FLITSEN VAN HET WITTE DOEK.
s s js
sa*;
„Huwelijken" in Hollywood.
WILLY BIRGEL
als dirigent.
WILLY FRITSCH,
nog steeds één der meest geliefde filmacteurs.
Wat is Boccaccio?
Miniatuurfilmpjes.
«i bS sss&'süs.raï
Errol Flynn uit „Captain Blood"
huwde Lily Damita.
De huwelijken, vriendschappen en ver
lovingen in Hollywood loopen zoo kris
kras door elkaar, dat men een encyclo-
paedie noodig heeft om er uit wijs te kun
nen worden, en deze encyclopaedie heeft
iedere maand aanvulling en verbetering
noodig, want in Hollywood is de liefde
niet alleen niet-steeds-bestendig-van-
duur, maar wispelturiger dan waar ook.
Maar wispelturig en oppervlakkig als
deze liefde is, heeft zij toch niet zelden
grooten invloed op de filmproductie, en
toen bijvoorbeeld Myrna Loy den hulp
regisseur Arthur Hornblow nareisde naar
Europa, moest een film worden stopgezet,
en liep de actrice het risico haar prachtig
contact te verliezen.
Dat is niet gebeurd, maar de affaire
met Hornblow gaat niet zoo van een leien
dakje, want Hornblow's echtgenoote wei
gert zich te laten scheiden om plaats te
maken voor Myrna
Een ander geval waarover veel te doen
is geweest, is het recente huwelijk van
Jaca Oakie (die honderd maal had ver
klaard levenslang vrijgezel te zullen blij
ven) met een knap eenvoudig meisje, Ve-
nita Varden. Het huwelijk werd besloten
in Yuma (Arizona), waar men geenerlei
papieren behoeft over te leggen, en de
huwelijksvoltrekking vond plaats op het
perron tusschen de aankomst en het ver
trek van twee treinen door. Een jazzband
stond opgesteld om de bijbehoorende mu
ziek te maken.
Dienzelfden dag, maar in allé stilte,
trouwde te Yuma Jean Parker en een on
bekende jonge man, George Mc. Donald.
Zelfs de kranten wisten daar niets van,
maar Jean Parker heet dan ook eigenlijk
Jean Greene, en trouwde onder haar
eigen naam. Nadat de plechtigheid
was afgeloopen, ging Jean in haar ééntje
voor zes weken op tournee.
Sylvia Sidney trouwde in December j.1.
met Bennett Cerf, een uitgever, en heeft
zich thans laten scheiden, tot vreugde van
haar vele aanbidders, van wie er vier be
reids aanzoek naar haar hand hebben ge
daan: de schatrijke B. P. Schulberg, Wil-
liam K. Howard, en twee bekende schrij
vers, Norman Krasna en H. Krafft.
Margaret Sullavan heeft zich in Mexico
laten scheiden van den regisseur William
Wyler. Motief: zij ontmoette haar eersten
echtgenoot, Henry Fonda, weer, werkte
met hem samen in de film „The moon is
our home", en kwam tot de conclusie dat
zij den eersten echtgenoot toch boven den
tweeden prefereerde.
William Powell houdt het lang uit met
Jean Harlow, en zou haar liefst morgen
aan den dag huwen, maar de platinablon
de ster durft nietzij heeft reeds drie
ongelukkige huwelijken achter den rug.
Claudette Colbert is niet langer mevr.
Norman Forster, zij heeft zich laten schei
den, en trad in het huwelijk met dr. J.
Preesman, en Norman Forster treurde niet
lang, en trad in het huwelijk met Sally
Blane.
Het enfant terrible van Hollywood, Ma-
ry Brian, gaat trouwen met Gary Grant,
nadat zij eerst verloofd is geweest met
Randolph Scott, Buddy Rogers, Dick Po
well, en nog tien anderen, en „Captain
Blood", alias Errol Flynn, huwde met
Lily Damita, die niet zoo jong meer is,
maar nog genoeg charme bleek over te
hebben om Errol weg te kapen voor den
neus van alle andere gegadigden.
Dit va-et-vient door Amor's dwaaltuin
levert behalve aan de leveranciers van
huwelijkscadeaux, ook een goed bestaan
op aan fotografen, die er zich op toeleg
gen de paren onverhoeds te fotografeeren.
