Jeugdlectuur
DB
LES VAN LANGELOT
ïBoeken
£aad- en 'Jmu&ouw
den ontvangen, dienen in goeden staat te
worden gebracht.
Het zal noodig zijn, daar voor:
een werkloozen kleermaker,
een werklooze naaister,
een werkloozen schoenmaker, aan te ne
men, voor wie de plaatsing in het magazijn
van het Comité als werkverschaffing of werk
verruiming zal worden aangemerkt.
Ophaaldienst.
De van particulieren ontvangen goederen
zullen moeten worden opgehaald; hiervoor
is personeel noodig. dat voor dit ophalen
vergoeding ontvangt.
Ontsmetting.
Verder dienen de gekregen goederen te
worden ontsmet. Er is op gerekend, dat de
daarvoor aan te wijzen gemeentedienst
gratis zijn medewerking verleent.
Lokalen.
Voor het overzichtelijk opbergen zullen de
noodige lokaliteiten ter beschikking dienen
te worden gesteld.
Wellicht wil het Rijk medewerken door in
het leegstaande gevangenisgebouw eenige
lokaliteiten af te staan, of beschikt de ge
meente over een niet gebruikt wordende
school?
Noodig zijn:
1 lokaal voor vrouwenkleeding,
1 mannenkleeding,
1 gebruiksvoorwerpen,
1 waar de werkers kunnen
zitten om de herstellingen
uit te voeren,
1 sorteeren,
1 zittingslokaal.
Werkwijze.
Het Comité zendt de aanvrage naar den
Armenraad. Deze brengt rapport over het
gezin uit. De aanvragen, waarover de Ar
menraad gunstig adviseerde, worden in be
handeling genomen De betrokkenen krijgen
een oproeping om tegen een bepaalden dag
te komen.
Voor elk artikel moet een klein beirag
worden betaald. In uitzonderingsgevallen
ter beoordeeling van het Comité kan gra»
tis verstrekking plaats hebben.
Samenstelling Comité.
In het Comité ..Kleeding en Dekking"
zouden vertegenwoordigers moeten hebben
o.m.:
Independent Order of Odd Fellows,
Maatschappelijk Hulpbetoon,
de Diaconiën,
het R K Par. Armbestuur,
de St. Vincentius Vereenigingen,
de Ver. van Ned. herv. wijkzusters,
het Leger des Heils (stichting William
Booth-,
de Vereeniging „Liefdadigheid naar Ver
mogen",
Afiddenstandsvereenigingen.
Wijze van verstrekking.
Er worden steeds goederen in natura ver-
strekt; bij uitzondering wordt een bon ge
geven om de goederen te ontvangen, b.v.
buitengewone maten of bijzonderen vorm.
Aan te koopen artikelen.
Alle aan te koopen goederen worden be
trokken van Alkmaarsche winkeliers.
De middenstand moet thans een duidelijk
antwoord ge/°n'
Moet de zetel van der. middenstand ko
men in handen van hen, die geen organi-
h* 'e. z'c^ hebben °f dient zij in han
den te blijven van den middenstand zelf, van
U van mij, dus van allen.
L "arom dient de middenstand de rijen
te slu ten! 1
Hij dient door zijn eensgezinde houding
ebewijzen, dat hij er niet aan denkt aan
n eren over te laten, wie hem in de Ka-
mpr van Koophandel zal vertegenwoordi-
Het gebied van de Kamer van Koophan-
wf- ud van C^stricum tot Texel,
Wieringen tot het Noordzeestrand en
alles wat in dat gebied middenstander is
en zich middenstander gevoelt dient in het
geweer te komen en als één man op 29 No
vember a.s. te stemmen:
H. de Raat, 2 L. Colthof, 3 Ch.
Schmaltz.
Houden de kiezers zich daar royaal aan
sluit de middenstand nu eens eenmaal
plaatselijk chauvinisme en persoonlijk
vooroordeel uit, dan blijven de zetels van de
Kamer van Koophandel in handen van den
jeoiganiseerden middenstand en worden zij
)ezet door personen, die reeds een goed
deel van hun leven den strijd van den mid
denstand voor vrijheid en recht hebben ge
streden.
mer
gen
1
del
van
en
elk
DE AANSTAANDE VERKIEZING
VAN LEDEN VOOR DE KAMER VAN
KOOPHANDEL
Middenstanders sluit de rijen!
