tfAND
QverstesaXON
Stad en Omoewtuj.
JHucgedijke Stand
JiuBlicaties
ieuiileloH
AYENHORN
De hekken achteruit.
Aan het Noordelijk deel der gemeente is
mPn begonnen aan het achteruitzetten der
hekken voor verbreeding der fietspaden aan
den Kennemerstraatweg. Het zal een afschei
ding worden welke overal gelijk is (afwer
king dfer hekken, hoogte enz.) Zijn we wel
ingelicht dan zal in- 1936 de géheele ver
breeding (in casu optreden tegen onwillige
eigenaars) zijn beslag krijgen. Het wordt
tijd Het heeft nu at drie jaar geduurd.
Gekuilde aardappelen.
Naar men hier verneemt zullen de gekuil
de aardappelen, die over de veiling alhier ge
boekt zijn voor de Ned. Groenten- en Fruit-
centrale deze week, voorzoover ziek- en
groenvrij, afgeleverd kunnen woeden voor
export-
"^^O.-AVOND IN DE HARMONIE.
Kovacs Lajos en de Decibels.
Het meest kenmerkend van een A.V.R.O.-
ond, in welken vorm dan ook, is wel, dat
v reeds bij voorbaat geslaagd is. En dat is
nok volkomen verklaarbaar; immers, de
V R. O. luisteraars en dat zijn er
len' stemmen 'n vol jaar af op Kovacs
[aios hij is als het ware mede een huisge
noot geworden en wanneer dan zoo eens per
jaar de gelegenheid wordt geboden, om de
ze onzichtbare" met zijn orkest nu ook eens
te iien, dan is het of, twee boezem-vrienden
elkaar'ontmoeten en vanzelf is er de harte
lijke kameraadschappelijke sfeer. Zoo is het
ook met de sinds kort geleden bekend gewor
den Decibels o.l.v. Eddy Mcenk en nog
maals, succes is verzekerd.
Daar staat échter tegenover, dat de A. V.
r O. van haar kant het beste van het beste
moét voorzetten, wil zij een eenmaal geves
tigde rèputatie hoog houden. Telkenjare
moet er voor een tournee iets nieuws bedacht
worden en vanzelfsprekend zijn de organi
satoren het eene jaar gelukkiger in hun keus
Jt" 1£ ^er!i Men kan b'i zulk een tour-
alle bekende persoonlijkheden van de
S- r, ,°Ptreden, doch men kan
oalM J )aar 8ebeurd is, Zich be-
^ovais au mUjlk<de show, vóór de pauze
Kovacs, daarna de Decibels
er was Til6," keu8 niet hijster gelukkig,
A V R krm,uz het verwende
7eer HantK l, dat overigens een
Slln P 'ek wil zich graag
Sari en (z00als b v- vorig
jaar) en deze bleven dit keer uit.
aU conferen^3'8 a'8 Eddy Meenk ♦■"achtten
absoluut nC.» °p teLtreden. terwii| het
door heneH a1" f" het geheel bleef daar'
wachtingen ]d h°°g ge8Pann?n ver'
tia a-e*d 'n kort' maar hrach-
1 Pr fagand'st'8ch woord van A.V.R O.'s-
voorzitter den heer de Clerq.
In vlot tempo volgde de muzikale A. V.
O -revue: „Wat zeg je daarvan? weer
ïes uTd^o "h ea" b°nte men£e'ing van lied-
K.! v f08' 0Pgev°erd door het or-
kes van Kovacs Lajos. We willen niet 't ge-
In.L^fanJn]aJgaan beschrijven, doch
ons beperken tot de succes-nummers, zooals
sannie Brandt, gezongen door Bob Scholte;
ranrir^xj 8 van Henk Bruins
price Noveltie en de buitengewone pres-
r 'arre Palla' die de 2e Hongaar-
s^he Rhapsodie van Liszt speelde en welke
nummers inderdaad krachtige applaus ver
diende. De vitruooze xylofoon- en vibrafoon-
sou en de ont-oerende viool-solo van Boris
Lenskv waren echter de glansnummers. De
Lhineesche scène was een mislukking, de
rest behoorlijk, zooals dat van een beroeps
orkest verwacht mag worden.