Het baantje is niet zonder gevaar, Marga
ret Sullavan vloog bijvoorbeeld een foto
graaf aan, die haar in een restaurant
kiekte met haar eersten man Henry Fon
da, maar de kranten betalen voor deze
exclusieve foto's goede prijzen, wat men
alleen kan verklaren door te bedenken
dat ook in dit opzicht 's lands wijs wel
's lands eer zal zijn.
De Ufa draait in het „Theater des Wes-
tens" Het oude, ietwat pompeus inge
richte huis vormt de plaats der handeling
voor een der nieuwe scènes van de nieuwe
Ufa-film „Schluss-accoord". Op de ver
schillende rangen bevindt zich een elegant
gekleed publiek in rok en avond-toilet,
glimmende onderscheidingen en fraate
paarlen-colliers. Een hel licht wordt door
de machtige lampen verspreid, feller en
sterker, dan gewoonlijk in dit theater.
Slank en scherp teekent zich in de diri-
gentenstoel de figuur van Willy Birgel af.
De lichtstraal der schijnwerper straalt over
hem heen naar twee menschen, die zoo
juist hun plaats willen innemen. Bezorgd
ondersteunt de heer een blonde vrouw. Hij
fluistert haar iets toe en wijst naar de diri-
gentenstoel.
Ernstig en met uitdrukkingsvolle bewe
gingen haalt als het ware de dirigent a'e
schoone muziek uit het orkest. Een aan
dachtig publiek luistert gespannen toe
Deze drie menschen, die door de schijn
werpers voor de camera gehaald worden,
dragen de handeling van de nieuwe film,
waarvan Detlef Sierck de regie voert. The-
odor Loos vervult de rol van den goedigen
kinderarts dr. Obereit, zijn jonge vrouw is
Maris von Taznady, terwïjl de dirigent, de
beroemde „general-musikdirektor" Gar-
venberg, Willy Birgel is.
Om 4 uur zijn de opnamen beëindigd en
wordt het theater halsoverkop zijn oude
aanzien weer terug gegeven.
Birgel is zichtbaar vermoeid. Als hy af-
geschminkt is, zijn hem de doorgestane in
spanningen duidelijk zichtbaar.
Wij vragen hem naar zijn rol. Birgel
maakt een ontwijkend gebaar. Doch direct
begint hy weer te lachen, beminnelijk, als
was hij zelf geschrokken van zijn afwijzen
de houding.
„Ach ja, ik heb ook al een stuk of drie
interviews achter den rug. Maar dat is het
niet, waarom ik eigenlijk het liefst zoo wei
nig mogelijk over mijn rol zeg. Ze is mij
excusez le mot als het ware een tikje
heilig.
Ja, toen ik voor het eerst het draaiboek
van Oberlander in handen kreeg, heb ik
gelezen, gelezen. Als het ware met bran
dende oogen en een kloppend hart. Dat
was nu eens een rol, zooals ik die altijd
al vurig gewenscht had: de uitbeelding
van een groot menschelyk noodlot. De
groote kunstenaar, de beroemde dirigent
Garvenberg, leefde in de eenzaamheid, die
zoovele beroemde menschen, die op het
hoogtepunt van hun leven beland zijn,
eigen is. Prometheus draagt de fakkel al
leen. De kunst van den musicus belicht ve
len alleen den kunstenaar zelf verwarmt
zij niet. Hy lijdt ontzettend onder de
vervreemding in zijn huwelijk met de
vrouw, van wie hij zich steeds verder ver
wijderd voelt. De muziek is zijn troost
maar het heeft iets zelf-kwellends, zooals
hij zich in de materie der muziek inwerkt.
Beethoven's hemel en hel in diens Negen
de Symphonie staan in het middelpunt der
handeling. Zy symboliseert het openbre
ken van een menschenhart. En het aller
mooiste in mijn rol is nog, dat een kind het
middel tot de groote verandering in mijn
leven is. De film is menschelyk; diep aan
grijpend. Ik had my erin geleefd, rééds
vóór ik het masker van den dirigent dragen
moest
Birgel zwijgt een oogenblik. Hij heeft zóo
ernstig over zijn opdracht gesproken, dat
men eigenlijk niet verder durft vragen.
