t
D
De „Ajax" in Amsterdam teruggekeerd.
E CHINEESCHE
POSTZEGEL
heï^ir." r*
Na een tocht tijdens den burgeroorlog
langs verschillende Spaansche havens.
Een der officieren vertelt.
EGMOND AAN ZEE
NOORDSCMARWOUDE
Uit het Engelsch
door HERMAN ANTONSEN.
Tegen negen uur gisteravond is aan
de Surinamekade te Amsterdam aange
komen het vrachtschip „Ajax' van de
K.N.S.M., dat op 9 Juli j.L uit de hoofd
stedelijke haven vertrokken was voor
een van de gebruikelijke vierweeksche
vrachtreizen naar verschillende Spaan
sche, Portugeesche en Noord-Afrikaan-
sche havens. Dat het schip eerst nu, dus
bijna zeven weken later, terugkeert
vindt zijn oorzaak in den Spaanschen
burgeroorlog, waardoor da „Ajax" als
het ware verrast werd.
Een der officieren heeft ons na aankomst
te Amsterdam het een en ander vertelt van
de belevenissen der opvarenden, die geluk
kig gespaard zijn gebleven voor ernstige
moeilijkheden en slechts aan den buiten
kant met de verschrikkingen van den
Spaanschen burgerkrijg in aanraking zijn
geweest, wat echter ruimschoots voldoende
was om hen een indruk te geven van den
gruwelijken strijd, die in Spanje met groote
verbittering en op meedoogenlooze wijze
wordt gestreden.
Op 9 Juli, dus toen althans naar het uiter
lijk in Spanje nog. niets aan de hand was,
vertrok de „Ajax", onder leiding van gezag
voerder Maarleveld, via Rotterdam naar
Lissabon, vandaar naar Cetubal en vervol
gens, overeenkomstig het gewone reisplan,
naar Melilla op de kust van Spaansch Ma
rokko.
Op weg daarheen ving men aan boord de
eerste berichten over den nationalistischen
opstand op, o.a. dat de Noord-Afrikaansche
garnizoenen in verzet waren gekomen. Toen
men Zondag 19 Juli voor Melilla arriveerde
bleken deze berichten juist te zijn. De loods,
die aan boord kwam, adviseerde voor de
stad voor anker te blijven liggen en zoo
kwam men pas Maandagochtend aan den
wal, waar gelost werd. Men ontried de be
manning, de stad in te gaan omdat dit te ge
vaarlijk was en nog denzelfden middag ver
trok de „Ajax" naar Cartagena,' dat in han
den der regeering was gebleven.
Dinsdag 21 Juli kwam men in Cartagena,
welke stad dadelijk het stempel der bijzon
dere gebeurtenissen droeg. Geregelde troe
pen, die de regeering waren trouw geble
ven, hadden alle openbare gebouwen bezet
en oefenden een strenge bewaking uit. Over
al groepte de bevolking bijeen, vooral bij de
café's, waar luidsprekers de uitzendingen
der regeeringszenders duidelijk hoorbaar
maakten en een intensieve propaganda voor
het regeeringsstandpunt werd gevoerd.
Nadat ook hier zonder groote moeilijkhe
den gelost was ging de reis verder naar Ali-
cante. Hier zag men voor de eerste maal tal
van groote vrachtauto's met gewapende ar
beiders, doch ook met geregelde troepen, die
zich in snel tempo door de stad bewogen.
Voor de eerste maal zag men hier ook in de
haven voor anker liggende Spaansche sche
pen, die als verblijfplaats dienden voor de
gevangenen der regeering, fascisten en an
dere politieke tegenstanders of verdachten.
In de volgende haven, Tarragona, maakte
de „Ajax'' voor het eerst nader kennis met
de gewapende arbeiders, die met roode
banden om den arm na aankomst van het
Nederlandsche schip aan boord verschenen.
