Onqzzmden Stukken
JiuHst en Wetenschap
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
m Heinekens bier verkocht werd, had
116111 derzoek ingesteld en was tot de ont-
gekomen dat W. bier verkocht dat
de uirr, 7plf in Heinekens fleschjes gebot-
door hem «n.
^officier, die het misdrijf zeer ernstig
eischte een geldboete van 200,
fiO dagen hechtenis. Uitspraak t 50
Se subs. 20 dagen hechtenis.
Baldadige dronkenschap.
electricien J. S. te den Helder was in
nacht van 16 Mei, na een vroolfjke
nd in het Ke«elhu,s te den Helder, op
aV0 naar huis aangeland bij een weegauto-
t die zich bevond in het portiek van
Vinkelier C. v. Baaren te den Helder.
«Lr had S. kans gezien op onverklaarbare
Le de automaat onderste boven te krjj-
n een feit, waarvan hij evenwel den
kleermaker M. A. Smits, eveneens uit den
Helder, den schuld gaf.
Hoewel het heele verhaal nogal verward
gj daar de heeren zich ten aanzien van
wer en dergelijke niet onbetuigd hadden
laten, verklaarden twee feestmakkers
de monteur D. H. Dortmund en genoemde
o-jts beiden dat de automaat door S.
waS oitigeloopen. Beiden hadden S. in het
oortiek zien verdwijnen en kort daarop een
donderenden slag gehoord, waarna het drie
tal zich ülings uit de voeten had gemaakt.
De officier eischte een geldboete van 60
iubs. 30 dagen hechtenis. Uitspraak 2 maan
den voorwaardelijke gevangenisstraf met
een proeftijd van 2 jaar, benevens een
geldboete van S 25 subs. 15 dagen hechtenis
en toewijzing van een civiele vordering van
den winkelier van Baaren groot 47, zijn
de de herstellingskosten van de vernielde
automaat.
Zitting Meerv. Strafkamer van 6 Oct.
Uitspraken.
p. B. te Berkhout. Uitspraak: 1 jaar voor
waardelijke gevangenisstraf, 3 jaar proef
tijd met onmiddellijke invrijheidstelling.
H. H., arbeider te Wieringen. Zeden-de
lict. Uitspraak: 1 jaar voorwaardelijke ge
vangenisstraf, 3 jaar proeftijd.
J. N. te Wieringer, arbeider, zeden-delict.
Uitspraak: 6 maanden voorwaardelijke ge
vangenisstraf met een proeftijd van 3 jaar.
J. H. E. te Wieringerwaard, chauffeur,
zeden-delict. Uitspraak: 10 maanden voor
waardelijke gevangenisstraf.
W. R„ bloembollen-handelaar te Uitgeest.
Brandstichting, hooger beroep. Eisch 6
maanden gevangenisstraf onvoorwaardelijk
en 6 maanden gevangenisstraf voorwaarde
lijk met een proeftijd van 3 jaar. Uitspraak:
12 maanden gevangenisstraf, waarvan 4 on
voorwaardelijk en 8 voorwaardelijk met een
proeftijd van 3 jaar.
R. H„ liedjes venter te den Helder; dief
stal van offerbusje en brieven; eisch 2 jaar
gevangenisstraf. Uitspraak: conform.
D. H., slager te Leeuwarden; defstal van
gouden ringen; eisch 1 jaar gevangenisstraf.
Uitspuraak: conform.
M. G., garagehouder te Weringen; ver
keersovertreding; hooger beroep vonnis
kantonrechter. Eisch vrijspraak. Uitspraak
conform.
A. W. te den Helder; verkeersovertreding;
hooger beroep vonnis kantonrechter. Eisen
bevestiging vonnis kantonrechter, luidende
30 boete of 10 dagen met ntzegging rijbe
wijs voor den tijd van 6 maanden en toe
wijzing civiele vordering ad f 48.30.
Uitspraak: conform.
H. v. d. P., winkelier te den Helder. Over
treding wet op de uitverkoopen; hooger
beroep vonnis kantonrechter, luidend 75
boete of 15 dagen hechtenis.