Waarom? Omdat dat inbreuk maken is op
de intensie van een kunstenaar.
Birgel staat op: Excuseert U my? Ik ben
moe. De rol vergt veel van mij. Niet alleen
omdat zij sterk in myn leeft, maar ook
door de muziek. Ziet U, ik speel voor een
beroemd dirigent en nu moet ik oppassen,
mezelf in de oogen der beroeps-musici van
het orkest niet belachelijk te maken.
Kortgeleden was ik by Furtwangler. Ik
had mij vast voorgenomen nauwlettend op
de bewegingen van het beroemde dirigeer
stokje acht te slaan. Maar plotseling was er
voor mij alleen nog de muziek der Mat-
thauspassion en de meester in de dirigeer-
stoel. De muziek omklemde mij en alles om
mij heen vergat ik
Naast Willy Birgel treden nog in „Schluss-
accoord" op: de kleine Peter Bosse, Lil
Dagover, Theodor Loos en Maris von
Taznady.
Willy Fritsch in een nieuwe groote
filmoperette.
Dezer dagen is men in de Ufa-ateliers te
Neubabelsberg aangevangen met de opna
men voor een nieuwe groote filmoperette
Boccaccio", waarin, onder regie van
Herbert Maisch, hoofdrollen vervuld wor
den door Willy Fritsch, Heli Finkenzeller,
Paul Kemp, Albrecht Schoenhals, e.a.
„Boccaccio" is geen verfilming van de
wereldberoemde operette van den Renais-
sance-schryver Suppé, doch een geheel
nieuwe en zelfstandige filmhandeling. Het
draaiboek is van dr. Walter Forster en dr.
Burri.
In deze operettefilm verschijnt Boccac
cio in hoogst eigen persoon als een heel
geleerden jongeman, die door zijn lichtzin-
nigen levenswandel tot over zijn ooren in
de schuld was geraakt en die, geen uitweg
meer ziende, in het artistiek weelderige
Ferrara van omstreeks 1350 opduikt.
Hier begint deze nieuwe bonte fabel.
Boccaccio heeft, voorzichtigheidshalve on
der den naam Petruccio, een betrekking
als schrijver aan het gerechtshof gekregen,
verbindt zich in den echt met de schoone
Fiametta en leidt met haar een deugdelijk
soliede huwelijksleven. Doch tenslotte be
gint hy weer wat te schrijven, zy het nog
tè langzaam. Zijn uitgevers dorsten naar
sensatie en hij beweegt hen de gerechtelijke
acten als materiaal te gebruiken. Zoo ont
staan de eerste Boccaccio-novellen, die hij
dus met zyn echten naam onderteekent, en
die er als koek ingaan bij het publiek.
Vooral de vrouwen komen tot groot ent
housiasme, de een na de ander wordt ver
liefd op dezen nieuwen galanten poëet,
maar ach, niemand kent hem. Ook Fiamet
ta raakt onder de bekoring van den onbe
kenden schrijver, vooral omdat z(j zich den
laatsten tijd zeer verwaarloosd voelt, door
dat haar man schrijver steeds meer ver"
moeid en later thuiskomt, omdat deze
avond na avond uit de gerechterlijke acten
zijn materiaal voor de nieuwe romannen
put. Het wordt een dolle boel, als het plot
seling wemelt van valsche Boccaccio's die
van de verliefdheid der dames misbruik
willen maken.
Alleen den schrijver zelf laat dit alles
onberoerd, ja hy voelt zich niet begrepen
en trekt zich steeds meer van de wereld
terug. Doch juist daardoor raakt h(j steeds
meer in dit dolle spel verstrikt. De waar
dige, steeds ernstige gerechtsdienaar valt
bij den hertog op en deze verheft hem in
een hooge functie met de speciale opdracht
dezen zonderlingen schrijver, die zooveei
beroering verwekt, aan den galg te helpen
Zoo komt hy in de dwaze positie zichzelf
te moeten vervolgen. Oerkomische verwis
selingen volgen, in den styl van Shakes-
peare, waarbij Fiamette en de levenslusti
ge hertog, de echte Petruccio Boccaccio
met de charmante hertogin en verschei
dene pseudo-Boccaccio's door elkaar ee-
gooid" worden.
