Zegetocht van onze zwemsters.
l
^BUutetUwtd
Elk station vierde het feest met onze Olym
pische zwemsters mee.
De ontvangst in Amsterdam en Rotterdam.
Handteekeningen gevraagd.
Thuis!
(Van onzen R.-redacteur,)
Een zegetocht is het geworden, deze
thuiskomst van onze Olympische zwem
sters. Ja, waarlijk, een thuiskomst,
waarbij het aan hartelijkheid niet ont
broken heeft en waarbij nog eens dui
delijk getuigd is van het medeleven van
vrijwel geheel Nederland met de kra
nige verrichtingen, waarmee de meisjes
te Berlijn de geheele wereld opnieuw
versteld hebben doen staan.
Het viel wel wat anders uit, dan oorspron
kelijk gedacht was. Volgens de eerste be
richten zou het gezelschap met den ochtend-
sneltrein uit Berlijn vertrekken, die om
streeks vijf uur te Oldenzaal ons land bin
nen komt. Velen stonden al op de verschil
lende stations te wachten, om hun geestdrift
in een huldebetooging te botvieren, maar
de trein evenals de meeste uit Berlijn ko
mende treinen van gisteren in een dubbele
formatie rijdende bracht wel talrijke
menschen met Olympiade-speldjes mee, doch
geen zwemsters. Toen kwam ook al gauw
het bericht, dat ze pas met den middag-snel
trein kwamen, die omstreeks acht uur de
grens overschrijdt, doch onderweg veel min
der stopt. Weg huldiging te Oldenzaal, te
Hengelo, te Almelo en te Apeldoorn. Maar
niet, weg geestdrift, want overal, waar de
trein met zijn glorierijken inhoud voorbij
kwam, stonden de menschen op de perrons
en in de straten langs de spoorbaan, om zóó
de meisjes toe te juichen.
Enthousiasme.
Van Bentheim af hebben we met het
roemruchte gezelschap meegereisd en zijn
zoo getuige geweest van een uitzonderlijk
enthousiasme, waartoe vroeger niemand de
Nederlanders in staat achtte, een enthou
siasme, dat al over de grens zich uitte en
daar zelfs op het Bentheimsche grensstation
weerklank vond bij het personeel van
douane en spoorwegen en bij de bevolking.
Want Oldenzaal en Hengelo waren nu maar
hierheen gekomen om het kranige troepje,
met zijn voortreffelijke leidsters een welkom
op Nederlandschen bodem toe te roepen.
Het pleintje vóór het station stond vol Ne-
derlandsche auto's en op het perron was het
nimmer wellicht zoo druk. Hier moesten de
Nederlanders uit den eersten trein overstap
pen in den volgtrein, daar de eerste ge
reserveerd bleef voor reizigers naar Enge
land, En toen mevrouw Braun zich aan een
der raampjes vertoonde, begon het gejuich
los te barsten, hetwelk tot een ovatie steeg,
toen de bekende figuren van Rie Masten
broek, Willy den Ouden, Nida Senff en de
anderen zichtbaar werden.
Moe waren ze allemaal, na zooveel
dagen van spanning. Moe van den zwa-
ren kamp, waarbij allen zich tot het
uiterste gegeven hadden, moe ook van
de doorgestane emoties, die nu ook ten
einde waren, nu de spanning gebroken
was. Doch van aller gezichten straalt
de vreugde over het weerzien, vermengd
met een tikje ontroering, over zooveel
overwachte hulde.
Dat ze ons dat nu aandoen, zegt ietwat
aangedaan mevrouw van Wuyckhuyse, die
ook op reis nog de meisjes met haar toege
wijde zorgen omgeeft. En mevrouw Braun
is al weer bezig te zorgen, dat alle koffers
worden uitgeladen en staat als een kloek
met haar kuikens om zich heen. De blauwe
jasjes der Nederlandsche Olympiade-deel
nemers en -deelneemsters zwermen over het
perron. Fotografen zwermen er omheen.
