VOLKSVERHUIZING NAAR PAR|j$
DIVERSE MEENINGEN.
Hoe de Hollanders naar Parijs trokk»n
er hun gees drift uitten.
„Wij zijn n et bang".
DE TWEEDE KLASSEPS
Wat de Alkmaarsche boys
deden.
Van de Alkmaar-elftallen,
geen kans een goeden aanval op te zetten
en wanneer zulks dan gebeurde was het
systeem zoo doorzichtig, dat de Holland-
sche backs en middenlinie er steeds raad
mee wisten. Bovendien ontbrak aan de
aanvallen de finishing touch waardoor de
kansen die de tricolore'n nog kregen, toch
onbenut moesten blijven. Het geheele ge
vaar van den aanval bestond voornamelijk
in den middenvoor.
De middenlinie deed het niet kwaad; zij
mag nog als het allerbeste deel van de
ploeg worden aangemerkt, zij zorgde er
althans voor, dat er zoo nu en dan perioden
waren, o.a. voor de rust en eenigen tijd na
de pauze waarin de Franschen een licht
veldoverwicht konden verkrijgen.
Het achtertrio wisselde goede met slechte
momenten af en moet voor een niet onbe
langrijk deel mede verantwoordelijk ge
steld worden voor de groote nederlaag.
Veelal waren de heeren niet opgewassen
tegen de Hollandsche aanvallen, hetgeen
nogal eens fluitconcerten ontlokte.
Van Heel en zyn mannen.
Van de Hollandsche spelers individueel
mogen er enkele met meer dan gewone
waardeering worden vermeld.
Daarvan neemt doelman Halle een
eerste plaats in. De Deventenaar, die
steeds meer blijk geeft de aangewezen
man voor deze ploeg te zijn, heeft het over
het algemeen niet zoo heel zwaar gehad,
maar toch had hij ruimschoots de gelegen
heid zijn talenten te toonen. Hij leverde
het hem, evenals in Ierland, weer een
penalty te stoppen en daarnaast heeft hij
door zijn kalm en doordacht opstellen en
uitloopen bewondering gewekt.
Dan was er Bakhuys, die terecht door
de Franschen als „terrible" gekwalificeerd
werd. De H.B.S.-er had weer echt zijn
dag. Hij zwoegde en sjouwde, dat het een
lust was om te zien; hij verdeelde het spel
uitstekend en knalde er lustig op los. Drie
doelpunten waren zeker de juiste beloo
ning voor zijn verrichtingen. Een juweel
van een speler.
Van Heel.
In de middenlinie deed van Heel, de
rjubileerende aanvoerder, het op zijn be
kende manier; heel rustig, maar uiterst
doelmatig. Ondanks de moeilijkheden van
het veld, gaf hij herhaaldelijk blijk van
zyn technisch kunnen.
Ook Pauwe was er goed in. Als een
terrier zat hij zijn tegenstanders op het
lijf, zoodat dezen de grootste moeite had
den langs hem heen te komen. Gelukte dit
al eens, dan had hij meestal toch gelegen
heid, om zich te herstellen. In het stuw.m
en voeden van den aanval heeft hij ook
zijn groote aandeel gehad.
Wij mogen ons
jelukkig prijzen,
dat Anderiessen
weerhouden is
kunnen worden
zijn internationale
carrière eraan te
geven. De Amster
dammer speelde
verdedigend weer
een eerste viool
en was ook aan
vallend herhaal
delijk goed op
dreef. Hij loste
zelfs nog enkele schoten, doch had daar-
•mee geen succes.
Van de vleugelspelers was van Nellen
ditmaal wel de beste. Hy was snel en
levendig en zijn voorzetten en schoten
vormden een constante bedreiging voor de
Fransche vesting.
Anderiessen.
Van Nellen
Wels
De kleine Wels was wat minder bewege
lijk, handig en doortastend dan gewoondijk
pn dat is misschien wel een van de rede
nen, waarom hij, vooral in de eerste helft,
minder vaak in het offensief werd betrok
ken dan de Delftenaar. Nochtans was de
Gorkummer alleszins voldoende.
Smit, wy zeiden het reeds eerder, spaar
de zich en was daardoor minder opvallend
dan gewoonlijk. Hij speel
de evenwel als zwerver
een prima partij en vol
deed als aanvulling van
de middenlinie uitstekend.
