De N. S. B. en oud-minilster Marchant.
V.Dan dkunTeite waard"
I
Stad en Omgeving,
Ds. v. Duyl dient van repliek.
Qv42PSAXON
"spr betoogde nog, dat de belasting niet
hocgcr 's gpworden tengevolge van schulden
!Lr gemeente. De voorgestelde regeling vond
or onrechtvaardig tegenover menschen. die
altijd de eerste slagen hebben op te vangen
De heer Sengers zette uiteen, dat het
orstel niet kwam om de arbeiders te tref
fen maar omdat in het vrije bedrijf de thans
voor werkverschaffing geldende loonen niet
kunnen worden betaald. Het doel is, mogelijk
te maken, dat ook daar arbeiders zullen kun
nen worden aangenomen.
De heer Opdam zette nader nog zijn be
doeling uiteen, waartegen de heer Akker
man opmerkte, dat het de bedoeling van den
heer O- schijnt het werk zoo duur mogelijk <e
maken. Op de door dezen voorgestane manier
zou men de werkverschaffing in de hand
werken.
Tusschen beide heeren had nog een vrij
uitvoerige discussie plaats
De heer Oreeuw zeide, dat de commis
sie met haar voorstel is gekomen, omdat de
heide stroomingen thans in den raad ge
hoord (30 ct. en handhaving van 40 ct.), in
de gemeente merkbaar waren De commissie
wenschte het loon zóó te houden, dat f l<j
als minimumweekloon kon worden verkregen
Ten aanzien van de tuinders zou spr nog
nadere bespreking willen zien gevoerd in
comité-vergadering Hij hoopte, dat het voor
stel van B. en W zou worden aangenomen
De heer Sengers deed mededeeling van
inzinkisg bij de tuinders, die zeker geheel zul-
jen verarmen, als zij geen voldoende gelegen-
heid zullen hebben te werken op eigen be
pe heer Gréeuw deelde nog mede, dat
deb epaling van4 maanden werken in he:
vrije bedrijf alleen geldt voor hen, die zich in
de gemeente zouden willen vestigen.
De heer Kant schaarde zich aan de zijde
van den heer van 't Veer. Overal in den om
trek geef* men minder loon in werkverschaf
fing dan in Heiloo Gelukkig zal het zijn, als
men weer in het vrije bedrijf kan werken, 'ets
waartoe het echter niet zal kunnen komen bij
een loon van 35 cent per uur. Als het voor
stel bedoeld is voor een half jaar. zou spt
ermee accoord kunnen gaan; in den zom>:
moet men beneden het loon in het vrije b>
drijf blijven
De heer Barnhoorn drong er op aan,
dat zij, die arbeiders kunnen plaatsen, daar
van mededeeling doen aan de arbeidsbemid
deling. Kan dan geen loon van 35 cent wor
den betaald, dan zal een toeslag kunnen wor
den overwogen. Spr geloofde niet, dat er
veel werk in het bedrijf is.
De heer Sengers meende, dat er wel
werk genoeg is, maar geen geld om het uit te
voeren.
De heer G r e e u w zei, dat er, ondanks de
bepaling, dat de gemeente het derde gedeelte
van het loon van een arbeider in het land of
tuinbouwbedrijf bijpast, slechts twee aanvra
gen zijn.
De heer Barnhoorn vroeg of het wel
juist is, van de overheid te verlangen, dat zij
een loon biedt beneden bestaansmogelijkheid,
alleen omdat in het vrije bedrijf niet méér
kan worden betaald. Men zou dan niet aileen
de arbeiders, maar ook de heele gemeente tot
armoe brengen.
De voorzitter zei, dat b.v. metselaars
in het vriie bedrijf veel meer verdienen dan
thans in de werkverschaffing; zij zullen dus
zoo gauw mogelijk naar het vrije bedrijf
terugkeeren. Alleen in den land- en tuinbouw
kan men niet betalen wat noodzakelijk geacht
kan worden. Maar mag men nu alle andere
arbeiders de dupe daarvan doen worden? Be
neden 16 kan men toch in Heiloo niet gaar
Spr. wilde hopen, dat ook in de komend?
maanden tegen dat loon voldoende werk kan
worden verschaft aan de werkloozen Het
voorstel, zooals het is gedaan, is een tege
moetkoming aan het vrije bedrijf voorzoover
dit niet méér kon betalen. Spr. drong op aan
neming ervan aan, de hoop uitsprekende, dat
de belanghebbende arbeiders door hun werk
zullen toonen op prijs te stellen, wat er voor
hen in Heiloo wordt gedaan. Spr. had wp!
vertrouwen in hen.