Na de pauze hoorden we de Decibels, de
Nederlandsche B. B. C.-band onder leiding
van Eddy Meenk. Deze band is geboren uit
de reeds lang gevoelde behoefte om evenals
in andere landen, ook in Holland een echte
radio-band te hebben. En Eddy Meenk heeft
hier de beschikking gekregen over Neer-
land's beste jazz-musici. Wij noemen naast
f.ddy himself en Sam Dasberg (van de
Ramblers) vooral de trombonist Dick Lam-
brechts (van de Internationals) en de vinger
vlugge Nic. de Rooy, die onder de besten
maakt rauwe hocmen zoet'
van de Nederlandsche jazz-pianisten ge
schaard mag worden. Klaas v. Beeck (van
de Blue Lyres) als arrangeur en een Jan
Meyer als saxofonist, ja, wanneer daaruit
niet een uitstekend band geformeerd kon
worden, dan zou het er met de A. V. R. O.
slecht uit zien.
Inderdaad mag deze band er zijn. Wat ze
bracht was technisch zoo knap, dat schrij
ver dezes er alleen maar enthousiast over
kon zijn. De „signature tune" (van den 2en
pianist Dolf Kareisen) „We bring our Song
tor every-one" ligt prettig in het gehoor en
zij is als herkenningswijsje uitstekend.
Naast de welbekende medley of 1935-songs
waren het vooral South Americain Joe
Blue Moon, China-town, St. Louis-blues en
Some of these days, welke de glansnummers
vormden. Het is hier vooral de ideale band
bezetting, die het geheel zulk een goeden
indruk gaf.
Neem b.v. de rhytme, met welk een prach
tig volume, was zij de achtergrond, waar
scherp en onmeedoogenloos het koper in af
wisseling met het sax-team op reageerden.
Volkomen beheersching, ontspruitend uit 'n
gedisciplineerd gezag en een jazz-bescha-
ving. Vooral de 4 saxen (clarinet), dat zijn
het vooral, wat de Decibels tot zulk een
bekendheid hebben gebracht. Lady-crooner
Toipy Glerum wisselde goede met minder
goede nummers af, zij was als variatie zeer
acceptabel. Haar sonore-stem weet met een
beschaafde begeleiding een liedje als Cha-
sing Shadows tot een juweeltje te maken, er
gaat o.i. van haar persoonlijk weinig uit en
dat is jammer.
Dick Lambrechts speelde de sublieme
trombone-solo „Czardas" van Monti, waar
van we door de radio zoo vaak genoten
hebben.
Dat echter de Decibels niet over alle li
nies succes hadden, is begrijpelijk, als men
bedenkt, dat er nog een groot percentage
luisteraars is, dat jazz onherroepelijk als
iets onbeschaafds afwijst. Daar is nu een
maal niets aan te doen en men wist vooruit,
dat na de pauze alles in het teeken van
dansmuziek stond.
Maar zooals reeds in den aanvang gezegd,
succes was verzekerd en ook dit jaar is niet
van dien regel afgeweken. Luide zijn zoowel
Kovacs als de Decibels toegejuicht en voor
Alkmaar is deze A. V. R. O.-muziekavond
een groot en geslaagd feest geweest.
DE OVERDEKTE BAD- EN
ZWEMINRICHTING,
De waterreiniging.
De directie van de thans gebouwde over
dekte bad- en zweminrichting verzoekt ons
opname van het volgende:
Het mag als bekend worden veronder
steld, dat ieder mensch een groote hoeveel
heid bacteriën met zich mededraagt, welke
bacteriën deels gevaarlijk, echter voor het
grootste deel ongeva jlijk zijn.
Wanneer iemand gaat baden, is het van
zelf sprekend dat deze bacteriën in het
badwater worden overgebracht.
Hoeveel bacteriën een mensch in het
badwater brengt, is practisch niet te zeg
gen, doch de onderzoekingen der laatste
jaren hebben aangetoond, dat het minstens
eenige millioenen moeten zijn.
Worden deze bacteriën in buitenwater
gebracht, dus in water wat onder directen
invloed van zon en lucht staat, dan worden
deze gedood en reinigt het water zich zelf
weder. Dit is de z.g. biologische zelfreini
ging-
Voor deze biologische zelfreiniging zijn
echter niet alleen zon en 'acht noodig. maar
ook tijd om het proces te doen plaats
vinden.
Bij een buitenbad is de hoeveelheid water
meestal echter zoo groot, dat er een enorme
verdunning ontstaat, waardoor het gevaar
van besmetting sterk wordt gereduceerd.
