MSI
UIT HET PARLEMENTAIRE LEVEN.
Waar gaat dat heen in België?
^Binnenland
Van Zeeland's poging mislukt op
het laatste moment.
Een spotvers op Thorbecke.
Onbekende gevaren?
Waarom Badoglio aftrad
als onderkoning.
De maarschalk niet bestand
tegen het Ethiopische klimaat?
Bezoek aan
gehakt-in-blik-fabriek.
Onverwachte inspectie door
den minister van soc. zaken.
'n Lichtstraal bij KINKHOEST
Hoest- Cr lep -Bronchitis A sthma
juoett't
1
ALKMAARSCHE COURANT van ZATERDAG 13 JUNI 1936
In „De Gids" heeft prof. Colenbrander
eenige jaren geleden een aantal brieven
gepubliceerd, die betrekking hebben op de
vermaarde reis (vermaard ook om het ge
volg: het ontslag van den Commissaris des
Konings) welke Thorbecke in 1852 naar
Gelderland deed.
De inhoud der brieven bracht my er toe,
naar enkele mededeelingen daarin een na
der onderzoek in te stellen, althans, de
juistheid ervan aan andere publicaties te
toetsen, het resultaat van dat onderzoek
heb ik toen neergelegd in een artikel, dat
in het „Haagsch Maandblad" is versche
nen-
Intusschen moge ik hier nu eens wijzen
op een uitvoerig spotvers, dat de letterkun-
dige-politicus mr. J. van Lennep (lid der
Tweede Kamer voor Steenwyk van 1853
tot 1856) aan de reizen van Thorbecke in
het jaar 1852 heeft gewyd. Van Lennep
zelf heeft dat vers nooit gepubliceerd; het
werd na zijn dood in zijn papieren gevon
den; ja, dr. M. F. van Lennep heeft het la
ter opgenomen in zijn biografie van den
literator (II, blz. 55 e.v.) Hy doet dit met
woorden van verontschuldiging, omdat hy
het gedicht te scherp vindt, en hy geeft
het als een bewys van de „bittere stem
ming", die destijds in conservatieve kringen
heerschte tegen den man, van wien velen
vreesden dat hy Nederland tot eene repu
bliek wilde maken, onder oppertoezicht
der katholieke geestelijkheid.
Het vers is dan ook weinig verheffend,
zelfs laag by den grond, en doet van Len
nep eigenlyk geen eer aan. De dichter
schreef aan een vriend „dat de details his
torisch juist zyn", maar er is reden om dit
te betwijfelen, althans ten aanzien van en
kele feiten. Het gedicht bestaat uit 25
strophen, elk van 5 regels, en ik kan het
natuurlijk hier niet geheel opnemen. Zie
hier de eerste drie:
De Thor zei tegen zijn vrouwtjen:
'k Ben moe van 't blokken, mijn oudtjen!
Ik vlieg reis uit mijn kouwtjen
En trek het land wat rond,
Het reizen is gezond.
'k Dien ook de trouw te loonen
Van de Rooien, die elders wonen,
Door mij aan hen te vertoonen;
Opdat die brave liên
Den grooten Thor eens zien.
Veel geld zal ik niet verteeren,
Ik ga by de vrienden logeeren,
En zie my alom trakteeren,
Elk biedt, gelijk het past,
Het beste aan zulk een gast.
Men zal moeten toegeven, erg geestig en
voornaam is deze spot niet. Typisch, dat
Thorbecke's medestanders hier „de Rooien"
genoemd worden. De inhoud van het derde
couplet houdt verband met het feit, dat
Thorbecke op deze reizen inderdaad vaak
bij Kamerleden logeerde.
Er volgen dan eenige strophen over des
Ministers reis naar Amsterdam, waar het
volk „te lauw" was, zoodat hy er ontevre
den vandaan trok:
Toen reisde met veel statie
En menig dekeratie
De „lieveling van de Natie"
Naar Utrechts grijze vest,
Dat oude keezen-nest.
Toen reed hy als een prinssie
Al door de gansche provincie,
Toen reed hy als een prinssie;
En 't was alom: „Ruim baan,
De Thor die komt daar aan!"