Eisch bevestiging van het kantonrechter-
lijk vonnis. Uitspraak 25 boete subs. 10
dsgen.
G. M., tuinder te Akersloot; overtreding
clement der Nederlandsche sierteelt-cen-
tr»le; hooger beroep vonnis kantonrechter
luidende 75 boete. Eisch geen oplegging
van straf. Uitspraak: conform.
A. G., C. G. en P. U., tuinbouwers te
Heerhugowaard: mishandeling; eisch resp.
vrijspraak, 3 maanden gevangenisstraf en 1
maand gevangenisstraf. Uitspraak: resp.
vrijspraak. 3 maanden gevangenisstraf en
5 boete of 25 dagen.
TE VEEL KOEIEN IN WAGON
GELADEN?
Officier eischt 75 boete.
Voor de rechtbank van Amsterdam had
rich gisteren in hooger beroep een 35-jari-
ge vee-expediteur te verantwoorden, omdat
hÜ teveel koeien in een spoorwegwagon had
doen vervoeren, waardoor enkele beesten
schaafwonden hadden gekregen. De man
had in Rotterdam 17 koeien in een wagen
Seladen en de kantonrechter had hem we-
Rens overtreding van de voorschriften op
j?et veevervoer per spoor veroordeeld tot
7S boete subs. 25 dagen hechtenis.
»En waarom bent u in hooger beroep ge-
k°men, de feiten geeft u toch toe", wilde de
President weten.
»Ik heb naar m'n beste goeddunken gela
den".
President: „Ja, als 't ook maar naar het
6°eddunken van die arme beesten is ge
beurd. U bent al herhaaldelijk gewaar
schuwd".
Getuige Smit, hoofdinspecteur van de
••Sophiavereeniging", verklaart, dat de
koeien te Amsterdam met schaafwonden zijn
ingekomen.
Als getuige a decharge treedt de heer v.
Akker, inspecteur veevervoer der Nedeil.
Vereeniging tot bescherming van dieren, op.
Naar zijn meening is het mogelijk, dat de
jonden zijn ontstaan bij het vervoer van
°e beesten per auto naar het station. De ge
tallen zeggen m ^it geval weinig; het hangt
,an de grootte van de koeien af, of ze vol-
°6nde ruimte hebben. j
e °fticier is van meening, dat de déchar-
getuige het bewijs niet ontzenuwt, daar
e?e de koeien bij aankomst niet heeft ge-
an- Spr. vordert bevestiging van het von-
msnvar> den kantonrechter 75 boete).
e verdediger mr. Simon de Jong wijs,
tLlP,dat het hier een strijd betreft tusschen
e dierenbeschermersvereenigingen. Een
strijd welke wordt uitgestreden over de rug
gen van de expediteurs, die niet weten waar
aan ze zich moeten hauden. In Rotterdam
is verdachte van een zelfde feit vrijgespro
ken.
Eigen beurs vordert, dat ze voorzichtig
met de dieren omgaan. Met nadruk dringt
pleiter er ten slotte op aan, dat van over
heidswege nauwkeurige voorschriften wor-
den gegeven, zoodat de expediteurs weten
waar ze aan toe zijn. Pleiter dringt aan op
vrijspraak.
DE UNIFORM VAN DEN NATIONALEN
JEUGDSTORM.
Strafbaar-verklaring zonder opleggen
van straf.
De Hooge Raad heeft indertijd uitge
maakt, dat de uniform van den nationalen
jeugdstorm niet in het openbaar gedragen
mocht worden. Op grond van dit arrest is de
N.J.S. ontbonden en werd een nieuwe ver
eeniging opgericht van denzelfden naam met
andere statuten. Ook de uniform is toen ver
anderd. Te Utrecht is ook ten aanzien van
het dragen van de nieuwe uniform proces
verbaal opgemaakt, doch zoowel kanton
rechter als rechtbank gaven ontslag van
rechts vervol gin g.
