ALKMAARSCHE VLIEGWEEK.
ALKMAARSCHE COURANT van VRIJDAG 10 JANUARI
Hoe Verstraeten 25 jaar geleden Alkmaar
vanuit de lucht zag.
GESLAAGDE VLUCHTEN.
Verduistering van f137,000
door Spoorwegambtenaar.
(Slot)
Impressies.
Den volgenden dag gaf de verslaggever
eenige impressies weer. Hier volgen ze:
Konden we gisteren in een deel der
editie nog mededeelen, dat de heer Ver
straeten na zijn mooie vlucht van negen
minuten er nog twee ondernam van resp.
6 en 5 minuten, welke niet minder welge
slaagd mochten heeten, en in verband
hiermede hulde betuigen aan den vlieg
man, die den eersten dag reeds toonde
meester in de nieuwe kunst te zijn, den
buiten-lezers zijn we deze aanvulling van
het verslag nog verschuldigd. Gaarne ne
men we deze gelegenheid nog even te baat,
om thans, nu de geheel nieuwe impressies
wat beter verwerkt zijn, aan het haastig
opgeschreven relaas van gisteren nog een
paar woorden toe te voegen. Wij vermoe
den, dat het meerendeel der aanwezigen
gisteren eenige oogenblikken zeer sterk
onder den indruk zijn geweest van hetgeen
ze gezien hebben. Treffend stil was het,
toen de vliegman zijn toestel had beklom
men. De grootste acteur kan niet een
grootere spanning te weeg brengen, dan
de man-van-durf gisteren deed, die door
zijn zeker, rustig optreden bovendien bij
de massa elk opkomend gevoel van vrees
deed wijken. Juist die zekerheid, gevoegd
bij de totale afwezigheid van wat naar
vertoon zou kunnen zweemen, deed pret
tig aan. Alleen het helsch gezoem van den
motor beangstigt een oogenblik. Niet zoo
dra echter is alweer zonder vertoon
het teeken van vertrek gegeven, of men is
een en al gespannen aandacht. Onmerk
baar bijna zoo geleidelijk gaat na een aan
loop van 5070 meter het toestel de lucht
in en het is een treffend moment als men
ruimte ziet tusschen het toestel en de
aarde. In een minimum van tijd is, met
sierlijke golvingen, het toestel een vijftig
meter gerezen het is een beweging, die
met zacht en regelmatig steigeren het best
kan worden vergeleken en op „vliegen"
niet het minst lijkt. Den eersten tocht
volgt men met gespannen aandacht elke
evolutie, elke daling, elke klimming, elke
wending neemt men waar, men houdt geen
oog van het toestel af, dat de lucht vervult
met het ongekende op verren afstand
hoorbaar gezoem, dat nu eens zachtkens
wegsterft dan weertoeneemt in kracht,
zeer sterk wordt als de tocht ten einde
loopt .Als een razende Roland nadert de
vliegman, langzaam glijdend naar de
aarde, maar met een snelheid die doet
vreezen, dat hij veel te vèr over het gras
veld zal strijken maar hij heeft nauw
keurig berekend en stopt midden op het
terrein. Het sturen bij de daling en de lan
ding zelf geven nieuwe emoties en de
plotselinge stilte na het gezoem doet won
derlijk aan. Doch de stilte duurt slechts
kort, wordt onmiddellijk opgevolgd door
hoerageroep en handgeklap. De heer
Verstraeten neemt de toejuiching genoe-
gelijk en gemoedelijk in ontvangst, op zijn
gelaat plooit een blijde lach en zijn oog
schittert even dan beantwoordt hij
vriendelijk de hulde engaat kalm zijns
weegs. Volkomen heeft hij gisteren be
vestigd den eersten indruk, dien we Dins
dag van hem kregen en dien we aldus
weergaven: degelijk en deugdelijk als zijn
motor en het herrie-maken laat hij aan
dezen over. De korte maar hartelijke toe
spraak van den heer Ripping getuigde
evenzeer van sympathie als die van den
heer de Groot en het eenvoudige bedank
je :„Het heele komiteit en alle massa volk
hèrtelijk dénk" deed prettig aan.
