Begrooting landbouwcrisisfonds.
De handel in blanke slavinnen.
ALKMAARSCHE COURANl van WOENSDAG 11 MAART 1936
Tweede Kamer
Begrooting van handel,
Nijverheid en Scheepvaart.
Buitenland
Wat de moord op Roode Max" aan
het licht bracht.
Scotland Yard's aandeel.
Admiraal Beatty overleden.
De verkiezingscampagne
in Duitschland.
Glimlachje
Den Haag, 10 Maart.
Ik zit ermee!", zeide minister Deckers
ee'nige malen> doelende op het gecentrali-
eerde apperaat van den landbouwcrisis-
steun, dat zoo moeilijk te hanteeren is. De
tijden veranderen en de menschen met
hen. In een, nog niet eens grijs, verleden
waren er niet minder dan negen regeerings-
commissarissen en toen volgde een centra
lisatie, welke, zoo dacht men, uitkomst zou
brengen. En nu zegt de tegenwoordige
minister: „Ik zit ermee!" Intusschen, een
nieuw systeem heeft hij nog niet.
De commissie-Van Loon gaat na, wat het
beste is. Zij betracht spoed, verklaarde Z.
Exc. De tegenwoordige maatregelen zijn
genomen, toen men dacht, dat zij slechts
korten tijd zouden behoeven te duren.
Maar de crisis schijnt er nu een in perma
nentie. En hierop zijn die maatregelen niet
berekend.
De heer Smeenk (a. r.) had de vorige
week gezegd, dat het begrootings-tekort
gecamoufleerd was. De bewindsman toonde
zich hierover ontsticht, omdat zoo'n uit
drukking z. i. voet geeft aan critiek op den
crisissteundienst, een critiek, welke vaak
niet eerlijk en opbouwend is. Voorzitter
Ruys de Beerenbrouck had 's ministers re
de niet goed gevolgd en riep hem zoowaar
tot de orde, in de meening, dat Z. Exc. de
critiek van den braven heer Smeenk aldus
omschreef. Een afschuwelijk misverstand!
De bewindsman verzekerde, dat er gee
nerlei verband staat tusschen de verlaging
van den richtprijs voor tarwe en de uitkee-
ringen aan de kleine boeren, zoodat men
het niet mocht voorstellen, alsof de tarwe
boeren den steun aan de kleine boeren
moeten betalen. Z. Exc. vertelde, dat er
voor de laatsten een dienst wordt inge
richt, ressorteerende onder de directie voor
den landbouw. Dit heeft betrekking op de
kleine zelfstandigen. Voor zoo ver boeren
ook in loondienst werken, blijven zij van
wege Sociale Zaken op hun bedrijf te werk
gesteld. Maar is dit niet het geval, dan
houdt de bemoeiing van Sociale Zaken
met hen op.
De heeren Krol (c. h.) en Hiemstra
(i. d.) hadden gewenscht, dat als voor
waarde voor steun aan de boeren zou wor
den gesteld, dat zij een bepaald aantal ar
beiders in dienst zouden nemen. Volgens
den minister zou dit te veel controle noo-
dig maken, maar hy zal met Gedeputeerde
Staten van Groningen, die zich met zoo'n
stelsel bezig houden, overleg erover ple
gen.
Het slot van de algemeene beraadslagingen
was de verwerping, met 47 tegen 27 stem
men, van een motie-Wijnkoop (c. p.), waar
in de kamer zou hebben uitgesproken, dat
kleine boeren en tuinders niet bij de werk
verschaffing mogen worden geplaatst,
maar, indien zij zulks wenschen, met finan-
cieelen steun der overheid op hun eigen
bedrijf te werk moeten worden gesteld. De
sociaal- en vrijzinnig-democraten stemden
met de communisten en de heer Van Hou
ten (c. d.) hiervoor.
Bij de afdeelingen der begrooting worden
niet alleen nieuwe zaken besproken, maar
doet men de algemeene beraadslagingen
ook nog eens dunnetjes over. Zoo bleken
minister Deckers en de heer Louwes (lib.)
het eens, dat men niet in de eerste plaats
op het apparaat van den landbouwcrisis-
steun zelf acht moet slaan, maar op de re
sultaten, welke ermee worden bereikt. Ech
ter verschilden zij van meening met betrek
king tot de vraag, of voor de controle van
de provinciale crisisorganisaties particulie
re accountants moeten worden gebruikt
dan wel accountants van den Rykscrisis-
dienst. De heer Louwes wenscht particulie
re, maar Z. Exc. wil er niet van weten,
vooral omdat hij voor deze organisaties
verantwoordelijk is.