Doordat hij wat aan snel
heid moest missen, kwam
hij in den aanval niet zoo
op den voorgrond. Wan
neer hij weer fit is, zal
dat echter wel weer ver-
Smit anderen.
Drok heeft zich heel nuttig getoond. In
de eerste helft deed hij weliswaar weinig
opvallend werk, doch na de pauze had hij
een zeer werkzaam aandeel in het succes
en het eene doelpunt, dat hij voor zijn re
kening nam, was een mooi bewijs van snel
reageeren en helderheid van geest. De Rot
terdammer mag tevreden zijn; wij zijn het
met hem.
Van de backs hebben wij reeds geschre
ven, dat zij het minst betrouwbare deel van
de ploeg vormden. Speciaal Weber bleef
onder den normalen vorm. Hij had moeite
met het opruimen en wellicht, doordat hij
lastig kon starten, liet hij zich nog al eens
passeeren. Gelukkig had dit door de on
macht der Franschen geen nadeelige gevol
gen. Een bezwaar was, dat hij nog al eens
zijn heil zocht in forsch spel.
Caldenhove was er in den aanvang ook
niet zoo heel goed in, doch later herstelde
hij zich kranig en hij heeft toen menige
moeilijke situatie bevredigend weten op te
lossen. Dat hij feitelijk door onoordeelkun
dig wegwerken van den bal de directe aan
leiding was voor het eenige Fransche doel
punt, vergeven wij hem gaarne.
De Fransche spelers.
Bij de Franschen maakte doelman Liense
aanvankelijk een onzekeren indruk. Hij liet
den gladden bal enkele malen uit de han
den vallen en het eerste door Bakhuijs ge
scoorde doelpunt, was daarvan een gevolg.
Later bewees hij echter ook nog wel andere
pijlen op zijn boog te hebben.
Bij de beide backs trad de kleurling
Diagne het meest op den voorgrond door re
soluut en krachtig ingrijpen. Mattier was
uitgesproken zijn mindere en had stellig
zijn dag niet.
In de middenlinie trad de spil Verriest
het meest op den voorgrond door zijn harde
werken en goede, technische gaven. Hij be
hoorde tot de allerbesten van de Fransche
ploeg.
Aanvoerder Delfour deed zijn uiterste
best, deed het niet kwaad, maar kon toch
niet tippen aan Verriest. Gabrillargues zag
zich gedwongen na eenigen tijd wegens een
blessure plaats in te ruimen voor den te
ruggetrokken Banide, die een goede partij
vertolkte, zonder tot groote dingen in staat
te zijn. Een verzwakking der middenlinie
beteekende deze verandering geenszins.
De gevaarlijkste man en de besten voet
baller der voorhoede was Courtois, die
evenwel te weinig steun ondervond. Het
eene doelpunt, dat hy scoorde, was wel een
goede belooning voor zijn verdiensten.
De beide vleugelspelers, Nuic en Monsail-
lier, op wie by voorbaat reeds veel kritiek
was uitgeoefend, waren het allerzwakste
deel der Fransche ploeg. Speciaal de rechts
buiten presteerde bitter weinig. Toen voor
de rust Nuic werd vervangen door Aston,
beteekende zulks een beduidende verbete
ring.
Van de beide spelers, die volgens het toe
gepaste W-systeem meest teruggetrokken
opereerden, was over het algemeen niet
veel te merken. Cheuva was nog de beste
en hij was althans gevaarlijker dan Vei-
nante
De scheidsrechter.
De scheidsrechter was niet altyd even
sterk op buitenspel en onthield Holland een
penalty, toen Smit binnen de beruchte lij
nen leelijk werd gehaakt.
De Crt. heeft o.a. verschillende spelers,
Nederlandsche en Fransche, en aan meer
dere officials hun meening gevraagd over
het spel en den wedstrijd. Men leze:
Herberts: Namen van goede of min
der goede Hollandsche spelers wil ik niet
noemen en ik mag mij er ditmaal toe be
palen myn groote dankbaarheid uit te
spreken over de toewijding van onze spe
lers, allen zonder een uitzondering. De
lust, waarmede zij telkens weer beginnen
aan een nieuwen wedstrijd is prijzens
waardig. Deze zege is ook een overwin
ning voor onze mentaltraining. Onze uit
blinkers? Bakhuys, Van Heel, Anderiesen
en Halle. By de Franschen was Diagne een
moeilijk te bespelen back.
