IN DONKER MARSEILLE.
i
8
8
Erdal Z I
Die Houten Klaas
st„t„e om ln b"rtlu
BIJ DE OUDE HAVEN.
8
8
De kronkelstraatjes der oude stad, waar veel
gebeurt, wat het daglicht niet mag zien.
OladiopeoQcamma
0
Qemeetttecadett
URSEM
OESPREK IN EEN KROEGJE.
Jlecfdszaken
Arrondissement» Rechtbank
te Alkmaar.
liet ernstig auto-ongeluk
op Wieringen.
Jeuillelon
t
f
Donderdag 23 April.
HILVERSUM, 301 M. (AVRO-uitz.)
8.Gr.pl. 9.Ensemble Jetty
Cantor. 10.Morgenwijding, gr.pl.
10.30 Verv. van 9.11.Kniples.
11.30 Fagot en piano. 11.45 Gr.pl.
12.Cantabile-orkest en solist. 2.
Versl. Avro-Modeshow. 3.Knip
les. 3.45 Gr.pl. 4.Voor zieken.
4.30 De Continental Five. 5.15 Gr.
pl. 5.30 De Octophonikers. 6.30
Sportpr. 7.Voor de kinderen.
7.05 Radiotooneel met muziek. 7.30
Engelsche les. 8.Ber. 8.10 Om
roeporkest en het Boedapester
Trio. 9.Radiotooneel. 9.30 Om
roeporkest. 10.Rep. en concert
door het Omroeporkest. 11.Ber.
11.10—12.— Gr.pl.
HILVERSUM, 1875 M. (8.—9.15 en
11.2.KRO, de NCRV van
10.11.en 2.—11.30 uur). 8.—9.15
en 10.— Gr.pl. 10.15 Morgendienst.
10.45 Gr.pl. 11.30—12.— Godsd.
halluur. 12.15 Gr.pl. en KRO-
orkest 2.Handwerkles. 3.
Gr.pl. 3.15—3.45 Voor de vrouw.
4.Bijbellezing. 5.Handen
arbeid voor de jeugd. 5.30 Haagsch
Klavierkwartet en gr.pl. 6.45 Cau
serie. 7.— Ber. 7.15 Rep. 7.30 Journ.
Weekoverzicht. 8.Ber. 8.15 Bij
eenkomst der Haagsche Waters
couts. 9.— Gr.pl. 9.30 Orgelspel.
(10.— Ber.) 10.35—11.30 Gr.pl.
DROITWICH, 1500 M. 10.25 Orgel
spel. 10.50 Gr.pl. 11.20 Trocadero
Cinema-orkest. 12.20 Gr.pl. 1.30
BBC-Welsch-orkest, mmv. solist.
2.20 Vesper. 3.10 Causerie. 3.30
Gr.pL 4.05 Het Harp-trio. 4.35
Dansmuziek. 5.20 Ber. 5.50 Piano
recital. 6.15 Spaansche les. 6.50 Le
zing. 7.20 St. Joris-Dagprogr. 8.29
Dansmuziek. 8.50 Ber. 9.10 Toe
spraak, 9.20 Ber. 9.30 Korte Kerk
dienst. 9.50 BBC-Midland-orkest, jn.
m. v. soliste. 10.5011.20 Dansmu
ziek, gr.pl.
RADIO PARIS, 1648 M. 6.20 en 7.40
Gr.pl. 8.20 Orgelconcert. 10.20 Om
roeporkest. 2.20 Gr.pl. 3.20 Concert.
4.20 Radiotooneel. 8.05 Radiotoo
neel. 9.05 Nat. Orkest. 10.5011.35
Pascal-orkest.
KEULEN, 456 M. 5.50 Orkestcon
cert. 9.20 Koorconcert. 11.20 Om*
roepkleinorkest. 1.35 Gr.pl. 3.20
Populair concert. 4.20 Volksmuziek.
