wijnen.'Weer was ik in dé gelegen heid den mij sterk belang inboezemenden kei zer van dichtbij te bestudeeren. De kleine, sierlijke gestalte, de lichte gelaatskleur, de goedverzorgde donkere baard, de groote, sprekende oogen, die zeer energiek kunnen kijken, een mond, die wilskracht verraadt, kenteekenen van 'n persoonlijkheid van geest, energie en diplomatie, die in staat is dit veel omstreden land te handhaven in deze uiterst moeilijke crisis. Een even diepen indruk maakte op mij het bezoek aan den minister van oorlog Haile Georgis, den dapperen generaal en strijdmak ker van den grooten Menelik en de trouwe vriend van den tegenwoordigen keizer. In de groote ontvangzaal van zijn paleis zat de oude vechtersbaas omringd door een talrijke bediendenschaar. Hij keeT door het raam op een groot plein, waar een groot aantal Abes- sinische soldaten aan het exerceeren was. Het Abessinische leger mag dan in onze oogen ongunstig afsteken tegen de Europeesche troepen, bij de geografische gesteldheid van dit land en bij den oorlogszuchtigen geest van het volk, zijn zij niet te onderschatten tegenstanders. Wederom moest ik mijn reis naar het Zui den uitstellen. De keizer had een groote landbouwshow op een akker voor de stad georganiseerd, teneinde in tegenstelling met de handarbeid op het land, de moderne dorschmachines te leeren kennen. Aangezien Een sprookje van Duizend-en- één-Nacht verwezenlijkt zich, wanneer men van gouden ber den eet. Een Abessinisch feestmaal, waaraan men op Tnrksche wijze op tapijten en kussens aanzit. de keizer zeer modern is, interesseert hij zich voor alle nieuwigheden, vooral voor die. waarvan hij voordeel voor zijn land ver wacht. Op het uitgestrekte veld maakte ik een werkelijk grootsche show mede. Reus- achtige bergen koren waren op verschillende plaatsen opgesteld. Aan een van deze bergen stond een moderne dorschmachine, die het koren niet alleen onberispelijk dorscht, maar tegelijkertijd de zakken vult en den afval in keurige bundels uitwerpt. Bij een tweeden berg stonden honderd halfnaakte gespierde negers met hun inheemsche dorschvlegels te wachten. Bij een derde hoop stonden zware ossen, die het koren uit elkaar moesten stam pen. Eenige „recreatietenten'', een groote prachtige tent voor den keizer en zijn ge volg, kleinere voor de gasten, waren opge richt en een reusachtige menschenmassa wachtte op den heerscher. Een stofwolk ver kondigde zijn aankomst. Elegante en snelrij dende wagens brachten den keizer en zijn metgezellen. Op een commando begonnen de verschillende groepen van menschelijke, dierlijke en machinale krachten hun fantasti- schen wedstrijd. Onder monotoon gezang sloegen de negers in de maat met hun lange, zware dorschvlegels, gelijkmatig en zwaar stampten de reusachtige ossen en met veel lawaai begon het moderne gevaarte zijn strijd. Van de eene groep naar de andere schrijdend, observeerde de keizer op lettend de verschillende werkmethoden en in teresseerde zich bizonder voor de dorschma chine, die als razend werkte en wier oirver- zadelijke muil het naar binnengeschepte ko ren in een ommezien verwerkte. Koninklijk was het vertrek van den heer scher. Een groote colonne infanterie, wel tweeduizend man in rijen van vijftig mar cheerden vooraan, dan volgde op een heerlijk paard gezeten, de keizer en achter hem kwam cavalerie en waren de grooten van het rijk te zien. Meer dan vierduizend man vergezel den den heerscher bij zijn tocht terug naar Addis Abeba. Den volgenden dag woonde ik een Abes sinisch feestmaal bij. Men zit dan op de Turksche wijze op tapijten en kussens. Al lereerst wordt warm water voor de handen gebracht en dan volgen groote manden met boterhammen. Tusschen vier a vijf personen wordt een dergelijke mand geplaatst. Dan komen potten met scherpgekruide vleeschjus, kippen, eieren en andere lekkere dingen, die tusschen de manden gezet worden. leder grijpt met de rechterhand toe, neemt <*n stuk brood, doopt dat diep in de jus in en probeert er dan een stuk vleesch op te leg gen. Heeft men dat klaargespeeld dan stopt men dit in den mond, zonder mes. zonder vork, alles met de bloote hand. Ieaer pro beert natuurlijk het lekkerste te pakken te krijgen. Een bizondere eer is het, wanneer de heer des huizes een heerlijke bete samen stelt en dat den gast zelf in den mond stopt. Lamsbouten met bijna rauw vleesch worden door de bedienden eenvoudig in de hand, wel aan het been vastgehouden, geserveerd. Men scheurt er net zooveel af als waaraan men trek heeft. Het drinken bestaat uit tetj, de Abessinische wijn, dien men zeer voor zichtig moet genieten. Glazen bestaan niet, men drinkt het uit kleine flesschen. Het eten was zoo scherp, dat de tranen er van in mijn oogen sprongen, (Wordt vervolgd.) Een officier van de lijfwacht.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1935 | | pagina 8