Verdedigt als één man Uw eigen
middenstandszetel
Het bestuur van de Handeldrijvende en
Industrieele Middenstandsvereeniging ver
zoekt ons plaatsing van het volgende:
Nog lang niet genoeg ziet de kleinhan
del het belang in van een goede vertegen
woordiging in de Kamer van Koophandel
Dat is verre van verstandig!
Wel maakt dit college niet zelf de wetten
«n verordeningen, maar het heeft een advi-
seerende stem en door den invloed, die daar
van uitgaat is reeds herhaaldelijk dreigend
onheil voor den middenstand voorkomen
En de beteekenis van de Kamer is nog
immer groeiend!
Bij de steeds toenemende regeeringsbe
noeiing met den middenstand gebruikt de re
Wering herhaaldelijk het apparaat van de
Katner van Koophandel.
Deze tendenz blijkt ook weder uit het
'e't, dat de uitvoering van de nieuwe wet
°P de uitverkoopen in handen is gelegd van
dit lichaam.
Ongetwijfeld zal op dezen weg worden
voortgegaan.
Ieder dan ook, die zich bewust is van
den tijd waarin hij leeft, ziet in de toekomst
eeih voorloopig althans, steeds toenemende
J,egeeringszorg voor alle bedrijfstakken en
de middenstander, die zich de illusie schept,
dat zijn bedrijf door de ontwikkeling der
jnaatschapppelijke toestanden niet zal wor
den beroerd is of een onverbeterlijke op
timist of een dwaas.
Ongetwijfeld gaan wij 'n tijd tegemoet, dat
van alle kanten 'n aanval zal worden ge
daan op de individueele vrijheid van den
^'''tandigen middenstander,
welnu, de Kamers van Koophandel vormen
ne.t eerste sterke bolwerk, waarachter de
middenstand de komende bestorming van
zelfstandig bestaan moet trachten af
De vraag rijst daarom: Wie zullen in naam
*a» den middenstand dit belangrijke strate
Peen punt verdedigen?
Deze kwestie is thans zeer actueel, omda
verkiezing voor de deur staat en dus
de komende vier jaren over de samen-
SUing van de Kamer van Koophande
^'worden beslist.
uaar door enkele groepen thans personen
aar voren worden geschoven, die los van den
sprganiseerden middenstandsstrijd staan
zich daarmede weinig of nooit hebben
emoeid, komt de kiezer voor de beantwoor
mJ> van deze vraag te staan: Wie kan
beia vertrouwen de behartiging van
Zeif n8en van mijn zaak, mijn gezin en mij
zelf toevertrouwen?
niemLÜ1 dat doen aan menschen, die
ziin anders verantwoording schuldig
naa' aan het kleine groepje, dat hen
verteop °ren °f zal het zijn aan de
verppninwoord'8er8 van de middenstands
staSmgen' °P wie ik via mijn vak en
standsorganisaties invloed kan uitoefenen?
Gedenkboek K XVIII.
Verschenen is het keurig gebonden en typo-
grafiscch zeer mooi uitgevoerde Gedenkbotk
over de wereldreis van Hr. Ms. Ohderzee
boot K. XVIII, dat den titel draagt Alles
wel. Geen bijzenders!!" en dat door den heer
A. W. P. Angenent te Den Helder werd
samengesteld.
Men had oorspronkelijk het voornemen
elk lid van de bemanning een herinnerings
album aan te bieden, een album, die door de
menigvuldige en veelzijdige bijdragen lang
zamerhand tot een gedenkboek is uitgegroeid,
ïvenals het werk van het Comité „Onze Ma
rine" geheel van particulieren aard was, zoo
leeft ook de uitgave van het Gedenkboek een
particulier karakter en is ze mogelijk gewoi-
den door tal van oprechte vrienden van onze
Marine, waartegenover een groot deel van
het Nederlandsche volk svmpathiek staa*.
^aast de bemanning van de K. XVIII relf
hebben velen aan de totstandkoming van dit
werk door een litteraire of wetenschappelijke
)ijdrage medegewerkt en bevat het o.a. een
bijdrage van Hr. Ms. Gezant te Buenos
Aires.
