FLITSEN VAN HET WITTE DOEK. s s js sa*; „Huwelijken" in Hollywood. WILLY BIRGEL als dirigent. WILLY FRITSCH, nog steeds één der meest geliefde filmacteurs. Wat is Boccaccio? Miniatuurfilmpjes. «i bS sss&'süs.raï Errol Flynn uit „Captain Blood" huwde Lily Damita. De huwelijken, vriendschappen en ver lovingen in Hollywood loopen zoo kris kras door elkaar, dat men een encyclo- paedie noodig heeft om er uit wijs te kun nen worden, en deze encyclopaedie heeft iedere maand aanvulling en verbetering noodig, want in Hollywood is de liefde niet alleen niet-steeds-bestendig-van- duur, maar wispelturiger dan waar ook. Maar wispelturig en oppervlakkig als deze liefde is, heeft zij toch niet zelden grooten invloed op de filmproductie, en toen bijvoorbeeld Myrna Loy den hulp regisseur Arthur Hornblow nareisde naar Europa, moest een film worden stopgezet, en liep de actrice het risico haar prachtig contact te verliezen. Dat is niet gebeurd, maar de affaire met Hornblow gaat niet zoo van een leien dakje, want Hornblow's echtgenoote wei gert zich te laten scheiden om plaats te maken voor Myrna Een ander geval waarover veel te doen is geweest, is het recente huwelijk van Jaca Oakie (die honderd maal had ver klaard levenslang vrijgezel te zullen blij ven) met een knap eenvoudig meisje, Ve- nita Varden. Het huwelijk werd besloten in Yuma (Arizona), waar men geenerlei papieren behoeft over te leggen, en de huwelijksvoltrekking vond plaats op het perron tusschen de aankomst en het ver trek van twee treinen door. Een jazzband stond opgesteld om de bijbehoorende mu ziek te maken. Dienzelfden dag, maar in allé stilte, trouwde te Yuma Jean Parker en een on bekende jonge man, George Mc. Donald. Zelfs de kranten wisten daar niets van, maar Jean Parker heet dan ook eigenlijk Jean Greene, en trouwde onder haar eigen naam. Nadat de plechtigheid was afgeloopen, ging Jean in haar ééntje voor zes weken op tournee. Sylvia Sidney trouwde in December j.1. met Bennett Cerf, een uitgever, en heeft zich thans laten scheiden, tot vreugde van haar vele aanbidders, van wie er vier be reids aanzoek naar haar hand hebben ge daan: de schatrijke B. P. Schulberg, Wil- liam K. Howard, en twee bekende schrij vers, Norman Krasna en H. Krafft. Margaret Sullavan heeft zich in Mexico laten scheiden van den regisseur William Wyler. Motief: zij ontmoette haar eersten echtgenoot, Henry Fonda, weer, werkte met hem samen in de film „The moon is our home", en kwam tot de conclusie dat zij den eersten echtgenoot toch boven den tweeden prefereerde. William Powell houdt het lang uit met Jean Harlow, en zou haar liefst morgen aan den dag huwen, maar de platinablon de ster durft nietzij heeft reeds drie ongelukkige huwelijken achter den rug. Claudette Colbert is niet langer mevr. Norman Forster, zij heeft zich laten schei den, en trad in het huwelijk met dr. J. Preesman, en Norman Forster treurde niet lang, en trad in het huwelijk met Sally Blane. Het enfant terrible van Hollywood, Ma- ry Brian, gaat trouwen met Gary Grant, nadat zij eerst verloofd is geweest met Randolph Scott, Buddy Rogers, Dick Po well, en nog tien anderen, en „Captain Blood", alias Errol Flynn, huwde met Lily Damita, die niet zoo jong meer is, maar nog genoeg charme bleek over te hebben om Errol weg te kapen voor den neus van alle andere gegadigden. Dit va-et-vient door Amor's dwaaltuin levert behalve aan de leveranciers van huwelijkscadeaux, ook een goed bestaan op aan fotografen, die er zich op toeleg gen de paren