Amslecdam&che !Beacs
PAS OP DIE JASI
(Pluimveeteelt.
fl
fl
fl
fl
De Bergwaterleiding.
Het lot der militaire
code-sleutels.
cirtifiti* AocicfaA&i
BET NOODLOTTIG VLIEGONGEVAL
TE HILVERSUM.
Het neerstorten werd uit andere
machine waargenomen.
Omtrent het noodlottig vliegtuigongeval,
dat in den voormiddag onder Hilversum
heeft plaats gehad, vernemen wij nader dat
de verongelukte machine een Fokker C. 5
is.
Behalve deze bevond zioh nog een tweede
Vliegtuig, eveneens een C 5, in de lucht.
De inzittenden van laatstgenoemde ma
chine zagen tot hun groote ontsteltenis
dat nabij Hollandsche Rading het andere
vliegtuig plotseling met groote snelheid
omlaag dook en zich met een klap, die tot
ver in den omtrek hoorbaar was, in den
grond boorde.
De inzittenden van het andere vliegtuig
hebben daarop onmiddellijk aan Soester-
berg kennis gegeven van de ramp van
waaruit auto's naar de onheilsplaats wer
den gezonden.
Het bergen van de slachtoffers, die ge
heel bekneld zaten, en onmiddellijk dood
moeten zijn geweest, heeft nog geruimen
tijd gevergdo.
Het waren zooals reeds gemeld de
reserve-sergeantvlieger Koeze en de re-
serve-sergeant-waarnemer Lemstra. Koe-
ze woonde te Middelharnis, Lemstra te
den Haag.
iiimtüejuvos
LOUIS BOREL EN DE FILM.
HU gaat naar Hollywood.
Wij hebben reeds bericht, dat Louis Bo-
rel geëngageerd is om met Jesse Mat-
thiews de hoofdrol te spelen in haar nieu
we film „Head over heels". Thans verne
men wij dat onze landgenoot door de Me
tro Goldwyn geëngageerd is voor een lang
durig contract te Hollywood.
Een prima reflector en een wit achter
spatbord op uw fiets baten niet als er
*00 iets gebeurt I (U weet toch, dat die
witte achterspatborden ook overdag
rplicht zijn?!)
Vragen, deze rubriek betreffende, kun
nen door onze abonné's worden gezonden
aan Dr. te Hennepe, Heemraadsingel 84 te
Rotterdam. Postzegel voor antwoord in
sluiten en blad vermelden.
Werk in den nazomer.
Hoewel Augustus nog een zomermaand
is wordt het toch al weer tijd een paar
maanden vooruit te zien en aan den herfst
te gaan denken. Augustus zelf brengt voor
den pluimveehouder niet veel buitenge
wone werkzaamheden daar de jonge hen
nen een flink eind op weg zijn en de
oudere hennen dan uitgelegd zijn en opge
ruimd worden. Maar de nazomer is min
of meer de oogstmaand, ook in ons bedrijf
en dan moet alles in goede conditie zijn.
De jonge hennen moeten nu aan den leg
gaan en het geld dat in de broedeieren en
kuikens gestoken is moet nu terugkomen
in den vorm van najaars- en wintereieren.
Hoe meer de jonge dieren het stadium
van legrijpheid naderen hoe meer zorgen
ze eischen, want in het lichaam vinden nu
groote veranderingen plaats en daardoor
zijn de dieren vaak gevoeliger voor allerlei
invloeden. De dieren moeten nu nog eens
met zorg uitgezocht worden en alleen
kerngezonde, levenslustige exemplaren
mogen in de leghokken geplaatst worden,
alles wat niet tierig is of er zwak uitziet
moet opgeruimd worden. Het leghok zelf
wordt eerst grondig geinspecteerd en aan
een laatste schoonmaak onderworpen, al
het houtwerk wordt dus schoongeschrobd
en met 3 creoline ontsmet. Reten en
kieren worden zorgvuldig dicht gemaakt
en vervolgens worden de wanden met wit
kalk bespoten. Men kan in de witkalk ook
een paar procent creoline mengen. Mocht
men niet geheel zeker zijn dat alle para
sieten in de reten en spleten gedood zijn
dan kan men de hokken eerst uitzwave-
len. Men koopt bij den drogist een paar
zwavelreepen, hangt deze in het hok met
een punaise op maakt alle vensters, deu
ren en ventilatieopeningen goed dicht en
steekt dan de reepen aan. Laat de zwavel
dampen maar een paar uren flink in alle
reten doordringen, dan zijn allerlei luizen
en myten wel vernietigd. De zwavellintjes
branden snel op en geven een sterk prik
kelende damp. Men moet dus voorzichtig
zijn en snel uit de hokken gaan als de
lintjes aangestoken zijn, terwijl men later
ook voorzichtig de deuren moet openzetten
voor men weer in de hokken gaat.