Uitvoerig heeft de heer Angenent het ver
trek op 14 November van het vorige iaar bc
schreven en de toespraken weergegeven,
welke op den vertrekdag en den dag
daarvoor door den Minister van Defensie
en den Commandant der Marine werden g
houden. Men kent de beschrijving van het
vertrek van een oorlogsschip uit de Helder-
sche wateren. De heer Angenent heeft van dit
afscheid een treffende beschouwing gegeven
Uitvoering wordt daarna een omschrijving
gegeven van den bouw en de inrichting van
deze onderzeeboot, die tijdens den afbouw nog
schade ondervond door den feilen brand,
welke op 24 Juni 1933 op de werf Wilton-
Feijenoord te Schiedam is uitgebroken Het
duiken van een dergelijke boot wordt tech
nisch toegelicht en daarna begint in groote
trekken de reisbeschrijving, allereerst ov?r
het gedeelte Den HelderMadeira en St
Vincent,bij welke reisbeschrijving hier en daar
foto's van het interieur en van de bemanning
zijn opgenomen. Men kent uit de artikelen,
die in den loop van dit jaar in de couranten
hebben gestaan, nog wel de bijzonderheden
van opmerkelijke gebeurtenissen en voor
namelijk van de vriendelijke ontvangst, welke
onze marinemenschen overal waar zij voet
aan land zetten ten deel is gevallen.
De heer Angenent zet vervolgens uiteen
hoe het Comité „Onze Marine" met plannen
maken is begonnen en hoe men zich tot het
Nederlandsche volk richtte om te trachten
voortdurend de belangstelling voor dezen
tocht levendig te houden, een oproep, welke
in zoo breeden kring gehoor heeft gevonden
Van Sint Vincent naar Dakar wordt de
reis inmiddels voortgezet, waarbij het mis
lukte rendez-vous met de Snip ter sprake
komt. Kerstmis wordt aan boord gevierd en
een sergeant-torpedomaker had daarbij door
middel van koperdraad, papier en groene
verf voor een dragelijk Kerstboompje ge
zorgd. Commandant Hetterschij spreekt een
gevoelig woord en in gedachten wijlen alleen
in den familiekring.
Van der Molen vertelt daarna uitvoerig
hoe verrast de bemanning van de Snip was.
dat de K. XVIII veertien dagen zou omvamen
om het vliegutig op zijn gevaarlijken tocht
van dienst te kunnen zijn en hij beschrijft op
de hem eigene vlotte wijze het bezoek, dat de
Snip-bemanning te Den Helder aan de
K. XVIII gebracht heeft. Hij verhaalt van de
verbinding, die het luchtschpi en de ondei-
zeëer ten slotte met elkaar gehad hebben
en doet uitkomen hoezeer het te betreuren
was, dat door de wolkenvorming de beman
ningen niets van elkanders vervoermiddelen
gezien hebben.
Vervolgens vertelt de samensteller van dit
gedenkboek een en ander over de zendingen
gekocht van de bijdragen van zoovele Neder
landsche belangstellenden, door welke bij
dragen het leven aan boord zoo nu en dan
zoon' prettige afwisseling kon ondervinden.
De reis gaat intusschen verder, van Dahar
naar Pernambuco en bij het passeeren van
den evenaar komt Neptunus in eigen pe
soon aan boord om de nieuwelingen in zijn
gebied in te zeepen en te scheren, waarna ze
door zijn vrouw Zeeroosje doeltreffend zij
het dan een beetje hardhandig schoonge
wasschen worden. De K. XVIII zorgt voor
vlagvertoon in de Zuid-Amerikaansche ha
vens, men komt in Pernambuco, Rio de
Janeiro en Montevideo en overal valt de be
manning een hartelijke ontvangst ten deel
Buenos Aires en Mar del Plata volgen en
dan kan de trip naar Kaapstad via Tristan
da Cunha beginnen.