Ook in den Haag is proces-verbaal opge
maakt. Het betrof hier het dragen in het
openbaar van de oude uniform. Deze zaak
is heden behandeld voor het kantongerecht
in den Haag. De ambtenaar van het O.M.,
mr. Langemeyer, betoogde, dat het hem niet
te doen was om de oude uniform, waarvan
het dragen blijkbaar op een vergissing be
rustte. Spr. wilde de zaak echter principieel
stellen en betoogde, dat wanneer iemand als
de heer van Geelkerken, een der vooraan
staande figuren uit de N.S.B., de leiding
heeft van deze jeugdorganisatie, hij onge
twijfelde zijn stempel daarop zoodanig drukt,
dat men moet aannemen, hier te doen te
hebben met een politieke organisatie.
Het is uitgesloten, dat zich jeugdigen bij
deze jeugdgroep zouden aansluiten, die niet
in groote lijnen de nationaal-socialistische
beginselen aanvaarden.
Spr. concludeerde tot strafbaar-verklaring,
zonder het opleggen van straf.
Mr. van Vessem uit Utrecht trad op als
gemachtigde en betoogde, dat de N.J.S.
geenszins een politieke organisatie is. Kin
deren sluiten zich er bij aan, wier ouders
wenschen, dat zij zich bij een organisatie
aansluiten die niet politiek gekleurd is.
Pleiter herinnerde er aan, dat de minister
in de Tweede Kamer zeide, dat het voor toe
passing der wef niet voldoende is, dat °en
organisatie uitgaat van een orgaan, dat zelf
ee staatkundig streven vertegenwoordigt.
Dat de heer van Geelkerken de leider is,
zegt niet. Spreker zelf vervult in Utrecht
bestuursfuncties in organisaties, die men
allerminst nationaal-socialistisch kan noe
men.
De kantonrechter zal op 17 October
schriftelijk vonnis wijzen.
NOGMAALS DEVALUATIE.
Geachte Redactie.
Als ik U nog eenige plaateruimte vraag
is dat niet om te protesteeren tegen de
(enkele) brieven, die natuurlijk anoniem
zijn en waarin ik lichtelijk wordt uitge
scholden. Ik ben nog niet zóó „regirungs-
fahig", dat ik terug moet schelden, zooals
tegenwoordig zelfs van de regeeringstafel
geschiedt. Ik heb te goede argumenten en
mij bovendien een levensopvatting aange
meten, dje door verdachtmakingen in het
minst niet beinvloed wordt. En aan een
van de schrijvers alleen dit: ik ben geen
eng politiker, ik behoor tot geen enkele
partij, ook in het geheim niet en de poli
tieke leuze, die ik meer dan ooit zou wil
len prediken is nog steeds: samenwerking
tusschen intellect, kapitaal en arbeid. Nu
meer dan ooit
Er is echter een schrijver, geachte re
dactie, die mij verwijt wel tegen devalua
tie op te trekken, rraar niet te vertellen
wat het is. Als ik dan ook nog van U mag
vertellen wat het is, dan kunnen we mis
schien (U en ik) enkele menschen een
paar elementaire begrippen bijbrengen, die
ze als lezers van de kranten en de radio
hoorders niet kunnen bezitten, hoewel
ministers en professoren maar schijnen
aan te nemen, dat iedereen weet wat gou
den standaard is, wat hertaxatie beteekent
enz. En er komt geen politiek bij te pas.
In de buurt van Parijs bevindt zich het
„Huis van den Meter". Daar wordt de
standaardmeter bewaard, die onder een
bepaalde temperatuur precies de lengte
van den Meter aangeeft. Dat dit zooge
naamd een 40-millioenste van den aardom
trek is, doet er weinig toe. Hoofdzaak is,
dat alle lengte-, vlakte- en inhoudsmaten,
zelfs de gewichten daarvan worden afge
leid en daarmee kunnen worden vergele
ken. Al die maten hier genoemd hebben
betrekking op concrete, dus tastbare din
gen en die tastbare dingen kunnen daar
mee gemeten worden. En, wanneer ik mij
bepaal tot de lengtematen alleen, dan be
grijpt iedereen wel, dat ook de lengte van
den yard, van den decimeter, centi- en
millimeter, van den Amsterdamschen, den
Rijnlandschen voet, of wat men nog meer
als maat gebruikt, daaruit met absolute
juistheid kan worden vastgesteld.
