De Zesdaagsche te Rotterdam Alkm. Boys—Alkmaar 2 0. Schön—Pellenaars uitblinkers. Moeilijk werk kreeg. Bovs de De Zondag. Bij Alcmaria's vierde overwinning. Daar staat de „doodstraf" op! een hoekschop, die Homan zou nemen. Voordat het zoover was, floot de heer Grooteboer inrukken. 't Was gebeurd. Grooteboer had geen gemakkelijke taak, doordat vooral Bloemendaal scherp op buitenspel zetten speelde. Maar, hoewel hij zich een paar keer vergiste, was zyn leiding zeer verdienstelijk. De elftallen waren: A1 c m a r i a. Brouwer Bijlsma Koning Rootring Gerritse de Grand v. d. Pol Homan Keppel v. Wieringen Hamstra O Hartendorp de Bock Hartman Tuilenaar v. Bragt Immer Beyk v. d. Linde v. d. Mey v. d. Bjjl Huisman Bloemendaal. beide Teleurstellend spel van elftallen. kans, maar Kranenburg was net een se conde te laat. Het eenige, wat nog gebeurde in den resteerenden tijd, was het nemen van een strafschop door Indri. Hij mikte te scherp en de bal ging naast. In de tweede helft begon Go ahead met een paar aardige aanvallen, maar haar linksbuiten permitteerde zich de weelde van het missen van twee kansen. Ook Kranenburg miste een kans, waarbij ech ter Keesen gewond raakte. Hij werd ver vangen door v. d. Horst. Toen kwamen de Boys weer in de meer derheid, er kwam een kans, maar Duive man bracht moedig redding. En even later moest ook hij zich na een botsing laten vervangen, zoodat beide elftallen met een reserve-keeper speelden! Eenige keeren redde deze zeer goed, totdat uit een goeden Boyas-aanval een hard diagonaal schot volgde en hij geen kans kreeg (20). Er moest toen nog 20 minuten gespeeld worden, n deze perioden zijn de Boys ster ker gebleven, zonder dat er meer doelpun ten kwamen. En ieder was blij, toen de strijd gestre den was. W i e 1 r e n n e n. De eerste ontmoeting in competitie verband tusschen onze beide derde klassers is we op een groote teleur' stelling uitgeloopen, wat de strijd en het spelpeil betreft. De strijd boeide niet, was niet levendig en het spel peil was zoo laag, dat wij bijna had den kunnen denken, met een wed strijd in een der lagere klassen van den N. H. V. B. te doen te hebben gehad. Nu trof men het niet. Allereerst werd op een zeer ongewoon uur 's morgens om half elf gespeeld, zulks met het oog op den wedstrijd AlcmariaBloemendaal. Dat heeft zeker invloed op het bezoek ge- oad, want ongetwijfeld had deze „derby" in gewone omstandigheden 3 a 4 keer zoo veel bezoekers moeten trekken. Verder waren er de weersomstandig heden. Zeker, het veld was goed bespeel baar, ook al was het glad. Maar de harde wind stond dwars over het veld en de moeilijkheden, die daardoor ontstonden, kon geen der partijen onder de knie krij gen. Maar tenslotte: waar bleef het enthousi asme, waar de wil om te winnen? Bij geen der beide elftallen was die te ontdekken. En dat was wel een zeer merkwaardig feit. Zoodat wij een wedstrijd gezien hebben, die in totaal geen 5 minuten kon boeien en die tenslotte gewonnen werd door dat team, dat in het doelgebied nog over eenige kracht beschikte, om te kunnen schieten. Wij hoorden van de clubbestuurders zeggen, dat de ploegen ver beneden hun hunnen speelden. Wij gelooven het graag, want tenslotte zijn ze niet zoo maar derde klasser geworden. En zou het spel van gisteren normaal geweest zijn, welnu, dan zouden beiden niet het praedicaat K. N. V. B. er mogen dragen. Systeemloos. Men begrijpt, dat er over den wedstrijd heel weinig goeds te zeggen is. Of het zou al moeten zijn, dat de Boys-voorhoede in de tweede helft een paar aardige aanval len konden opzetten, uit een waarvan een goed doelpunt werd gescoord. Maar daar bleef het bij. Een systeem konden wy nergens ont dekken. Of hoogstens een verkeerd sy steem. Want van beide kanten speelde men vrij wel uitsluitend op het gedeelte, dat het verst van de tribune af was. 