De heer Louwes pleitte voor meer graan-
teelt in ons eigen land, maar de heer
Schil thuis (v. d.) bestreed hem, aanvoeren
de, dat overzeésche landen veel goedkooper
graan kunnen produceeren, dat wy hier
heen moeten laten komen. Daartegenover
stelde de heer Louwes dan weer, dat het
vrije ruilverkeer niet meer bestaat, zoodat
wyzelven niet kunnen uitvoeren.
De katholiek IJsselmuiden critiseerde
weer een het baconcontract, dat de minis
ter trouwens heeft opgezegd, en vroeg,
welke waarborgen er zijn, dat in het nieu
we systeem de fabrikanten niet meer een
zijdig zullen worden bevoordeeld. De heer
Ebels maakte opmerkzaam op de goede re
sultaten, welke met de oude „varkenspo-
litiek" dan toch maar verkregen zyn. Zij
heeft een juiste verhouding geschapen tus
schen productie en afzetmogelijkheid en tot
qualiteitsverbetering geleid. Genoemde af
gevaardigde wenschte overigens, dat deze
verbetering niet tot bacon beperkt, maar
tot andere productie uitgebreid zou worden.
Bepleitte de katholiek Van der Weyden
hoogere invoerrechten op agrarische pro
ducten in het algemeen, betoogende, dat
wy meer voor de eigen moeten markt
moeten gaan produceeren in plaats van met
verlies te blijven exporteeren, zyn partij
genoot baron van Voorst tot Voorst kwam
op voor een hoog tarief aan de grens voor
aardappelmeel. Deze acht de productie van
de veenkoloniale fabrieksaardappelen te
veel beperkt en. wil binnenlandsch aardap
pelmeel in ons brood gemengd zien ter ver
mindering van de voorraden van dit pro
duct.
De heer Ebels deed een goed woord voor
de roggeverbouwers. Z. i. moet de regee
ring de rogge opkoopen, opdat niet te groo-
te aanvoeren op een gegeven oogenblik den
prijs te veel drukken.
Mr. Vervoorn (platteland) wenschte een
toeslag op pootaardappellen bij export en
de heer Schilthuis keurde af, dat uit den
broadprys ook wordt gedekt een deel van
den steun aan artikelen, welke met brood
in geen verband staan. Als tegelijk met den
richtprijs voor tarwe de prijs der Vita-tar-
we was verlaagd, zou verlaging van den
broodprijs mogelijk zijn geweest.
Minister Deckers ving zyn antwoord aan
de verschillende sprekers aan met de me-
dedeeling, dat de commissie-Van Blom on
derzoekt, of alcohol uit bieten en aardap
pelen gemaakt, en voor benzinemotoren ge
bruikt kan worden. Z. Exc. zal zijn rede
morgen voortzetten.
Eerste Kamer.
Den Haag, 10 Maart.
By de behandeling der begrooting van
Handel, Nijverheid en Scheepvaart, waar
mede de senaat heden een aanvang heeft
gemaakt, heeft de heer De la Bella (s. d.)
de houding der regeering inzake ordening
en industrialisatie onbevredigend genoemd.
Hij achtte ons productie- en distributie-ap
paraat zeer oneconomisch en kapitaal-ver
nietigend. Mr. Knottenbelt (lib.) daarente
gen leverde een bestrijding van de orde
ningsgedachte, welke de katholiek Krop
man daarna weer verdedigde, met een plei
dooi voor een wijziging van de economische
structuur, welke de omstandigheden noodig
maken.
De heer De la Bella drong er voorts op
aan, dat de regeering de coöperaties wel
willend zou behandelen.
