Als huisvrouw in Amerika
§P
O
p ffl
p
O
1
pij
Parijsche Nieuwtjes
ONS WEKELI|KSCH
KNIPPATROON
VOOR DE VROUW
De winter is begonnen; alle mode shows
van bekende en onbekende huizen zijn ach
ter den rug en pas thans kan men goed be-
oordeelen, wat de mode ons voor werkelijk
nieuws gebracht heeft, wat ze ook dit jaar
nog dragen zal en wat als absoluut „onmo
dern" gekenschetst zal worden. Alles hier
te bespreken zou onmogelijk zijn. Wel kun
nen we de groote lijnen voor dit wintersei
zoen in hoofdzaak bespreken.
Daar zijn allereerst de hoeden. Het mee-
rendeel van de hier gedragen en geëtaleer
de hoeden worden in het gezicht getrokken
en laten het achterhoofd, dat meestal met
een „toetje" getooid is, vrij. De laatste
nieuwigheid is, om om het hoedje een zwart
sluiertje te binden en de losse einden ach
ter in den hals te laten hangen. Een dracht,
die slechts zeer weinige vrouwen met suc
ces kunnen dragen, en dan nog alleen
blonde vrouwen; want het zwarte sluiertje
zal de kleur van heur haar nog beter ae-
centueeren, terwijl het bij donkere vrou
wen een vodje zonder beteekenis is.
Nieuw zijn de garnituren, die bestaan uit
losse shawls van bont en bijpassende lede
ren handschoenen met kappen van het
zelfde bont. Deze garnituren ziet men vooral
bij de mantelcostuums dragen.
Het silhouet voor den winter blijft lang
en slank; in tegenstelling met vorig jaar
worden de schouders weer een weinig ver
breed. Dit wordt bereikt met stiksels, pat
ten, bont, enz. Een voordeel van deze ver-
breede schouderlijn is, dat de heupen zeer
smal lijken, iets dat door gedrapeerde cein
tuurs nog geaccentueerd wordt.
Ook wel ziet men bij de mantels breede
leeren ceintuurs dragen, gegarneerde man
tels hebben ceintuurs, die eveneens van
bont zijn. Sportieve ensembles hebben drie
kwart lange en half-lange mantels, die of
zeer ruim vallen of de klassieke tailleurlijn
bezitten. Ook bontjassen ziet men in het
ruime model, dat het voordeel heeft, zoo
wel bij gekleede als bij sportieve evenemen
ten gedragen te kunnen worden. De ruimte
zit hoofdzakelijk in den rug en wordt ver
kregen door een diepe plooi of een ingerim-
peld gedeelte.
De materalen voor de gekleede middagja
ponnen zijn zeer verscheiden.
Behalve de effen wollen weefsels en de
met metaaldraad doorweven stoffen van
verleden jaar, ziet men thans ook wollen
stoffen met dik opgelegde noppen in de
zelfde kleur of in een andere tint. Ook de
angoraweefsels zijn nog zeer gewild.
Bijzonder groote voorliefde leggen de Pa
rijsche couturiers altijd aan den dag voor
het avondtoilet.
Over het algemeen enkele taft- en tulen
japonnen uitgezonderd is de wijdte van
de avondjapon iets minder geworden. Over
al ziet men meer de neiging tot de verticale
lijnen.
De modehuizen, die aan het begin van
den winter propaganda probeerden te ma
ken voor de broek-rokken bij het avond
toilet hebben geen succes gehad en eigen
lijk is het een zeer verheugend verschijn
sel, dat de moderne vrouw niet meer willoos
slikt, wat de couturiers haar als „nouveau
té" voorzetten.
Wat men wel ziet is de zeer hoog gesple
ten rok van het avondtoilet, die het been
tot ongeveer kniehoogte laat zien. Voor
vrouwen met mooie beenen is dit de aange
wezen dracht.
Wat we ook weer veel zien, zijn de bor
duursels op blouses, japonnen, enz. De mees
te motieven, ontleend aan de Tiroolsche en
Scandinavische volksdrachten, zijn vroolijk
en fel van kleur en uitermate geschikt om
een simpel, wit blousje, of een eenvoudig
donker japonnetje op te fleuren.
Wat de schoenen betreft: het zijn de
schoenen met half-hooge hakken, die dezen
winter in trek zullen zijn. De kleuren zijn:
beige, grijs, zwart en blauw.
Op de illustratie ziet u een paar zijden
middagjaponnetjes, zooals die door een be
kend modehuis gelanceerd werden.
JEANNE DE FL.
Als ik het hier over de Amerikaansche
huivrouw heb, denk ik niet aan de met alle
aardsche goederen gezegende dus aan de
spreekwoordelijk rijke Amerikaansche, en
ook niet aan de in primitieve omstandig
heden levende boerin, maar aan de vrouw
van den beambte, van den kleinen koop
man, enz.