„Personen, wien 't overkwam, vertelden
mij" zegt van Lennep in een noot
„dat zij, den Thor ontmoetende, zich ge
dwongen zagen met hun rijtuig als voor den
Koning, zijwaarts af te houden en te blijven
staan tot hy hun voorby was".
Men bracht hem pastijen en taarten;
Men zag, langs wegen en vaarten,
De keesjens kwispelstaarten
En houden vroolyk feest:
Te Duursteden allermeest.
Ik ga weer eenige strophen voorbij; ook
die op Amersfoort betrekking hebbend. Dan
trekt Thorbecke naar Arnhem. Maar op het
stadhuis in die gemeente was niemand:
Want ziet! Dienzelfden morgen,
('t Was voor Thor om zich te worgen)
Want ziet, dienzelfden morgen
Was juist van d' andere kant
De Koning aangeland.
't Liep al naar de expositie;
Van den Thor nam niemand notitie,
't Liep al naar de expositie
Om Willem III te zien
En hulde hem te bien.
Dus vertrok de minister, ontevreden, „met
den staart al tusschen de beenen naar
Zevenaar heenen", en de dichter eindigt
zyn schoone lied met de vermaning aan den
staatsman, om niet al te zeer op zijn vrien
den te rekenen:
Dus wil je aan den schijn niet vergapen,
Al vleien je Rooien en Papen;
Och, wil je aan den schijn niet
[vergapen:
Want komt de Baas maar aan,
Ze laten je in 't hemmetje staan.
Myn lezers hebben nu zelf al genoegzaam
kunnen constateeren, dat het weinig voor
name, weinig werkelyk-geestige poëzie is,
die van Lennep hier ten beste geeft. Daar
om juist is het vers zoo teekenend; het is
meer hate'yk, dan dat het van geest getuigt
Dat de reis van Thorbecke, juist omdat
hij op vele plaatsen met zooveel geestdrift
en onderscheiding werd ingeliaald, bij zyn
tegenstanders veel kwaad bloed heeft gezet,
is bekend. Rengers wijst er ook op. Maar het
spotvers van Jacob van Lennep is daarvan
een banale uiting.
D. HANS.
(Van onzen Brusselschen correspondent).
Brussel, 11 Juni 1936.
De Belgische politiek geeft, sedert de
verkiezingen, een hopeloos schouw
spel te zien, dat door het publiek met
een angstig gevoel wordt gevolgd. Men
heeft het gevoel alsof onbekende ge
varen het land bedreigen en de heer
Van Zeeland heeft, in een radio-rede,
den dag waarop hij door den Koning
werd belast met de vorming van een
kabinet, ook in dezen toon gesproken.
Vandaag was het beslissende oogenblik
aangebroken voor de oplossing van de cri
sis, waarnaar iedereen verlangt, en vooral
de op orde gestelde bevolkingsgroepen,
waar die de verwezenlijking verwachten
zonder brutale schokken. De heer Van Zee
land had eerst de leiders van de grondwet
telijke partijen geraadpleegt over zijn pro
gramma en had een zekere eensgezindheid
bereikt. Vandaag ging het over de kwestie
van de personen, die van zijn regeerings-
ploeg deel zouden uitmaken. Hierop is hij
gestrand en tot de verbazing van iedereen
ia hij vanmiddag bij den Koning geweest
om te melden dat hy zyn opdracht niet
kon uitvoeren. Onmiddellijk heeft de ko
ning opnieuw de vertegenwoordigers van
de liberale, katholieke en socialistische par
lementaire groepen bij zich ontboden. Er
heeft nadien nog een beraadslaging plaats
gehad tusschen de politieke leiders en van
avond is men ongeveer zeker dat de heer
Zeeland zal terugkomen, om andermaal een
Poging te doen, en met een samenstelling
Voor den dag te komen die ongeveer het
kabinet benaderen zal, dat aan het bewind
is gekomen bij de devaluatie en nu nog de
loopende zaken afhandelt, zooals dat heet.