Den kapitein werd medegedeeld, dat hij
slechts aan den wal kon gaan als hij daar
toe vergunning vroeg aan de leiders der ge
wapende arbeiderscorpsen, die dan terwille
van de veiligheid der Nederlanders voor
een geleide zouden zorgen. De kapitein wei
gerde dit echter en besloot, alle hier te re
gelen zaken met den agent der K.N.S.M. aan
boord af te doen, wat ook geschiedde, waar
na de „Ajax" naar Valencia vertrok.
In Alicante had de „Ajax" zoowel gelost
als geladen, en in Tarragona had men in op
dracht van de maatschappij ook de voor Va
lencia bestemde lading gelost. In Valencia
zelf werd derhalve slechts geladen en na
men we een hoeveelheid abrikozenpulp in.
Nog voordat men hiermee gereed was, kwam
namens de Spaansche regeering het bevel,
deze lading weer te lossen, aangezien met
het oog op den buitengewonen toestand geen
levensmiddelen uitgevoerd mochten worden.
Voor Valencia lagen Amerikaansche,
Fransche, Italiaansche, Duitsche en Engel-
sche oorlogsschepen voor anker, die met
barkassen een druk verkeer op den wal on
derhielden en voortdurend vluchtelingen
aan boord brachten. Des Zondagsmorgens
hebben eenige opvarenden van de „Ajax",
waaronder onze zegsman, zich onder be
scherming van hun Nederlandschen zee
mansuniform, aan den wal gewaagd. Den
weg van de havenvoorstad Crao de Valencia
naar Valencia zelf legden zij te voet af. Zij
kregen den indruk, dat hier slechts kort te
voren wapens waren uitgedeeld aan arbei
ders, opgeschoten jongens en zelfs kinderen,
die op de meest roekelooze manier ermee
rondliepen of in groote auto's ermee rond
reden, vaak met bommen in de hand, of
met geweren en revolvers in den aanslag.
Later bleek, dat den vorigen nacht in een
cavalleriekazerne aan den ingang der stad
een opstand was uitgebroken tegen de re
geering, die echter door de loyale troepen en
door de ongeregelde groepen arbeiders, die
later georganiseerd zouden worden tot de
z.g. volksmilitie, was onderdrukt, waarna de
kazerne was geplunderd en de wapens, die
mtn er vond, waren verdeeld.
De Nederlandsche zeelieden, die zich tot
voor de kazerne waagden, zagen er nog de
bloedige sporen van het gevecht, dat hier
kort tevoren geleverd was.
Ook zagen zij verschillende geheel ver
nielde en uitgebrande kerken van welker
beelden men barricaden had opgeworpen.
De groote kathedraal van Valencia was ge
heel vernield.
Te Valencia kwam een Nederlandsch in
genieur met zijn echtgenoote aan boord,
die na een spannende en afmattende twee-
daagsche spoorreis uit het binnenland de
kust had weten te bereiken. Hier kreeg de
Ajax opdracht, naar Barcelona te gaan om
vluchtelingen af te halen en naar Marseille
tc brengen.
In de Catalaansche hoofdstad zag men nog
wel de sporen van de hevige gevechten, die
bij het uitbreken van den onderdrukten op
stand hadden gewoed, maar in vergelijking
met de andere havens heerschte hier rust en
orde. In de haven zag men vele buitenland-
sche oorlogsschepen en ook weer Spaansche
schepen met gevangenen, die bewaakt wer
den door regeeringsgetrouwe guarda civile.
De regeeringszenders hadden bekend ge
maakt, dat er voor vluchtelingen uit het bin
nenland gelegenheid bestond, met het Ne
derlandsche stoomschip Spanje te verlaten
en zoo kreeg de Ajax, een der kleinste sche
pen van de K.N.S.M., met nagenoeg geen
passagiersaccomodatie, 65 passagiers aan
boord, grootendeels Spanjaarden, doch ook
buitenlanders, die door bemiddeling van
hun consulaten aan boord werden gebracht.