Veel vaker dan bij ons moeten deze vrou
wen heel alleen hun huishouding doen.
Daar huishoudelijk personeel in Amerika
zeer hooge loonen ontvangt, vinden de
meeste huisvrouwen het al een groote ver
lichting wanneer het inkomen van hun man
het haar permitteert eenige uren per dag
een werkster te nemen. Goedkooper en
vaak ook beter dan de blanke vrouwen zijn
de negerinnen, die, daar ze niet in alle be
roepen toegelaten worden, graag in een
huishouding werken. Vanzelfsprekend is
het (voor Amerika), dat het zwarte dienst
personeel nooit intern is; de negerinnen
moeten vaak zeer lange wegen afleggen om
van hun in de negerkwartieren gelegen wo
ningen, te komen, zoodat de huisvrouw in
ieder geval zelf voor het ontbijt van het ge
zin moet zorgen. Veel onnoodig loopen
wordt haar bespaard, doordat de kleinere
maaltijden gebruikt worden in een bij de
keuken behoorend vertrekje, de zoogenaam
de „breakfastroom" (ontbijtkamer). Dit
kleine kamertje is eigenlijk een deel van de
keuken, is er echter zoo van gescheiden en
met vroolijk geschilderde meubelen inge
richt, dat men nooit het onaangename ge
voel heeft van „in-de-keuken-te-moeten-
eten."
Heel vaak neemt de man deel aan de toe
bereidselen van de kleine maaltijden.
Trouwens de Amerikaansche echtgenoot
vindt het niet „onpassend en gek" zooals
de meeste Europeesche echtgenooten, om af
en toe behulpzaam te zijn in de huishou
ding; integendeel over het algemeen helpt
hij graag. Het is vanzelfsprekend, dat hij
zijn vrouw helpt met de vaat wasschen en
in zijn vrije tijd gaat hij zeer vaak met baby
wandelen. Hebben mannen en kinderen
s morgens het huis verlaten, dan maakt de
huisvrouw in zoo kort mogelijken tijd haar
huishouding op orde, waarbij haar veel
meer technische hulpmiddelen ter vervoe
ging staan dan haar Europeesche zusters.
Daar de Amerikaansche huisvrouw ieder
slechts denkbaar voorwerp op afbetaling
kan koopen (zeer kleine bedragen en lange
afbetalingstermijnen), beschikt ze over alle
practische nieuwigheden op dit gebied, om
van dingen als stofzuigers, electrische
ovens, enz. maar te zwijgen.
Zeer veel tijd bespaart de Amerikaansche
huisvrouw, doordat ze zich de moeite van
het „boodschappen doen" kan besparen.
Levensmiddelen enz. worden telefonisch be
steld. Daar alle deze artikelen „merkartike
len" zijn, ontvangt ze altijd de waren, die
ze bestelt. Dit geldt niet alleen voor con
serven, maar ook vleesch, groente en brood,
melk en nevenproducten zijn in Amerika
merkartikelen; d.w.z. men weet precies van
welke firma de melk is, wie de fabrikant is
van het brood van welke kwaliteit het
vleesch is, dat men bestelt, als men slechts
den naam aan den winkelier opgeeft.
In tegenstelling met het algemeen ge
loofde, dwaze denkbeeld, dat bijna alle Ame
rikanen in wolkenkrabbers wonen, wil
ik hier opmerken, dat in de wol
kenkrabbers alleen kantoren, hotels of de
luxe-appartementen der rijke Amerikanen
zijn. Het Amerikaansche woonhuis heeft
ook in de groote steden gemiddeld drie of
vier etages en een groot procent van den
middenstand woont in kleine één- of twee
gezinnen huizen. Juist deze huizen bezitten
echter verschillende inrichtingen, die het
gemak van huisvrouw en leverancier dienen
en die in Europa over het algemeen nog on
bekend zijn.
Zoo hebben deze eenvoudige etagehuizen
bijna zonder uitzondering een kleine lift,
die in de keuken uitkomt. In deze lift wor
den de bestelde waren gezet en een knopje
brengt ze naar de keuken. Ook de vuilnis
emmers worden met deze lift naar beneden
vervoerd. Zulke lifts heeten „dumb wai-
ters" (stomme bedienden).
Ook de brievenbesteller hoeft geen trap
pen te loopen; want in de benedenhall
heeft iedere huurder een afsluitbaar brie-
venbusje, waarin de brievenbesteller brie
ven, kranten, enz. stopt. In de grootere
huurhuizen geeft hij signalen met de bel,
die naast ieder, van den naam voorziene
bus, is. In de kleine huizen blaast hij op een
schril fluitje.
Als het werk gedaan is en de levensmid
delen voor het avondeten in ontvangst ge
nomen zijn, trekt de huisvrouw haar een
voudig waschbaar jurkje uit om kort daarop
als een goed gekleede dame op straat te
verschijnen.
