H
Parijs na het Nationale Feest.
Pcavwciaat Hieuw
1Kadiopcagramma .5»
SeuiUetoH
ET HELSCH
COMPLOT
„Quatorze Juillet" vrij rustig verloopen
Optochten en betoogingen.
CASTRICUM
ZUIDSCHARWOUDE
NOORDSCHARWOUDE
SCHAGERBRUG
SPANBROEK
OUDKARSPEL
HEERHUGOWAARD
WARMENHUIZEN
BEVEPWIJK
(Van onzen Parijschen correspondent.)
Zoo juist gaat onze conciërge de deur
uit, met het geld van de drie maanden
huur waarvan hij de kwitantie is komen
presenteeren, en het fooitje, dat een wel
denkende Parijzenaar bij die gelegen
heid aan de hoofdsom pleegt toe te voe
gen. Je hebt je conciërge nu eenmaal
zoo telkens noodig om boodschapjes te
doen, een koffer naar boven of naar
beneden te sjouwen, hout boven te bren
gen in den winter of ijs in den zomer,
dat je goed doet hem te vriend te hou
den. En dat deed ons denken aan den
klassieken Parijschen mop: „Wat zou
de veertiende Juli pleizierig zijn als de
vijftiende Juli er niet op volgde!"
In weerwil van dien betaaldag van de
huur zijn er vandaag heel wat in Parijs en
in Frankrijk, die den vijftienden Juli met
vreugde hebben begroet, nu het den veer
tiende zonder ongelukken is afgeloopen.
Want daar waren ze dan maar heelemaal
niet gerust op.
In gewone omstandigheden was de ge
denkdag van het innemen van de Bastille
in 1789, de nationale feestdag van Frank
rijk, een dag van ongestoorde volksvreugde.
De kinderen van de lycea hebben hun lang
verbeide vacantie te pakken, en de meeste
beter-gesitueerde families hebben daarvan
gebruik gemaakt om de warme stoffige stad
te verlaten, en aan zee of in de bergen te
gaan uitrusten van een afmattend jaar Pa
rijs. De „dure" buurten om de Etoile en het
park Monceau zijn uitgestorven; alle luiken
voor de ramen, en vergezichten zonder één
voorbijganger. Maar in de volkswijken con
centreert zich het leven van de hoofdstad
met groote intensiteit. Alle buurtcaféhou
ders, de „bistro's" zooals we ze hier noemen,
hebben hun terrassen zoo groot mogelijk
gemaakt, tafeltjes en stoelen erbij gehuurd,
en versieringen van kunstbloemen, vlagge
tjes en lampions over de straat gespannen
met de aankondiging op een breede strook
calicot dat er bal gehouden wordt. Een
paar blazers met groote trom, geïnstalleerd
op een eveneens opgesierd verhooginkje,
zorgen voor de muziek, en drie avonden
achter elkaar wordt er op de ruwe keien
of op het al meer geciviliseerde asfalt met
vreugde en hartstocht gedanst.
Ook ditmaal is die traditie gehandhaafd,
en voor zoover wind en regen het toelieten
zijn er heel wat schoenparen met walsen en
steppen afgesleten. Toch was de stemming
niet zoo opgewekt en zorgeloos als anders,
nu de betoogingen van 's morgens en 's mid
dags een atmosfeer van strijdlust hadden
gewekt, die nog niet zoo spoedig tot beda
ren wilde komen.
Het is juist een jaar geleden, dat hier te
Parijs de groote betooging van linksche par
tijen plaats had, partijen die elkaar tot op
dat oogenblik heftig hadden bestreden, die
lot de vorming van het gemeenschappelijke,
eensgezinde Volksfront heeft geleid. De ver
kiezingen in Mei hebben dat front een onbe
twistbare overwinning bezorgd, en de socia
listen en linksche radicalen aan het bewind
gebracht, met den weiwillenden steun V&n
de communisten. Die overwinning moest ge
vierd worden; de rechterzijde moest aan het
verstand worden gebracht, dat ze vooreerst
voor goed beweren zelfs wat boudweg de
overwinnaars heeft afgedaan. Op dat
denkbeeld berustte de reusachtige optocht,
die gisteren heel het oostelijke deel van de
stad in beroering heeft gebracht.