In de kringen van de Wetstraat, waar de
journalisten thans geen oogenblik uit het
Winisterie van den premier verdwijnen, om
de onderhandelingen te volgen, verklaart
nwn dat Van Zeeland niet is geslaagd, om-
hy niet heeft gewild dat de verschil
lende personen die hij raadpleegde, alvo
rens hem hun besluit mede te deelen, eerst
don raad gingen inwinnen van de politieke
groepeeringen waartoe zy behooren. Het
gebeurt maar al te dikwijls dat het lot van
net land blykt af te hangen van de pala-
bers van een politiek kapelletje, dat eigen-
hjk slechts een zeer beperkt orgaan is van
de openbare meening. Hij heeft niet ge
wild dat dit spelletje zich herhaalde, op een
oogenblik dat de toestand een onmiddelijke
aaneensluiting eischt van al degenen die op
grondwettelijken grondslag het land ver
der op ordelijke wegen willen leiden, zon
der hun oogen te sluiten voor de werke
lijkheid, die zekere radicale maatregelen
eischt, en zulks met een dynamisme en een
jeugdige geestdrift, die op de bevolking
moet overslaan en een atmosfeer van ver
trouwen moet scheppen in breeden kring.
Naar de beslistheid waarmee de regeering
zal optreden zal hij in haar zaak kunnen
slagen, en deze taak bestaat hoofdzakelijk
hierin de politiek wanordelijke elementen
den weg te versperren en tevens de eco
nomische herleving van het land zoo ver
der te bevorderen, dat de toekomst weer
vaster vormen aanneemt en een zekere sta
biliteit wordt verkregen, die ten slotte voor
het land gunstig moet zijn.
Men ziet hier natuurlijk met angstige
oogen naar wat er aan de overzijde van de
grens gebeurd en in verband met de agi
tatie die tot de staking aan de dokken te
Antwerpen heeft geleid, terwijl ook door
de diamantbewerkers een wilde staking,
met communistischen inslag 'is begonnen,
welke echter door het syndicaal bestuur ra
dicaal werd verloochend, wat een betere
politiek is dan deze van het transportsyn
dicaat, is men volstrekt niet gerust. Wij
schreven reeds dat van communistische
zy'de gepoogd wordt de havenstaking van
Antwerpen uitbreiding te doen nemen
naar andere groote bedrijven. Tot dusver
is men hierin niet geslaagd, doch onder den
drang van de politieke omstandigheden is
alles mogelijk. Wanneer de socialisten het
geweer van schouder veranderen, kan de
toestand een andere wending nemen.
En wegens het succes van het Volksfront
in Frankrijk, met de maatregelen van
Blum's regeering, gaan hier ook stemmen
op voor een dergelijke politiek. De uitge
breide socialistische partijraad heeft van
avond te Brussel vergaderd en men heeft
er bitter betreurd dat Vandervelde geen re
geering heeft kunnen tot stand brengen,
die het stelsel van het Fransche volksfront
ook in België had kunnen toepassen. Van
socialistische zijde is ook een motie aange
nomen waarin hervormingen als de 40-urige
arbeidsweek worden geëischt, en het ver
dere programma van het Volksfront van
Blum wordt overgenomen. En dan rijst na
tuurlijk de vraag waar het heen gaat met
de Belgische politiek, wanneer men tevens
vaststelt dat niet alleen de wijze waarop
Van Zeeland zijn regeering wilde vormen
'n mislukking leidt, maar dat ook de wed-
yver tusschen personen en de onmogelijk
heid, waarin de partyleiders zich bevinden,
om afstand te doen van het eng begre
pen partybelang, het een premier onmo
gelijk maakt opbouwend te werken, in een
algemeen belang. Want dat ook blijkt op
het laatste oogenblik wel een kink in den
kabel te hebben gebracht. Van katholieken
kant zyn er wel geen moeilijkheden, doen
van liberale zijde is er een campagne om
in de oppositie te treden. Het oogenblik is
hiervoor wel slecht gekozen en men ziet
hierin weer de onbekwaamheid, van zekere
nieuw gekozenen, om zich op een hooger
plan te plaatsen dan dat van zuiver elec-
toralisme. Vooral Vandervelde scnynt aan
socialistische zijde op het laatste oogenblik
moeilijkheden te hebben verwekt door voor
zich zelf wat anders te eischen dan net on
dervoorzitterschap van den ministerraad
zonder portefeuille en een portefeuille
meer voor een socialist. Over het program
ma zelf van den heer Van Zeeland schijnt
er niet het minste meeningsverschil te be
staan. Juist daarom is vanavond de mee
ning algemeen verspreid dat niemand an
ders dan Van Zeeland opnieuw op het po
litiek terrein zal verschijnen.