't Was misschien de gemakkelijkste ma nier, omdat de wind den bal dien kant al te gemakkelijk op dreef, maar het directe gevolg was ook, dat de voorzetten tegen een harden wind ingetrapt moesten wor den en dat was meestal een onmogelijk heid. Had men wel een doordacht systeem ge speeld, de terreinhelft vóór de tribune was het drukst „bezocht" geworden. Er was echter meer: er zat bijna gens eenig verband en voorzoover er nog samenspel was, zocht men dat in den regel in de bieedte. Zonder succes natuurlijk. Wat de spelers zelf betreft, op een paar uitzonderingen na bleken de technische capaciteiten onvoldoende. Men had den bal al te vaak niet onder controle, en de mis sers waren talloos. Feitelijk maakten de heide doelverdedigers, de mid-voor van Alkmaar en de vleugelspelers van de Boys h-er een uitzondering op. Enfin, zand er over. De wedstrijd is acn- den rug, 't was slecht weer en de elf hallen kunnen beter. Laten ze dat zoo Goedig mogelijk toonen en laten wij dezen *8dstrijd zoo spoedig mogelijk vergeten. Het spelverloop. Het duurde meer dan tien minuten, v°ordat een der partijen een behoorlijken aanval kon opzetten en dat was nog toe vallig. want de rechts-buiten van Alkmaar kfeeg een pass, die eigenlijk naar links be- doeld was. Er volgde een voorzet en daar na werd precies naast geschoten. En na- dat de Boys een tegenaanval ook *|z°nd" succes hadden ondernomen (al ha voorzet van Inri beter lot verdiend) kreeg Alkmaar plotseling een goede kans '"Plaats van een ferm schot werd het een hopeloos geknoei voor het Boys-doel t Was een korte periode van Goahead- °verwicht, in welke periode de «J® ,"eller. uitval ondernamen. Plotseling jonden drie Boys-spelers alleen te«e VW Duiveman en de stand dé Kranenburg kon direct daarop ook gde gde richting al niet v>ndjj^ treerde Go ahead-overwicht demons alleen in een iets meer aanvaUe Rijtje, zonder dat de Boys-doelman Y.rijwel onverwacht namen de B y speeCf" tEr W*S °ngeInereennvoorzet van 0- ahead een Eyna direct daarop kreeg Go ner- Zaterdagavond was de publieke belang stelling voor den Rotterdamschen Zesdaag sche vrij goed te noemen. Van acht tot tien reden de renners in een zeer kalm gangetje rond. Om tien uur waren de klassement- sprints aangekondigd en na den derden sprints, was het wederom van der Ruit, die het teeken tot de groote jacht gaf. In deze jacht, die ruim een uur duurde, waren dit' maal SchönPellenaars de uitblinkers. Zy trokken naar voren en toen ruim kwart over elf het tempo minder werd, bleek het, dat zij met een ronde voorsprong alleen aan den kop stonden. Beide renners verrichtten geen spectaculair werk, maar reden volhar dend en snel. Om half twaalf Zaterdagavond was de stand: Aan den kop: 1. SchönPellenaars 33 pnt. Op één ronde: 2. Gebr. van Kempen 87 pnt.; 3. CharlierSlaats 29 pnt.; 4. Billiet Depauw 23 pnt.; 5. WalthourCrossley 21 pnt Op twee ronden: 6. RauschGuimbretiere 16 pnt. Op drie ronden: 7. Van der RuitBras penning 13 pnt. Op vier ronden: 8. PijnenburgWals 86 pnt. De rest op 5 tot 9 ronden. Tusschen half twaalf en half één was de rust in het veld teruggekeerd, maar Pijnen burg en Wals, die op dat