Ik heb reeds herhaalde malen er de
aandacht op gevestigd dat de jonge dieren
thans tegen diphtherie geënt moeten zijn,
de kwade tijd waarin de dieren op de
proef gesteld worden komt nu aan. Wie
nog niet heeft laten enten kan het nog
doen, maar ik wys er op dat de beste tijd
om te enten al voorbij is, want groeiende
jonge dieren hebben niet zooveel last van
het inenten als dieren die al tegen den leg
zijn. Maar in ieder geval is het enten van
zulke dieren weer beter dan het enten van
dieren die al aan den leg zijn en bovendien
is te verwachten dat het weer nog wel een
paar weken zacht blijft. Is eenmaal de
gure herfst in het land dan is het voor de
enting al heel ongeschikt. Vandaar dus
mijn raad als er nog niet geënt is dit thans
zoo gauw mogelijk te laten doen. Laat de
enting door den dierenarts verrichten en
knoei niet zelf met allerlei entstoffen die
vaak niet betrouwbaar zijn.
Het is ook goed de jonge dieren in de
opfokhuizen, alvorens ze naar de leghui-
zen overgebracht worden, nog eens te ont
luizen. Dit geschiedt door de zitstokken
s avonds met een der in den handel ver
krijgbare nicotinepreparaten te bestrijken.
Let er ook op dat losse veeren enz. voort
durend uit de hokken verwijderd worden.
Daar wordt te weinig aan gedacht. Dit
wekt den lust der jonge dieren op deze
veeren op te eten en zoo ontstaan soms
een ernstige veerenpik-epidemie door
schijnbaar kleine oorzaken. Dit is ook de
reden dat ik er bij het inenten tegen
diphtherie, waarbij ook veel veeren op den
grond vallen, er zooveel mogelijk op let
dat deze veeren opgeruimd worden. Men
afloop der enting begerig oppikken,
zal anders opmerken dat de kippen ze na
Dr. B. J. C. TE HENNEPE.
(Nadruk verboden).
van Vrijdag 21 Augustus 1936.
OPGAVE VAN NOORDHOLLANDSCH LANDBOUWCREDIET N. V.
(Ontvangen per draadlooze telefoon).
Vorige
koers
Koers van heden te
pl.m.
l.SO
pl.m.
1.45
pl.m.
2.00
pl.m.
2.15
STAATSLEENINGEN.
9*/»
4 Neder 1. 1934
W»/is
4 Ned-indië 1934
97»%,
W/s
5X Duitschiand 1930
1
21V.
24»/,
Idem met verklaring
25V,
241%,
BANK -IN STELLIN GEN.
Amsterd. Bank
121
Handel Mpij. Cert v. 250
1371,4
Koloniale Bank
471/4
47'/,
Ned. Ind. Handelsbank
111
Rotterd. Bank
118
INDUSTR. OND. B1NNENL
Alg Kunstzijde Unie
25«/16
25'/,
33'/.
Calvé Delft Cert
a
59'/,
NederL Ford
211'/,
210
157'/,-j
Philips GloeiL Gem. Bezit
a
15ai/8
15/'/,
157'/,-}
157V,
Unilever
a
H7U/,,
117-'/,
116'/,-7
llo»/,
11<
INDUSTR. OND. BUITENL
Am. Smelting a
50'/,
49»/,
22}-i%6
23»/,»
22»/s
221-11/»
22i-ii/i6
37'/,
37
Cities Service
a
2w/i,
2'/,
27-i/ie
27-Vi,
Kennecott Copper 1
1
27
7Ö15/lg. 7
405/16 -1
Steel comm.
t
a
40w/1(j
401/,
40|-"/i6
405/s
U. S. Leather
38/is
35/i6
CULTUUR MAATSCH.
