GAAT UW OOGEN BESCHERMEN!
Jieck 6L Sdkool
Hifdschciftm
Kaas brengt uitkomst
3üQeixmden Stukken
Een overzicht tijdens de muziekhulde welke Zondag aan den nieuwen Bisschop van Haarlem,
Z. H. Exc. Mgr. J. P. Huibers in diens Dekenaat te Hoorn werd gebracht
DE BETEEKENIS VAN DE
FRÖBELSCHOOL.
EEN NOODKREET.
de gedempte sloot. Dit voorstel werd door
B. en W. aangenomen met 82 stemmen
Benoemd werd tot lid Plaatselijke Com
missie van Toezicht op het lager onderwijs
de heer J. F. Settels.
Aanbieding begrooting dienst 1936.
Voorstel tot het opheffing van de betrek
king van een onderwijzer aan de O.L. school.
Voorgesteld werd dus de betrekking van
onderwijzer aan de O.L. school op te heffen
en de heer J. J. de Vries met ingang var.
1 Jan. 1936 eervol ontslag te verleenen.
De raad ging in comité.
Na opening werd het voorstel B. en W
zonder besprekingen aangenomen.
Daarna sluiting.
Tot voorzitter en secretaris der com
missie van toezicht op het L. O. en van de
commissie tot wering van schoolverzuim in
Zuid- en Noordschermer, werden benoemd
resp. de heeren S. v. Stralen en J. Rijnberg.
Tot plaatsvervangers in de eerste commis
sie de heeren M. v. d. Laan en J. de Haan.
"Bij de te Heerhugowaard gehouden
stemming voor een kerkvoogd, aftredend
de heer Corn. Groot Dzn., werd deze
herkozen.
KERSTWIJDINGSAVOND IN DE
DOOPSGEZINDE KERK.
Het bleek uit de gespannen aandacht,
waarop Donderdagavond naar predicatie,
koor en solozang (mevr. Eriks—Buys) werd
geluisterd, dat de Advend-gedachte, weerge
geven in woord en vertolkt in mooien
zang, onder bekwame leiding van den direc-
Kur, den heer P. A. Blaauw, tot kerststem
ming wijdde.
De flinke opkomst getuigde, dat zoo'n
avond zeer wordt gewaardeerd.
„Astra", geïllmaandschrift
Het vroeg verschenen Januarinummer van
„Astra" verrast met een zeer goed artikel
over Shakespeare's „Midzomernachtsdroom".
Het geeft een korte samenvatting van den
inhoud, een beschrijving over de verfilming
en een biographie van Max Reinhardt, be
nevens een kunstdrukfoto van een der elfen
scènes. Van Felix Augustin verscheen er een
kort artikel „Zon en sneeuw", waarin hij de
reacties van 't menschelijk organisme op de
ultraviolette stralen beschrijft. Met de winter
sportfoto's vorm dit een aardig geheel. Een
geestige short-story van Emile Brumsteede:
„Holmers beleeft een Kerstavontuur". Spe
ciale aandacht verdient het „Veel heil en
zegen!" door Van Wuusten, die een brokje
Jordaan voor ons laat leven. „De boon en
purée" is een schets van een artistenmilieu
door Stephanie Morano. Verder is er eer
verhaal van Cornelis Conijn, „De Molen" en
de detective-story „De angst van Mevrouw
Odendaal" door J. C. W. Duncker. Tenslotte
vermelden wij nog het artikel over Monaco.
door MARTINE WITTOP KONING.
We kwamen in een vorig artikel tot de
conclusie, dat het in elk gezin aanbeveling
verdient om dagelijks een zekere hoeveel
heid kaas (li a 1 ons per persoon) in het
dagrantsoen op te nemen.
Succes van een dergelijken maatregel
echter is alleen te verwachten als we een
tonigheid trachten te vermijden, en we
willen ons dus dezen keer bezighouden met
het bespreken van verschillende mogelijk
heden, die zonder moeite en kosten door de
huisvrouw kunnen worden anvaard.
Stel ten eerste het veel voorkomende ge
val, dat er oud brood in den trommel is
achtergebleven, hetzij als sneeltjes of als
geheel. Een gewone manier, om hiervan op
smakelijke wijze gebruik te maken, is het
roosteren van het in sneetjes verdeelde
brood, dat daarna gesmeerd wordt en mis
schien nog belegd met het een en ander.