Wy wezen er reeds op dat Van Zeeland
politieke en andere hervormingen op zak
heeft, waarvan sommigen zeggen dat zy
slechts een pleister zijn op een houten been,
omdat de openbare meening reeds veel
verder staat, terwijl anderen meénen dat
zij opschudding moeten verwekken, en in
elk geval van ingrijpenden aard zijn. Wy
houden het met de laatsten. De vraag is
slechts of de heer Van Zeeland, die geen
politiek man is hij is extra-parlementair
wel het voldoende politieke-inzicht be
zit om zijn maatregelen doelmatig op te
vatten en door te drijven, zonder in de val
strikken van een of andere manoeuvree-
rende politieke groep terecht te komen.
Energie heeft hij echter voldoende om zich
te doen gelden.
Het programma van Van Zeeland, waar
op een akkoord is verkregen, voorziet alge-
meene punten, zooals de bestrijding van de
crisis, door opslorping van de werkloosheid
Financieele, door evenwicht van de begroo
ting, met vermindering van de fiscale las
ten, door afschaffing of vermindering van
de zwaar op de loonen drukkende crisis
staks b.v.
Bovendien zou het fiscaal regiem worden
vereenvoudigd. Er zou worden voortgegaan
met conversie van de buitenlandsche schuld
De statuten van de openbare credietinstel-
lingen zouden worden herzien. Groote wer
ken zullen worden uitgevoerd, die overi
gens reeds werden voorzien, terwyl in
landbouwopzicht een zekere valoriseering
zal worden nagestreefd. In politiek opzicht
heeft Van Zeeland het plan de wetgevende
macht te hervormen en de uitvoerende
macht te versterken, dit door vermindering
van het aantal Kamerleden, inkrimping van
den zittyd, afschaffing van het parlemen
tair initiatiefrecht, wanneer daar nieuwe
uitgaven mee gemoeid zyn, maar regee-
ringsstabiliteit, definitieve regeling van de
kwestie der parlementaire onvereenigbaar-
heden.
Er zou een groote economische raad wor
den gevormd als corporatieve organisatie,
met initiatiefrecht en wiens advies zou
worden gevraagd over alle belangrijke eco
nomische kwesties. De regeering zou toe
zicht invoeren op de wapenfabricage en op
monopoliumindustrieën zooals gas, electri-
citeit, brandstof, meststof, alcohol, enz. De
strafrechterlijke verantwoordelijkheid van
de beheerders van N.V.'s zou worden in
gevoerd. Op taalgebied zou naar een zeke
re cultureele autonomie worden gestreefd.
Aldus in groote lijnen het programma dat
wel tot een herziening van de grondwet
zou kunnen leiden. Men hoopt aldus den
wind uit zekere fascistische zeilen te ne
men en deze hoop is gegrond. Aan Rexisti-
sche zyde hoopt men slechts dat de Kamer
zal worden ontbonden om talrijker terug
te komen dan thans. Dit zou de Rexistische
politiek natuurlijk dienen en indien er
waarlijk geen oplossing wordt bereikt door
Van Zeeland, dan is het ontbindingsgevaar
niet denkbeeldig.
De Romeinsche Hbld.-correspondent
schrijft:
De benoeming van Graziani tot onder
koning van Ethiopië alsmede het feit, dat
Badoglio niet meer naar Oost-Afrika zal
terugkeeren, zullen zeer waarschijnlijk aan
leiding geven ot beschouwingen over de on
dankbaarheid van Mussolini tegenover zijn
beste helpers en het is te voorzien, dat men
ook niet zal nalaten erop te wijzen, dat
Badoglio daarom reeds zoo snel uit het
hooge ambt is ontzet, omdat hy fascistische
partij niet gunstig gezind zou zijn. Degenen,
die zoo redeneeren hebben het in dit geval
volkomen mis.