Uitvoerig beschrijft de heer Angenent hoe
het Nederlandsche volk in die dagen met de
bemanning van het kleine scheepje meege
leefd heeft en hoe aan boord zelf de reis docr
luitenant Wijtema verfilmd werd. Verder
gaat de tocht van Mar del Plata naar Kaap
stad en aan boord werd het daar zelf ver
vaardigde kleinste dagblad ter wereld ge-
ezen, de K. XVIII-Post, waarvan het for
maat 20 maal 28 c.M. was. Het gaat gemoe-
'elijk toe aan boord tijdens de reis naar
Tistan da Cunha en nadat de K. XVIII in
Kaapstad groote belangstelling had gevon
den, werd rondom Zuid-Afrika naar Mauri
tius gevaren. Het vertrek uit Kaapstad heeft
niet alleen een officieel maar ook een feeste
lijk karakter gedragen.
In het twaalfde hoofdstuk wordt het
werk van Prof. Dr. F. A. Venig Meinesz
door den heer Muller besproken en vervol
gens vertelt de samensteller van het Gedenk
boek wat de Phobi gedaan heeft, die het
contact tusschen de onderzeeboot en het
vaderland zoo lang op uitstekende wijze in
'stand gehouden heeft. Men kent de film van
de historische radio-uitzending, toen de vrou
wen der bemanning met haar echtgenooten
hebben gesproken. Het boek geeft er een uit
voerige beschrijving van. Het was een ont
roerende plechtigheid, die degenen, welke
haar bijwoonden, nimmer uit de gedachten
zal gaan. Daarna komen in het boek de korte
bijdragen van commandant, officieren en be
manning aan de orde en allen hebben in
vriendelijke woorden hun waardeering over
de ondervonden belangstelling uitgesproken
Het verslag van den tocht wordt vervolgd
met een beschrijving van de reis naar Fre-
mantle en de Fiollanders hebben in Wesl-
Australië een welkom onthaal gevonden. Uit
voerig bespreekt de heer J. Vandervaart het
werk van de Pers en bepleit waarbij een meer
notitie nemen van onze zeemacht, die over
het algemeen te weinig gekend en daardoor
te weinig gewaardeerd wordt. Uit verschil
lende aanhalingen blijkt, dat ook de bujten-
landsche couranten de reis van de K. XVIII
niet onopgemerkt hebben gelaten.
Ten slotte werd Soerabaja bereikt en dan is
de groote tocht volbracht. Vice Admiraal Var.
Duim spreekt de wakkere bemanning toe,
commandant Hetterschij antwoordt en ook
Prof. Venig Meinesz spreekt enkele woorden
over de resultaten van zijn werk, waarover
hij zeer tevreden is. Het Gedenkboek geeft het
kruisgesprek van den commandant met den
Minister van Defensie weer en ten slotte be
schrijft het boek de aanbieding van het na-
tioneel huldeblijk, de onthulling van de ge
denkramen in de gebouwen van den onder
zeedienst te Den Helder en te Soerabaja.
Achter in het boek, dat naast vele interes
sante kieken de foto's van H M. de Koningin
en van commandant Hetterschij bevat, zijn
lijsten opgenomen van de namen van allen in
den lande, die iets voor de gedenkramen of
voor de bemanning hebben bijdragen, als
mede een uitvoerige lijst van de bladen, die
door het publiceeren van bijzonderheden
dezer reis en van de oproepen van het comi
té, aan het succes van alle voorgenomen
plannen hebben medegewerkt.
hondje Robby blijkt in den trein te zijn ge
kropen. Hij geeft eenige moeilijkheid aan de
grens, maar de kapitein van de boot heeft er
geen bezwaar tegen, dat hij de reis mee
maakt. Op de verrukkelijke bootreis geeft Gre
haar eerste veel bewonderde solodans. Hen
dagen brengt tante met de meisjes in Visby
door, tien dagen van genot in het mooie, oude
stadje, waar de meisjes, dank zij tante's libe
rale opvattingen, volop gelegenheid krijgen
met jongelui te dansen, te zwemmen en
tochtjes te maken. Op een afgelegen plaats
breekt tante haar been en de jonge Eric An-
derson brengt het gezelschap in zijn mooien
auto naar de bewoonde wereld. Terwijl tante
in de kliniek is, logeeren de meisjes bij
mevrouw Anderson en de aardige Eric zorgt
er voor, dat zij Stockholm door en door leeren
kennen. Tante wordt niet gauw beter en na
haar vertrek uit de kliniek logeert zij ook nog
een tijdje bij de familie Anderson, totdat on
vermijdelijk het afscheid komt en tante met
de meisjes naar Holland terug keert met de
belofte spoedig terug te zullen komen. Een
boeiend verhaal voor oudere meisjes met een
prachtige reisbeschrijving en een zeer goecte
uitbeelding van de verschillende typen, voor
al van de sympathieke oude tante.