Onder de Spanjaarden bevonden zich twee
priester en drie nonnen, die vermomd het
schip hadden weten te bereiken en even
als de overige Spaansche passagiers op wa
ren van de zenuwen, want de katholieke
geestelijken zijn, wanneer zij door de menig
te herkend worden, in vele streken hun le
ven niet zeker. Onder de overige Spanjaar
den bevonden zich verscheidene zeer gefor
tuneerde ondernemers, die door den burger
oorlog eensklaps alles, wat zij bezaten, kwijt
waren. De stuurlieden, de leden van den
civielen dienst en vele matrozen stonden
zxxC'A
{dompeene/v
"wcuardeeren.
want "AKKERTJES" helpen direct bij
hoofdpijn, kiespijn, spierpijn, spit in
den rug en rheumalische pijnen, maar
ook bij kou vallen, griep en koorts.
Zoo'n Kokertje "AKKERTJES" is dan
ook een kamp-apotheek op zich zelf.
hun verblijven af aan de vrouwen en kin
deren, terwijl voor de mannen legersteden
werden geïmproviseerd. De scheepskoks za
gen zelfs nog kans, deze plotselinge invasie
van passagiers van de noodige drank en
voedsel te voorzien, en de toestand zou nog
dragelijk zijn geweest, als den volgenden
morgen niet een mistral was opgestoken,
waardoor nagenoeg alle vluchtelingen, die
lichamelijk en geestelijk toch reeds zoo veel
hadden doorgemaakt, zeeziek werden. Ge
lukkig bereikte men in den namiddag Mar
seille, waar de vluchtelingen, die bijna allen
van alle hulpmiddelen verstoken waren,
aan land gingen.
Kort voor Gibraltar was men er nog ge
tuige van, hoe een rebellenvliegtuig zes
bommen liet vallen op een regeeringsduik-
boot, die echter onder de oppervlakte ver
dween zonder getroffen te zijn. Dit alles
speelde zich af op korten afstand van de
Ajax, die de veilige haven van Gibraltar
binnenliep, waar een groote menigte boven
op den beroemden rots dag op dag de ge
vechten op zee, doch dikwijls ook te land
gadeslaat. O.a. had men gezien hoe een af-
deeling Marokkaansche troepen, nabij Al-
geciras geland, een troep revolutionnaire ar
beiders had overvallen en met het Moor-
sche zwaard had afgemaakt of het land in
gedreven.
Te Marseille kreeg de Ajax opdracht, ver
schillende Italiaansche havens aan te loo-
pen, waarna het schip via Cetubal de terug
reis aanvaardde. Zonder spijt lieten onze
Nederlandsche zeelieden de Spaansche kust
achter zich, om bijna drie weken na den
vastgestelden tijd den rustigen en veiligen
vaderlandschen bodem te bereiken.
ftouiuciaat mm
Een enthousiaste „Egmond-avond".
Het feestcomité 1936 had Zaterdag in
de concertzaal van De Vergulde Valk een
bonte avond georganiseerd om het tekort te
dekken, terwijl het overschot ten bate
kwam van de Noord- en Zuidhollandsche
Reddingmaatschappij.
In zijn openingswoord deelde de heer
Doodeweert mee, dat het tooneelstukje, dat
opgevoerd zou worden, van het programma
geschrapt was.
Nauwelijks had daarop de heer Boot, die
zich een ware piano-virtuoos betoonde,
zich aan den vleugel gezet of het refrein
uit de revue „Egmond Zee vooruit, Egmond
Zee vooruit" schalde door de zaal en de
stemming wés er om niet meer te wijken.
De heer de Jong uit Amsterdam vertoonde
nu de verschillende films, die hij de laatste
jaren van Egmond heeft opgenomen. Het
publiek genoot van deze opnamen in be
kende omgeving en van de opgewekte
explicatie die de heer de Jong daarbij gaf.