Het is waar, dat in 1922 Badoglio beslist
vijandig stond tegenover het fascisme en
dat hij zyn woning verlof heeft gevraagd de
zwarthemden, die Rome bezet hielden, uit
de stad te verdrijven. De fascisten hebben
hem dat langen tijd niet vergeven en zoo is
de groote maarschalk dan ook in de eerste
jaren van het nieuwe regiem een weinig op
den achtergrond gehouden. Op den langen
duur echter schijnen de gevoelens van
Badoglio zich te hebben gewijztgd en zon
der fascist te yn is hy thans toch zekei
geen tegenstander meer van het nieuwe
regiem.
De ware oorzaak van zyn aftreden
als onderkoning is veel eenvoudiger.
Uit de allerbeste bron is my bekend,
dat de maarschalk het klimaat van
Abessinië niet kan verdragen, omdat hij
niet bestand is tegen de ylel ucht van
de Afrikaansche hoogvlakte.
Hy heeft den oorlog geleid, terwyl
hy eigenlyk voortdurend in levensge
vaar verkeerde en zyn hart hem waar
schuwde, dat hy in Afrika zijn gezond
heid riskeerde.
Mevrouw Badoglio is na de eerste berich
ten over den toestand van haar man naar
Afrika vertrokken en heeft hem daar steeds
terzijde gestaan en verzorgd. Het is, naar
mij verzekerd werd, ook mevrouw Badoglio
geweest, die thans in een onderhoud met
den Duce erop heeft aangedrongen, haar
man niet meer naar Abessinië te laten ver
trekken en tenslotte heeft ook zijn arts
Badoglio gewaarschuwd, dat een langer
verblijf in Addis Abeba schadelijk voor zijn
gezondheid zou zijn. Badoglio heeft dus van
het onderkoningschap afstand gedaan en
kan zich thans met des te meer energie
wijden aan zijn werk als chef van den Gene-
ralen Staf.
In ieder geval zal hij in de geschiedenis
vermeld blijven niet alleen als de ver
overaar van Abessinië, maar ook als de eer
ste onderkoning. Hem werd tevens de eere-
titel verleend van: „Hertog van Addis Abe
ba". De vice-secretaris der fascistische par
ty heeft heden aan den grijzen maarschalk
de lidmaatschapskaart der partij ter hand
gesteld. Wegens zijn daden in Abessinië
heeft hij zich de eer waardig gemaakt om te
worden opgenomen onder de zwarthemden,
zoo luidde de motiveering.
Wat de benoeming van Graziani tot
onderkoning betreft, deze is verklaar
baar. Men kon in dit geval Grazini, die
immers tot een voor Italië gunstigen
uitslag van den oorlog zooveel heeft
bijgedragen, onmogelijk passeeren. Bo
vendien heeft hij 20 jaar ervaring in
de koloniën en is daarom reeds de aan
gewezen man. De roep van onverbidde
lijkheid en wreedheid, dien hij geniet,
zal er misschien toe bijdragen de rust
in Abessinië sneller te doen weerkee-
ren. Het is echter waarschijnlijk, dat
wanneer de toestanden in de koloniën
normaal zullen zijn geworden, deze on
derkoning zal worden vervangen door
een meer plooibaar man.
Graziani had reeds in zyn redevoering tot
de hoofden van Addis Abeba op zijn benoe
ming gezinspeeld.In die rede heeft hy reeds
moeten protesteeren tegen het gerucht, dat
hem beschrijft als een wreed en bloed
dorstig man en hij verzekerde aan de hoof
den, dat hij nooit anders heeft gedaan en
nooit anders doen zal dan de wetten van
Italië naleven en ten uitvoer leggen en dat
hy daarbij zoo mogelijk edelmoedig is, doch
waar noodig niet aarzelt met kracht op te
treden. Hij liet niet na al diegenen, die het
volk van Abessinië zouden trachten op te
zetten tegen de Italiaansche heerschappij, te
bedreigen met de meest verschrikkelijke
straffen, doch in zijn rede is toch ook een
toon van welwillendheid te hooren, die erop
wijst, dat Graziani bereid is diegenen, die
zich werkelijk ten volle onderwerpen aan
het gezag van Italië, op tegemoetkomende
wijze te behandelen.