De mooiste overwinning, door A. van Wel-
sens. Uitgave Gebr. Kluitman te Alkmaar.
Een werk, zegt de heer Hollander in een
voorwoord, dat mij uit het hart is gegrepen
en dat ik in het bezit zou wenschen van onze
Nederlandsche jeugd, maar ook van tallooze
ouders en opvoeders. De sport heeft een zeer
belangrijke plaats veroverd in het hart onzer
moderne jeugd en het boek is geschreven door
iemand, die het sportieve in de jongensziel
heeft begrepen en bestudeerd. In dit werk
voor 10- tot 15-jarige jongens ontpopt de
schrijver zich als een ware paedagoog door
de zuivere, gevoevolle en tactische wijze,
waarop hij tracht duidelijk te maken, hoe in
de sport elk verschil van rang en stand
wordt weggenomen en hoe zij vreugde en ont
spanning kan schenken aan velen, die door
maatschappelijke omstandigheden zoo veel
moeten missen. Sport kweekt ridderlijkheid,
vastberadenheid en waardeering voor den
tegenstander, karaktereigenschappen welke in
het maatschappelijk leven van groot nut kun
nen zijn. Het is een prettig jongensboek, ge
voelig en boeiend geschreven, vol gezonde
humor en zal bij het a.s. Sint Nicolaasfeest
zeker een welkom cadeau blijken.
Andy's gouden stippen, door A. M. Nache-
nius—Roeghclt. Uitgave Gebr. Kluitman te
Alkmaar.
Een gevoelig verhaal voor oudere meisjes,
de geschiedenis van qjn huishouden, waarin
de ouders geen van beiden tijd hebben om
zich voldoende met hun kinderen te be
moeien.
Andy is een modern meisje en in haar club
ten luchthartig schepseltje, waarachter even
wel een ernstig karakter schuilt. Het gezin
van den advocaat Gelsinck bestaat uit Gilles,
die in Leiden studeert, Jeantje, die verloofd
is, Andy en Nini, die in Zwitserland op kost
school is. Ma is eeuwig aan het bridgen en
Pa zit op de rechtbank of in zijn kamer. Zij
hebben het dan ook beiden te druk om naar
hun dochter te gaan, als Nini ziek wordt,
maar Andy maakt haar spaarpot leeg en
gaat per vliegtuig naar Brussel en daarna
naar Nini. Later wordt zij zelf ziek, werdt
geopereerd en woont bij haar grootouders in
Westwoud, waar zij in dien heerlijken vacan-
tietijd haar vroeger speelmakkertje Onno
ontmoet, die haar al spoedig sympafhiek
wordt. Samen helpen zij Gilles, als hij in
Leiden te veel schulden blijkt te hebben ga-
maakt en natuurlijk eindigt het verhaal met
een huwelijk tusschen Andy en Onno. Een
prettig geschreven verhaal met een ernstiger
ondergrond, een boek, dat wij in alle opzich
ten aanbevelen.
Mieps en Gre op reis naar Zweden, door
Johanna Kuyper. Uitgave Gebr. Kluit
man te Alkmaar.
Mieps van Ankum is op de meisjesschool
blijven zitten en bij haar twee jaar jonger
zusje in de klas gekomen. Zij mag dan ook
niet kampeeren, maar tante Betsy, de opge
wekte en kordate vrouw, op en top een ge-
voelsmensch, vindt er wat op en vraagt haar
met haar vriendinnetje Gre van Roo om een
reisje naar Zweden te maken. Gre was op het
gymynasium blijven zitten, omdat zij zich bij
de geschiedenis der Grieken alleen voor hun
danskunst interesseerde. Zij wilde in Mfm-
chen dansles nemen, maar niemand scheen
aan haar talent te gelooven. Met tante gaan
de beide meisjes op reis en ook het schoot
v, Jecovitol levertraan wetenschappelijk
■4L de beste levertraan voor U en Uw kind.
jew/m
Verkrijgbaar bij apothekers en
drogisten f 0.75 per flacon.
van dit bericht kennis genomen, omdat
de minister, evenals het college van re-
geeringscommissarissen, de voorgestel
de regeling wenschelijk en uitvoerbaar
acht. Dcor de mededeeling van de drie
landbouworganisaties en den Alg.