onverhoeds te fotografeeren. Het baantje is niet zonder gevaar, Marga ret Sullavan vloog bijvoorbeeld een foto graaf aan, die haar in een restaurant kiekte met haar eersten man Henry Fon da, maar de kranten betalen voor deze exclusieve foto's goede prijzen, wat men alleen kan verklaren door te bedenken dat ook in dit opzicht 's lands wijs wel 's lands eer zal zijn. De Ufa draait in het „Theater des Wes- tens" Het oude, ietwat pompeus inge richte huis vormt de plaats der handeling voor een der nieuwe scènes van de nieuwe Ufa-film „Schluss-accoord". Op de ver schillende rangen bevindt zich een elegant gekleed publiek in rok en avond-toilet, glimmende onderscheidingen en fraate paarlen-colliers. Een hel licht wordt door de machtige lampen verspreid, feller en sterker, dan gewoonlijk in dit theater. Slank en scherp teekent zich in de diri- gentenstoel de figuur van Willy Birgel af. De lichtstraal der schijnwerper straalt over hem heen naar twee menschen, die zoo juist hun plaats willen innemen. Bezorgd ondersteunt de heer een blonde vrouw. Hij fluistert haar iets toe en wijst naar de diri- gentenstoel. Ernstig en met uitdrukkingsvolle bewe gingen haalt als het ware de dirigent a'e schoone muziek uit het orkest. Een aan dachtig publiek luistert gespannen toe Deze drie menschen, die door de schijn werpers voor de camera gehaald worden, dragen de handeling van de nieuwe film, waarvan Detlef Sierck de regie voert. The- odor Loos vervult de rol van den goedigen kinderarts dr. Obereit, zijn jonge vrouw is Maris von Taznady, terwïjl de dirigent, de beroemde „general-musikdirektor" Gar- venberg, Willy Birgel is. Om 4 uur zijn de opnamen beëindigd en wordt het theater halsoverkop zijn oude aanzien weer terug gegeven. Birgel is zichtbaar vermoeid. Als hy af- geschminkt is, zijn hem de doorgestane in spanningen duidelijk zichtbaar. Wij vragen hem naar zijn rol. Birgel maakt een ontwijkend gebaar. Doch direct begint hy weer te lachen, beminnelijk, als was hij zelf geschrokken van zijn afwijzen de houding. „Ach ja, ik heb ook al een stuk of drie interviews achter den rug. Maar dat is het niet, waarom ik eigenlijk het liefst zoo wei nig mogelijk over mijn rol zeg. Ze is mij excusez le mot als het ware een tikje heilig. Ja, toen ik voor het eerst het draaiboek van Oberlander in handen kreeg, heb ik gelezen, gelezen. Als het ware met bran dende oogen en een kloppend hart. Dat was nu eens een rol, zooals ik die altijd al vurig gewenscht had: de uitbeelding van een groot menschelyk noodlot. De groote kunstenaar, de beroemde dirigent Garvenberg, leefde in de eenzaamheid, die zoovele beroemde menschen, die op het hoogtepunt van hun leven beland zijn, eigen is. Prometheus draagt de fakkel al leen. De kunst van den musicus belicht ve len alleen den kunstenaar zelf verwarmt zij niet. Hy lijdt ontzettend onder de vervreemding in zijn huwelijk met de vrouw, van wie hij zich steeds verder ver wijderd voelt. De muziek is zijn troost maar het heeft iets zelf-kwellends, zooals hij zich in de materie der muziek inwerkt. Beethoven's hemel en hel in diens Negen de Symphonie staan in het middelpunt der handeling. Zy symboliseert het openbre ken van een menschenhart. En het aller mooiste in mijn rol is nog, dat een kind het middel tot de groote verandering in mijn leven is. De film is menschelyk; diep aan grijpend. Ik had my erin geleefd, rééds vóór ik het masker van den dirigent dragen moest Birgel zwijgt een oogenblik. Hij heeft zóo ernstig over zijn opdracht