DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. De begrooting van Waterstaat. Sxxgetiikach 0veezicht Gangster in en buiten de politiek. De defensiebegrooting. Ho. 287 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK. Donderdag 5 December 1935 Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. 137e Jaargang Tweede Kamer Het spoorwegtekort, de nood der schipperij, onbewaakte overwegen, en vele andere punten méér ter sprake gebracht. de minister blijft hopen. Verschillend oordeel over de instelling van een weerfonds. Wat vandaag de aandacht trekt,,. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—, franco door het geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v/h HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9, postgho 37060. Telef. 3320, redactie 3330. DEN HAAG, 4 December. In den afgeloopen nacht heeft de Kamer, na de begrooting van Waterstaat aangeno men te hebben, nog met de behandeling van die van het verkeersfonds een aanvang ge maakt. Hedenmiddag is zij daarmee voortge gaan, maar zij is er nog niet klaar mede. De heer Duymaer van Twist (a.r.) is, als gebruikelijk, voor de belangen der binnen schippers opgekomen. Bij hem voegde zich Zijn partijgenoot van Dijken, die klaagde, dat de spoorwegen met te lage vrachttarieven de scheepvaart dood concurreeren. De heer Ebels (v.d.) betoogde, dat in som mige deelen des lands de scheepvaartrechten erg hoog zijn, terwijl in andere streken heelemaal geen rechten worden geheven. Hij wenschte egalisatie en uniformiteit. Minister Van Lidth de Jeude zal over de vraag, of die mogelijk zijn, overleg plegen met minister de Wilde. Het vraagstuk van het teveel aan vervoerscapaciteit, waaraan de binnenvaart lijdt, is in onderzoek bij het departement van Handel, Nijverheid en Scheepvaart. Een rapport, door de commis- sie-Patijn over de scheepvaart uitgebracht, zal worden gepubliceerd. Bij de klachten over te hooge rechten moet men, zeide mi nister Van Lidth, wel in aanmerking nemen, dat uit de opbrengst ervan niet alleen de onderhoudskosten moeten worden bestreden, maar ook administratie en loonen, benevens verbeteringen en vernieuwingen moeten worden betaald. Er is voorts heel wat over de spoorwegen, met hun groote tekorten, gezegd. De heer van Braambeek (s.d.) hoopt op heil van de vervoersordening, waarop hij aandrong. De centrale commissie voor het verkeersfonds is, zooals men weet, het bij de wet ingestelde orgaan voor het coördinatievraagstuk. Ir. van der Waerden (s.d.) verdedigde de spoorwegdirectie tegen het verwijt, dat zij onverschillig zou staan tegenover de ongun stige bedrijfsuitkomsten. Een reeks oorzaken der slechte resultaten somde de heer van Kempen (lib.) op: teveel kapitaalsinvestee- ring, gebondenheid aan overheidsvoorschrif ten, onrendabele lijnen, concurrentie van de kanalen, enz. Z.i. zijn de spoorwegen te laat gekomen met hun aanpassing, wat de uitgaven betreft, en zijn zij niet genoeg en niet snel genoeg tot tariefsverlaging over gegaan. Hij beval vooral electrificatie aan. Minister Van Lidth maakte nog eens dui delijk, dat de spoorwegen veel bezuinigd hebben, maar dat de ontvangsten telkenmale verminderden met veelvouden van de bezui nigde bedragen. Het is moeilijk roeien tegen zoo'n sterken stroom op! De heeren de Visser (c.p.) en Sneevliet (r.s.) meenden, dat het eenige, dat helpen kan, is, dat het verloren gegane kapitaal op groote schaal wordt afgeschreven. Zij pro testeerden voorts tegen de loonsverlagingen voor het personeel, maar volgens den heer van Kempen zijn die een assurantiepremie tegen broodeloosheid. De heer Ebels beval een goed georgam- seerden bestel- en afhaal dienst van stukgoe deren voor de spoorwegen aan, vooral op het platteland, en wenschte tevens, dat de spoorwegen passagiers in autobussen naar de groote