DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
De begrooting van Waterstaat.
Sxxgetiikach 0veezicht
Gangster in en buiten de politiek.
De defensiebegrooting.
Ho. 287 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK. Donderdag 5 December 1935 Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
137e Jaargang
Tweede Kamer
Het spoorwegtekort, de nood der
schipperij, onbewaakte overwegen,
en vele andere punten méér ter
sprake gebracht.
de minister blijft hopen.
Verschillend oordeel over de
instelling van een weerfonds.
Wat vandaag de
aandacht trekt,,.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon-
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgho 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
DEN HAAG, 4 December.
In den afgeloopen nacht heeft de Kamer,
na de begrooting van Waterstaat aangeno
men te hebben, nog met de behandeling van
die van het verkeersfonds een aanvang ge
maakt. Hedenmiddag is zij daarmee voortge
gaan, maar zij is er nog niet klaar mede.
De heer Duymaer van Twist (a.r.) is, als
gebruikelijk, voor de belangen der binnen
schippers opgekomen. Bij hem voegde zich
Zijn partijgenoot van Dijken, die klaagde, dat
de spoorwegen met te lage vrachttarieven
de scheepvaart dood concurreeren.
De heer Ebels (v.d.) betoogde, dat in som
mige deelen des lands de scheepvaartrechten
erg hoog zijn, terwijl in andere streken
heelemaal geen rechten worden geheven. Hij
wenschte egalisatie en uniformiteit.
Minister Van Lidth de Jeude zal over de
vraag, of die mogelijk zijn, overleg plegen
met minister de Wilde. Het vraagstuk van
het teveel aan vervoerscapaciteit, waaraan
de binnenvaart lijdt, is in onderzoek bij het
departement van Handel, Nijverheid en
Scheepvaart. Een rapport, door de commis-
sie-Patijn over de scheepvaart uitgebracht,
zal worden gepubliceerd. Bij de klachten
over te hooge rechten moet men, zeide mi
nister Van Lidth, wel in aanmerking nemen,
dat uit de opbrengst ervan niet alleen de
onderhoudskosten moeten worden bestreden,
maar ook administratie en loonen, benevens
verbeteringen en vernieuwingen moeten
worden betaald.
Er is voorts heel wat over de spoorwegen,
met hun groote tekorten, gezegd. De heer
van Braambeek (s.d.) hoopt op heil van de
vervoersordening, waarop hij aandrong. De
centrale commissie voor het verkeersfonds is,
zooals men weet, het bij de wet ingestelde
orgaan voor het coördinatievraagstuk.
Ir. van der Waerden (s.d.) verdedigde de
spoorwegdirectie tegen het verwijt, dat zij
onverschillig zou staan tegenover de ongun
stige bedrijfsuitkomsten. Een reeks oorzaken
der slechte resultaten somde de heer van
Kempen (lib.) op: teveel kapitaalsinvestee-
ring, gebondenheid aan overheidsvoorschrif
ten, onrendabele lijnen, concurrentie van de
kanalen, enz. Z.i. zijn de spoorwegen te
laat gekomen met hun aanpassing, wat de
uitgaven betreft, en zijn zij niet genoeg en
niet snel genoeg tot tariefsverlaging over
gegaan. Hij beval vooral electrificatie aan.
Minister Van Lidth maakte nog eens dui
delijk, dat de spoorwegen veel bezuinigd
hebben, maar dat de ontvangsten telkenmale
verminderden met veelvouden van de bezui
nigde bedragen. Het is moeilijk roeien tegen
zoo'n sterken stroom op!
De heeren de Visser (c.p.) en Sneevliet
(r.s.) meenden, dat het eenige, dat helpen
kan, is, dat het verloren gegane kapitaal op
groote schaal wordt afgeschreven. Zij pro
testeerden voorts tegen de loonsverlagingen
voor het personeel, maar volgens den heer
van Kempen zijn die een assurantiepremie
tegen broodeloosheid.
De heer Ebels beval een goed georgam-
seerden bestel- en afhaal dienst van stukgoe
deren voor de spoorwegen aan, vooral op het
platteland, en wenschte tevens, dat de
spoorwegen passagiers in autobussen naar
de groote stations zouden laten vervoeren.