Legt u nu eens tusschen twee gesmeerde
of ongesmeerde sneden (het smeren is in dit
geval van minder belang) een flinke plak
kaas; legt u dan de dubbele boterhammen in
de droge koekenpan en laat ze op een klein
gasvlammetje (of op de kachelplaat) zachtjes
bruin roosteren. In dien tijd zal de tusschen-
EXCELSIOR
liggende kaas door de warmte smelten en
zoodoende de twee sneden aan elkaar hech
ten, en het resultaat zal zijn een lekkere ge
roosterde boterham met een laagje weeke
kaas ertusschen.
Misschien denkt de een of ander aan de
z.g. gebakken kaassandwiches bij het lezen
van dezen raad? Die worden echter be
schouwd als een lekkernijtje (bij de thee
b.v.) en vragen, omdat ze niet geroosterd
maar gebakken worden, heel wat meer
boter, zoodat ze zeker niet tot de zuinige
dagelijksche gerechten zijn te rekenen. Onze
geroosterde sandwiches zijn flinke boter
hammen, zooals we ze in de broodbak ge
wend zijn en ze kosten ons heel weinig méér
dan de koude boterhammen met kaas: alleen
het gasvlammetje, dat er eenige minuten
voor noodig is.
Een ander geval: we hebben van het
vorige middagmaal een restje stamppot
overgehouden niet genoeg om het met
succes nog weer in den warmen maaltijd
dienst te laten doen, maar toch wel de
moeite waard om het bij de boterham te
benutten. Dat restje nu hutspot, zuur
kool-, savoyekool-, koolraap of uienstamp-
pot warmen we op onder toevoeging van
per persoon b.v. ons geraspte kaas. Het
verwarmde mengsel wordt juist door de
smeltende kaas smakelijk „smeuïg" en kan
nu als zeer voedzaam hapje op of bij de al
of niet gesmeerde boterhammen worden ge
geven. Ik wed, dat er maar weinigen zullen
zijn, die deze nieuwigheid niet met enthou
siasme aanvaarden!
Behalve voor een restje stamppot past de
zelfde bereidingswijze ook uitstekend voor
een hapje aardappelpurée.
Dit, wat het op goedkoope wijze voed
zamer maken van de boterham betreft; ook
de warme maaltijd echter stelt ons in de
geelgenheid om kaas op velerlei wijzen te
benutten.
Ik herinner aan de in de omstreken van
Gouda bekende „kaasdoop" waarover ik in
een vorig artikeltje reeds de noodige in
lichtingen gaf, en aan den „stamppot van
savoye kool met kaas", die ook reeds vroe
ger is behandeld.
Het spreekt vanzelf, dat verschillende an
dere groenten dan juist savoye kool zich ook
uitstekend met geraspte kaas als stamppot
laten verwerken; ik noem hier b.v den huts
pot, de zuurkool, de koolraap, de uien, de
knolselderij, enz. Nadat op de bekende
wijze de stamppot tot stand is gekomen,
mengen we er per persoon ruim ons ge
raspte kaas door en laten die door en door
heet worden, totdat 'ze smelt.
E ander smakelijk kaasgerecht uit de buurt
van Gouda afkomstig is:
Gebakken aardappelen met kaas (4 personen).
l'A K G. koude, gekookte aardappelen, 3
ons jonge kaas, 1 ons boter.
Laat de boter in de koekenpan heet wor
den, doe er de in niet te dunne plakken ge
sneden aardappelen in en schudt die telkens
in de pan rond, tot ze goudbruin gebakken
zijn. Voeg er dan de in blokjes gesneden
kaas bij en laat die vlug even meebakken.
Geef bij dit gerecht b.v. andijviesla of
bietensla (ook wel een mengsel van die
beide: deze eenvoudige maaltijd zal dan
zonder verdere aanvulling geheel aan de
eischen voldoen.
DE HEER VOUTE EN HET
DR. DEKKERSHUIS TE
BERGEN.
Blijkens Uw verslag van de zitting van
de gemeenteraad van Bergen in het num
mer van 18 December j.1. heeft de heer
Voute in de eerste plaats gezegd, dat hij
niet weet of het Dr. Dekkerhuis een neu
traal terrein is, en in de tweede plaats, dat
hij de Bergerschool vereenzelvigt met het
Dr. Dekkeruis. Wat het eerste betreft, zou
den wij den heer Voute erop willen wijzen,
dat de voorzitter van het Dr. Dekkerhuis
aan openbare scholen les geeft, lid is van
Volksonderwijs, en zijn kinderen naar de
openbare neutrale school stuurt, de secre
taresse-bestuurslid is van een bijzondere
neutrale schoolvereeniging, en de penning-
ineesteresse zich bij geen enkele richting
heeft aangesloten; Verder, dat de kinderen,
die het Dr. Dekkerhuis bezoeken, door
ouders bestuurd worden, die uiteenlopende
'ichtingen vertegenwoordigen. Wannen
hierin geen waarborgen liggen voor neu
traliteit, zouden wij den heer Voute gaarne
willen vragen, hoe hij zich dan de ware
neutraliteit voorstelt. Of kan de heer Vou
te soms daden van het Dr. Dekkerhuis
noemen, die met dit neutrale karakter van
het Huis in strijd zouden zijn? Gaarna zou-
en wij dan deze langs dezelfde weg, du«
dit blad, vernemen.