5.20 Orkestconcert. 6.50 Gr.pl. 7,30
Omroepkwintetconcert. 8.20 Gevar.
progr. 9.50 Omroeporkest. 10.20—i
11.20 Gevar. concert.
BRUSSEL, 322 en 484 M.: 322 M.:
11.20 Gr.pl. 11.50 Omroeporkest
12.50-1.20 Gr.pl. 4.20 Kleinorkest!
5.50 en 6.20 Gr.pl. 7.20 Symph.-con-
cert. 8.20 Cabaret. 9.30—10.20 Gr.pl.
484 M.: 11.20 Gr.pL 11.50 Klein
orkest. 12.50—1,20 Gr.pl. 4,20
Dansmuziek. 5.35 Cellokwartet. 6.05
en 6.35 Gr.pl. 7.20 Omroeporkesten
zang. 9.3010.20 Gr.pL
DEUTSCHLANDSENDER, 1571 M.
7.30 Populair concert. 8.20 Gr.pL
9.20 Ber. 9.50 Pianorecital. 10.05
Weerber. 10.20—11.20 Dansmuziek.
GEMEENTELIJKE RADIO
DISTRIBUTIE.
Lijn 1: Hilversum.
Lijn 2: Hilversum.
Lijn 3: Brussel VI. 8.—9—, D.-
sender 9.—10.20, Parijs Radio 10.20
—12.05, Brussel VI. 12.05—13.20,
Lond. Reg. 13.20—13.35, Keulen
13.3514.20, Lond. Reg. 14.20
15.20, Keulen 15.2016.20, Brussei
VI. 16.2018.05, Brussel Fr. 18.0&—
18.20, Brussel VI. 18.2018.50, Keu
len 18.5019.10, Beromünster 19.10
—20.20, Berlijn 29.20—23.20, Wee-
nen 23.2024.
Lijn 4: Normandië 8.8.20, Parijs
Radio 8.209.35, Lond. Reg. 9.35—
12.35, Droitwich 12.3515.20, Lond.
Reg. 15.2016.35, Droitwich 16.35—
17.20, Keulen 17.20—17.50, Droit
wich 17.5018.15, Lond. Reg. 18.15
—21.20, Brussel VL 21.2021.30,
Droitwich 21.3021.50, Lond. Reg.
21.5022.50 Boedapest 22.5023.25,
Kalundborg 23.25—24
De raad kwam Maandagamorgen onder
voorzitterschap van burgemeester v. d.
Heuvel voltallig bijeen.
Medegedeeld werd, dat het rijk voor het
in werkverschafing onder profiel brengen
en stofvrij maken van den Noorddijkerweg
128,49 bijdraagt; dat de loonsubsidie ge
raamd op 1540 met 910 wordt verhoogd
en dat het besluit tot aangaan van een
kasgeldleening groot 2500 was goedge
keurd.
Op voorstel van B. en W. werd besloten
voor gemiddeld 19 werkloozen 2 per werk-
looze als extra steun uit te trekken. Het
rijk draagt hiervoor 2,20 per werklooze
en per jaar bij. Deze extra steun vervangt
den z.g. crisissteun-B.
Mede werd besloten een geldlee-
ning van 3000, waarvan het restant 1950
bedroeg te converteeren in een 4 leening.
De 23 Mei vastgestelde verordening op de
heffing en invordering van schoolgelden
was goedgekeurd. Een nieuwe regeling was
afgekomen, doch op voorstel van B. en W.
werd besloten handhaving van de goedge
keurde aan te vragen.
Aangezien de voorzitter het mogelijk
achtte, dat de suppletoire begrooting 1935
niet sluitend was te krijgen, omdat de
geraamde belastingbedragen en de extra-
werkloozenbijdragen niet worden verstrekt,
en het rijk 49,6 van de werkloozenbfj-
dragen verleend, werden B. en W. gemach
tigd om te trachten in overleg met de Pro
vinciale Griffie de begrooting sluitend te
maken.