Het slot der vliegfeesten.
Den Maandag daarop was alles voorbij.
En de Alkmaarsche Courant schreef:
Als de lezer dit nummer in handen krijgt,
behoort de vliegweek alweer tot het verle
den, is de heer Verstraeten voor de laatste
maal de lucht in geweest, is het mooie veld
alweer ontruimd en herinnert alleen ijzer,
hout en doek aan hetgeen er geschiedde.
Nog een paar dagen van kloppen en hame
ren en het land bij het Overbosch kan
zijn stille slaap-van-maanden, waaruit het
zoo ploseling werd gestoord, weer ingaan.
Wellicht dat een eenzame wandelaar nog
eens even in de buurt blijft toeven, aange
grepen door -het groote contrast van de rus
tige rust en de ongekende drukte, van het
stille weiland en de woelige menschenmas-
sa, de geluidlooze ruimte en het motor-
gesnor
Vergeten echter zal men zoo'n dag als
gisteren niet gauw. Nimmer zullen er zoo
veel duizenden menschen in Heiloo zijn ge
weest. Het terrein was uitstekend bezet
er zijn ruim vijfduizend baarton verkocht.
Waar men den vlieger maar dacht te kun
nen zien en waar het staan geoorloofd was,
hadden zich menschen opgesteld aan de
Hoevervaart liep het getal derzulken tot
vele duizenden. Met zulk zeldzaam weer
was het trouwens te verwachten vooral
als er een vliegman is gelijk de heer Ver
straeten, die zijn menschen niet teleurstelt.
Tot viermaal toe heeft hij gisteren gevlogen.
Eerst veertien, toen tien, vervolgens zes en
eindelijk vijf minuten, zoodat men volop
gelegenheid had van zijn kunst te genieten,
te meer, omdat de heer Verstraeten bij het
stille weer de vlaggen hingen meestal
slap aan de stokken verscheiden malen
over het publiek vloog en zich ook meer in
oostelijke richting bewoog. Zeer mooi was
de laatste vlucht, waarbij een prachtige
zwenking werd volbracht, waardoor hij in
precies dezelfde richting terugkwam, als
waarin hij was uitgevlogen „dat is profes-
seurswerk", zei de vliegman met begrijpe
lijke voldoening.
Al had hij het boven koud gehad twee
Alkmaarsche couranten en een vest van
zijn broer waren ter beschutting van den
borst meegenomen de ontvangst bij het
publiek moest hem verwarmen. Een oogen
blik zelfs werd hij op de schouders rondge
dragen. En wat heeft men hem lastig geval
len met verzoeken om handteekeningen op
prentbriefkaarten, boorden, manchetten te
zetten, wat heeft men hem vaak gekiekt. En
buiten het terrein reed de vliegman door
een haag van menschen en daverende hoe
ra's schalden naar het gelende bladerdak
op. Het was waarlijk imposant.
En heden heeft men hem met muziek in
optocht naar het terrein gebracht.
Natuurlijk passeerden er heden bij lange
na niet zooveel personen de controle die
uitstekend werd waargenomen, ten deele
door conducteurs der H.IJ.S.M. als giste
ren. Toch valt ons het bezoek mee.
Het weder is weer magnifique. De heer
Oudt, de aannemer, zei het al: „als ik de
beweging in handen heb, is het altijd goed
weer, denk maar eens aan de landbouw-
feesten".
Laat ons hopen, dat de heer Oudt in Alk
maar nog vaker „een beweging in handen
heeft!"
De eerste vlucht geschiedde dan ook on
der bijzonder gunstige omstandigheden.