Hij protesteerde verder tegen fascistische
uitingen in het Voorloopig Verslag van
personen, die, zooals hy het uitdrukte, de
vakorganisaties willen neerslaan. De heer
d.Ansembourg (N.S.B.) critiseerde daarna
de vakvereenigingen, welker bestaansrecht
de katholiek Andriessen verdedigde, spe
ciaal wat de katholieke vakvereenigingen
betreft. De N.S.B., zeide hij, tracht op een
perfide wijze de leiders der arbeidersbewe
ging verdacht te maken. De heer Andries
sen merkte op, dat de katholieke vakbewe
ging dan toch maar vasthoudt aan de ka
tholieke wereldbeschouwing en niet, door
gelijkschakeling, in geestelijke slaverny wil
komen te verkeeren.
De heer d'Ansembourg viel minister Ge-
lissen aan, dien hij een tragische figuur
noemde, vastgeketend aan het demolibera-
le systeem. Prof. Gelissen, aldus de N.S.B.-
er, was vroeger voorstander van een gema
tigde autarkie en van devaluatie, maar
kwam ten slotte by minister Colijn terecht
en durft nu de consequensties van zyn
vroegere opvattingen niet aan. De heer d'
Ansembourg wekte hem op, het voorbeeld
van minister Steenberghe te volgen en het
kabinet-Colyn den rug toe te keeren. „Dat
zou je wel willen!", zal menigeen gedacht
hebben, den heer d'Asembourg hoorende.
De heer Ter Haar (c. h.) bleek, als mid
del ter bescherming van onze industrie
aan contingenteering de voorkeur te geven
boven hoogere invoerrechten en kwam
voorts, evenals de hr. Kropman voor de be
langen der binnenscheepvaart op. De ka
tholiek Nivard bepleitte de havenbelangen
van Rotterdam en mr. Van Vessem (N.S.B.)
verweet minister Gelissen, de belangen der
middelgroote scheepswerven voorbij te
zien. De liberaal Gelderman bleek voor
stander van industrialisatie, op voorwaar
de, dat de bestaande bedrijven door de
nieuwe niet in het gedrang komen.
De Kamer heeft de begrooting van het
departement van Koloniën en het wetsont
werp betreffende het uitvoerrecht op rub
ber in Indië zonder debat en zonder hoof
delijke stemming goedgekeurd.
De moord op Max Kassei, bijgenaamd
„Roode Max", wiens met kogels doorzeefde
lijk nabij St. Albans, in het Engelsche
graafschap Hertfordshire, werd gevonden,
eischt nog steeds de volle aandacht, zoowel
van Scotland Yard, als van de „Sureté na
tionale", den Fransche veiligheidsdienst.
De Engelsche detective Minter is erin ge
slaagd, zekeren Alexander, een garagehou
der op te sporen, die bekend heeft, deel te
hebben genomen aan het overbrengen van
het lyk van de Londensche wyk Soho
waar de moord gepleegd schijnt te zijn
naar St. Albans. Deze Alexander verklaar
de voorts, dat het opzienbarende drama
zich had afgespeeld in de woning van de
Fransche naaister Marguerite Simone Fer
rero, de vrouw van den Engelschen zeeman
ilham Naylor. Bij een onderzoek in dit
uis werden verdachte bloedsporen gevon
den, en de dienstbode, Marcélle Aubin, ver-
aarde op den avond van den 23sten
anuari een hevig twistgesprek en revolver-
«*oten te hebben gehoord
®araSehouder verklaarde nog, dat de
X!r'entar' wien hy zijn diensten had aan-
f® °d.en blJ het transport van het lyk, Char-
bonrf rfrd lacroix was. Canadees van ge-
vpri1" f fZe zou 'ten volgenden dag Londen
a en "ebben met bestemming naar Pa-
Al ^aar zyn vriendin zou ontmoeten.
t ,e inlichtingen bleken juist te zijn.
Pee eur Mirter begaf zich onmiddellijk,
vergezeld van zijn collega Lander, per
legtmg naar Parijs, waar zij de „Sureté
lonale" van de bereikte resultaten op de
hoogte stelden. Eenige uren later werden
croi* en zijn vriendin reeds gearreseerd
Parijsch hotel. Marguerite Ferrero
bekende allereerst valsche papieren te heb
ben. Haar ware naam was Suzanne Ger-
rname Marie Bertron, geboren 14 Maart
1911. Zij was gehuwd met den Franschman
Baudouin.
Toen ze In 1932 geen toestemming van
haar man kon krijgen om naar Engeland te
gaan, verschafte ze zich valsche papieren
onder den r>am van Ferrero. Te Londen
maakte :e sieh toen schuldig aan bigamie
door met Naylor te trouwen.