gesproken, dat men eigenlijk niet verder durft vragen. Waarom? Omdat dat inbreuk maken is op de intensie van een kunstenaar. Birgel staat op: Excuseert U my? Ik ben moe. De rol vergt veel van mij. Niet alleen omdat zij sterk in myn leeft, maar ook door de muziek. Ziet U, ik speel voor een beroemd dirigent en nu moet ik oppassen, mezelf in de oogen der beroeps-musici van het orkest niet belachelijk te maken. Kortgeleden was ik by Furtwangler. Ik had mij vast voorgenomen nauwlettend op de bewegingen van het beroemde dirigeer stokje acht te slaan. Maar plotseling was er voor mij alleen nog de muziek der Mat- thauspassion en de meester in de dirigeer- stoel. De muziek omklemde mij en alles om mij heen vergat ik Naast Willy Birgel treden nog in „Schluss- accoord" op: de kleine Peter Bosse, Lil Dagover, Theodor Loos en Maris von Taznady. Willy Fritsch in een nieuwe groote filmoperette. Dezer dagen is men in de Ufa-ateliers te Neubabelsberg aangevangen met de opna men voor een nieuwe groote filmoperette Boccaccio", waarin, onder regie van Herbert Maisch, hoofdrollen vervuld wor den door Willy Fritsch, Heli Finkenzeller, Paul Kemp, Albrecht Schoenhals, e.a. „Boccaccio" is geen verfilming van de wereldberoemde operette van den Renais- sance-schryver Suppé, doch een geheel nieuwe en zelfstandige filmhandeling. Het draaiboek is van dr. Walter Forster en dr. Burri. In deze operettefilm verschijnt Boccac cio in hoogst eigen persoon als een heel geleerden jongeman, die door zijn lichtzin- nigen levenswandel tot over zijn ooren in de schuld was geraakt en die, geen uitweg meer ziende, in het artistiek weelderige Ferrara van omstreeks 1350 opduikt. Hier begint deze nieuwe bonte fabel. Boccaccio heeft, voorzichtigheidshalve on der den naam Petruccio, een betrekking als schrijver aan het gerechtshof gekregen, verbindt zich in den echt met de schoone Fiametta en leidt met haar een deugdelijk soliede huwelijksleven. Doch tenslotte be gint hy weer wat te schrijven, zy het nog tè langzaam. Zijn uitgevers dorsten naar sensatie en hij beweegt hen de gerechtelijke acten als materiaal te gebruiken. Zoo ont staan de eerste Boccaccio-novellen, die hij dus met zyn echten naam onderteekent, en die er als koek ingaan bij het publiek. Vooral de vrouwen komen tot groot ent housiasme, de een na de ander wordt ver liefd op dezen nieuwen galanten poëet, maar ach, niemand kent hem. Ook Fiamet ta raakt onder de bekoring van den onbe kenden schrijver, vooral omdat z(j zich den laatsten tijd zeer verwaarloosd voelt, door dat haar man schrijver steeds meer ver" moeid en later thuiskomt, omdat deze avond na avond uit de gerechterlijke acten zijn materiaal voor de nieuwe romannen put. Het wordt een dolle boel, als het plot seling wemelt van valsche Boccaccio's die van de verliefdheid der dames misbruik willen maken. Alleen den schrijver zelf laat dit alles onberoerd, ja hy voelt zich niet begrepen en trekt zich steeds meer van de wereld terug. Doch juist daardoor raakt h(j steeds meer in dit dolle spel verstrikt. De waar dige, steeds ernstige gerechtsdienaar valt bij den hertog op en deze verheft hem in een hooge functie met de speciale opdracht dezen zonderlingen schrijver, die zooveei beroering verwekt, aan den galg te helpen Zoo komt hy in de dwaze positie zichzelf te moeten vervolgen. Oerkomische verwis selingen volgen, in den styl van Shakes- peare, waarbij Fiamette en de levenslusti ge hertog, de echte Petruccio Boccaccio met de charmante hertogin en verschei dene