Het tweede punt betreft,, menen wij den
heer Voute op een gedachtenfout te moeten
wijzen. Het schijnt toch wel, dat het geach
te raadslid het Dr. Dekkerhuis vereenzel
vigt met de Bergerschool, doordat een van
bestuursleden van de eerste stichting tege
lijkertijd bestuurslid is van de tweede. Ver
der toch zien wij geen enkel verband. Wel
nu, zouden wij den heer Voute willen vra
gen, is in deze gedachtengang niet een
voetba'Mub synoniem met een litterair
club, als een bestuurslid van de eene club
eveneens is van de andere? Ons dunkt,
dat hier de logica zoek is.
Hoogachtend,
Het bestuur van het Dr. Dekker huis.
Mijnheer de Redacteur,
Naar aanleiding van het oprichten van
een Montessori voorber. klas voel ik mij ge
drongen de beginselen van de groote paeda-
goog Fröbel naar voren te brengen.
De groote opvoeder die zijn ideeën baseert
op de zelfwerkzaamheid en zelfontwikkeling
van het kind, geeft in zijn methode mate
riaal, dat de groote motorische kracht in het
kinderleven, de bezigheidsdrift, bevredigt.
De drang naar activiteit doet het kind spe
len. Hierdoor oefent het zijn zintuigen: ge
zicht, gevoel, gehoor, de tastzin.
De Teer-speelmiddelen van Fröbel leenen
zich hiertoe bij uitstek. Ik denk in de eerste
plaats aan de eerste en tweede speelgave. Be
halve dat het materiaal dienst doet als leer
middel, leeren van kleuren, hoeveelheden,
eigenschappen, komt het tevens tegemoet aan
het intens verlangen van een kind: het spel.
Ballen, doozen enz. dienen voor stoomboot,
winkeltje enz. Al spelend oefent het vinger
en polsspieren.
Leeken vinden dit spelen erg aardig. Maar
de diepere beteekenis ervan dringt waar
schijnlijk niet tot hen door.
Bij het spel zien wij de fantasie van het
kind zich uiten. En wie zou hem dit willen
ontnemen? Dit gebeuren in de jonge kinder
ziel, de fantasie en de poëzie, die zich juist
zoo zeer in den leeftijd van 37 jaar open
baart, wordt in de Fröbelschool erkend en
geëerbiedigd, maar in de Montessorischool
geweerd. Met blokken bouwt het kind hui
zen, bruggen, kerken. Ja, ik heb zelfs eens
verbaasd gestaan, hoe een kleuter de haven
van 1 Jmuiden nabootste en met papieren
scheepjes reizen van en naar Holland fanta
seerde.
De andere speel-leermiddelen van Fröbel
bevorderen elk op de eigene wijze de oefe
ning van het denkvermogen, benevens de
reeds genoemde zintuigen. Het kind aan
schouwd, ontbindt een geheel in kuben en
prisma's en stelt zelf weer samen. Verder
neem ik de prachtige mozaïk, die boeit door
kleur en vorm. De schoonste figuren stelt het
kind samen en ontwikkelt aldus zijn aesthe-
tisch gevoel.
Van Fröbel's leermiddelen noem ik verder
het werken met papier (vouwen, knippen,
piakken). Het zou te ver voeren over de bij
zondere waarde ervan te spreken. Noem ik
slechts dat het kind er handigheid en zin voor
netheid door verkrijgt, verhoudingen opmerkt
en dat de zelfwerkzaamheid alweer op den
voorgrond treedt. Het werken met stokjes en
ringen sluit nauw aan bij het teekenmder-
wijs, het maakt combinaties van rechte en
gebogen lijnen, construeert hiermee voor
stellingen en figuren.
Ten onrechte noemt dr. Montessori het
boetseeren en teekenen op de Fröbelschool
afschuwelijke smeersels en monsterachtig-
uitingen van het zich laten gaan der kinder
ziel. In mijn practijk trof het mij vele malen
in een kinderteekening hoe frappant juist een
kind had waargenomen, al was de teekening
gebrekkig. Zit in zoo'n monsterachtige uiting
dan n,et een groote psychologische waarde'
Juist ook bij het boetseeren krijgt het kind
vaardigheid en zin voor netheid Het aan
schouwt, vergelijkt. Van het ongevormde
„vieze stukje klei maakt het iets Wie het
voorrecht heeft gehad een klas boetseerenïï
kinderen bezig te zien, kan oordeelen Tm
de waaide van klei als leermiddel en k in
tuigen welk groot genot het voor een kind fs
zelf iets te „scheppen"'. 18
De Fröbelschool heeft „klassikaal" naast
„individueel" onderwijs.
