ABDUSIROOP
Jitmumms
DE STRIJD OM HET OUDE ETHIOPIË.
Melkdrinken op school.
Een maatregel, in het belang der
gezondheid,
OP 'T KANTJE AF.
Victoria-Theater
DE ZIGEUNERBARON.
City-Théater.
DE CFHNEESCHE PAPAGAAI.
In het Roxy-théater.
BIJ DEN NEGUS TE GAST.
mooie sociale werk, welke er aan ten grond
slag legt, werd geroemd.
Spreker wilde een misverstand wegnemen.
Dat het hoofdbestuur een voorliefde had
voor Zaandam, moes* hij tegenspreken.
Met groote welwillendheid treden wij eiken
afdeeling tegemoet die wat wil doen in het
belang v. d. bond. Hij kan aldus de voor
zitter van onze sympathie en steun verze
kerd zijn. (Instemming). Spreker eindigde
met de beste wenschen voor den bloei der af
deeling. (Applaus).
Daarna vereenigde men zich aan de lunch
Ir. L. de Vries te Alkmaar memoreerde den
vooruitgang der afdeeling. Dit bleek hem uit
de serie-plantjes van de oprichting en het re
sultaat van 25 jaar werken (te zien op de
tentoonstelling). Spreker feliciteerde de af
deeling en tegelijk het hoofdbestuur met het
behaalde succes. (Applaus). Na hem voerden
nog het woord de heeren Boon (Sloterdijk)
en Vet (Zaandam) terwijl de regelings-com-
missie, bestaande uit de heeren Verbeek en
van der Bilt een welgemeend compliment
voor het vele werk ontvingen.
door Martine Wittop Koning.
V.
Thans gaan onze kleintjes weer naar
schoolde allerkleinsten voor den eer
sten keer, de grooteren om de taak weer op
te vatten, die tijdelijk door de vacantie on
derbroken werd.
Eerst een woordje over die laatste groep.
Behooren ze tot de normaal gezonde kin
deren, op wie het schoolleven vooral het
stadsche schoolleven met zijn betrekkelijk
gebrek aan frissche buitenlucht geen noe
menswaard nadeeligen invloed heeft en die
in hun vacantie dus eigenlijk geen tekort aan
krachten hadden in te halen, dan zien we ze
ook thaps weer met een gerust hart naar
school gaan: ze zullen ook in dit leerjaar
wel weer groeien en bloeien.
Jamits we de noodige voorzorgen ne
men. En een van die voorzorgen bestaat in
een doelmatige voeding, een voeding die bij
dezen leeftijd past: eenvoudig en degelijk,
voedzaam (zonder overdrijving!) goed ver
teerbaar en smakelijk.
Een stevige groei vraagt om de noodige
bouwstof en daarenboven om een hoeveel
heid energie, die bij dat „bouwen" niet ge
mist kan worden; voedsel dus, dat bouwstof
en energie levert, moet op geregelde tijden
aan het kind worden verstrekt.
Voor die „geregelde tijden" komen natuur
lijk in de eerste plaats in aanmerking de
drie hoofdmaaltijden, die in ieder gezin ge
bruikelijk zijn: ontbijt, koffiemaaltijd en
warm middagmaal (deze laatste twee ook,
al naarmate het gebruik het meebrengt, in
omgekeerde volgorde verschaft).
Eten de kinderen aan die maaltijden be
hoorlijk mee, dan zal reeds een groot deel
van hun behoefte aan voedsel gedekt zijn:
wat nog te wenschen overblijft, kan het best
gegeven worden als onderbreking en dan
wel zeer bepaald in het z.g. vrije kwartier,
dat in den ochtendschooltijd valt.