Hoe het drama verliep.
Suzanne Bertron aarzelde ook verder niet,
de vragen der detectives te beantwoorden.
Ongeveer 14 dagen geleden, vertelde
ze, kwam Max Kassei me op mijn kamers
in Londen opzoeken. Hij kwam inlichtingen
inwinnen omtrent Lacroix, van wien hij
nog 25 pond sterling (ongeveer 180) moest
hebben. Ik antwoordde, dat hij dan maar
naar Lacroix zelf moest gaan. Lacroix, die
ergens anders in Londen een kamer had,
zei daarna tegen mij, dat ik Kassei maar
moest uitnoodigen om Donderdag 23
Januari te half zeven 's avonds aan te ko
men, Lacroix zou dan ook komen.
Op den afgesproken dag kwam Lacroix
om zes uur, en Kassei tien minuten later.
Ik liet hen alleen. Kassei zag er zeer opge
wonden uit. Toen ik de trap afliep, hoorde
ik hem schreeuwen: „Ik zal je wel krijgen!"
Verder hoorde ik, dat zich een hevig twist
gesprek ontwikkelde, zonder echter elk
woord te kunnen verstaan. Toen dit onge
veer een half uur had geduurd, klonken cr
plotseling enkele schoten, en ik hoorde een
ruit breken.
Bijna op hetzelfde oogenblik, vervolg
de mevr. Bertron, kwam Kassei waggelend
naar beneden. In de badkamer zakte hij in
een. Even later kwam ook Lacroix de bad
kamer binnen. „Max begon te dreigen, en
toen heb ik hem uit angst neergeschoten",
was zijn verklaring. „Wat jou betreft, blijf
hier maar in de kamer", voegde hy eraan
toe.
Ik bleef wachten. Tot vier uur 's
nachts. Toen hoorde ik stappen, en ik be
greep, dat het lyk werd weggehaald. Be
halve wat ik nu allemaal heb verteld, weet
ik niets van de oorzaak van het drama;
zoo besloot Suzanne Bertron haar relaas.
Lacroix ontkent.
Lacroix, die vervolgens aan een lang ver
hoor werd onderworpen, ontkende den
moord hardnekkig. Als zijn identiteit gaf
hjj op: Charles Edmond Lacroix, geboren
1 Juli 1906 te New Bedford (Ver. Staten),
en van Engelsche nationaliteit.
Zyn ouders zouden te Montreal wonen,
en zelf zou hij makelaar in auto's zijn.
Ik kende Kassei niet eens, betoogde hy
voorts met klem; van zijn dood weet ik
niets af.
Wat hebt u dan op den avond van den
23sten Januari gedaan? vroegen de detec
tives.
Ik heb bij mijn vriendin gegeten en
daar ook den nacht doorgebracht, was het
antwoord. Den volgenden ochtend, om ne
gen uur, ben ik voor een verblijf van een
week naar Parijs vertrokken. Ik was be
paald verrast, toen mijn vriendin eenige
dagen later plotseling kwam opdagen, want
we hadden niet afgesproken, dat ze me zou
volgen.
Later werd Lacroix met zyn vriendin ge
confronteerd. Het eenige wat deze confron
tatie opleverde, was, dat Lacroix toegaf,
dat hy niet by zijn vriendin had gegeten.
Overigens handhaafden beiden met de
meeste kalmte hun verklaringen.
Arrestanten naar Londen.
De 29-jarige Lacroix die in strijd met
zijn eigen verklaring van Fransche nationa
liteit schijnt te zijn en zijn 25-jarige
vriendin, zijn thans te Parijs opgesloten.
Dezer dagen zullen zij naar Londen worden
overgebracht. Het in alle haast door de
Britsche ministeries van Binnen- en Bui-
tenlandsche Zaken opgestelde verzoek om
uitlevering der beide arrestanten, is met
hetzelfde vliegtuig, waarin de detectives
naar Parijs snelden, naar de Fransche
hoofdstad gekomen.
Het leven van „Roode Max".
Onder al zijn namen (Max Kassei, Emile
Allard, Max Emerald, Max Washman, enz.
enz.) was „Roode Max" even gevreesd, zoo
wel in de Londensche, als in de Parijsche
onderwereld.