Kans van besmetting blijft echter altijd be
staan. Wij denkan hierbij aan de zoo zeer
gevreesde ziekte van Weil, welke in hoofd
zaak Ontstaat door bacteriën welke door
ratten in het water worden gebracht.
Om al deze onaangenaamheden te voor
komen qn de zwemsport te dienen, worden
in den laatsten lijd "eel overdekte zwem
baden gebouwd. Hiermede is al direct één
groot gevaar bezworen n.1. de gevreesde
ziekte van Weil. Ratten komen in een over
dekte zweminrichting niet voor.
Zouden wij echter alles verder op z'n be
loop laten, dan zou in zeer korten tijd de
overdekte zweminrichting de grootste ziek-
tetron zijn, welke men zich denken kan.
Zooals boven reeds is aangegeven, treedt
bij een buitenbad een enorme verdunning
op als gevolg van de groote hoeveelheid
water en wellicht strooming, terwijl de
biologische zelfreiniging voor de rest zorgt.
3ij een overdekte inrichting ontbreekt
zoowel de verdunning als de biologische
zelfreiniging. Hier moet dus iets anders
gebeuren om datgene te bereiken, wat ge-
wenscht wordt, n.1. een volkomen helder
zuiver bacteriënvrij zwemwater.
Hoe gaat dat alles »n z'n werk?
Het bassin heeft een totalen inhoud van
600.000 L. water. Voor iedere bader(ster)
moet een hoeveelheid zuiver water ter
beschikking staan van minstens 2000 L. In
het geheel zouden dus 300 personen in het
bassin kunnen baden, waarna het water
moest worden afgevoerd naar het riool.
Dit zou wel het gemakkelijkst zijn, maar
practisch niet doorvoerbaar vanwege de
kosten. Niet alleen de aanschaffingskosten
van het water spelen hierbij een rol, doch
ook de verwarming ervan.
De techniek, welke tegenwoordig nergens
meer voor staat, heeft dan ook een middel
gevonden om steeds hetzelfde water te ge
bruiken, nadat dit gereinigd is. Deze reini
ging geschiedt als volgt:
Het water vloeit uit het diepste gedeelte
van het bassin door een groot aantal ope
ningen. Hierdoor voorkomt men plaatselijke
stroomingen en tevens, dat zich z.g. doode
hoeken in het bassin vormen, welke zeer
ge\ aarlijk kunnen zijn, daar ze een bron
van besmetting vormen.
De hoeveelheid water, welke uit het
bassin vloeit, draagt 120.000 L. per uur,
zoodat in 5 uur tijds het geheele bassin
wordt ververscht. Dit afvloeien geschiedt
den geheelen dag van 's morgens vroeg tot
's avonds laat. Indien we aannemen dat per
dr^ 15 uur gereinigd wordt, dan wordt het
bassin driemaal per dag ververscht, 15 X
1 ">0.000 L. 180Q.00C L. Rekent men hier
bij nog den inhoud van het bassin, dan heeft
m°. per dag de beschikking over 2400.000
L Rekenen we op een bezoek aan de in
richting van plm. 300 personen per dag, dan
staat per bader een hoeveelheid zuiver
water ter beschikking van 8000 L., voor
waar een zeer groote hoeveelheid, als men
bedenkt dat de inhoud van een badkuip
thuis maar 250 L. is.
Het water vloeit nu naar een filterinstal
latie via een vlotterventiel. Dit vlotterven-
tiel zorgt ervoor, dat de hoeveelheid water,
welke op het filter wordt gebracht, geheel
verwerkt wordt. Alvorens het water echter
gefilti eerd wordt, komt het in een meng-
bak, waar eenige chemicaliën aan het
water worden toegevoegd. Door deze che
micaliën worden alle fijne verontreinigin
gen, welke met het bloote oog onzichtbaar
zijn, tot groote vlokken samengebracht,
waardoor ze gemakkelijk kunnen worden
afgefiltreerd. Deze chemicaliën zijn het
onschadelijke soda en aluminiumsulfaat.
Deze chemicaliën blijven echter niet in het
water, maar vormen met de verontreini
gingen groote vlokken, welke door het filter
worden afgefiltreerd. Men kan dit proces
eigenlijk voorstellen als het wasschen van
het water. De chemicaliën zijn hier de zeep
welke de huisvrouw gebruikt bij het was
schen. De zeep wordt verbruikt en daarna
uitgespoeld. Het uitspoelen van het bad
water is het filtreeren.