H. V. A.1
282'/,
281
281'/,-}
Java Cultuur
11/
117
Ned. Ind. Suiker Unie
98'/,
98V,
181/4
11.10
MIJNBOUW.
164
164
200V,
200
PETROLEUM.
266
294'/,-}
Kon. Petr. 1
283'/,
284'/,
294'/,
284'/, i
80A/i6
81
Shell Union
a
ll7/,
11'/,,
lii-%6
Tide Water
t
t
1
109/JS
10'/,
1"/.
RUBBERS.
Amsterd. Rubber a
Deli Bat. Rubber
c
t
t
f
142'/,
72
141V,
2
140 Vs - i
140'/,
HO'/,-}
Hessa Rubber a
98
99
Oostkust
40
39
66
Serbadjadi
f
66
SCHEEPVAARTEN.
Kon. Ned. Stoomboot a
Scheepvaart Unie
TABAKKEN.
l8/l6
50'/,
50
49»/,
49»/,
Oude Deli a
Senembab a t
t
186»/,
226
187
245
226
AMER. SPOORWEGEN.
Atchison Topeka
t
<"/l6
481/,
Soutbern Pacific
Southern Railw. Cert a
24Vm
24'/»
13'/,
12
Union Pacific
83'/,
§Noteering per 50. x) ex-coupon
fExclaim. PROLONGATIE vorige koeri
WISSELKOERSEN AMSUKDAM
1 pCt Heden 1 pCt
'Exdividend.
Vorige
NIET OFFICIEEL
New-York
Londen 1
Berlijn
Parijs
Brussel (Belga)
Basel
Kopenhagen t
Stockholm 1 1
Oslo 1
Madrid
koers
1.47i/4
L41V
59. ;2'/,
9.69»/»
24.75
47 97
33 05
38.10
37.15
00.00
Koers op
heden 2 uur
'•47,A«
7.407/,
59.22
9.69Vs
24.84
47 99
33.05
38 15
37 20
00 ÜO
Op een mooien herfstdag, in het eind van
October, was ik naar Savière in de Rhóne-
vallei gegaan, de parel van het Canton Wal
lis. Het landschap lag om mij in volle herfst-
pracht, in gloeiende kleuren, en op de af
gesproken plaats vond ik mijn reismakker,
bezig al die schoonheid in zich op te nemen.
Langzaam stegen wij naar de plek, waar
hij woonde. De lucht was vervuld van het
klokgelui der weidende koeien. Wij voelden
beide de bekoring en de rust, die van dit
landschap uitging. De zon omhulde ons met
haar gouden stralen.
„Je moet maar tevreden zijn met een ka
rig avondmaal", zei mijn vriend, „wij zullen
het buiten eten". Weldra zaten wij op de
weide, waar een vuurtje brandde, met een
schitterend uitzicht vóór ons op de Rhóne-
vallei in de diepte en overal om ons de
pracht der herfsttinten. Wij werden bediend
door een der boerenmeisjes uit Savière, die
opvallen door hun fiere en natuurlijke schoon
heid, nog verhoogd door de schilderachtige
kleederdracht dier streek: de korte, geplooi
de, zwarte rok, het donkere, nauwsluitende
jakje, het kleurige schort en dito omslag
doekje en de bolle, witte mouwen. Onder
het avondmaal spraken wij over de streek
en haar bevolking.
„Het is een nobel en fier ras hier in de
bergen", zei mijn vriend, „maar soms ook
heel lastig om mee om te gaan, vooral de
mannen. Hun gevoelens zijn primitief en he
vig, hun wraakzucht is soms ongelooflik. Ik
zou je daarvan menig staaltje kunnen ver
tellen, b.v. de volgende geschiedenis, die
zich hier afspeelde een twintig of vijf en
twintig jaar geleden.
