DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Na de Olympische Winterspelen.
DE OORLOG IN
OOST-AFRIKA.
138e Jaargang
Organisatie-talenten der Duitschers.
HITLER REIST.
De Spaansche verkiezingen
Waf vandaag de
aandacht trekt
De terechtstelling van
Bruno Hauptmann.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon-
en feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden btf vooruitbetaling voor Alkmaar f 2.—
franco door het geheele Ryk f 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN:
Van 15 regels 1.25, elke regel meer f 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk-
kcrij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef 3320, redactie 3330.
No. 43 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK. Donderdag 20 Februari 1936 Hoofdredacteur: T). N. ADEMA.
(Van onzen Berlijnschen correspondent.)
In Garmisch-Partenkirchen is de
witte vlag met de vijf gekleurde ringen
gestreken. De Winter-Olympiade be
hoort tot het verleden. Reeds kan men
in de Duitsche bladen de begrijpelijke
voldoening der gastheeren lezen. Het is
alles als van een leien dakje gegaan.
Duitschland heeft geboft. Een dag voor
het begin van de Spelen was er nog
geen sneeuw, en pas aan het einde van
deze lange reeks van wedstrijddagen
is het begonnen te dooien en te rege
nen. Dat is, wat men hier in Duitsch
land met een populaire uitdrukking:
.Schweineglück" pleegt te noemen.
Maar als men bedenkt, welk een onge
looflijke inspanning het den Duitschen
organisatoren gekost heeft om dit alles
voor te bereiden, dan kan men niet an
ders zeggen dan: dit geluk was ver
diend.
De sportieve beoordeeling van een en an
der behoort niet tot onze competentie. De
resultaten zijn bekend. Helaas ook, dat
Nederland er ditmaal nogal bekaaid van af
gekomen is zonder zelfs maar één derde
prijs en bijna onderaan de lijst der deel
nemende naties. Troosten we ons met de
overweging, dat we in Nederland al sinds
lange jaren niet meer met sneeuw en ijs
verwend geworden zijn en de gelegenheid
voor amateurs om te trainen waarlijk niet
groot is geweest. Dat natuurlijk, wat die on-
derdeelen betreft, die van bergachtig ter
rein onafhankelijk zijn.
Intusschen, het is onze opdracht, over
Duitschland en het Duitsche volk te schrij
ven, en dan willen we alleen maar even op
merken, dat de Duitsche successen groot en
verdiend geweest zijn, ook al heeft Duitsch
land op sommige gebieden (zooals b.v. de
boksleeconcurrentie) nog al wat pech ge
had en ook in de afdeeling ijshockey niet
bereikt, wat het in stilte gehoopt heeft. Het
is voor de Duitsche gastheeren een gewel
dig succes, na Noorwegen, dat met zijn 100
punten weer eens bewezen heeft, in de win
tersporten verre bovenaan te staan met 48
punten, drie gouden en drie zilveren
medailles op de tweede plaats te zijn ge
komen. Maar het is bijna nog belangrijker,
te kunnen constateeren, dat volgens tal van
buitenlandsche ooggetuigen, die hun mee
ningen hebben laten af drukken en aan
wier objectiviteit en waarheidsliefde niet
getwijfeld mag worden, de voorbereiding,
de doorvoering en de hartelijke ontvangst
van Duitsche zijde eenvoudig voorbeeldig
geweest zijn. (Een enkele dissonant, ont
staan door de minder sportieve houding
van het grootendeels Duitsche publiek bij
een der ijshockey-wedstrijden moge de uit
zondering zijn, die den regel bevestigt).
Wij weten wel, dat bij zulke gelegen
heden het ontvangende land zijn beste
beentje pleegt voor te zetten. Maar dat doen
ze ten slotte alle. De Duitschers hadden het
in dit bijzondere geval niet zoo gemakkelijk
als vele andere volken. We zitten nu een
maal in een periode van groote politieke
spanningen. Het Derde Rijk is sinds drie
jaren een der middelpunten van die span
ningen, die het nu eenmaal zelf ten deele
uitgelokt heeft door aan alles en nog wat
den strijd op leven en dood aan te kondi
gen. Het kon niet uitblijven, dat onder
zulke gespannen verhoudingen ook een
actie tegen de Olymypische Spelen onder
de regie van dit door velen gehate Derde
Kijk moest losbreken. Garmisch-Partenkir
chen heeft bewezen, dat diegenen gelijk
hadden, die tegen alle anti-propaganda in
hebben volgehouden, dat men van de gast
vrijheid, het talent tot organiseeren en de
sportieve objectiviteit van het Duitsche
volk, geheel afgezien van elke politiek,
overtuigd kon zijn, en dat men met gerust
hart naar Garmische vertrekken kon. Het
verloop der Spelen heeft bewezen, dat de
verwachtingen nog overtroffen zijn.