Handen worden geschud, bloemen overge
reikt, er wordt gejuicht.
De begroeting.
In een heel nauw kringetje op het eerste
perron heeft de officieele begroeting plaats.
De heer H. Wesselo spreekt namens den
Kon. Ned. Zwembond, de heer H. P. Gelder
man Dzn., namens de Oldenzaalsche Zwem
en Poloclub en de heer Van Wijnwaarden
namens de Hengelosche dito. Dan zijn er nog
bloemen van de Nederlandsche kolonie uit
Osnabrück, die deze met den vorigen trein
had meegegeven, waarin de zwemsters niet
zaten.
Het welkom in Nederland wordt allen hier
toegeroepen, weliswaar nog op Duitsch ge
bied, maar toch ook weer de plaats, waar
een Nederlandsche locomotief den trein, nu
begeleid door Nederlandsch personeel, ver
der zal trekken. En alle aanwezige Duit-
schers glunderen mee, want allen kennen
Rie en Willy en Nida en ze gunnen deze bul-
tenlandsche meisjes eener naburige be
vriende natie hun glorie zoo volkomen. Het
Wilhelmus wordt ingezet, het schalt plechtig
uit tientallen Nederlandsche kelen oVer het
station en allen staan stram in de houding.
Maar dan geschiedt er in eens een
stormloop op de Nederlandsche be
roemdheden. Handteekeningen worden
gevraagd en Rie wordt maar niet moe,
op alle mogelijke papiertjes en in aller
lei boekjes haar naam te zetten. Het
wordt te erg. Ze moeten instappen. Door
het raampje komt de stationschef nog
om een handteekening vragen. En als
de trein al in beweging is, komt deze
zelfde stramme Duitsche ambtenaar nog
met een tuil rozen aangedraafd, die hij
net nog Rie in de handen kan geven.
Zoo gaat men ons land tegemoet.
Tevreden zitten ze nu in de kussens van
den trein, die het eigen gastvrije land met
groote vaart binnenraast. Mevr. van Wuyck-
huise vertelt ons wat van de wederwaardig
heden in Berlijn. Willy den Ouden en Annie
Timmermans praten een beetje mee en snoe
pen onderwijl van de zoo pas ontvangen lek
kernijen, waarvan de heele coupé mee-profi-
teert.
Berlijnsche indrukken.
Over de regeling is er niets dan lof, maar
men miste, ook op het afscheidsfeest der
deelnemers, de noodige gezelligheid. Spe
ciaal in het Frauenheim, waar de meisjes
waren ondergebracht, was het wat saai. De
jongens hadden in het Olympia-dorp nog
wat afleiding, doch die ontbrak voor de
meisjes geheel. Er waren wel mooie om
streken, maar men heeft niet altijd zin in
wandelen. Zoo ging men dan maar uit ver
veling om acht uur of half negen naar bed.
En dan maar steeds piekeren over den vol
genden dag, als men niet dadelijk in slaap
kon komen.
Nu zijn we allemaal zoo moe, verklaart
mevr. van Wuyckhuise. We zijn allemaal 'n
beetje ziek en we hebben rust noodig. Wil
ly is nog heelemaal niet wat ze wezen moet
en Annie evenmin. Wat hebben we in span
ning gezeten bij de estafette! Ik voel mijn
hart nog bonzen, als ik er aan denk. Maar
toen ik Rie zag zwemmen was het in orde.
Het heeft anders maar een haartje ge
scheeld. En Nida! Wat hebben we over haar
in angst gezeten, toen ze niet had aangetikt
bij het keerpunt! Dat ze het er nog zoo mooi
heeft afgebracht is meer dan bewonderens
waardig. Ja, voor Willy is het wel heel sneu,
dat ze maar de vierde plaats bezette, maar
ze was niet heelemaal in orde en ik zeg
altijd maar: kop omhoog, een volgende maal
beter. Bovendien kan je niet altijd kampioen
blijven
Willy zelf speelt wat weemoedig met haar
teddy-beertje in haar groote tasch.
