Jeugdlectuur DB LES VAN LANGELOT ïBoeken £aad- en 'Jmu&ouw den ontvangen, dienen in goeden staat te worden gebracht. Het zal noodig zijn, daar voor: een werkloozen kleermaker, een werklooze naaister, een werkloozen schoenmaker, aan te ne men, voor wie de plaatsing in het magazijn van het Comité als werkverschaffing of werk verruiming zal worden aangemerkt. Ophaaldienst. De van particulieren ontvangen goederen zullen moeten worden opgehaald; hiervoor is personeel noodig. dat voor dit ophalen vergoeding ontvangt. Ontsmetting. Verder dienen de gekregen goederen te worden ontsmet. Er is op gerekend, dat de daarvoor aan te wijzen gemeentedienst gratis zijn medewerking verleent. Lokalen. Voor het overzichtelijk opbergen zullen de noodige lokaliteiten ter beschikking dienen te worden gesteld. Wellicht wil het Rijk medewerken door in het leegstaande gevangenisgebouw eenige lokaliteiten af te staan, of beschikt de ge meente over een niet gebruikt wordende school? Noodig zijn: 1 lokaal voor vrouwenkleeding, 1 mannenkleeding, 1 gebruiksvoorwerpen, 1 waar de werkers kunnen zitten om de herstellingen uit te voeren, 1 sorteeren, 1 zittingslokaal. Werkwijze. Het Comité zendt de aanvrage naar den Armenraad. Deze brengt rapport over het gezin uit. De aanvragen, waarover de Ar menraad gunstig adviseerde, worden in be handeling genomen De betrokkenen krijgen een oproeping om tegen een bepaalden dag te komen. Voor elk artikel moet een klein beirag worden betaald. In uitzonderingsgevallen ter beoordeeling van het Comité kan gra» tis verstrekking plaats hebben. Samenstelling Comité. In het Comité ..Kleeding en Dekking" zouden vertegenwoordigers moeten hebben o.m.: Independent Order of Odd Fellows, Maatschappelijk Hulpbetoon, de Diaconiën, het R K Par. Armbestuur, de St. Vincentius Vereenigingen, de Ver. van Ned. herv. wijkzusters, het Leger des Heils (stichting William Booth-, de Vereeniging „Liefdadigheid naar Ver mogen", Afiddenstandsvereenigingen. Wijze van verstrekking. Er worden steeds goederen in natura ver- strekt; bij uitzondering wordt een bon ge geven om de goederen te ontvangen, b.v. buitengewone maten of bijzonderen vorm. Aan te koopen artikelen. Alle aan te koopen goederen worden be trokken van Alkmaarsche winkeliers. De middenstand moet thans een duidelijk antwoord ge/°n' Moet de zetel van der. middenstand ko men in handen van hen, die geen organi- h* 'e. z'c^ hebben °f dient zij in han den te blijven van den middenstand zelf, van U van mij, dus van allen. L "arom dient de middenstand de rijen te slu ten! 1 Hij dient door zijn eensgezinde houding ebewijzen, dat hij er niet aan denkt aan n eren over te laten, wie hem in de Ka- mpr van Koophandel zal vertegenwoordi- Het gebied van de Kamer van Koophan- wf- ud van C^stricum tot Texel, Wieringen tot het Noordzeestrand en alles wat in dat gebied middenstander is en zich middenstander gevoelt dient in het geweer te komen en als één man op 29 No vember a.s. te stemmen: H. de Raat, 2 L. Colthof, 3 Ch. Schmaltz. Houden de kiezers zich daar royaal aan sluit de middenstand nu eens eenmaal plaatselijk chauvinisme en persoonlijk vooroordeel uit, dan blijven de zetels van de Kamer van Koophandel in handen van den jeoiganiseerden middenstand en worden zij )ezet door personen, die reeds een goed deel van hun leven den strijd van den mid denstand voor vrijheid en recht hebben ge streden. mer gen 1 del van en elk DE AANSTAANDE VERKIEZING VAN LEDEN VOOR DE KAMER VAN KOOPHANDEL Middenstanders sluit de rijen! Verdedigt als