En de muziek? Ook deze is in goede han
den. Franz Doelle, die reeds zoo menige
succesrijke filmschlager op zyn naam heeft
staan (we herinneren slechts aan „Königs-
walzer" en „Amphitryon") heeft frissche.
vroolijke muziek gecomponeerd.
Boris Karloff teekent contract voor
meerdere films by Warner Bros.
Als resultaat van zyn succes in „De
wandelende dood" (The Waking Dead),
hebben Warner Bros Boris Karloff voor
een aantal films geëngageerd. De Warners
hebben eenige sterk dramatische storis
voor dezen acteur in portefeuille, waarvan
de titels voorloopig geheim blijven.
Sybil Jason in een gekleurde short.
Naar wij vernemen zal het filmwonder
kind Sybil Jason, dat in groote Warner
films als „Schattebout", „De Verzwegen
Zonde" en „The Singing Kid" verschijnt,
thans in de gekleurde tweeacter „Chan-
ging the Guard", welke onder regie van
Bobby Connolly wordt vervaardigd, mee
spelen.
Per speciale trein naar Lone Pine
voor opnamen van „The Charge of
the light Brigade".
Per speciale trein, bestaande uit tien
rijtuigen, is het tableau de la troupe onder
aanvoering van regisseur Michael Curtiz
naar Lone Pine vertrokken, teneinde de
locale sfeer te verfilmen voor „The Charge
of the light Brigade", een Warner film met
Errol Flynn en Olivia de Havilland in de
hoofdrollen. De overige hoofdrollen zijn
bezet door Patric Knowles, Nigel Bruce,
C. Henry Gordon, G. P. Huntley Jr., Spring
Byingtone J. Caroll Naish, E. E. Clive,
Lumsden Hare, David Niven en Prinses
Baigum, van koninklijken Hindoeschen
bloede.
Nieuws van Gustav Fröhlich.
Gustav Fröhlich is geëngageerd voor de
mannelijke hoofdrol van de nieuwe Eupho-
no-film der Ufa „Abend in der Oper",
waarvoor men reeds met de opnamen in
de ateliers te Tempelhof onder regie van
Paul Wegener begonnen is. In de overige
rollen spelen mede: Lida Baarova, Harald
Paulsen, Theodor Loos, Elisabeth Wendt,
Erich Fiedler, Genia Nikolajewna, Rudolf
Klein-Rogge, Bruno Ziener, Margarcte
Lanner, Karl Platen en Josephine Dora.
Productieleider is F-anz Vogel, camera
man Karl Hasselmann, architecten Otto
Moldenhauer en Karl Machus, terwijl dr.
Giuseppe Becce de muziek componeert.
20 MILLIOEN SWEETHEARTS.
Roxy-theater.
De film, welke week in dit theater de
aandacht vraagt, is een super-Amerikaan-
sche show-rolprent, waaraan de beroemdste
acteurs en acteurs uit de jazz-wereld mede
werken.
Wij behoeven slechts enkele namen te
noemen om dit bewaarheid te maken, want
niet alleen dat Dick Powell en Ginger Roger
de hoofdrollen spelen, nee, in veel broad-
casting-scènes treden o.m. ook de beroemde
Mills Brothers op. Wie deze negers ooit
heeft hooren zingen, weet van welk een bij
zonder hoog gehalte hun muzikaal talent
is. Er moest natuurlijk door 't verhaal een
draad loopen en deze is gevonden in den
vorm van een manager, die op zoek moet
naar nieuwe radio-sterren, speciaal dan
crooners en croonsters.
Het ligt voor de hand, dat de verbluffend-
handige impressario diverse typen ontmoet
te levten?wandel het is merkwaardig
voor de microfoon wekt bij d. luiMerLr, aê
lachlust en by den radio-directeur de ver
ontwaardiging op. Het heele stel wordt dan
op staanden voet ontslagen om tenslotte
toch nog weer een kansje te krijgen en dan
natuurlijk met daverend succes.
Deze film is meesleepend met haar be
kende songs en ze verdient de volle aan
dacht.
Een gevarieerd voorprogramma gaat hier
aan vooraf.
SAVOY HOTEL 217.