Nederland was vrij veel sterker en ons
team heeft over het geheel genomen
ook voldaan. Bakhuys blonk uit door zijn
schitterend positie-keepen. Ook Van Heel
speelde uitmuntend, terwijl Anderiesen
nog steeds onze beste spil is. Het Fran
sche voetbal was onbeheerscht en slordig
shortpassing.
T r i e b e 1: Een alleszins verdiende over
winning van een goed elftal met enkele
zwakke plaatsen. Wat heeft Van Heel een
formidabelen wedstrijd gespeeld op het
zware glibberige terrein. Hy heeft hier wel
voor ons aller oogen gedemonstreerd, dat
hy allesbehalve op zijn retour is. Ik zou
bijna zeggen, integendeel. Wel ben ik van
meening, dat zijn spel in Dublin nog beter
was.
Otto de Vries: Ik ben zeer tevre
den over het spel en voor alles ben ik blij
voor den jubilaris Van Heel, die er zelf
hard aan heeft meegewerkt dit verbluffen
de resultaat te behalen. Zeker, ik weet,
dat er zwakke plekken waren, maar door
een speciale training kunnen wij er die
wel uitdokteren. Bakhuys speelde een
prachtigen wedstrijd en ook over Smit ben
ik voldaan. Hij heeft zich goed van zijn op
dracht gekweten. Niet te veel schieten, ten
einde zijn voet te sparen en zich geheel
wijden aan het doorgeven van den bal.
Aston en Courtois vond ik de besten bij de
tegenpartij. Een groote fout was het, dat
Verriest na het derde doelpunt niet direct
naar voren is gegaan om zoodoende de
zaak te forceeren. Want voor de rust heb
ben wij naar mijn meening beter gespeeld
dan daarna, al zouden de gemaakte doel
punten dat niet zeggen. Onze beste man?
Zonder twijfel Bakhuys. En de Franschen?
Zij vormden een team zonder eenig ver
band, hetgeen vooral het gevolg was van
de omstandigheid, dat de spil zich al te
veel met Bakhuys bezighield. En dan het
was een team zonder rechtsbuiten. Goede
spelers hadden zy in Mattier, Delfour en
Courtois.
M u n d t: Feitelijk is het overbodig te zeg
gen, dat deze overwinning verdiend is. De
jongens hebben door veel beter spel dan de
Fransche profs dezen totaal overspeeld, al
thans na de rust. Ook in de eerste helft
waren zy al veel beter, doch toen het 30
en daarna 40 werd, was er voor mij feite
lijk maar één elftal: het onze. Ik vind het
vooral voor van Heel en Anderiesen, die
beiden een hunner beste wedstrijden hebben
gespeeld, prettig, dat deze groote overwin
ning door goed spel werd behaald, omdat
zii het zijn van wie men algemeen dacht,
dat zij op hun retour waren. Voor Halle's
prestaties heb ik maar één woord: schitte
rend. De Franschen hebben op mij logischer
wijze geen grootschen indruk gemaakt,
dcch desondanks bewezen Delfoi.r en Cour
tois van klasse te zijn. Met een beetje meer
steun van zijn binnenspelers had deze laat
ste Halle voor lastige problemen kunnen
stellen.
Glendenning: Het was natuurlijk
een dik verdiende overwinning Al onze
spelers hebben zich tot het einde toe voor
de volle honderd proceent gegeven, en on
danks de groote overwinning vond ik het
toch een zwaren wedstrijd voor hen. Cour
tois was bij de Franschen de gevaarlijke
man.
H a 11 e: Of ik het wist, dat ik de penalty
zou houden? Natuurlijk niet, dat kan toch
niet. En op onze vraag of hij nu niet langza
merhand strafschoppen tegen zich krijgen
prettig gaat vinden, antwoordde onze emi
nente doelverdediger op Halle's verontwaar
digden toon: Hoe komt u daar nou by, 't is
toch altyd nog maar van elf meter afstand
dat ze schieten mogen.
De Franschen in hun kleedkamer.
Midden in het zaaltje staat trainer
K i m p t o n. „Splendid, the Dutch team",
dat is het eerste yas hy zegt, wanneer we
hem zyn oordeel vragen. „En een overwin
ning die in alle opzichten verdiend is".