Het voorstel van B. en W. werd ten slott;
aangenomen met 7 tegen 3 stemmen. Vóór
waren de heeren Akkerman, Barnhoorn, Ka
mer, G reeuw, Schuyt, Sengers, Heijne; tegen
de heer van 't Veer, Kant en Opdam.
De raad ging hierop in comité.
Rioleering als werkverschaffing.
Na heropening der vergadering werd aan
B en W. een crediet van maximaal 1500
verleend voor het onderzoeken van de moge
lijkheid om rioleering aan te leggen als ob
ject voor werkverruiming.
In „De Rustende Jager" te Heiloo werd
gisteravond door den Kring Alkmaar van de
N.SB een propaganda-vergadering gehou
den, welke door den heer ds van Duyl be
nut werd om in te gaan op de door den oud-
minister Marchant te Delft uitgesproken
rede.
De bijeenkomst, die opgeluisterd werd
door een strijkje, werd ook bezocht door vele
personen van elders. Vermoedelijk door het
ilechte weer was de zaal slechts voor drie-
tart bezet
De voorzitter, mr. v. Leeuwen, ver-
itugde zich over de belangstelling en sprak
óe noop uit, dat de spreker de zucht naar
kennis zou bevredigen
Ds van Duyl, de spreker van den
avond, stelde voorop, dat men den strijd te
gen het nationaal-socialisme kon zien in twee
richtingen: „tegen en voor".
Tegen de politieke, het staatsbestel en
den nog heerscnenden geest.
Voor de volkseenheid, den nieuwen geest
die <je natie bezielt en doordringt voor den
opbouw van den corporatieven staat.
Spr. wilde vooraf iets zeggen naar aan
ging van hetgeen mr. Marchant in Delft
heeft gezegd.
Misleidend noemde spr. allereerst het
pamflet in Delft verspreid door het comité
hat strijdt tegen het fascisme en waarir. men
hft deed voorkomen of er sprake vas van een
osbat tusschen oud-minister Marchant en
Ml oud V.D.-kamerlid Koster, die in een an-
^'zaal voor de N S B. sprak.
jJ* toespraak van oud-min. Marchant te
"preken is eigenlijk onbegonnen werk
Marchant, van wien men verwacht had,
a! hij zich aan de vergetelheid zou hebben
□ytgeven, heeft het harnas weer aange
ven en een betoog geleverd vol misver
stond en laster. Laster is het, dat wij terreur
"len. Integendeel is er sprake van terreur
egenover N.S.B. Alleen door hun overtui-
houden de N S B -ers stand tegenover
"''•nationale straatschuimers. Spr. gaf
aaryan voorbeelden.
Ook de poging om graaf d' Ansembourg
uit de Eerste Kamer te houden is terreur. En
het is een bewijs van de in ons volk levende
kracht, dat de N.S.B. ondanks de tegenover
haar uitgeoefende terreur stand houdt en
uitbreidt.
Scherp laakte spr. het, dat in Utrecht, tij
dens het Flancongres der S.D.A.P. de Dom
ontluisterd is door roode liederen van Dirk
Troelstra.
Hij 'telde daar tegenover, dat de N.S.B.
verplicht wordt, met omfloerste vlaggen
langs de straten van de hoofdstad te gaan
Wanneer wij daartegen onze stem verhef
fen, dan klinkt daarover uit den mond van
Marchant sarcasme, dat hem zoo goed ai-
ging, tot de N.S.B. kwam, die tijdens het op
treden van dezen spelling-minister nimmer
heeft afgezien om te wijzen op de gevaren
die door hem onze taal bedreigden.
Geelkerken heeft Marchant meesterlijk afge
maakt en daarom is het te begrijpen waar
om hij gebeten is op de N.S.B en niet als
de heilige San Franciscus, als de apostel van
de liefde optrekt, maar optreedt als de apos
tel van den haat.
Marchant ziet „Mein Kampf" van Hitier
niet als de hartekreet van een man, die ge-
b'oed heeft onder de ellende en nooden van
zijn volk. Natuurlijk kan dat boek niet voor
onfeilbaar worden verklaard en voor heilig
worden gehouden. Hitier zelf heeft de pas
sages in zijn boek, Frankrijk betreffende,
moeten terugnemen.