Theater Harmonie.
Een film met Hans Albers is altijd een
attractie en de Savoy-film is dat in dub
bele mate omdat ze in het Czaristische
Rusland speelt en de Russische sfeer daarin
zoo bijzonder goed getroffen is.
Albers is hier kellner in het Savoy-hotel
in Moskou en de gescheiden, schatrijke
mevrouw Daschenko is zoo op hem gesteld,
dat zij hem wil trouwen. Zij heeft haar
eersten man door haar neef, den bandiet
Schuwalow, laten vermoorden en daarna
haar tweeden man, den koopman Daschen
ko, geruïneerd. Een begeerenswaardige
echtgenoote is zij dus niet en de kellner
Andrei Wolodkin is dan op een huwelijk
met dit vaatje buskruit niet gesteld. Hij is
verloofd met de stemmige linnenjuffrouw
van het hotel, maar hij is een man, die
meer dan een vrouw tegelijk kan bemin
nen waarom hy dan ook een afspraakje
maakt met het nieuwe kamermeisje Dascha.
Zy hebben een gezelligen avond, maar
de jaloersche linnenjuffrouw beschuldigt
het meisje niet alleen haar geld maar ook
de japon te hebben gestolen en als Andrei
naar kamer 217 gaat om mevrouw Daschen
ko te vragen te willen getuigen, dat zij de
japon heeft gegeven en daarover een woor
denwisseling met haar heeft, wordt de
vrouw vanuit een aangrenzend vertrek
doodgeschoten. Andrei wordt gearresteerd
maar weer losgelaten omdat men niets kan
bewijzen. Hij vormt met Dascha en een
ouden vriend een cabarettroepje, maar de
linnen juffrouw Anna Fedorowna Orlowa
beschuldigt hem uit haat van den moord,
zo°genaamd gezien heeft. Andrei
de C"
Anna Orlowa bekent haar valsche be
schuldiging en het slot is een gelukkig hu
welijk tusschen Andrei en Dascha, die een
huwelijksreisje naar Sint Petersburg gaan
maken.
Hans Albers is in deze film weer de
kracht-figuur waarop alle vrouwen ver
liefd zyn en voornamelijk het leven in dc
nachtasyls van Moskou, hier zoo realistisch
mogelijk weergegeven, is bijzonder inte
ressant. Kosten noch moeite zijn gespaard
om van deze film iets heel bijzonders te
maken.
Vooraf gaat veel wereldnieuws, een
schitterende vogelfilm en een alleraardig
ste éénacter van een man, die door een
misverstand van zyn vrouw is gescheiden
en als tijdelijk vrijgezel zulke dwaze avon
turen beleeft, dat de toeschouwers er har
telijk om kunnen lachen.
CHARLIE CHAN IN EGYPTE.
City Théater.
Het hoofdnummer, dat deze week prijkt
op het programma van het City-Théater,
mag als een buitengewoon boeiende en
spannende detectivehistorie worden aan
gemerkt, niet alleen door het bijzondere
milieu waarin de geschiedenis zich af
speelt, maar ook en voornamelijk door het
spel van Warner Oland in de rol van den
detective Charlie Chan. Wonderbaarlijk is
het spel van aezen zoo Oostersch uitzien-
den acteur, die toch een zoon is van het
hooge Noorden. U weet toch dat Warner
Oland een Zweed van geboorte is?
In de graftomben der Pharao's gaat het
geheimzinnig toe. Professor Arnold doet
daar bijzondere ontdekkingen in Ameli's
grafkelder. Maar de schatten die er gevon
den worden, wekken natuurlijk de begeer
te op van anderen. Enkele kostbare voor
werpen zyn reeds verkocht en het Fran-
sche ouheidkundige genootschap inziende
dat het in Egypte niet goed gaat, roept de
hulp in van Charlie Chan, die spoedig in
het land aan den Nijl arriveert en weldra
in een heel geheimzinnig geval is gewik
keld.
Professor Arnold is spoorloos verdwe-
1Uk wordt door Chan ontdekt
i een mummie-omhulsel.
Met groote kennis van zaken gaat Chan te
werk. Niets ontgaat zijn aandacht en "t !s
dan ook niet te verwonderen dat hij op 't
harhelijkste oogenblik den boosdoener
weet te ontmaskeren.