Wat is nu met de waarde van de dingen
het geval?
Ook die wil men meten. Wie nu een
oogenblik alle geleerdheid, die hem den
laatsten tijd is opgedrongen geworden
eens volkomen wil vergeten (want het
waren grootendeels leugens) zal wel be
grijpen, dat voor het meten van de waarde
van een of ander voorwerp, handelswaar,
arbeid of dienst, ook een meter noodzake
lijk is. Zoo'n waardemeter moet dan door
een stof met handelswaarde geleverd
worden en men heeft daarvoor vrijwel
over de geheele wereld het goud genomen.
(Ik laat om begrijpelijk te blijven alle
verouderde systemen buiten beschou
wing). Goud heeft vrijwel steeds alle
eeuwen door dezelfde waarde gehad. Wel
is de productie der mijnen toegenomen
maar toevalligerwijs heeft de meerdere
aanvoer vrijwel gelijken tred gehouden
met het meerdere wereldgebruik door
aanwas van bevolking, door vergroote toe
passing, waarbij ik denk aan de gouden
tanden, de chemische instrumenten en
zelfs aan de fotografie, die veel goud in
haar emulsies verwerkt.
En alle geldsoorten, het pond en de
franc, de mark, de gulden en de dollar
hadden een waarde, die feitelijk, werd be
paald naar de waarde van de hoeveelheid
zuiver goud, die in die muntsoort verwerkt
werd. Zoo zaten in de gulden (een-tiende
van het gouden tientjes dus) 0.6048 gram
goud, in het pond 0.7318, in de frank
0.312 gram, enz. Daaruit volgde van zelf,
dat de oorspronkelijke waarde van die
munten de oude bekende verhoudingen
aangaf. En, nu moet men wel goed inzien,
andere kon fabriceeren, door versmelting
dat men uit de eene muntsoort steeds de
andere kan fabriceeren, door versmelting
van de eene en aanmunting van de andere.
Die aanmunting kostte zoo weinig, dat in
derdaad slechts de goudwaarde van belang
was.
Wat deden nu de centrale banken?
Die gaven „papieren" bewijzen af, die
recht geven op een zeker aantal van die
gouden munten (of een gedeelte daar
van). Dat papier is „geld". Geld is ook het
„zilveren", het „nikkelen" en het „kope
ren" bankpapier, dat we munten noemen.
Ook die vertegenwoordigen slechts een ge
deelte van de hoeveelheid goud, die in een
gouden gulden verwerkt is.
Als we dus prijzen noemden, bedoelden
we een zekere hoeveelheid goud, die een
artikel, een ding, een arbeid waard was.
Waarmee we derhalve de waarde van het
handelsobject vergeleken hadden. En op
deze manier sprak het eene land van gul
dens, het andere van dollars, ponden,
francs, enz.
Nu kunnen we echter de vraag stellen:
waarom waren we tevreden met papier
terwijl we toch aan het meten waren met
goud? Dit is de vraag zoo begrijpelijk mo
gelijk stellen.
Dat kwam, omdat we steeds (mits voor
een voldoend groot bedrag) ons geld kon
den inwisselen tegen echt goud aan de
Ned. Bank. waarbij natuurlijk een bepaal
de hoeveelheid vertrouwen in de betrouw
baarheid van de bank een rol speelde.
Voor binnenlandsch gebruik was die goud-
opvraging nooit noodzakelijk. Voor beta
lingen in het buitenland wel, want, wan
neer naar onze meening de gulden in het
buitenland te hoog of te laag geschat werd,
konden wè immers steeds onze toevlucht
nemen tot het zenden of opeischen van
goud. De hier eerder genoemde gewichten
geven dan door eenvoudige berekening aan
hoeveel van de eene muntsoort uit de an
dere gemaakt kan worden (de zoogen.
goudpunten).
En wat is er nu gebeurd?
Door de vrije goudhandel stop te zetten
is de „rem" op de verrekenings- en papie-
rengeld-pryzen tuiten werking gesteld
en (wat de hoofdzaak is) het vertrouwen
is geslonken.