Ja, beertje, je hebt deze keer niet goed
je best gedaan.
Maar met een ruk zet ze alle nare gedach
ten van zich af. Een flinke meid die kleine
Willy. Ze ziet nog wat smalletjes, doch dat
zal wel gauw weer over zijn. Intusschen
vertelt mevrouw van Wuyckhuise verder:
Voor Willy hadden de spelen eigenlijk
een jaar eerder moeten zijn. Verleden jaar
was ze op haar best
Nu ben ik een veteraan, onderbreekt
Willy lachend het betoog.
Nee, dat bedoel ik niet. Maar het vori
ge jaar zwom je beter dan nu. Je kunt niet
altijd in topvorm blijven. Het eenige wat ze
je niet kunnen ontnemen is de herinnering.
En de plannen voor de toekomst, vra
gen we.
Eerst gaan we vacantie nemen.
We hebben rust hoog noodig. En dan
weer oefenen. Voor nieuwe wedstrij
den en voor Tokio. We gaan daarbij ech
ter meer specialiseeren dan we tot nu
toe gedaan hebben. Dan kan ieder in een
eigen nummer een goed figuur maken.
Nieuwe huldigingen.
Ongemerkt is de trein verder gereden.
Dwars door Overijsel, dat overal van zijn
enthousiasme heeft blijk gegeven. Deven
ter is het eerste station, waar de sneltrein
even stil houdt en het is, of heel de stad en
de omgeving is uitgeloopen, om de zwem
sters te begroeten. Op een holletje rent al
les naar de coupé's, waar de bekende figu
ren al de eerste huldigingen in ontvangst
nemen, en het wordt weldra een gedrang
van jewelste. Het heele perron staat vol, dat
zien we pas goed, wanneer de trein lang
zaam verder rijdt, terwijl een muziekkorps
het Wilhelmus speelt.
Na Deventer komt Amersfoort en
Utrecht. Overal dezelfde belangstelling,
hetzelfde enthousiasme en een even
groote geestdrift. Nieuwe bloemen, een
krans voor Willy en talrijke cadeaux.
De pakjes in de coupé van mevr. Braun
stapelen zich op en niemand heeft haast
een plaats meer om te zitten.
Bij het kistje met eieren en de Deventer
koeken, bij de chocolaadjes en andere lek
kernijen, komen een doos met ijsjes en wat
al niet meer. En maar steeds worden hand
teekeningen gevraagd. Rie doet het niet
meer. Ze is moe. Allemaal zijn ze moe. Maar
aan zooveel bekorend enthousiasme kunnen
de meisjes toch geen weerstand bieden. De
trein is veel te laat en nu komt de huldiging
in Rotterdam nog.
Als we dat eens konden overslaan,
zucht mevr. van Wuyckhuise.
Maar het overslaan van die huldiging
bleek onmogelijk.
Want
Rie Mastenbroek, Willy den Ouden, Dini
Kerkmeester en Annie Timmermans, namen
van meisjes die iedereen kent, zijn gister
avond met den trein van 23.47 uur uit Ber
lijn te Rotterdam teruggekeerd. Toen de
trein met de Olympische zwemsters met een
met groen en vlaggen versierde locomotief
binnenrolde, waren op het afgezette perron
aanwezig mevr. Mastenbroek, de heer Kerk
meester, mevr. Regter, mevr. Philipsen-
Braun, de heer J. Oster, eere-voorzitter van
de Rotterdamsche zwemclub, de hoofdcom
missaris van politie, de heer mr. L. Eintho
ven, de Rotterdamsche zeiler Daan Kagchel-
land en vele functionnarissen van verschil
lende zwemclubs. De ploegen van O.D.Z. en
R.D.Z. hadden in clubcostuum met vlaggen
een eerepoort gevormd.