Voor ons, berichtgevers der buitenland
sche pers in Duitschland, is dit geen verras
sing geweest. Wij hebben ons eerlijk ge
ërgerd over deze hatelijke anti-Duitsche
propaganda op een gebied, dat meer dan elk
ander van politiek vrij gehouden behoorde
te worden. Wij kenden sinds lange jaren de
schitterende organisatietalenten der Duit
schers, en wij wisten nog iets meer: name
lijk, dat deze talenten door het karakter
van het tegenwoordige regeeringsstelsel
toevallig nog verveelvoudigd zouden blij
ken. Het heeft al weer niets met politiek te
doen als wij heden met voldoening consta
teeren, dat de optimisten gelijk en de
eeuwige kankeraars en ophitsers ongelijk
gehad hebben.
Openbare demonstraties.
Een van de geheimen, waarom tegen
woordig meer dan ooit tevoren openbare
demonstraties in Duitschland een zoo in
drukwekkend verloop hebben, schuilt in de
persoon van het hoofd van staat. Natuurlijk
is de werkelijke of ook maar voorgewende
belangstelling van een staatshoofd in de
sportieve prestaties vooral van een volk
niet voldoende om groote resultaten te be
reiken. Hoofdzaak is en blijft, dat een volk
over de krachten beschikt, die presteeren
moeten. Maar gaat een en ander samen
en dat is tegenwoordig in Duitschland in
hooge mate het geval dan beteekent de
hoogste belangstelling een prikkel, die wel
licht het halve succes uitmaakt. Niet alle
volken, die tot nu toe gastheeren voor
Olympische spelen geweest zijn, hebben
diezelfde belangstelling van hun staats
hoofd ondervonden, die Adolf Hitier, de
veelbestredene, voor deze Olympische Win
terspelen getoond heeft. Duitschland is
groot, en de afstanden zijn hier eenigszins
anders dan b.v. in Nederland. Maar Hitier
was driemaal in Garmisch, ofschoon hü in
die weken nog in Noord-Duitschland, in
Berlijn, in vele andere hoeken van dit
groote Rijk te doen gehad heeft. Overal,
waar de representatie het van hem ver
langde, maar vooral ook steeds, waar het
ging om momenten, waarbij zijn tegen
woordigheid de Duitsche sportmenschen
moest aanmoedigen om het hoogste te too-
nen, daar was hij op de tribunes aanwezig.
Het behoort tot de plichten der objectivi
teit, dat men het hoofd van staat van een
ander land nu eens niet tot vervelens toe
altijd maar weer als politicus ziet, die din
gen doorzet, waarvan men in eigen land
niets weten wil, maar dat men zijn per
soonlijkheid in het volle licht zet en ook dat
ziet en navertelt, dat eerder tot navolging
dan tot afkeuring uitlokt. De manier, waar
op Hitier representeert, aanmoedigt, tot
hoogste prestaties aanvuurt, komt ons, juist
in deze tijden van groote Duitsche feeste
lijkheden en organisaties, voorbeeldig voor.
Wij denken daarbij niet alleen aan de
Olympische Spelen, maar willen ook een
ander voorbeeld geven. Zaterdagochtend
was Hitier in Berlijn (en tusschenhaakjes
Zondag alweer in Garmisch) ter opening
van de jaarlijksche internationale automo
bieltentoonstelling. Niet alleen hield hij bij
die gelegenheid weer een groote rede.