Ze heeft dan eenige uren tijd tot de be
reiding van het avondeten, die ze met haar
lievelingsbezigheid „shopping" zoekt brengt.
„Shopping" (letterlijk winkelen) beteekent
echter volstrekt niet, dat ze inkoopen gaat
doen. De Amerikaansche vindt het echter
heerlijk om zich tn de meest verschillende
magazijnen en warenhuizen artikelen te
laten zien, ze te betasten en met elkaar te
vergelijken.
Hiertoe heeft ze in Amerika ten allen tijde
gelegenheid en ieder verkooper of verkoop
ster toont op de beminnelijkste wijze alles,
wat ze heeft, ofschoon ze heel goed weten,
dat er waarschijnlijk niet gekocht zal wor
den.
Meestal doet de Amerikaansche huis
vrouw dit met eenige vriendinnen en tot
besluit gaan ze dan in een aardige gelegen
heid een bescheiden lunch gebruiken.
Na den avondmaaltijd, die gewoonlijk thuis,
maar ook zeer vaak in een restaurant ge
bruikt wordt, begint de avond, die in wezen
niet veel verschilt van die in Europa. Men
danst op de klanken van gramofoon en ra
dio, brldgt met vrienden of gaat naar bios
coop of concert.
1 Dat de Amerikaansche vrouw van eiken
maatschappelijken stand er altijd op uit is,
uiterlijk zoo aantrekkelijk mogelijk te zijn,
is een algemeen bekend feit. Evenzoo is ze
er op uit ook haar huis een telkens ander
aspect te geven. Ze heeft er plezier in ieder
jaar haar keuken- en slaapkamermeubels
nieuw te verven. Klaar gekochte, houdbare
lakverven, die reeds na eenige uren droog
zijn, maken dit werkje tot een waar genoe
gen.
Het besluit van iederen dag der Ameri
kaansche huisvrouw is het uitwasschen van
haar zijden kousen en zijden ondergoed, dat
ze nooit aan vreemde handen toevertrouwt.
Om het vlug te laten drogen, hangt ze deze
kleine wasch op lijntjes, die in het tuintje
gespannen zijn, of met katrolletjes naast het
venster gespannen zijn naar de overliggende
gevels. De katrolletjes vergemakkelijken het
ophangen, doordat men de lijn telkens ve
der trekken kan.
Resumeerend kom ik tot de volgende con
clusie:
de Amerikaansche huisvrouw uit den mid
denstand heeft het in vele opzichten g-
makkelijker dan haar Europeesche ruste
Vooral doordat haar alle denkbare techn!
sche hulpmiddelen ter vervoeging staar,
anderzijds ook echter door de onmogeli*
hooge huren doordat ze in kleine wonir
gen leeft, die met de talrijke ingebouwc'
meubelen zeer gemakkelijk schoon te hoi
den is. Zoo spaart ze tijd en daardoor is z
dan ook in staat haar kleeren zelf te ma
ken, zonder van wandelingetjes en ander
amusementen te moeten afzien.
GERDA R.
Nr. 587 A. Allereerst blousje van donkere
gfruite wollen stof. De garneering bestaat
uit mouwkapjes en breede kraag van wit
piqué. Benoodigd materiaal van het blousje:
1.75 meter wollen stof van minstens 80 cen
timeter breedte en 1 meter wit piqué van
95 centimeter breedte. Prijs van dit patroon
38 ets. per stuk,
Nr. 587 B: Aardige rok van diagonaal ge
streepte wollen stof. De beide punten vor
men aan de bovenzijde zakjes. Benoodigd
materiaal: 2 maal de hoogte van de rok
plus 20 centimeter. Prijs van het patroon
38 ets. per stuk.
Nr. 574: bijzonder leuk, jeugdig kleedend
II
Ifl
mante'. ik je van soepel wollen stof De een
voudige stikselgarneering maken, dat het
costuum zoowel voor gekleede als voor spor
tieve gelegenheden in aanmeiking komt
Benoodigd materiaal: 3.50 meter van 13
centimeter breedte. Prijs van het patroo»
70 ets. per stuk.
Deze patronen zijn tegen bovenvermeld
prijzen in alle maten te verkrijgen bil C
„Afdeeling Knippatronen" van de Uitg
versmaatschappij: „De Mijlpaal Sin8el 9
Amsterdam centrum. Toezending za
schieden na ontvangst van het be<ira^L
kan worden overgemaakt, per postw
in postzegel of wel per postgiro 4l632^
het bedrag moet echter 6 ets. extra
porto-kosten gestuurd worden. Den 1®Z®
sen wordt vriendelijk verzocht bij beste
van een der patronen duidelijk het 6
wenschte nummer en tevens de verlant
maat, d.w.z. boven-, taille-, heupwijdte e*
op te geven. Gelieve verder naam en a^
zoo volledig en nauwkeurig mogelijk te
melden; men voorkomt daardoor onn
vertraging in de opsturing.