Nu vermoedt onze regeering, dat dat
vertrouwen een waardevermindering van
20 tengevolge zal hebben. We kunnen
even goed veronderstellen van 30 en
het kan wel 40 en 50% worden als het
buitenland vindt, dat het beheer van ons
land financieel niet houdbaar is door bo
venmatige uitgaven. Tegenover deze
„zwevende" gulden staat de mogelijkheid
van onze regeering om de gulden weer
een vaste goudwaarde te geven. Zou ze op
een gegeven oogenblik zeggen: de goud
waarde is 0.3024 gram (de helft van
0.6048) dan valt de gulden op de helft,
doet ze er 0.4536 gram in (3/4 van 0.6048)
dan wordt de waarde ook 3/4 (in centen
gesproken 75 cent).
Dit is de technische kant, maar wat is
nu het geval? Door het loslaten van die
goudwaarde is de waardemeter nu een
stuk kleiner geworden. Stel U eens voor,
dat iemand een meter goed koopt in een
winkel. En stel U eens voor, dat morgen
aan den dag onze regeering goed vindt,
dat de meter, die gebruikt wordt, verkort
wordt tot 80 centimeter. Ziet U dan in, dat
iedereen dan meer stoffen in zijn winkel
heeft, dat Uw tafel ir. Meters grooter is
geworden en Uw land en alles? En ziet U
in, dat de notaris, die Uw land heeft te
verkoopen vandaag in de kranten adver
teert 16 Hectare en den volgenden dag 20
Hectare? Boerenbedrcg zult U zeggen,
want het land is nog even groot!
Juist! Maar nu de gulden. Al Uw. bezit
tingen gaat U nog eens overmeten, ditmaal
met den kleineren gulden en al Uw bezit
tingen zijn op eens evenveel procenten
waardevoller geworden dan ze gisteren
waren. Ziet U in, dat zulks niet zoo is. Dat
alles nog dezelfde waarde heeft maar dat
die waarde nu wordt uitgedrukt in een
grooter aantal guldens, omdat die guldens
kleiner zijn geworden?
Als de prijzen veranderen weten we dus
niet meer, welk gedeelte aan waardever
meerdering of vermindering van het ar
tikel is toe te schrijven en welk gedeelte
door vermindering van den gulden. W e
meten een stuk elastiek de
koopwaar) met een ander stuk
e 1 a s t i e k (de gulden). En van vorderin
gen en schulden kunnen we slechts de
groote onbillijkheid constateeren, dat die
in aantal gelijk blijven maar dat een van
de partijen er dus leelljk aan verliest. Die
ontvangt zijn vordering in hetzelfde aan
tal, maar minderwaardige guldens. Zoo
ook de werkman, de verzekerde, de intel
lectueel, de gepensionneerde en de heele
groep menschen, die ik al opnoemde.
En daarom moet ik (onder moeilijke
terughouding van mijn diepe verontwaar
diging) protesteeren tegen de schande
lijke voorlichting door een deel der groote
pers. Er is een heel groot blad, dat Maan
dag den 28en Sept. vertelde, dat er geen
handel in goud was, maar de firma Drijf
hout, als ze zou verkoopen zou vragen
per K.G. 2500. Den volgenden dag was er
wel handel en terwijl de gewone goudprijs
steeds nog 1648 per K.G. is, werd er
Dinsdag den 29en Sept. verkocht tegen
1950. Wat schreef het gesignaleerde blad
echter dien avond? Dat het goud gedaald
was van 2500 tot 1950. Terwijl ieder
een zal inzien, dat het goud gestegen was
van 1648 tot 1950, zoodat de gulden be
langrijk gedaald was en niet gestegen,
zooals bedoeld blad den menschen door
zijn eerste noteering wilde doen denken.
En dan de laatste plaat van Raemaeker
en die politieagent, die iemand vraagt hoe
veel er in den winkel voor een artikel ge
vraagd is, want niet waar: er zal tegen
prijsopdrijving fel worden opgetreden. En
de drie middenstandsorganisaties werken
met den minister mee.