Des morgens werd volgens het aloude ge
bruik, de groote parade gehouden. Ook daar
aan had de tegenwoordige regeering een
bijzonder grootsch karakter willen geven,
om te doen uitkomen, dat de tijden waarin
„rood" tevens „anti-militaristisch" beteeken-
de, voorbij zijn, en dat ook zij de noodzake
lijkheid inziet nu de internationale toestand
zoo verontrustend blijft, het volk weerbaar
en krijgsbereid te houden. Het is vooral
daarin, dat de veranderde opvattingen zich
uiten van de communisten, die het roer ge
heel en al hebben omgegooid sinds Rusland
een krachtige militaire staat geworden is,
en belang heeft bij een zoo sterk mogelijk
Frankrijk. Het is dan ook een machtige ma
nifestatie van militair vermogen geworden,
die zich langs de breede banen van Espla
nade des Invalides en Champs-Elysées ont
wikkeld heeft, met kranige troepen, die van
het modernste gemotoriseerde materiaal
voor aanval en verdediging in overvloed
voorzien waren. De linksche partijen had
den hun aanhangers opgewekt er in massa
heen te gaan, en te betoogen met den groet
van het Volksfront: de opgeheven gebalde
vuist. Dit gaf eenige schermutselingen met
de rechtschen, voor een groot deel aanhan
gers van de officieel ontbonden liga's, die
zich in die buurt op hun eigen terrein ge
voelden, en niet overal geneigd bleken te
verdragen, dat men het vaandel begroette,
door de vuist op te steken. Er was echter
zooveel politie op de been, dat ernstige bot
singen overal vermeden konden worden.
Des middags werd de groote optocht ge
houden van de Volksfront-mannen. Het is
een overweldigende betooging geworden.
De enorme menigten, die zich om de Bastille
hadden opgesteld, omvatten mannen, vrou
wen en kinderen, met vaandels en banieren,
bijna alle rood en met de emblemen van de
communisten (hamer en sikkel) en van de
socialen (drie evenwijdige pijlen), met le-
vensgroote portretten van beroemde voor
mannen in Moskouschen trant, met borden
waarop de behaalde overwinningen in loon
en arbeidstijd vermeld stonden en verklaard
werd, dat men voortaan eensgezind blijven
zou. Het was een ware menschenzee, waar
uit aanhoudend gezang van de „Internatio
nale" en kreten van: „Leve het Volksfront!
De la Rocque aan de galg! Chiappe in de
gevangenis!" en dergelijke oprezen. Telkens
gingen de vuisten in de hoogte. De optoch
ten kwamen samen op de groote Place de la
Nation, waar de menigte door de voornaam
ste leiders en ten slotte ook door Léon Blum
den minister-president, werd toegesproken,
en het duurde uren eer deze geweldige mas
sa menschen, die. misschien met eenige over
drijving, op een millioen geschat is, langs
den breeden Cours de Vincennes naar de
grens van de stad getrokken was, waar de
ontbinding plaats had.
Als uiting van enorme, zelfbewuste kracht
door het aantal en de eensgezindheid van
partijen die het totd usver nooit met elkaar
hadden kunnen vinden, was deze betooging
in hooge mate indrukwekkend. Jammer dat
enkele van de meest strijdlustige elementen,
voornamelijk jongens, er behoefte aan ge
voelden na afloop gauw in taxi's naar de
Champs-Elysées en de Etoile te rijden, en
daar degenen die een bloemenhulde waren
gaan brengen op het graf van den Onbe
kende Soldaat te ergeren en te plagen met
hun roode vaandels, hun opgestoken vuis
ten, hun gezang van de „Internationale".
Die uitlokking werd natuurlijk door de jon
ge mannen van de liga's met allerlei projec
tielen beantwoord, en zoo ontstonden er
weer vechtpartijen, waaraan de politie en de
troepen, die daar in grooten getale aanwezig
waren met geweld een eind moesten maken.
Betoogingen en botsingen als deze voor
spellen op den duur niet veel goeds. De
overwinningen van Mei, het succes met de
stakingen en bezettingen van fabrieken be
haald, de snelheid waarmee de regeering.
om haar troepen toch maar tevreden te
stellen, ingrijpende veranderingen in de so
ciale wetgeving, die den indruk maken niet
altijd even goed voorbeeld te zijn, heeft
doorgezet, en nog doorzet, hebben de link
sche partijen vervuld van trots en een over
dreven besef van hun macht. Dat er juist
hier in Frankrijk aan die sociale wetgeving
veel haperde, dat de loonen veel te laag
waren en betaalde vacantie onbekend was,
is een feit, en dat dit alles eens wat ver
beterd wordt, is volkomen billijk. Maar het
gevaar bestaat, dat thans de eischen over
dreven worden, en dat concessies worden
doorgedreven, die de Fransche productie in
de tegenwoordige moeilijke tijden onmoge
lijk dragen kan.
