£atuU m JuUt&outa
St. Nicolaas op bezoek.
De Belgische buile..landsche
politiek.
Eden over de Spaansche
revolutie.
Engeland beoordeelt den
Spaanschen toestand vanuit het
Britsche standpunt.
Geef voor dien blaffenden hoest
dadelijk Akker's Abdijsiroop.
Thans slechts 75 ct. per flacon!
H
De rechtbank accepteerde haar verhaal
niet en veroordeelde de vrouw wegens
valschheid in geschrifte tot twee maanden
gevangenisstraf.
Gisteren stond zij in hooger beroep voor
het Amsterdamsche hof terecht. Als getuige
décharge kwam haar man voor 't hekje:
(tZe wist niet, dat ze kwaad deed, ze is een
beetje dom en erg goedig. Ze weet van niets,
want ze leest geen kranten", aldus luidde
het oordeel van den echtgenoot.
Pres.: „En U wist van niets?"
Getuige: „Eerlijk niet, dan zou ik het zeg
gen, ik kan beter gemist worden dan zij.
We hebben zes kinderen"
De procureur-generaal, mr. dr. D. Rei-
lingh, vond het feit ernstig en requireerde
bevestiging van het vonnis (twee maanden).
De verdediger, mr. P. van 't Hoff Stolk,
pleitte clementie in den vorm van een voor
waardelijke veroordeeling.
In de keuken zong Anneke, het immer
vroolijke dienstmeisje, op blijden toon, en
vol gevoel de liedjes, welke ze in haar prille
jeugd en op de Volkszangavonden had ge
leerd. Binnen aan de koffietafel zat, tegen
over zijn moeder, de mooie mevrouw Ver
hagen, het eenig kind, de achtjarige
Frans, wanhopig te kauwen, achter zijn
bordje, waarop bijkans nog niets van de
hem toegewezen portie verdwenen was.
Stil luisterde het kind naar het gezang dat
uit de keuken tot hem doordrong, af en toe
opgeschrikt door een vermaning van zijn
moeder, om beter te eten. Tenslotte
werd het ongeduld mevrouw Verhagen te
machtig. Zij had nog zooveel te doen dien
middag, zich gaan kleeden voor een af
spraak met een vriendin, om gezamelijk
in de stad te gaan winkelen. Bijna al de
cadeautjes voor het op handen zijnde St.
Nicolaasfeest, moest zij nog koopen en
dan waren een paar uurtjes gauw ver
streken. Medelijden bekroop haar, toen
ze naar het bleeke ventje zag, dat met zijn
tranen worstelde en een gevoel van
machteloosheid kwam over haar. Een
stevige, gezonde jongen, zou ze kunnen
leiden, maar, hoewel ze dolveel van Frans
hield, voelde zij een tekort aan tact om
het gevoelige kind, dat zooveel te kort
kwam gelukkig te maken. Dikwijls benijd
de ze haar man die zijn zieltje beheerschte,
met hem kon spelen al was 't dan op groote
menschenmanier, en dankbaar was ze An
neke wier kameraadje hij was. Het was al
dadelijk zoo geweest toen zij 's voorjaars
uit het Noorden naar de groote stad was
gekomen en het deftige huis was binnen
gestapt, waarvan Frans de deur op haar
bellen voor haar ontsloten had. Een gerust
stelling was 't dat het meisje voor het kind
een tweede moeder bleek te zijn, in wier
hoede mevrouw Verhagen haar jongen ge
rust kon achterlaten als zij, wat zoo dik
wijls gebeurde, eenige dagen met haar
man op reis moest.
Dat waren feestdagen voor het zwakke
kind dat geen vriendjes bezat, omdat op
windende spelletjes voor zijn gestel niet
deugden.
„Kom Frans, maak voort! 't Is al één
uur en nog is de helft niet op". Gewillig
propte hy een hap achter zijn kiezen, waai
het niet vandaan wilde, ondanks zijn goe
den wil. „Weet je wat, ga maar naar de
keuken. Dan kan Anneke je straks wel
naar boven brengen om te rusten." Dade
lijk liet hij zich van zijn stoel glijden, zoen
de zijn moeder en trok met zijn bordje
naar Anneke, die bij de tafel aardappelen
zat te schillen en ophield met zingen toen
ze hem zag binnen komen. „Hallo krijg ik
visite? Een gast die zijn eten meebrengt?