Spr denkt anders over Hitier dan Mar
chant. Maar toch vraagt hij: „Wat heeft de
N.S.B met Hitler's Mein Kampf te maken?"
Wat Hitier schreef, blijft voor zijn rekening
en als men met Mein Kampf meent, het dcop
ceel van een beweging als die van de N.S B.
te kunnen lichten, dan maakt men zich wel
op een goedkoope manier van de zaak af.
Ons Nederlandsch Nationaal Socialisme
heeft geen ander doel dan Nederland be
woonbaar te maken voor de zonen van de
Nederlandschen stam en in de toekomst te
behouden voor de zonen en dcchteren van
den Nederlandschen stam.
Marchant keert zich tegen de dictatuur,
maar de geschiedenis leert juist, dat men
steeds, wanneer de democratie niet meer ge
red kon worden, de macht in handen van
volksmenners gaf. In den nat.-soc. staat is de
leider niet de man, die met geweld zegging
schap over het volk heeft verkregen, maar
hij is daar de man, die, gedragen door het
nationale beginsel, het volk leidt en bestuurt,
en dien geest voor altijd verankert in het
volk: Hij heeft uitdrukking te geven aan wat
het volk als geheel samenbindt. Hij kan fa.
len, maar heeft de democratie niet gefaald?
Zou het Koningschap nog meer terugge
drongen kunnen worden dan het thans is?
Kan men één democratisch land opnoemen,
waar de vorstenhuizen regeeren? Het „de
Kroon is onschendbaar", wil practisch zeg
gen, dat men aan de ministers de macht
heeft toevertrouwd; niet aan de koningin,
maar aan de partij-bonzen zijn de ministers
verantwoording schuldig. De grondwet van
1848 heeft voor goed de verantwoordelijkheid
van de ministers naar het Parlement ver.
plaatst. De ware machthebbers zijn de poli
tieke partijleiders en de glorierijke macht
van onze koningin is tot nul gereduceerd.
In den N.S.B.-staat bestaan geen politiek»?
partijen en partij-bonzen. Daar keert men te
rug tot de gezonde gedachte, dat ons vorsten
huis de hoogste instantie in den staat moet
zijn. Daar zullen de ministers weer moeten
zijn de dienaren van de Kroon en niet van
de partij-bonzen. Een nat.-soc. regeering in
ons land regeert mét de koningin en voor de
koningin als dienaar van haar, die wij lief
hebben als de souvereine vorstin uit hef
greote Huis van Oranje.
Van Marchant is het woord afkomstig:
„Het kader moet uitgebrand worden". Het
past hem niet, te deen, alsof hij met zijn over
gang tot de roomsche kerk ook zijn verle
den als een mantel heeft kunnen afleggen.
Hij heeft allerminst het recht, de zuivere na-
ticnaal-socialistische beweging als de N.S.
B. te schimpen en te hoonen. Het oordeel
daarover liet spr. gaarne aan de volksge-
ncoten.
Tijdei zijn ernstig.
Komende tot de vraag, hoe de N.S.B. staat
tegenover het conflict tusschen Italië en
Abessinië, wees spr met felheid het verwijt
af, dat de N.S.B een oorlogshitser is. De
N.S.B. hoopt integendeel, dat de tijd zal aan
breken, waarop er vrede zal zijn. De N.S.B
is vóór een 'olkenbond, maar niet voor de
zen Volkerenbond, die door Engeland en
Frankrijk gemaakt is en waaraan Rusland,
dat maar eén doel kent, n.1. Moskou tot een
economisch en ideologisch centrum var
Europa te maken, meewerkt. Moskou poog',
met behulp van de democratie, het fascisme
en het nationaal-socialisme te nekken, om
daarna met de bourgeoisie af te rekenen en
straks als één man over te blijven.
Litwinof, die eigenlijk Walch Mayer heet
en een internationale bankoplichter is, was
n.b. dit jaar voorzitter van den Volkenbond
voor gerechtigheid en vrede. Men moet zich
er niet over verbazen, dat de N.S.B. aan zulk
een Volkenbond geen vertrouwen schenkt.
De N.S.B. weet, dat met den vrede gemoeid
is het voortbestaan van de West Europee-
sche beschaving en rij wil met Gods hulp
redden de West-Europeesche Christelijke cul
tuur. Daarvoor is het noodig, dat het Mos-
covitische gevaar voorgoed buiten de gren
zen blijft.