Een voorbeeld van de moeilijkheden die
op komst zijn is het geval van de bezetting
der fabrieken om de eischen der werklieden
met geweld door te drijven. Enkele dagen
geleden heeft de minister van binnenland-
sche zaken, Salengro, bij een debat in den
senaat moeten verklaren, dat de regeering
die bezettingen niet goedkeurt en die dan
ook niet meer dulden zal. Hü deed dat niet
met zijn goedvinden, en de woorden moes
ten hem uit de keel gehaald worden, want
hy wist ook wel dat hem dit door zijn eigen
volgelingen als verraad zou worden aance*
rekend, maar hij kon niet anders, omdat de
radicalen uit den senaat deze verklaring als
voorwaarde stelden voor de aanneming van
een wetsontwerp waaraan de regeering
groote waarde hechtte. Later heeft de regee
ring deze uiting zeer verzacht en verwaterd,
door uit te leggen dat als zich opnieuw een
geval van bezetting voordeed eerst pogin
gen zouden worden aangewend door ver
tegenwoordigers van de C. G. T. om de ar
beiders tot goedschiks heengaan te bewegen,
dan door de regeering, en vervolgens nog
eens door C. G. T. en regeering te zamen.
Maar als die pogingen geen succes hebben,
moet toch eens het oogenblik komen da'
geweld gebruikt zal moeten worden en het
is dan dat blijken moet of de leiders die op
het oogenblik ministers zijn geworden tegen
den wensch van de overgroote meerderheid
van hun mannetjes zullen willen en durven
ingaan. En of dus aan den toestand van
verborgen revolutie, die hier door de bezet
ting van fabrieken ontstaan is, een eind zal
komen, dan wel of die bestendigd en ver
ergerd worden zal.
Men krijgt meer en meer den indruk dat
het fundamenteele verschil tusschen de
revolutionnaire partijen die op Het oogen
blik aan het bewind zijn en de meer behou
dende elementen op een gegeven oogenbl.le
met geweld zal moeten worden uitgevoch
ten. Dat zal misschien nog zoo gauw niet
zijn en vooral wanneer aan het eind van
deze maand de Kamers naar huis gaan, zal
het allicht nog enkele maanden rustig ble
ven. Maar om tegen den herfst hier ernstige
botsingen te voorzien behoeft men waarlijk
geen overdreven pessimist te zijn.
Herbenoeming burgemeester.
Tot burgemeester dezer gemeente is her
benoemd de heer P. H. L. J. Lommen.
SS jaar getrouwd.
Woensdag heeft het echtpaar Jb. Berk
hout en P. Berkhout-Den Adel zijn SS-jarig
huwelijksfeest herdacht. Uiteraard was er
voor deze herdenking veel belangstelling.
De bruidegom en de bruid zijn beiden nog
heel flink; de bruidegom vervult nog steeds
zijn werkzaamheden als directeur van de
Coöp. Boerenleenbank.
Te water gevallen.
Woensdagmiddag waren een aantal kin
deren aan het spelen by het z.g. Gorter-
diepje, bij de brug van het Tegelpad. Een
der spelletjes is daarbij wel eens, dat de
kinderen achter de brug van het Tegelpad
omloopen langs een zeer smallen walkant.
Een zesjarig dochtertje van den heer J.
Blokker wilde dit ook eens probeeren, met
het gevolg, dat zij in het water vieL Geluk
kig was een der kinderen zoo flink om het
handje van de drenkelinge te grijpen en
vast te houden, tot het een voorbijganger
gelukte, het kind op het droge te brengen.
Tandversorglng op school.
Dinsdagmiddag is aan de o.L school al
hier aangevangen met de school-tandverzor-
ging. De schoolarts onderzocht de gebitten
van 24 leerlingen der 2e klasse.
Klokkenist.
Tot klokkenist alhier is benoemd de
heer D. Schoen, koster der Ned. herv. kerk
alhier.