Da's goedkoop manneke." Heel zijn snuitje
lachte bij die verwelkoming, warm gleed
de blik van zijn groote grijze sprekende
oogen in heur vroolijke kykjers.
„Moeder moet uit", verklaarde hij.
„Uitstekend mijnheer, neemt U plaats
s.v.p." Zijn heldere lach deed zijn moeder,
die juist binnen kwam, zoo goed. Vol dank
baarheid zag ze naar het jonge meisje.
„Is 't erg lastig Anneke, ik moet dadelijk
weg". „Weineen, mevrouw, hij loopt op z'n
eigen beenen. Als je op mijn rug zat
FransHet kind schaterde.
„Paardjerijden, weet je nog van toen?
Dat doen wij weer als je vlug je bord
leeg eet, wacht die dobbelsteenen mik ik
telkens in je mond. Zoo!" En met een han
dige beweging gooide ze het brood in zijn
wijdgeopend mondje. „Ik zie het al 't
gaat best", en met de verzekering dat
Anneke gerust het werk een beetje met de
lichte hand mocht doen als Fransje maar
tevreden was, verliet mevrouw Verhagen
het tweetal, de deur openend nog voor
den grooten grijzen herdershond die in de
keuken, evenals Frans, zich danig op zijn
gemak gevoelde. „Ziezoo, nu hebben wij
allebei een taak", zei Anneke, ik mik en
zing en jij kauwt en slikt. Wie zijn best
niet doet krijgt niets van Sinterklaas,
want die houdt niet van kinderen die niet
willen zie je. Als je niet kunt, heeft hij
geduld, niet als kinderen niet echt hun
best doen „Floep". Hij kauwde met een
ijver die hare genegenheid voor hem ver
dubbelde en zij zong van de stoomboot
uit Spanje, van stoute Pietje, kortom al de
St. Nicolaasliedjes die ze kende. Plotseling,
toen ze gezongen had van de hooge da en,
waar de Sint met zijn knecht op rijdt zei
hij, zjjn groote oogen vol spanning op
haar gericht: -
„Er is geen St. Nicolaas. Benny zegt
het." Benny was een buurjongetje, een
jaar ouder dan Frans.
„Het dak zou stuk gaan als St Nicoiaas
er op rijdt, zegt Benny." „O-o-o. En hy
verbrandt in den schoorsteen, zegt Benny.
En de pup is te nauw". Toen Anneke
zweeg: „Heb jij St. Nicolaas wel eens ge
zien, Anneke?'" Ze schudde ontkennend
haar hoofd met de weelderige lökken-
Pracht. „Bij ons kwam enkel zwarte Piet.
Zijn gezichtje drukte diepen ernst uit.
„Eerst als hij aan kwam door deijstee-
nen gang met den zwaren ketting om zijn
been, waren wy oang. Maar hy was zoo
goed. Wij kregen altijd lekkers, nooit straf.
„Was jij altijd zoet?" Zij lachte. „Niemand
»s altijd zoet, schat. Dat hoeft ook niet, Als
men maar zijn best doet zoo zoet mogelijk
te zijn, is Sinterklaas al tevreden. „Is Sin
terklaas er dan? Benny zegt"Anneke
streed met zichzelf. Wat moest zij doen.
Eerlijk zijn en het kind één van de mooiste
jeugdillusies ontnemen, waarvan zij zelf
nog het gemis diep voelde? Of hem nog
een jaartje laten toeven in het heerlijke
sprookjesland van den Goeden Heiligen
Kindervriend? Zij koos den tusschenweg.
„Laten wij Benny nou niet dadelijk geloo-
ven schat. Misschien zien wij St. Nicolaas
nog wel eens". Even later hoorde ze hem
in zijn bedje zingen: Hoor wie klopt daar
kind'ren, hoor wie tikt er tegen 't raam
Ze glimlachte. Benny had hem nog niet
kunnen overtuigen.
