ALKMAARSCHE COURANT.
^Buitenland
Adverteeren...
geld wegsmijten
jftucgedijhe Stond
'fxoviHciaal 'Nieuws
HEILOO
HET MIDDELLANDSCHE ZEE-
PROBLEEM,
NIEUWE NIEDORP
Glimlachje
Geneeskundige brieven
Wondgenezing. I.
vonden op de kust 17 postzakken, die alle
teekenen vertoonden van te zijn aangespoeld.
Slechts de conclusie, dat het vermiste toestel,
waarvan geen spoor te bekennen was ge
zonken is, bleef mogelijk. En Dabry seinde,
dat de 4 inzittenden om het leven waren ge-
komen. Het zijn Depecker, piloot; Clavère,
piloot-nivator; Leluigou, raaio-navigator en
Morel, mecanicien-piloot. Alle 4 moeten zij
gerekend worden tot de beste specialisten,
waarover Air-France beschikt voor haar zoo
moeilijke overzeesche verbindingen. Clavère,
die wel de meeste bekendheid geniet, was tot
1929 nog officier van de groote vaart. In
genoemd jaar begon hij zijn carrière van
navigator. In deze laatste functie heeft hij
zich op 16 vluchten over den Atlantischen
Oceaan onderscheiden. Op Cornet na, die 20
maal den Atlantischen Oceaan overvloog, is
Clavère de navigator met de rijpste ervaring
op dit traject. Hij stond op het punt naar
frankrijk terug te reizen, waar hij spoedig
in het huwelijk zou treden. Clavère was 32
jaar oud.
Depecker, die 31 jaar was, vloog sedert
1929 op het traject Natal—Rio de Janeiro.
Hij behoorde tot de beste vliegers boven het
gevaarlijke Cordillera-gebied en telde reeds
6000 vlieguren. Leduigou, 31 jaar, had 2240
vlieguren achter den rug en Morel, 37 jaar,
2000 vlieguren. Alle 4 waren zij ridder van
het Legioen van Eer.
De „Temps" is van meening, dat de diplo
matieke besprekingen, die de laatste dagen
zijn gevoerd tusschen Londen, Parijs en
Rome, voorloopig nog niet zoo geslaagd
geacht kunnen worden als men wel ge-
wenscht had.
De kwestie van het evenwicht in de
Middellandsche Zee, aldus het blad, heeft
zich mettertijd ontwikkeld tot het kern
vraagstuk van het Engelsch-Italiaansche
conflict. Daarom kan slechts met de groot
ste voorzichtigheid worden opgetreden. Al
gemeen is men volgens de „Temps'' van
meening, dat geen nieuwe belangrijke wen
ding te verwachten is vóór de verkiezingen
in Engeland. Frankrijk heeft alles gedaan
om de spanning tusschen Engeland en
Italië te doen verminderen. De ontspanning
is ingetreden, maar niet zoo volkomen als
men had gehoopt. De reserves, die men
wederzijds gemaakt heeft, moeten wijken
voor een wederkeerig vertrouwen: dit is
het probleem, waaraan de besprekingen
van het oogenblik gewijd zijn.
Het schijnt, zegt het blad, dat men niet
tot overeenstemming zal komen vóór de
vlootconferentie in December en dat de
kwestie van het evenwicht in de Middel
landsche Zee daar in haar geheelen omvang
zal worden gesteld. Het is boven eiken
twijfel verheven, dat een bevredigende op
lossing van het Oostafrikaansche conflict
zelfs in het kader van den Volkenbond mo
gelijk is, indien Italië den zeeweg naar
Britsch-Indië niet bedriegt door zijn expan
siepolitiek en de Engelsche bezittingen in
de Middellandsche Zee van Gibraltar tot
Suez waarborgt. Het evenwicht in deze zee
is een der belangrijkste voorwaarden voor
den vrede in Europa. Indien de tegenwoor
dige besprekingen zouden leiden tot een
terugkeer van het vertrouwen tusschen
Engeland en Italië, zou men een belangrijk
stuk verder zijn op den weg naar samen
werking in het Middellandsche Zee-bekken.
Geen jubileum.
