DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Jubileum van de Fransche Republiek. n BxigelijAsch Ü&xdtmland No. 25 138e Jaargang Het honderdste kabinet in 65 jaar. DE NIEUWE REGEERING. Waf vandaag de aandacht trekt.,. RIJKS INSTITUUT VOOR DE VOLKSGEZONDHEID Directeur: Dr. W. Aeg- Timmerman V erklaring Het Rijks Instituut voor de Volksgezondheid te Utrecht heeft in den kleinhandel willekeurige pakjes "Blue Band" laten koopen door een ambtenaar in dienst van het Instituut# Deze pakjes werden geijkt op een bepaald gehalte aan het groeibevorderende vitamine A en het antirachitigche vltamiijQ door middel van biologisch onderzoek, Bij deze ijking bleek, dat bovengenoemde pakjes "Blue Band-i! ten minste' evenveel van' de beide vitamines bevatten als de beste Hollandsche grasboter, waaruit dus volgt, dat het gehal* te aan deze vitamines dat van de beste Hollandsche winterboter aanmerkelijk overtreft. De Directeur van het Rijks Instituut voor de Volksgezondheid ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden by vooruitbetaling voor Alkmaar 2. franco door het geheele Ryk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan #de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9, postgiro 37060. Telef- 3320, redactie 3330. Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: c. krak. Donderdag 30 Januari 1936 Hoofdredacteur: Ti. N. ADEMA. (Van onzen correspondent). Eindelijk en na tallooze vergeefsche pogingen heeft de oppositie tegen Pierre Laval dan toch haar zin gekregen, zij het niet in den openlijken parlemen tairen strijd, maar langs een omweg, „par la bande" zooals men dat hier met een biljartterm noemt, door het heen gaan van de radicale ministers. En Albert Sarraut is er met merkwaardige snelheid in geslaagd zijn kabinet in el kaar te zetten, dat juist het honderdste is sinds het bestaan van de Derde Repu bliek, en deswege, als „kabinet numero honderd", de noodige glossen te ver duren heeft gekregen Sarraut, die op zijn meer gevorderden leeftijd een soort van glimlachende philoso- phie is gaan toepassen, en persoonlijk nu niet zoo erg machtsbegeerig meer is, zou zich niet zooveel moeite gegeven hebben om te slagen als hij niet krachtdadig ter zijde gestaan en aangemoedigd was door twee ministers uit het afgetreden kabinet, Flan- din en MandeL Die hadden allebei hun bijzondere rede nen om minister te willen blijven. De eerst genoemde heeft er al lang naar gehaakt aan het hoofd te staan van den Quai d'Orsay, waarvoor hij zich bijzonder geschikt acht omdat hij zich steeds op de diplomatie heeft toegelegd. Maar daar komt nog bij dat hij graag een mooie ambtswoning wilde hou den, omdat hij daaraan zoo gewoongeraakt was. Tijdens zijn minister-presidentschap van November 1934 tot Juni 1935 had hij het er namelijk op aangestuurd het prachtige oude Hotel Matignon te laten inrichten als speciale woning voor den minister-president, en het was hem zóó goed bevallen dat hij er was blijven wonen, ook toen hij in het mjnisterie-Laval niet langer president, maar minister van Staat bleef. Hij vond het hard nu weer naar een gewoon appartement terug te moeten, en heeft zijn zin nu hij zijn in trek kan nemen in de vorstelijke zalen van den Quai d'Orsay. Wat Mandel betreft, deze heeft zich als minister van den post- en te- legraaf-dienst, waarmee het gewone publiek van alle ministeries het meest te maken heeft, zeer populair weten te maken door allerlei verbeteringen in te voeren, en wordt als een toekomstige minister-president beschouwd, waarvoor hij zeker de noodige capaciteiten heeft. Hij wenschte zeer zijn populariteit te kunnen blijven verzorgen, en werd dan ook als belooning voor de diensten bij het vormen van het ministerie bewezen aan de P. T. T. gehandhaafd. We zijn hier benieuwd naar de politiek, die we, in het bijzonder op buitenlandsch gebied, van het nieuwe kabinet te wachten hebben, want daarbij zal het tusschen twee gevaren moeten doorzeilen. De linksche groepen waren op Laval daarom zoo bij zonder gebeten, omdat hij Italië te veel de hand boven het hoofd hield, en naar hun zin veel te weinig een Volkenbondsman was, en Engeland in de voorstellen tot het be straffen van den aanval op Abessinië niet voldoende steunde. Daarom verklaarde Flandin. by de .vorming ook in zijn meer behoudende Kamergroep der „Alliance Dé- mocratique" dat hij het niet heelemaal met Laval eens geweest was op dat punt, hoewel naar buiten niemand daar ooit.wat van had gemerkt. Maar rechts is men slechts ge neigd Sarraut te steunen als hij doorgaat