Nederl. Zuivelbond wordt de geheele
melksteunregeling op losee schroeven
gezet; in ieder geval wordt het gevaar,
dat het doel niet zal worden bereikt, zeer
sterk vergroot. De kans is immers niet
gering, dat een voldoende werkelijke be
perking van de melkproductie niet cot
stand zal komen, wanneer bij de land
bouwers door de bovengenoemde mede
deeling de gedachte, dat de maatregel
niet kan worden doorgezet en in geen
g-val den gewenschten uitslag kan op
leveren, zoozeer is versterkt.
Daar de melkproductie in ieder geval
beperkt moet worden, wil de minister,
in overeenstemming met het college
van regeeringscommissarissen, niet het
risico aanvaarden, dat zij niet of niet
spoedig genoeg zal worden bereikt met
handhaving van het ontworpen stelsel,
aan welks deugdelijkheid door zoove-
len wordt getwijfeld. Daarom worden
thans andere maatregelen overwogen,
welke zoo spoedig mogelijk zullen wor
den bekend gemaak.
BEPERKING ZUIVELPRODUCTIE.
De mededeeling van de land
bouw- en zuivelorganisaties, dat
de beperking van den melksteun
onuitvoerbaar moet worden ge- j
acht, geeft den minister aanlei
ding naar andere maatregelen uit
te zien.
De Regeeringspersdienst meldt:
De maatregelen van de regeering om
te komen tot de noodige vermindering
der zuivelproductie zijn van drieërlei
aard. Vooreerst geldt reed6 eenige jaren
een beperking in den aanfok van rund
vee door een beperking van de teelt van
kalveren. Bovendien is tweemaal op
groote schaal tot afslachting overge
gaan, om ook onder het oudere rundvee
de beperking der melkproductie te be
vorderen. Als laatste maatregel is daar
het vorige jaar bijgekomen het besluit
om slechts een deel van de melk te steu
nen, teneinde den boeren een sterken
prikkel tot inkrimping van de melkpro
ductie te geven.
De uitvoering van de regeling van den
beperkten melksteun is thans tot in de
details voorbereid. Gelijk bekend, was
aanvankelijk het voornemen om 1 Juni
1.1. tot invoering over te gaan. Het toe
kennen van een individueel contingent
gesteunde melk aan eenige honderddui
zenden melkveehouders bleek meer tijd
te kosten dan aanvankelijk kon worden
voorzien. Vandaar, dat de minister van
landbouw en visscherij bij de behande
ling van de begrooting van het Land-
bouw-crisisfonds in de Eerste Kamer
onlangs mededeelde, dat de uitvoering
naar 1 Januari wordt verschoven, maar
dan ook zal worden uitgevoerd.
Tntusschen is een nieuwe ernstige
complicatie ingetreden, doordat de mi
nister van landbouw en visscherij van
de drie Centrale Landbouworganisaties
en den Alg. Nederl. Zuivelbond een
brief heeft ontvangen, waarin zij mede-
deelen, dat zij, zich op dit oogenblik niet
uitsprekende over de al dan niet juist
heid van de beslissing der regeering om
de melkproductie te beperken, ter ken
nis van den minister meenen te moeteh
brenen, dat de genomen maatregel om
tot melksteunbeperking te komen onuit
voerbaar moet orden geacht en in ieder
geval niet tot het beoogde doel zal leiden.
De minister heeft met teleurstelling
DE LANGENDIJKER GROENTEN-
VEILINGEN.
De aanvoer van de consumptieaardappe
len was nog geringer dan de vorige week.
