DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Jubileum van de Fransche Republiek.
n
BxigelijAsch
Ü&xdtmland
No. 25
138e Jaargang
Het honderdste kabinet in 65 jaar.
DE NIEUWE REGEERING.
Waf vandaag de
aandacht trekt.,.
RIJKS INSTITUUT VOOR DE VOLKSGEZONDHEID
Directeur: Dr. W. Aeg- Timmerman
V erklaring
Het Rijks Instituut voor de Volksgezondheid te Utrecht
heeft in den kleinhandel willekeurige pakjes "Blue Band" laten
koopen door een ambtenaar in dienst van het Instituut#
Deze pakjes werden geijkt op een bepaald gehalte aan het
groeibevorderende vitamine A en het antirachitigche vltamiijQ
door middel van biologisch onderzoek,
Bij deze ijking bleek, dat bovengenoemde pakjes "Blue Band-i!
ten minste' evenveel van' de beide vitamines bevatten als de
beste Hollandsche grasboter, waaruit dus volgt, dat het gehal*
te aan deze vitamines dat van de beste Hollandsche winterboter
aanmerkelijk overtreft.
De Directeur van het
Rijks Instituut voor de Volksgezondheid
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden by vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door het geheele Ryk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan #de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef- 3320, redactie 3330.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Directeur: c. krak. Donderdag 30 Januari 1936
Hoofdredacteur: Ti. N. ADEMA.
(Van onzen correspondent).
Eindelijk en na tallooze vergeefsche
pogingen heeft de oppositie tegen Pierre
Laval dan toch haar zin gekregen, zij
het niet in den openlijken parlemen
tairen strijd, maar langs een omweg,
„par la bande" zooals men dat hier met
een biljartterm noemt, door het heen
gaan van de radicale ministers. En
Albert Sarraut is er met merkwaardige
snelheid in geslaagd zijn kabinet in el
kaar te zetten, dat juist het honderdste
is sinds het bestaan van de Derde Repu
bliek, en deswege, als „kabinet numero
honderd", de noodige glossen te ver
duren heeft gekregen
Sarraut, die op zijn meer gevorderden
leeftijd een soort van glimlachende philoso-
phie is gaan toepassen, en persoonlijk nu
niet zoo erg machtsbegeerig meer is, zou
zich niet zooveel moeite gegeven hebben om
te slagen als hij niet krachtdadig ter zijde
gestaan en aangemoedigd was door twee
ministers uit het afgetreden kabinet, Flan-
din en MandeL
Die hadden allebei hun bijzondere rede
nen om minister te willen blijven. De eerst
genoemde heeft er al lang naar gehaakt aan
het hoofd te staan van den Quai d'Orsay,
waarvoor hij zich bijzonder geschikt acht
omdat hij zich steeds op de diplomatie heeft
toegelegd. Maar daar komt nog bij dat hij
graag een mooie ambtswoning wilde hou
den, omdat hij daaraan zoo gewoongeraakt
was. Tijdens zijn minister-presidentschap
van November 1934 tot Juni 1935 had hij het
er namelijk op aangestuurd het prachtige
oude Hotel Matignon te laten inrichten als
speciale woning voor den minister-president,
en het was hem zóó goed bevallen dat hij
er was blijven wonen, ook toen hij in het
mjnisterie-Laval niet langer president, maar
minister van Staat bleef. Hij vond het hard
nu weer naar een gewoon appartement terug
te moeten, en heeft zijn zin nu hij zijn in
trek kan nemen in de vorstelijke zalen van
den Quai d'Orsay. Wat Mandel betreft, deze
heeft zich als minister van den post- en te-
legraaf-dienst, waarmee het gewone publiek
van alle ministeries het meest te maken
heeft, zeer populair weten te maken door
allerlei verbeteringen in te voeren, en
wordt als een toekomstige minister-president
beschouwd, waarvoor hij zeker de noodige
capaciteiten heeft. Hij wenschte zeer zijn
populariteit te kunnen blijven verzorgen,
en werd dan ook als belooning voor de
diensten bij het vormen van het ministerie
bewezen aan de P. T. T. gehandhaafd.