moment met vier ronden achterstand op de baan lagen, kon den dit niet verkroppen en plotseling zag men Pijnenburg er tusschen uit trekken en goed gesteund door Wals een ronde terug winnen. Dit was het sein voor een nieuwe jacht, die drie kwartier duurde. Maar ondanks zijn kortheid en misschien juist wel daardoor was het een van de beste, die wij tot nu toe op deze Zesdaag sche hebben te zien gekregen. Pijnenburg Wals, geprikkeld door de vier ronden ach terstand, waren de initiatiefnemers van deze jacht en zij slaagden er niet alleen in een ronde van hun achterstand terug te nemen, doch zij draaiden constant goed door met het resultaat, dat zij aan het einde van deze jacht nog slechts op twee ronden ten achter waren bij de leiders. Na deze prachtige jacht lagen Schön Pellenaars nog steeds op de eerste plaats, gevolgd door een vijftal koppels, waaronder de beide van Kempens, met 1 ronde achter stand. Opnieuw een felle jacht. Een zeer zware nacht zou het worden, dat wist men van te voren reeds en om half drie begon het opnieuw. Wederom wisten SchönPellenaars hun leidende positie te handhaven, maar in het verdere peleton werd het een dringen van belang. In de eerste plaats wisten Pijnenburg en Wals wederom een ronde terug te nemen, terwijl plotseling, maar toch niet geheel onver wacht van der Ruit en Braspenninx zich naar voren hadden gewerkt. De derde jacht werd nog gevolgd door een vierde, want na de vijfde sprint van het klassement van half 4 liep Guimbretiere weg en of er van vermoeidheid geen sprake was, opnieuw en nu voor de vierde maal ontspon zich een strijd, die in felheid riet minder was dan de vorige jachten. Slechts enkele ronden konden worden genomen, maar deze werden meter voor meter be twist. De meeste uitlooppogingen werden in de kiem gesmoord, want onmiddellijk ston den achtervolgers klaar om de vluchtelin- 1 gen te achterhalen. Om kwart over vier scheen de rust in het veld terug te keeren I en het resultaat van een half uur jagen was, dat aan den kop weinig verandering was gekomen. En na nóg een felle jacht na het klasse ment van 4 uur was de stand: Aan den kop: 1. SchönPellenaars 40 pnt. Op één ronde: 2. PijnenburgWals 113 pnt.; 3. Gebr. van Kempen 96 pnt.; 4. Slaats Charlier 37 pnt.; 5. BillietDepauw 37 pnt.; 6. WalthourCrossley 33 pnt.; 7. RauschGuimbretiere 20 pnt. De rest op 2 tot 8 ronden. afge- Het talrijke publiek, dat Zondagmiddag des Zesdaagschen Wielerwedstrijd bijwoon de, heeft van felle jachten kunnen genieten. Vóór de middagsprints hadden er weinig sensationeele gebeurtenissen, er na echter ontstonden direct wilde jachten, die het veld volkomen reorganiseerden en waarbij het het koppel RauschGuimbretiere door het nemen van zes ronden gelukte met de leiders SchönPellenaars, die vijf ronden uitliepen, gelijk te komen. Pijnenburg en Wals wisten van de achtste tot de vierde plaats op te klimmen, een prestatie, die luide toegejuicht werd. Om half vier, toen het veld weer tot rust was gekomen, bleek de stand als volgt te zijn: Aan den kop: 1. Schön—Pellenaars pnt.; 2. RauschGuimbretiere 20 pnt. Op één ronde: 3. Gebr. van Kempen punten. Op twee ronden: 4. Pijnenburg—Wals 131 pnt.; 5. BillietDepauw 39 pnt.; 6. Slaats 40 106 Charlier 37 pnt.; 7. WalthourCrossley 33 pnt. De overigen op 3 tot 10 ronden. Om vijf uur Zondagavond waren legd 931.295 K.M. Leelijke val van Piet van Kempen Het bezoek Zondagavond was iets minder talrijk dan in de middaguren. De wegbly vers hadden ditmaal ongelijk, want