stations zouden laten vervoeren. De heer Krijger merkte op, dat, als er on rendabele lijnen zijn, die in stand moeten worden gehouden met het oog op de be hoeften van Defensie, dit departement hier voor een uitkeering aan het verkeersfonds zou moeten doen. Hiervoor kan inderdaad aanleiding zijn, antwoordde de bewinds man, indien zulke lijnen uitsl u i- tend voor Defensie moeten biijven bestaan. In verband met een passage in de memo rie van antwoord had jhr. De Geer (c h.) twijfel voelen rijzen, of de regeering met be trekking tot de Staatsgaranties jegens de spoorwegen wel voldoende beseft, dat zij in geen geval maatregelen mag nemen, waar door het vertrouwen in het Staatscrediet zou worden geschokt. Hij gewaagde van divi dendgaranties jegens de aandeelhouders en van rentegaranties jegens de obligatiehou ders. Minister Van Lidth verklaarde, dat de regeering de grootste omzichtigheid ten op zichte van het Staatscrediet in acht zal nemen dat hij aan het vertrouwen van het pu- miek hierin evenveel waarde hecht als jhr. De Geer. Welke maatregelen men ook zal nemen om den financieelen toestand der spoorwegen te saneeren, het Staatscrediet mag er niet door worden geschokt. Wel kan «e regeering natuurlijk beproeven om een eriaging van dividend of rente door minne- Jke schikking te bereiken. De heer Van Poll (r.k.) keurde een crediet- verleening af van drie millioen door de spoorwegen aan Werkspoor, welke onder neming vele verliezen heeft geleden. Deze credietverleening is geschied onder minister Kalff, in een tijd, dat de spoorwegen zeiven reeds aan tekorten sukkelden. Minister Van Lidth bracht de lachers op zijn hand, door o.m. te antwoorden, dat de leening in 1938 zal worden afgelost en dat hij hoopte, er dan op te kunnen letten, of die aflossing in derdaad plaats heeft. 1938 valt na de eerst komende Kamerverkiezingen. De broosheid van het ministerieele leven ontneemt dezen bewindsman de hoop niet! Eenige afgevaardigden hebben het gevaar van de onbewaakte overwegen besproken. Sommigen bevalen een bepaald stelsel, het systeem-Theunissen, aan, maar de techni sche dienst dier spoorwegen verwacht hier van niet veel en deze moet, aldus Z. Exc., ten slotte zelf uitmaken, wat het beste bevei ligingssysteem is. Met een ander stelsel zal een proef worden genomen. De door den heer De Visser aanbevolen bewaking van overwegen door werkloozen kon in 's minis ters oogen geen genade vinden. Een vrome wensch blijft vooralsnog de uitgifte van meerdaagsche retourbiljetten. Wel wordt de mogelijkheid onderzocht van weekendretours. Ir. Van Dis (s. g.) toornde tegen het laten rijden van extra treinen op Zondag en ci teerde het voormalig Tweede Kamerlid dr. Colijn, die zoo iets sterk heeft afgekeurd. Laconiek antwoordde minister Van Lidth, dat hij van het citaat aan den minister president mededeeling zou doen! Van de spoor naar de tram. De heer Van Kempen zette uiteen, dat tramwegmaatschappijen slechts mogen wor den gesteund, totdat blijkt, dat zij ook on der normale omstandigheden niet zonder steun kunnen voortbestaan. De bewindsman wees op het voordeel, dat een tramweg voor een bepaalde streek kan hebben, en merkte op, dat in ieder geval voor- en nadeelen van een voortbestaan tegen elkander moeten worden afgewogen. De heeren Amelink (a.r.) en IJsselmuiden (r.k.) legden er nadruk op, dat men met loonsverlagingen voor personeel der tram wegen niet tot in het oneindige kan door gaan. Van de trams naar de waterwegen. De heeren Duymaer van Twist en Ebels bepleitten een betere verzorging van de waterwegen in het noorden des lands, die thans, dioor gebrek aan diepte en breedte, veel te wenschen overlaten, tot in een deel van Overijsel toe. Zij klaagden ook, dat nog steeds geen oplossing is gevonden van het vraagstuk van het convenant der Gro ninger