Er waren opnamen van de feesten, het
strandleven, de Egmondsche Reddings
brigade en last not least de reddingboot, de
stranding van de „Kerkplein" en de
„Drente" incluis. De opnamen van het uit
gaan der reddingboot gaven den heer de
Jong aanleiding tot huldiging der beman
ning van de Egmondsche Reddingboot, die
zich onder de genoodigden bevond. Het
publiek reageerde op deze toespraak met
geestdriftige ovatie. Schipper van der Plas
dankte en reikte zijn mannen vervolgens
ieder persoonlijk een stoffelijk blijk van
waardeering der badgasten uit, zooals hij
anders de zwemvesten uitgeeft. Het publiek
juichte daarbij elk der dappere mannen, die
hun eereteekenen op de borst droegen, har
telijk toe.
De daarna ten bate der Redding-Maat
schappij gehouden open schaal-collecte
bracht ruim f 48 op. Hieraan kon het comité
de verheugende mededeeling toevoegen, dat
de entree's het tekort van 40 met 16
overschreden hadden, hetgeen eveneens de
Redding-Maatschappij ten goede kwam.
Behalve Egmondsche films draaide de
heer de Jong ook nog een film van een be
zoek van de koningin aan Amsterdam. Toen
men de koningin zag voorbijrijden, stond
het publiek als één man op en klonk uit
volle borst het Wilhelmus.
Na de filmvertooning wachtte nog een
verrassing. Eerst voerden twee jongedames
in fleurige costuums een Chineeschen dans
uit. Daarna liet mademoiselle Beata Sorel,
een danseres uit de school van Anna Pau-
lowna, die toevallig in de zaal aanwezig
was, het publiek genieten van haar dans
kunst, hetgeen ten zeerste gewaardeerd
werd.
Oooooooo JlüdiopCOQMHUHü
Woensdag 26 Augustus.
HILVERSUM, 1875 M. (VARA-
uitz.) 8.— Gr.pl. 9.30 Keukenpr.
10.— VPRO-morgenwijding. 10.15
Orvitropia en causerie. 11.RVU.
Tuinbouwpr. 11.30 Verv. concert.
12.Gr.pl. 12.30 De Flierefluiters.
I .Gr.pl. 1.151.45 Vervolg con
cert. 2.Viool en piano. 2.30 Voor
de vrouw. 3.Orgelspel. 3.30
Voor de kinderen. 5.30 Mignon-
kwintet. 6.Dansmuziek. 6.30
RVU. „In de boot", causerie. 7.—
Sportuitz. 7.20 Gr.pl. 7.30 Zang.
7.50 Causerie over de a.s. naai- en
kniples. 8.— Ber. 8.03 Ber.-ANP,
VARA-Varia. 8.15 „Men vraagt, wij
draaien en ik duizel", gr.pl. met
voordracht. 9.VARA-orkest.
10.— ANP-ber. 10.05 Zang. 10.20
Verv. concert. 11.15 Gr.pl. 11.30
12.— Orgelspel.
HILVERSUM, 301 M. (NCRV-uitz.)
8.— Schriftlezing. 8.15—9.30 Gr.pl.
10.30 Morgendienst. 11.12.Or
gelspel. 12.15 Gr.pl. 12.30 Kwintet
concert en gr.pl. 2.Gr.pl. 2.30
Praatje voor jeugdige postzegelver
zamelaars. 3.3.45 Pianorecital.
4.— Chr. Gem. koor „Excelsior" en
gr.pl. 5.Kinderuurtje. 6.Gr.pl.
6.30 Afgestaan. 7.Ned. Chr.
Persbureau. 7.15 Causerie over de
internationale vredescampagne. 7.45
Rep. 8.— ANP-ber. 8.15 NCRV-
orkest. 9.— Medische causerie. 9.30
Verv. concert mmv. solist. 10.30
II.30 Gr.pl. Hierna schriftlezing.