pseudo-Boccaccio's door elkaar ee- gooid" worden. En de muziek? Ook deze is in goede han den. Franz Doelle, die reeds zoo menige succesrijke filmschlager op zyn naam heeft staan (we herinneren slechts aan „Königs- walzer" en „Amphitryon") heeft frissche. vroolijke muziek gecomponeerd. Boris Karloff teekent contract voor meerdere films by Warner Bros. Als resultaat van zyn succes in „De wandelende dood" (The Waking Dead), hebben Warner Bros Boris Karloff voor een aantal films geëngageerd. De Warners hebben eenige sterk dramatische storis voor dezen acteur in portefeuille, waarvan de titels voorloopig geheim blijven. Sybil Jason in een gekleurde short. Naar wij vernemen zal het filmwonder kind Sybil Jason, dat in groote Warner films als „Schattebout", „De Verzwegen Zonde" en „The Singing Kid" verschijnt, thans in de gekleurde tweeacter „Chan- ging the Guard", welke onder regie van Bobby Connolly wordt vervaardigd, mee spelen. Per speciale trein naar Lone Pine voor opnamen van „The Charge of the light Brigade". Per speciale trein, bestaande uit tien rijtuigen, is het tableau de la troupe onder aanvoering van regisseur Michael Curtiz naar Lone Pine vertrokken, teneinde de locale sfeer te verfilmen voor „The Charge of the light Brigade", een Warner film met Errol Flynn en Olivia de Havilland in de hoofdrollen. De overige hoofdrollen zijn bezet door Patric Knowles, Nigel Bruce, C. Henry Gordon, G. P. Huntley Jr., Spring Byingtone J. Caroll Naish, E. E. Clive, Lumsden Hare, David Niven en Prinses Baigum, van koninklijken Hindoeschen bloede. Nieuws van Gustav Fröhlich. Gustav Fröhlich is geëngageerd voor de mannelijke hoofdrol van de nieuwe Eupho- no-film der Ufa „Abend in der Oper", waarvoor men reeds met de opnamen in de ateliers te Tempelhof onder regie van Paul Wegener begonnen is. In de overige rollen spelen mede: Lida Baarova, Harald Paulsen, Theodor Loos, Elisabeth Wendt, Erich Fiedler, Genia Nikolajewna, Rudolf Klein-Rogge, Bruno Ziener, Margarcte Lanner, Karl Platen en Josephine Dora. Productieleider is F-anz Vogel, camera man Karl Hasselmann, architecten Otto Moldenhauer en Karl Machus, terwijl dr. Giuseppe Becce de muziek componeert. 20 MILLIOEN SWEETHEARTS. Roxy-theater. De film, welke week in dit theater de aandacht vraagt, is een super-Amerikaan- sche show-rolprent, waaraan de beroemdste acteurs en acteurs uit de jazz-wereld mede werken. Wij behoeven slechts enkele namen te noemen om dit bewaarheid te maken, want niet alleen dat Dick Powell en Ginger Roger de hoofdrollen spelen, nee, in veel broad- casting-scènes treden o.m. ook de beroemde Mills Brothers op. Wie deze negers ooit heeft hooren zingen, weet van welk een bij zonder hoog gehalte hun muzikaal talent is. Er moest natuurlijk door 't verhaal een draad loopen en deze is gevonden in den vorm van een manager, die op zoek moet naar nieuwe radio-sterren, speciaal dan crooners en croonsters. Het ligt voor de hand, dat de verbluffend- handige impressario diverse typen ontmoet te levten?wandel het is merkwaardig voor de microfoon wekt bij d. luiMerLr, aê lachlust en by den radio-directeur de ver ontwaardiging op. Het heele stel wordt dan op staanden voet ontslagen om tenslotte toch nog weer een kansje te krijgen en dan natuurlijk met daverend succes. Deze film is meesleepend met haar be kende songs en ze verdient de volle aan dacht. Een gevarieerd voorprogramma gaat hier aan vooraf. SAVOY HOTEL 217. Theater Harmonie. Een film met Hans Albers is altijd een attractie en