Nadat het water het filter gepasseerd is,
is het volkomen helder en kleurloos. De
waterleiding kan bogen op prachtig water,
doch het water, wat gereinigd is in de
filterinstallatie van een goede overdekte
zweminrichting, wint het verre daarvan.
Het water is nu echter wel volkomen
helder en kleurloos, doch is nog niet steriel,
d.w.z. de bacteriën, welke er in gebracht
zijn, zijn nog niet alle gedood, wat nog
moet gebeuren.
Leeuwarden en Alkmaar hebben de pri
meur van het nieuwste op het gebied van
watersterilisatie.
Verschillende inrichtingen werken met
chloor, andere weer met chloramine, terwijl
het „Nootderbad" te Groninen met zilver
steriliseert, doch alle methodes hebben hun
bezwaren.
De nieuwe inrichting te Alkmaar sterili
seert het water door een speciale vloeistof,
waarvan de samenstelling geheim is. Deze
vloeistof wordt in groote stalen flesschen
aangevoerd en door een vernuftige inrich
ting verder verwerkt. In het laatste stadium
vloeit deze vloeistof door marmer, waardoor
ee volkomen reuk- en smaakloos preparaat
wordt verkregen, wat in staat is alle bac
teriën op slag te dooden, terwijl het voor
den mensch volkomen onschadelijk is.
Dit preparaat vloeit bij het gereinigde
water, waarna een pomp dit gereinigde en
gesteriliseerde water oppompt en naar het
ondiepe gedeelte van het bassin voert, waar
het als een waterval weer in het bad komt.
Het water is nu niet alleen volkomen
helder, zuiver en steriel, doch het heeft een
eigenschap, welke bij buitenwater nooit kan
voorkomen, n.l. het water is in staat alle
bacteriën welke door de baders in het
water worden gebracht, direct te dooden-
Het heeft z.g. bacteriside eigenschappen.
Men zwemt dus altijd in steriel water, wat
een groot voordeel is.
Het filter wordt door deze reiniging ver
vuild en gaat dicht zitten, zoodat het water
er niet meer door wil. Zoodra dit het geval
is, wordt het filter gespoeld. Dit spoelen
geschiedt door water en lucht In omgekeer
de richting door het' filter te sturen. Het
vuil wordt dan losgespoeld en afgevoerd
naar het riool. Een compressor-installatie
zorgt voor deze spoellucht. Dit spoelwater
wordt aan het bad onttrokken en door
versch water uit de waterleiding aange
vuld. Op deze wijze wordt een constant
w-ter gehouden.
Voor de douches, het spoelwater enz.,
wordt gereinigd water gebruikt, wat door
een afzonderlijk werkende automatische
pompinstallatie wordt opgepompt en onder
druk gebracht. Ook deze afname wordt door
leidingwater aangevuld. Gemiddeld wordt
ca. 10 #/o water per dag ververscht.
KOEDIJK (September).
Geboren: Jacob, z. van Jacob Hartog
en Antje Klomp.
SINT-P ANCRAS (September).
Geboren: Tetje, d. van Willem Hoek
stra en Dieuwke van Dijk.
Getrouwd Gerrit Jonker en Neeltje
Wijdenes.
WARMENHUIZEN - (Aug. en Sept.)
Geboren: Davia Henricus, z. van G
Tesselaar en T v. Diepen. Petrus, z. van
N. Tesselaar en C. Berkhout. Martinus
Jan, z. van P. M. Pronk en L. A. de Groot.
Anna Catharina, d. van A. J. Huibers en
M. C. Tesselaar. Martinus Cornelis. z.
van P. Goudsblom en Joh. Meijer. Cor
nelis Petrus, z. van W. P. Gieling en D.
Bakker.
Ondertrouwd: KI de Vet en G.
Kroon. P. Biersteker te Den Helder en E.
Strijbis. J. Boon te Broek op Langen-
dijk en C. Mink. Corn. Meijer en C. M. de
Wit. A. Duinmeyer te Koedijk en C. E.
Buiten.
Getrouwd KI. de Vet en G. Krom.
P. Biersteker te Den Helder en E. Strijbis.
Jat. Boon te Broek op Langendijk en C.
Mink.