Je weet wat een „bisse" is en wat hij voor
de bevolking beteekent? Zonder water zou
dit dal een dorre woestenij zijn. Heb je je
wel eens afgevraagd, vanwaar dat water
komt en hoe het hierheen geleid wordt?
Deze „bisse" of bergwaterleiding vormt den
achtergrond van het verhaal, dat ik je zal
vertellen.
De „bisse" is een overblijfsel van de Mid
deleeuwen. Ook toen waren er reeds knappe
en moedige kerels, want moed behoort er
toe om zeven kilometers Icing houten kana
len te bevestigen, waarin een bergstroom
vloeien kan, die vruchtbaarheid brengt aan
deze landouwen. Het water komt van den
gletsciflr boven „Les Diablerets", maar wel
ke halsbrekende toeren heeft men moeten
doen om het hierheen te leiden! Een pad
voor acrobaten, nu eens langs loodrechte
wanden, of zich slingerend om scherpe, uit
stekende rotsblokken, soms enkel hangend
aan ijzeren haken, soms rustend op uitste
kende, in de rots bevestigde balken. En deze
houten weg is vijf eeuwen oud dat betee
kent, dat hij geregeld moet onderhouden
worden. Gedurende den winter heeft de
„bisse" en het smalle voetpad er naast veel
te lijden van de vorst, van storm en regen,
van vallende steenen. Als dan de lente
komt, moeten er altijd balken en planken
vernieuwd of hersteld worden en dat is een
gevaarlijk werk. De man, die daar, tusschen
hemel en aarde hangend, bezig is aan zulk
werk, moet geen last van duizeligheid heb
ben. Voordat dan ook de arbeiders dat werk
ondernemen, heeft er een kleine plechtigheid
plaats. Allen verzamelen zich voor de kapel
van Sint Margriet, patrones van de „bisse"
en daar draagt de pastoor de mis op, terwijl
de groep arbeiders buiten staat. Dan treedt
de opzichter naar voren en geeft allen de
noodige aanwijzingen omtrent schoonmaken
en reparaties. Men hoort zagen, hameren,
timmeren. Intusschen stoppen de boeren
meisjes de reten en gaten dicht met spaan
ders. Eindelijk is alles gereed. Dan wordt er
gerust en gegeten: brood met kaas en land-
wijn. Meestal zijn er wel een honderd men
schen aldus verzameld. En nu begint pas
voor enkelen het meest belangrijke deel van
het werk. Al hebben de meisjes de gaten ook
nog zoo omzichtig dichtgestopt, geheel wa
terdicht is de „bisse" nog niet, en indien het
bergwater er in dezen toestand doorstroom
de, zou de helft verloren gaan. Om dit te
voorkomen, past men nog altijd de eeuwen
oude, oersimpele methode toe, welke aan de
„bisse" zelf het werk opdraagt, zijn weg te
voltooien. De boerinnetjes zoeken in het rotsen beneden Toen keek Djouré
bosch, om de oude boomen, een soort aarde, diepte en zocht het lichaam van het meisje
die voornamelijk uit houtvezels bestaat en Hij kon alleen het lijk van Matthiou ont'
waarmee zij zakken vullen. Dit wordt op dekken. Daar hoorde hij een stem, die hem
den bodem van de waterleiding uitgestrooid, vol angst toeriep: „Djouré". Hi) boog V00j
Maar nu komt het hoogtepunt: de gletscher- over zoo ver hij kon, op gevaar zelf in d
stroom, hoog daarboven, wordt in de „bisse" afgrond te storten en zag haar hangen ast,
geleid. Dan begint de taak van vier jonge oen struik, die in een rotsspleet groeide. On
kerels, de sterkste en onvervaardste uit den zijn buik liggende strekte hij zijn arm z00
omtrek. Daar nadert de bergstroom en één ver mogelijk uit. Zij greep dien krampach-
van de vier hurkt in de leiding om met zijn (ig en met een bijna bovenmenschelijv,
lichaam den ijskouden stroom tegen te krachtsinspanning trok hij haar naar boven
houden. De drie overigen stampen en,trap- Zoo zaten zij naast elkaar, bevende Van
pén in het kanaal, om van het zaagsel met aandoening. Djouré hield Barbara in jjjn
het doorsiepelende water een deeg te kne- armen gekneld, geen van beiden aprak. Later
den, dat beter dan eenig cement alle reten trachtten zij het drama te begrijpen. Mat-
dicht. thiou, die Djouré zond om een fictief xverk
Voélt ge hoe barbaarsch en heldhaftig dit te doen op een eenzame en uiterst gevaar-
Is! In April is het daarboven nog koud, het ijjke plek, die vóór hem erheen gegaan wai
water, dat de jongeman met zijn lichaam en een plank had losgemaakt ren het hou-
moet tegenhouden, is gesmolten sneeuw. De ten bruggetje, waar Djouré, met planken
knapen wisselen elkaar af en zoo gaat het en gereedschap beladen langa moeet komen,
langzaam de leiding af tot aan het dorp. Var Matthiou, die achter een rotsblok opgesteld,
tijd tot tijd wordt een hartversterking uit- zijn vijand meende te zien verdwijnen In
gereikt en halverwege den afstand wordt er den afgrond en zijn wraak voltooid achtte.