„Vindt u niet, dat de cyfers te hoog
zi)n?"
„Absoluut niet, u hebt een prachtige
voorhoede, in het byzonder en in het alge
meen een ploeg, die in alle opzichten sluit.
Men had my verteld, dat de achterhoede
zwak was! Kom nou! dat valt toch heusch
wel mee! En wat kunnen wy daartegen
over stellen? Niets was er by ons, absoluut
niets! Slechte vleugelspelers, en een ach
terhoede die maar zóó zóó was.
En de beste spelers?
By ons Courtois, Delfour en Verriest, en
by u zou ik ze eigenlyk allemaal moeten
opnoemen, maar ik zal volstaan met de
voorhoede. Zyn me dat kerels!
Die Bakhuys.
Achter Kimpton staat Liense zyn das te
strikken. Hy heeft het gesprek gevolgd, en
met zyn heerlyk Marseillaansch accent,
valt hy in: Ce Bakhuys est drolement fort,
brrr
Ik ben van meening, dat ik behoorlyk ge
speeld heb, en dat ik gekeerd heb, wat ik
houden kon, maar daar kan ik niet tegen
op. Zoo'n centervoor heb ik van m'n leven
niet voor me gehad. En als hij het nu
maar alleen was geweest, dan zou het
misschien nog gegaan zijn, maar ze kunnen
allemaal schieten in die Hollandsche voor
hoede", laat hy er met komische verbazing
op volgen.
Met stukjes suiker en citroen, met warm
water en handdoeken tracht de voorzitter
van de technische commissie, de heer Bar-
reau, de groote verantwoordelyke voor de
samenstelilng der Fransche ploeg, zich
verdienstelyk te maken.
„Mijn indruk?", antwoordt hy op onze
vraag.
„Ik weet werkelyk niet, waaraan deze
slechte vertooning te wyten is, misschien
aan de zware matches tydens de Kerst- en
Nieuwjaarsdagen, maar myn hulde aan de
Hollandsche ploeg! Wat een snelheid en
wat een virtuositeit! Zoo'n team samen
stellen, dat moet een genot zyn!"
En verder gaat de arme heer Barreau, en
met handdoeken, suiker en warm water,
tracht hy het schrikbeeld van de komende
en onafwendbare critiek te vergeten.
Een Fransche persstem.
Het Parysche blad „Intransigeant" schryft
in zyn avondeditie o.a.: „met 61 is de
Fransche ploeg verslagen. Beslist en regel
matig verslagen. Er zyn matches waarvan
men zeggen kan, dat het geluk er zyn rol
in gespeeld heeft. Wie zou dit vandaag
kunnen beweren, zonder dat de 32.000 toe
schouwers van de match er niet om zou
den glimlachen? En toch moet erkend wor
den dat gedurende die negentig minuten 't
tricolorenelftal niet werkelyk onder den
voet geloopen is. Men kan zelfs zeggen,
dat op beide terreinhelften evenveel ge
speeld werd en dat zelfs na de rust de tri-
coloren zich meestal op de helft van de te
genstanders bewogen. Maar waar vooral
op gewezen moet worden, dat is dat de be
zoekers onophoudelyk alle gelegenheden,
die zich aanboden, omzetten in gevaariyke
doorbraken en steeds angstaanjagend
doortastende aanvallen.
Van het eerste oogenblik af toonde de
middenlinie een duideiyke superioriteit
boven de onze, wat betreft het nauwkeurig
aangeven aan de v| rhoede. En deze laatste
toonde, dat zy den bal wist te bewaren en
vooral, dat zij de goede methode bezit, n.1.
dat zy met beslistheid los kan stormen op 't
vijandig doel en de kans wagen telkens als
de gelegenheid zich voordoet".