te doen zooals Laval gedaan heeft, en de toe passing der sancties voldoende remt om de vriendschap van Italië niet te verspelen. Het zal een ware koordedansers-handigheid vereischen. om onder deze omstandigheden een meerderheid te behalen en te houden! Maar aan den anderen kant heeft de sanctie kwestie veel .van haar scherpte verloren nu ook Engeland het daarmee wat kalmer schijnt te willen gaan aanleggen. En dan de verkiezingen staan voor de deur, zoodat dit kabinet er toch nooit een van langen duur kan zijn. Wordt het nu ook weei om vergeworpen, dan is de President van de Republiek vast van plein de Kamer nu maar alvast te ontbinden, opdat het land zich zoo spoedig mogelijk zal kunnen uitspreken. Daarom denkt men algemeen dat Sarraut het wel halen zal, en aanblijven tot half Februari de député's naar huis gaan om hun verkiezingscampagne te gaan voor bereiden. Het openbare leven. Intusschen blijft het hier in het openbare leven nog altijd tamelijk rumoerig. Zoo hebben in de afgeloopen week de studen ten van de Ecole de Droit voor de noodige afleiding gezorgd door hun staking, die „al gemeen" heette, maar dat volstrekt niet was. Het opgewonden volkje van het Quartier Latin is hier eigenlijk in een voortdurende beroering. Onder hen is het dat de recht- sche bonden, vooral de royalistische „Action Frangaise", in de eerste plaats hun propa ganda maken en hun aanhangers recru- teeren, en de reactie die dit bij de stu denten van links wekt heeft ten gevolge dat er in de buurt van de faculteiten nogal eens opstootjes zijn en vechtpartijen voorkomen, die ook binnen de gebouwen en tot in de collegezalen zelf worden voortgezet. In dit opzicht is vooral de rechtsgeleerde faculteit berucht. Wie aan de rust van de Nederlandsche gehoorzalen gewoon is en hier voor het eerst een college in de Ecole de Droit bijwoont staat verstomd over de wijze waarop het daar toegaat. De zalen zijn overvol, en wie wat laat komt moet zich maar met een ongemakkelijke staanplaats vergenoegen. Het is gewoonte den hoog leeraar bij zijn komst en na zijn college luid ruchtig te applaudisseeren, maar het is niet ongewoon dat, als de professor bekend staat als tot een bepaalde politieke partij te be- hooren, zich daaronder niet minder duide lijke bewijzen van afkeuring mengen, in den vorm van gefluit en allerlei uitroepen. Zelfs tijdens het college is het zelden heelemaal stil, want de hoorders wisselen met groote vrijmoedigheid hun indrukken, houden par ticuliere gesprekken, en gqven te kennen wat ze van de voordracht denken. Men be grijpt welk een omvang dit rumoer aan neemt wanneer er een bepaalde aanleiding bestaat om voor of tegen den professor te betoogen. Dat was ditmaal het geval ten opzichte van professor Jèze, op wien de rechtsche partijen sinds de behandeling van het Abes- sinische vraagstuk voor den Volkenbond zoo hevig gebeten zijn. Men neemt het hem zeer kwalijk dat hij zich door de regeering van den Negus als raadsman in dienst heeft laten nemen, en zich in die qualiteit te Genève heeft verstout meeningen te uiten, die ingingen tegen de opinie van de Fran sche regeering, zooals die in de redevoe ringen en interventies van Laval tot uiting kwam. Laval zelf heeft de liberale houding aangenomen het hem daarom niet lastig te maken, al was er inderdaad wel wat tegen te zeggen dat iemand, die in Rijksdienst is, zich op deze wijze openlijk en nog wel in het buitenland tegen zijn regeering keert. Toen nu bleek dat de regeering geen stap pen tegen den hoogleeraar nam, hebben de rechtsche partijen besloten zelf hun justitie uit te oefenen, en ze hebben hun aanhan gers onder de studenten aangezet, hem voortaan het houden van zijn colleges on mogelijk te maken. Hetgeen dan ook met zooveel kracht en geestdrift gebeurd is, dat prof. Jèze sindsdien op zijn colleges geen enkel verstaanbaar woord heeft kunnen uiten. Toen bleek dat de aanwezigheid van den deken der faculteit en zelfs van den rector- magnificus hierin geen verandering bracht, heeft men de Ecole de Droit gesloten. De studenten hebben daarop geantwoord door optochten in het Quartier Latin te houden om prof. Jèze te „conspueeren" zooals dat heet, en waarbij ze groote transparanten meevoerden, waarop stond dat Jèze, als hij blijkbaar oorlog wilde (dit omdat hij den wil van Italië hielp weerstreven) dan maar zelf moest gaan meevechten. „Sac au dos, Jèze!" heet dit in lapidairen vorm. En nog verder gaande hebben ze in alle faculteiten een „algemeene staking" afgekondigd, en hun collega's, die zich daaraan