gerust rondom een hei-brandend vuur, waar
kokende koffie geschonken wordt.
Het lijkt wel of ik afgedwaald ben, maar
dat is niet zoo, want mijn verhaal speelt
tijdens één van deze plechtigheden. De per
sonen, die erin optreden, zijn Barbara, een
van de mooie meisjes uit Savière, en Djouré,
een knappe jongen, de jeugdvriend van Bar
bara; en Matthiou, een mooi-prater en een
nietsdoener, zoon van rijke boeren
Plaats van handeling in de le acte Sa
vière, de tijd Sacramentsdag. De processie
slingert zich door de weiden. Voorop de sol
daten uit den tijd van Napoleon, toen de
Zwitsers in vreemde legers dienden, dan de
bruidjes van den Heer, dan de geestelijken,
de pastoor onder den troonhemel het
wierookvat zwaaiend, en ten slotte de boe
ren en boerinnen, allen een brandende kaars
dragend. Onder de vrouwen Barbara. Gedu
rende de feestelijkheden in den namiddag
draaide Matthiou steeds om Barbara heen.
Zij schonk er niet veel aandacht aan. Toen
het meisje naar' huis wilde in den avond,
drong hij haar zijn gezelschap op tegen
haar zin. Djouré had dit alles wel gezien, en
omdat hij Matthiou wantrouwde, volgde hü
het paar van verre. Hij hoorde Matthiou's
stem en Barbara's booze antwoord. Het werd
al donker. Opeens hoorde hij om hulp roe
pen, het volgende oogenblik lag Matthiou op
den grond en Djouré gaf hem een behoor
lijk pak ransel. Van dien dag af sloop Mat
thiou achter Barbara aan en zijn hart was
vol haat zoo vol wraakzucht als men mis
schien enkel bij de Italiaansche vendetta
vindt Wraakzucht, die geduldig wachten
kan op het gunstige oogenblik, die van het
eene geslacht op het andere overgaat, tot
zij ten slotte uitbarst en haar slachtoffer
neervelt. De zomer, de herfst en de winter
gingen voorbij, de lente naderde. Barbara
werd onrustig onder die sluipende achter
volging, maar uit angst voor een nieuwe
vechtpartij zeide zij niets tegen Djouré, die
op zijn beurt dacht, dat die eene afrossing
voldoende was geweest, en er niet verder
aandacht aan schonk. Zoo naderde het tijd
stip, waarop de „bisse" zou worden nage
zien. Djouré had zich als altijd opgegeven
voor dit werk en ook Barbara zou meehel
pen. Matthiou, die de zoon van den opzich
ter was, moest zijn vader helpen bij het toe
zicht houden. Op den vooravond van het
begin van den arbeid kwam Matthiou, uit
naam van zijn vader, bij Djouré (zooals hij
opgaf) om hem een speciale opdracht te
geven, betreffende een bijzonder moeilijk en
gevaarlijk onderdeel van het werk.