Na opgemerkt te hebben, dat Courtois de
eer wist te redden, dank zij een serie fou
ten van de Nederlandsche verdediging, gaat
het blad verder, niettegenstaande het prach
tige werk van de voorhoede en het onver
moeide talent van de middenlinie is de Hol
landsche ploeg niet zonder fouten. Zooals
men wist, was de verdediging niet absoluut
zeker. Men kan haar passeeren zoowel door
combineeren als door snelheid, doch de
trlcoloren-aanvalslinie was niet van die
kracht om haar te overheerschen, terwyl de
voorhoede van Holland zich superieur toon
de boven onze verdediging, eiken keer dat
zy een aanval ondernam. Noemen wy met
de meeste eer Bakhuys, de beste midden
voor van het continentale Europa en loven
wy zyn kameraden, Smit, Wels, Van Nellen
en Drok, die allen uitstekend waren. Ver
melden we nog, dat zoowel Van Heel als
Paauwe vleugelshaiven waren van aller
eerste kracht en Anderiesen een werkelyke
spelorganisator. Van de beide achterspelers
was Weber de zekerste en wy zien niet wat
aan Halle zou kunnen verweten worden.
en
Rogenbuien in massa.
(Van onzen R.-redacteur.)
Holland heet volgens den dichter het land
van gure koude regen te zyn. Blykbaar is
onze Bilderdyk wat eenzydig geweest, toen
hy toornde over de vaderlandsche weersom
standigheden, want geiyk heden ten dage
het geval is, zal het ook toen geweest zyn:
het kan elders, in vreemde landen, niet min
der mistig, niet minder nat zyn. Daarvan
kunen thans de Nederlanders, die hun na
tionale voetbalelftal naar de Fransche
hoofdstad gevolgd waren, met recht getui
gen. Onafgebroken daalde Zondagmorgen
uit grauwe luchten de regen neer op het
Parijsche asfalt, toen onze voetbalminnen de
vaderlanders bezit namen van de café s
rondom het Gare du Nord. teneinde de ver
moeienissen van een nachtelijke treinreis
met een heeriyke warme dronk te verdry-
ven.
Eigenlyk leek deze intocht op een groote
volksverhuizing. Het was een nationale
familie van sportbroeders, die hier het on
volprezen Parys betraden met de bedoeling.
Holland's prestatie van aangezicht tot aan
gezicht te aanschouwen. Vier extra-treinen,
waarvan een zelfs de verdubbeling was van
de gewone nachtsneltrein, benevens een
respectabel aantal van overigens alles be
halve kleine autobussen, brachten de
enthousiaste supporters in groote drommen
naar de boulevards.
Maar voor wy daar waren, is er nog heel
wat aan deze nachtelyke tocht te pas ge
komen. Wat dat dan wel allemaal was? Na-
tuurlyk, „de kip op de kippenstok" van
Louis Davids. Precies! Als wij, Hollanders,
kunnen zingen, dan zingen wij mee, en of!
Maar „al leit die kip dan ook geen ei", toch
waren er in den nachttrein, waarin ook
schryver dezes zich voor de lezers van dit
blad bevond, ettelyke e# ren van collega-
kippen, die haar heeren en meesters niet
teleur stelden: eitjes in groote overvloed,
hard en zachte, met tafel- of keukenzout te
kust en te keur. Daar hadden de huismoe
ders en de automaten wel voor gezorgd
Zonder leeftocht waren wy van de stokjes
in casu van de derde klas houten fauteuil
tjes gevallen, nu wy zoo acht uur aan eer.
stuk dwars door den Europeeschen nacht
moesten razen. Vandaar dan ook, dat meer
genoemde eitjes in gezelschap bleken te zyn
van heele en halve houtsnippen, croquante
croquetten, sappig ooft, en pinda-pinda. Ja.
er was zelfs een gebraden kip aanwezig,
volgens aan wy zingen van een radiokok tot
eetbaren vorm bewerkt en toegedekt met
een geroosterd half witje. Lezers, er zijn
verscheidene soorten van treinen: boemel-
treinen, dieseltreinen, stroomlyn-treinen,
boottreinen, posttreinen, opera-treinen,
nacht-treinen. Dit was evenwel een voetbal-
trein, annex rydende cafétaria voor elke
reiziger op zyn eigen of gemeenschappelijke
houtje, voorzien overigens van rood-wit-
blauwe vlaggen (voor Bakhuys en zyn pun-
tenregen) zooals de krantenjongen in Roo
sendaal riep, alsmede, dank zy het inge-
nieuse idee van iemand met vooruitziende
blik, een plank op paaltjes, dat een onder
deze omstandigheden niet te evcngr
kaart tafeltje bleek te zyn. ,et1
Dat de reis door een flinke vertr».^
langer werd, heeft geen invloed u*®6
oefend op het humeur van den „ultvindf
en zyn omgeving, want is het geen forn.r
dabele luxe tusschen de wielen de aas v
troef te mogen uitspelen, onder comfort
bele omstandigheden, die de toets van ve
gelyking met het wekeiyksche kaartavond
je thuis in Holland alleszins kunnen door
staan?