In behandeling kwam het adres van de
tuinders alhier d.d. 3 April j.1. om steunuit-
keering wegens misoogst, velen hunner ont
vangen geen bedrijfssteun uit het land
bouwcrisisfonds. Hieromtrent ging de raad
in geheime zitting over.
Na heropening der vergadering deelde de
voorzitter mede, dat het Burg. Armbestuur
reeds bezig is geweest met het steunen van
genoemde personen, doch wegens gebrek
aan middelen was het genoodzaakt dezen
steun stop te zetten.
Op voorstel van B. en W. werd besloten
adressanten te berichten, dat zij hun aan
vraag om steun moeten richten tot het
Burg. Armbestuur en dat de post subsidie
uitgetrokken op de gemeentebegrooting, die
te laag was geraamd, verhoogd wordt.
Toetreding Middenstands-Borg-
Borstellingsfonds.
De toetreding vordert van Ursem 0,15
per inwoner of 280. Met 5 tegen 2 stem
men, die van de heeren Komen en Broer
tjes, werd, behoudens goedkeuring van Ged.
Staten, tot toetreding besloten.
Het adres van de Landarbeiders
bonden.
De Landarbeidersbonden verzochten in
een adres:
1. "óm gedurende de trekkingsperiode aan
de georganiseerden een toeslag te Verléenen
van 0.30 per dag per gezinshoofd plus
0.10 extra-kindertoeslag.
2. om gedurende de trekkingsperiode aan
kastrekkenden de kolenbons te verstrekken.
3. óm gedurende de werkloosheid of den
tijd die in werkverschaffing wordt gewerkt
ziekenhuisverpleging of doktersfonds voor
rekening van de gemeente te krijgen.
4. om by eventueele tewerkstelling by
werkverschaffing aan georganiseerden
0.02 per uur meer te betalen dan aan on
georganiseerden.
5. om de wachtweek voor de georgani
seerden dezer gemeente uitbetaald te krij
gen.
De voorzitter deelde mede, dat de kolen-
bon in de afgeloopen periode aan de kas
trekkenden is verstrekt. Wat de wachtweek
betreft, zeide de voorzitter, dat voorheen de
georganiseerden geen wachtweek maakten,
doch vanuit den Haag bericht is ingeko
men, dat naar beoordeeling van omstandig
heden de wachtweek wel dient te worden
gemaakt. B. en W. zullen trachten gedaan
te krygen de wachtweek voor de georgani
seerden te laten vervallen.
Naar aanleiding van punt 1 en 4 zeide de
voorzitter, dat de minister de bedragen be
paalt en dat hierin geen verandering kan
worden gebracht. Aandacht werd gevestigd
qp het feit, dat Schermerhorn een klas hoo-
ger is ingedeeld dan Ursem. Gevraagd
werd, of het niet mogelijk is, dat ook Ursem
in dezelfde klasse als Schermerhorn wordt
ingedeeld. De voorzitter zeide, dat dit ge
probeerd kan worden en dat hiertoe beslo
ten moet worden door den raad, welk be
sluit goedkeuring van den minister be
hoeft. Besloten werd te trachten de gemeen
te Ursem in de 8ste klasse der steunverlee-
ning geplaatst te krijgen.
Wat het verzoek betreft om de premie
voor doktersfonds en die voor ziekenhuis
verpleging geheel of gedeeltelijk voor reke
ning der gemeente te nemen, werd de aan
dacht er op gevestigd, dat de leden der or
ganisaties, wanneer ze niet in staat zijn de
ziektepremie en het doktersfonds te beta
len, zich in verbinding moeten stellen met
het Alg. Burg. Armbestuur, dat reeds in
deze richting werkzaam is. Besloten werd
de organisaties hiervan in kennis te stellen.