de jaclv ten, die om kwart over tien aanvingen, er waren toen vijf sprints van het avond klassement verreden waren buitenge woon interessant. Aanvankelijk domineerden Pijnenburg en Wals met de beide Amerikaantjes, doch toen de strijd een half uur geduurd had, bleek, dat Rausch, prachtig gesteund door Guim bretiere, er dezen avond prachtig in was. En juist op dat moment vond er een valpartij plaats, welke een zeer ernstig karakter droeg. In een der bochten kreeg Pellenaars een lekken band, hy gleed naar beneden, kwam in botsing met Piet van Kempen, die eveneens neerplofte. Kwam Pellenaars er vrij be hoorlijk af, met Piet was het minder goed gesteld. Want tijdens zijn val ver loor hij zijn helm, waardoor hij met on beschermd hoofd tegen de planken terecht kwam. Bloedend verwond moest hij worden weggedragen naar de obser vatiezaal, waar hem voorloopig enkele uren rust werden voorgeschreven. Eerst daarna zou de dokter beoordeelen of van Kempen den strijd nog zou kunnen voorzetten. Pellenaars kreeg 20 minuten rust. De wedstrijd werd na dit ongeval voor eenigen tijd geneutraliseerd^ Daarna werden de resteerende sprints verreden. De lust tot jagen was er inmiddels wel wat uitgegaan. Om half één leek het er nog even op of de strijd opnieuw zou losbarsten. PijnenburgWals en SlaatsCharlier wis ten zich aan den kop te werken, doch lang duurde dit rondenspel niet. En zoo werd het weer spoedig rustig op de baan. Bepaald werd, dat Jan van Kempen in de baan zou zijn als Pellenaars reed. Om half twee viel de volgende stand te noteeren: Aan den kop: 1. PijnenburgWals; 2. SlaatsCharlier. Op één ronde: 3. Gebr. van Kempen; 4. Schön—Pellenaars; 5. WalthourCrossley; 6. RauschGuimbretiere. De rest op 3 tot 14 ronden. Den geheelen nacht bleef het verder rus tig, zoodat de stand bij de neutralisatie hedenmorgen was. Aan den kop: Pijnenburg—Wals 194 pt.; Sl?atsCharlier 46 pt. Op één ronde: Gebr. v. Kempen 179 pt.; Schön—Pellenaars 51 pt.; Walthour—Cross ley 48 pt.; RauschGuimbretiere 24 pt De rest op 3 tot 14 ronden. De toestand van Piet van Kempen. BÜ informatie vernamen wij, dat Piet van Kempen hedenmorgen te zes uur near het Sint Franciscus gasthuis aan de Schie- kade is overgebracht, waar men een Rönt genfoto van den schouder en den rug van den gevallen renner zal nemen. Het resultaat van dit onderzoek zal moe ten afgewacht of Piet van Kempen aan den strijd nog verder zal kunnen deelnemen. De wonden aan het gelaat zijn gehecht en bleken niet van emstigen aard te zijn. Piet van Kempen rijdt hedenavond weer. Nader wordt medegedeeld, dat Piet van Kempen vanavond weer zal rijden. Welis waar is hy aan lip en voorhoofd gewond, doch overigens heeft hij by zijn val geen letsel opgeloopen. Aanvankelijk vreesde men, dat hy ook den rug bezeerd had. Een Röntgen-onderzoek heeft echter uitgewezen, dat hiervan geen sprake is. A. S. V. VICTRIX. Deze vereeniging hield Zondag haar eer sten homotrainingswedstryd. Er was veel belangstelling De uitslagen waren: P. Zandvoort 20,4 en 19; K. Kusch 21,3 en 21,6; Klaver 24,4 en 20,2; de Zeeuw 22,6 en 22; Hiemstra 23,3 en 21,6; Ottenbros 22,3 en 22,4; P. Stroombergen 23 en 22,8; J. Nierop 23,3 en 22,6; J. Kooy 24,2 en 24,2; Y. Harms 24,6 en 24,6; J. Kager 25,6 en 23,8; R. Stroet 27,2 en 25,8. Paarden. HUBERTUS JACHT VAN DE KENNEMER RLISOCIETEIT. De schutspatroon van de ruiters wordt Legin November door het geheele land her dacht door de verschillende rijvereenigingen door een jachtrit, die den naam van