Intusschen, wel was het wat later dan in
het vooruitzicht was gesteld, Parys —ntl
bereikt. En wy zeiden het reeds, onder *2
staag neersiepelende regen werden de stra.
ten in de omgeving van het station stormen!
derhand ingenomen, een gebeurtenis, waar!
van de daar opgestelde Nederlandsche foto.
graten en filmmenschen profyt trokken. 1
Als er op dat moment ook geluidsfilm aan
te pas is gekomen, zal zyn vastgelegd, dat
de krygsliederen der vreemde veroveraar»
getuigden van een overvloed van moed, al
zullen de Pary zenaars, die daar op dat ino-
ment in de buurt waren, het „wy zyn niet
bang" eerder voor een lied van Russische
afkomst hebben gehouden, zoomin als zjj
iets hebben begrepen van de verzekering bij
herhaling dat deze vroolyke vreemdelingen
er gaarne voor uit wilden komen, toffe jon-
gens te zUn.
Wel zullen de Paryzenaars een hecht col-
lectiviteitsgevoel geconstateerd hebben,
want men ging „en masse" naar de van Hol-
land uit voor de verschillende vereenigin.
gen, clubs en gezelschappen besproken ho-
tels, teneinde zich wat te verfrisschen en
nieuwe kracht op te doen voor een ver-
moeienden dag. Die daar niet toe behoor
den, omdat zy op hun eentje waren geko
men, sloten zich toch by elkaar aan, zoodat
toen in het middaguur het stadion aan
het „Pare des Prinees" zyn poorten opende,
een groote Nederlandsche familie de voor
haar gereserveerde tribunes bezette. Het
succes der onzen heeft het saamhoorigheidf»
gevoel nog aangewakkerd, daar het zelfs
opgevoerd werd tot een laaiende betooging
van vaderlandsche geestdrift. Wie geen
plaats had kunnen veroveren rondom het
strydperk, vond een compensatie in de ca-
fé's buiten het stadion, waar de radio het
verslag van den Franschen Han Hollander
deed hooren en de wedstryd niet minder
het middelpunt der belangstelling vormde.
Men kan zich indenken dat al naar mate
het einde van FrankrykNederland naden
de. het voor de Franschen een meer en
meer teleurstellende wedstryd werd, ter
wyl Nederland met de minuut meer reden
kreeg het zwaaien van zyn rood-wit-blauw
en oranje vlaggen onafgebroken voort lts
zetten. Steeds vrooiyker werd de stemafcf
en zy is dat gebleven ook by het weer rug
waarts keeren in de tot berstens toe gevA»
de metro, in de speciale autobussen, later h
de restaurants, waar men met de Paryze
naars de avondmaaltyd gebruikte, en ten
slotte, hoe kan het ook anders, in de oor-
den des vermaaks. waar een opgewekt af
scheid is gevierd van deze zoo belangwek-
kenden dag.
Kortom: wy zyn naar Parys geweest; het
was er een reuze-feest!
Voetbal.
Ondanks den interland-wedstrijd in
Parys was voor de tweede klas B toch nog
de wedstryd SpartaanO. S. V. vastge
steld.
Op 't O.S.V.-terrein hebben de Amster
dammers indertyd 'n 6-2 zege weten te be
halen, doch thans beten de Oostzaners
beter van zich af en namen één punt mee
naar huis. De wedstryd eindigde in een
22 gelyk spel. Spartaan gaat hierdoor
twee plaatsen hooger, terwyl O. S. V.
voorloopig de tweede plaats inneemt, zoo
als onderstaande stand laat zien.
Velox 10 8 2 0 38—21 18
O. S. V. 12 6 2 4 28—27 14
W.-Frisia 9 6 11 21—15 13
W. F. C. 9 5 1 3 25—22 11
O. V. V. O. 11 4 3 4 15—18 11
Spartaan 12 3 4 5 29—27 10
Z. V. V. 9 4 1 4 20—21 9
Hilversum 11 3 3 5 2722 9
B. F. C. 11 1 4 6 14—22 6
Hercules 10 0 3 7 8—30 3
Er kwamen ondanks den interland
wedstrijd meer elftallen in actie, dan
aanvankeiyk verwacht werd. De voormid
dag-uren werden nog goed besteed en zelfs
het derde team kwam na een rustperiode
van twee maanden, ook weer eens aan de
beurt.