Het klassikaal onderwijs biedt de
lijkheid kinderen van denzelfden leeftijd, dos
meestal in dezelfden ontwikkelingsperiode te
onderkennen, zoomede de vlugge, zenuwadr
tige, zeer begaafde, achterblijvende ent
leerling.
Bij het „individueel" onderwijs, onze zj
vrije arbeid, werkt ieder kind naar eigen luit
en aanleg, kiest zelf de leermiddelen en oefent
zich daarmee.
Ik dank u, mijnheer de redacteur, dat a
mij de gelegenheid hebt gegeven op deze
plaats het mooie en waardevolle
bel's methode te belichten.
Hoogachtend,
F. W. BE!
NNINK—SIEVEK1NI
Mijnheer de Redacteur.
Mijn bericht, opgenomen in het num
mer van de Alkm. CrL van 17 Dec J.1.
getiteld: „Een noodkreet", heeft nog al
de aandacht getrokken. Eerst van den
burgemeester met wien ik een onderhoud
had, en nu ook van ds. Bloemhoff. Het
onderhoud met den burgemeester, ook
bijgewoond door den gemeentesecretaris,
ging in hoofdzaak over „het slapen op
stroo en onder zakken of koedekken."
De redactie van dien zin was niet geluk
kig gekozen, ik had moeten schrijven „dat
tientallen van kinderen slapen op stroo
of gelijkwaardig materiaal en ondar
zakken, dekken of oude jassen'En bar
der dat er in vele gezinnen behoe/ta is
aan schoeisel en kleeding. Van 't boven
staande neem ik geen woord terug. En
nu het onderhoud met den burgemeester.
Hij wil nog geen crisis-comité. Het is
niet noodig. Wie hulp noodig hebben
kunnen bij „ons" crisis-comité terecht en
dat is het Burgerlijk Armbestuur. Ge
vallen als door mij gesginalee-d worden
onderzocht en zoo noodig bulp geboden.
Uit het onderhoud met burgemeester en
secretaris is mij gebleken dat men ook
een ander standpunt kan innemen om
trent de hulp van een crisis-comité. In
een gemeente als de onze, waar voor de
arbeiders in de werkverschaffing wordt
gezorgd als in geen andere gemeente,
mag men geen steun van het crisis
comité vragen, omdat men de kans heeft
dat men het onthoudt aan een andere
gemeente, waar men het dringender
noodig heeft. In het naburige Limmen
neemt men als limiet een inkomen be
neden de 800. Wie meer inkomen heeft
komt niet voor steun van het crisis
comité in aanmerking. Ik zou graag een
plaatselijk crisis-comité willen en
probeeren te halen wat er te halen viel
èn plaatselijk èn uit den Haag. Wie ui®'
wil geven is vrij. Ten raadhuize oordeelt
men anders. Men vindt het beter zooals
het thans is, iedereen draagt bij (naar
zijn draagkracht in den vorm van belas
ting) en daaruit wordt de werkverschaf
fing (waaraan iedereen nagenoeg »an
het werk wordt gesteld) betaald. Indei"
daad is er voor dat standpunt wat te
zeggen, temeer daar men aanvoert dat
iemand die een minimum loon van
p^r week verdient, toch niet voor crisis-
steun in aanmerking kan komen (U1''
ftooderingen daargelaten) en M
hier het minimumloon. Zoo zijn we dus
op het doode punt. En nu een kort woord
aan ds. Bloemhoff. Neen, eerwaarde, he
zijn geen leden van uw kerk, dor
roomsch-katholieken. En regel is dat i
groote gezinnen onder hen gevonde
worden. Zeker, ook de katholieken he
pen waar mogelijk is, doch er is z?oV*.e
te doen en e'k gezin staal niet in
„gunst en recommandatie.-" Er zijn
die voor arm bekend staan en rege
dat dje geen last hebben. Het zijn 0
al weer uitzonderingen daargelaten
de stille armen die het meest de a»
dacht verdienen. Hoe het ook zij. de
stand blijft zooals hij is, er komt K
plaatselijk crisis-comité „omdat het n
noodig is TT
M. de R. hartelijk dank voor uw
leende plaatsruimte.
Hoogachtend,
G. SMITS, Heiloo-