Toen de heer Verstraeten weer beneden
was werd hem namens de verpleegden in
het oudemannen- en vrouwenhuis 'n bou-
quet aangeboden. Toen ging het „in huldi
gende stoete naar de feesttent, waar de da
mes de Groot en Pluimgraaff een bouquet
aanboden en hunne echtgenooten het woord
voerden.
De heer de Groot sprak aldus:
Prof. Verstraeten, heden is het de 5de
dag der vliegweek, waarin U voor den
14den keer heeft laten zien uwe bekwaam
heid, kunde en kennis door het zachte op
stijgen, prachtige vorm van zwenkingen
over het terrein, het zachte en langzame
neerdalen op de bepaalde plaats. Wij heb
ben in U gezien een man van wilskracht,
kalmte en ervaring en de vliegmachine vol
komen meester, die uwen naam van profes
sor waardig heeft gemaakt.
Gij hebt ons niet teleurgesteld mijnheer
Verstraeten. Neen! Gij hebt het publiek van
Alkmaar en omstreken volkomen bevre
digd en ik zeg u daarvoor onzen oprechten
dank. Wees verzekerd dat wij uwen naam
als vliegenier van 6 tot 10 October 1910
nooit zullen vergeten. (Applaus en fanfa
res.)
De heer Pluimgraaff zeide gaarne de taak
op zich te hebben genomen om de tolk der
dames te zijn en den heer Verstraeten toe te
spreken, nu de dames besloten hadden een
stoffelijk blijk van hulde aan te bieden.
Aangenaam was het hem getuigenis te kun
nen afleggen van de gevoelens van waar
deeringen, welke de dames bezielden. Gaar
ne voegde spr. bij de vele complimenten, de
vele goede wenschen en de velerlei hulde
de bekentenis, dat de dames met stille ver
wachting den eersten vlucht hadden gezien.
Groote indruk, zeide spreker, had de heer
Verstraeten bij de dames achtergelaten en
met de meest prettige gedachten zouden zij
terugdenken aan de vliegweek. Zij hopen,
dat bij den heer Verstraeten hetzelfde het
geval zou zijn. Spreker besloot met den
wensch: „Vive 1'aviateur; au revoir!" (Ap
plaus en fanfares).
Na eenigen tijd wachtens had de tweede
tocht plaats ook al weer een succes. Na
mens de heeren Termaat, Koesen, de Waal
en eenige anderen werd na afloop hiervan
door den heer Fortuin met een toespraak
een fraaie krans overhandigd.
Met dezen veertienden tocht was het op
treden van den heer Verstraeten in Alk
maar geëindigd.
De heer Fortuin zeide, nadat men den
heer Verstraeten op de schouders naar de
feesttent hadden gedragen, dat het hier een
spontane uiting van hulde was van de an
ders zoo koele Hollanders. Men had eerst
onder den indruk van het wonderbaarlijke
gezwegen. Kranige jongeman, zeide spre
ker, ge hebt Alkmaar verbluft, maar ook
aan u verplicht. Ik hoop, dat gij van Alk
maar heerlijke indrukken zult meenemen. Ik
aarzel niet allen uit te noodigen een drie
werf „Leve Van Straeten" uit te roepen.
Toen hieraan was voldaan huldigde spreker
het Comité.
De spreker verzekerde, namens zijn vrien
den, die den krans hadden aangeboden, dat
de namen der comitéleden borg stonden
voor het welslagen. Wat zij hebben gepres-
teer is bewonderenswaardig, draagt in elk
opzicht cachet. Dank zij het beleid en
krachtdadig initiatief van het bestuur is
deze schoone organisatie tot stand gebracht.
Daarvoor een: leve 't bestuur. (Daverend
applaus.)
Op elegante wijze sprak mevrouw van
Griethuysen geb. Bilderdijk de Meijer den
vliegman aldus toe in dichtmaat:
Monsieur Verstraeten.
Je vous fais mon compliment
Tout le monde est content
De vos vols si magnifiques
Vraiment c' est de la magique
Mais nous sommes encore plus heureux
Puisque vous, tellement courageux
Sous accidents vous soyez, arrivé,
Vive 1' aviateur tant renommé.