Feitelijk is dat niets nieuws; de meeste kin
deren zijn gewend voor 't vrije kwartier een
'boterhammetje mee te brengen, om het leege
gevoel in de maag te verdrijven. En nu is een
boterham op zichzelf natuurlijk niet kwaad,
maar waar er per dag toch al vrij wat brood
wordt verorberd, zouden we ter voorkoming
van eenzijdigheid toch liever den raad geven
vervang de boterham in 't vrije kwartier door
een klein fleschje melk, 1/4 L. b.v., dat is vast
en zeker beter.
Niet lang geleden zijn in Amerika (door
dr. C. Mann) proeven genomen met een groot
aantal schooljongens van 711 jaar, proeven
die zich over een tijdperk van 13 jaar uit
strekten. Aan de jongens werd gedurende
dien tijd normaal, goed gekozen en goed be
rekend voedsel gegeven, 't z.g. „standaard-
voedsel". Maar naast dat voedsel voor alle
jongens, werd aan elk van de zeven groepen
waarin het aantal jongens verdeeld was de
een of andere bijvoeding verstrekt (suiker,
groente, boter, eiwitpoeder, melk); het resul
taat was. dat de gemiddelde groei van de
jongens gedurende een jaar met een bijvoe
ding van melk (er werd per dag 4 dl. ver
strekt) verreweg den groei in de andere ge
vallen overtrof, een feit, dat volgens prof.
Van Leersum (die deze p:oeven in een van
zijn geschriften aanhaalt) verklaard wordt
door de aanwezigheid in de melk van tiet
alleen alle votdingsstoffen, maar van daar
enboven diverse vitaminesoorten. Behalve
dat verschillende gebreksziekten worden
voorkomen, wordt het weerstandsvermogen
der kinderen erdoor verhoogd, en worden de
verschillende stofwisselingsprocessen tege
lijkertijd geregeld.
Vier deciliter melk afgerond dus eigen
lijk 54 liter komt elk kind in den school-
plichtigen leeftijd toe en die hoeveelheid
wordt gemakkelijk bereikt door b.v. één
beker thuis (bij een van de hoofdmaaltijden)
en het bovengenoemde fleschje op school op
dat tijdstip in den morgen, waarop juist be
hoefte aan een lichte bijvoeding wordt ge
voeld.
Dat melkgebruik moest tot een vaste ge
woonte worden, zóó algemeen erkend, dat b.v
de melk in afgepaste fleschjes op de scholen
werd afgeleverd met hygiënisch verpakte
rietjes erbij; zonder omhaal van bekers, gla
zen of kopjes kan dan de melk uit het
fleschje worden „opgezogen'' voor de
kinderen reeds een pretje op zichzelf!
Intusschen, vóór we tot ae invoering van
een dergelijken algemeenen maatregel zijn
gekomen, geve Moeder het fleschje melk nog
maar van huis uit mee met beker of inge
pakt rietje al naarmate het uitkomt.
Stelden we den eisch van V2 1. melk pe.
dag" reeds vast voor normaal gezonde kinde
ren, hoeveel temeer moeten we er aan hech
ten, waar het de zwakkere betreft, de voor
het eerst naar school gaande kleintjes en dt
bleekneusjes uit de hoogere klassen, die he
maar ternauwernood van vacantie tot vacan
tie uithouden.
Voor hen brengt juist de keus van melk als
dagelijksche bijvoeding nog andere bepaalde
voordeelen mee; ze vinden er ten eerste een
hoeveelheid zeer licht verteerbaar voedsel in
en ten tweede een hoeveelheid voedsel die zeer
gemakkelijk naar binnen glijdt en die ze
'n Lichtstraal bij X/NKH&SST
leder, wiens kinderen aan Kinkhoest
lijden, moet gebruik maken van
Akker's Abdijsiroop, op bijzondere
wijze bereid met die bestanddeelen.
die rechtstreeks op een Kinkhoest-
aanval inwerken. Abdijsiroop werkt
grondig, want ze bevri|dt de adem
halingsorganen van slijm en andere
ziekte-verwekkende stoffen. Akker's
Abdijsiroop verruimt de ademhaling,
neemt benauwdheden weg, heelt de
aangedane en ontstoken plekken.