Zijn dat de voormannen van den mid
denstand? Zien ze dan niet, dat de groot
handel, de veemen, de plantages, de sui
kerfabrieken, ja wie niet, reeds bezig zijn
alles duurder te noteeren. Deze „hertaxa
ties', zooals het met een camouffleerend
woord genoemd wordt, zullen tengevolge
hebben, dat aanstonds de middenstand na
verkoop van de voorraden 20, wellicht
30 meer moet betalen en dan ook meer
in rekening zal moeten brengen aan al
len, die in zijn winkel komen, waaronder
duizenden paupers, die niet profiteeren
van den guldenval, omdat ze niets bezit
ten? En dat, terwijl hun loon hetzelfde
blijft, dus minder wordt.
De middenstandsorganisaties werken
mee aan den val van den middenstand.
Allerwege verdient de groothandel reeds
aan de hertaxatie en wanneer die niet
verdient, verliest ze er in geen geval bij.
De duizenden balen tabak, suiker, thee,
koffie, graan, enz., enz., slaan op, maar de
„voorgelichte 'winkelier verkoopt tegen
oude minderwaardige guldentjes en mag
zijn deel niet hebben. Hij wordt verzocht
zoet te zijn, evenals de klanten en onder-
tusschen halen ze zijn zakken leeg. Maar
het is goed gezien, want de winkelier en
de klant zijn de partijen, waartusschen
straks de botsingen komen. Die moeten
zoo lang mogelijk in vrede leven. Maar
diezelfde middenstand zal de klanten
straks aan het verstand moeten brengen,
waarom hij moet opslaan. Dat heeft de
groothandel, de beurs en de regeering zelf
niet te doen.
Er zijn trouwens in de heele regeerings-
argumentatie ontstellende onjuistheden
(laat ik het zoo noemen) en ik wilde er
nog even op wijzen, dat deze devaluatie
opleving zou moeten geven en handel ter
wijl dezelfde regeering de menschen ad
viseert niet meer te koopen dan gewoonlijk
de export waarschuwt de buitenlandsche
regeeringen niet te ontstemmen door te
veel goed uit te voeren. (Dumping).
Dan heeft ze plotseling uitgevonden, dat
de crisiswetten hier zoo goed dienst kun
nen doen om prijsopdrijving tegen te gaan.
Dat is werkellj keen meevaller voor de re
geering en we zien dan ook, dat de boter
niet in prijs gestegen is (fwtelijk al heel
wat) doordat de regeering de belasting op
boter heeft verminderd met de prijsstij
ging. Alweer boerenbedrog.
En vraag U zelf eens af, waarom de re
geering de 80 cents gulden wel kan be-
heerschen met deze 300 millioen en waar
om ze dan de gave gulden daarmee niet
beheerscht heeft? Weet U waarom dat niet
kon? Omdat onze regeering toen die 300
millioen nog niet had. Die heeft ze eerst
van Uw guldens afgetroggeld.
Van deze devaluatie profiteert in hooge
mate ten koste van den pauper en van den
handelsman (ja zelfs ten koste van den
groothandelaar) de beursgokker. Niet de
bona file handelsman, die zich op zekeren
termijn moet dekken om de incasso van zijn
buitenlandsche vorderingen, maar de
echte gokker, die niets doet, die nu han
delt in geld, dat wil dus zeggen in de
waardemeter zelf. Het is alsof een bepaald
•?.ntal menschen bezig is alle lengtematen
op te koopen, die vermindert en de lengte
afhankelijk maakt van vraag en aanbod.
Indien de regeering werkelijk de gulden
zonder goudwaarde „in het vertrouwen"
had willen aanbevelen, had ze als absolu
te consekwentie den windhandel in geld
moeten verbieden. Niet wantrouwen doet
de gulden nu vallen en drijft de prijzen
op, maar hoofdzakelijk de handel in geld,
dat wil zeggen de menschen, die loten o p
een stijging of een daling, doordat ze geld
aankoopen, dat ze straks niet willen ont
vangen of verkoopen terwijl ze het niet
hebben. Ze verrekenen dan op vastgestel-
den datum het verschil. En zij zijn het, die
ons economisch leven beheerschen en ver
nietigen.