Fiets vernield.
Bij café Konijn, te Zandwerven, werd een
nieuwe fiets van den heer Jb. Schipper ver
mist en later geheel vernield teruggevonden
in een sloot. De politie heeft een onderzoek
ingesteld, doch de dader is nog niet be
kend.
Vrijdag 24 Juli.
HILVERSUM, 1875 M. (8.— V.A.
R A. 12- A.V.R.O. 4.- V.A.R.A.
g._ V.P.R.O. 11.1*.— V.A.R.A.)
8Gramofoonplaten. 10.— Mor
genwijding VPRO. 10.15 Voor
dracht. 1035 Oramofoonpl. 11.—
Voordracht. 11.20 Gramofoonplaten.
12.— Het Omroeporkest. 2.— Het
Lyra-Trio. 2.48 Voordracht. 3.18
Gramofoonplaten. 4.- Gramofoon
platen. 8.— Voor de kinderen. 5 30
De Flierefluiters en solist. 8.18
Schaakpraatje. 6.20 E. Walls' orkest.
7,15 Oramofoonpl®ten. 7.50 Berlcn-
ten ANP. 7.87 S08-Berlchten. 0—
Berichten. 8.08 Cursus „Het beloof
de land. 8.30 Concert. 0.— Cursus
„Gezin, cultuur, volk". 0 30 Vervolg
concert. 10.— Cursus „De vensters
open". 10.30 Oramofoonpl. 1040
Avondwijding. 11.Ber. ANP.
11.08 Jazzmuziek. 11.38—12.Ora-
mofoonplaten.
HILVERSUM, 301 M. (Algemeen
Programma, verzorgd door den
K.R.O.) 8.—0.18 en 10— Oramo-
foonplaten. 11.30—12.— Voor zieken
en ouden van dagen. 12.18 Gramo
foonplaten. 2.— KRO-Melod laten.
3.— Orgelconcert en Oramofoonpl.
4.08 Gramofoonplaten. 4.48 KRO-
orkeat. 8.18 Gramofoonplaten. 8.30
Orgelspel. 0.— Causerie over t. b. c*
bestrijding. 0.18 Vervolg orgelcon
cert. 6.48 Gramofoonplaten. 7—
Berichten. 7.18 Vocaal concert 8
Berichten ANP. 8.10 Kon. Milit.
Kapel. 0.— Rotterd Kath. Mannen
koor. 0.10 Oramofoonplaten. 0.20
Kon. Mllit. Kapel. 0.80 Vervolg
Mannenkoor. 10.Oramofoonpl.
10.30 Berichten ANP. 10.38 Popu
lair orkestconcert. 11.3012.Gra
mofoonplaten.
DROITWICH. 1500 M. 11.30 Or
gelspel. 11.80 Militair concert. 12.80
Dansmuziek. 1.30 Het Downes-
strijkkwartet 2.20 Sted. orkest Mar-
gate. 3.20 BBC-Northem-orkest 4.20
4.20 E. Colombo's orkest. 8.08 Ora
mofoonplaten. 838 De „Alphas".
0.20 Berichten. 6.00 Het Welford
Hyden Zigeuner-orkest. 7.20 Sport-
praatje. 7.36 Het BBC-Schotsche
orkest. 8.20 Dansmuziek. 0.— Hoor
spel. 0.80 Berichten. 10.20 Viaeche-
rijpraatje. 10.40 BBC-Theater-orkest S
en solisten. 11.38—12.20 Dansmu- w
ziek.
RADIO-PARIS. 1048 M. 7.20 en
g 20 Gramofoonplaten. 11.20 Orkest-
cuncert. 2.50 Gramofoonplaten. 5.50
Orkestconcert. 8.20 Zang en plano.
9.08 Gevar. programma. 11.08—1.06
Orkestconcert.
KEULEN, 480 M. 0.20 Populair
concert. 8.20 Het Lutz-kwartet en
solisten. 0.20 Blaasconcert. 10.20
Hans Bund's orkest en solisten,
12.20 Populaire muziek. 2.20 Ora
mofoonplaten. 3.20 Kinderkoorzang.
3.00 Zwablsche Dorpsmuzikanten.
4.20 Populair concert. 0.20 Oramo
foonplaten. 8.80—1.18 Zie Deutsch-
landsender.