Huber- tus draagt. Ook de Kennemer Rijsocieteit is deze traditie trouw gebleven en Zaterdag dan werd de Hubertus-jacht verreden Deze bestond uit een vossensnipperjacht en de winnaar van dit evenement van het vorig jaar fungeerde als Reintje. Beladen met groote zakken papiersnippers vertrok hij om één uur van de Manege, om in het terrein een lastig spoor te gaan liggen. Vergezeld van den heer Riem reed hij uit, en het moet dadelijk gezegd, hij heeft het zyn achter volgers danig lastig gemaakt. Die vertrok ken een uur na den vos naar het terrein en weldra was het eerste spoor door de ver spreid rijdende ruiters gevonden en in ean flinke pace ging het door het prachtige terrein totdatmen het spoor bijster was en het opnieuw stappend gezocht moest worden. Uit een of andere hoek klonk dan meestal wel een luid „Spoor spoor" en voort ging het veld weer. Het was een prachtige jacht met verschillende zeer snelle runs, afgewisseld door ruime stapreprises als de vos lastig te volgen bleek, of als het noodig werd geoordeeld paarden en ruiters wat op adem te laten komen. Ruim anderhalf uur heeft het veld naarstig het spoor achtervolgd en eindelijk kwam de vos in het zicht. Op een goed rjjd- baar terrein was een vierkant van 20 bij 20 meter afgevlagd: het vossenhol, en daarin stond Reintje zijn achtervolgers op te wach ten. Het eindspel kon beginnen. Op een fluitsignaal van den leider moest de vos zyn hol verlaten en konden de achtervol gers probeeren hem den staart afhandig te maken. Voorwaarde was, dat hij zich in zijn hol mocht terugtrekken, maar niet langer dan telkens 10 seconden, terwijl hij in zijn ren door zyn hol mocht gaan, terwijl zijn vijanden dit niet mochten. Hy zou zijn huid zoo duur mogelijk verkoopen. Onder een luid hoera werd de strijd be gonnen, en dra werd de vos danig in het nauw gedrongen. Verschillende achtarvol gers sneden hem den pas af en snelle wen dingen van de trouwe Bob konden hem slechts redden. Totdat vrij plotseling een snelle uitval hem noodlottig werd, Sieg- frieds' baas was hem te glad af, trok hem den staart van zijn jasje en werd winnaar en de vos van het volgend jaar. Toen trokken vos en achtervolgers broe derlijk naar Johanna's Hof, waar nog lang over het geslaagde festijn werd na ge boomd. Kegelen. HAARLEM KLOPT ALKMAAR MET 183 HOUT. Voor de talrijke aanwezigen, die giste ren in „De Unie" den bonden wedstrijd tusschen de 25-tallen van den A. K. B. en H. K. B. hebben bijgewoond, moet het wel eenigszins een teleurstelling zijn ge weest dat, terwijl met de pauze onze stad- genooten van de 591 hout achterstand reeds 307 kegels waren ingeloopen en de eerste 5 gooiers in de 2e helft dit getal nog met 107 vergrootten, zoodat de laatste 20 menschen van den A. K. B. nog „slechts" 188 hout méér moesten gooien dan de Haarlemmers, de gasten ook dezen wedstrijd nog met 183 hout verschil uit het vuur hebben gesleept. De „v. d. Storm" beker verhuist thans definitief naar Haarlem' medaillekast. Op de hem eigen prettige wijze reikte de A. K. B.