veenkanalen, dat hooge heffingen voor de scheepvaart veroorzaakt. Nadat wij van de waierwegen naar de landwegen waren overgestapt, kwam nog de heer Ebels op voor verbetering van de tertiaire wegen. En toen stelde voorzitter Ruys die hongerigen in staat om te gaan eten. Avondvergadering. In de avondvergadering is de Defensiebe grooting aan de orde gekomen. De heer Duymaer van Twist (a.r.) juichte de indiening toe van het wetsontwerp tot in stelling van een weerfonds en uitte den wensch, dat de achterstand bij het materieel van land- en zeemacht zou worden inge haald. Hij bepleitte uitbreiding van het con tingent en betreurde de opheffing van het vooroefeningsinstituut. De generaal huldigde de bemanning van de K XVIII. Hij werd gevolgd door den katholiek Van de Bilt, die v.n 1. de noodzakelijkheid van aanvulling van het marinemateriaal be toogde. Andere klanken liet de heer K. ter Laan (s.d.) hooren, die afkeurde, dat, hoewel op allerlei goede dingen wordt bezuinigd, voor de defensie meer geld wordt gevraagd. Hij zeide, dat de achterstand in de defensie be staat, hoewel de regeering, behalve ter gele genheid van de vlootwet, van de Kamer al tijd alles heeft gekregen, wat zij noodig oor deelde. Ds. Lingbeek (h.g.) achtte versterking van de weermacht noodig, daar het oorlogsge rucht z.i. waarschijnlijk nooit uit de wereld zal verdwijnen. De heer Schaepman (r.k.) bestreed den heer K. ter Laan en drong aan op instelling eener kleine commissie voor de economische en industrieele oorlogsvoorbereiding. De Kamer toonde bijzondere belangstel ling voor een rede van den heer van Zadel- hoff (s.d.), die zeide, dat de S.D.A.P. pal blijft staan voor de verdediging der demo cratie en geen onwettige middelen wil ge bruiken. De S.D.A.P. blijft ook op het standpunt van nationale ontwapening staan, maar ge noemde afgevaardigde sprak hierover nu niet, omdat thans alle aandacht gericht is cp de Volkenbondsactie ter beëindiging van een oorlog en de S.D.A.P. aan die actie har telijk meewerkt. Ook sprak de heer van Za- delhoff niet over nationale ontwapening, omdat zijn partij zich nu moet verzetten te gen toeneming van bewapening, t.w. instel ling van het weerfonds. Tegen het desbetref fende wetsontwerp kondigde de heer van Za- delhoff krachtigen strijd aan. Belangstelling bestond ook voor de rede van mr. Joekes (v.d.), die erop wees, dat zijn partij altijd voor verlaging der militaire uit gaven heeft gestreden. Nu de regeering ver sterking van bewapening voorstelt, besprak mr. Joekes de vraag, of de internationale toestand dit wettigt. Z.i. was de eenige op lossing te zoeken in medewerking aan het optreden van den Volkenbond tegen den oor log en zoo noodig, aan gemeenschappelijke rechtshandhaving. Maar drie nieuwe omstan digheden, aldus mr. Joekes, nopen ons, de vraag onder het oog te zien, of onze militai re uitgaven nog verder moeten worden be perkt dan wel of zij vergroot moeten wor den. De ontwapeningsconferentie is voorloo- pig mislukt. Duitschland is zich weer gaan wapenen, tot de tanden. En ten derde is nu gebleken, dat de Volkenbond eerst kan op treden, nadat tot den aanval is overgegaan. Dit heeft het Italiaansch-Abessinische con flict geleerd. Onder deze nieuwe omstandigheden aan vaardde mr. Joekes met een deel van zijn fractie de noodzakelijkheid, thans van ver dere vermindering van de uitgaven der weer macht af te zien. Met een deel zijner politieke vrienden zou mr. Joekes voor de defensiebe grooting stemmen. Zijn meening over het weerfonds zou hij bij de behandeling van het desbetreffende wetsontwerp uiteenzetten. Daaromtrent behield hij zich volledige vrij heid voor. En hij was het niet eens met de regeering, dat het doel der weermacht moet zijn, onze neutraliteit te handhaven. Want z.i. zullen wij dit in het kader van den Vol kenbond niet