DROITWICH, 1500 M. 11.05 Popu
lair concert. 12.05 Orgelspel. 12.35
Gr.pl. 1.20 BBC-Empireorkest, m.
m. v. solist. 2.20 Het Hotel Victoria
Orkest. 3.05 Pianorecital. 3.35 De
Black Dyke Mills Band. 4.20 Ves
per. 4.50 Gr.pl. 5.35 Dansmuziek.
6.20 Ber, 6.50 Het BBC-Northern-
Ireland orkest. 7.35 Zang en voor
dracht. 8.20 BBC-Symph.-orkest en
solisten. 10.Ber. 10.20 Radiolym-
pia, causerie. 10.35 The New
Aeolian Players, m. m. v. soliste.
11.3512.20 Dansmuziek.
RADIO PARIS, 1648 M. 7.20 en 8.20
Gr.pL 11.20 Kamerorkest. 2.50 Sym-
phonieorkest. 4.20 Gr.pl. 5.50 Ka-
merorkest. 8.20 Concert. 9.05 Radio!
tooneel. 11.0412.35 Dansmuziek
en populair concert.
KEULEN, 456 M. 6.50 Hans Bund's
orkest. 12.20 Orkestconcert. 1.35
Landes-symph.-orkest Saarpfalz
2.35 Orgelconcert. 4.50 Westduitsch
Kamerorkest. 7.20 Gr.pl. 9.05 Con
cert. 10.5012.20 Omroepklein-
orkest.
BRUSSEL, 322 en 484 M. 322 M.:
12.20 Gr.pl. 12.50 Omroeporkest!
I.30 Salonorkest. 1.50—2.20 en 5.20
Gr.pl. 6.50 Omroeporkest en gr.pl,
8.20 Omroep-symph.-orkest. 10 30—
II.20 Gr.pl. 484 M.: 12.20 Gr.pl.
12.50 Omroepsalonorkest. 1.30 Om!
roeporkest. 1.502.20 Voordr. 5.20
Omroeporkest. 6.35 Omroepsalon
orkest. 7.35 Gr.pl. 8.20 Progr. in
dialect. 9.20 Populair concert. 10.30
—11.20 Cabaretprogr.
DEUTSCHLANDSENDER, 1571 M.
8.30 Vroolijk concert. 9.05 „Stundé
der jungen Nation". 9.35 Orkest-
concert. 10.20 Ber. 10.50 Pianoreci
tal. 11.05 Weerber. 11.20—12.20
Omroepkleinorkest.
GEMEENTELIJKE RADIO-
DISTRIBUTIE.
Lijn 1: Hilversum.
Lijn 2: Hilversum.
Lijn 3: Keulen 8.8.45, Norman-
dië 8.4510.05, Keulen 10.0510.20,
Deutschlandsender 10.2011.20,
Parijs Radio 11.2012.20, Keulen
12.20—13.20, VL Brussel 13.20
14.20, Lond. Reg. 14.20—14.50, Pa
rijs Radio 14.50—16.50, Keulen
16.5018.20, VI. Brussel 18.20—
19.20, Keulen 19.20—20.20, Lond.
Reg. 20.2021.05, Keulen 21.05—
22.20, VI. Brussel 22.20—22.35, Boe
dapest 22.3522.50, Keulen 22.50
24.—.
Lijn 4: VI. Brussel 8.10.35,
Droitwich 10.3515.35, Lond. Reg.
15.35—17.05, Droitwich 17.05—18.20,
Deutschlandsender 18.2018.50,
Droitwich 18.5022.Lond. Reg.
22.-24.—.
Er werden vele woorden van dank gespro
ken, ook door burgemeester Eyma, zoowel
voor de grootsche propaganda voor zijn ge
meente, als voor de schitterende huldiging
van de mannen van de reddingboot.