Wij hebben gister medegedeeld, dat de
heer A. Greeuw Jr. bij de uitvoering van
„Het Ontluikend Roosje" in stilte zijn 25-ja-
rig jubileum als werkend lid herdacht heeft.
Wij ontvingen deze mededeeling uit oi.
zeer goede bron en hebben daarom tegen
plaatsing geen bezwaar gemaakt.
Het bestuur van „Het Ontluikend Roosje"
verzoekt ons mede te deelen, dat het jubi-
leum van den heer Greeuw eerst het vol
gend jaar zal plaats vinden.
t Groei der gemeente.
In de eerste tien maanden van het jaar
z'jn 179 huizen gebouwd. De bevolkingsaan
was houdt hiermede gelijken tred. Nog 8 in
woners er bij en we hebben de 7000 inwo
ners vol.
Uitvoering ,,'t Ontluikende Roosje".
t Ontluikende Roosje opende Woens
dagavond het speelseizoen met De Kribbebij-
j®r> een lustige familiegeschiedenis in drie
bedrijven van Max Reimann en Otto
Schwartz, onder regie van den heer P. van 't
Veer. Oudergewoonte was de zaal tjokvol,
^a een openingswoord van den voorzitter,
waarin hij uiteenzette, dat we een concur-
J^nt hebben gekregen in de film, die dezer
dagen in Alkmaar draaide, kon het spel be
ginnen.
Wat de personen betreft beginnen we met
Koenraad, de Kribbebijter (de heer A. Roest).
uitspraak en mimiek waren bijzonder
goed getroffen. Een schattige figuur gaf
Geertruida, dochter van Hegershuizen (mevr.
Tol-Rus). Zij had zonder twijfel haar
''guur mee, doch haar spel was in menig
°pzicht te roemen. Willy (de heer D. de Ja-
8er) viel ons niet mee. We hadden graag
"teer overtuigende uitspraak gezien en bo-
Ve"dien was hij niet erg rolvast; zijn ver
fijning in het derde bedrijf was goed weer
geven. Clare, de vrouw van Willy (mevr.
J' Roest-Bood) viel ons in het eerste bedrijf
{net mee. Later gaf zij mooi spel en vooral
1" het laatste bedrijf was haar spel „af".
öaron Blasewits (de heer C. Vennik) had
*en rol voor hem geknipt. Een fijn doorvoeld
Pel, waaraan de komische noot niet ont-
rak August Schimmelman (de heer Jac. v.
uj^mer Jr.) viel tegen, doch in het derde
hem - i8!*'» ^at we noK n'e*. van
zagen. Een compliment was wel een
bij open doek". Dr. Rene Meeren-
1„ We heer A. Greeuw Jr.) was niet al-
hnorv j r,°uwd met de artikelen van het wet-
soel' ,even bedreven in de liefde, zijn
om als a'hjd, even goed en een mimie1
°m te roemen.
Dacht U dat Uw concurrent
too dom is
Een modern zakenman is %bjj
de tijd" en adverteert in de
Katrien, de oude keukenprinses (mevr. J.
Knies-van Gemeren) had een korte, doch
moeilijke rol. Fijn geteekend spel en een
creatie om te roemen. Krempel, de postbode,
en Frans, de knecht (de heer D. van Weel
deren Jr.) werd behoorlijk weergegeven. Er
is genoten, dat bleek uit den gullen lach en 't
spontaan applaus.
Grimeering en kapwerk van de firma Rid
denkhof te Hoorn waren te roemen. De
tooneeldecoratie van de firma Groothuizen
te Alkmaar, was geheel af. Jan Smit en zijn
band zorgde voor afwisseling. Een intiem
en gezellig bal besloot den avond.
De uitkomsten der tentoonstelling.
Na afloop van de laatste werkzaamhe
den der Floralia- en Huisvlijt-tentoonstel-
ling met tuinfeest had het bestuur de com
missie van bijstand ook uitgenoodigd voor
een vergadering om de financieele uitkom
sten eens na te gaan. Dat de commissie
daar prijs op stelde, bewees de flinke op
komst. Na opening door den voorzitter,
bracht de penningmeester een voorloopig
verslag uit met een voordeelig saldo van
ongeveer 65, waarvan de eerstvolgende
algemeene vergadering volledig verslag zal
worden uitgebracht.