Om half vijf dankte de heer Verstraeten.
Ik ben eigenlijk geen spreker, maar ik wil
toch even spreken. De eer mij bewezen is
eigenlijk te groot. Ik heb niets meer gedaan
dan mijn plicht, ik heb aangenomen om vlie-
g«i te laten zien en dat heb ik gedaan. De
eer bewijst dat het geheele volk mij sympa
thiek is. Ik dank alle heeren van het comité,
de heeren Haarsma van Oucoop en de Jong,
deze heeren en de oudjes voor de schoone
kransen en het bouquet.
Van harte allen dank.
Tot dank en tot afscheid zal ik nog een
maal vliegen.
Toen vloog de heer Verstraeten onder
groot enthousiasme voor de derde maal.
Alkmaarsch Warenhuis toonde zijn be
langstelling in den vliegman en zyn mooie
prestaties door hem uit te noodigen in het
magazijn te komen en daar een souvenir in
ontvangst te nemen. De heer Verstraeten
voldeed hieraan gaartie en zocht vanmiddag
een fraaie reisnécessaire uit. Hoezeer de
Alkmaarsche vluchten van den heer Ver
straten in ons land de aandacht trekken
blijkt uit de tallooze telegrammen, welke
inkomen, om elders te komen vliegen.
Thans behoort de vliegweek tot het verle
den. Vanavond zal het comité den heer Ver
straeten een diner in den Toelast aanbie
den, wachten hem Hors d'oeuvre Gnome en
andere aeronautisch-gastronomische verras
singen „tot Maandagavond wil ik graag
vrijblij ven en mijn eigen gang gaan, maar
als het Maandagavond is en alles is goed
afgeloopen, dan wil ik graag met de heeren
eten en drinken en dan mag het ook wel
wat laat worden...."
Nu alles is goed afgeloopen, het még
laat worden. De heer Verstraeten heeft zich
doen kennen als een even bekwaam als
voorzichtig vliegman, die van de vliegkunst
geen kunstenmakerij maakt, maar haar op
sympathieke manier demonstreert, op een
wijze, die vertrouwen wekt in de nieuwe
overwinning van den mensch op de oude
elementen. Wij wenschen hem elders het
zelfde succes toe als hij hier heeft behaald
en hopen van harte dat in vervulling gaat
zijn verlangen, over tien jaren nog te kun
nen laten zien, hoe er dan gevlogen wordt.
Met zeer veel genoegen vernamen we dat
het „komiteit" over de financiën gunstiger
kan oordeelen, dan in de laatste troonrede
over 's rijks geldzaken geschiedde. De hee
ren, die de zaak hebben aangepakt, hebben
dat, wij constateeren het gaarne, flink en
doortastend gedaan en voor een regeling ge
zorgd, die in aller opzichten in orde was.
Jammer zou het geweest zijn, als het voor
hen op een groot financieel verlies was uit-
geloopen.
En wanneer wij tenslotte nog eens even
eraan denken, dat de vliegweek duizenden
menschen naar Alkmaar heeft gebracht, en
er aan herinneren hoe gisteravond bijv. in
de Langestraat een bijna ongekende drukte
heerschte, en er door heel wat menschen
iets verdiend is, dan gelooven we dat er alle
reden is, om ook in materieel opzicht dank
baar te wezen, dat Alkmaar een vliegweek
heeft gehad!
Het vliegmenu!
Laten wij eindigen met het weergeven
van een uittreksel van het verslag van het
diner.