We zijn hier benieuwd naar de politiek,
die we, in het bijzonder op buitenlandsch
gebied, van het nieuwe kabinet te wachten
hebben, want daarbij zal het tusschen twee
gevaren moeten doorzeilen. De linksche
groepen waren op Laval daarom zoo bij
zonder gebeten, omdat hij Italië te veel de
hand boven het hoofd hield, en naar hun zin
veel te weinig een Volkenbondsman was,
en Engeland in de voorstellen tot het be
straffen van den aanval op Abessinië niet
voldoende steunde. Daarom verklaarde
Flandin. by de .vorming ook in zijn meer
behoudende Kamergroep der „Alliance Dé-
mocratique" dat hij het niet heelemaal met
Laval eens geweest was op dat punt, hoewel
naar buiten niemand daar ooit.wat van had
gemerkt. Maar rechts is men slechts ge
neigd Sarraut te steunen als hij doorgaat te
doen zooals Laval gedaan heeft, en de toe
passing der sancties voldoende remt om de
vriendschap van Italië niet te verspelen.
Het zal een ware koordedansers-handigheid
vereischen. om onder deze omstandigheden
een meerderheid te behalen en te houden!
Maar aan den anderen kant heeft de sanctie
kwestie veel .van haar scherpte verloren nu
ook Engeland het daarmee wat kalmer
schijnt te willen gaan aanleggen. En dan
de verkiezingen staan voor de deur, zoodat
dit kabinet er toch nooit een van langen
duur kan zijn. Wordt het nu ook weei om
vergeworpen, dan is de President van de
Republiek vast van plein de Kamer nu maar
alvast te ontbinden, opdat het land zich zoo
spoedig mogelijk zal kunnen uitspreken.
Daarom denkt men algemeen dat Sarraut
het wel halen zal, en aanblijven tot half
Februari de député's naar huis gaan om
hun verkiezingscampagne te gaan voor
bereiden.
Het openbare leven.
Intusschen blijft het hier in het openbare
leven nog altijd tamelijk rumoerig. Zoo
hebben in de afgeloopen week de studen
ten van de Ecole de Droit voor de noodige
afleiding gezorgd door hun staking, die „al
gemeen" heette, maar dat volstrekt niet
was.
Het opgewonden volkje van het Quartier
Latin is hier eigenlijk in een voortdurende
beroering. Onder hen is het dat de recht-
sche bonden, vooral de royalistische „Action
Frangaise", in de eerste plaats hun propa
ganda maken en hun aanhangers recru-
teeren, en de reactie die dit bij de stu
denten van links wekt heeft ten gevolge dat
er in de buurt van de faculteiten nogal eens
opstootjes zijn en vechtpartijen voorkomen,
die ook binnen de gebouwen en tot in de
collegezalen zelf worden voortgezet.
In dit opzicht is vooral de rechtsgeleerde
faculteit berucht. Wie aan de rust van de
Nederlandsche gehoorzalen gewoon is en
hier voor het eerst een college in de Ecole
de Droit bijwoont staat verstomd over de
wijze waarop het daar toegaat. De zalen
zijn overvol, en wie wat laat komt moet zich
maar met een ongemakkelijke staanplaats
vergenoegen. Het is gewoonte den hoog
leeraar bij zijn komst en na zijn college luid
ruchtig te applaudisseeren, maar het is niet
ongewoon dat, als de professor bekend staat
als tot een bepaalde politieke partij te be-
hooren, zich daaronder niet minder duide
lijke bewijzen van afkeuring mengen, in den
vorm van gefluit en allerlei uitroepen. Zelfs
tijdens het college is het zelden heelemaal
stil, want de hoorders wisselen met groote
vrijmoedigheid hun indrukken, houden par
ticuliere gesprekken, en gqven te kennen
wat ze van de voordracht denken. Men be
grijpt welk een omvang dit rumoer aan
neemt wanneer er een bepaalde aanleiding
bestaat om voor of tegen den professor te
betoogen.