Enthousiast daverde tot slot nogmaals het
„Egmond Zee vooruit" door de zaal, nadat
de heer Doodeweert zijn talrijke mede
badgasten eerst nog had opgewekt om door
hun jaarlij kschen terugkeet daaraan krach
tig mede te werken en nadat hij onder luide
toejuichingen van het publiek den heer F.
Snoeks Jr., den penningmeester van het
feestcomité, hulde gebracht had voor zijn
onvermoeid werken in het belang van
Egmond.
De Egmondzeeër Reddingsbrigade.
Zaterdagmiddag hield de Egmondzeeër
Reddingsbrigade haar laatste demonstraties
tijdens het badseizoen van het redden van
drenkelingen, o.m. ook in het gekleed red
den. De na afloop op het strand onder de
badgasten gehouden collecte bracht ruim
17 op.
De kwestie Van den Abeele.
Zij, die denken, dat de kwestie Van den
Abeele nu eindelijk wel eens van de baan
zal zijn, nu door de Kroon de beslissing is
genomen, dat het raadslidmaatschap door
hem als ambtenaar van de gemeenschappe
lijke lichtbedrijven wel kan worden waarge
nomen, hebben het mis.
Eenigen tijd geleden konden wij reeds
melden, dat door het bestuur van de com
missie van beheer der gemeensch. lichtbe
drijven den heer Van den Abeele in over
weging was gegeven, zijn lidmaatschap van
den raad op te zeggen, daar anders zijn ont
slag zou volgen.
Nadien is het weer eenigen tijd stil ge
weest. De heer Van den Abeele heeft nie'.
bedankt en is niet ontslagen.
Thans wordt het weer op een andere ma
nier geprobeerd, hem „er uit" te krijgen. De
reglementen van de gemeenschappelijke
lichtbedrijven verbieden namelijk niet, dat
een ambtenaar lid van den gemeenteraad
mag zijn. Het bestuur van de commissie tan
beheer heeft nu n.1. een voorstel aan de
commissie voor georganiseerd overleg vast
gelegd, dat als volgt luidt:
Niet gelijktijdig met het lidmaatschap van
den raad van een der gemeenten Noord-
scharwoude, Zuidscharwoude, Oudkarspel.
Broek op Langendijk of Sint Pancras kan
worden waargenomen de betrekking van
ambtenaar of beambte in dienst of onderge
schikt aan de gemeenschappelijke lichtbe
drijven van die gemeenten. Mocht de be
trokkene het lidmaatschap van den raad
van een der meergenoemde gemeenten niet
temin wenschen te bekleeden, dan zal hij
als ambtenaar van de gemeenschappelijke
lichtbedrijven zoolang zijn mandaat als
raadslid duurt, op non-activiteit worden ge
steld, met stilstand van jaarwedde.
In dezen vorm dus een aanvulling op art
25 van de Gemeentewet, welke o.L weinig of
geen kans zal hebben, te worden goedge
keurd door de hoogere instanties. We mer
ken hierbij nog op, dat in het door de gas-
commissie aangenomen ambtenarenregle
ment staat aangegeven, dat voor de vervul
ling van een publiekrechtelijke functie ver
lof wordt verleend. Over een goede week
beleven wij reeds den verjaardag van de
„kwestie Van den Abeele", welke verleden
jaar op den eersten Dinsdag in September
is ontstaan.
Een bus vol drukwerk weer
de daag'lijksche penitentie,
De wijze winkelier plaatst liever
een advertentie.
Seuilletou
•>Toe Brummer", zei Ellery met een afwe-
ïend gebaar, „spaar ons die herhalingen nu
toch. Die speren, dat geef ik toe, zijn moei
lijk te verklaren. En toch ben ik tot de be
vinding gekomen, dat niets op de wereld
onverklaarbaar behoeft te blijven, als
iemand maar gelukkig genoeg is om op het
juiste idee te komen. Meneer Nye, zijn die
Afrikaansche speren eigendom van het ho
tel? Ik wist niet, dat de betere hotels zich
met zulke primitieve versierselen ophiel
den."