De heer Krijger merkte op, dat, als er on
rendabele lijnen zijn, die in stand moeten
worden gehouden met het oog op de be
hoeften van Defensie, dit departement hier
voor een uitkeering aan het verkeersfonds
zou moeten doen. Hiervoor kan inderdaad
aanleiding zijn, antwoordde de bewinds
man, indien zulke lijnen uitsl u i-
tend voor Defensie moeten biijven bestaan.
In verband met een passage in de memo
rie van antwoord had jhr. De Geer (c h.)
twijfel voelen rijzen, of de regeering met be
trekking tot de Staatsgaranties jegens de
spoorwegen wel voldoende beseft, dat zij in
geen geval maatregelen mag nemen, waar
door het vertrouwen in het Staatscrediet zou
worden geschokt. Hij gewaagde van divi
dendgaranties jegens de aandeelhouders en
van rentegaranties jegens de obligatiehou
ders. Minister Van Lidth verklaarde, dat de
regeering de grootste omzichtigheid ten op
zichte van het Staatscrediet in acht zal nemen
dat hij aan het vertrouwen van het pu-
miek hierin evenveel waarde hecht als jhr.
De Geer. Welke maatregelen men ook zal
nemen om den financieelen toestand der
spoorwegen te saneeren, het Staatscrediet
mag er niet door worden geschokt. Wel kan
«e regeering natuurlijk beproeven om een
eriaging van dividend of rente door minne-
Jke schikking te bereiken.
De heer Van Poll (r.k.) keurde een crediet-
verleening af van drie millioen door de
spoorwegen aan Werkspoor, welke onder
neming vele verliezen heeft geleden. Deze
credietverleening is geschied onder minister
Kalff, in een tijd, dat de spoorwegen zeiven
reeds aan tekorten sukkelden. Minister Van
Lidth bracht de lachers op zijn hand, door
o.m. te antwoorden, dat de leening in 1938
zal worden afgelost en dat hij hoopte, er
dan op te kunnen letten, of die aflossing in
derdaad plaats heeft. 1938 valt na de eerst
komende Kamerverkiezingen. De broosheid
van het ministerieele leven ontneemt dezen
bewindsman de hoop niet!
Eenige afgevaardigden hebben het gevaar
van de onbewaakte overwegen besproken.
Sommigen bevalen een bepaald stelsel, het
systeem-Theunissen, aan, maar de techni
sche dienst dier spoorwegen verwacht hier
van niet veel en deze moet, aldus Z. Exc.,
ten slotte zelf uitmaken, wat het beste bevei
ligingssysteem is. Met een ander stelsel zal
een proef worden genomen. De door den
heer De Visser aanbevolen bewaking van
overwegen door werkloozen kon in 's minis
ters oogen geen genade vinden.
Een vrome wensch blijft vooralsnog de
uitgifte van meerdaagsche retourbiljetten.
Wel wordt de mogelijkheid onderzocht van
weekendretours.
Ir. Van Dis (s. g.) toornde tegen het laten
rijden van extra treinen op Zondag en ci
teerde het voormalig Tweede Kamerlid dr.
Colijn, die zoo iets sterk heeft afgekeurd.
Laconiek antwoordde minister Van Lidth,
dat hij van het citaat aan den minister
president mededeeling zou doen!
Van de spoor naar de tram.
De heer Van Kempen zette uiteen, dat
tramwegmaatschappijen slechts mogen wor
den gesteund, totdat blijkt, dat zij ook on
der normale omstandigheden niet zonder
steun kunnen voortbestaan. De bewindsman
wees op het voordeel, dat een tramweg voor
een bepaalde streek kan hebben, en merkte
op, dat in ieder geval voor- en nadeelen van
een voortbestaan tegen elkander moeten
worden afgewogen.
De heeren Amelink (a.r.) en IJsselmuiden
(r.k.) legden er nadruk op, dat men met
loonsverlagingen voor personeel der tram
wegen niet tot in het oneindige kan door
gaan.
Van de trams naar de waterwegen.
De heeren Duymaer van Twist en Ebels
bepleitten een betere verzorging van de
waterwegen in het noorden des lands, die
thans, dioor gebrek aan diepte en breedte,
veel te wenschen overlaten, tot in een deel
van Overijsel toe. Zij klaagden ook, dat nog
steeds geen oplossing is gevonden van
het vraagstuk van het convenant der Gro
ninger veenkanalen, dat hooge heffingen
voor de scheepvaart veroorzaakt.