de Savoy-film is dat in dub bele mate omdat ze in het Czaristische Rusland speelt en de Russische sfeer daarin zoo bijzonder goed getroffen is. Albers is hier kellner in het Savoy-hotel in Moskou en de gescheiden, schatrijke mevrouw Daschenko is zoo op hem gesteld, dat zij hem wil trouwen. Zij heeft haar eersten man door haar neef, den bandiet Schuwalow, laten vermoorden en daarna haar tweeden man, den koopman Daschen ko, geruïneerd. Een begeerenswaardige echtgenoote is zij dus niet en de kellner Andrei Wolodkin is dan op een huwelijk met dit vaatje buskruit niet gesteld. Hij is verloofd met de stemmige linnenjuffrouw van het hotel, maar hij is een man, die meer dan een vrouw tegelijk kan bemin nen waarom hy dan ook een afspraakje maakt met het nieuwe kamermeisje Dascha. Zy hebben een gezelligen avond, maar de jaloersche linnenjuffrouw beschuldigt het meisje niet alleen haar geld maar ook de japon te hebben gestolen en als Andrei naar kamer 217 gaat om mevrouw Daschen ko te vragen te willen getuigen, dat zij de japon heeft gegeven en daarover een woor denwisseling met haar heeft, wordt de vrouw vanuit een aangrenzend vertrek doodgeschoten. Andrei wordt gearresteerd maar weer losgelaten omdat men niets kan bewijzen. Hij vormt met Dascha en een ouden vriend een cabarettroepje, maar de linnen juffrouw Anna Fedorowna Orlowa beschuldigt hem uit haat van den moord, zo°genaamd gezien heeft. Andrei de C" Anna Orlowa bekent haar valsche be schuldiging en het slot is een gelukkig hu welijk tusschen Andrei en Dascha, die een huwelijksreisje naar Sint Petersburg gaan maken. Hans Albers is in deze film weer de kracht-figuur waarop alle vrouwen ver liefd zyn en voornamelijk het leven in dc nachtasyls van Moskou, hier zoo realistisch mogelijk weergegeven, is bijzonder inte ressant. Kosten noch moeite zijn gespaard om van deze film iets heel bijzonders te maken. Vooraf gaat veel wereldnieuws, een schitterende vogelfilm en een alleraardig ste éénacter van een man, die door een misverstand van zyn vrouw is gescheiden en als tijdelijk vrijgezel zulke dwaze avon turen beleeft, dat de toeschouwers er har telijk om kunnen lachen. CHARLIE CHAN IN EGYPTE. City Théater. Het hoofdnummer, dat deze week prijkt op het programma van het City-Théater, mag als een buitengewoon boeiende en spannende detectivehistorie worden aan gemerkt, niet alleen door het bijzondere milieu waarin de geschiedenis zich af speelt, maar ook en voornamelijk door het spel van Warner Oland in de rol van den detective Charlie Chan. Wonderbaarlijk is het spel van aezen zoo Oostersch uitzien- den acteur, die toch een zoon is van het hooge Noorden. U weet toch dat Warner Oland een Zweed van geboorte is? In de graftomben der Pharao's gaat het geheimzinnig toe. Professor Arnold doet daar bijzondere ontdekkingen in Ameli's grafkelder. Maar de schatten die er gevon den worden, wekken natuurlijk de begeer te op van anderen. Enkele kostbare voor werpen zyn reeds verkocht en het Fran- sche ouheidkundige genootschap inziende dat het in Egypte niet goed gaat, roept de hulp in van Charlie Chan, die spoedig in het land aan den Nijl arriveert en weldra in een heel geheimzinnig geval is gewik keld. Professor Arnold is spoorloos verdwe- 1Uk wordt door Chan ontdekt i een mummie-omhulsel. Met groote kennis van zaken gaat Chan te werk. Niets ontgaat zijn aandacht en "t !s dan ook niet te verwonderen dat hij op 't harhelijkste oogenblik den boosdoener weet te ontmaskeren. Prachtig heeft Warner Oland