niet wensch- ten te storen, en toch college kwamen loo- pen, op krachtige wijze afgerost. Waarop de autoriteiten weer antwoordden door nu de heele universiteit te sluiten. Men mag aannemen dat, nu vandaag alle colleges weer begonnen zijn, deze betoogin gen wel weer tot 't verleden zullen behooren. Sinds de Sorbonne in 1250 werd opgericht zijn hier in de studentenwijk telkens van dergelijke opstootjes geweest, soms zoo erg, dat in de Middeleeuwen, toen alles hard handiger toeging, de universiteitsbestuurde ren enkele belhamels moesten doen opknoo- pen, om er den schrik in te krijgen. Zulke betoogingen is men dan ook hier wel ge woon. Maar het is toch niet onmogelijk dat den eersten tijd de door de rechtschen zoo gehate professor nog wel niet aan het woord zal kunnen komen. Voorloopig worden zijn colleges dan ook nog niet hervat zeer tot ongerief van de studenten, die hem ..loopen" moeten voor een examen, en die op deze wijze ernstig in hun studie worden belem merd. Want, jammer genoeg, het zijn altijd de meest serieuzen, de werkers, zij die zich, vooral in deze moeilijke tijden, hard moeten inspannen om zoo gauw mogelijk een car rière te kunnen beginnen, die het slachtoffer worden van dergelijke relletjes. DE INCIDENTEN TE CAIRO. De betoogingen te Caïro hebben gister den ganschen dag voort geduurd. Het is evenwel nergens meer tot ernstige botsingen geko men. Bij de manifestaties te Dazmanoer werd ook het administratiegebouw van den Delta-spoorweg, welke eigendom is van een Engelsche maatschappij, door de menigte be dreigd. Bij deze gelegenheid zou de Engel sche vlag zijn neergehaald en verscheurd. De kwestie der regeeringsvorming. In de kwestie der regeeringsvorming is nog geen beslissing gevallen. De besprekin gen duren nog voort. JAPANSCH DORP BEDOLVEN. In de provincie Foekoesjima is een dorp met 95 inwoners bedolven. Tot dusverre zijn 17 dooden bekend. WIND EN HAGEL. Uit Jujuy (Arg.) wordt gemeld, dat tenge volge van een hevigen wind met daaraan gepaard gaande hagelbuien aan de citruscul- tuufc in de provincie Jujuy een schade is aangericht van een half millioen pesos. DE MOORDENAARS VAN KONING ALEXANDER VAN JOEGO-SLAVIE. De wegens den moord op den koning van Zuid-Slavië beschuldigde Oestachi's, wier verdediger, zooals men zich zal herinneren, is afgevoerd van de lijst der advocaten, hebben tot den voorzitter van de Parijsche Kamer van Advocaten het verzoek gericht hun een bepaalden verdediger toe te wijzen. Indien hun verzoek niet mocht worden inge willigd, dan zouden zij in voedselstaking gaan. Men meent in deze actie een poging te zien tijd te winnen. BEDRIJFSONGEVAL IN DUITSCHLAND. Twee dooden. In de Amoniakfabrieken van Merseburg (leunawerke) is tijdens werkzaamheden in een zout-silo een tweetal arbeiders bedolven door neerstortende zoutmassa's. Zij konden eerst na geruimen tijd bevrijd worden en bleken toen reeds te zijn overleden. PROCES OVER DE VIJFLING VAN DIONNE. Een rechtskundige heeft een aanklacht in gediend tegen eenige handelsondernemingen, die hij er van beschuldigt de vijfling van de familie Dionne te exploiteeren. O.m. heeft hij een proces aangespannen tegen de Ro- chester New York Cy, welke Dionne-vijf- ling-poppen vervaardigt en in den handel brengt. Hij eischt een schadeloosstelling van 5000 alleen van deze maatschappij. In het geheel eischt hij van verschillende maat schappijen eenige honderd duizenden dol lars. Zooals men weet, houdt de Canadeesche regeering een wakend oog op de vijfling. De 100ste regeering in de republiek Frankrijk. (Dag. Overzicht). Na den dood van koning George. Koningin Mary dankt het volk. (Bui tenland). De oorlog in Oost-Afrika. (Buiten land). Een schandaal in onze voedbalwe reld; zware beschuldigingen voor P. E. C. (Sport). Dijk bij Velsen doorgebroken. (Bin nenland). Ernstige verkeersongevallen. (Bin nenland). De „Littoria" rijdt door Nederland. (Binnenland). Brutale inbraak in juwelierszaak te Utrecht. (Binnenland.) De zaak-Schaap uit Wormerveer voor de Haarlemsche rechtbank. (Rechtszaken.) Mr. Wendelaar spreekt te Alkmaar. (Stad.) Gemeenteraad van Alkmaar. (Stad) De 100.000 gevallen op 7208. (Staatsloterij). (Zie verder eventueel laatste berichten.) No.. eepioif 6» ,WMT*"C"WKI*1. 6CHRWVet« UTRECHT, STERRENBOSCH 1 - TEL. No. 1183J. POSTREKENING NO. 22894. 21 Januari^ 19a_£ WtREFFÏND* euUASENl Men geile»» tl) he» «ntwoortf neuwVeurlg W nummer, de degteeVenlng en het gntftrwgrjp ven dit gghrijw» t« egrmgltw. -

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1936 | | pagina 1