-voorzitter, de heer J. Diepen, na afloop van dezen wedstrijd, 't fraaie zilverwerk over aan den heer v. Maris, voorzitter van den H. K. B. Dat dit ge paard ging met wederzijdsche hartelijke woorden is welhaast vanzelfsprekend, de jaarlijksche wedstrijden tusschen beide bonden toch dragen immer een gezellig, sportief karakter, en 't enthousiasme waarmede de mededeeling van Haarlem s bondsvoorzitter, dat de heeren Rieu, ver tegenwoordigers der v. Vollenhoven's brouwerijen, te Haarlem en Alkmaar, een zilveren beker in uitzicht stelden, werd ontvangen, is wel het grootste bewijs dat die wedstrijden buitengewoon in den smaak vallen. Hieronder volgen de gisteren behaalde resultaten: J. de Bakker 312; A. Köllmann 307; C. B. Balder 301; Joh. Diepen 299; G. J. Ge- nefaas 298; Jac. v. Spanje 296; G. W. Nordemann 294; C. Klerk 293, J. Eickholt 290; P. Delamarre 288; C. H. de Lange 288; T. Bonsema 284; M. Olie 275; M. Witte Jr. 269; D. M. Postma 268; M. Jim- ming 266; Mr. C. A. de Groot 264; Chr. Dekker 263; J. v. Maarleveld 262; C. v. Wijngaarden 262; H. F. Buys 261; J. Stols 251; C. v. d. Cappelle 245; J. Metz 244; C. A. Witte 237. Totaal Alkmaar: Alkmaar 6906; Haarlem 6508. Eind totaal; Haarlem 13440; Alkmaar 13257. Hoogste gooiers: Haarlem, L. Ketellapper 669. Alkmaar, A, Köllmann 605. Hockey. ALKMAAR II—STRAWBERRIES II 2—8. Nu Alkmaar I een vryen Zondag had en de wedstrijd van het 3de elftal geen doorgang kon vinden, speelde Alkmaar II voor een groote schare belangstellenden haar eersten thuiswedstrijd tegen Strawberries II, de van ouds gevreesde tegenstanders, waar tegen een gelijk spel in vroeger jaren reeds een prestatie voor de onzen was. Maar ziet, niettegenstaande het feit, dat de gasten volledig met bovendien 2 reserves verschenen, was dit voor Alkmaar dat met 4 invallers uitkwam, geen reden, zich in de verdediging te laten dringen. Integendeel, een aanhoudend offensief gaf de onzen eenige goede kansen. De backs van de Strawberries deden echter alles om goals te voorkomen, doch na pl.m. 20 minuten be landde de bal door onoordeelkundig uit- loopen van den keeper op vrij gelukkige wijze in het Strawberries doel. De maker niettemin komt een pluim toe voor zyn goed inloopen. Veelal gebeurt het immers, dat aanvallers zich laten intimideeren door het toestormen van den stevig gepantserden keeper en dan hun hoofd kwijtraken. De rust ging in met 10 in 't voordeel der thuisclub. De tweede htlft kenmerkte zich al direct door een zich herstellend Strawberries- elftal. Dat er toen geen goals kwamen, is het werk van onze achterhoede, welk drietal In dichte drommen tornt de Alcmaria- aanhang tegen den stevigen Zuidwester storm op, om coute que coute het belangrijke duel AlcmariaBloemendaal te gaan zien. Geen striemende hagel- of regenbuien hebben die menigte kunnen weerhouden den strijd van elf tegen elf te volgen, den strijd om de suprematie van den bal. Dreigend-snel jagen zwarte donderkop pen langs het luchtruim, felle windvlagen gieren over het nog onverlaten grasveld, op de tribune is het koud en ongezellig, maar niemand denkt aan wyken, men gaat wat dichter bij elkaar zitten, kragen op, handen diep in de zakken en dan maar af wachten en zoo tesamen twee uur lang stil zitten, in angstig-sportieve spanning toezien, hoe Alkmaar's voetbalglorie zich hedenmiddag zal houden. En als dan de scheidsrechter zyn schril fluitje doet weerklinken ten teeken dat de bal in beweging kan worden gebracht, is het veld omzoomd met een dicht-opeenge- pakte menschenmassa. Die vormt de on misbare entourage bij een strijd als deze, zij is het, die het „unheimische" verdrijft, zij is het, die de jongens op het groene grastapijt tot daden inspireert, tot zwoegen en werken aanspoort. Een kwartier, een half uur gaat voorbij en nog steeds heeft de bal het net niet kunnen vinden. Onberekenbare weersele- menten spelen een groote rol. Bij tijden lijkt de bruine kogel een boemerang, hij zeilt als een parabool