De tafel in de Toelast was prachtig ver
sierd. Niet alleen waren bloemen in de kleu
ren der Belgische vlag kwistig aangebracht,
maar ook was in het midden het vliegveld
in het klein, maar zeer nauwkeurig nage
bootst, opgesteld, terwijl daarboven een mi-
niatuur-Sommer-tweedekker zweefde. Het
menu was bijna geheel aan de vliegsport ge
wijd: hors d'oeuvre Gnome (naar de motor),
Potage a huile de ricin (de motor wordt
met wonderolie gesmeerd), sauce caout-
choutée (het doek van het vliegtoestel is ge-
caoutchouteerd), légumes Panorama (ge
noemd naar de vergezichten, waarvan de
luchtreiziger geniet), débris d'un appareil a
Toulouse (een pasteitje in bladerdeeg, ge
noemd naar een verongelukt vliegtoestel),
montants de cellules (de staven van het toe
stel, hier asperges), levier de manoeuvre
(het stuurtoestel, hier gebakken paling),
.fines herber du terrain (hier groente en na
tuurlijk geen gras van het terrein), Ver
straeten en plein vol (hier, in verband met
het feit, dat de heer Verstraeten telkens als
hij van een vlucht terugkwam over de kou
klaagde, ijs) enz. Dat het tijdens den maal
tijd, die een intiem karakter droeg, aan ge
zelligheid en speeches niet ontbroken heeft,
laat zich denken!
Tot besluit.
Wij mogen deze „herinneringen" niet
eindigen, zonder er enkele woorden aan
toe te voegen.
Ons heeft vooral getroffen het groote
verschil tusschen vliegen in 1910 en vlie
gen in 1935 en 1936. Wat toen een gebeur
tenis was, is nu heel erg gewoon gewor
den.
Vluchten van 5 tot 10 minuten werden
wonderbaarlijk genoemd. Verstraeten
vloog ettelijke minuten en heeft in totaal
ook gedurende de Alkmaarsche vliegweek
15 vluchten gedaan. Iets wonderbaarlijks
voor dien tijd!
Maar het blijkt herhaaldelijk Alk
maar bofte door het schitterende weer: 't
was helder en bladstil! En wanneer het
had gewaaid, dan was Verstraeten netjes
op den grond gebleven.
Kom daar nu eens om!
Geen vluchten van zooveel minuten op
een hoogte van minder dan 100 M. Geen
afhankelijkheid van het weer. Onze K.L.
M.-ers vliegen op Londen, Parijs, Kopen
hagen, Berlijn, op Batavia, en als een toe
stel een paar minuten over tijd is, vindt
men dat vreemd
Regen en wind deren niet. Er wordt ge
vlogen op de minuut af.
In een kwart-eeuw is er veel veranderd.
De Gnome-motor met zijn 40 P.K. is ver
vangen door monsters met het tienvoudi
ge er van. En één motor is niet genoeg:
twee, drie, vier zoemende apparaten drij
ven toestellen de lucht in, toestellen, niet
van ijzerdraad, bamboes en linnen, maar
van stevig materiaal vervaardigd.
Wel is er veel veranderd in een kwart
eeuw. En als wij wel eens zeggen, dat „de
tijd vliegt", dan beseffen wij dit pas goed,
als wij zoo'n relaas lezen en daarbij be
denken, dat alles gebeurde slechts 25 jaar
geleden!
De luchtvaart is met sprongen vooruit
gegaan. De vooruitgang is niet in procen
ten uit te drukken.
Wat zullen wij over 25 jaar kunnen zeg
gen? Als wij dan nogmaals ditzelfde ver
haal schrijven, zal de vooruitgang nog
duidelijker in het oog springen. En mis
schien zullen wij onze schouders ophalen,
als wij dan nog eens lezen over Parmen-
tier, die in een recordtijd naar Australië
vloog en toen een prestatie leverde, die de
geheele wereld versteld deed staan.
De toekomst ligt in de lucht!
Dat wordt nog duidelijker als wij bo
venstaande nog eens gelezen hebben en
vergelijkingen gemaakt hebben met den
tegenwoordigen tijd!
jHecfitszakw
Twee en een half jaar gevangenis
straf geëischt.