één man Uw eigen middenstandszetel Het bestuur van de Handeldrijvende en Industrieele Middenstandsvereeniging ver zoekt ons plaatsing van het volgende: Nog lang niet genoeg ziet de kleinhan del het belang in van een goede vertegen woordiging in de Kamer van Koophandel Dat is verre van verstandig! Wel maakt dit college niet zelf de wetten «n verordeningen, maar het heeft een advi- seerende stem en door den invloed, die daar van uitgaat is reeds herhaaldelijk dreigend onheil voor den middenstand voorkomen En de beteekenis van de Kamer is nog immer groeiend! Bij de steeds toenemende regeeringsbe noeiing met den middenstand gebruikt de re Wering herhaaldelijk het apparaat van de Katner van Koophandel. Deze tendenz blijkt ook weder uit het 'e't, dat de uitvoering van de nieuwe wet °P de uitverkoopen in handen is gelegd van dit lichaam. Ongetwijfeld zal op dezen weg worden voortgegaan. Ieder dan ook, die zich bewust is van den tijd waarin hij leeft, ziet in de toekomst eeih voorloopig althans, steeds toenemende J,egeeringszorg voor alle bedrijfstakken en de middenstander, die zich de illusie schept, dat zijn bedrijf door de ontwikkeling der jnaatschapppelijke toestanden niet zal wor den beroerd is of een onverbeterlijke op timist of een dwaas. Ongetwijfeld gaan wij 'n tijd tegemoet, dat van alle kanten 'n aanval zal worden ge daan op de individueele vrijheid van den ^'''tandigen middenstander, welnu, de Kamers van Koophandel vormen ne.t eerste sterke bolwerk, waarachter de middenstand de komende bestorming van zelfstandig bestaan moet trachten af De vraag rijst daarom: Wie zullen in naam *a» den middenstand dit belangrijke strate Peen punt verdedigen? Deze kwestie is thans zeer actueel, omda verkiezing voor de deur staat en dus de komende vier jaren over de samen- SUing van de Kamer van Koophande ^'worden beslist. uaar door enkele groepen thans personen aar voren worden geschoven, die los van den sprganiseerden middenstandsstrijd staan zich daarmede weinig of nooit hebben emoeid, komt de kiezer voor de beantwoor mJ> van deze vraag te staan: Wie kan beia vertrouwen de behartiging van Zeif n8en van mijn zaak, mijn gezin en mij zelf toevertrouwen? niemLÜ1 dat doen aan menschen, die ziin anders verantwoording schuldig naa' aan het kleine groepje, dat hen verteop °ren °f zal het zijn aan de verppninwoord'8er8 van de middenstands staSmgen' °P wie ik via mijn vak en standsorganisaties invloed kan uitoefenen? Gedenkboek K XVIII. Verschenen is het keurig gebonden en typo- grafiscch zeer mooi uitgevoerde Gedenkbotk over de wereldreis van Hr. Ms. Ohderzee boot K. XVIII, dat den titel draagt Alles wel. Geen bijzenders!!" en dat door den heer A. W. P. Angenent te Den Helder werd samengesteld. Men had oorspronkelijk het voornemen elk lid van de bemanning een herinnerings album aan te bieden, een album, die door de menigvuldige en veelzijdige bijdragen lang zamerhand tot een gedenkboek is uitgegroeid, ïvenals het werk van het Comité „Onze Ma rine" geheel van particulieren aard was, zoo leeft ook de uitgave van het Gedenkboek een particulier karakter en is ze mogelijk gewoi- den door tal van oprechte vrienden van onze Marine, waartegenover een groot deel van het Nederlandsche volk svmpathiek staa*. ^aast de bemanning van de K. XVIII relf hebben velen aan de totstandkoming van dit werk door een litteraire of wetenschappelijke )ijdrage medegewerkt en bevat het o.a. een bijdrage van Hr. Ms. Gezant te Buenos Aires. Uitvoerig heeft de heer Angenent het ver trek op 14 