waarbij hij op vele speciale gebieden dezer
industrie uitvoerig inging. Niet alleen bleef
hij uren lang op deze reuze expositie, waar
van de bezichtiging inderdaad bijna boven-
menschelijke krachten vereischt. Maar hij
deed nog meer. Hij liet 's avonds in een der
groote hotels delegaties der werklieden uit
de groote Duitsche automobielwerken bij
een komen, arrangeerde daar voor hen een
avondeten, en verscheen zelf een uur
lang in hun midden om in gemoedelijke
conversatie alle mogelijke plannen voor de
uitbreiding der Duitsche auto-industrie met
hen te bespreken. Men kan zich zonder
moeite voorstellen, wat zulk een optreden
van het hoofd van staat voor de stemming
onder deze groote groep van arbeiders be
teekent. Maar natuurlijk werkt zich zooiets
niet aleen onder deze specialisten uit. Heel
het Rijk leest van zulk een ontvangst, en
overal zijn tienduizenden Duitsche arbei
ders er trotsch op, dat het hoofd van staat
hun werk zoozeer op prijs stelt en per
soonlijke aanraking met de arbeidende be
volking zoekt.
Wie de Duitsche mentaliteit kent, weet,
wat deze goed uitgedachte regie voor het
wekken van een gewenschte stemming en
vooral voor het doen vergeten van nu een
maal onvermijdelijke ontstemmingen betee
kent. Mij dunkt: wie zich aan een ander
spiegelt
Maar dat is niet het eenige, wat ik van de
autotentoonstelling in Berlijn, die gisteren
alleen door 80.000 menschen bezocht werd,
na Zaterdag officieel geopend te zijn, ver
tellen wilde. Deze show duurt tot einde
Februari. En wie in zulke dingen belang
stelt, doet goed, even naar Berlijn over te
wippen en zyn wandeling door deze acht
groote hallen te beginnen. De Berlijnsche
autotentoonstelling is lang niet zoo inter
nationaal als die welke zooeven in Amster
dam gehouden is. En veel van wat speciaal
de Duitsche industrie te toonen heeft, kon
men in Amsterdam reeds in oogenschouw
nemen. Maar toch lang niet alles! En lang
niet, zelfs niet voor één procent, in die
prachtige volledigheid, die de' attractie van
deze geweldige tentoonstelling is.
Wat Duitschland doet, om onafhan
kelijk te zijn.
Het eigenlijk interessante, voor den bui
tenlander vooral, is, hier waar te nemen,
wat Duitschland doet in de richting van een
zich onafhankelijk maken van buitenland
sche grondstoffen. Het thans wel uiterst
nijpend geworden gebrek aan vreemde be
talingsmiddelen noodzaakt de Duitsche in
dustrie steeds meer tot het zoeken naar wat
men „Ersatz" pleegt te noemen. Dat woord
heeft geen goeden klank. Het herinnert
aan de moeilijke laatste jaren van den
wereldoorlog, die we zelf in Berlijn meebe
leefd hebben, toen vrijwel alles „Ersatz'
was, wat practisch neerkwam op in hooge
mate minderwaardig. De „Ersatz" van de
hedendaagsche periode is dat niet in alle
opzichten. Ik voor mijn part geloof niet,
dat de auto', die Duitschland thans aflevert,
in elk opzicht uit zoo voortreffelijk mate
riaal vervaardigd zijn als de (veel goed
koopere) Amerikaansche wagens. Om het
bij deze vergelijking te laten. De Duitsche
industrie houdt natuurlijk vol, dat haar
wagens wel degelijk even soliede zijn. Wat
de duurste Duitsche wagens aangaat (May
buch en Mercedes gaan in hun prijzen voor
de kostbaarste modellen zelf tot boven de
45,000 Mark) zal dat zeker ook wel het ge
val zijn, vooral wat kwaliteit der motoren
aangaat. Maar de statistiek zou moeten be
wijzen, dat de goedkoope Duitsche auto's
ook een vergelijking met het buitenland
kunnen doorstaan. En toch wil men ze, wil
Hitier zelf vooral, ze nog goedkooper heb
ben. Hitier verlangt een wagen, die niet
meer dan ongeveer duizend mark kost, en
ongeveer 50 Mark per maand aan onder
houd. Deze tentoonstelling hrengt geen
wagens beneden een prijs van 1600 Mark
bij een maandelijke vaste uitgaven van on
geveer 100 Mark.