meer kunnen doea Volgens mr. Joekes moet het doel der weermacht zijn de handhaving van orde en rust en het vol doen aan onze verplichtingen als lid van den Volkenbond. De heer Tilanus (c.h.) bestreed den heer van Zadelhoff en steunde de regeringsvoor stellen. Met de heeren Duymaer van Twist en Schaepman betreurde hij, dat er werkge vers zijn, die hun personeel ontslaan, als het voor herhalingsoefeningen onder de wapenen moet komen. Zulke menschen, zeide hij, zou den gestraft moeten kunnen worden. De heer Tilanus hoopte, dat dr. Colijn de finitief minister van defensie zou worden en dat een ander tot minister van koloniën zou worden benoemd. Mr. Wendelaar (lib.) uitte die hoop even eens. De liberale fractie zou, naar mr. Wen- de'aar meedeelde, de regeeringsvoorstellen tot versterking van de weermacht hartelijk steunen. Hij zou er echter de voorkeur aan geven, als de versterking ineens werd uit gevoerd en de uitgaven voor het fonds niet ever vier jaren zouden worden verdeeld. (Van onzen corerspondent). Parijs, 2 Dec. Homo homini lupus, heeft de menschen- kenner Plautus als gezegd. De menschen ge dragen zich onder elkaar niet vriendelijker dan de golven. Dat dat nog altijd zoo is, wordt ons hier den laatsten tijd overvloedig- lijk bewezen. De toenemende verruwing onzer zeden komt wel het sterkst uit in de Parijsche „on derwereld", de wereld van de „mauvais gar- gons", waar men leeft van allerlei verborgen bedrijven, die zoowel door de moraal als door het strafwetboek worden afgekeurd en ver boden. Vroeger kwam het nogal eens voor, dat twee van de heeren die tot het „milieu" b-.- hooren, het geen zeggen wil, dat ze leven van prostitutie, als ze ernstige grieven tegen elkaar hadden besloten een beslissing te zoeken in een duel „a la loyale''. In tegen woordigheid van een aantal hunner collega's, die ervoor zorgden dat ze niet gestoord wer den, en dat het eerlijk toeging, trokken ze hun messen, en gingen elkaar te lijf. Werden ze ernstig gewond, dan namen hun kame raden hen mee, en alleen als er een doode viel, lekte er iets van uit, al kwam de politie ook dan niet veel te weten, want geheim houding was voor alle betrokkenen een „ecre- zaak". Tegenwoordig echter gaat dat aller, veel meer in het groot, en heeft zich hier eer. soort van gangsterwezen ontwikkeld, waar door we ook op dit gebied Amerika niet veel meer te benijden hebben. Zoo konden we enkele dagen geleden in de bladen lezen, dat in een van de niet zeer gunstig bekende danskroegen van Mont- matre een ware veldslag geleverd was. In den vroegen morgen, toen de meeste gasten al vertrokken waren, was een groente man nen die heengingen gestuit op een drietal dat kort te voren was Binnengekomen, en dat schijnbaar rustig bij hun consumpties aan een tafeltje zat te praten. In een oogwenk hadden beide groepen hun revolvers getrok ken en knalden de schoten. Toen kort daarna de politie verscheen, vond ze nog slechts een doode en twee zwaargewonden, uit wie als gewoonlijk niets te krijgen was. Wat er achter dit gevecht zat, is men pas een paar dagen later te weten gekomen., doordat een andere zwaargewonde, die een kogel in de lies gekregen had, naar een kliniek gebracht werd. Deze laatste. Louis de Marseillaan genaamd, heeft toen hij voelde dat het met hem gedaan was, en hij dus wist niets meer te vreezen te hebben, alles uitge bracht. Uit zijn verhaal bleek, dat het tegen woordig gewoonte is, nu door het gebiek aan vreemdelingen en het toezicht dat op den handel in verdoovende middelen wordt uit geoefend de inkomsten van de jongens van het „milieu" sterk gedaald zijn, zich in ben den te vereenigen, en naar Amerikaansch voorbeeld schatting te heffen van de houders van dancings en bars. De „Royal" stond op deze wijze onder de bescherming van den genoemden Italiaan, die in