November van het vorige iaar bc schreven en de toespraken weergegeven, welke op den vertrekdag en den dag daarvoor door den Minister van Defensie en den Commandant der Marine werden g houden. Men kent de beschrijving van het vertrek van een oorlogsschip uit de Helder- sche wateren. De heer Angenent heeft van dit afscheid een treffende beschouwing gegeven Uitvoering wordt daarna een omschrijving gegeven van den bouw en de inrichting van deze onderzeeboot, die tijdens den afbouw nog schade ondervond door den feilen brand, welke op 24 Juni 1933 op de werf Wilton- Feijenoord te Schiedam is uitgebroken Het duiken van een dergelijke boot wordt tech nisch toegelicht en daarna begint in groote trekken de reisbeschrijving, allereerst ov?r het gedeelte Den HelderMadeira en St Vincent,bij welke reisbeschrijving hier en daar foto's van het interieur en van de bemanning zijn opgenomen. Men kent uit de artikelen, die in den loop van dit jaar in de couranten hebben gestaan, nog wel de bijzonderheden van opmerkelijke gebeurtenissen en voor namelijk van de vriendelijke ontvangst, welke onze marinemenschen overal waar zij voet aan land zetten ten deel is gevallen. De heer Angenent zet vervolgens uiteen hoe het Comité „Onze Marine" met plannen maken is begonnen en hoe men zich tot het Nederlandsche volk richtte om te trachten voortdurend de belangstelling voor dezen tocht levendig te houden, een oproep, welke in zoo breeden kring gehoor heeft gevonden Van Sint Vincent naar Dakar wordt de reis inmiddels voortgezet, waarbij het mis lukte rendez-vous met de Snip ter sprake komt. Kerstmis wordt aan boord gevierd en een sergeant-torpedomaker had daarbij door middel van koperdraad, papier en groene verf voor een dragelijk Kerstboompje ge zorgd. Commandant Hetterschij spreekt een gevoelig woord en in gedachten wijlen alleen in den familiekring. Van der Molen vertelt daarna uitvoerig hoe verrast de bemanning van de Snip was. dat de K. XVIII veertien dagen zou omvamen om het vliegutig op zijn gevaarlijken tocht van dienst te kunnen zijn en hij beschrijft op de hem eigene vlotte wijze het bezoek, dat de Snip-bemanning te Den Helder aan de K. XVIII gebracht heeft. Hij verhaalt van de verbinding, die het luchtschpi en de ondei- zeëer ten slotte met elkaar gehad hebben en doet uitkomen hoezeer het te betreuren was, dat door de wolkenvorming de beman ningen niets van elkanders vervoermiddelen gezien hebben. Vervolgens vertelt de samensteller van dit gedenkboek een en ander over de zendingen gekocht van de bijdragen van zoovele Neder landsche belangstellenden, door welke bij dragen het leven aan boord zoo nu en dan zoon' prettige afwisseling kon ondervinden. De reis gaat intusschen verder, van Dahar naar Pernambuco en bij het passeeren van den evenaar komt Neptunus in eigen pe soon aan boord om de nieuwelingen in zijn gebied in te zeepen en te scheren, waarna ze door zijn vrouw Zeeroosje doeltreffend zij het dan een beetje hardhandig schoonge wasschen worden. De K. XVIII zorgt voor vlagvertoon in de Zuid-Amerikaansche ha vens, men komt in Pernambuco, Rio de Janeiro en Montevideo en overal valt de be manning een hartelijke ontvangst ten deel Buenos Aires en Mar del Plata volgen en dan kan de trip naar Kaapstad via Tristan da Cunha beginnen. Uitvoerig beschrijft de heer Angenent hoe het Nederlandsche volk in die dagen met de bemanning van het kleine scheepje meege leefd heeft en hoe aan boord zelf de reis docr luitenant Wijtema verfilmd werd. Verder gaat de tocht van Mar del Plata