gespeeld en ieder zal deze uitbeelding met bewon dering aanschouwen. Maar ook de overige medewerkenden zyn uitstekend. Rita Cansino is de vrouwelijke hoofdfiguur. Men zal dit spannende hoofdnummer met groote belangstelling volgen. Het voorprogramma brengt een paar interessante journaals, Profilti en Fox Movietone, een cabaretfilm met vier in teressante artisten-nummers, een teeken film en een grootere film van Buster Keaton, getiteld Allez Hoep! waarin de bekende komiek, die nooit lacht, weer na langen tijd zijn clownerie ten beste geeft. Het circuswerk der vliegende menschen maakt van hem al een onvervaard acro baat, die ten slotte ruimschoots beloond wordt voor het redden van een schoone jonkvrouw uit een brandend huis. OP WEG NAAR SINGAPORE. Victoria Theater Er gebeurt watop weg naar Singapore; natuurlijk gebeurt er wat, indien dit niet zoo ware was het schip zonder meer op zijn be stemming gekomen en het zou niet noodig geweest zijn er een film over te gaan maken. Voor onze Westersche begrippen zyn zee- roovers min of meer helden geworden, die thuis behooren in de boekjes der vaderland- sche geschiedenis doch zooals iedereen weet is het nog niet overal zoo gesteld; een ty phoon hebben ook maar weinigen meege maakt, ook die komen bij onze Oostelijke buren zoo bij tijd en wijle wel eens voor. Enfin, beide sensationeele gebeurtenissen gebeuren op weg naar Singapore, waar mee niet gezegd is dat men ze beide telkens weer ontmoet, doch U zou het kunnen treffen. En zoo verplaatst ons de film allereerst in Honkong in de havenwijk waar een passa giersschip van den dienst tusschen Singa pore en Honkong gereed ligt te vertrekken In diep geheim wordt een lading goud aan oord gebracht d:e verborgen blijkt te zijn in e gereedschapskist van een stoomwals. Begrijpelijker wijze is een aan lager wa geraakte Europeaan (Wallace Beery) e goudverscheping ter oore gekomen en een plan de campagne voor de ontvoering b'^r" van is reeds in exter.so opgemaakt. Doch i.l zyn opzet had hy buiten de waard, ditmaa een jaloersche vrouw, gerekend, die, voor zoover het hem persoonlijk betreft, de. zaken deerlijk in de war brengt. Na door de kern van een typhoon geva ren te zyn, een gebeurtenis, die, mogen we de verhalen van ooggetuigen hierover ge looven, nog veel te zachtzinnig weergegc ven is, wordt het schip waarover kapitein Gaskell (Clark Gable) het commando voeri door een Chineesche jonk aangehouden en met behulp van een muitende bemanning overmeesterd. Natuurlijk wordt het goud niet gevonden, al wordt dan ook den kapitein het vuur n aan de schenen gelegd. Feitelijk gebeurt er niet meer, doch he is begrijpelijk dat we in kort bestek niet a de opwindende en angstaanjagende m menten en détail kunnen gaan weergeve Overigens moet gezegd worden dat aan het geheel de noodige spanning en av tuurlijkheid niet ontbreekt, zoo zelfs da bij wijlen de stoelleuningen wat vas grijpt bij de gedachte wat er nu we gebeuren. In het voorprogramma gaat behalve1 geïllustreerde binnen- en buitenlandse nieuws nog een aardig bijfilmpje kleurenfilm. CINEMA EN THEATER. Als steeds vele fraaie opnamenf .JJJ) films, een groot portret van Jack y lectuur over Noorwegen, Uit de w van de sport; By den mandenmaker, artikel over Johan Elsensohn, speler, filmacteur en schrijver, een ca retliedje van Daan H°°ykaas ®"tje de Woudstra; 'n groote photo van Fie: J jn la Mar, en nog veel meer, vindt men het nummer dezer week.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1936 | | pagina 14