Nadat wij van de waierwegen naar de
landwegen waren overgestapt, kwam nog
de heer Ebels op voor verbetering van de
tertiaire wegen. En toen stelde voorzitter
Ruys die hongerigen in staat om te gaan
eten.
Avondvergadering.
In de avondvergadering is de Defensiebe
grooting aan de orde gekomen.
De heer Duymaer van Twist (a.r.) juichte
de indiening toe van het wetsontwerp tot in
stelling van een weerfonds en uitte den
wensch, dat de achterstand bij het materieel
van land- en zeemacht zou worden inge
haald. Hij bepleitte uitbreiding van het con
tingent en betreurde de opheffing van het
vooroefeningsinstituut. De generaal huldigde
de bemanning van de K XVIII.
Hij werd gevolgd door den katholiek Van
de Bilt, die v.n 1. de noodzakelijkheid van
aanvulling van het marinemateriaal be
toogde.
Andere klanken liet de heer K. ter Laan
(s.d.) hooren, die afkeurde, dat, hoewel op
allerlei goede dingen wordt bezuinigd, voor
de defensie meer geld wordt gevraagd. Hij
zeide, dat de achterstand in de defensie be
staat, hoewel de regeering, behalve ter gele
genheid van de vlootwet, van de Kamer al
tijd alles heeft gekregen, wat zij noodig oor
deelde.
Ds. Lingbeek (h.g.) achtte versterking van
de weermacht noodig, daar het oorlogsge
rucht z.i. waarschijnlijk nooit uit de wereld
zal verdwijnen.
De heer Schaepman (r.k.) bestreed den
heer K. ter Laan en drong aan op instelling
eener kleine commissie voor de economische
en industrieele oorlogsvoorbereiding.
De Kamer toonde bijzondere belangstel
ling voor een rede van den heer van Zadel-
hoff (s.d.), die zeide, dat de S.D.A.P. pal
blijft staan voor de verdediging der demo
cratie en geen onwettige middelen wil ge
bruiken.
De S.D.A.P. blijft ook op het standpunt
van nationale ontwapening staan, maar ge
noemde afgevaardigde sprak hierover nu
niet, omdat thans alle aandacht gericht is
cp de Volkenbondsactie ter beëindiging van
een oorlog en de S.D.A.P. aan die actie har
telijk meewerkt. Ook sprak de heer van Za-
delhoff niet over nationale ontwapening,
omdat zijn partij zich nu moet verzetten te
gen toeneming van bewapening, t.w. instel
ling van het weerfonds. Tegen het desbetref
fende wetsontwerp kondigde de heer van Za-
delhoff krachtigen strijd aan.
Belangstelling bestond ook voor de rede
van mr. Joekes (v.d.), die erop wees, dat zijn
partij altijd voor verlaging der militaire uit
gaven heeft gestreden. Nu de regeering ver
sterking van bewapening voorstelt, besprak
mr. Joekes de vraag, of de internationale
toestand dit wettigt. Z.i. was de eenige op
lossing te zoeken in medewerking aan het
optreden van den Volkenbond tegen den oor
log en zoo noodig, aan gemeenschappelijke
rechtshandhaving. Maar drie nieuwe omstan
digheden, aldus mr. Joekes, nopen ons, de
vraag onder het oog te zien, of onze militai
re uitgaven nog verder moeten worden be
perkt dan wel of zij vergroot moeten wor
den. De ontwapeningsconferentie is voorloo-
pig mislukt. Duitschland is zich weer gaan
wapenen, tot de tanden. En ten derde is nu
gebleken, dat de Volkenbond eerst kan op
treden, nadat tot den aanval is overgegaan.
Dit heeft het Italiaansch-Abessinische con
flict geleerd.
Onder deze nieuwe omstandigheden aan
vaardde mr. Joekes met een deel van zijn
fractie de noodzakelijkheid, thans van ver
dere vermindering van de uitgaven der weer
macht af te zien. Met een deel zijner politieke
vrienden zou mr. Joekes voor de defensiebe
grooting stemmen. Zijn meening over het
weerfonds zou hij bij de behandeling van
het desbetreffende wetsontwerp uiteenzetten.
Daaromtrent behield hij zich volledige vrij
heid voor. En hij was het niet eens met de
regeering, dat het doel der weermacht moet
zijn, onze neutraliteit te handhaven. Want
z.i. zullen wij dit in het kader van den Vol
kenbond niet meer kunnen doea Volgens
mr. Joekes moet het doel der weermacht zijn
de handhaving van orde en rust en het vol
doen aan onze verplichtingen als lid van
den Volkenbond.