Besloten werd het onderhoud van de
brandkranen voor 1936 van het Prov. Wa
terleidingbedrijf over te nemen volgens een
toegezonden concept-overeenkomst.
Van den minister van onderwijs was be-
(Van onzen R.-redacteur).
Onze R.-redacteur is op reis naar
het Zuiden van Frankrijk in Mar-
seille geweest, waar hy heeft rond
gezworven in de duistere wijken
van deze havenstad. Hij vertelt
hier van zijn ervaringen in dit
merkwaardige milieu.
Marseille, ontmoetingspunt van Noord
en Zuid, havenstad van enorme beteekenis,
na Parijs de grootste stad van Frankrijk
en middelpunt van het tourisme in een
prachtige streek! Hoe wordt de vreemde
ling, die in deze dagen het koude Noorden
is ontvloden en omstuwd wordt door de
warmte der milde natuur, geboeid door
wat hij daar krijgt te aanschouwen. Alles
krioelt er dooreen, alle talen der wereld
kan men er hooren spreken, menschen van
allerlei gelaatskleur en kleederdracht
schijnen er zich thuis te voelen in deze
heksenketel eener moderne samenleving.
De breede boulevards der nieuwe stad
vormen er de grootst denkbare tegenstel
ling met de obscure bochtige straatjes van
het oude Marseille, dat om het bassin van
de oude haven is gelegen. Daar moeten de
Phoeniciërs hun eerste nederzettingen
hebben gehad, daar zijn later de Grieken
gekomen, nog later de Romeinen en nu
leeft er dat allegaartje van menschen, dat
de zee er uit alle hoeken van de wereld
heeft aangebracht en wier bedrijf vaak
even duister is als de woningen en de
straatjes, waar zij den nacht en den -dag
doorbrengen. Daar zetelt de misdaad, daar
zijn beroovingen aan de orde van den dag,
daar is een menschenleven vaak minder
waard dan een biljet van honderd franken.
Oud-Marseille.
Achter het oude stadhuis ligt een warnet
van kronkelstraatjes en steegjes, waarvan
er sommige niet eens op mijn plattegrond
staan. De bestrating laat er alles te wen-
schen over en zoo moet 't ook gesteld zyn
met het interieur van deze huizen, die er
in een wonderlijke architectuur dooreen-
gemengd zijn en waarvan het meerendeel
er zeer bouwvallig uitziet. Groezelige kin
deren spelen er op straat en schijnen zich
niet te bekommeren om wat er om hen
heen gebeurt. De deuren van de meeste
huizen staan open en achter de met gor
dijnen behangen ramen der talrijke
café'tjes klinkt jengelige muziek. Als ik er
binnen ga, word ik door de gasten zoowel
als door degenen, die achter het buffet
staan, met eenig wantrouwen bekeken.
Blykbaar zie ik er onschuldig genoeg uit;
er is niets, waaraan men hier meer hekel
heeft dan aan de politie en haar satellie
ten.
„Au marin provengal" staat in nauwe
lijks leesbare letters boven den ingang
geschreven. Daarbinnen is het donker. Er
brandt een kaarsje voor een heiligenbeeld
je. Achter een groote tapkast troont een
vrouw van niet geheel definieerbaren leef
tijd, die mijn groet beantwoordt met een
knikje. Aan een tafeltje zitten een paar
richt ingekomen, dat de kósten per leer
ling voor de openbare school," voor hpt be
rekenen van de vergoeding aan de byz.
school, buiten beschouwing mag blijven,
omdat de openbare school in bijzondere om
standigheden verkeert.
Op grond hiervan stelden B. en W. voor
het gemiddelde te nemen van de kosten per
leeling van de drie navolgende gemeenten.
Nibbixwoud 10,94; Westwoud 10,97 en
Egmondbinnen 13,87, zoodat het bedrag
der kosten per leerling alhier bepaald zal
worden op 11,92 afgerond QP f 11,90. Al
dus werd besloten.