Ik hoop maar één ding. Dat ons publiek
wat minder gaat lezen en wat meer gaat
nadenken. In bescheidenheid denkt men
gewoonlijk; dat zullen die knappe men
schen wel weten en ik begrijp zooiets niet.
Ons volk heeft gezonde hersens en het
moet evenals een kind steeds aan onze
regeerders gaan vragen: waarom doet U
dat zoo? En, als „vadertje Staat" dan niet
kan antwoorden, dan hoop ik, dat ons volk
zal inzien, dat het mis loopt. En tegen dien
tijd is het noodig, dat er ten minste een
kern bestaat van menschen, die de samen
werking van d_e fatsoenlijke elementen van
intellect, kapitaal en r-beid voorop stellen.
Bij deze economische gassing kan dat de
kelder worden, waarheen we vluchten.
Met dank voor de plaatsing.
ELFRING.
DE BUURTVEREENIGING ZAAD-
MARKT EN DE KORENBEURS.
Mijnheer de Redacteur!
Zoudt U zoo goed willen zijn 't volgende
in Uw blad te plaatsen?
In de vergadering der buurtvereeniging
„Zaadmarkt" is besloten dit jaar niet tot
versiering der gracht over te gaan, terwijl
daarna geen besluit is genomen om door
bovengenoemde vereeniging ten behoeve
van één of meer caféhouders de Graanbeurs
voor 8 October van de gemeente te huren.
Nu blijkt, dat echter de Graanbeurs wél
verhuurd is en let wel: aan bovengenoemde
buurtvereeniging door aanvrage van den
secretaris, terwijl een deel der aanwezige
leden zich uitdrukkelijk tegen éxploitatie
door de buurtvereeniging heeft uitgesproken.
De aanvraag tot verhuring moet dus zon
der toestemming van, doch wel namens de
buurtvereeniging geschied zijn.
Hopende dat B. en W. alsnog naar een en
ander een grondig onderzoek zullen instel
len, teeken ik inmiddels met dank voor
plaatsing,
Een lid van b.g. Buurtvereeniging.
KERSTFEEST OP ZBE.
Ned. Zeemanscentrale.
Alweer maken wij alles gereed voor de
verzending der Kerstkisten naar onze sche
pen, die vanuit Amsterdam, Dordrecht,
Rotterdam, Schiedam, Vlaardingen, Vüs-
singen en Zaandam vertrekken.
Van 15 October af geven wij ze mee en
brengen ze onzen zeelieden, die het Kerst
feest niet bij de hunnen thuis kunnen
vieren, de verzekering, dat velen in den
lande hen gedenken!
Wie helpt mee de kisten vullen? Allerlei
nuttigs, aardigs, vroolljks of lekkers is wel
kom, als: dassen, slip-overs, kussens, mooie
Holl. en Eng. boeken, tijdschriften, dam-,
schaak- en dominospelen, sokken, wanten,
tabak, versnaperingen, pantoffels, pijpen,
kalenders, kooigordijntjes, enz. enz.
Voor comité Amsterdam (gem. giro 7107).
Mevr. F. J. JONGMANS-v. d. STROOM,
p.a. Waterschoutskartoor, Nieuwe Vaarts 2
Amsterdam.
Voor comité Rotterdam (giro 54176)
Jonkvr. J. H. ORTT, Leeszaal N. Z. C.
Veerhaven 17, Rotterdam.
JAN SLAUERHOFF t.
Een jonge, bekende schrijver heen
gegaan.
Gisteravond is op 38-jarigen leeftijd te
Hilversum de letterkundige Jan Slauerhoff
overleden.
Jan Jacob Slauerhoff werd op 15 Septem
ber 1898 te Leeuwarden geboren. Na de la
gere school volgde hij in zijn geboortestad
de hoogere burgerschool, waarna hij aan
de universiteit van Amsterdam geneeskunde
studeerde. Na voltooiing van zijn studie
werd hij scheepsarts bij de China-Japanlijn
en daarna by de Koninklijke Hollandsche
Lloyd en bij de V.N.S. Laatstelijk was hij
arts in Marokko.
Zoowel in poëzie als in proza zijn ver
schillende werken van zijn hand verschenen.