Een bijzondere medewerker is gisteren
in de gelegenheid gesteld tegenwoordig te
zyn by een bezoek, dat de minister van
sociale zaken, mr. Slingenberg, in IJmui-
den heeft gebracht aan de fabriek voor de
vervaardiging van het gehakt in blik voor
de distributie aan werkloozen. De minister
was hierbij o.m. vergezeld van prof. dr.
H. C. L. E. Berger, directeur van den vee-
artsenijkundigen dienst, en de heeren G.
W. F. van Hoeven, referendaris bij de af-
deeling werkverschaffing en steunverlee-
ning en Meijer de Vries, hoofd-inspecteur
voor de werkverschaffing, terwijl mede
aanwezig waren vertegenwoordigers van
het Nederlandsch Verbond van Vakver-
eenigingen, het roomsch-katholiek Werk
liedenverbond en het christelijk vakver
bond. Ook was tegenwoordig de burge
meester van Velsen, de heer Quint.
De minister deelde in zijn inleiding
mede, dat dit bezoek zonder voorafgaande
aankondiging plaats had, teneinde een
uisten indruk te kunnen krijgen van de
werkzaamheden. Waar het hier de fabri
cage betreft van een consumptie-artikel
voor werkloozen en waarin den laatsten
tijd hierover verschillende berichten in de
pers zijn gelanceerd, zijn mede de be
sturen van de vakcentrales uitgenoodigd,
opdat deze zich een persoonlijk oordeel
zouden kunnen vormen over alles, wat met
de bereiding van dit artikel in verband
staat.
Vervolgens zette prof. Berger uiteen, dat
het een primaire eisch is, dat alleen in
consumptie wordt gebracht datgene, dat
als voedingsmiddel geschikt is en dat vol
doet aan de daarvoor gestelde eischen.
Evenals zulks voor alle ander vleesch ge
schied, worden ook hier de noodige keu
ringen toegepast en spr. kan de verzeke
ring geven, dat by deze fabricage alleen
runderen worden verwerkt, welke abso
luut geschikt zijn voor de consumptie.
Eerst is er een keuring in Beverwijk, waar
de koeien geslacht worden, daarna is er
nog een van den gemeentelijken keurings
dienst en ten slotte is er in het bedrijf een
controleur van de veehouderijcentrale, van
welke centrale ook het spek afkomstig is.
Ook het vleesch, dat in een vriesinrichting
is geweest, is aan een nauwgezette keuring
onderworpen. Verder wordt er voortdurend
toezicht gehouden op de hygiëne in het be
drijf overeenkomstig artikel 19 van de
vleeschkeuringswet en het daarop ge
baseerde koninklijke besluit. Hierbij wordt
gelet op de ruimte, de ventilatie, de licht
voorziening, Je vloeren, de wanden, de
hoogte en de afwatering. Bij een onder
zoek, dat spr. persoonlijk heeft ingesteld,
leder, wiens kinderen aan Kinkhoest
lijden, moet gebruik maken van
Akker's Abdijsiroop, op bijzondere
wijze bereid met die bestanddeelen.
die rechtstreeks op een Kinkhoest-
aanval inwerken. Abdijsiroop werkt
grondig, want ze bevri|dt de adem
halingsorganen van slijm en andere
ziekte-verwekkende stoffen. Akker's
Abdijsiroop verruimt de ademhaling,
neemt benauwdheden weg, heelt de
aangedane en ontstoken plekken.
Geef dus in vol vertrouwen aan
Uw kleine en groote kinderen bijt
VérhooqHéwérWnq 75 cent]
i Verl aaode prijzen
heeft hij kunnen constateeren, dat het be
drijf aan alle eischen voldoet en dat het
bijv. onmogelijk is, dat zich vuil in de fa
briek ophoopt. Voorts houdt de Vleesch-
keuringsdienst toezicht op het gebruikte
materiaal en op de sterilisatie door middel
van steekproeven tot 1 procent van het
afgewerkte product. Tot dusver is by deze
controle alles steriel bevonden.