Gistermiddag zette de Haarlemsche
Rechtbank de behandeling voort van
de zaak tegen den 56-jarigen vroege-
ren chef van het plaatskaarten-bureau
der Ned. Spoorwegen te Haarlem, die
terecht stond wegens verduistering van
ongeveer 137.000, gepleegd in de
jaren 1932, '33, '34 en '35.
Als getuige werd gehoord een accoun
tant der Directe Belastingen te Haar
lem. Des morgens was de zaak ge
schorst, omdat deze getuige door een
misverstand niet verschenen was, zoo
als we gisteren reeds meldden.
De accountant had de boekhouding van
het station gecontroleerd en over zijn be
vindingen rapport uitgebracht. De verduis
teringen beliepen een bedrag van ruim
137.000, doch zoover was na te gaan, had
verdachte in totaal ongeveer 100.000 voor
zijn speculaties gebruikt. Van dit verschil
kon de accountant geen verklaring geven,
evenmin als verdachte.
De president had bij het nalezen der
stukken het vermoeden gekregen, dat ver
dachte wel eens steekpenningen aan een
zijner superieuren had gegeven, hetgeen
wel een vreemd licht op de zaak zou wer
pen.
Verdachte bestreed, dat van steekpennin
gen sprake was geweest. Het geval had zich
eens voorgedaan, dat er in een der kassen
1000 te veel bleek te zijn, zoodat er dus
sprake moest zijn van een fout in de ad
ministratie. De bewuste superieur had er
toen voor gezorgd, dat geen maatregelen
tegen verdachte werden genomen en daar
na aan verdachte verteld, dat hij geld noo-
dig had voor de verpleging van een ziek
familielid. Verdachte had hem toen f 1000
geven, waartoe hij zich wel verplicht ge
voelde, zooals hij aan de rechtbank ver
klaarde.
Requisitoir.
In zijn requisitoir zei de officier van
justitie, mr. A. R. Andringa, dat verdachte
een zeer ernstig feit gepleegd heeft, door
groote bedragen, die hij uit hoofde van zijn
betrekking onder zich had, te verduisteren
om er mee te speculeeren. Spr. wilde reke
ning houden met de omstandigheid, dat de
contole niet was, zooals zij wezen moest,
waardoor de fraude over een zoo lange
periode kon loopen. Een verontschuldiging
was dit echter allerminst. Ten slotte eischte
de officier een gevangenisstraf van twee
jaar en zes maanden, met aftrek
van het voorarrest, dat thans ongeveer zes
maanden heeft geduurd.
De verdedigde, mr. Silvain Groen, be
toogde o.a. in zijn pleidooi, dat het met ver
dachte niet zoo ver gekomen zou zijn, als
de controle strenger was geweest. Ook de
bankbediende, die verdachte's financieele
transacties verzorgde, had zich moeten af
vragen, waar L. al het geld vandaan haal
de.
Het verschil tusschen het verduisterde
bedrag en het bedrag, dat L. in de trans
acties gestoken heeft, is zoo groot, dat het
wel opgevallen zou zijn als hij het ten
eigen bate gebruikt had. Zonder te willen
insinueeren vestigde pleiter er de aandacht
op, dat de financieele verhouding tusschen
L. en den bankbediende absoluut niet te
controleeren was, daar nimmer kwitanties
verstrekt werden. Ook was het pleiter op
gevallen, dat verdachte eens 4900 met den
bediende had afgerekend, waarvan in de
rekening-courant van de bank 3000 gulden
verantwoord was. Zelf had de bankbedien
de eens op de rekening van L. 900 opge
nomen, hetgeen volgens pleiter niet geoor
loofd was. Op den bediende wordt reeds
aandrang uitgeoefend om ongeveer 2000
provisie, welke hij genoten heeft, aan de
Ned. Spoorwegen te betalen.
Pleiter noemde eenige psychologische
factoren, die er toe hebben medegewerkt,
dat verdachte tot de daad gekomen is, en
verzocht een zoodanige straf op te leggen,
dat verdachte, die thans 57 jaar is, nog
eenigen tijd in zijn gezin kan terugkeeren.