Het tweede elftal dat bezoek van Zil
vermeeuwen II had, trof het niet, dat met
een drietal invallers gespeeld moest wor
den en het feit, dat de geheele linkervleugel
nu van het grastapyt verdwenen was, deed
zich ongtwyfeld gelden. Bezien we ten
minste de scores over de laatste drie wed-
stryden (121), dan komt dit ten minste
wel tot uiting. We misten in elk geval den
man met de lange passen, die wel voor een
goed open spel zorg gedragen zou hebben,
nu werd er en vooral voor de rust
veel te kort gespeeld.
Het begin was overigens sensationeel. Bin
nen de minuut gaf de invaller linksbuiten
Nol, met een scherp schot zyn club de lei
ding en eenige tyd later konden de Zaan
dammers uit een missen van Poetskoke
gelyk (l—i) maken. Wat beide partyen
vei der ook beproefden, de Alkm. Boys scho
en zelfs tot driemaal toe tegen den lat, het
lukte met en de rood-witten hebben dus een
os aar punt ingeboet. De volgende keer
beter Boysl De kans is nog mooil
dC,rd! •Jftallers brachten een bezoek
yer,k'd8 11 en hadden °k "1 met inval
len. te kampen. Ook hier zat het de rood-
witten niet mee, het einde bracht hen een
onverdiende 21-nederlaag.
Het vierde team mocht eveneens niet het
zoet der overwinning smaken, ondanks tl
het gezwoeg binnen de lynen. Een 03-ack-
terstand werd mooi ingeloopen en eenmaal
werd het zelfs 44. De arbiter keurde ech
ter het laatste doelpunt af en dit werd te
vens den inzet van de 36-nederlaag. tegen
het bezoekende Egmondsche Boys L
De A-adspiranten zonden de UitgeestiT-
dito's met een 6—O-nederlaag naar huis, ter
wijl de B-adspiranten het bezoekende Vrone
a met 61 klopten.
De d-adspiranten konden het op 't sport
park tegen de Alcmaria dito's niet bolwer
ken en gingen met 40 ten onder.
Na weken zyn eindelyk weer alle drie
lagere elftallen in actie geweest.
Het tweede moest den stryd aanbindt*
tegen het eerste elftal van Oudorp, waaf
tegen de eerste wedstryd met 9—3 ver
loren was. De spelers waren dus °t
revanche belust.
Op een zwaar en glad veld werd door
Alkmaar afgetrapt, doch doordat er nog
maar negen spelers van Alkmaar waren,
was deze numerieke minderheid indirect de
oorzaak, dat het tweede al niet in de eerst»
minuten de leiding kon nemen, daar
geen linksbinnen en rechtsbuiten was. ,.j
Na ongeveer 10 minuten was het «lft*
compleet en er kwam dan ook flink gang
in. Een doelpunt kon niet lang meer uiv
blyven. By een algemeenen aanval werd dt
bal eenige malen ingeschoten en gestopt,
doch eindelyk door den rechtsbuiten in O®®
doelpunt omgezet.
De meerderheid van Alkmaar kwam
duidelijk tot uiting. Wel deed Oudorp W®
nu en dan een uitval, doch de verdedigjflW
met Mulder aan 't hoofd wist daar wel iaa
mee, al moeten we eerlyk verklaren,
ook Vrouwe Fortuna vriendschap had tr
sloten met onzen doelwachter.
Nadat er eenige hoekschoppen van ljmfjp
op het Oudorp-doel waren gekomen,
alle weggewerkt werden, moest er na
geveer een half uur spelen een corn»
door den rechtsbuiten genomen word*® 2
Deze plaatste den bal goed voor doel enj£
linksbuiten kopte schitterend het twse°
doelpunt in (20).
Dit was Oudorp echter te veel en s®
beerde dan ook alles, en het gelukte
dan ook kort voor de rust door een mis
stand in de Alkmaar-verdediging o""
tegenpunt te scoren. mLM
Jammer, dat juist de Alkmaar-back.
over het geheel genomen een prun*