Op verzoek van den minister gaf hierna
de controleur Mes een uiteenzetting van
zijn werkzaamheden .Spr. is van den aan
vang af tot de beëindiging van het werk in
de fabriek aanwezig, keurt van tevoren het
te verwerken vleesch, ziet toe, dat de juiste
verhouding van de bestanddeelen volgens
het recept wordt in acht genomen, voorts,
dat ieder zijn werk naar behooren doet en
vooral, dat geen onsmakelijke deelen
worden verwerkt, kortom dat alles regel
matig marcheert en rein gehouden wordt.
De heer van Hoeven constateerde, dat
de heer Mes bekend staat als een van de
scherpste controleurs van de Veehoudery-
centrale met een jarenlange ervaring, het
geen door prof. Berger volkomen werd
beaamd.
Vervolgens betoogde dr. Ode, hoofd van
den districtskeuringsdienst, nog, dat de
keuring in Beverwijk buitengewoon streng
is, terwijl dr. L. J. Kas van den gemeente
lijken keuringsdienst als zijn oordeel te
kennen gaf, dat ook de kwaliteit van het
vleesch goed is te noemen. Mocht het
gebeuren, dat slecht vleesch wordt aange
voerd, dan wordt dit onvoorwaardelijk af
gekeurd en niet in consumptie gebracht.
Onder leiding van den heer de Bruin,
die het bedrijf exploiteert, bracht het ge
zelschap hierna een bezoek aan alle afdee-
lingen der fabriek, waarbij geconstateerd
werd, dat het gesprokene volkomen in
overeenstemming was met de werkelijk
heid.
De minister toonde zich voldaan over
den gang van zaken en wenschte den heer
de Bruin ook verder succes met de exploi
tatie van dit bedrijf, hetwelk thans een
dagelijksche productie heeft van 7000 KG.
welke echter spoedig tot 10.000 K.G. zal
worden opgevoerd.
Na afloop van het bezoek hadden we een
kort onderhoud met de vertegenwoordi
gers der vakcentrales.
Dezen gaven allen als hun meening te
kennen, dat bij de onderhavige productie
eisch moet zijn, dat het te verwerken
vleesch niet minder is dan hetwelk de ar
beidende klasse in het algemeen in de
winkels koopt. Voorts verklaarden zy, dat
zij bij dit bezoek de overtuiging hadden
gekregen, dat dit bedrijf volkomen met
dezen eisch rekening houdt, zoowel wat
kwaliteit als de wijze van bereiding be
treft.
ACTIE TEGEN TOTALISATORVERBOD.
Bekrompen standpunt?
In het rapport door de commissie
Krayenhof uitgebracht aan den mi
nister van handel, nijverheid en scheep
vaart als antwoord op de vraag, hoe
het vreemdelingenverkeer in Nederland
zou kunnen worden bevorderd, beveelt
de commissie o.m. aan de wederinvoe
ring van den totalisator.
In verband met dit laatste punt, is dezer
dagen op uitnoodiging van de redactie van
het weekblad „het Paard" een persconferen
tie gehouden, bijeengeroepen namens den
voorzitter der Algemeene Nederlandsche
Vereeniging voor Vreemdelingenverkeer,
C. R. T. baron Krayenhoff. In deze bijeen
komst is bovengenoemd onderdeel van het
rapport besproken en hebben, behalve de
voorzitter, de heer Krayenhoff, onderschei
dene heeren uit de paardenwereld een plei
dooi gehouden voor de opheffing van het
totalisatorverbod in Nederland.
Men zeide, dat ieder, die in het buiten
land gereisd heeft en daar de courses heeft
bezocht, het verschil moet zyn opgevallen
tusschen het drukke bezoek, dat daar aan
de renbanen wordt gebracht, en het handje
vol menschen, dat men op de weinige Hol-
landsche banen pleegt aan te treffen.
De omstandigheid, dat de totalisator in
alle ons omringende landen is toegestaan,
heeft tot gevolg, dat de vreemdeling zich
over het Nederlandsch verbod verbaast, de
schouders ophaalt over dit in zijn oogen be
krompen standpunt en elders zijn va-
cantie gaat doorbrengen. Het verbod van
den totalisator hier te lande houdt niet al
leen duizenden vreemdelingen weg uit ons
land, maar drijft bovendien duizenden
Nederlanders naar de buitenlandsche cour-