Besloten werd aan het. T.k. schoolbestuur
voor 1936 een voorschot öp de gemeente
lijke vergoeding van 2000 te verleenen.
De aanslag in de hondenbelasting van den
heer G. Jonker werd van 6 op f 3 terug
gebracht.
mannen; ginds zit er nog een 'n krant te
lezen met vreemde, waarschijnlijk Russi
sche letters.
Ik ga bij de tapkast zitten en bestel mijn
„porto rouge". Madame houdt van een
praatje. Na korten tyd schijnen we goede
vrienden geworden. Ze weet nu, dat ik uit
Holland kom, over land, en dat het avon
tuur mij lokt. Of ik dan geen familie heb,
geen vrienden? Jawel, maar waarom wil
ze dat alles zoo precies weten? Ik begin
een vermoeden te krijgen. Nee, de familie
laat niets aan me gelegen liggen en vrien
den heb ik niet, althans geen waarlijk
goede vrienden, die iemand, in den nood
willen bijstaan, aldus fantaseer ik er op
los. Aha, dat is het! Monsieur zit aan den
grond, le joli Hollandais, Ik erken het wat
schuchter en toon me veteerd door het
vleiende toevoegsel, waarmee ze me wel
heeft willen betitelen. Misschien is er wel
raad te vinden voor iemand, die houdt van
aanpakken; ik moet maar eens praten met
een van de mannen aan liet gindsche ta
feltje, die nu zoo druk ;iri gesprek is met
een ander, maar straks - wel even by mij
zal willen komen zitten.
Kennismaking.
Wat nieuwsgierig stern jk toe. Ik wacht
bij mijn glaasje port aan oen tafeltje, van
waar ik de heele zaal goed. kan overzien.
Lang behoef ik niet geduld te hebben,
want al spoedig staat een van de mannen
op. Ze schijnen het niet eens te zijn ge
worden over de zaak, waarover zij onder
handelden. En nu kom ik-blijkbaar aan de
beurt. De ander heeft van madaihe een
teeken gekregen, dat óp ttöj duidde, en hij
komt nu naar me toe, naak mijn tafeltje,
waarop talrijke kringen, wijzen op een
langdurig gebruik .en waar nu nog mijn
eenzame glaasje staat,' half leeg.' -
„Drink eens uit;" zoo'luidt de eerste
kennismaking. Men stelt, zich hier niet
voor, maar zegt er simpel- „drink eens Uit".
Er komen twee nieuwe glaasjes op het ta
feltje te staan en dan ontspint zich een
zonderling gesprek, waarvan het begin een
voorzichtig tasten is naar de gezindheid
en de levensomstandigheden" van den
vreemdeling. Merkwaardige ervaring: de
journalist, die reeds zoo vele malen iemand
heeft geïnterviewd, is hier zelf het slacht
offer van een ondervraging, maar ik
wensch myzelf niet toe, ooit zulke lastige
klanten te krijgen als ik my hier betoon.
Immers veel kan ik niet loslaten, omdat
mijn ondervrager mij moet houden voor
een „gesjochten jongen" en hij vooral niet
mag bemerken, dat ik het eigenlijk ben,
die hem tracht uit te hooren.
Of ik niet graag een geregelde ver
dienste wil hebben? Ja, zeker, natuurlijk.
Maar niet alleen geregelde verdienste,
spiegelt de man me voor, ik zal ook vry
kost en inwoning krijgen en een makkelijk
leventje. Wat ia daar dan allemaal voor
doen moet, vraag ik met eenige niet geheel
geveinsde bezorgdheid. Want in den te-
genwoordigen tijd liggen zulke baantjes
niet maar zoo op straat.-De man kan rpe
wel vragen een of andere vacature in het
beulsvak te vervullen of misschien is het
een zeer vernederend baantje, waar nie
mand aan wil en dat hij me komt aanbie
den.