Een gejuich, dat geen einde scheen te krij
gen, steeg op, toen de meisjes uitstapten.
Na de begroeting van de wachtenden, nam
men plaats in een aantal autobussen en
voorafgegaan door de postfanfare onder lei
ding van Theo Adde, reed men langzaam
naar het gebouw „Palace" aan de Gedempte
Botersloot. Zoowel bij het station als bij
„Palace" heerschte een ongekende drukte
en een geweldige geestdrift.
Bij het binnentreden van de zwemsters in
de groote zaai van Palace werd het „Wil
helmus" gespeeld, dat door allen staande
werd aangehoord. Nadat de dames op het
podium hadden plaats genomen, werden zij
begroet door den heer G. Langelaar Jr..
voorzitter van den Zwembond voor Rotter
dam en Omstreken, die haar namens den
K N.Z.B. hartelijk welkom heette in het va
derland. Hij zeide een gevoel van trots niet
te kunnen onderdrukken over het feit, dat
het Rotterdamsche meisjes waren, die de
eer van de Nederlandsche vlag hebben hoog
gehouden. Spontaan en hartelijk zegde hij
hiervoor dank. Aan mevr. Braun en mevr.
van Wuyckhuijzen werden bloemen aange
boden.
Mevr. van der Laan-Boogaerd, bestuurs
lid van de O.D.Z., zeide te Berlijn werkelijk
genoten te hebben van de sportieven daden
der Rotterdamsche meisjes, die zich zoo
kranig geweerd hebben en die zich daar
voor groote opofferingen getroost hebben.
Ook de trainsters bracht mevr. van der Laan
dank. Steeds meer bloemen werden op het
podium gedragen, zoodat de zwemsters al
lengs schuil gingen achter de prachtige
bloemenschat. Namens het bestuur van de
R.D.Z. sprak mevr. Douwe woorden van
dank en hulde en vele anderen sloten zich
hierbij aan. Tenslotte heeft de heer Lange
laar dank gebracht aan den organisator van
het feest, den heer Boudewijn, die op zijn
beurt allen, die hem hierin bijstonden, dank
zegde.
Van de Nederlandsche zwemsters, zwem
mers en polospelers, hoorde o.a. Nida Senff,
die op zoo fraaie wijze op den rugslag de
gouden medaille heeft weten te behalen, te
Amsterdam thuis en op het Centraal Sta
tion is haar en de anderen een hartelijke
ontvangst bereid.
Evenals dit de vorige week bij de terug
komst der athleten het geval was geweest,
had men dank zij de groote medewerking
van den stationschef, den oud-sportman, den
heer Jongstra, een groot deel van het eerste
perron afgezet en was de eerste klasse
wachtkamer voor de ontvangst ter beschik
king gesteld.
Reeds lang voordat de trein zou binnen
rollen hadden velen zich op het perron op
gesteld, om straks getuige te zijn van een
ontvangst zooals men die maar zelden zal
zien. Hun geduld werd lang op den proef ge
steld, want doordat ook onderweg overal
huldigingen plaats vonden, had de trein een
vertraging van ongeveer drie kwartier. Een
muziekcorps zorgde er echter intusschen
voor dat het wachten niet al te saai was en
blies vroolijke wijsjes.
Eindelijk tegen elf uur rolde de trein
binnen, de locomotief met groen versierd
en voorop de Olympische en de Nederland
sche vlag. Een geweldig gejuich barstte los
en toen onze Amsterdamsche zwemsters, te
weten Nida Senff, de Olympische kampioe
ne op den rugslag, Jopie Selbach van de
estafetteploeg, Jopie Waalberg e.a. uitstap
ten en de muziek een welkomstlied inzette,
was er voor de ouders en de officials bijna
geen gelegenheid om hen hartelijk welkom
te heeten. Toen hiervoor eindelijk gelegen
heid was en nadat de muziek het Wilhel
mus gespeeld had, ging men naar de gere
serveerde wachtkamer, waar een meer of
ficieele begroeting plaats vond. Hier werd
nadat de dames en heeren rijkelijk met
bloemen voorzien plaats genomen hadden,
allereerst het woord gevoerd door den voor
zitter van den kring Amsterdam van den K.