Geef dus in vol vertrouwen aan
Uw kleine en groote kinderen bijt
Hoest'Oriep-Brondiitis-Asthma
AKKER'*
met een rietje feitelijk spelenderwijs tot
zich namen.
Nog eens: de kleine pauze voor het zoo
noodzakelijke „melkdrinken" moest op alle
lagere scholen beschouwd worden als eer.
maatregel in het belang der gezondheid,
waarmee niet valt te spotten; een maatregel,
waarvoor de noodige propaganda moet wor
den gemaakt, zelfs al zouden daarmee eenige
kosten gepaard gaan: het weerstandsvermo
gen van een volgend geslacht is er mee ge
moeid!
MIJNHEER ZOEKT ZIJN WONING.
Theater Harmonie,
Het is altijd een moeilijk geval als men
's avonds laat in een verkeerde woning te
recht komt. En het geval wordt nog moei
lijker als in die woning de vrouw des huizes
alleen thuis is en die man, die er ongenood
binnentreedt min of meer beneveld is, zoodat
•hij zelf niet goed weet of hij nu al dan niet
in zijn eigen woning of in die van een ander
is terecht gekomen.
Nog neteliger wordt het geval als de koet
sier, die den benevelde „thuis" gebracht
heeft een zeer gedienstig man is, die zich niet
alleen de moeite getroost heeft meneer aan
zijn huis af te leveren, maar bovendien
meneer nog naar zijn slaapkamer brengt en
hem in bed deponeert, welk bed op korten af
stand staat van het bed van mevrouw, die
mevrouw niet is of liever gezegd, die me
vrouw wel is, maar niet de vrouw van den
man, die op haar slaapkamer gedeponeerd
wordt. Nog ingewikkelder wordt de kwestie
als de man, die „thuis" gebracht is, de secre
taris is van den professor, in wiens woning
hij terecht gekomen en als de professor juist
zijn vrouw verweten heeft dat zij te veel
notitie van dien jongen secretaris neemt. Dan
is het al heel bedenkelijk als professor thuis
komende den jongen man in zijn vrouws
slaapkamer ontdekt. Er zijn natuurlijk aller
lei misverstanden op te helderen, want de
professor is ook niet heelemaal brandschoon,
omdat hij dien avond te veel gedronken heeft
en zich met een danseresje intimiteiten ver
oorloofd heeft, welke niet te pas komen, ten
minste niet voor een professor op leeftijd, die
bekend staat als een degelijk man en die een
vrouw heeft, waarop hij in nuchteren toe
stand verliefd is. Deze film wemelt van mis
verstanden en juist die misverstanden maken
dat het publiek eens hartelijk lachen kan.
Daarvoor zorgen natuurlijk ook de zeer
goede filmacteurs, die bij dat alles betrokken
zijn en waarvan we alleen maar noemen
Hermann Thimig, Paul Hörbiger, Adèle
Sandrock en Leo Slezak. Een film waarin zij
optreden is een goede film en het theater'
Harmonie zal deze week dan ook weer hon
derden belangstellenden trekken. Het was er
gisteravond in 'beide voorstellingen goed
bezet en deze film belooft in alle opzichten
een succes te zullen worden.
Vooraf gaat een alleraardigste Jazz-film,
een gekleurde screensong „There was an old
woman who lived in a shoe", een cabaret
film en een uitgebreide serie wereldnieuws in
beweegbaar geïllustreerden vorm.