Hij werd geboren in een gezin van Rus
sische Israëlieten te Riga (Letland) in
1879. In 1902 werd hij voor de eerste maal
als een armen drommel te Parijs aange
houden en uitgewezen wegens den handel
in blanke slavinnen. Ten gevolge van een
algemeene amnestie werd hij later evenwel
weer in Frankrijk toegelaten.
In dien tusschentyd had hij „carrière ge
maakt" in de misdadigerswereld. Geduren
de 26 jaren organiseerde hij den handel in
blanke slavinnen en cocaïne van Londen
tot Canada en Australië. Zijn eigen hand
langers koesterden voor „Roode Max" een
heilige vrees en alle ernstige concurrentie
had hij op even behendige als onverbidde
lijke wijze den kop ingedrukt.
Zijn methode was tweeledig: eerst ver
overde hij de vrouw door zijn elegantie en
voorkomendheid, maar als hij ze eenmaal
had opgesloten in een van zijn weelderige
appartementen in Londen's „West End",
ontpopte Max zich als een gewetenlooze
beul, net zoo lang tot hij zijn slachtoffers,
gebroken en willoos, aan het zedeloos leven
kon prijs geven.
Dat hij hierbij voor niets terugdeinsde,
bewijst wel, dat de politie hem thans den
moord toeschrijft op „Fransche Fifi", die
met een zijden kous in haar bed werd ge
wurgd.
Zijn misdadige handel bezorgde hem een
reusachtig vermogen.
Steeds achter de schermen.
Toch had „Roode Max" nooit veel last
van de politie. Zyn medeplichtigen knapten
het gevaarlijke werk op, terwijl hij voor
zichtig achter de schermen bleef.
De overtuiging wint steeds meer veld, dat
hij gevallen is onder de kogels van con
currenten, waarvan hij er verscheidene by
de politie had aangegeven, of van ontevre
den leden van zijn eigen bende.
Zoo zou het heele drama wel eens kun
nen leiden tot een nuttige schoonmaak in
deze kringen der internationale misdadi
gerswereld.
Admiraal Beatty is op 65-jarigen leeftijd
te Londen overleden.
De Briscthe vlootadmiraal David
Beatty werd op 17 Januari 1871 geboren
als tweeden zoon van captain David Long-
field Beatty in het graafschap Wexford
(Zuid Ierland).
Op 13-jarigen leeftijd kwam David
Beatty als adelborst bij de marine. Hij
werd opgeleid aan boord van de Britannia.
Als jong officier deed hij van 1896'98
dienst by de vloot in Egypte en den Soe
dan. Hij onderscheidde zich en werd spoe
dig bevorderd tot „commander". Als zoo
danig deed hij in 1900 dienst tijdens den
Boxer-opstand in China, waar hij zich we
derom onderscheidde, zoodat hij reeds op
29-jarigen leeftijd den rang van kapitein
bekleedde.
In 1911, hij was toen schout-bij-nacht,
werd hij secretaris van den toenmaligen
minister van Marine, Winston Churchill.
Tot 1913 bekleedde Beatty deze functie. In
laatstgenoemd jaar werd hij benoemd tot
commandant van het eskader slagkruisers.
Spoedig na het uitbreken van den oor
log, in Augustus 1914, ondernamen de on
der zijn bevel staande oorlogsbodems een
„raid" op Helgoland. Drie kruisers en een
torpedojager werden daar tot zinken ge
bracht.
Een paar maanden later hield zijn vloot-
groep het Duitsche eskader onder bevel
van admraal von Hipper tegen, dat een
derde poging wilde ondernemen de Engel
sche kustplaatsen te bombardeeren.
Bij dezen zeeslag werd de Duitsche slag
kruiser Blucher door het vuur uit de
Britsche kanonnen tot zinken gebracht.
Het vlaggeschip Lion geraakte toen in
moeilijkheden. Door een misverstand werd
de slag toen niet voortgezet. Deze slag is
bekend als die bij Doggersbank.
Op 30 Mei 1916 geraakten ed vlootgroepen
onder bevel van Beatty en von Hipper op
nieuw slaags. Hoewel Beatty over meer
schepen beschikte dan zijn tegenstander,
was het Britsche eskader toch niet opge
wassen tegen het hevige vuur uit de Duit
sche batterijen. De Indefatigable, Queen
Mary en Invincible werden tot zinken ge
bracht. Het vijfde eskader slagschepen
slaagde er niet in Beatty te hulp te komen.