De N S B. is tegen de sancties omdat deze
Europeesch oorlogsgevaar beteekenen en Al-
barda en de zijnen achten hun proletariaat
niet te goed om te worden gebruikt voor be
langen, die met het Nederlandsche belaig
niets hebben uit te staan. Mr. G. van den
Bergh telt de belangen van den Nederland
schen werklooze niet als het erom gaat door
een oorlog het fascistisch Italië den nekslag
te geven De verdwijning van de fascistische
en nat.-soc. staten in Europa beteekent ech
ter een Mongolenstorm over Europa.
Ons volk is geen volk meer. Door de vele
partijen is 't in stukken gescheurd. Wij wil
len den corporatieven staat, maar wij willen
vóór alles een nieuwen geest in ons volk.
De democratische staat is de staat van de
zelfzucht. Men houdt daar de macht om het
hebben en niet om het dienen. Wij staan niet
links en niet rechts, maar staan boven de
tegenstellingen. Wij bewaren het nationale
en willen vernieuwing van het socialisme.
De grootste ramp voor de cultuur is: de
verpolitiking van het Christendom en dat
proces is in ons land zoo ver gevorderd, dat
wij bijna kunnen spreken van de goddeloos
heid der kerk.
De N.S.B.-staat is niet neutraal gelijk de
liberale staat, maar kiest vóór het positief
christe'ijke; de volmaakte antipode van den
communistischen staat, die alles verwerp',
wat omgeven is van goddelijke heiligheid.
Wij willen de gezondwording van ons
volk, dat verscheurd is door de democratie
Wij willen, dat de Staat grondvlak wordt
voor ons volksbestaan en de maatschappij.
Het plan van den arbeid der soc.-dem. be
teekent, dat zij den klassenstrijd, dien zij be
zingen in de Internationale, hebben prijsge
geven. Het is de verzoening tusschen kapi
taal en arbeid; een nationaal-socialistische
gedachte, en het plan is dus geweldig arbei
dersbedrog van de S.D.A.P.
Spr. noemde de kern van Marx verderfe
lijk, omdat deze den mensch alleen maai
ziet als een economisch wezen, dat vreemd
staat tegenover de hoogere menschelijkheid
en de zedelijke wereldorde, door de Godde
lijke openbaring in de wereld gebracht. Ook
voor ds. Banning geldt, dat wie eenmaal met
Marx begonnen is, nooit bij Christus kan uit
komen.
Hierna betoogde spr,, dat éénmaal de dag
van de N.S.B. zal komen, omdat zij de
kracht is, die in het diepst van den mehscii
werkt. In de N.S.B., zoo eindigde spr., wordt
het volk de laatste kans gegeven om niet
weg te glijden in de armen van het bolsje
wisme.
JSuwwtand
HET CONFLICT ITALIË—ABESSINIE.
Opwekking tot boycot van Italië.
Men zendt ons de volgende «esolutie:
De leden van „Kerk en Vrede'', „Interna-
tioneel Anti-Militaristische Vereeniging" en
„Jongeren Vredes Acties", bijeen in gezamen
lijke huishoudelijke vergadering te Sneek, op
Vrijdag 25 October 1935, spreken zich ten
scherpste uit tegen den oorlog, die het fascis
tische Italië begonnen is; zij verklaren zich
tegen ieder fascisme en ieder militarisme; het
is voor hen echter onaanvaardbaar, dezen
strijd te voeren aan de zijde van die regeerin
gen, die thans beweren, den vrede te hand
haven, maar dat echter doen door middel vap
hun oorlogsvloten; dat zijn dezelfde regee
ringen, die eerst zelf in de afgeloopen weken
Italië van al het noodig hebben voorzien of
deze voorziening stilzwijgend hebben toege
staan:
de leden van bovengenoemde vereenigio-
gen stellen vast:
militaire acties der regeeringen zullen
thans evenmin het fascisme verslaan, als zij
in 1914 dictatuur en militarisme hebben ver
nietigd;
tegenover iedere suggestie van dien aard
stelleh zij hun vaste overtuiging, dat deze
vorm van sancties oorlog beteekent en oorlog
beteekent wereldoorlog;
daartegen verzetten zij zich met alle
kracht; zij spreken zich uit voor boycot, ech
ter niet door de vloten, maar door de volke
ren, waartoe zij een vurig beroep doen o.a. op
de arbeidersbeweging, die zich van zijn ver
antwoordelijkheid ook thans bewust moge
zijn
INBRAAK TE VOORSCHOTEN.