Als gedichten verschenen „Archipel" in
1923, „Clair Obscur" in 1926, „Oost-Azië" in
1927, „Eldorado" in 1928, „Serenade" en „Sa-
turnus" in 1930, een bundel Fransche ge
dichten „Fleur du Haricage" in 1928 en een
bundel Chineesche bewerkingen, getiteld
„Yoeng poe Tsjoeng" in 1930.
Als proza verschenen „het Lente-eiland"
(Kau Lung Seu) en „Schuim en asch" in
1930, „Het verboden rijk" in 1932.
Als drama schreef Slauerhoff „Jan Pie-
tersz. Coen" in 1930 en „Het leven op aar
de" in 1934.
MEVROUW MANN—BOUWMEESTER
HEEFT EEN OOG-OPERATIE
ONDERGAAN.
Mevrouw Th. Mann-Bouwmeester, die
sedert eenigen tijd leed aan sterk vermin
derd gezichtsvermogen van haar rechter
oog. is gisteren in de ziekeninrichtlng aan
de Prinsengracht te Amsterdam door prof.
dr. W. P. C. Zeeman geopereerd.
Ondanks den hoogen leeftijd van de pa
tiënte, is de operatie uitstekend geslaagd,
zoodat mevr. Mann na verloop van ongeveer
twee weken weer haar volle gezichtsvermo
gen zal terug hebben, zy het dan met
behulp van een speciaal geslepen bril.
HULDIGING JAAP DOOYEWAARD.
Benoemd tot ridder in de Orde
van Oranje-Nassau.
Bij de opening van zijn eere-tentoon-
stelling ter gelegenheid van zijn 60sten
verjaardag is de Blaricumsche kunst
schilder J. Dooyewaard Zaterdagmiddag
op buitengewone wijze gehuldigd. Onder
de aanwezigen waren o. m. de heer P.
Visser, chef van het departement van On
derwijs, Kunsten en Wetenschappen, het
Kamerlid mr. J. Duys, de burgemeester
van Laren en Blaricum, prof. Huib Luns,
Bart Peizel, Willy Sluiter en voorts tal
van kunstbroeders en zusters en genoo-
digden.
Reiswagen in botsing met melkauto.
Het October-nummer van De Nieuwe Gids
heeft verscheidene bijdragen van dr. Wil
lem Kloos. Hy bespreekt „Juliana van
Oranje, Bernhard von Lippe-Biesterfeld",
geeft „Binnengedachten" en geeft eenige
beschouwingen mede over ,,'t Algemeene en
het eigene". Dr. G. Karsten schrijft over
Theun de Vries en Aleida Timmerman-van
Pellecom bespreekt het boek van Prof. Hui-
zinga „In de schaduwen van morgen". Er
zijn verzen van Hélène Swarth en van Jo
zef Cohen. Het buitenlandsch overzicht is
van Maurits Wagenvoort, de dames-rubrie*
van Jeanne Kloos-Reyneke van Stuwe en
de bibliographie van H. J. J. Maas.
Panorama heeft een artikel over „Spin-
dag op de Veluwe", waarbij interessante
kieken zijn opgenomen. Uitvoerig zijn de 3-
Octoberfeesten in Leiden beschreven onder
den titel „Een halve eeuw Drie-October-
feesten" en er zyn daarbij van vroeger
feestvieringen tal van fraaie foto's opgeno
men. De bestuursoverdracht in Ned Indië
wordt in beeld gebracht en alleraa ligste
opnamen zyn gedaan van de Dinsd gsche
markt in Groningen. Boomen in hei fsttooi
geven naturuljjk tal van mooie foto's. De
filmrecensent bespreekt ditmaal de film
„Ship Ahoy" waarin Shirley Templ3 een
hoofdrol speelt.
Er zijn fraaie opnamen van binni o- en
buitenlandsche gebeurtenissen, de v-n -
wenrubriek en de sport zyn natuurlij
vergeten en velen hebben aan den litterai»
ren inhoud van dit nummer weer medege
werkt. Er zijn verhalen of novellen van
Berry Dan Poste, van Roy Brendow, van
Axel Rudolph en van Priscilla Wayna.