Dat was ditmaal het geval ten opzichte
van professor Jèze, op wien de rechtsche
partijen sinds de behandeling van het Abes-
sinische vraagstuk voor den Volkenbond
zoo hevig gebeten zijn. Men neemt het hem
zeer kwalijk dat hij zich door de regeering
van den Negus als raadsman in dienst heeft
laten nemen, en zich in die qualiteit te
Genève heeft verstout meeningen te uiten,
die ingingen tegen de opinie van de Fran
sche regeering, zooals die in de redevoe
ringen en interventies van Laval tot uiting
kwam. Laval zelf heeft de liberale houding
aangenomen het hem daarom niet lastig te
maken, al was er inderdaad wel wat tegen
te zeggen dat iemand, die in Rijksdienst is,
zich op deze wijze openlijk en nog wel in
het buitenland tegen zijn regeering keert.
Toen nu bleek dat de regeering geen stap
pen tegen den hoogleeraar nam, hebben de
rechtsche partijen besloten zelf hun justitie
uit te oefenen, en ze hebben hun aanhan
gers onder de studenten aangezet, hem
voortaan het houden van zijn colleges on
mogelijk te maken. Hetgeen dan ook met
zooveel kracht en geestdrift gebeurd is, dat
prof. Jèze sindsdien op zijn colleges geen
enkel verstaanbaar woord heeft kunnen
uiten.
Toen bleek dat de aanwezigheid van den
deken der faculteit en zelfs van den rector-
magnificus hierin geen verandering bracht,
heeft men de Ecole de Droit gesloten. De
studenten hebben daarop geantwoord door
optochten in het Quartier Latin te houden
om prof. Jèze te „conspueeren" zooals dat
heet, en waarbij ze groote transparanten
meevoerden, waarop stond dat Jèze, als hij
blijkbaar oorlog wilde (dit omdat hij den
wil van Italië hielp weerstreven) dan maar
zelf moest gaan meevechten. „Sac au dos,
Jèze!" heet dit in lapidairen vorm. En nog
verder gaande hebben ze in alle faculteiten
een „algemeene staking" afgekondigd, en
hun collega's, die zich daaraan niet wensch-
ten te storen, en toch college kwamen loo-
pen, op krachtige wijze afgerost. Waarop
de autoriteiten weer antwoordden door nu
de heele universiteit te sluiten.
Men mag aannemen dat, nu vandaag alle
colleges weer begonnen zijn, deze betoogin
gen wel weer tot 't verleden zullen behooren.
Sinds de Sorbonne in 1250 werd opgericht
zijn hier in de studentenwijk telkens van
dergelijke opstootjes geweest, soms zoo erg,
dat in de Middeleeuwen, toen alles hard
handiger toeging, de universiteitsbestuurde
ren enkele belhamels moesten doen opknoo-
pen, om er den schrik in te krijgen. Zulke
betoogingen is men dan ook hier wel ge
woon. Maar het is toch niet onmogelijk dat
den eersten tijd de door de rechtschen zoo
gehate professor nog wel niet aan het woord
zal kunnen komen. Voorloopig worden zijn
colleges dan ook nog niet hervat zeer tot
ongerief van de studenten, die hem ..loopen"
moeten voor een examen, en die op deze
wijze ernstig in hun studie worden belem
merd.
Want, jammer genoeg, het zijn altijd de
meest serieuzen, de werkers, zij die zich,
vooral in deze moeilijke tijden, hard moeten
inspannen om zoo gauw mogelijk een car
rière te kunnen beginnen, die het slachtoffer
worden van dergelijke relletjes.
DE INCIDENTEN TE CAIRO.
De betoogingen te Caïro hebben gister den
ganschen dag voort geduurd. Het is evenwel
nergens meer tot ernstige botsingen geko
men.