In de toekomst zullen deze goedkoopere
wagens alle voorzien worden van banden
gemaakt uit synthetische rubber. Dat is een
clou van deze tentoonstelling. Men toont u
banden van deze kunstmatige rubber en
daarnaast banden van natuurlijk caout
chouc, en wil demonstreeren, dat kunst
matige 30 tot 40 beter is dan de natuur
lijke. Is dit inderdaad het geval, en is de
prijs niet hooger, dan is er reden voor alle
landen, die rubber planten en uitvoeren
om zich met deze uitvinding ernstig te
gaan bezighouden.
Bedenkt men verder, dat in Duitschland
sedert eenige jaren ook al met synthetische
benzine gereden wordt, dan kan men zich
stellig voorbereiden op het oogenblik waar
op zich het Duitsche volk tot op groote
hoogte van het buitenland onafhankelijk
zal gemaakt hebben. Ter bestudeering van
dit vraagstuk levert de groote tentoonstel
ling stof te over.
Een Italiaansche onthulling.
Uittreksels uit rapport van Engel
sche intcrministerieele commissie.
Op sensationeele wijze publiceert de
semi-officieele „Giornale d'Italia" in
zijn editie van Woensdagavond uit
treksel uit het christelijke rapport, dat
de door de Engelsche regeering in het
voorjaar van 1935 ingestelde inter
ministerieele commissie onder voorzit
terschap van sir John Maffey uitge
bracht heeft op 18 Juni 1935 over het
Abessinische vraagstuk.
In dit rapport, dat men in Romeinsche
kringen als een politieke onthulling van
het grootste belang beschouwt, blijkt ge
noemde commissie van meening, dat de
Engelsch regeering met de overeenkomst
tusschen de drie mogendheden over Abes-
sinië van 1906 erkend heeft, dat bijna ge
heel Abessinië tot de invloedsfeer van Ita
lië behoort en dat in Abessinië geen vitale
Engelsche belangen bestaan, die van zoo-
danigen aard zouden zijn, dat de Engelsche
regeering zich zou moeten verzetten tegen
een verovering van Abessinië door Italië.
Van een algemeen standpunt zou het vol
gens het rapport zelfs toe te juichen zijn,
waneer Italië in Abessinië aan de macht
zou komen, mits overeenstemming zou kun
nen worden bereikt over de weideplaatsen
in de grensgebieden van Engelsch—Soma-
liland.
Volgens den „Giornale d' Italia" geeft
dit rapport ook aan, welke grenswijzigingen
Engeland ingeval van een verovering door
Italië van Abessinië onder oogen zou moe
ten zien. By EngelschSomaliland zouden
de weidegronden der Somalis getrokken
moeten worden, Voor Keney zouden herzie
ningen moeten komen tusschen den 38-sten
en 40-sten lengtegraad, waarby in het bij
zonder rekening zal moeten worden ge
houden met de waterrijke gebieden; voor
den Soedan worden grenswijzingen voorge
steld, waarby de Zuid-Westelijk van den
Blauwen Nyl liggende gebieden van Beni-
Sjangoel worden ingelijfd.
Volgens het Italiaansche blad luidt dan de
samenvatting der conclusies ongeveer als
volgt: Van het standpunt der defensie zou
een onafhankelijk Abessinië te verkiezen
zijn boven een Italiaansche Abessinië.
Het gevaar voor de Engelsche belangen
lijkt echter verder af te liggen en zou al
leen gezien kunnen worden in verband
met een oorlog tusschen Engeland en Ita
lië, die vooreerst als zeer onwaarschijnlijk
beschouwd kan worden. Het voornaamste
belang van Engeland in Abessinië wordt
gevormd door het Tana-meer en het Nyl
bekken, hetgeen tevens een Egyptisch be
lang is, dat de Engelsche regeering moet
beschermen. Voor het geval, dat Abessinië
als onafhankelijke staat mocht verdwijnen
zou de Engelsche regeering moeten trach
ten de territoriale controle over het Tana
meer en een overeenkomstige corridor voor
zich te verzekeren, welke corridor het Ta
na-meer met den Soedan zou verbinden
Wanneer dit niet mogelijk zou zijn, zou
den voor den bouw van een stuwdam aan
het Tanameer minder drukkende voor
waarden verkregen moeten worden dan
thans bestaan tegenover de Abessinische
regeering. In handelspolitiek opzicht ten
slotte zou economische rechtsgelijkheid en
de politiek van de open deur op Abessi-
nisch gebied moeten worden verlangd.