Overleden: Arie Nieuwlandl, ge
huwd met J. Bos, 67 jaar Jan de Geus.
wed. van Fr. Sesenhuysen, 91 jaar. Dieu-
wertje Groot, echtgenoote van A. v. d. Wel,
75 jaar. Teuna Nederveeo, wed. van Jan
Prins, 87 jaar. D. W. A. Söteman, echtge-
noote van J. N. Dontinga, 81 jaar.
DIENSTPLICHT.
Bekendmaking van uitspraken inzake
vrijstelling.
De Minister van Defensie heeft omtrent
de aanvrage om vrijstelling van den dienst
plicht wegens KOSTWINNERSCHAP be
treffende den hieronder genoemden persoon
de uitspraak gedaan, achter zijn naam ver
meld:
JAN PEHLIG,
lichting 1935.
Uitspraak: voor één jaar vrijgesteld.
Tegen deze uitspraak kan uiterlijk den
TIENDEN DAG na den dag dezer bekend
making in beroep worden gekomen door:
a. den ingeschrevene, wien de uitspraak
geldt of door diens wsttigen vertegen
woordiger;
b. door elk der overige voor deze ge
meente ingeschreven personen of door
diens wettigen vertegenwoordiger.
Het verzoekschrift daartoe moet, met
redenen omkleed, worden ingediend bij den
Burgemeester ter secretarie dezer gemeen
te, afdeeling Militaire Zaken, die voor de
doorzending aan de Koningin zorgt.
Alkmaar, 10 October 1935.
De Burgemeester van Alkmaar,
F. H. VAN KINSCHOT.
G. P. BAKKER
vri'p e'°°f jij aan voorteekenen, schipper?"
kromme.
vi5ii«t doet elke zeeman. Als wij den
ire5.?den Hollander ontmoeten, een donker
zelfs ®et een bloedroode vlag in top, dat
schpniïden hevigsten storm, als andere
de ha reven> met v0"e zeilen door
it f* vli*gt, het spookschip, dat gedoemd
dan 'ven varen tot den laatsten dag,
led We*en wij dat. oijs schip vergaan zal
land Z8ema» weet dat. En zoo zal het aan
ik We' z»in- Als ik soldaat was en
dienHg 111 de 'ucbt dat het leger, waarin ik
nip. een nederlaag leed, dan speelde ik
en h^l?" ^aar 'k hen geen vechtersbaas",
niet a'de de schouders op. „Ik houd
jf van oorlog. Ik ga liever naar Holland
*acht»Waar mi)n nie'sie reeds al te lang
«Hindert niets", meende Gustaaf, „dan
ken"Ze 8'nd® 'an£ een ander genomen heb-
tie'h^6 m'ine 's trouw", verweerde Willem
Er
'Pan
8"ig een daverend gelach op, de
van d'ng' d'e gevo'kd was op de woorden
^^0 zeeman was uprHu;pnpn
nVrou
zeeman, was verdwenea
wen zijn trouw, zoo lang je er bent
en dan nog niet altijd", lachte slimme Ka-
rel. „Alleen de man, wien het aangaat, wil
dat niet gelooven".
„De mannen zijn zeker beter", viel Leen
hem in de rede.
Leen, geef me een luit", antwoordde
Karei, „dan zal ik je het antwoord geven"
Ze pakte een groote luit, die aan den
wand hing. Karei stemde en zong met een
welluidende stem:
Een ander lief in elke stad,
In elke plaats een and're schat
Met mooie oogen, rooden mond
Zoo heerlijk, mollig en gezond
Dat is de last van 't leven waard
Op deze trieste, droeve aard.
Alle gasten vielen in bij het keerrijm, dat
somber getoonzet was met een zeer droef-
geestigen draai van het woord droeve.
De zanger vervolgde:
In Halle was het roode Floor,
Die kent het vrijen door en door
Ze geeft je 's avonds spek en worst
Een hartig glaasje voor den dorst.
Dat is de last van 't leven waard
Op deze trieste, droeve aard.
In Stendal was het zwarte Lien,
Die kon dwars door je zakken zien
Ze was heel lief en dol op buit
Ze nam de allerlaatste duit.
Dat is de last van 't léven waard
Op deze trieste, droeve aard.
De zanger zweeg. De luisteraars klapten
luide in de handen Blijkbaar door dezen
bijval aangemoedigd nam Gustaal de luit
over en zong.
En hier is het de mooie Leen.
Zoo lief als zij is er niet een.