Inderdaad; er is gisteravond onbedaarlijk
;elachen om de dolle avonturen van Stan
_aurel en Oliver Hardy en er heerschte in
het Victoria Theater een vroolijke kermis-
stemming. Wat de twee bekende komieken
van de Metro-Goldwyn-Mayer in deze nieu
we film presteeren is zoo dolkomisch, dat de
lach niet van de lucht is. Het zijn eigenlijk
een drietal avonturen-episoden. In de eerste
maken wij kennis met Stan en Oliver als
kappers, die echter in hun zaak niets te doen
hebben en alleen elkaar scheren. Maar dan
krijgt Stan toevallig een courant in handen,
waarin een huwelijksadvertentie van een rij
ke dame. Beide vrienden zullen er op schrij
ven. Maar Oliver post alleen zijn eigen brief
en verstopt den brief van Stan. Oliver krijgt
antwoord: een invitatie. Hij gaat vol trots
naar zijn rijke weduwe. Maar hij bemerkt
al gauw, dat hij in handen is gevallen van
eenige krankzinnigen. Reeds zeven mannen
die Oliver heetten, hebben aan hun hals on
dervonden, wat het zeggen wil tot de uitver
korenen van mevrouw te behooren. Stan, die
achter het bedrog van Oliver is gekomen
gaat ook naar het huis der weduwe en nu
beleven de beide vrienden in hun logeerka
mer een reeks avonturen, zoo dol en dwaas
dat zij met de besten wil niet te beschrijven
zijn.
In de tweede episode zien wij de vrienden
terug als getuigen in een leelijke zaak. Door
hun getuigenis wordt een berucht misdadi
ger tot zware straf veroordeeld. Maar hjj
zweert wraak als hij mocht loskomen. Op
een advertentie om reisgezelschap van Stan
en Oliver reflecteert een dame, die echter het
vriendinnetje blijkt te zijn van den misdadi
ger, die juist als Laurel en Hardy bij de da
me op bezoek zijn, loskomt. Wat ef nu gaat
gebeuren is gemakkelijk te raden. De meest
dwaze situaties volgen elkaar in snel tempo
op, zoodat de toeschouwers niet tot bedaren
komen.
Doch de vroolijkheid is nog niet aan 't
eind. In de laatste episode zijn de vrienden
op doktersadvies in de bergen, met een aan
hangwagen achter hun auto. Bij een boerde
rij wordt het water van een put, door een
troep smokkelaars zwaar vermengd met al
cohol. Stan en Oliver gebruiken van het wa
ter, evenals een heer en dame, die bij hen
benzine komen leenen en waartoe dit alles
leidt, moet gij gaan zien. En dan aan 't slot
blijkt dat alles(wordt niet verklapt).
Laurel en Hardy zijn in deze film gewel
dig op dreef en verrassen telkens weer door
nieuwe trucs. Maar dat het een komisch duo
is van den eersten rang, bewijzen zij duide
lijk in deze film.
Het voorprogramma brengt als actueel
nieuws een Éclair-journaal en een Hol-
landsch Nieuws.
Verder is er nog, om in het gen-re te blij
ven, een komische tweeacter van Charley
Chase, die ook het zijne bijdraagt tot de
groote vroolijkheid in de Hoi: „Daar sta ik,
van te kijken".
Het City-Theater heeft zooveel succes met
den Zigeunerbaron gehad, dat de directie
besloten heeft den baron uit te noodigen nog
maar een weekje in Alkmaar te blijven. De
baron was hiertoe gaarne genegen en zoo
heeft men dus deze week opnieuw gelegen
heid deze alleraardigste film te bewonderen.
Het is zooals wij de vorige week uitvoerig
uiteengezet hebben de geschiedenis van
een edelman, die van zijn landgoed verdreven
is en wiens zoon daarna in het op dat land
goed gevestigde zigeunerkamp verschijnt
om er de rechten van zijn vader te herne
men. De zigeuners beschouwen hem dade
lijk als hun landheer, maar de ruwe Zsupan,
die het landgoed intusschen in beslag heeft
genomen, is allesbehalve op den indringer
gesteld. Er komen heel wat verwikkelingen
in deze film voor, waarbij de dochter van
Zsupan en een mooi zigeunermeisje de
hoofdrollen spelen. Er komt ook nog een ver
borgen schat in voor, maar dat alles komt
natuurlijk aan het eind goed bij elkaar om
een prettig slot te kunnen vormen. Mooie
zigeunermuziek en alleraardigste tooneeltjes
over dit interessante nomadenvolk maken
deze film tot een juweeltje.