Verschillende onderwerpen werden be
sproken voor het volgende jaar. In zijn
sluitingswoord dankte de voorzitter de
commissie en de Ned. herv. weezenadminis-
tratie voor de beschikbaarstelling van den
speeltuin, benevens de dames lotenverkoop-
sters.
In het bijzonder werd dank gebracht aan
het medebestuurslid mej. M. Leegwater, die
ruim 300 loten heelt weten te verkoopen.
Tenslotte kreeg het fanfarecorps Excelsior
voor de belanglooze medewerking 'n woord
van hartelijken dank.
Zigzaggen - Slinge
ren: de gang van
een dronkaardI Als
het spoor van uw
autowielen er zoo
uitziet, dan., ja, dan
is uw handelwijze
misdadig. Voor
automobilisten geldt
het wachtwoord:
Geen drank op
den weg!
TEXEL (October).
Geboren: Cornelis Anton, z. van
Francois Leopold de Grave en Guurtje Pe-
tronella van Heerwaarde. Dirk, z. van
Dingenus Gilles Tooien en Elisabeth Helena
Buys. Greta Duvera, d. van Hendrikus
Jacobus Reij en Dieuwertje Theodora Smit.
Gerritje Cornelia, d. van Cornelis Pieter
Schaatsenberg en Grietje Roorda. Sara
Geertruida, d. van Bauke Duizendstra en
Hendrika Geertruida van Balen. Jacob,
z. van Jacob Gieles en Aagje de Graaf.
Tine Marie, d. van Aris Jan Eelman en
Catharina Cornelia Koorn. Anne, z. van
Reijer Schaap en Mart je de Waard. Nelly,
d. van Nan Eelman en Grietje Lap. Anne
Alida Hendrica d. van Ary Kievit en Alida
Krijnen. Cornelia Agatha Emma, d. van
Pieter Jacob Witte en Theodora Cornelia
van Heerwaarden. Naentje, d. van
Maarten Bruyn en Klazina Zurcher. Lo-
dewijk. z. van Lodewijk Igesz en Alida Hen
drika Trap. Anna Maria, d. van Willem
Tijs Bakker en Cornelia Johanna Witte.
Corry, d. van Douwe Blom en Elisabeth
Krijnen. Alie Dieuwertje, d. van Willem
Kiewiet en Johanna Gieles.
Ondertrouwd.; Jan Huisman en
Martje Witte. Maarten Jacob Witte en
Neeltje Eelman. Willem Ellen en Hen
drica Zegel. Jan de Geest en Grietje
Wassenaar. Cornelis Jacob van der
Kooi en Willempje Moojen. Dirk Boot en
Anna Maria Duinker. Jan Visser en
Grieteka Kalf.
Getrouwd: Jan Huisman en Martje
Witte. Maarten Jacob WPte en Neeltje
Eelman. Willem Ellen en Hendrika Zegel.
Overleden: Neeltje Hillenius, 73 j.,
gehuwd met Jan Koning. Antje van
Waggendorff van Rijn, 42 jaar, gehuwd met
P. M. Koorn. Antje Tuinder, 66 jaar,
gehuwd met Cornelis Koopman. Wij-
brand Kooiman, wedn. van Grietje Dekker.
Trijntje Daalder, 68 jaar, gehuwd met
Willem Duinker.
AKERSLOOT - (October).
Geboren Nicolaas, z. van J. Zweeris
en H. Blokker. Gerardus Maria, z. van
J. J. Kuijs en M. A. de Lange. Adrianus
Aloysius, z. van C. Th. Graas «en G. M.
Borst.
Getrouwd: P. J. de Haan te Den
Helder en M. P. Koppes. M. Kok te As
sendelft en A. Timmerman,
Overleden Levenloos aangegeven
kind van het mannelijk geslacht van P. Blok
ker en M. H. Tijmes.
HENSBROEK - (October).
Geboren: Franciscus Nicolaas, z. van
A. Veul en Th. de Haan. Jan, z van J.
Schaak en G Nierop.
Ondertrojwd: Jan Bosman te Zaan
dam en Geertje Geertruida Bas.
Getrouwd: Jan Bosman te Zaandam
en Geertje Geertruida Bas.
Overleden: Neeltje Steur, weduwe
van Dirk Braakman, 64 jaar. Johannes
Poland, 29 jaar.