N.Z.B., mr. Claessens, die de dames felici
teerde met de behaalde successen en in het
bijzonder Nida Senff geluk wenschte met
het groote succes dat door haar te Berlijn
behaald was. Hij zeide o.a., dat het Olym
pisch vuur te Berlijn nu gedoofd was, doch
dat het vuur van den strijdlust onzer dames
nog steeds vlamde en dat dit vuur nog me
nige overwinning op het water zou beha
len. Hij dankte ook den voorzitter van den
K.N.Z.B., den heer Jan de Vries, den chef
d'equipe van de Nederlandsche zwemploeg,
voor het vele werk dat hij voor en tijdens
de Olympische spelen had gedaan voor de
zwemsport en bood als erkentelijkheid aan
mevr. de Vries, zonder wiens steun hij dit
alles toch niet had kunnen doen, een bou-
quet bloemen aan.
Ook moeder Triebeis, de zwemmoeder
van Amsterdam, die overal aanwezig is en
dus ook te Berlijn, deelde in de hulde en
had een bloemstuk in ontvangst te nemen.
Vervolgens werd nog gesproken door den
voorzitter van de zwemvereeniging het LJ:
den heer G. Blitz, mevr. van Poppel, be
stuurslid van de A.D.Z., de club van Nida
Senff, mej. Claus, bestuurslid van de H.D.Z
en van Wesselo, den secretaris van de pro
paganda-commissie van den K.N.Z.B., die
allen woorden van erkentelijkheid en dank
spraken en de zwemsters feliciteerden met
het behaalde succes.
De rij van sprekers en spreeksters zou
niet compleet geweest zijn, wanneer ook
mvr. Triebels-Koens niet enkele woorden
gezegd zou hebben. Zij zeide in en in ge
lukkig te zijn geweest, dit mooie zwemfeest
in Berlijn te hebben mogen meemaken en
dagelijks met de meisjes te hebben meege
leefd en menig angstig oogenblikje te heb
ben beleefd. ZÜ was blij dat onze zwemsters
bewezen hebben dat ook een klein landje
nog heel wat kan presteeren. Diep onder
den indruk dankte zij voor de hartelijke
ontvangst.
Jan de Vries dankte tenslotte namens al
len voor de hartelijke ontvangst en de ge
toonde belangstelling, waarna allen nog
maals het Wilhelmus aanhieven.
Hiermede was het officieele gedeelte op
het Centraal Station afgeloopen.
Zegetocht van Nida Senff door de
straten van Amsterdam.
Voor onze Olympische kampioene Nida
Senff was het echter nog niet afgeloopen,
Haar wachtte nog iets, dat zij haar leven
lang wel niet zal vergeten. Op de schouders
gedragen ging zij naar buiten, waar duizen
den zich voor het Centraal Station hadden
opgesteld om daar plaats te nemen in een
open auto. In langzaam tempo ging het
huiswaarts. Overal waar zij voorbijkwam
steeg een luid applaus op, terwijl honder
den fietsers de auto volgden. Op den Over
#«m>ooooo JUuUopcOQtatllltUl w<?e®es|
Woensdag 19 Augustus.
HILVERSUM, 1875 M. (VARA-
uitz.) 8.Gr.pl. !0.VPRO-
morgenwijding. 10.15 Viool, piano,
orgel en gr.pl. 12.1.45 De Bohe-
mians cn gr.pl. 2.Fantasia. 2.30
Voor de vrouw. 3 Voor de kin
deren. 4.Gr.pl. 4.30 Kinderkoor
concert. 5.De Notenkrakers. 6.
Dansmuziek. 8.30 Zomergenot, cau
serie. 7.03 Sportpr. 7.20 Gr.pl. 8
ANP-nieuwsber. en VARA-Varia.