naar de laag-han- gende wolken en komt vry'wel nooit als de keeper uittrapt over de witte scheidingslijn. Het is dus niet alleen een spel van man tot man, maar meer nog een naarstig be dwingen van den joelenden storm. De witte kleeding van de Bloemendalers is inmiddels een tableau „Black and Whi te" geworden; het vallen en opstaan is aan de orde van den dag, aan beide kanten. De eenzame roep van „Blauwe Leeuwen" is als de stem in den Voetbalwoestijn, het helpt geen zier, het blijft een blanco stand, tot vlak voor de rust. Onvermoeid zit Gerritse zijn rivaal de Bock op de hielen, zy zijn aan elkaar gewaagd, het is een nek-aan-nek-race geworden. Even een pijnlijke onderbreking, een scheenbeen maakt hardbeenig kennis met een lompe voetbalschoen, als een oor- logsgewonde hinkt de getroffene naar de out-lyn om tot de conclusie te komen, dat hij zelf de schuldige was. Maar het duurt slechts enkele momen ten, het been is gewreven, een verwron gen gelaatstrek en weer in het strijdperk de nederlaag tegemoet. Zoo wordt door Alkmaar tweemaal ge scoord, net genoeg om de vierde overwin ning met trots te noteeren. En als dan de trechter weer leeg loopt, een ieder zich huiswaart begeeft, dan is Almaria verzekerd van ontelbare loftuitin gen. En terecht!! het beste deel van het elftal was, en de hard werkende halflinie. Het dient overigens gezegd, dat het bin- nentrio der gasten volhardde in kort spel en de buitenspelers veel te weinig te doen kregen. Wy zagen van de Strawberries geen open aanval, terwijl de onzen het spel goed open hielden. Een goede goal werd Alkmaar terecht onthouden wegens offside. Jammer voor den invaller rechtsbuiten, die hierin een belooning had kunnen vinden voor zyn keu rig spel en hard werken. Echter een goal „hing in de lucht" en het duurde ook niet lang of een fijn geplaatste vrije slag gaf den rechtsbinnen gelegenheid den keeper te passeeren. Spoedig kwam het einde met 20 voor Alkmaar II, dat der halve nog steeds ongeslagen met 7 punten uit 4 wedstrijden zich een steeds ernstiger candidaat toont voor het kampioenschap. Over het elftal, en de spelers willen wij dit slechts zeggen, dat de invallers in 't ge heel niet uit den toon vielen, integendeel, twee ervan tot de besten behoorden, terwijl het ook voor het eerste elftal prettig is te constateeren dat de reserves zich zoo goed houden en zich steeds meer allround toonen. Als voorbeeld diene daarvoor, dat de rechts buiten een fraaie partij linksback speelde en een onzer keepers zich op de midden voorplaats goed thuis gaat voelen. Behalve het achtertrio kunnen ook de buitenspelers op een goeden wedstrijd terugzien. Sjoelen. SJOELSPORT TE NOORDSCHARWOUDE. De uitslagen der competitiewedstrijden der sjoe'club „Richt Beter" waren: Eerste klasse: A. Duijves-A. Visser P. Koeman-G. van Rijn Jac de Laat-Ant. Kroon Tweede klasse: P. Nieman-J. van Dort G. Smit-J. Peters E. Bos-P. Pool Derde klasse: J. Jansen-C. Put J. van der Zel-D. Drost J. Beenkenr Jb. Tromp Alles over 20 partijen. 7 1 12 1343-1429 4 2 14 1492-1627 7 1 12 1498-1575 8 1 11 1239-1253 10 1 9 1537-1448 7 1 12 1244-1389 12 1 7 1313-1218 8 0 12 1073-1198 9 0 11 1420-1392 Fietsen in het donker zonder reflector en zonder wit ach ter- spatbord kost 'n paar gulden boete (als de politie u ziet) of... uw leven (als het verkeer ii niet ziet!) P.S. Wist u, dat alleen „wit" „wit" is— („smoezelig" of ^verroest" is dus niet voldoende

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1936 | | pagina 11