OUDKARSPEL (October).
Geboren: Cornelis, z. van A. Kooij en
G. Tuinman. Theodorus Cornelis, z.
van D. Langendijk en T. L. Smit. Geer
truida Cornelia, d. van P. Blijleven en D. M.
Spaans.
Ondertrouwd en getrouwd:
Rens Doorn van Oude Niedorp en Dieu
wertje Wals.
Overleden: Pieter Ton, echtgen van
J. Kuiper, 61 jaar. Sijfko Evers, echtgen.
van A. op 't Landt, 71 jaar.
KOEDIJK (October).
Geboren: Maria Sophia, d. v. Wilhel
mus Hes en van Petronella Rood.
Overleden: Leonardus van Etten,
oud 21 jaren. Maart je Kroon, oud 73
jaren, weduwe van Jan Schipper.
Ingekomen personen.
J. H. Asjes van fflkmaar. T. Blaauw
en zoon van Rotterdam. M. J. Kommers
van Zeist. A. Toonen en gezin van
Stein (L.)
GEVONDEN VOORWERPEN.
Aanwezig aan het bureau van politie,
Langestraat en aldaar te bevragen op alle
werkdagen tusschen 11 en 1 uur, de navol
gende voorwerpen als gevonden gedepo
neerd op 1 tot en met 6 November 1935:
Portemonnaie met een paar centen; da
meshandschoen met bont afgezet, pakhuis
sleutel, huissleutel, wit-zwart kinderschoen
tje, dameshandschoen, tasch, blauwe wollen
muts, huissleutel.
Aanwezig en te bevragen bij de navol
gende ingezetenen, onderstaande voorwer
pen, als gevonden aangegeven op 1 tot en
met 6 November 1935:
H. Molleman, Huize Westerlicht, kamer
375, portemonnaie inet inhoud; W. de Vries,
Stuartstraat 40, huissleutel; J. Timmerman,
Troelstrakade 32, spoeltje van naaimachine;
N. Schals. J. S. Millstr. 4, belastingmerk in
étui; P. Harderwijk, Sandersbuurt 13, bood-
schappentasch; J. Burgering, Landstraat 71,
portemonnaie met inhoud; J. Boekei, Zuid
en Noordschermer, Driehuizerweg 64, gou
den collier; R. Woonijk, 2e Landdwarsstraat
3, bril in doos; W. van Veen, Achterstraat
46, sleuteltje; J. Duurlo, Heemraadstraat 20,
beiastingplaatje in étui; B. Dekkinga, Linde
gracht 6, N. S. B.-insigne; Leni Plas, Hekel
straat 7, kindermuts; J. Hein, Baanpad 21,
half gevulde mand met eieren; K. Smit, Burg.
f i, iiii» «t* f i r|riiir
„De ouwe kar begint nu op temperatuur te komen; Je
zoudt heelemaal niet zeggen dat ie een kampeerwagen
trok, wel?" (Humorist)
de Wildlaan 91, Heiloo, bos sleutels* B. H.
Heiblom, Korte Landstraat 30, kruisje van
rozenkrans; T. Boots, Wildemanstraat 10,
rijwielbelastingmerk; Stubinitsky, Linden-
laan 90, blauwe ceintuur; W. Roemer, Hei
ligland 8, portemonnaie met inhoud; Alb.
Elings, 2e Kabelstraat 19, 1 pr. witte hand
schoenen; G. Köllmer, Verdronkenoord 25,
blauwe ceintuur van mantel; A. de Vet,
Uitenboschstraat 84, kinderhandschoen; H.
Duits, Overdiestraat 20, 1 pr. zwarte sokken
en 1 pr. witte handschoenen; Nijmeijer, Fo-
restusstraat 5, bagageriem; N. Venema,
Waterschapstraat 5, rozenkrans; M. Kloet,
Oudegracht 261, armbandhorloge; A. Kamp,
Baansingel 5 B, grijze gebreide handschoen;
J. Laan, Zandersloot 35, Heiloo, portemon
naie met enkele centen; D. Hoogvorst, Eike
lenbergstraat 56, 1 pr. voetbalschoenen; J.