Vooraf gaan de bekende een-actertjes,
waarvan wij noemen het journal en eenige
momenten uit het leven van koningin Astrid
van België.
De belangstelling was gisteravond bij
beide voorstellingen groot.
Het hoofdnummer, dat gister voor het
eerst ten overstaan van een bevredigend
aantal personen gedraaid werd, is een
detective-verhaal, waarin de als „politie
man van Honolulu" bekende" Warner
Ö'and een hoofdrol speelt. Het gaat hier
over een parelsnoer, dat door een dame
te gelde zal moeten worden gemaakt
nadat haar zoon haar geruïneerd heeft.
Deze parels hadden een nogal hoogen
prijs, zoodat het geen wonder is, dat ook
echte ijefhebbers werden gevonden on
der hen, die dien prijs niet konden beta
len. En om nu toch in het bezit te
komen van de parels werd een moord
gepleegd, een papagaai vergiftigd en de
kooper van de kostbare dingen door op
sluiting onschadelijk gemaakt door
iemand, die zich in telefoongesprekken
als de kooper voordeed, En zeker zou
de misdadige opzet gelukt zijn, als
Charlie Chang, de politieman van Hono-
luiie (Warner Oland) er niet geweest
was. Hij vermomde zich als bedelaar en
kwam, zich uitgevende voor kok, in het
hfiis van Madden, dgn kooper van de
parels. Hoe het getukte de .velschillende
bovengenjpem'de misdrijven op te lossen
ein hoe hij tengevolge, van het brutale
optreden van dèn pseurtb-Mad'dén voor
moordenaar aangezien de rollen wist
om te keeren eh K'oht te brengen in de
duistere zaajg, meenen wij niet te mogen
verklappen. Genoeg zij het te zeggen, dat
de misdadiger m deze ingewikkelde ge
schiedenis eén domheid beging de ge
schiedenis van tal van misdrijven geeft
meer dergelijke voorbeelden toen hij
dóór de opsluiting van een jonge dame
verder ging dan het voor oogen gestelde
doel van het bezit der parels noodig
maakte. Haar schuilplaats werd ontdekt
en toen kwam ook aan het licht waar de
werkelijke Madden vertoefde. En toen
was de ontknooping een kwestie van
nog slechts eenige oogenbl-ikken.
Wij hebben werkelijk genoten bij deze.
film, die fotografisch bijzonder geslaagd
is en waarin de verschillende medewer
kenden van hun besten kant te zien zijn.
De film „in memoriam Koningin
Astrid" is ons eerlijk gezegd niet mee
gevallen. Wij zien haar in Vlissingen op
doorreis naar België vóór haar huwe
lijk; voorts daarna een foto van de
trouwpartij; een kiekje van de plechtig
heid na koning Alberts dood, toen
kroonprins Leopold koning werd en ten
slotte zien wij de overleden vorstin bij
de plechtige opening der Brusselsche
tentoonstelling.
Het voorprogramma bevat verder nog,
behalve het journal (waarin o.a. tennis
wedstrijden te Noordwijk en bloemen
corso te Ellecom) een grappige film,
waarin de eertijds beroemde speler Fatty
Arbuckle een hoofdrol vervult.
Alles te zamen gelooven we wel, dat
de diretie van het théater een goeden
greep heeft gedaan met de samenstelling
van dit programma, dat zeker zeer velen
een paar genoegelijke uren zal verschaf
fen.
IV.
Eerder dan ik verwacht had, liet de heer-
scher van Abessinië mij bij zich komen. In
onberispelijke sportkleeding met blank ge
poetste schoenen, trok ik hoog te paard naar
de Gibbi. De keizer heeft in een groot park
een mooi huis voor zich laten bouwen. Ook
deze Gibbi is, gelijk alle woningen der groo-
ten van 't l.'.nd, door een stevigen muur om
ringd, die tevens de bij de bezitting behoo-
rende woningen der bedienden omgeeft. Bij
den ingang staan wachtposten; een officier
geleidt mij naar de poort van den binnen
muur, die om het huis van den Negus loopt.