De heer Tilanus (c.h.) bestreed den heer
van Zadelhoff en steunde de regeringsvoor
stellen. Met de heeren Duymaer van Twist
en Schaepman betreurde hij, dat er werkge
vers zijn, die hun personeel ontslaan, als het
voor herhalingsoefeningen onder de wapenen
moet komen. Zulke menschen, zeide hij, zou
den gestraft moeten kunnen worden.
De heer Tilanus hoopte, dat dr. Colijn de
finitief minister van defensie zou worden en
dat een ander tot minister van koloniën zou
worden benoemd.
Mr. Wendelaar (lib.) uitte die hoop even
eens. De liberale fractie zou, naar mr. Wen-
de'aar meedeelde, de regeeringsvoorstellen
tot versterking van de weermacht hartelijk
steunen. Hij zou er echter de voorkeur aan
geven, als de versterking ineens werd uit
gevoerd en de uitgaven voor het fonds niet
ever vier jaren zouden worden verdeeld.
(Van onzen corerspondent).
Parijs, 2 Dec.
Homo homini lupus, heeft de menschen-
kenner Plautus als gezegd. De menschen ge
dragen zich onder elkaar niet vriendelijker
dan de golven. Dat dat nog altijd zoo is,
wordt ons hier den laatsten tijd overvloedig-
lijk bewezen.
De toenemende verruwing onzer zeden
komt wel het sterkst uit in de Parijsche „on
derwereld", de wereld van de „mauvais gar-
gons", waar men leeft van allerlei verborgen
bedrijven, die zoowel door de moraal als door
het strafwetboek worden afgekeurd en ver
boden.
Vroeger kwam het nogal eens voor, dat
twee van de heeren die tot het „milieu" b-.-
hooren, het geen zeggen wil, dat ze leven van
prostitutie, als ze ernstige grieven tegen
elkaar hadden besloten een beslissing te
zoeken in een duel „a la loyale''. In tegen
woordigheid van een aantal hunner collega's,
die ervoor zorgden dat ze niet gestoord wer
den, en dat het eerlijk toeging, trokken ze
hun messen, en gingen elkaar te lijf. Werden
ze ernstig gewond, dan namen hun kame
raden hen mee, en alleen als er een doode
viel, lekte er iets van uit, al kwam de politie
ook dan niet veel te weten, want geheim
houding was voor alle betrokkenen een „ecre-
zaak". Tegenwoordig echter gaat dat aller,
veel meer in het groot, en heeft zich hier eer.
soort van gangsterwezen ontwikkeld, waar
door we ook op dit gebied Amerika niet veel
meer te benijden hebben.
Zoo konden we enkele dagen geleden in de
bladen lezen, dat in een van de niet zeer
gunstig bekende danskroegen van Mont-
matre een ware veldslag geleverd was. In
den vroegen morgen, toen de meeste gasten
al vertrokken waren, was een groente man
nen die heengingen gestuit op een drietal dat
kort te voren was Binnengekomen, en dat
schijnbaar rustig bij hun consumpties aan
een tafeltje zat te praten. In een oogwenk
hadden beide groepen hun revolvers getrok
ken en knalden de schoten. Toen kort daarna
de politie verscheen, vond ze nog slechts een
doode en twee zwaargewonden, uit wie als
gewoonlijk niets te krijgen was.
Wat er achter dit gevecht zat, is men pas
een paar dagen later te weten gekomen.,
doordat een andere zwaargewonde, die een
kogel in de lies gekregen had, naar een
kliniek gebracht werd. Deze laatste. Louis de
Marseillaan genaamd, heeft toen hij voelde
dat het met hem gedaan was, en hij dus wist
niets meer te vreezen te hebben, alles uitge
bracht. Uit zijn verhaal bleek, dat het tegen
woordig gewoonte is, nu door het gebiek
aan vreemdelingen en het toezicht dat op den
handel in verdoovende middelen wordt uit
geoefend de inkomsten van de jongens van
het „milieu" sterk gedaald zijn, zich in ben
den te vereenigen, en naar Amerikaansch
voorbeeld schatting te heffen van de houders
van dancings en bars.