8.15 VARA-orkeS'. 9.— Radiotoo-
neel. 9.30 Verv. concert. 10.— ANP-
nieuwsber. 10.05 Zang en piano.
10.20 Mignon-kwintet. 10.45—12.
Gr.pl.
HILVERSUM, 301 M. (NCRV-ulti.)
8.— Schriftlezing. 8.15—9.30 Gr.pl.
10.30 Morgendienst. 11.12.En
semble v. d. Horst. 12.15 Gr.pl.
12.30 Verv. concert. 1.1b Zang en
piano. 2.Orgelspel. 3.Chr. Lec
tuur. 3.30—3.45 Gr.pl. 4.— Piano
recital. 5.Kinderuurtje. 6.Gr.
pl. 6.30 Afgestaan. 7.Ber. 7.15
Gr.pl. 7.45 Rep. 8.— ANP-ber. 8.15
NCRV-Harmonie-orkest en deel.
(10.— ANP-ber.) 10.3012.Gr.pl.
en schriftlezing.
DROrrWILH, 1500 M. 11.05 Lionel
Johns en zijn orkest. 11.50 Orgel
spel. 12.20 Sportreportage. 12.35 Het
BBC-Empire-orkest. 1.45 Sportrep.
1.55 Gr.pl. 2.35 Het Sted. Mil. Or
kest van Cheltenham. 3.20 Sport
rep. 3.35 Gr.pl. 4.20 Vesper. 5.10
Gr.pl. 5.35 Dansmuziek. 6.20 Ber.
6.50 Orgelspel. 7.20 BBC-Variété-
orkest, BBC-Revue-koor en solis
ten. 8.20 Gr.pl. 8.45 BBC-Symph.-
orkest en solisten. 9.50 Gr.pl. 10.—
Ber. 10.30 Het Leslie Bridgewater
Kwintet en soliste. 11.3512.20
Dansmuziek.
RADIO PARIS, 1648 M. 7.20 en 8.20
Gr.pl. 11.20 Kamerorkest. 2.50 Sym-
phonieconcert. 4.20 Gi .pl. 5.50 Or
kestconcert. 8.20 Zang. 9.05 Radio-
tooneel. 11 0512.35 Dansmuziek en
populair concert.
KEULEN. 456 M. 6.20 en 8.20 Po
pulair concert. 9.20 Vroolijk progr.
10.20 Solistenconcert. 11.20 Om
roepkoor en piano. 12.20 Blaascon-
cert. 1.20 Gr.pl. 2.20 Gevar. concert.
4 20 Omroepkleinorkest. 6.20 Feh-
se-kwartet. 7.20 Volksiiederencon-
cert. 8.20 „Stunde der jungen Na
tiën". 8.50 Pianorecital. 9.10 Zie
Deutschlandsender.
BRUSSEL. 382 en 484 M. 322 M.:
12.20 Dansmuziek. 1.302.20, 5.20,
6.20 en 6.50 Gr.pl. 7.20 Vioolrecital.
8.20 Omroep-symph.-orkest. 9.20 Or
kestconcert, hierna tot 11.20 Gr.pl.
484 M.: 12.20 Omroepsalonorkest
1.302.20 Omroeporkest. 5.25 Dans
muziek. 6.35 en 7.20 Gr.pl. 8.20
Omroeporkest. 9.20 Omroep-sym-
phonieorkest. 10.3011.20 Dansmu
ziek.
DEUTSCHLANDSENDER, 1571 M.
8.50 „Stunde der jungen Nation".
9.10 Omroep-Amusementsorkest en
dansorkest. 10./0 Ber. 11.201.18
Populair concert.
GEMEENTELIJKE RADIO
DISTRIBUTIE.
Lijn 1: Hilversum.
Lijn 2: Hilversum.