De directie der Ned. Spoorwegen is bereid
gevonden geen faillissement van verdachte
aan te vragen.
De rechtbank zal op 23 Januari uitspraak
doen.
ZWARE STRAF NAAR DOOD DOOR
SCHULD.
Vandaag had zich voor de rechtbank te
Zutphen te verantwoorden de 27-jarige
chauffeur D. W. uit Enschede, die op 18 De
cember met zijn vrachtauto op het rijwiel
pad te Brummen den wielrijder Slijkhuis
had aangereden, tengevolge waarvan deze
was overleden.
De eisch luidde 4 maanden gevangenis
straf en 1 jaar ontzegging van de bevoegd
heid om motorrijtuigen te besturen.
MINISTER COLIJN BELEEDIGD.
Eén maand geëischt.
Een jeugdige meubelmaker zou op een
vergadering van de R. S. A. P. te Amers
foort den minister-president hebben belee-
digt; bovendien zou hij zich aan opruiing
hebben schuldig gemaakt.
De politierechter te Utrecht had verd.
wegens deze beide feiten tot twee maanden
gevangenisstraf veroordeeld. Verd. stond
gisteren voor het hof terecht; hij ontkende
de bedoeling te hebben gehad, den persoon
van den minister te beleedigen.
De jongeman gaf toe, in zijn rede te heb
ben gesproken over „vernietiging van dit
gezag". Hierbij had hij echter de middelen,
waaróp hij zich dit voorstelde te doen, niet
ter sprake gebracht.
De procureur-generaal, mr. Versteeg, was
het wat de tenlaste gelegde opruiing betreft,
met verd. eens. Het O. M. achtte hier geen
strafbare opruiing aanwezig, omdat niet
over geweldmiddelen was gesproken.
Wegens beleediging van minister Colijn
eischte het O. M. een gevangenisstraf van
één maand.
De verdedigster, mevr. mr. De Ruyter—
De Zeeuw, pleitte vrijspraak, daar h. L opzet
tot beleediging ontbrak.
Arrest 23 Januari.
Nog iets.
Een grondwerker uit Amersfoort, die iö
een politieke vergadering zijn geestver
wanten den raad had gegeven, om, wannee»
de huisbaas om huur kwam, hem hardhan
dig de deur uit te smijten, was door den
politierechter wegens opruiing tot een
maand gevangenisstraf veroordeeld.
Gisteren diende de zaak in hooger beroep
voor het Hof.
De procureur-generaal requireerde beves
tiging van het vonnis.
Arrest 23 Januari.
OUD-GEMEENTESECRETARIS VOOR DE
RECHTBANK.
Voor de rechtbank te 's-Hertogenboech
stond gisteren terecht de 53-jarige J. T„
oud-gemeente-secretaris van de gemeente
Veen (N.-Br.), die in de jaren 1932 en 1933
een bedrag van 3000 zou hebben ont
vreemd, ten nadeele van de gemeente Veen.
De verdachte bekende, dat hij zich een be
drag van 270,95 had toegeëigend, toebe-
hoorende aan de kas van „Armenzorg" te
Veen.
De president zei, dat toen de kas werd
gecontroleerd, er een tekort was van onge
veer 3000. De verdachte noemde dit on
mogelijk. De burgemeester van Veen, de
heer C. Landweer, zeide het tekort met zijn
wethouder te hebben ontdekt. De officier
van justitie achtte het ten laste gelegde be
wezen en voegde er aan toe, dat dit reeds de
tweede maal was dat de verdachte zich
schuldig maakte aan verduistering. Hij
requireerde een gevangenisstraf voor den
tijd van een jaar. De verdediger mr. baron
van Hugenpoth bepleitte op juridische gron
den vrijspraak of voorwaardelijke veroor
deeling.
Uitspraak over veertien dagen.
CONTROLEUR CRISIS-ZUIVEL-
CENTRALE BERECHT.