„Natuurlijk niet, mijnheer Queen zei
de directeur haastig. „Ze zijn het eigendom
van mijnheer Kirke."
„Wat dom van me! Ja natuurlijk!" gaf
Ellery toe en keek naar het Afrikaansche
schild boven den schoorsteenmantel, dat
met den achterkant tegen den muur hir%
Achter dat omgedraaide schild waren vier
strepen lichter gekleurd behang te zien in
den vorm van een X. Daar hadden die spe
ren natuurlijk gehangen.
„Als ik ook maar een oogenblik twijfelde
aan de krankzinnigheid van dien kerel",
mopperde Brummer, „dan zou ik dien twij
fel verliezen, door naar de meubels te kij
ken. Alles staat schots en scheef. Daar is
geen regelmaat in te vinden, meneer
Queen."
Ellery keek den huisdetective met on
geveinsde bewondering aan.
„Brummer, daar heb je met je vereelten
vinger de wondeplek heel juist aangewe
zen! Geen regelmaat. Geen verklaarbare
reden! Precies! Kijk eens hier ouwe jon
gen," vervolgde hij, heen en weer loopend,
„vertel me nu eens, wat er in jouw oogen
voor krankzinnigs in de plaatsing van die
boekenkasten is."
„Boekenkasten?"
De huisdetectieve bekeek de kasten wei
felend. Het waren eiken kasten, in verschil
lende vakken afgedeeld. Het gekke ervan
was, dat ze, tamelijk netjes met hun vlakke
achterkanten naar voren, tegen de drie wan
den der kamer stonden geschoven. „Nou
dat ze met hun voorkanten tegen den muur
aan staan, meneer!"
„Wonderlijk goed opgemerkt, Brummerl"
Ellery trok zijn wenkbrauwen samen, als
wist hij er niet goed raad op. „En dat is
ook het geval met die twee kasten, die naast
de deur naar het kantoor staanhoewel
ik tot mijn groote verwondering bemerk,
dat de linnenkast tot voor de deur getrok
ken is en een eindje de kamer is ingescho
ven, zoodat er een scherpe hoek wordt ge
vormd. En dat de rechterkast ook naar
rechts is geschoven. Zoo! Enhoe denk
je over het karpet?"
„Omgedraaid, meneer!"
Brummer was vuurrood geworden en hij
vroeg norsch: „Waar wilt u toch heen?"
„Hebt u er eenig idee van, mijnheer
Nye?" vroeg Ellery langzaam. „Of van die
omgekeerde schilderijen?"
De directeur haalde zijn hoogopgemaakte
schouders op.
„Ik ben bang, dat ik voor zulk soort din
gen niet al te geschikt ben, mijnheer
Queen", zei hij met zoetsappige stem. „Ik
kan feitelijk alleen maar denken aan het
groote schandaalaan de beruchtheid
de.... de...."
„Hm! Kijk eens, Brummer, nu dit geble
ken is een demonstratie te zijn, wil ik je de
regels van het rhythme wel verklaren!" Hy
haalde een sigaret uit zijn koker en stak die
bedachtzaam aan. „Die boekenkasten zijn
omgedraaid, zoodat ze achterstevoren staan;
het karpet op den vloer is omgedraaid, zoo
dat het ondersteboven ligt; de tafel, waar
een la in zit, is omgedraaid, zoodat de voor
kant naar den muur staat; de staande klok
daar is achterstevoren tegen den muur ge
zet; deze gemakkelijke stoelen staan met
hun rug de kamer in met de zitting naar
den muur; die leeslamp staat zoo, dat het
licht tegen den muur valt, dus achterste
voren; de groote lamp en die twee staande
lampen zijn ondersteboven gezet en rusten
dus op hun kapeen vrij gevaarlijke po
sitie. Alles is achterstevoren achterste
voren!"