Bij de manifestaties te Dazmanoer werd
ook het administratiegebouw van den
Delta-spoorweg, welke eigendom is van een
Engelsche maatschappij, door de menigte be
dreigd. Bij deze gelegenheid zou de Engel
sche vlag zijn neergehaald en verscheurd.
De kwestie der regeeringsvorming.
In de kwestie der regeeringsvorming is
nog geen beslissing gevallen. De besprekin
gen duren nog voort.
JAPANSCH DORP BEDOLVEN.
In de provincie Foekoesjima is een dorp
met 95 inwoners bedolven. Tot dusverre zijn
17 dooden bekend.
WIND EN HAGEL.
Uit Jujuy (Arg.) wordt gemeld, dat tenge
volge van een hevigen wind met daaraan
gepaard gaande hagelbuien aan de citruscul-
tuufc in de provincie Jujuy een schade is
aangericht van een half millioen pesos.
DE MOORDENAARS VAN KONING
ALEXANDER VAN JOEGO-SLAVIE.
De wegens den moord op den koning van
Zuid-Slavië beschuldigde Oestachi's, wier
verdediger, zooals men zich zal herinneren,
is afgevoerd van de lijst der advocaten,
hebben tot den voorzitter van de Parijsche
Kamer van Advocaten het verzoek gericht
hun een bepaalden verdediger toe te wijzen.
Indien hun verzoek niet mocht worden inge
willigd, dan zouden zij in voedselstaking
gaan.
Men meent in deze actie een poging te
zien tijd te winnen.
BEDRIJFSONGEVAL IN DUITSCHLAND.
Twee dooden.
In de Amoniakfabrieken van Merseburg
(leunawerke) is tijdens werkzaamheden in
een zout-silo een tweetal arbeiders bedolven
door neerstortende zoutmassa's. Zij konden
eerst na geruimen tijd bevrijd worden en
bleken toen reeds te zijn overleden.
PROCES OVER DE VIJFLING VAN
DIONNE.
Een rechtskundige heeft een aanklacht in
gediend tegen eenige handelsondernemingen,
die hij er van beschuldigt de vijfling van de
familie Dionne te exploiteeren. O.m. heeft
hij een proces aangespannen tegen de Ro-
chester New York Cy, welke Dionne-vijf-
ling-poppen vervaardigt en in den handel
brengt. Hij eischt een schadeloosstelling van
5000 alleen van deze maatschappij. In het
geheel eischt hij van verschillende maat
schappijen eenige honderd duizenden dol
lars.
Zooals men weet, houdt de Canadeesche
regeering een wakend oog op de vijfling.
De 100ste regeering in de republiek
Frankrijk. (Dag. Overzicht).
Na den dood van koning George.
Koningin Mary dankt het volk. (Bui
tenland).
De oorlog in Oost-Afrika. (Buiten
land).
Een schandaal in onze voedbalwe
reld; zware beschuldigingen voor
P. E. C. (Sport).
Dijk bij Velsen doorgebroken. (Bin
nenland).
Ernstige verkeersongevallen. (Bin
nenland).
De „Littoria" rijdt door Nederland.
(Binnenland).
Brutale inbraak in juwelierszaak
te Utrecht. (Binnenland.)
De zaak-Schaap uit Wormerveer
voor de Haarlemsche rechtbank.
(Rechtszaken.)
Mr. Wendelaar spreekt te Alkmaar.
(Stad.)
Gemeenteraad van Alkmaar. (Stad)
De 100.000 gevallen op 7208.
(Staatsloterij).
(Zie verder eventueel laatste
berichten.)
No..
eepioif 6» ,WMT*"C"WKI*1.
6CHRWVet«
UTRECHT,
STERRENBOSCH 1 - TEL. No. 1183J.
POSTREKENING NO. 22894.
21 Januari^ 19a_£
WtREFFÏND*
euUASENl
Men geile»» tl) he» «ntwoortf neuwVeurlg W
nummer, de degteeVenlng en het gntftrwgrjp
ven dit gghrijw» t« egrmgltw.
-