Niettemin slaagde Beatty er in de Duitsche
Hochsee-vloot naar het Noorden terug te
drijven. Hij werd daarbij door de onder
bevel van admiraal Jelliceo staande Brit
sche Groote Vloot, die ter assistentie was
toegesneld, krachtig geholpen. In Decem
ber 1916, toen Jellicoe minister van Mari
ne werd, werd Beatty opperbevelhebber
van de Groote Vloot. Als zoodanig moesten
na den oorlog de meeste Duitsche oorlogs
bodems aan hem worden uitgeleverd.
Van 1919 tot 1927 was Beatty minister
van Marine. In 1921 woonde hij als Britsch
gedelegeerde de vlootconferentie van
Washington bij.
Tal van onderscheidingen vielen Beatty
in zyn schitterende vlootcarrière ten deel
In 1919 werd hij in den adelstand verhe
ven. Hij nam den titel aan van Graaf
Beatty, burggraaf Borodale of Borodale,
baron Beatty of the North Sea and of
Brooksby, terwijl hem een bedrag van
100.000 werd uitgekeerd voor zijn tij
dens den oorlog bewezen diensten.
In Mei 1901 trad Beatty in het huwelijk
met mej. Ethel Field uit Chicago. Uit dit
huwelijk zijn twee zoon gesproten. Zijn
oudste zoon ,de tegenwoordige burggraaf
David Field Beatty Borodale, die op 22
Februari 1905 werd geboren en luitenant
ter zee is geweest, erft den titel.
Redevoering van dr. Goebbels.
Met een in de Deutschlandhalle te Berlijn
uitgesproken redevoering heeft de rijks
minister voor propaganda en volksvoorlich
ting, dr. Goebbels, de verkiezingscampagne
geopend. Dr. Goebbels zeide o.m.:
De toestand, welke de Führer in Januari
1933 in Duitschland aantrof is sedert dien
belangrijk gewijzigd en verbeterd. Hoe zeer
deze toestand verbeterd is kan men zien uit
het feit, dat het Duitsche volk thans nog
nauwelijks weet, hoe Duitschland er eens
heeft uitgezien.
De Duitsche cultuur bevond zich in een
verschrikkelij ken toestand. Te Berlijn
speelden nog slechts drie theaters. Onze
Duitsche cultuur, pers, film en theater, wer
den bijna uitsluitend gerepresenteerd door
internationale Joden.
Wat in Vrie jaren is tot stand gebracht.
Het aantal van 7 millioen werkloozen van
1932 is gedaald tot 2% millioen in het begin
van 1936. Dr. Goebbels gaf nog eenige cijfers
op het gebied van het bedrijfsleven, waarna
hij betoogde, dat de Duitsche weermacht
werd hersteld, omdat de andere mogend
heden de belofte te zullen ontwapenen, niet
waren nagekomen.
Wanneer wij thans zyn overgegaan tot de
demilitarisatie van het Rijnland, dan is dat
geen bedreiging van Frankrijk. Wij willen
niet de brug naar Frankrijk afbreken, in
tegendeel! Wij wenschen, dat dit de eerste
stap zal zijn naar een werkelijke reorgani
satie in Europa om met de andere groote
mogendheden in Europa te komen tot een
verdrag voor vele jaren, ten behoeve van
den vrede en de welvaart der volken.
Men kan zeer wel verdragen met Duitsch
land sluiten. Hoe zeer wy onze verdragen
in acht nemen, kan men zien aan 't Duitsch
Poolsche verdrag. Dit verdrag handhaven
wij, omdat het door het verstand is mg*
geven.
Duitschland is weer souverein op zyn g«-
heele grondgebied en bezit de volledige mi
litaire rechtsgelijkheid. Hiermede, aldus dr.
Goebbels, is een terugkeer naar den Vak
kenbond weer mogelijk.
Wij willen thans een verdrag sluiten, d«t
men kan in acht nemen. Dit is slechts mo«
gelijk, indien het de rechtsgelijkheid van
alle verdragsluitende partijen tot basis
heeft.