Waar gaat het om?
Zoo spoedig kom ik dat niet te weten.
Mijn tafelbuur beschikt waarlijk over een
bewonderenswaardige radheid van tong,
die het me soms onmogelijk maakt, hem
geheel te volgen. Doch zóóveel begrijp ik
er toch wel van, dat de man tracht mij het
baantje, dat hij blijkbaar te vergeven
heeft, extra aanlokkelijk te maken. Of ik
in dienst geweest ben in mijn vaderland?
Daar komt dq aap al uit den mouw. Neen,
-ik was vrij van miKtaireri"dienst .wegens
broederdienst; Hindert niet. Het zou wel
makkelijk geweest zijn, maar zoo kan hét
ook wel. Dergelijke dingen zijn gauw ge
noeg te leeren en men heeft wel eens on
geschikter jonge mannen gehad dan ik
blijkbaar in de oogen van mijn ondervra
ger ben.
Langzamerhand schijnt hij toch aan het
doel van dit onderhoud te zijn gekomen.
Daarginds, aan de overzijde, wacht mjj het
paradijs in het vreemdelingenlegioen van
Frankrijk, die altijd fiksche kerels kan ge
bruiken. Ik zal ook een handgeld krijgen,
dat me in staat zal stellen, het er hier eerst
nog eens flink van te nemen. Marseille is
een mooie stad, men kan er prettig uit
gaan en dan wacht de boot voor een mooie
zeereis, naar een land, waar het heerlijk
moet zijn om te vertoeven.
Het begint mij wel een beetje bar te
worden op den duur. Ik behoef maar mijn
handteekening te plaatsen en ik ben ver
bonden, op de kepring na, waar ik mis
schien wel voor zou slagen. Ik moet er af
zien te komen. Nu weet ik, hoe er op som
mige plaatsen geronseld wordt voor het
vreemdelingenlegioen, maar dat is me ook
genoeg. Nee, ik doe het toch niet, ondanks
alle uitvoerig geschilderde voordeelen.
Waarom niet? Omdat ik eerst nog eens wil
irformeeren. Goed, dat kan. Ik krijg er een
paar adressen voor, die ik ijverig opschrijf,
en dan kom ik later nog wel eens terug.
Maar ik zal er heusch niet naar toe gaan...
(Vervolg zitting van 21 April).
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
In den morgen van 7 December 1935 had
op Wieringen bij Stroe een ernstig ver
keersongeluk plaats waarbij 5 personen het
leven lieten.
Een auto, bestuurd door den heer H. V; G.
uit Zeist reed aldaar op den betonweg in de
richting Friesland toen uit de richting
van de Friesche kust een tegenligger na
derde. Ongeveer op dit moment raakte de
bestuurder van de uit Noordholland komen
de wagen naast het wegdek met de rechter-
wielen op de berm en slipte, bij zijn po
gingen om den wagen weer op het wegdek
terug te brengen, zoodanig dat hü plotse
ling den weg weer opschoot en dwars voor
de uit Friesland komende auto kwam te
staan. Bij de daarop volgende botsing ge-
raakte de Friesche wagen, bestuurd door
zekere Zjjlstra uit Sneek in den naast den
weg loopende sloot waarbij van de
tenden er uiteindelijk 4 direct of indireet,
door het ongeluk het leven lieten. Laatst
genoemde auto onderhield een zoogenaam-
,den wilden dienst tusschen Sloten en Hille-
Naar het Engolsch rau door J. L en
CHARLOTTE M. YONGE E. A. H.
65)
Ineens deed zich een stoornis op, in den
vLVr Amke' die de kamer binnenge
vlogen kwam met een ontsteld'
„O, mama, mama! Er is een vreemde
man, het lijkt wel een zwarte beer, in den
salon en hij heeft den arm om tante Ber-
tha heengeslagen... O!.." voegde ze er bij
en schrikte alweer op een andere manier,
toen ze lord Northmoor zag.