naar Kaap stad en aan boord werd het daar zelf ver vaardigde kleinste dagblad ter wereld ge- ezen, de K. XVIII-Post, waarvan het for maat 20 maal 28 c.M. was. Het gaat gemoe- 'elijk toe aan boord tijdens de reis naar Tistan da Cunha en nadat de K. XVIII in Kaapstad groote belangstelling had gevon den, werd rondom Zuid-Afrika naar Mauri tius gevaren. Het vertrek uit Kaapstad heeft niet alleen een officieel maar ook een feeste lijk karakter gedragen. In het twaalfde hoofdstuk wordt het werk van Prof. Dr. F. A. Venig Meinesz door den heer Muller besproken en vervol gens vertelt de samensteller van het Gedenk boek wat de Phobi gedaan heeft, die het contact tusschen de onderzeeboot en het vaderland zoo lang op uitstekende wijze in 'stand gehouden heeft. Men kent de film van de historische radio-uitzending, toen de vrou wen der bemanning met haar echtgenooten hebben gesproken. Het boek geeft er een uit voerige beschrijving van. Het was een ont roerende plechtigheid, die degenen, welke haar bijwoonden, nimmer uit de gedachten zal gaan. Daarna komen in het boek de korte bijdragen van commandant, officieren en be manning aan de orde en allen hebben in vriendelijke woorden hun waardeering over de ondervonden belangstelling uitgesproken Het verslag van den tocht wordt vervolgd met een beschrijving van de reis naar Fre- mantle en de Fiollanders hebben in Wesl- Australië een welkom onthaal gevonden. Uit voerig bespreekt de heer J. Vandervaart het werk van de Pers en bepleit waarbij een meer notitie nemen van onze zeemacht, die over het algemeen te weinig gekend en daardoor te weinig gewaardeerd wordt. Uit verschil lende aanhalingen blijkt, dat ook de bujten- landsche couranten de reis van de K. XVIII niet onopgemerkt hebben gelaten. Ten slotte werd Soerabaja bereikt en dan is de groote tocht volbracht. Vice Admiraal Var. Duim spreekt de wakkere bemanning toe, commandant Hetterschij antwoordt en ook Prof. Venig Meinesz spreekt enkele woorden over de resultaten van zijn werk, waarover hij zeer tevreden is. Het Gedenkboek geeft het kruisgesprek van den commandant met den Minister van Defensie weer en ten slotte be schrijft het boek de aanbieding van het na- tioneel huldeblijk, de onthulling van de ge denkramen in de gebouwen van den onder zeedienst te Den Helder en te Soerabaja. Achter in het boek, dat naast vele interes sante kieken de foto's van H M. de Koningin en van commandant Hetterschij bevat, zijn lijsten opgenomen van de namen van allen in den lande, die iets voor de gedenkramen of voor de bemanning hebben bijdragen, als mede een uitvoerige lijst van de bladen, die door het publiceeren van bijzonderheden dezer reis en van de oproepen van het comi té, aan het succes van alle voorgenomen plannen hebben medegewerkt. hondje Robby blijkt in den trein te zijn ge kropen. Hij geeft eenige moeilijkheid aan de grens, maar de kapitein van de boot heeft er geen bezwaar tegen, dat hij de reis mee maakt. Op de verrukkelijke bootreis geeft Gre haar eerste veel bewonderde solodans. Hen dagen brengt tante met de meisjes in Visby door, tien dagen van genot in het mooie, oude stadje, waar de meisjes, dank zij tante's libe rale opvattingen, volop gelegenheid krijgen met jongelui te dansen, te zwemmen en tochtjes te maken. Op een afgelegen plaats breekt tante haar been en de jonge Eric An- derson brengt het gezelschap in zijn mooien auto naar de bewoonde wereld. Terwijl tante in de kliniek is, logeeren de meisjes bij mevrouw Anderson en de aardige Eric zorgt er voor, dat