Prachtig heeft Warner Oland gespeeld
en ieder zal deze uitbeelding met bewon
dering aanschouwen. Maar ook de overige
medewerkenden zyn uitstekend. Rita
Cansino is de vrouwelijke hoofdfiguur.
Men zal dit spannende hoofdnummer met
groote belangstelling volgen.
Het voorprogramma brengt een paar
interessante journaals, Profilti en Fox
Movietone, een cabaretfilm met vier in
teressante artisten-nummers, een teeken
film en een grootere film van Buster
Keaton, getiteld Allez Hoep! waarin de
bekende komiek, die nooit lacht, weer na
langen tijd zijn clownerie ten beste geeft.
Het circuswerk der vliegende menschen
maakt van hem al een onvervaard acro
baat, die ten slotte ruimschoots beloond
wordt voor het redden van een schoone
jonkvrouw uit een brandend huis.
OP WEG NAAR SINGAPORE.
Victoria Theater
Er gebeurt watop weg naar Singapore;
natuurlijk gebeurt er wat, indien dit niet zoo
ware was het schip zonder meer op zijn be
stemming gekomen en het zou niet noodig
geweest zijn er een film over te gaan maken.
Voor onze Westersche begrippen zyn zee-
roovers min of meer helden geworden, die
thuis behooren in de boekjes der vaderland-
sche geschiedenis doch zooals iedereen weet
is het nog niet overal zoo gesteld; een ty
phoon hebben ook maar weinigen meege
maakt, ook die komen bij onze Oostelijke
buren zoo bij tijd en wijle wel eens voor.
Enfin, beide sensationeele gebeurtenissen
gebeuren op weg naar Singapore, waar
mee niet gezegd is dat men ze beide telkens
weer ontmoet, doch U zou het kunnen
treffen.
En zoo verplaatst ons de film allereerst in
Honkong in de havenwijk waar een passa
giersschip van den dienst tusschen Singa
pore en Honkong gereed ligt te vertrekken
In diep geheim wordt een lading goud aan
oord gebracht d:e verborgen blijkt te zijn in
e gereedschapskist van een stoomwals.
Begrijpelijker wijze is een aan lager wa
geraakte Europeaan (Wallace Beery) e
goudverscheping ter oore gekomen en een
plan de campagne voor de ontvoering b'^r"
van is reeds in exter.so opgemaakt. Doch i.l
zyn opzet had hy buiten de waard, ditmaa
een jaloersche vrouw, gerekend, die, voor
zoover het hem persoonlijk betreft, de. zaken
deerlijk in de war brengt.
Na door de kern van een typhoon geva
ren te zyn, een gebeurtenis, die, mogen we
de verhalen van ooggetuigen hierover ge
looven, nog veel te zachtzinnig weergegc
ven is, wordt het schip waarover kapitein
Gaskell (Clark Gable) het commando voeri
door een Chineesche jonk aangehouden en
met behulp van een muitende bemanning
overmeesterd.
Natuurlijk wordt het goud niet gevonden,
al wordt dan ook den kapitein het vuur n
aan de schenen gelegd.
Feitelijk gebeurt er niet meer, doch he
is begrijpelijk dat we in kort bestek niet a
de opwindende en angstaanjagende m
menten en détail kunnen gaan weergeve
Overigens moet gezegd worden dat aan
het geheel de noodige spanning en av
tuurlijkheid niet ontbreekt, zoo zelfs da
bij wijlen de stoelleuningen wat vas
grijpt bij de gedachte wat er nu we
gebeuren.
In het voorprogramma gaat behalve1
geïllustreerde binnen- en buitenlandse
nieuws nog een aardig bijfilmpje
kleurenfilm.
CINEMA EN THEATER.
Als steeds vele fraaie opnamenf .JJJ)
films, een groot portret van Jack y
lectuur over Noorwegen, Uit de w
van de sport; By den mandenmaker,
artikel over Johan Elsensohn,
speler, filmacteur en schrijver, een ca
retliedje van Daan H°°ykaas ®"tje de
Woudstra; 'n groote photo van Fie: J jn
la Mar, en nog veel meer, vindt men
het nummer dezer week.