„Een Canadeesche beer, dien ik zoo juist
meegebracht heb, hè Amy!" lachte Frank,
die nu toch ook eens uit de plooi kwam,
terwijl lady Adela glimlachte, toen ze dacht
aan de „zoete broodjes", die zijn lordschap
voor hem zou hebben gebakken.
Amy had eenmaal het tête-a-tête verbro
ken en allen waren nu weldra bijeen. La
dy Adela begroette kapitein Alder als een
ouden vriend en als welopgevoed man gaf
hij er natuurlijk in het minst geen blijk
van, hoezeer hij zich getroffen voelde door
de tegenstelling in uiterlijk van het toen
zoo kinderlijke vrouwtje met de nu zoo
verwelkte weduwe ofschoon lady Adela
zeker gelukkiger was en beter tot rust ge
komen, dan in die dagen.
Allen moesten den avond gezamenlijk
doorbrengen, vonden de Northmoors; Adela
en Bertha moesten by hen komen dinee-
ren en Amice ook. Het was heldere mane
schijn en de kapitein zou haar tot geleide
dienen.
Intusschen genoten lord en lady North
moor van een wandeling in den mane
schijn, evenals nu zeven jaar geleden, toen
zij nog bruid en bruidegom waren, maar
nu nog met dat vreugdevol vooruitzicht te
meer op het naar-bed-brengen van hun
kleinen jongen, waar Frank zich steeds op
de terugreis al op verheugd had. Hun klei
ne Mite, die nu nog gelukkiger was, om
dat zijn Tom en zijn Fanny bij de portier
ster gelogeerd waren en hij naar hartelust
met hen spelen mocht in den tuin.
Zes weken later gaf lord Northmoor
Bertha ten huwelijk aan kapitein Alder;
de plechtigheid werd in alle stilte voltrok-
miiU Constance en Amice als bruids
meisjes en de kleine Boadicea ter opluis-
Migh Z"i g'ng °°k mee naar Canada.
Michael was er eveneens, in al de alorie
van zyn eerste matrozenpakje, en mrs.
Bury ook. Haar laatste woorden, voor de
bruid naar beneden ging, gereed en ge
kleed voor de reis, waren:
„En hoe luidt nu je oordeel over den
houten Klaas?"
„Dat hy van een goede houtsoort is ge
maakt!"
HOOFDSTUK XLIH.
De familie bijeen.
Vijf jaar later waren alle leden van de
familie Morton weer voor ééns bij elkaar
in Westhaven,
Ida was langzaam stervende. Ze was al
tijd wat teer geweest en de wanhoop, die
ze over zichzelve had gebracht naar aan
leiding van dat misdadig ondernemen je
gens haar neefje, had allernoodlottigst ge
werkt op haar gestel. Haar moeder had
zich weer aangesloten by miss Gattoni en
gezamenlijk hadden ze op het vasteland
verschillende gezondheidsoorden bezocht, in
de hoop Ida's lichaam meer kracht te
schenken en haar geest nieuwe gedachten.
Gedurende eenigen tyd scheen dit wel
eens te lukken: de patiente werd weer wat
opgewekter, maar de geringste overspan
ning of opwinding had een terugslag ten
gevolge.
Dan was er nog een lcelijk iets, dat haar
bleef kwellen: haar oom Jiad den grooten
bladen nu wel kunnen bewegen het stilzwij
gen te bewaren, maar niet den kleineren,
en de kring waartoe miss Gattoni behoorde,
genoot juist van dergelijk nieuws Vandaar
dat Ida wel degelyk merkte dat er af en toe
wat over haar gefluisterd werd, dat ook
met hardop gezegd kon worden, en zoo
«imVÜ, b"jvoorbeeld in Genua aan de-
van Tom n j'hot.e gezeten met de zuster
Morna^in 3a' 26 hadden 2elfa de
„Morna in de haven gezien.