zij Stockholm door en door leeren kennen. Tante wordt niet gauw beter en na haar vertrek uit de kliniek logeert zij ook nog een tijdje bij de familie Anderson, totdat on vermijdelijk het afscheid komt en tante met de meisjes naar Holland terug keert met de belofte spoedig terug te zullen komen. Een boeiend verhaal voor oudere meisjes met een prachtige reisbeschrijving en een zeer goecte uitbeelding van de verschillende typen, voor al van de sympathieke oude tante. De mooiste overwinning, door A. van Wel- sens. Uitgave Gebr. Kluitman te Alkmaar. Een werk, zegt de heer Hollander in een voorwoord, dat mij uit het hart is gegrepen en dat ik in het bezit zou wenschen van onze Nederlandsche jeugd, maar ook van tallooze ouders en opvoeders. De sport heeft een zeer belangrijke plaats veroverd in het hart onzer moderne jeugd en het boek is geschreven door iemand, die het sportieve in de jongensziel heeft begrepen en bestudeerd. In dit werk voor 10- tot 15-jarige jongens ontpopt de schrijver zich als een ware paedagoog door de zuivere, gevoevolle en tactische wijze, waarop hij tracht duidelijk te maken, hoe in de sport elk verschil van rang en stand wordt weggenomen en hoe zij vreugde en ont spanning kan schenken aan velen, die door maatschappelijke omstandigheden zoo veel moeten missen. Sport kweekt ridderlijkheid, vastberadenheid en waardeering voor den tegenstander, karaktereigenschappen welke in het maatschappelijk leven van groot nut kun nen zijn. Het is een prettig jongensboek, ge voelig en boeiend geschreven, vol gezonde humor en zal bij het a.s. Sint Nicolaasfeest zeker een welkom cadeau blijken. Andy's gouden stippen, door A. M. Nache- nius—Roeghclt. Uitgave Gebr. Kluitman te Alkmaar. Een gevoelig verhaal voor oudere meisjes, de geschiedenis van qjn huishouden, waarin de ouders geen van beiden tijd hebben om zich voldoende met hun kinderen te be moeien. Andy is een modern meisje en in haar club ten luchthartig schepseltje, waarachter even wel een ernstig karakter schuilt. Het gezin van den advocaat Gelsinck bestaat uit Gilles, die in Leiden studeert, Jeantje, die verloofd is, Andy en Nini, die in Zwitserland op kost school is. Ma is eeuwig aan het bridgen en Pa zit op de rechtbank of in zijn kamer. Zij hebben het dan ook beiden te druk om naar hun dochter te gaan, als Nini ziek wordt, maar Andy maakt haar spaarpot leeg en gaat per vliegtuig naar Brussel en daarna naar Nini. Later wordt zij zelf ziek, werdt geopereerd en woont bij haar grootouders in Westwoud, waar zij in dien heerlijken vacan- tietijd haar vroeger speelmakkertje Onno ontmoet, die haar al spoedig sympafhiek wordt. Samen helpen zij Gilles, als hij in Leiden te veel schulden blijkt te hebben ga- maakt en natuurlijk eindigt het verhaal met een huwelijk tusschen Andy en Onno. Een prettig geschreven verhaal met een ernstiger ondergrond, een boek, dat wij in alle opzich ten aanbevelen. Mieps en Gre op reis naar Zweden, door Johanna Kuyper. Uitgave Gebr. Kluit man te Alkmaar. Mieps van Ankum is op de meisjesschool blijven zitten en bij haar twee jaar jonger zusje in de klas gekomen. Zij mag dan ook niet kampeeren, maar tante Betsy, de opge wekte en kordate vrouw, op en top een ge- voelsmensch, vindt er wat op en vraagt haar met haar vriendinnetje Gre van Roo om een reisje naar Zweden te maken. Gre was op het gymynasium blijven zitten, omdat zij zich bij de geschiedenis der Grieken alleen voor hun danskunst interesseerde. Zij wilde in Mfm- chen dansles nemen, maar niemand scheen aan haar