Sabotage bij vliegtuig van den Negus
De autoriteiten van de luchthaven te Ad
dis Abeba hebben een daad van sabotage
ontdekt tegen het leven van den keizer
Het vliegtuig waarin de keizer gewoon is
zyn vliegtochten te maken was onklaar ge
maakt. Omtrent het ongeval wordt de
grootste geheimhouding betracht, maar
men gelooft te weten, dat zand in de olie
van de machine is gestort, terwijl de cylin-
ders beschadigd zijn. Onmiddellijk is een
nauwkeurig onderzoek ingesteld. Men ge
looft, dat de saboteurs behooren tot een
bende spionnen, die door het buitenland
wordt betaald.
Ongerustheid over een Abessinische
Roode Kruis ambulance.
Men verkeert in ongerustheid over het
lot van de ambulance no. 3 van het Abes
sinische Roode Kruis waarvan o.a. deel
uitmaken de Ier dr. Hickey, de Hindoe dr
Ahmed en de Oostenrijker dr. Schupler.
De standplaats van de ambulance bevond
zich ten Zuiden van Makallé naby het
hoofdkwartier van ras Moeloegeta. Sedert
den Italiaanschen opmarsch heeft men er
niets meer van vernomen. Het materiaal
van deze ambulance werd tijdens het Ita
liaansche bombardement van eenigen tijd
geleden byna volkomen vernield.
Nieuwe troepenverschepingen.
Het mailschip „Prinses Marie" is uit Na
pels naar Oost-Afrika vertrokken met aan
boord 30 officieren, 22 onderofficieren en
335 soldaten, waarvan het grootste deel ge
specialiseerd is in de behandeling van
vliegtuigen, auto's en ander materiaal.
Verscheidene buitenlandsche journalisten
zijn met hetzelfde schip vertrokken.
Het hospitaalschip ,Heluan" is uit Na
pels naar OoSt-Afrika vertrokken, met aan
boord 32 officieren, 12 onderofficieren en
200 soldaten. Hetzelfde schip vervoert een
beeltenis van de Madonna, bestemd voor
de strijdenden.
Onverwachte gevolgen van den oorlog.
Volgens een bericht in een Duitsch blad
brengt het ItaliaanschAbessinische con
flict merkwaardige en onverwachte conse
quenties met zich mede.
Eén daarvan is de groote stijging in de
prijs van de leeuwen. Het overgroote deel
van de leeuwen voor de dierentuinen in
Europa komt n.1. uit Abessinië.
Men heeft op het oogenblik in Abessinië
echter andere zaken te behartigen dan de
leeuwenvangst. Vandaar dus, dat de prij
zen voor de koningen van de woestijn sty-
gen.
Het ministerie Valladares afgetreden.
Portela Valladares heeft gisteren den
president van de republiek van het.
kabinet aangeboden.
Het ontslag is aanvaard.
Azana is met de vorming van een
kabinet belast.
In de wandelgangen van de Cortes werd
de politieke toestand druk besproken. Al
gemeen verwachtte men dat Azana een ka
binet zou vormen, dat geheel uit links-re
publikeinen zou bestaan. (Azana is leider
van de links-republikeinsche partij).
Men voegde hieraan toe, dat Azana eerst
eraan heeft gedacht den leider van de re-
publikeinsche unie, Bario, de portefeuille
van binnenlandsche zaken aan te bieden,
doch by eenig nadenken is hij tot de con
clusie gekomen, dat Barrio beter voorzitter
van de Cortes kan worden.
Azana vormt een nieuwe regeering.
Het gisteravond door Azana gevormde
kabinet ziet er als volgt uit:
Minister-president: Azana (links-rep.);
Oorlóg: generaal Masquelet (partijloos).
Generaal Miaja zal zich in afwachting van
de terugkomst van generaal Masquelet in
Spanje, met de portefeuille belasten.
Marine: Jose Giral (links-rep.);
Justitie: Antono Lira (rep. unie);
Na de Olympische Winterspelen.
(Buitenland).
Vergaderingsgebouw in Amerika
door brand verwoest. Vyf brand
weerlieden gedood. (Buitenland).
De verkiezingen in Spanje. Het
ministerie afgetreden. (Buitenland).