„Vader zegt, dat je de beste werkman
bent, daarom heeft hij je hiervoor uitgeko
zen. Ook omdat je het dichtst bij de betref
fende plaats woont. Morgen vroeg, als de
anderen naar de kapel gaan, moet jij direct
aan het werk gaan. De „bisse" schijnt daar
erg geleden te hebben, het kanaal moet
grondig hersteld. Er zullen veel nieuwe
planken moeten worden gelegd, maar jij
kent dat zaakje". En hij beschreef hem de
juiste plek. Het was bij een bocht, waar de
leiding om een rots heenboog, boven een
groote diepte. Djouré beloofde vroegtijdig
op te breken en te zorgen, dat het werk af
was, wanneer de overige arbeiders zouden
komen.
Goed succes", zei Matthiou tot afscheid.
Djouré had geen argwaan, hij wilde ai-
leen Barbara waarschuwen, dat ze alleen
naar de kapel moest gaan. Barbara vond het
vreemd, dat men één man vooruit zond, dat
gebeurde anders nooit, maar Djouré legde
het haar uit. Zij hield aan en vroeg waar
om men dan niet een paar werklui zond, in
plaats van één enkelen, maar haar vriend
lachte haar uit en zij drong niet verder
aan. Den volgenden ochtend bij het aanbre
ken van den dag vond Djouré Barbara op
den weg vóór zijn huisje staan.
„Ik ga met je mee", zeide zij.
Hij trachtte haar terug te houden, maar
zij gaf niet toe. Zij gingen op weg. Het was
stralend weer, maar nog heel vroeg in den
ochtend. Zij liepen met flinken tred voort
en waren weldra bij de leiding. Zij moesten
eerst nog een eind langs het smalle houten
weggetje naast de leiding loopen. Het werd
langzamerhand heldere dag.
„Ik vertrouw Matthiou niet", zei Barbara.
„Wat kan hij doen?" vroeg Djouré.
„Ik weet 't niet, hij is tot alles in staat
na die vechtpartij."
Zij hadden het aangegeven punt bijna be
reikt. Barbara ging voorop. Nu nog den hoek
omslaan, dan zouden z(j er zijn. Barbara
liep met stevigen pas, toen zij voorbij den
hoek opeens het houten bruggetje voelde
wankelen.
Djouré", riep z\j.
Haar vriend, die met planken beladen
achter haar liep, trachtte haar te hulp te
komen, maar het was te laat. Een gat gaap
te voor hem in het looppad. Verstijfd van
schrik keek hij naar beneden toen hll nn 1 1 -
eens Matthiou in het ook kreet? die 7,1 staf waaromheen een beschreven lint
verborgen achter een rotsblok en n wikkeld werd, dat tevoren op een stok van
v.1 "ik" lengte b„chre™» w„. ïn
staarde. 8 ae nooalot«ge plek zoo waren er nog talrijke andere geheim
schriften, die voor dien tijd meer of minder
doeltreffende waren. In de Middeleeuwen
vonden Anthanasius Kirchner en Kaspar
Schotte vernuftige sleutels, die b.v, op de
combinatie of verwisseling van cijfers en
letters berusten of waarbij een spreuk of
iets dergelijks als sleutel diende. In de
laatste tijden werd het code-systeem ais het
Maar het was Barbara, die den hoek om-
kwam, toen had Matthiou niet meer kunnen
waarschuwen en hij had het meisje, in plaats
van Djouré in de diepte zien verdwijnen.
Barbara echter was niet in den afgrond
gevallen, maar daar zij op haar hoede was
geweest en het eene of andere verraad ge
vreesd had, was zij, toen zij den vloer onder
zich voelde wankelen, naar voren gespron
gen, niet ver genoeg om den overkant te be
reiken, maar toch zóór ver, dat zij was af
gegleden in een struik, die zij stevig vastge
grepen had. Toen had zij geroepen en Djouré
had haar kunnen redden.
De twee beraadslaagden wat nu te doen.