Hij blies een groote rookwolk naar den de
tective toe. „Nou Brummer, knoop de eind
jes nu eens aan elkaar, wat krijg je dan?"
Brummer keek beduusd voor zich uit.
„Rhythme, Brummer, rhythme! Wel een
beetje cabaretachtig, maar toch rhythme! Er
zit zoo'n eentonig rhythme in dit alles, dat
ik er versteld over sta! Zie je niet, dat niet
alleen de kleeren van dien armen man hem
achterstevoren zijn aangetrokken, maar dat
het meubilair en alles wat maar even in de
kamer verplaatst kon worden, achterste
voren gezet is?"
De beide anderen keken hem verbluft
aan.
„Goeie help, mijnheer Queen, u hebt den
spijker op den kop getikt!" riep Brummer
eindelijk uit.
„Nou, meneer Brummer", zei Ellery grim-
mig, „hier is een rhythme te vinden, dat
bekend zal blijven in de geschiedenis van
het opsporen der misdaad, wanneer dit ge
val tot een oplossing komtals dat ooit
gebeurt!"
IV.
Inspecteur Queen, de vader van Ellery
Queen, was een klein mannetje met grijze
haren en vinnige vogeloogjes en een stijf
grys snorretje boven den mond, die wel uit
hoorn gesneden kon wezen. Zyn stem was
schril en sloeg soms over van opwinding
Hy gaf werktuigelijk en geleid door lang-
TïlTf"* 2ijn 'nstructies en geduren-
al den tyd, dat zyn beambten overal zoch-
vingerafdrukken, de politiefoto-
lnk d* Hlg WtS opnamen doen van het
vertrek d. n m meUbÜair en het «^ee.e
ertrek, de politiegeneeskundige dr. Proutv
naast den doode knielde en de andere be-
bÏÏ^war leiding van sergeant Velie
verin namen en verdere gegevens en
neer zien af, hoe iemand in vredeanaam
van een gewonen Pohtie-bean.bte vt" arh
ten kon, dat hy aannemelyke verklaringen
zou vermogen te vinden voor de meer dan
onwaarschijnlijke feiten in dit moordgeval.
„Wat denk jij ervan jongen?" vroeg hij
aan Ellery, onder al het rumoer, waarmee
zyn mannen het vertrek vervulden.
„Ik denk er nog niets van", antwoordde
Ellery ongeduldig. Hy stond somber naar
de asch van zijn sigaret te kijken en leunde
tegen de vensterbank van het openstaande
raam. „Neen, dat is ook niet juist! Ik denk
een heeleboel dingen, maar de meeste zijn
zoo ver gezocht, dat ik zelf aarzel om me
daar naar te richten bij het onderzoek."
Sergeant Velie trad op hen toe.
„Dit is de uitslag", zei hij met zijn diepe
grafstem, die toch verbaasd klonk. „Die di
recteur Nye, de directeur, heeft, naar zijn
zeggen, den doode nooit gezien. Geen van
de bedienden of dienstmeisjes ook. Hij In-
geerde niet in het Chancellor hotel, dat
staat wel vast. Een van de liftjongens her
innert zich, dat hij hem naar boven ge
bracht heeft en die dikke oude dame daar,
mrs. Shane, heeft hem op deze verdieping
den weg gewezen naar het kantoor van me
neer Kirke. Hij vroeg naar Kirkenaar
Donald Kirke." n
„Kirke ontvangt zooveel vreemdelingen
zei Ellery peinzend. „Hy gebruikt deze twee
vertrekken als een scort bijkantoor. Hij 's
verzamelaar van kostbare steenen en P°st*
zegels."
„Ohzoo een?" haalde de inspecteui
zijn neus op. „Hy is immers uitgever?"
(Wordt vervolgd)'
1