Schoonewil, Noordervaart 72, Alkmaar, rij
wielplaatje in étui; M. de Wit. Schouten
straat 17, damestasch met inhoud; R. Peere
boom, Noorderkade 5, belastingplaatje; N.
van Egmond, Forestusstraat 2, belasting
plaatje; W. Vonk, Koornlaan 4, want met
duim; C. Bakker, Dubbelebuurt 12, jongens
overjas; P. Bongers, Boezemsingel 23, lorg
net in étui; J. Nieuwenhuijzen, Schouten
straat 22, beestje van kinderspeelgoed; P. de
Moei, Schoutenstraat, duimstok.
Wanneer men weder in het bezit is van
het verloren voorwerp, wordt men verzocht
hiervan kennis te geven aan het Bureau van
politie.
Elk levend wezen loopt herhaaldelijk het
risico te worden verwond. Lager georgani
seerde wezens uit het plantenrijk zoowel als
uit de dierenwereld reageeren heel anders op
verwondingen dan hooger georganiseerde
en in bouw meer gecompliceerde organismen.
Bij verschillende zeer primitief opgebouwde,
o.a. eencellige wezens is het voortplantings
proces een kwestie van splijting of splitsing
en kan verwonding van één bestaand indivi
du tot het optreden van twee gelijkwaardige
individuen' voeren.
Men behoeft hierbij trouwens niet tot de
allerlaagste vormen terug te grijpen. Bij ver
schillende planten wordt met behulp van het
inoculeeren verwond om soortverbetering of
variaties in te voeren en wanneer men een
regenworm in stukjes snijdt, blijven de onder
deden gescheiden en als zelfstandige indivi
duen groeien en voortleven. Wanneer ee».
hagedis een gedeelte van den staart verliest,
is op de plaats van de verwonding voldoende
levenskracht aanwezig om alle verloren ge-
gane weefsels door gelijkwaardig weefsel te
vervangen en is dus het vermogen tot herstel
of „regeneratie" nog zeer sterk en rijk gedif
ferentieerd aanwezig.
Bij levende wezens van hoogere differentia
tie en orde is de voortplanting een geslachte
lijke geworden en is hierbij het verwondings
begrip geheel uitgeschakeld; bovendien is na
verwonding lang niet in die zelfde male
regeneratie mogelijk als bij de lagere wezens.
Slechts een zeer oppervlakkige huidwond kan
genezen zonder sporen na te laten in den
vorm van een lidteeken en wanneer iemand
nog slechts een klein deel van den vinger b.v.
door een ongeluk verliest, dan is toch deze
vinger blijvend geschonden en wordt de oude
vorm niet weer volkomen hersteld. Intusschen
geneest gelukkig als regel zulk een wond wel
en het loont de moeite deze krachtige levens
reactie eens een oogenblik nader in oogen-
schouw te nemen.
We vinden het haast vanzelf sprekend dat
een verwonding geneest en bedenken zelden
of nooit daarbij dat hiervoor allerlei krachten
en factoren welwillend moeten samenweiken,
wil een bevredigende genezing tot stand
komen. Wij hebben de neiging in ojxstand te
komen, wanneer de genezing niet vlot van
stapel loopt. Er ware inderdaad meer r^den
ons dankbaar te verheugen voor elke wond
genezing, welke weer zoo welwillend is zich
behoorlijk op tijd af te spelen en te voltrek
ken. Maar ondanks is nu eenmaal 's werelds
loon en aangezien er bij de wondgenezing
niemand zichtbaar gereed staat om voor het
verkregen resultaat bedankt te worden, is het
begrijpelijk, dat men slechts moppert bij
tegenslag.
Bij elke verwonding van eenige uitge
breidheid treden dezelfde verschijnselen van
wondgenezing op als „reactie" op de wond
„prikkel". Verschijnselen van pijn door
dat zenuwdraadjes zijn geraakt of in den knel
gekomen en van bloeding doprdat bloed
vaatjes zijn aangesneden noem ik terloops,
omdat deze den verwonde aan zijn wond doen
denken, maar ze blijven voorloopig bij de be
spreking van de wondgenezing buiten be
schouwing. Ook zullen wij ons niet verdie
pen in de wetenschappelijk zeer interessan
te vraag wat nu eigenlijk het essentieele van
een wond„prikkel" is en op welke wijze aan
het levend individu wordt medegedeeld dat
er op een bepaalde plek van het lichaam te
gen een wond een „reactie" moet worden in
gesteld ter verkrijging van de genezing.