Drie personen aangehouden
In verband met de eenige weken ge
leden plaats gehad hebbende inbraak
in een koffietent te Voorschoten, waar
bij voor een belangrijk bedrag aan siga
ren en sigaretten werd ontreemd, als
mede elders plaats gehad hebbende
diefstallen, zijn aangehouden en voor
den officier van justitie geleid A. V.,
B. M. v. d. B en P. A. uit Stomp wijk
(Leidschendam); V. heeft inmiddels een
volledige bekentenis afgelegd.
OPLICHTER AANGEHOUDEN.
Door de centrale recherche is te Amster
dam een 39-jarige man aangehouden, ver
dacht van oplichting van entreegelden.
Hij had voorgegeven te Bennebroek
goochel-voorstelligen te zullen geven. Van de
voorstellingen kwam echter ni«ts en het geld
voor de kaarten, die hij reeds vooruit ver
kocht had, had hij in zijn zak gestoken
De man is naar Bennebroek op transport
gesteld.
4
SeuilletOH
-5225 G. P. BAKKER
37)
pl ®.Xon keek rond, ontdekte een vrije
dUrf!s' •bekte zich op den grond uit, maar
Je"iet te gaan slapen,
talf d°nimelae in. werd plots weer helder
tk, .r' £reeP een kleine hand, die trachtte
V'Ü va. terZ0Ck 'n te •b"01 en hield die ste-
/'Uat me los", klonk een vrouwenstem
„n_je, dat ik je wou bestelen?"
an't'wn'Sh "^mwdal te stelen", klonk het
vreema i houd er nu eenmaal niet van
Hij L,j ?den aan mijn lijf te voelen"
^Sgetrokkeii3"^ '°S' langzaam werd te-
'n heT'kan' oe£jn den morgen kwam er leven
hem str,„aP' e ma«nen en vrouwen naast
^moeien C 71 jP'j zonder zich met hem te
gen; 'i„ d^en alsof ze hem niet za*
"iet. °erende blikken ontgingen hem
»Heba[ehtgead?"liep "aar hem toe:
c »Heb je ietf ze ie ..oolc niets afnemen"
a*on en hailrii°0r te eten?" vroeg
Perstuk van v„r 1aeeniK zoeken een ko
reikte het hem f"',en uit ziïn broekzak.
„Houd dat maar. Hier is brood en een
stuk vleesch".
„Mien", vroeg hij. „Heb je iets te drin
ken?"
Een jonge knappe vrouw, op wier gelaat
duidelijk te lezen stond, dat ze zoo al het
een en ander had meegemaakt, reikte hem
een kruik bier.
„Ik krijg het wel eens van je terug als
ik het noodig heb", zei ze. Óf als je een
goed zaakje achter den rug hebt". Ze be
keek hem met vorschende oogen van onder
tot boven
„Je schijnt een sterke kerel", luidde haar
oordeel en hij voelde haar goedkeurenden
blik.
„Ik heb een stijf been".
„Hindert geen lor. Kom hier eens bij mij
zitten". Ze maakte plaats voor hem
„Je zult hier wel spoedig in het kamp
wennen", begon ze. .,Het is een prettig Ie-
ven. Je hebt geen dienst, geen wacht, be
hoef niet te stormen of kogels op te vangen.
Vroolijk en vrij. Je bent je eigen meester en
leidt het leven van een heer. van niemand
heb je bevelen af te wachten. Niet van den
korporaal, niet van den sergeant, van den
luitenant noch van den kapitein. Altijd ge
noeg' te eten en te drinken. Zelfs als ze in
bet leger honger lijden, is hier genoeg Op
uitbetaling der soldii behoef je niet te wach
ten. Je neemt maar
Dat lijkt zeer aanlokkelijk".
:,*Is het ook".
„Mien!" schreeuwde een ongure persoon
lijkheid aan de andere zijde van het vuur.
Ben je op een nieuwe verovering uit?"
„Hou je snavel. Gaat jou dat wat aan.
Je hebt een wijf", gaf ze terug.
„Die vent valt mij altijd lastig", legde ze
uit. „Ik moet niets van een getrouwden ke
rel hebben Laat hij zich met zijn eigen
vrouw bemoeien".
„Ben jij getrouwd?" vervolgde ze.
„Gelukkig niet"
„Zeg dat wel. Een getrouwd mr 3 al
tijd een te vroeg gebonden man".