1jaar geëischt voor het giften
aannemen.
Een gewezen controleur der Crisis-
Zuivel-Centrale uit Stompwijk, thans ge
detineerd, heeft terecht gestaan voor de
Haagsche Rechtbank wegens het aannemen
van giften, in geld en in boter, hem ge
daan met de bedoeling om hem als ambte
naar, in strijd met zijn plicht, te bewegen
geen processenverbaal op te maken ter
zake van overtredingen der boterwet, ge
pleegd door een boterhandelaar te Stomp
wijk.
Verdachte, die de feiten gedeeltelijk toe
gaf, beweerde o.m., dat men hem eenige
malen boter in zijn tasch stopte, zonder
dat hij vooraf hiervan kennis droeg.
Volgens de verklaringen van den Ryks-
Zuivel-inspecteur zouden reeds eerder
knoeierijen hebben plaats gehad, die ter
kennis van getuige's voorganger werden
gebracht. Deze zou uit medelijden met den
verdachte geen vervolging hebben doen
instellen. Naar aanleiding hiervan merkte
de president, mr. Haga op, dat deze amb
tenaar dan mede in gebreke was, daar
het zijn plicht zou geweest zijn zulks wél
te doen.
Verdachte beweerde geen goed begrip
van zijn functie te hebben gehad. Hij was
belast met de controle op de menging van
boter, doch niet op de aanwezigheid van
boter.
De president zeide dat de verdachte den
naam van de Nederlandsche ambtenaren
door zijn handelingen door het slijk heeft
gehaald.
Het O. M., waargenomen door jhr. mr.
Van Asch van Wijck, noemde deze zaak
ernstig en treurig, want, zeide spr., men
generaliseerd zoo graag en wrijft aan een
geheel corps aan wat een enkeling misdoet.
De officier oefende scherpe critiek uit op
den tak van dienst, die de justitie onwe
tend laat van zeer ernstige feiten, welke
somtijds in de dagbladen worden gepubli
ceerd en daardoor aanleiding geven, dat
het publiek gaat generaliseeren en critiek
uitoefenen op het gezag, inet name op de
overheid en zelfs op de justitie.
Spr. wees op de langdurige periode,
waarover deze knoeierijen loopen, en vor
derde ten slotte tegen verdachte 1% jaar
gevangenisstraf.
Jhr. mr. Sandberg, de verdediging voe
rend, zeide, dat zijn cliënt op 58-jarigen
leeftijd voor het eerst strafbare feiten be
gint te plegen. Op zijn vorig leven rust
geen smet, blijkens informaties, door plei
ter ingewonnen.
Hier rijst de vraag: is deze verdachte
als ambtenaar strafbaar? De Rijkszuivel-
inspecteur zond de klacht niet door, omdat
het z.i. zijn dienst niet betrof, want ver
dachte was geen visiteur, doch mengcon-
troleur.
Pleiter noemde de dagvaarding onjuist,
mede omdat verdachte geen bevoegdheid
bezat, zonder speciale machtiging de door
hem bezochte perceelen te betreden, en
hij concludeerde tot vrijspraak. Na re- en
dupliek bepaalde de rechtbank de uit
spraak op 23 Januari a.s.
Omkooping,
Vervolgens stond terecht een koopman
uit Stompwijk, verdacht van omkooperij
van den verdachte uit de vorige zaak, die
thans als getuige werd gehoord. Deze laat
ste verklaarde &nige malen geld en boter
te hebben ontvangen als belooning voor
het niet-opmaken van proces-verbaal, hoe
wel verdachte wist, dat boter, bestemd
voor vermenging met margarine .clandes
tien werd vervoerd.
Op verzoek van den verdediger werden
eenige getuigen gehoord, die volgens den
verdachte, allen met den vorigen verdach
te hebben geknoeid. Getuigen verklaarden
onder eede, dat dit nimmer was geschied.
Verdachte zeide, de speelbal van de pon-