De gang der genezing.
Laten wij op dit oogenblik aannemen, dat
de wondgenezing niet door binnengekomen
ziektekiemen is verontreinigd en dus ook niet
door infectie kan worden verstoord, dan heb
ben wij allereerst te bedenken dat de ver
schillende weefsels (b.v. de spieren) slechts
een beperkt regeneratie vermogen hebben. In
normale omstandigheden leven onze spier
cellen slechts een beperkten tijd en worden ze
regelmatig door nieuwe spiercellen vervan
gen. In de groeiperiode nemen onze spiercel
len toe en ook door oefening kan dit geschie
den; maar wanneer bij een verwonding wat
veel spierweefsel is vernield, kan de oude
toestand' niet meer worden hersteld. Zoover
reikt dus de macht van de wondgenezing
niet. In het wondbed verzamelt zich wond
of lymphvocht en natuurlijk ook dikwijls
bloed. Dit wondvocht kan zich als een be
schuttend stolsel in en over de wond leggen,
(d.i. de bekende korst). Van de omgeving uit
groeien jonge bindweefselcellen, welke zich
door deeling vermeerderen, het wondgebied
in en witte bloedlichaampjes worden naar de
plaats des onheils gedirigeerd langs de
bloedsboom. Zij treden in het bedreigde ge
bied buiten de vaatwond, vormen een wal er
omheen en zijn paraat om eventueele ziekte
kiemen te bestrijden. Daarover bij de stoor
nissen in de wondgenezing later weer.
Het jonge bindweefsel vermeerdert zich
snel. Natuurlijk moet ook dit weefsel wor
den gevoed. De weldoende Moeder Natuur
weet hier wel raad op; er worden dunne
bloedvaatjes meegevoerd en zoo wordt de
verwonde plek opgevuld door dit jonge,
bloedvaatrijke bindweefsel, voortaan „gra
nulatieweefsel" geheeten. Dit granulatie
weefsel duwt de droge of vochtige wondkorst
langzaam voor zich en heeft in gunstige om
standigheden eindelijk het geheele wondbed
opgevuld. Dit weefsel kan gemakkelijk bloe
den maar vormt een krachtdadige beschut-
ting'slaag tegen ziektekiemen wanneer deze
nu nog op een of andere wijze op het nog
niet genezen gebied zouden worden gebracht.
Groeit 't te weelderig, dan kan 't b.v. door
aanstipping met helsche steen („lapis^infer-
nalis") worden beteugeld; is er te weinig dan
is het mogelijk den groei te bevorderen (zon
licht bijvoorbeeld).
De huid over de wond.
We wenschen ten slotte de wond echter
weer overdekt te hebben door huid en ook
aan dit verlangen wordt voldaan. De huid
uit de omgeving schuift zich langzaam maar
zeker aan den buitenkant over het granu
latieweefsel heen. In verschillende omstan
digheden blijkt zich huid als eilandjes op
het wondgebied er bij te vormen en ten
slotte is, als er zich geen complicaties voor
doen en het wondgebied niet te groot is, na
enkele weken de wond door huid overdekt en
genezen. Het granulatieweefsel heeft zijn
plicht gedaan en trekt zich weer grooten-
deels terug. Het gevormde rose litteeken
schrompelt en verandert langzamerhand1 in
een iets ingezonken streep dat blijvend is en
ons steeds kan herinneren aan de plek waar
eens een verwonding was geweest. Won
dere krachten hebben vruchtbaar samenge
werkt, cellen en vochten hebben, door stille
krachten aangezet, hun plicht gedaan om
ons lichaam, zoo weinig mogelijk geschon
den, in ouden vorm te helpen handhaven en
in stand te houden.
Wanneer de wondoppervlakte te groot is
om spontaan geheel door huid te worden
begroeid, of wanneer door andere oorzaken
de huidovergroeiïng niet voldoende tot
uiting komt, kan de bevoegde medicus
dunne huidlaagjes van elders halen en op
het wondgebied leggen. Zoo kan men vaak
bij groote wonden door „transplantatie"
den duur van het genezingsproces bekorten
en bovendien nog zeer bevredigende resul
taten verkrijgen. De duur van het gene
zingsproces is natuurlijk een zaak van groote
practische beteekenis en hangt o.a. van de
genezingskracht van het getroffen individu
af. Maar ook de grootte van de wond is van
beteekenis.