„Geweest?"
„Nooit".
„Zoo zoo", zei ze.
Je sprak van soldij nemen", zei Saxon.
„Maar waar moet je die halen? Het land is
uitgeplunderd".
Ja. bij de boeren is niets meer te vinden
Daar 'liggen de muizen dood voor de brood
kast. De mooie tijden zijn voorbij. Maar een
vliegende vogel vangt altijd wat Als een
man sterk is en durft en een vrouw slim
en niet onknap. Kurassiers van Von Erwitte
zijn toch zeker geen doetjes
„Hoe weet je, dat ik een kurassier van
Von Erwitte ben?"
De nachtwaker houdt ons op de hoogte
Je"hebt het hem zelf gezegd. Ze vertrou
wen je. anders zou er reeds iets gebeurd
zijn". Wat zei ze niet, maar Saxon begreep
het.
„Heb je geld?
„Bijna niets
We zullen genoeg krijgen. Voorloopig
heb ik wel wat", antwoordde ze. „Langs
den grooten weg zijn altijd wel reizigers en
soldeniers, die de zakken gevuld hebben. Ik
weet ze wel te vinden, lok ze mee in 't bosch
en jij bent juist een lief kereltje om ze te
laten opdokken".
Hij knikte en gaapte.
„Ga maar eerst uitrusten", ried ze hem,
„Je bent doodmoe. Ik za! wel een oogje in
het zeil houden. Je kuilt me gerust vertrou
wen Er komt "pocdig werk genoeg Pappen-
heim is in aantocht. Nieuwe soldaten met
nieuwen buit. Nieuw leven. Tilly en Furch-
tenberg marcheeren ook op. Een paar uur
rust zal je goed doen".
Saxon had het hoofd reeds neergelegd en
oververmoeid viel hij in een diepen droom-
loozen slpap.
HOOFDSTUK XXIV.
Toen Saxon de oogen weer opsloeg waren
er maar een paar mannen ineer in het
kamp aanwezig. Dicht bij hem zat Mien
heel ijverig op een tabouretje te naaien.
„Huishoudelijke bezigheden?" vroeg
Saxon.
„Moet ook gebeuren", antwoordde ze. Ik
houd van netheid en de mannen vinden het
ook prettiger als een vrouw er goed uitziet
Een man houdt niet van een slons". Ze
keek hem met fonkelende oogen aan.
„Gelijk heb je".
„Pappenheim is zoo even aangekomen.
We hebben juist op tijd kennis gemaakt.
Wil je wel gélooven dat je mij bevalt? Hoe
heet je?"
„Ezechiël".
„Ik zal ie maar liever Ezau noemen. Dat
past beter
„Ook niet slecht. Is Pappenheim hier aan
gekomen?"
Ze lachte. „Neen, ginds in de stad, in
Halle. Met zijn Waalsche ruiters De rest
zal morgen wel volgen. Als de kanonnen
aankomen, rukken de troepen op".
Hij stond op, dacht: Ik moet zien een
goed paard te krijgen. Het wordt mij hier
te warm.
Hij slenterde weg. Aan de andere zijde
van het kamp lagen een paar soldeniers op
den grond. Ze hadden blijkbaar niets beters
te doen. De eene speelde zachtjes op een
fluit, de andere luisterde. De langste van
beiden riep hem iets toe. Saxon hinkte er
heen. De melodie was hem niet onbekend.
Het was een variatie op het lied van den
nieuwen lansknecht:
Er is geen beter leven
Dan van een lansknecht welgemoed.
Het lied van Wallenstein, dat zijn eigen
regimenten hadden overgenomen, dat zijn
wervers hadden gezongen, toen ze het eens
van hun overste nadden gehoord.
„Ga zitten, makker", zei de langste. „Dit
is" en hij wees op den schipper: „Siebrecht,
bijgenaamd Praxiteles met de fluit. Eigen
lijk moest hij anders heeten, maar Apollo
was een zeer schoone man. En ik ben Mer-
curius, de bode, maar zonder slangenstaf".
„Maar niet zonder gif viel de ander
hem in de rede.
,„Wie ben jij, vreemdeling?"
„Een ruiter van Von Erwitte met een
kogel in de knie".
„Draad voor draad wordt een gewaad
geweven", fluisterde de man met de fluit.
„Steen voor steen een huis gebouwd",
sprak de ander even zacht.
(Wordt voortgezet).