Schotsche muizen kwamen er uit den aard
der zaak maar heel weinig meer. Ze brachten
2.30 op. Eigenheimers werden voor 2.10
tot 2.40 verkocht. Blauwe Eigenheimers
waren iets duurder. Meestal brachten ze 3
tot 3.20 op, een enkel partijtje zelfs nog
iets meer. Voor blauwe aardappelen werd
ƒ3 betaald. Bevelanders golden van 2.10
tot 2.50 en Duke 1.50. De prijzen wijzen
wel uit, dat de aardappelen goedkoop zijn.
Er was ook nog wat handel in pootaardap-
pelen. Er werden zeer goede prijzen voor be
steed. De meeste zijn nu echter geruimd. Er
kwamen tuinders, die niets anders meer te
veilen hadden.
Over de prijzen van de verschillende kool
soorten viel weer niet te klagen. Dit moet
wel worden toegeschreven aan den geringen
aanvoer. Alles kan nu wel in het binnenland
worden geplaatst. Voor de meest gezochte
roode kool van 2 tot 3 pond werd aanvanke
lijk 5 tot 5.90 besteed, later is nog tot
6.50 betaald. Zwaardere kool bracht
2.40 tot 4.50 op, al naar gelang van kwa
liteit. De mooiste gele kool van de meest ge
zochte sorteering liep tot 4.505.40.
Veel werd echter voor 2.50 tot 3.50 van
de hand gedaan. Slechter kwaliteit daalde
daar nog iets beneden. Gewone witte kool
is zoo goed als geruimd. De beste prijzen,
welke daarvoor bijna het geheele seizoen
door zijn besteed, hebben tot verkoop aan
gezet. De hoogste prijs, welke deze week
werd betaald, was 3.10. Het meest werd
tusschen de 2 en 3 verkocht. Beste kwa
liteit zag men zoo goed als niet. Van Deen-
sche witte kool, die bij gebrek aan andere
voor een belangrijk gedeelte voor den in
maak van zuurkool wordt gebruikt, wordt
ook veel tweede soort aangevoerd. Voor
eerste soort werd 3 tot 3.50 betaald,
tweede kwaliteit bracht 70 cent tot ruim 2
op, al naar den graad van afwijking.
Bloemkool kwam er maar weinig en dan
nog alleen aan de veiling van de L.G.C. Voor
eerste soort werd van 5 tot ruim 8 be
taald; tweede soort bracht 1.50 tot 2.80
op.
Ook van het product uien kwam er minder
aan de veilingen dan gewoonlijk. De prijzen
lokken ook niet tot verkoop uit. Ze waren
nog lager dan de vorige week, toen ze ook
al veel te wenschen overlieten. Voor nep
werd 2.30 tot 2.50 betaald, grove uien
brachten het tot 2.40—2.60, middel-
grooie 2.20 tot 2.30 en drielingen van 90
cent tot 1.20.
Kroten, ondanks kleinen aanvoer, bedon
gen voor kleine sorteering 2.80 tot 3.20,
voor groote werd 1.40 tot ƒ1.80 betaald.
De vraag naar peen was ook niet groot. De
prijzen wezen dat wel uit: kleine bracht het
tot 1—1.20, groote tot 1.40—1.60.
Voor de druivenkweekers was het ook deze
week weer slecht. Dit jaar zal met een zwar
te kool blijven aangeschreven. Voor Alicante
kon niet meer dan 17 tot ruim 19 wor
den gemaakt bij betrekkelijk geringen aan
voer. De hoogste noteering voor andijvie
was 1.70. Dit gold puike waar, groote,
gave struiken. De meeste brengt echter aan
merkelijk minder op en wel van 50 cent tot
1
277. Hij was druk een boomstam aan het kappen, toert
er een politieagent naar hem toekwam. Zeg eens vrind,
zei de agent, heb jij vergunning om een boom te kappen?
Nee, dat had Langelot niet, maar hij antwoordde brutaal:
„Ik ben je vrind niet en ik maak booten als ik dat will"
278. Woedend ging de agent heen om assistentie te ha
len, want hij wist dat Langelot een jongentje was, die
politie-agenten in ratten kon veranderen. In den tijd ech
ter had Langelot zijn boomstam-bootje al klaar en begon
hij daarmee van wal te steken.