BRUSSEL. 388 en 484 M. 322 M.:
12.20 Oramofoonplaten 1.80 Ora-
mofoonplaten 8.20 Dansmuziek.
0.20 en 0.80 Oramofoonplaten. 7.20
Piano-recital. 8.20 Vioolrecital. 0.20
Symphonleconcert m. m. v. solist
11.—11.20 Oramofoonplaten. 484 M.:
12.20 Oramofoonplaten. 12.80 Or
kestconcert. 1.20 Dansmuziek. 1.40
Zang. 2 2.20 en 8— Oramofoon
platen. 6.10 en 6.38 Oramofoonpl
6.60 Plano-recital. 8.20 Voor oud-
strijders. 0.08 Zang. 0.20 Militair
concert 10.20 Oramofoonplaten.
DEl'TSCHLANDSENDER. 1871M.
8.10 Bonte Avond (Om 0.06 Repor
tage). 10.20 Berichten. 10.28 Sport-
reportage. 10.10—1.11 Populair con
cert en dansmuziek.
GEMEENTELIJKE
RADIO-DISTRIBUTIE.
Lijn 1: Hilversum.
Lijn 8: Hilversum.
Lijn 8: Keulen 0.-^JO, Normen-
dl« 9 20-10.20. Keulen 10 20— ÏM^
Parijs R. 12.08-13.08. Brussel VI
13.06-14.20. Lond. Reg. 1430-
14.80, Parijs R. 14.00—16 00. Keulen
15.80—22.20. Brussel VI 22 20-
22 30. Weenen 2330-14—
Lijn 4: Brussel Vlaamsch 0
10.30. Lond. Reg. 10.36-11 J0. Drolt-
wlch 11 30—16 20. Luxemburg 1620
tot 1620. Droitwich 1600—11.—,
Luxemburg 21.22.40, Droltwlsfe
22 40-24—
Benoeming.
Als onderwijzeres aan de nieuw te ope
nen kleuterschool van de afdeeling Volks
onderwijs alhier is benoemd mej. G. Wit te
Heiloo, thans in gelijke functie aldaar
werkzaam.
Voor de in Juni gehouden examens in
boekhouden slaagde voor het diploma Mer-
curius en het diploma van de Vereeniging
van leeraren in de handelswetenschappen,
mej. L, Lindeblad, alhier.
Vergadering van de Hanze ald.
Warmcnhulxen.
Bovengenoemde vereeniging hield Dins
dagavond een vergadering in het lokaal van
den heer G. J. Mosch.
De nieuwe voorzitter de heer Jac. Moojj,
opende deze vergadering op de gebruike
lijke wijze.
Mica 1934.
De voorzitter deed mededeeling, dat de
drie groote Middenstandsbonden evenals in
1935 thans ook in 1936 een Mica zullen or-
ganiseeren. De verschillende bepalingen
zijn veel veranderd en wel ten gunste van
de kleine plaatsen, zoodat het bestuur, met
het oog op deelname van de Middenstan
ders in de randgemeenten, de vergadering
in overweging geeft aan deze Mica deel te
nemen. Plaatselijk zullen er dan prijzen ge
kocht en geëtaleerd worden Terwijl het
publiek bovendien nog dingen kan naar de
groote landelijke prijzen als em
auto enz. enz. Na eenige discussies wtfi
met meerderheid ven stemmen beslotti san
de Mica 1034 deel te nemen.
De voorzitter stelde de vergadmfcf er
van in kennis, dat een congres te Utrecht
gehouden wordt van de Ned. R.K Ridder
stands bond.
Op versoek ven den voorzitter, les és bier
C. Roosendaal een schrijven voor, wsenn
de vergedering ter kennis wordt goMlÉt
dat het in werking treden ven het plaatse
lijk voorschotfond binnen teer kortea 1W
ken tegemoet tien.
Verslag vergadering Centrale Baad.
Als afgevaardigde naar bover
vergadering bracht de heer D. Zoon
keurig veraleg uit. Het appleus hierop be
wees hoe de vergadering dit veralag op pru'
stelt en de heer Zoon ken er op rekenen,
dat de vergadering hem nog meerdere ma
len, dank tij aijn capaciteiten in dezen
als afgevaardigde zal benoemen.
Rond mag-
Nadat nog enkele punten ven huishoud®*
lijken aard werden beeproken. verkreeg de
Geestelijke adviseur het woord en spoorde
de leden aan tot solitariMt en vooral de ge
nomen besluiten daadwerkelijk ten uitvoer
te brengen.