werkelijkheid Antonio Poli heette, en die voor een flink bedrag met zijn bendege- nooten ervoor zorgde, dat de eigenaar geen last van andere boeven ondervond. Iets in het genre van onze voorvaderen de kooplieden, die den Rifpiraten schatting betaalden om niet beroofd te wordenNu was ongeveer een jaar geleden bij den eigenaar een ander öendehoofd gekomen, die 5.000 francs had geëischt, in ruil voor de belofte, dat hij in dit etablissement geen zaakjes met anderen zou komen regelen. Hij was zoo goed als zijn woord geweet, en in dat jaar was er werkelijk in den „Royal" niets gebeurd. Maar kort ge leden was hij- teruggekomen, en had ditmaal voor de verlenging van het contract 20.000 francs, gevraagd. De eigenaar had zich ge wend tot zijn geattitreerden beschermer Poli. Deze had zulk een aantasting van zijn ver kregen rechten niet op zich laten zitten, en was, toen zijn spionnen hem gemeld hadden, dat de tegenstanders aanwezig waren, met een paar van zijn bendeleden gekomen om dien smaad te wreken. Ze hadden inderdaad twee rivalen neergelegd, maar hun chef was daarbij zelf doodelijk gewond geraakt. Naar het schijnt, komt het steeds meer voor, dat dergelijke benden van de eigenaars van kleine bars of grootere amusementsge legenheden zulk een schatting eischen, die de laatstgenoemden dan maar betalen, om dat ze dikwijls zelf wel wat op hun kerfstok hehbben, en bang zijn voor aanvallen die de aandacht van de politie op hun zaak zou kun nen vestigen. Is de patroon erg vreesachtig of naïef, dan leggen ze hem soms een con tract op dat hun de helft van de opbrengst verzekert, en spelen volkomen de baas in zijn huis. Het zijn hun tegentrijdige belangen die dan aanleiding geven tot gevechten, "die den laatsten tijd veel zijn voorgekomen, en waartegen de politie thans een geregelde campagne begonnen is. Maar wij behoeven niet in de „onder wereld" van Parijs af te dalen om bloedige gevechten te constateeren, die aantoonen hoe gering men het leven van een medcmensch tegenwoordig schat. De politieke groepeerin gen gaan elkander al even hard met de revolver te lijf. Dat is dezer dagen te Limo- ges gebleken, nadat op den wapenstilstand» dag te Parijs al botsingen van minder ernsti- gen aard waren voorgevallen. De geschiedenis van Limoges. Die geschiedenis van Limoges heeft zich als volgt toegedragen. Het is de gewoonte van kolonel De la Roque, die de opperleiaing heeft van den rechtsgeoriënteerden bond der „Croix de Feu" in verschillende streken van Frankrijk mobilisatie-oefeningen te organi- seeren van de leden, om ze „fit" te houden, en te zorgen dat ze goed gedrild zijn tegen dat hun interventie uit een politiek oogpunt noodig geacht mocht worden. Zulk een mobi lisatie had nu ook plaats te Limoges, en de leden hadden aanschrijving gekregen zich des avonds te vereenigen in een particuliere manege, waar ze door eenige sprekers van hun partij werden toegesproken. Nu is Limo ges in meerderheid socialistisch, en de socia listische leiders, verontwaardigd over zulk een bijeenkomst in hun stad, hadden des mid- De oorlog tusschen Italië en Abes- sinië. Het Italiaansche volk offert. (Buitenland). Hoog water in den Rijn en zijn zijrivieren. (Buitenland.) De Chineesch- Japansche kwestie. (Buitenland). Moord in een tram te Rotterdam. (Binnenland). Slachtoffers auto-ongeluk bij Bu- del begraven. (Binnenland). De Eerste Kamer en Graaf de Marchant. (Binnenland). De 26ste partij A'jechin—Euwe door Euwe gewonnen. Onze kam pioen leidt thans met 14 tegen 12 punten. (Sport). (Zie rerder eventueel laatste berichten.) dag hun aanhangers opgeroepen om tegen de vergadering der „Croix de Feu" te protes teeren. Nadat ze in den vooravond een meeting gehouden hadden, waarin de praktijken der „fascisten" veroordeeld werden, trok tegen den wil van de leiders, onder wie zich