De „Royal" stond op deze wijze onder de
bescherming van den genoemden Italiaan,
die in werkelijkheid Antonio Poli heette, en
die voor een flink bedrag met zijn bendege-
nooten ervoor zorgde, dat de eigenaar geen
last van andere boeven ondervond. Iets in het
genre van onze voorvaderen de kooplieden,
die den Rifpiraten schatting betaalden om
niet beroofd te wordenNu was ongeveer een
jaar geleden bij den eigenaar een ander
öendehoofd gekomen, die 5.000 francs had
geëischt, in ruil voor de belofte, dat hij in dit
etablissement geen zaakjes met anderen zou
komen regelen. Hij was zoo goed als zijn
woord geweet, en in dat jaar was er werkelijk
in den „Royal" niets gebeurd. Maar kort ge
leden was hij- teruggekomen, en had ditmaal
voor de verlenging van het contract 20.000
francs, gevraagd. De eigenaar had zich ge
wend tot zijn geattitreerden beschermer Poli.
Deze had zulk een aantasting van zijn ver
kregen rechten niet op zich laten zitten, en
was, toen zijn spionnen hem gemeld hadden,
dat de tegenstanders aanwezig waren, met
een paar van zijn bendeleden gekomen om
dien smaad te wreken. Ze hadden inderdaad
twee rivalen neergelegd, maar hun chef was
daarbij zelf doodelijk gewond geraakt.
Naar het schijnt, komt het steeds meer
voor, dat dergelijke benden van de eigenaars
van kleine bars of grootere amusementsge
legenheden zulk een schatting eischen, die
de laatstgenoemden dan maar betalen, om
dat ze dikwijls zelf wel wat op hun kerfstok
hehbben, en bang zijn voor aanvallen die de
aandacht van de politie op hun zaak zou kun
nen vestigen. Is de patroon erg vreesachtig
of naïef, dan leggen ze hem soms een con
tract op dat hun de helft van de opbrengst
verzekert, en spelen volkomen de baas in zijn
huis. Het zijn hun tegentrijdige belangen
die dan aanleiding geven tot gevechten, "die
den laatsten tijd veel zijn voorgekomen, en
waartegen de politie thans een geregelde
campagne begonnen is.
Maar wij behoeven niet in de „onder
wereld" van Parijs af te dalen om bloedige
gevechten te constateeren, die aantoonen hoe
gering men het leven van een medcmensch
tegenwoordig schat. De politieke groepeerin
gen gaan elkander al even hard met de
revolver te lijf. Dat is dezer dagen te Limo-
ges gebleken, nadat op den wapenstilstand»
dag te Parijs al botsingen van minder ernsti-
gen aard waren voorgevallen.
De geschiedenis van Limoges.
Die geschiedenis van Limoges heeft zich
als volgt toegedragen. Het is de gewoonte
van kolonel De la Roque, die de opperleiaing
heeft van den rechtsgeoriënteerden bond der
„Croix de Feu" in verschillende streken van
Frankrijk mobilisatie-oefeningen te organi-
seeren van de leden, om ze „fit" te houden,
en te zorgen dat ze goed gedrild zijn tegen
dat hun interventie uit een politiek oogpunt
noodig geacht mocht worden. Zulk een mobi
lisatie had nu ook plaats te Limoges, en de
leden hadden aanschrijving gekregen zich
des avonds te vereenigen in een particuliere
manege, waar ze door eenige sprekers van
hun partij werden toegesproken. Nu is Limo
ges in meerderheid socialistisch, en de socia
listische leiders, verontwaardigd over zulk
een bijeenkomst in hun stad, hadden des mid-
De oorlog tusschen Italië en Abes-
sinië. Het Italiaansche volk offert.
(Buitenland).
Hoog water in den Rijn en zijn
zijrivieren. (Buitenland.)
De Chineesch- Japansche kwestie.
(Buitenland).
Moord in een tram te Rotterdam.
(Binnenland).
Slachtoffers auto-ongeluk bij Bu-
del begraven. (Binnenland).
De Eerste Kamer en Graaf de
Marchant. (Binnenland).
De 26ste partij A'jechin—Euwe
door Euwe gewonnen. Onze kam
pioen leidt thans met 14 tegen 12
punten. (Sport).
(Zie rerder eventueel laatste
berichten.)
dag hun aanhangers opgeroepen om tegen
de vergadering der „Croix de Feu" te protes
teeren.