Aardbetse.
Al zijn de cijfers nog niet officieel be
kend, ken toch reeds ven een slecht aard*
beienjear gesproken worden.
Het aangevoerde kwantum ging m®t
270.000 K.G. vooruit, doch de besomming
daald met 70.000 (alles in ronde cyfer»)
vergeleken bü 1935.
39)
Vrü naar het Engelscb
door ANN1E 8. 8WAN.
„Ik ben vijf en zeventig", antwoordde zij
en haar blik dwaalde bijna angstig naar
Alice, alsof ze bang was, dat die haar te
oud zou vinden.
„Wanneer kunt u komen, miss Cum-
mings?" vroeg Alice, bijna kortaf. „Ik heb
u bijna onmiddellijk noodig. Kunt u van
avond om zes uur klaar zijn, dan stuur ik
het rijtuig om u te halen".
Zoo werd alles afgesproken en toen ze het
huis verlieten, wendde Alice zich met een
bevredigde uitdrukking op haar gezicht
naar mrs. King.
„Ik dank u hiervoor en voor alles heel
hartelijk. U hebt me geholpen om tenmin
ste een goed begin te maken. Zelfs ik ge
voel mijn hart edelmoedig kloppen, ter
wijl ik toch zoo weinig gedaan heb. Hoe
moet u zich dan wel gevoelen, die slechts
leeft om het iedereen aangenaam te ma
ken?"
HOOFDSTUK XXV.
Waar de schaduw lag.
Ongeveer om vier uur dien middag reed
Alice naar het huis op het George Plein.
Een eigenaardig gevoel overmeesterde haar,
toen zij voor de bekende deur uitstapte.
Want het was nu absoluut haar tehuis,
waar ze mee doen kon, wat zij wilde. Het
ontbrak haar niet aan een hartelijk wel
kom. Bij de open deur stond Christina
Caldwell, een keurig net figuurtje in een
goedzittende, zwarte jurk met een kort, ge
plooid schortje, waardoor zij zich van de
rest van de huishouding onderscheidde.
Want Christina was voor haar trouwe dien
sten gepromoveerd. Ze was nu miss Har-
man's eigen meisje, met zulke gemakkelijke
plichten, dat zij ze bijna verachtte, alhoewel
zij ze heerlijk vond. Er stonden tranen in
haar oogen, toen zij op haar meesteres toe
liep om haar van haar mantel en hand
koffertje te ontlasten, want voor Christina
waren zelfs die weinige dagen van schei
ding bijna ondragelijk geweest. Alice glim
lachte tegen haar en stak hartelijk haar
hand uit, blij dat vriendelijke gezicht weer
te zien, dat er zooveel toe büdroeg om
haar een idee van een eigen thuis te ge
ven.
„Hier ben ik weer, Christina en dit keer
blijf ik voor goed".
„Ja, miss, dat heb ik al den heelen dag
tegen mezelf gezegd", antwoordde Christina
terwijl ze opzij ging om haar meesteres
binnen te laten gaan. Daar stonden drie
nieuwe bedienden om haar te verwelkomen,
een flinke kokkin van middelbaren leef
tijd, een vriendelijk dienstmeisje en een
ernstige jongen. Ze waren blijkbaar ver
heugd haar te zien, wat Alice prettig aam-
deed en ze keek met een zucht van tevre
denheid om zich heen.
„Wat ziet alles er keurig uit", mompelde
zij onwillekeurig.
„Het is allemaal schoon, miss", merkte
de kokkin critisch op. ,Ik heb nog nooit
iemand zoo zien werken als Christina en
ze heeft ons er allemaal aangehouden".
Uit den toon, waarop zij dit zei, bleek,
dat er nu tusschen de leden van de huis
houding de beste verstandhouding be
stond.
„Ik dank jullie allen voor jullie vrien
delijke belangstelling en ik hoop, dat wij
samen een prettigen winter zullen heb
ben", zei ze, terwijl ze de kleine bibliotheek
binnenging en de deur achter zich sloot.