talent te gelooven. Met tante gaan de beide meisjes op reis en ook het schoot v, Jecovitol levertraan wetenschappelijk ■4L de beste levertraan voor U en Uw kind. jew/m Verkrijgbaar bij apothekers en drogisten f 0.75 per flacon. van dit bericht kennis genomen, omdat de minister, evenals het college van re- geeringscommissarissen, de voorgestel de regeling wenschelijk en uitvoerbaar acht. Dcor de mededeeling van de drie landbouworganisaties en den Alg. Nederl. Zuivelbond wordt de geheele melksteunregeling op losee schroeven gezet; in ieder geval wordt het gevaar, dat het doel niet zal worden bereikt, zeer sterk vergroot. De kans is immers niet gering, dat een voldoende werkelijke be perking van de melkproductie niet cot stand zal komen, wanneer bij de land bouwers door de bovengenoemde mede deeling de gedachte, dat de maatregel niet kan worden doorgezet en in geen g-val den gewenschten uitslag kan op leveren, zoozeer is versterkt. Daar de melkproductie in ieder geval beperkt moet worden, wil de minister, in overeenstemming met het college van regeeringscommissarissen, niet het risico aanvaarden, dat zij niet of niet spoedig genoeg zal worden bereikt met handhaving van het ontworpen stelsel, aan welks deugdelijkheid door zoove- len wordt getwijfeld. Daarom worden thans andere maatregelen overwogen, welke zoo spoedig mogelijk zullen wor den bekend gemaak. BEPERKING ZUIVELPRODUCTIE. De mededeeling van de land bouw- en zuivelorganisaties, dat de beperking van den melksteun onuitvoerbaar moet worden ge- j acht, geeft den minister aanlei ding naar andere maatregelen uit te zien. De Regeeringspersdienst meldt: De maatregelen van de regeering om te komen tot de noodige vermindering der zuivelproductie zijn van drieërlei aard. Vooreerst geldt reed6 eenige jaren een beperking in den aanfok van rund vee door een beperking van de teelt van kalveren. Bovendien is tweemaal op groote schaal tot afslachting overge gaan, om ook onder het oudere rundvee de beperking der melkproductie te be vorderen. Als laatste maatregel is daar het vorige jaar bijgekomen het besluit om slechts een deel van de melk te steu nen, teneinde den boeren een sterken prikkel tot inkrimping van de melkpro ductie te geven. De uitvoering van de regeling van den beperkten melksteun is thans tot in de details voorbereid. Gelijk bekend, was aanvankelijk het voornemen om 1 Juni 1.1. tot invoering over te gaan. Het toe kennen van een individueel contingent gesteunde melk aan eenige honderddui zenden melkveehouders bleek meer tijd te kosten dan aanvankelijk kon worden voorzien. Vandaar, dat de minister van landbouw en visscherij bij de behande ling van de begrooting van het Land- bouw-crisisfonds in de Eerste Kamer onlangs mededeelde, dat de uitvoering naar 1 Januari wordt verschoven, maar dan ook zal worden uitgevoerd. Tntusschen is een nieuwe ernstige complicatie ingetreden, doordat de mi nister van landbouw en visscherij van de drie Centrale Landbouworganisaties en den Alg. Nederl. Zuivelbond een brief heeft ontvangen, waarin zij mede- deelen, dat zij, zich op dit oogenblik niet uitsprekende over de al dan niet juist heid van de beslissing der regeering om de melkproductie te beperken, ter ken nis van den minister meenen te moeteh brenen, dat de genomen maatregel om tot melksteunbeperking te komen onuit voerbaar moet orden geacht en in ieder geval niet tot het beoogde doel zal leiden. De minister heeft met teleurstelling DE LANGENDIJKER GROENTEN- VEILINGEN. De aanvoer van de consumptieaardappe