Nadat ze in den vooravond een meeting
gehouden hadden, waarin de praktijken der
„fascisten" veroordeeld werden, trok tegen
den wil van de leiders, onder wie zich het
socialistische kamerlid, tevens maire van de
stad, en de socialistische senator bevonden,
een groote bende socialisten naar de manege,
waar de mannen van rechts nog bijeen wa
ren. De twee volksvertegenwoordigers gingen
mee, om te zorgen dat er geen ongelukken
zouden gebeuren. Bij de manege gekomen,
d'e op een particulier erf staat, begonnen de
socialisten te joelen en hun tegenstanders
uit te schelden. Over hetgeen er verder ge
beurde loopen de berichten uiteen. Volgens
de lezing van rechts werden de betoogers
van buiten handtastelijk, en liet ze een regen
van steenen en stukken ijzer op de op het erf
verzamelde „Croix de Feu" neerkomen. Deze
laatsten maakten toen, om zich te verdedigen,
gebruik van hun revolvers, en er ontstond 'n
salvo, waardoor eenige gewonden vielen.
Van de zijde der socialisten werd terugge
schoten, zoodat er ten slotte in beide groepen,
en zelfs bij de gendarmes die toegesneld wa
ren om de orde te hertellen, eenige ernstige
verwondingen zijn opgeloopen. Daartegen
over staat de lezing van de socialisten, vol
gens welke hun betooging tegen de recht-
schen al vrijwel geëindigd was toen onder
de „Croix de Feu" een commando weerklonk,
en het salvo losbarstte. Zij ontkennen ge
gooid te hebben, en beweren dat zij zonder
eenige noodzaak zijn aangevallen, en dat de
rechtsche betoogers zich als soldaten op drie
rijen hebben opgesteld, de eersten liggend,
de tweede rij knielend, de derde overeind-
staane, om een geregelde fusillade op bun
ongewapende tegenstanders te openen. Dat
er ook „Croix de Feu" gewond zijn, komt vol
gens hen, omdat in het donker de mannen
met de revolvers per ongeluk een paar van
hun eigen kameraden hebben geraakt.
Deze botsing, waarvan de juiste toedracht
thans door een diepgaand onderzoek wordt
vastgesteld, heeft hier in politieke kringen
groote emotie gewekt. Ze komt juist op het
oogenblik dat de Kamers weer bijeenkomen,
waar het vraagstuk van de rechtsche poli
tieke groepeeringen, de „Ligues" zooals ze
met een term uit de Fransche geschiedenis
genoemd worden, een ernstig strijdpunt uit
maakt. Men is van plan Laval er een grief
van te maken dat hij de ontwikkeling van die
„ligues", die een politiek karakter dragen, en
die te kennen gegeven hebben te zullen iugrii-
pen, wanneer men het ministerie-Laval mocht
willen omverwerpen (hetgeen een volkomen
revolutionnaire uiting is, die in een georden-
den staat niet kan worden geduld) nooit met
voldoende kracht is opgetreden, en pas kort
geleden noodgedwongen een paar wetsdecre-
ten heeft uitgevaardigd, op het organiseeren
van betoogingen het dragen van waoenen,
die zóó goedig waren dat de rechtsche leiders
er openlijk den spot mee hebben gedreven. In
uw hart zijt gij het feitelijk heelemaal met
die rechtsche bonden eens, zal men Laval
voor de voeten werpen, en daarom is het dal
ge hun de hand zoo boven het hoofd houdl.
Maar ge hebt nu te kiezen, en als ge niet be
looft dat ge krachtiger maatregelen tegen
hun op militaire leest geschoeide actie nemen
zult, dan kunt ge uw matten wel oprollen!
Ook zonder dit nieuwe aanvalsmiddel
zou Laval het, nu na een afwezigheid van
meer dan vijf maanden de Kamers weer bij
eenkomen, al moeilijk genoeg gehad hebber..
De financieele maatregelen die het ministerie
in den tusschentijd bij wetsdecreet genomen
heeft, hebben den toestand nagenoeg niet
verbeterd, want het tekort op de begrootiug is
minstens nog even groot als dezen zomer, en
waarschijnlijk zelfs grooter. Verder heeft
juist door die decreten, die de inkomens van
ambtenaren en gepensionneerden verminde
ren, de regeering velen tegen zich in het har
nas gejaagd. Haar val zou dan ook niet twij
felachtig zijn indien niet de radicalen er zoo
tegen opzagen in dezen tijd, vijf maanden