De bekende kamer, waar zooveel gedenk
waardige gebeurtenissen plaats gevonden
hadden, was precies zooals zij haar verlaten
had. De hooge stoel stond alleen, inplaats
van voor het vuur, tegen den muur, maar
in haar verbeelding zag zü de groote ma
gere gestalte erin, die zij zich nog zoo goed
herinnerde. Ze was er zich zelfs van be
wust, heel dicht bij de ongeziene dingen
te zijn, toen een zachte klop op de deur
haar stoorde. Het was Christina met een
theeblaadje.
„Kom binnen, Christina en laten wij sa
men eens praten. Wat ziet het er allemaal
netjes en gezellig uit. En ben je blij met
wat er gebeurd is?"
„Natuurlijk, maar we hadden nooit iets
anders verwacht. Wat een brutaliteit van
die menschen. Ze moeten zich op het
oogenblik niet erg prettig gevoelen".
„Ze hebben het gerechtshof verlaten,
voordat de uitspraak gegeven werd en Ik
heb ze sindsdien niet meer gezien, als je
het tenminste over dr. Ruthven en zyn
vader hebt".
„Ja, die bedoel ik. Ik heb hem gisteren
avond voor de velden zien loopen met een
jonge dame. Dalgleish denkt, dat hjj met
haar gaat trouwen, dat had hü tenminste
zullen doen, als hy het geld gekregen had".
„O, heb je Dalgleish onlangs nog ge
sproken?"
„Nee, miss, maar Jervis ia hier tweemaal
geweest Ze heeft haar betrekking op de
boerdery eraan gegeven en woont nu in
netzelfde huis als Dalgleish. Bü haar ge
trouwde zuster in de Causewayside".
„Wanneer is ze hier het laatst geweest?"
„Gisterenavond. Dalgleish en Meikle gaan
samen trouwen, miss", zei Christina en haar
aardige gezicht vertrok zich in allerlei lach
rimpeltjes, wat zoo aanstekelyk werkte,
dat Alice niet na kon laten te glimlachen
„Werkelyk? Dus ze hebben mus Demp-
ster's rsad als ernst opgevat. Je schünt er
nogal pret over te hebben, Christina?"
„Ik lach me dood, als ik eraan denk"
antwoordde zü. niet in staat haar vrooelnk-
heid te bedwingen. „En ze gaan een her
berg beginnen op den Gilmerton Weg Maa-
ik weet niet" voegde zü er ernatiger aan
toe, „wat ze nu zullen doen".
en'hit^i.ïf1'1''" daarvoor wel Beid genoeg
en het lykt me wel dat Dalgleish een zui
nige waardin zal worden. Maar het spijt
me voor Meikle". PU
Juü?*w«t°7k heUïCh niet doen Dat 1.
denkt dit r gu"PP'g vlnd' Dalgleis.,
wert dï ae d.t# Zal lUn t>n Me.kk-
waa schnnmu T l«n Z<' "llen
dat ^lau^ .8lS h°nd en 'even, tot-
Dalgleish toegeeft en ik zou veel
voor over hebben om dat te zien".
Alice vond het verstandiger van onder*
werp te veranderen.
„Er komt een dame voorgoed by me in*
wonen, als gezelschapsdame, bedoel Ut
ik geloof, dat ik haar da kamer van mU°
tante zal geven. Het is een heel prettig®
kamer en ik geloof, dat het voor ons sll®0
beter is, wanneer tü weer In gebruik Be"
nomen wordt".
..Ja, miss, alles is er schoon, maar er zu®
geen gordynen om het bed. Het andere stel
u al schoon, zal ik die er dan maar °<n
hangen? Wanneer komt zü?"
„Vanavond".
„Dan zal ik er maar een vuurtje
maken. De kast is niet meer open geweest
miss en we hebben den sleutel niet me®r
kunnen vinden. Het is de eenige plaat» >fl
het huls, waar we niet aan geweest zijn
..Daar zullen we later wel voor zt>rg*n'
Christina", antwoordde Alice. „Miss Cum*
mings zal haar zaker niet noodig hebben-
Ze kan de latafel gebruiken en de h,ng"
kaat. We zullen er een dezer dagen wel
timmerman bü laten komen".
Christina bleef echter nog ln d« 'c*nlC.
en er lag een eigenaardige uitdrukking
haar gezicht. De gedachte aan dia kast
wat zü er gezien had. liet haar niet 1"*
Ze had graag alles aan haar meestere# v®
teld, maar durfde niet, omdat zü bang
dat zü daardoor onaangename herinner
gen bü haar wakker sou maken.
Wordt vervolgd