Groote brand te Genval (België);
500 arbeiders werkeloos geworden.
(Buitenland).
Binnenl. zaken: Amos Salvador (l.rep);
Openb. werken: Cesares Quiroja (l.-rep);
Onderwijs: Domingo (links-rep);
LandboViw: Ruiz Funez (links-rep);
Financiën: Gabriel Franco links-rep.);
Buitenl. zaken: Augusto Barcia (l.-rep.);
Industrie en handel: Buylla (rep. unie);
Arbeid: Ramos (links-rep.);
Verkeer: Garzon (rep. unie).
Het nieuwe kabinet bestaat dus uit ne
gen links-republikeinen en drie vertegen
woordigers van de republikeinsche unie van
Martinez Barrio. Generaal Masquelet is bij
geen partij aangesloten.
Gil Robles met vacantie.
De leider van de katholieke volksparty,
Gil Robles, heeft de leiding der partyzaken
tot nader order neergelegd om, naar ge
zegd wordt, verscheidene dagen met vacan
tie te gaan. In zijn plaats treedt de vroege
re minister van landbouw, Gimenez Ferna-
denz.
Dit verlof van Gil Robles wordt opgevat
als een consequentie van den nederlaag,
die zyn party bij de verkiezingen heeft ge
leden, waarvoor de onjuiste politiek van
Gil Robles verantwoordelijk wordt gesteld.
Men vermoedt, dat achter deze maatregel
de voorzitter der Acion populair, staat.
Casanova teruggekeerd in Barcelona.
Uit Barcelona wordt gemeld, dat de
vroegere voorzitter van het Catalaansche
parlement, Casanova, die verleden jaar uit
de gevangenis in Barcelona naar Parijs ge
vlucht was, zich weer in de Catalaansche
hoofdstad bevindt.
Casanova, die wegens zyn rol in de re
volte van October 1934 veroordeeld was
tot levenslange tuchthuisstraf, zou, naar
verteld wordt, toen de afgevaardigden de
zittingszaal van het Cataleensche parle
ment binnentraden, op den voorzittersze
tel plaats hebben genomen, zonder dat
iemand tevoren iets van zij terugkeer had
gemerkt.
Een uitlating van generaal Franco.
Generaal Franco, de chef van den gene-
ralen staf van het leger, heeft gisteren te
gen den correspondent van Havas, die hem
opzocht in zijn bureau op het ministerie
van oorlog, gezegd: „Wij zijn hier om de
wet en de orde te handhaven en om de re
geering te steunen, welke het land zich
zelf geeft met wettige middelen".
De generaal verklaarde, dat de geruch
ten, welke gisternacht de ronde deden,
volgens welke hij betrokken zou zijn bij 'n
poging tot een militairen staatsgreep, ge
heel onjuist zijn.
Voorloopige in vrijheidstelling vau
politieke gevangenen.
De procureur-generaal te Madrid heeft
aan alle gerechtshoven een schrijven ge
zonden, waarin hij bepaalt, dat alle perso
nen die zich wegens politieke misdrijven
in hechtenis bevinden, voorloopig op vrije
voeten moeten worden gesteld.
Uit Santander wordt gemeld, dat de ge
detineerden in de strafgevangenis Santena
aan het muiten waren geslagen.
Het oproer kon pas na aankomst van po
litie worden onderdrukt.
Drie personen zouden bij deze muiterij
om het leven zyn gekomen, terwijl ver
scheidene personen werden gekwetst.
Ook te Bilbao zijn gedetineerden on op
stand gekomen op de mededeeling, dat zy
spoedig in vrijheid zouden worden gesteld.
De gevangenen staken de cellen in brand
en mishandelden de brandweerlieden.
Twee brandwacht zijn ernstig gewond.
Een sterke afdeeling politie heeft ten
slotte de orde hersteld.
De algemeene staking te Saragossa is
door de leiders der socialistische en syndi
calistische vakvereenigingen beëindigd.
Het leven in de stad is weer normaal.
In den nacht op Woensdag zijn bij schiet
partij tusschen politie—beambten en sta
kers twee personen gedood
Uit Trenton in New-Jersey wordt gemeld,
dat rechter Trenchard thans de executie
van Hauptmann heeft vastgesteld op een der
dagen van de week die 30 Maart begint.