Hier ontving mij een holmeester, die mij de
trappen van het paleis opleidde, waar hij
mij verder overdroeg aan de zorgen van een
anderen waardigheidsbekleeder. Deze ver
zocht mij de eenvoudige, maar smaakvol in
gerichte wachtkamer in te treden en vertelde
mij, dat de keizer helaas nog niet aanwezig
was en dat ik nog even geduld moest heb
ben. Na een kwartier reed een wagen voor
het huis, waaruit een tengere man stapte,
gevolgd door een even eenvoudig gekleeden
begeleider. Kort daarop ging de deur open
en een bediende verzocht mij hem te volgen
naar de audiëntie-zaal, waar Selassie I zit
tend op een grooten zetel, mij wachtte. De
mij vergezellende Abessiniër wierp zich op
den bodem, maar verhief zich op een wenk
van den heerscher en stelde mij voor. Vrien
delijk en beminnelijk begroette de keizer mij
in de Fransche taal. In het begin ging het
zeer officieel toe. Het gesprek voltrok zich
niet direct, maar liep over een tolk, die het-
feen ik zei in het Amhaarsch vertaalde,
laar toen klapte de keizer in zijn handen
en witgekleede bedienden droegen gebak, li
keur en Fransche champagne binnen. Nu
sprak de keizer direct tot mij in het Fransch
en bleef de tolk zwijgend en eerbiedig op den
achtergrond staan, totdat de keizer hem met
een korte handbeweging verzocht heen te
gaan. Meer dan een uur sprak ik met Haile
Selassie en kreeg daardoor een indruk van de
veelzijdigheid van den Abessinischen heer
scher en tevens de zekerheid, dat ik bij mijn
verdere tochten door het land op zijn onder
steuning zou kunnen rekenen.
Eenige dagen later werd ik voor het
avondeten aan het hof uitgenoodigd. Een
sprookje van Duizend-en-een-nacht verwe
zenlijkt zich, wanneer men van gouden bor
den eet. Dienaren achter iederen stoel, die op
iederen wenk reageeren. Fransche keuken en
de beste wijnen.'Weer was ik in dé gelegen
heid den mij sterk belang inboezemenden kei
zer van dichtbij te bestudeeren. De kleine,
sierlijke gestalte, de lichte gelaatskleur, de
goedverzorgde donkere baard, de groote,
sprekende oogen, die zeer energiek kunnen
kijken, een mond, die wilskracht verraadt,
kenteekenen van 'n persoonlijkheid van geest,
energie en diplomatie, die in staat is dit veel
omstreden land te handhaven in deze uiterst
moeilijke crisis.
Een even diepen indruk maakte op mij het
bezoek aan den minister van oorlog Haile
Georgis, den dapperen generaal en strijdmak
ker van den grooten Menelik en de trouwe
vriend van den tegenwoordigen keizer. In
de groote ontvangzaal van zijn paleis zat de
oude vechtersbaas omringd door een talrijke
bediendenschaar. Hij keeT door het raam op
een groot plein, waar een groot aantal Abes-
sinische soldaten aan het exerceeren was. Het
Abessinische leger mag dan in onze oogen
ongunstig afsteken tegen de Europeesche
troepen, bij de geografische gesteldheid van
dit land en bij den oorlogszuchtigen geest
van het volk, zijn zij niet te onderschatten
tegenstanders.
Wederom moest ik mijn reis naar het Zui
den uitstellen. De keizer had een groote
landbouwshow op een akker voor de stad
georganiseerd, teneinde in tegenstelling met
de handarbeid op het land, de moderne
dorschmachines te leeren kennen. Aangezien
Een sprookje van Duizend-en-
één-Nacht verwezenlijkt zich,
wanneer men van gouden ber
den eet.