Lijn 3: Keulen 8.12.20, Brussel
(VI.) 12.20—14.20, Keulen 14.20—
14.50, Parijs 14.5016.20, Keulen
16.20—20.20, Brussel (Fr.) 20.20—
22.20, Weenen 22.20—24.—.
Lijn 4: Brussel VI. 8.9.20, Nor-
mandië 9.2010.35, Lond. Reg. 10.35
—12.35, Droitwich 12.38—14.35,
Lond. Reg. 14.3517.35, Droitwich
17.3518.20, Luxemburg 18.20
18 50, Droitwich 18.5021.50, Lond.
Reg. 21.50—24.—.
toom aangekomen, stond het in de omge
ving van haar woning, zwart van belangstel
lenden en toen zij uitstapte moest zij we
derom op de schouders genomen worden en
het geleek wel of aan het gejuich geen ein
de kwam. Bij den ingang van de deur was
een eerepoort van groen en bloemen en
vlaggen aangebracht, terwijl ook de bal-
cons met vlaggen en bloemen versierd wa
ren. Eenmaal thuis zijnde, waar de kamer
in een waren bloementuin herschapen was,
moest zij alvorens de enthousiaste menigte
huiswaarts ging, nog eenmaal op het balcon
verschijnen en weer steeg een denderend
hoera op.
Ook de hockeyers, roeiers en zwem
mers aangekomen.
Met denzelfden trein waarmede de zwem
ploeg gearriveerd was, waren ook de hoc
keyers, roeiers en zwemmers aangekomen.
Hen wachtte echter geen officieele ont
vangst en hun aankomst die geheel te niet
ging in de belangstelling voor de zwemsters,
is dan ook slechts door weinigen waargeno
men.
GASBESCHERMINGSMIDDELEN.
Regeeringsmaatregelen.
De inspecteur voor de bescherming van de
bevolking tegen luchtaanvallen heeft een
circulaire gezonden aan de burgemeesters
betreffende de beschermingsmiddelen tegen
strijdgassen.
Het is den inspecteur gebleken, dat gas-
beschermingsmiddelen worden te koop aan
geboden, waarvan de hoedanigheid niet vast
staat.
Het ligt in het voornemen der regee
ring den verkoop van beschermende
middelen tegen strijdgassen in zooda
nige banen te leiden, dat slechts goed
gekeurde voorwerpen kunnen worden
aangeboden.
Zoolang een desbetreffend besluit niet is
afgekondigd en in werking getreden, zal
iedere kooper of tusschenhandelaar goed
doen, alvorens tot zaken te komen, van den
verkooper overlegging te vragen van een
door den minister van defensie afgegeven
verklaring waaruit blijkt, dat de gasmakers
aan redelijk te stellen eischen voldoen.
INBRAAK TE HEYEN.
De bewoner was afwezig om een
brand bij zijn buurman te helpen
blusschen.
In den nacht van Zaterdag op Zondae
heeft in het dorpje Heyen, gemeente Ber
gen, in Limburg, een brand gewoed, waar
door dieven de gelegenheid hebben gekre
gen bi) een in de omgeving wonenden vee
handelaar een bedrag van 900 te stelen
Omstreeks 12 uur is door tot nu toe onbe
kende oorzaak brand uitgebroken in de
schuur van den landbouwer en caféhouder
te Heyen. Het vuur, dat met groote snel-
staUen"1 Mn tastte eveneens de
stallen aan en weldra stond het geheele
complex in lichtelaaie. Toen de bewoneis
den brand bemerkten werd allereerst ge-
trokken vetó^Ung'sïuïg1'e?h.t 'g'eXeÜ
dorp liep mt om den nachtelijken brand te
Het vuur greep zoo snel om zich heen dat
van den inboedel uit stallmg en schuur nieï
kon worden gered en landbouwgereedschap!
pen benevens 20.000 K.G. hooi een prooi der
vlammen werden. Intusschen had men nog
getracht een paard, dat in een der stallen
stond, te redden, doch het dier had zoodani
ge brandwonden opgeloopen, dat het moest
worden afgemaakt.