.^oo langzamerhand bracht
minder herstel en iedere wiJ Z°mer
ook doorgebracht zettl Waar dan
«ruit, «o?»
dat haar moeder dankbaar het annJf
Constance was in haar vacantie meer en
meer het" kind van den huize geworden op
Northmoor en sinds ze het college afge
loopen had, was zy de rechterhand gewor
den van haar tante, behalve dan, dat .zij
Amice muziekles gaf en Michael de begin
selen van het Latijn bijbracht, maar haar
plicht was het nu om haar zuster te hel
pen verplegen en haar oom geleidde haar.
Het was hun een schok, toen ze de ver
andering waarnamen in het ééns zoo bloei
ende jonge meisje, dat nu als gebroken
was, blijkbaar niet meer by machte ergenj
belang in te stellen. Ze wilde in het eerst
haar oom niet bij zich hebben, maar toen
ze tot de ontdekking kwam, dat zelfs Con
stance in volslagen onwetendheid verkeerde
betreffende haar aandeel in het verdwijnen
van Michael, voelde zij zich overstelpt door
innige dankbaarheid, geheel onder den in
druk, als zy was, van zulk een verwonde-
lyke vergevensgezindheid en verdraag
zaamheid.
Frank wist zelve eigenlijk niet precies
meer, wat hij tegen haar gezegd had, maar
gedurende de twee dagen, dat hij blijven
kon, had ze graag, dat hy zooveel moge
lijk bij haar zat, al was het dan ook dik
wijls zonder een woord te zeggen; ze liet
hem ook den Engelschen geestelijke by
zich brengen.
Niemand had gedacht, dat zij het voor
jaar nog halen zou, maar, toen het eenmaal
zoover was, scheen dit vernieuwend jaar
getijde ook weer eenige herleving te bren
gen en daarmede een vurig verlangen om
Westhaven weer te zien. Het Was, alsof
'aar oom de stekende wroeging in zacht-
dnrfr 'if berouw had omgetooverd en daar-
°n nu ook de genegenheid voor het
huis van haar kindsheid weer herleven.
Mr. Rollstone was overleden, maar zw1
vrouw en dochter hadden het pension aan
gehouden en waren innig blij, dat ze haar
oude vriendinnen weerzagen.
Herbert, die nu al twee jaar farmer was
op een eigen landgoed, dat zijn oom voor
hem gekocht had, kwam voor het eer»^
over, een forsche,, knappe, gebaarde jonge
man, hoffelijk en vriendelijk tegenover de
zieke zuster, die zijn hulp meer op Prv
stelde dan de zorgen van ieder ander.
Mary kwam met haar echtgenoot
zoontje van Northmoor, ter verwelkoming'
Toen Ida, in tranen, om haar verg'"®"
vroeg, was het leed ook zoo geheel geled
dat het haar niet moeilijk viel te zegg
in dén geest van Jozef:
„O, liefste kind, daar moet je niet ov
denken. Niemand heeft er zoozeer 01iae
geleden als jijzelve. Michaël heeft het
't geheel geen nadeel gedaan; het heeft a
leen een kleine „man" van hem £erna*,j
en, wat Herbèft betreft, dat hij de we
is ingegaan, was verreweg het beste vo
hem, edel en edelmoedig van aard, als
is. En, alles welbeschouwd, Ida", voe®
ze er peinzende bij, „geloof ik zeker,
je liever bent zooals nu, dan het jo
meisje, dat je toen was". «wik
„O, tante Mary, zooals u en oom Ff
zijt...! Dat doet jé zoo voelen..."
Meer kon zij niet zeggen. Ze zag de u
drukking op Michaëls vroolyk gezichtje
kreeg 'den klis, die haar vergiffenis hier P.
aarde bezegelde, onbewust als hy was v
het slechte, dat zij met hém had
Dit was haar als een belofte, hoe A#