het socialistische kamerlid, tevens maire van de stad, en de socialistische senator bevonden, een groote bende socialisten naar de manege, waar de mannen van rechts nog bijeen wa ren. De twee volksvertegenwoordigers gingen mee, om te zorgen dat er geen ongelukken zouden gebeuren. Bij de manege gekomen, d'e op een particulier erf staat, begonnen de socialisten te joelen en hun tegenstanders uit te schelden. Over hetgeen er verder ge beurde loopen de berichten uiteen. Volgens de lezing van rechts werden de betoogers van buiten handtastelijk, en liet ze een regen van steenen en stukken ijzer op de op het erf verzamelde „Croix de Feu" neerkomen. Deze laatsten maakten toen, om zich te verdedigen, gebruik van hun revolvers, en er ontstond 'n salvo, waardoor eenige gewonden vielen. Van de zijde der socialisten werd terugge schoten, zoodat er ten slotte in beide groepen, en zelfs bij de gendarmes die toegesneld wa ren om de orde te hertellen, eenige ernstige verwondingen zijn opgeloopen. Daartegen over staat de lezing van de socialisten, vol gens welke hun betooging tegen de recht- schen al vrijwel geëindigd was toen onder de „Croix de Feu" een commando weerklonk, en het salvo losbarstte. Zij ontkennen ge gooid te hebben, en beweren dat zij zonder eenige noodzaak zijn aangevallen, en dat de rechtsche betoogers zich als soldaten op drie rijen hebben opgesteld, de eersten liggend, de tweede rij knielend, de derde overeind- staane, om een geregelde fusillade op bun ongewapende tegenstanders te openen. Dat er ook „Croix de Feu" gewond zijn, komt vol gens hen, omdat in het donker de mannen met de revolvers per ongeluk een paar van hun eigen kameraden hebben geraakt. Deze botsing, waarvan de juiste toedracht thans door een diepgaand onderzoek wordt vastgesteld, heeft hier in politieke kringen groote emotie gewekt. Ze komt juist op het oogenblik dat de Kamers weer bijeenkomen, waar het vraagstuk van de rechtsche poli tieke groepeeringen, de „Ligues" zooals ze met een term uit de Fransche geschiedenis genoemd worden, een ernstig strijdpunt uit maakt. Men is van plan Laval er een grief van te maken dat hij de ontwikkeling van die „ligues", die een politiek karakter dragen, en die te kennen gegeven hebben te zullen iugrii- pen, wanneer men het ministerie-Laval mocht willen omverwerpen (hetgeen een volkomen revolutionnaire uiting is, die in een georden- den staat niet kan worden geduld) nooit met voldoende kracht is opgetreden, en pas kort geleden noodgedwongen een paar wetsdecre- ten heeft uitgevaardigd, op het organiseeren van betoogingen het dragen van waoenen, die zóó goedig waren dat de rechtsche leiders er openlijk den spot mee hebben gedreven. In uw hart zijt gij het feitelijk heelemaal met die rechtsche bonden eens, zal men Laval voor de voeten werpen, en daarom is het dal ge hun de hand zoo boven het hoofd houdl. Maar ge hebt nu te kiezen, en als ge niet be looft dat ge krachtiger maatregelen tegen hun op militaire leest geschoeide actie nemen zult, dan kunt ge uw matten wel oprollen! Ook zonder dit nieuwe aanvalsmiddel zou Laval het, nu na een afwezigheid van meer dan vijf maanden de Kamers weer bij eenkomen, al moeilijk genoeg gehad hebber.. De financieele maatregelen die het ministerie in den tusschentijd bij wetsdecreet genomen heeft, hebben den toestand nagenoeg niet verbeterd, want het tekort op de begrootiug is minstens nog even groot als dezen zomer, en waarschijnlijk zelfs grooter. Verder heeft juist door die decreten, die de inkomens van ambtenaren en gepensionneerden verminde ren, de regeering velen tegen zich in het har nas gejaagd. Haar val zou dan ook niet twij felachtig zijn indien niet de radicalen er zoo tegen opzagen in dezen tijd, vijf maanden

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1935 | | pagina 1