Vele automobilisten, die den grooten ver
keersweg passeerden, plaatsten hun auto's
ter zijde van den weg en boden de hulpza-
me hand bij de blusschingswerkzaamheder.
Een dezer automobilisten was zoo welwil
lend om den in de nabijheid wonenden vee
handelaar Kremer te gaan waarschuwen,
dat ook zijn hulp eveneens welkom was.
Onmiddellijk begaf K. zich met zijn ge
zin naar den brand om zijn huurlieden te
gaan helpen. Toen het vuur geen gevaar
meer opleverde voor de woning van den
landbouwer D„ trokken de blusschers huis
waarts, onder wie ook de fam. K.
Bij hun terugkomst kwamen zij tot de
ontdekking, dat tijdens hun afwezigheid on-
genoode gasten de verlaten woning waren
binnengedrongen waar alles overhoop was
gehaald. Alle kasten en laden waren door
zocht en uit een daarvan hebben de indrin
gers een geldkistje weten te bemachtigen,
waarin zich behalve de spaarbankboekjes
van vier kinderen een bedrag aan contan
ten van ongeveer 900 bevond. De inbre
kers hadden geen half werk verricht Zij
hadden alle bedden doorzocht en stukgesne
den teneinde te onderzoeken of zich daar
in geld bevond.
Onmiddellijk na de ontdekking van den
diefstal werd de gemeentepolitie van Ber
ger. gewaarschuwd, die aanstonds een uit
gebreid onderzoek instelde. Hierbij kwam
aan het licht dat de dieven zich door een
achterdeur toegang tot de woning hadden
verschaft en na beëindiging hunner werk
zaamheden de woning door de voordeur had
den verlaten. Daar de familie K. even na
twaalf uur reeds haar woning had verlaten
en omstreeks twee uur was teruggekeerd,
hebben de ongewenschte gasten voldoende
tijd gehad om het geheele huis te doorzoe
ken. Zij hebben ook nog eenige gouden en
zilveren sieraden buit gemaakt, welke i
een kast waren geborgen.
De politie heeft bij haar nasporingen ge
bruik gemaakt van een rijkspolitiehond,
Mando, van den rijksveldwachter v. d. Vij
ver uit Heesch. Onmiddellijk volgde het
dier een spoor in de richting Bergen en op
een plaats dicht bij den grooten verkeers
weg werd de rijkspolitiehondenbegeleider
opmerkzaam gemaakt, dat hier de dieven
hun buit hadden nagekeken hetgeen afge
brande lucifers bewijzen.
Het spoor leidde verder naar den rijks
straatweg, waar de hond het spoor bijster
raakte, omdat hier een buitengewoon druk
verkeer is.
De mogelijkheid bestaat ook, dat op deze
plaats de auto geparkeerd is geweest van
den onbekenden automobilist, die de fami
lie K. tydens den brand weglokte en die
hoogstwaarschijnlijk een handlanger der
dieven is geweest. Men veronderstelt dan
ook, dat de brand aan kwaadwilligheid
moet worden toegeschreven en opzettelijk is
gesticht om op deze wijze gelegenheid te
vinden, den veehandelaar van zijn contan
ten te ontdoen.
In den loop van gisteren heeft de politie
verscheidene personen aan een verhoor on
derworpen, doch de nasporingen zijn tot
dusver vruchteloos gebleven.
IN HET ZWEMBAD OVERLEDEN.
Een jongeman van 16 jaar, die gister
avond ongeveer 7 uur met z(jn vader in
het Amstel-zwembad te Amsterdam aan
het zwemmen was, verdween plotseling
in de diepte. Zijn vader die hem dadelijk
greep, bracht hem ook boven, maar toen
reeds waren de levensgeesten verdwenen.
Ben te hulp geroepen geneesheer kon
slechts den dood constatceren. Een hart
verlamming had een einde gemaakt aan
het leven van den jongen man.