Ze schenkt een keurig kruikje bier,
Ze houdt van gekheid en pleizier
Dat is de last van 't levens -«aard
Op deze trieste, droeve aard.
Ook nu zongen allen weer het refrein, de
stemming werd steeds vroolijker
Toen nam de meelworm de luit en be
gon:
Vergeet ook niet de blonde Trees,
Met oogen die, als k er in lees,
Mij steeds doen denken aan dien nacht
Die ik met haar heb doorgebracht.
De meelworm zou juist het refrein inzet
ten, toen Trees woedend op hem toevloog.
Jou leelijkc slampamper nep ze „Wat
wou jij hier vertellen, leugenaar? Ik met
jou", en minachtend haalde ze de schouders
op en verzamelde haar rokken om zich heen
om te vermijden dat die met den meelworm
in nadere aanraking zouden kunnen komen.
„Jij", zei ze, „jij". Ze keek de zaal rond.
„Dan had ik Willem nog liever, al is hij
dan geen vechtersbaas".
„Stil toch, Treesje", suste de meelworm
Ik weet toch zelf wel, dat het niet waar is,
inaar ik kon er niets aan doen. Het kwam
vanzelf en het rijmde zoo mooi
Ja" zei Karei bewonderend en ernstig
knikkend: „De meelworm is een groot dich-
te'„Stik", zei de meelworm.
'^Kameraden", opperde Gustaaf. „Wie
zingt er nu een vroolijk lied. Zeg zeeman,
zing een versje van de zee".
„Ik wil wel", antwoordde Edzke, „maar
vraagt 't mij niet. 't Berouw komt steeds te
laat.Tlier, Willem, mijn vriend, is de beste
zanger van Engeland tot de Baltische Golf".
Allen drongen bij Willem aan. Hij aar
zelde, greep de luit en begeleidde zich sober
op enkele snaren en zong:
Het anker op, het zeil staat bol.
Vaarwel mijn vaderland.
De reis begint, het hart is vol,
Want ginder aan het strand
Staat nog het allerliefste kind
Dat ik ooit heb ontmoet.
We zijn elkander goed gezind,
Wuift de matrozennoed.
Vaarwel, vaarwel mijn lieveling
Houdt moed, de reis is ras volbracht
En 't liedje, dat ik dan weer zing
Komt uit een hart, dat vroolijk lacht.
Een gouden ring breng ik je mee
Houd moed mijn lief. Houzee.
De wind steekt op, 't mastwerk kraakt
De stprm groeit tot orkaan.
Reeds menig noodkreet wordt geslaakt.
't Is pompen of vergaan.
Dan denk ik aan mijn vaderland
Ik zie een lief gezicht
En grijp het roer met sterke hand
Het zwaarste werk wordt licht.
Vaarwel, vaarwel mijn lieveling, enz.
En waar het schip ook laadt of lost
Daar schrijf ik haar een brief
Soms krijg ik ook een van de post
Het eind luidt: 'k Heb je lief.
Dau grijp ik mijn harmonica,
Mijn lied schalt langs de ree
En heel de manschap zingt dan dra
Het keerrijm met mij mee.
Vaarwel, vaarwel mijn lieveling, enz.
Het versje had succes en luidruchtig werd
het refrein meegezongen.
„Eigenlijk hoor ik te zingen bij een har
monica", meende Willem. „Dat is zeemans
werk. Doet er niet toe. Het volgende vers:
Verzeil ik in een havenkroeg
En d' allermooiste vrouw
Springt mij daar lachtend voor den boeg,
Ik blijf mijn liefste trouw.
Luid zing ik wel een vroolijk lied
Bij harp of bij guitaar
Doch 't lied, dat ik mijn vrienden bied
Gaat altijd over haar.
Vaarwel, vaarwel mijn lieveling, enz.
Maar tegen Kerstmis en Nieuwjaar
Dan koersen we naar honk
En elke zeeman snakt er naar,
't Zij jonge maat of bonk.
Zie ginder staat reeds op de ree
Mijn allergrootste schat.
Het harte juicht, de ziel zingt mee
De oogen worden nat.
Daar ben ik weer mijn lieveling
De lange reis is goed volbracht
En '♦l liedje, dat ik voor je zing
Komt uit een hart, dat vroolijk; lacht.
Een gouden ring breng ik je mee
Houzee, mijn lief Houzee.
(Wordt vervolgd).