Matthiou was dood. Maar moesten zjj zich
dat verwijten? Een verrader en moordenaar
had zijn verdiende straf ontvangen. Waarom
zou Djouré daaronder lijden? Hij was bijna
zelf het slachtoffer geworden. Zij besloten
niets te zeggen. Zij gingen naar de kapel, en
geknield baden zij, wachtende op de overi
ge arbeiders. De mis werd opgedragen. De
menschen vroegen waar Matthiou was. Zij
zwegen. Bij de opgebroken brug hadden de
arbeiders de vrees uitgesproken, dat er een
ongeluk moest zijn gebeurd. Zij hadden ge
zwegen. Toen werd er gezocht en het lijk
van Matthiou werd gevonden.
Langzamerhand raakte het gebeurde in
het vergeetboek.
Later, veel later, heeft Barbara allee ver
teld. Zij en haar man leven beiden nog en
het was haar dochter, die ons straks be
diende.
Dat is het verhaal, dat ik je beloofde en
dat iets van het karakter van dit volk weer
geeft".
35uitetdtmd
Meesterwerk van Spionnen. Tegen
verraad is het beste geheimschrift
niet bestand.
Volgens een bericht uit Caïro houdt
de militaire rechtbank zich bezig met
het ophelderen van het geheimzinnige
verdwijnen van de nieuwe code van het
Egyptische leger.
Geheimzinnig zijn de feiten, die inzake
het verdwijnen van de „Egyptische Code"
tot de wereld zijn doorgedrongen. De „sleu
tel" werd door den minister van oorlog zelf
in een enveloppe gedaan, die hij eigenhan
dig van een zegel voorzag. Een soldaat, on
derofficier en officier kregen opdracht het
couvert naar Abassia te brengen en het den
comandant te overhandigen. Toen deze het
opende bleek de „sleutel" verdwenen te zijn,
hoewel het zegel volkomen in orde was.
Nu is het niets bijzonders een imitatie van
een zegel te vervaardigen, de enveloppe te
openen, de sleutel er uit te nemen en dan
met behulp van het nieuwe zegel weer te
sluiten alsof er niets gebeurd was. Maar
voor het overbrengen van dergelijke berich
ten worden alleen uiterst betrouwbare per
sonen gebruikt, die den enveloppe geen
oogenblik uit handen geven. Een scherp
onderzoek is ingesteld, teneinde na te gaan,
wie dit vertrouwen geschonden heeft. De
gevolgen van dit verdwijnen zijn zeer on
aangenaam, daar thans een geheel nieuwe
code uitgewerkt moet worden. Toch is dit
geval thans niet zoo ernstig als wanneer
een dergelijke daad in geval van oorlog ge
pleegd zou worden.
Maar juist dan geschiedt het veelvuldig.
Kort na het uitbreken van den wereldoor
log wisten de Duitschers zich in het bezit
te stellen van de Russische code. De Rus
sen bleven niet achter en kenden enkele
weken later de sleutel der Duitschers. En
zoo ging het met alle oorlogvoerende mo
gendheden. Zoodra men 'n nieuwe sleutel sa
mengesteld had, wist de vijand zich er op
de een of andere wijze meester van te ma
ken.
Trouwens in den loop van den oorlog
verwierven de oorlogvoerende landen zulk
een bekwaamheid in het ontcijferen van
codes, dat het weldra niet meer noodig was
de sleutel te ontvreemden. Aan weerszijden
beschikte men over menschen, die op waar
lijk geniale wijze de moeilijkste geheim
schriften oplosten.
In de oudheid had men verschilanda me
thoden bedacht voor het overbrengen van
geheime berichten. Het hoofd van een slaaf
werd kaal geschoren, op de huid werd dan
het bericht geschreven, waarna men het
haar weer liet groeien en dan den slaaf liet
vertrekken naar den „geadresseerde".
Ook kende men reeds de „synthetische
inkten". Merkwaardig was de „skythalo", 'n
staarde
„Barbara", schreeuwde hij
dit aulbegre,e? Diouré alles' Matthiou had
dit alles zoo klaargemaakt. Als een roofdier
wierp Djouré zich op den ellendeling Z
zich niet eens verdedigde Mp»
sloeg Djouré hem ter n^r zin!? ^StSlag
terover wiel in den afgrond, te piettér op dc