len was nog geringer dan de vorige week. Schotsche muizen kwamen er uit den aard der zaak maar heel weinig meer. Ze brachten 2.30 op. Eigenheimers werden voor 2.10 tot 2.40 verkocht. Blauwe Eigenheimers waren iets duurder. Meestal brachten ze 3 tot 3.20 op, een enkel partijtje zelfs nog iets meer. Voor blauwe aardappelen werd ƒ3 betaald. Bevelanders golden van 2.10 tot 2.50 en Duke 1.50. De prijzen wijzen wel uit, dat de aardappelen goedkoop zijn. Er was ook nog wat handel in pootaardap- pelen. Er werden zeer goede prijzen voor be steed. De meeste zijn nu echter geruimd. Er kwamen tuinders, die niets anders meer te veilen hadden. Over de prijzen van de verschillende kool soorten viel weer niet te klagen. Dit moet wel worden toegeschreven aan den geringen aanvoer. Alles kan nu wel in het binnenland worden geplaatst. Voor de meest gezochte roode kool van 2 tot 3 pond werd aanvanke lijk 5 tot 5.90 besteed, later is nog tot 6.50 betaald. Zwaardere kool bracht 2.40 tot 4.50 op, al naar gelang van kwa liteit. De mooiste gele kool van de meest ge zochte sorteering liep tot 4.505.40. Veel werd echter voor 2.50 tot 3.50 van de hand gedaan. Slechter kwaliteit daalde daar nog iets beneden. Gewone witte kool is zoo goed als geruimd. De beste prijzen, welke daarvoor bijna het geheele seizoen door zijn besteed, hebben tot verkoop aan gezet. De hoogste prijs, welke deze week werd betaald, was 3.10. Het meest werd tusschen de 2 en 3 verkocht. Beste kwa liteit zag men zoo goed als niet. Van Deen- sche witte kool, die bij gebrek aan andere voor een belangrijk gedeelte voor den in maak van zuurkool wordt gebruikt, wordt ook veel tweede soort aangevoerd. Voor eerste soort werd 3 tot 3.50 betaald, tweede kwaliteit bracht 70 cent tot ruim 2 op, al naar den graad van afwijking. Bloemkool kwam er maar weinig en dan nog alleen aan de veiling van de L.G.C. Voor eerste soort werd van 5 tot ruim 8 be taald; tweede soort bracht 1.50 tot 2.80 op. Ook van het product uien kwam er minder aan de veilingen dan gewoonlijk. De prijzen lokken ook niet tot verkoop uit. Ze waren nog lager dan de vorige week, toen ze ook al veel te wenschen overlieten. Voor nep werd 2.30 tot 2.50 betaald, grove uien brachten het tot 2.40—2.60, middel- grooie 2.20 tot 2.30 en drielingen van 90 cent tot 1.20. Kroten, ondanks kleinen aanvoer, bedon gen voor kleine sorteering 2.80 tot 3.20, voor groote werd 1.40 tot ƒ1.80 betaald. De vraag naar peen was ook niet groot. De prijzen wezen dat wel uit: kleine bracht het tot 1—1.20, groote tot 1.40—1.60. Voor de druivenkweekers was het ook deze week weer slecht. Dit jaar zal met een zwar te kool blijven aangeschreven. Voor Alicante kon niet meer dan 17 tot ruim 19 wor den gemaakt bij betrekkelijk geringen aan voer. De hoogste noteering voor andijvie was 1.70. Dit gold puike waar, groote, gave struiken. De meeste brengt echter aan merkelijk minder op en wel van 50 cent tot 1 277. Hij was druk een boomstam aan het kappen, toert er een politieagent naar hem toekwam. Zeg eens vrind, zei de agent, heb jij vergunning om een boom te kappen? Nee, dat had Langelot niet, maar hij antwoordde brutaal: „Ik ben je vrind niet en ik maak booten als ik dat will" 278. Woedend ging de agent heen om assistentie te ha len, want hij wist dat Langelot een jongentje was, die politie-agenten in ratten kon veranderen. In den tijd ech ter had Langelot zijn boomstam-bootje al klaar en begon hij daarmee van wal te steken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1935 | | pagina 7