De wond sluiten
In het algemeen kan men wel zeggen dat
de genezingsduur min of meer evenredig
is aan de uitgebreidheid der verwonding.
Daarom streeft men er terecht naar het
wondgebied zoo klein mogelijk te doen zijn.
Wanneer bij een operatie door het mes in de
hand van den chirurg bewust, terwille van
het operatieve doel, een wond wordt ge
maakt, zal daarom altijd getracht worden
na afloop van de operatie de wond weder
te sluiten. Dat kan en geschiedt dan ook in
de meeste gevallen. Alle doorsneden lagen
worden weer netjes tegen elkaar gelegd en
met behulp van nechttuigen bijeen gehou
den en ook de huidranden worden weer keu
rig gesloten. In korten tijd treden nu de
zelfde wondreactieverschijnselen in het klein
op en zoo is het mogelijk, dat iemand na
een goed geslaagde breuk-operatie of blinde-
darmontstekings-operatie binnen enkele weken
weer genezen ontslagen kan worden.
Groote huidwonden.
Bij groote huidwonden, door vechtpartij
of ongeluk ontstaan, kan de genezingsduur,
ook al trad geen infectie op, vele weken in
beslag nemen. Men begreep ook vroeger al
wel, dat deze genezingsduur bekort kon
worden door de wond te verkleinen of zelfs
geheel te sluiten. Dat dorst men echter niet
in verband met de groote kans, dat er infec
tie zou kunnen optreden. Zulks vermoedelijk
door ziektekiemen verontreinigde wonden
liet men open uit angst dat de kat (in casu
de ziektekiemen) juist in den kelder zouden
worden gemetseld en dat kon slechts uiterst
hinderlijke en gevaarlijke complicaties ver
oorzaken. Men hield de wond dus welbewust
open en de patiënt had in zijn eigen belang
den veel langeren genezingsduur geduldig te
aanvaarden.
In de laatste jaren, onder invloed van ver
beterde inzichten en nieuwere mogelijk
heden. vindt ook op dit gebied een ommekeer
plaats. Door nauwgezet alle hoekjes en
gaatjes te reinigen, door te sterk gekneusd
weefsel te verwijderen, door de wondranden
te verwijderen en met behulp van nog en
kele andere maatregelen is men tegenwoor
dig in staat en gerechtigd vele ook meer uit
gebreide wonden direct te sluiten of althans
zeer sterk te verkleinen. Door deze z.g. pri
maire wondexcisie en sluiting geeft hem bier
kan men in vele gevallen van verwonding
van vele weken tot maanden terugbrengen
tot enkele weken en wordt het risico van bij
komende infectie aanzienlijk verminderd.
Juist in dezen tijd van sociale moeilijkheden
en verkeersongevallen is dit van bijzondere
beteekenis. De verwonde wil en moet vaak
zoo spoedig mogelijk weer arbeidsgeschikt
zijn ter wille van het behoud van werk. Pri
maire wondexcisie en sluiting heeft hem hier
toe de kans. Maar de behandelende genees
heer (meestal in zulke gevallen de chirurg)
heeft wel zorgvuldig de voor- en nadeelen
tegen elkander af te wegen en er nauwlet
tend acht op te slaan hoe groot de kans is
dat inderdaad ziektekiemen achterblijven In
dat geval zouden deze in het gesloten wond
bed een veel dankbaarder terrein voor hun
schadelijke inwerking vinden, moeilijker te
bestrijden zijn en dan moest de wond toch
weer open.
Deze tijdsparende mogelijkheid kan dus
niet altijd worden toegepast. Hoe belangrijk
tijdwinst ook moge schijnen of zijn, werke
lijke en blijvende genezing op den duur is
aitijd nog van meer waarde.
Hoe de wondgenezing onder invloed van
binnengedrongen ziektekiemen kan worden
verstoord zal ik in den volgenden brief nader
uiteenzetten.
P. N. N.