De wereld moet Inzien, dat er geen andere
oplossing voor de groote internationale pro
blemen bestaat dan die, welke de Führet
heeft aangeduid. De wereld kan niet meer
zeggen, dat de Führer geen gepreciseerde
voorstellen doet.
Daarom kan ook niemand weigeren, aldus
besloot dr. Goebbels, den Führer bij zijn
grooten arbeid te helpen en hem van gan-
scher harte zijn „Ja!" te geven. Daarom ge
loof ik, dat wij allen met goeden moed en
met vast vertrouwen dezen dag tegemoet
kunnen zien. y
- f
ROEMENIE'S RIJKSTE MAN
OVERLEDEN.
Milliardenvermogen aan den staat
nagelaten.
Senator Mihail ui Craiwa, de rijkste
man van Roemenië, is dezer dagen overk
leden. Mihail, die in het gebied van Oltenie
in Zuid-West-Roemenië tal van landgoe
deren bezit, benevens te Boekarest en
Craiova verscheiden groote gebouwen, laat
een vermogen na van verscheiden milliar-
der lei.
Dit enorme vermogen (een milliard lel
is ongeveer gelijk aan 15 millioen gulden)
heeft de overledene, die de laatste telg
was van een oud Oltenisch bojarenge-
slacht, geheel aan den Roemeenschen staat
geschonken.
Mihail heeft bepaald, dat de grond wel
ke bij zijn twintig landgoederen behoort,
in stukken van drie hectare elk moet
worden verdeeld, waarna zy aan de boe
ren, die er thans op wonen, verkocht moe
ten worden tegen een door den staat vast
te stellen prijs. Voorts heeft de overledene
bepaald, dat op elk van zijn landgoederen
een school moet worden gebouwd, waarin
onder meer landbouwonderwijs moet wor
den gegeven.
Ten slotte heeft hij een legaat van 10
millioen lei (3000.000 gulden) bestemd
voor den bouw van een landbouwhooge-
schooL
UITBREIDING VAN DE STAKING TE
NEW YORK.
Nu de bemiddelingspogingen van burge
meester Luguardia mislukt zijn, hebben de
leiders der vakvereenigingen „den bitter-
sten strijd in de geschiedenis der Ameri-
kaansche industrie" aangekondigd te New
York
Volgens mededeeling van de politie zijn bij
de staking, die thans reeds tien dagen duurt,
2300 woonhuizen, wolkenkrabbers en hotels
betrokken. Het stakingscomité is voorne
mens, de beweging zich te doen uitbreiden
tot alle hotels, magazijnen, banken en ver
zekeringsmaatschappijen. Vooral den ban
ken, die een groot deel der woonhuizen
van New York bezitten en die zich bereid
hebben verklaard de loonen te verhoogen,
doch weigerden, vakvereenigingsleden de
voorkeur te geven boven ongeorganiseerde
arbeiders, is een felle strijd aangezegd. Mu
sici, chauffeurs cn andere groepen hebben
met een sympathiestaking gedreigd.
DE DEMONSTRATIE DER 3500
STUDENTEN.
Het publiek in Warschau volgt met groo
te nieuwsgierigheid de merkwaardige de
monstratie der 3500 studenten, die zich se
dert 24 uur in de politechnische school heb
ben opgesloten. Zij hebben verklaard, dat zij
het gebouw niet zullen verlaten, voor de
collegegelden zijn verlaagd. Het interieur
der school biedt een eigenaardigen aanblik.
In de zalen en gangen zijn slaapplaatsen
voor mannelijke en vrouwelijke studenten
geïmproviseerd terwijl eenige lokalen gere
serveerd zyn voor bridgedrives en het luis
teren naar de radio. De studenten hebben
een speciaalen dienst georganiseerd voor de
handhaving der orde, terwijl cok een ge
zondheidsdienst is ingesteld. Gisteren be
stond er eenig gebrek aan levensmiddelen,
doch daarin werd voorzien doordat familie
leden en voorbijgangers den studenten door
de hekken levensmiddelen en sigaretten
overreikten.
TALRIJKE ARRESTATIES TE TOKIO.
Het militaire hoofdkwartier te Tokio deelt
mede, dat meer dan 150 burgers, die betrok
ken zijn geweest bij de opstandige bewe
ging in Februari, gearresteerd zijn.
Vindt jij die gestreepte mode
niet smakeloos?ik wel!