Een Abessinisch feestmaal,
waaraan men op Tnrksche
wijze op tapijten en kussens
aanzit.
de keizer zeer modern is, interesseert hij
zich voor alle nieuwigheden, vooral voor die.
waarvan hij voordeel voor zijn land ver
wacht. Op het uitgestrekte veld maakte ik
een werkelijk grootsche show mede. Reus-
achtige bergen koren waren op verschillende
plaatsen opgesteld. Aan een van deze bergen
stond een moderne dorschmachine, die het
koren niet alleen onberispelijk dorscht, maar
tegelijkertijd de zakken vult en den afval in
keurige bundels uitwerpt. Bij een tweeden
berg stonden honderd halfnaakte gespierde
negers met hun inheemsche dorschvlegels te
wachten. Bij een derde hoop stonden zware
ossen, die het koren uit elkaar moesten stam
pen. Eenige „recreatietenten'', een groote
prachtige tent voor den keizer en zijn ge
volg, kleinere voor de gasten, waren opge
richt en een reusachtige menschenmassa
wachtte op den heerscher. Een stofwolk ver
kondigde zijn aankomst. Elegante en snelrij
dende wagens brachten den keizer en zijn
metgezellen. Op een commando begonnen
de verschillende groepen van menschelijke,
dierlijke en machinale krachten hun fantasti-
schen wedstrijd. Onder monotoon gezang
sloegen de negers in de maat met hun lange,
zware dorschvlegels, gelijkmatig en zwaar
stampten de reusachtige ossen en met veel
lawaai begon het moderne gevaarte zijn
strijd. Van de eene groep naar de andere
schrijdend, observeerde de keizer op
lettend de verschillende werkmethoden en in
teresseerde zich bizonder voor de dorschma
chine, die als razend werkte en wier oirver-
zadelijke muil het naar binnengeschepte ko
ren in een ommezien verwerkte.
Koninklijk was het vertrek van den heer
scher. Een groote colonne infanterie, wel
tweeduizend man in rijen van vijftig mar
cheerden vooraan, dan volgde op een heerlijk
paard gezeten, de keizer en achter hem kwam
cavalerie en waren de grooten van het rijk
te zien. Meer dan vierduizend man vergezel
den den heerscher bij zijn tocht terug naar
Addis Abeba.
Den volgenden dag woonde ik een Abes
sinisch feestmaal bij. Men zit dan op de
Turksche wijze op tapijten en kussens. Al
lereerst wordt warm water voor de handen
gebracht en dan volgen groote manden met
boterhammen. Tusschen vier a vijf personen
wordt een dergelijke mand geplaatst. Dan
komen potten met scherpgekruide vleeschjus,
kippen, eieren en andere lekkere dingen, die
tusschen de manden gezet worden. leder
grijpt met de rechterhand toe, neemt <*n
stuk brood, doopt dat diep in de jus in en
probeert er dan een stuk vleesch op te leg
gen. Heeft men dat klaargespeeld dan stopt
men dit in den mond, zonder mes. zonder
vork, alles met de bloote hand. Ieaer pro
beert natuurlijk het lekkerste te pakken te
krijgen. Een bizondere eer is het, wanneer
de heer des huizes een heerlijke bete samen
stelt en dat den gast zelf in den mond stopt.
Lamsbouten met bijna rauw vleesch worden
door de bedienden eenvoudig in de hand,
wel aan het been vastgehouden, geserveerd.
Men scheurt er net zooveel af als waaraan
men trek heeft. Het drinken bestaat uit tetj,
de Abessinische wijn, dien men zeer voor
zichtig moet genieten. Glazen bestaan niet,
men drinkt het uit kleine flesschen. Het eten
was zoo scherp, dat de tranen er van in mijn
oogen sprongen,
(Wordt vervolgd.)
Een officier van de lijfwacht.