Den volgenden morgen sprong Frans de
keuken in, waar Anneke onder het ontbijt
een brief zat te lezen. Ook hij had een be
schreven vel papier in zijn had waar hij
mee op haar toestormde. „Een brief van
Sinterklaas." Verrast keek ze op. „Jij ook,
kijk eens wat ik hier heb." Beide brieven
bleken de boodschap te behelzen, dat Sint
Nicolaas voornemens was over eenige da
gen een bezoek aan het huis der Verhagens
te brengen. Frans was in de wolken. Een
echte brief van de post en Anneke ook één,
het was te mooi haast om waar te zijn.
„Zou hij ons gehoord hebben, Anneke?"
„Wie weet joch, er is zooveel in de we
reld waar ik ook nog niks van snap. Maar
hij komt, da's de hoofdzaak." En zij danste
met haar kleinen kameraad door de keuken
tot mijnheer om het hoekje Frans kwam
waarschuwen dat het schooltijd was.
De langverbeide avond kwam. Men had
een half uurtje vroeger gegeten, Frans had
Anneke danig geholpen met het wegzetten
van het schoon gewasschen eetgerei en
nauwelijks had zij haar katoentje voor een
net japonnetje verwisseld, toen een luid
gerinkel van de bel, Frans ietwat bleek,
naar de keuken deed snellen.
„Daar zal ie zijn," fluisterde hy angstig,
zijn handje verbergend in haar stevigen
knuist. „Leuk", lachte ze en meteen hoor
de ze mijnheer en mevrouw praten met
den bezoeker, die in de voorkamer werd
gelaten. Mijnheer haalde de jongelui op
Doodstil bleef het jongetje even bij de
kamerdeur staan, doch Anneke stapte
moedig op den Sint en zijn knecht toe an
Frans moest mee.
Eerst beantwoordde Anneke eenige vra
gen, doch spoedig kwam hij ook los. Mijn
heer zette zich aan de piano, mevrouw
schonk een kopje thee en Anneke en Frans
zongen het hoogste lied onderwijl grabbe
lend naar het lekkers dat Piet uit zijn zak
te voorschijn tooverde. Toch wisselden
Anneke en haar mevrouw eenige bezorgde
bliken. Tusschen het grabbelen en zingen
door staarden twee groote grijze kinder-
oogen onafgebroken naar het hoofd van
Sinterklaas. Zou hij zijn tante Lize, waar
hy zoo dol op was, herkennen? Het was
haast niet denkbaar maar wat ging er om
in het kinderhoofdje?
Eindelijk ging de kindervriend heen, na
een hartelijk afscheid, gewapend met ver
langlystjes.
Nadenkend zat Frans op een voeten
kussen, Anneke ruimde de kamer wat op
toen mijnheer en mevrouw Verhagen weer
binnen kwamen, na hun gast uitgeleide te
hebben gedaan. Plots richtte Frans zijn
hoofd op, zag van zijn moeder naar zijn
vader, zoo doordringend, dat ze het ergste
vreesden.
„Heb je het gezien moeder?" Luid klop
ten drie groote menschenharten, Anneke
liet haar werk in den steek, luisterde. En
een zucht van verlichting rees op toen zijn
hooge stemmetje schalde: „Sinterklaas had
zijn muts verkeerd op, het kruis zat van
achteren."
NIENKE.
België duldt geen inmenging in
binne .ianuscne aangeiegenneden.
Bij de benanoeiing van de begrooting van
buUeinandsche zaken in den Belgischen
senaat, heelt ae minister van staat, van
Gveruergn (cnristen-democraat) verklaard,
dat België, ondanks de nieuwe oriënteering
van zijn buitemandsche politiek, trouw zal
blyven aan zijn verplichtingen en dat nie
mand aan zyn loyaliteit behoeft te twijfelen.
België zai eveneens in net kader van den
Volkenbond blijven, en onze politiek van
onafhankelijkheid, aldus van üverbergh, is
zeer wel in overeenstemming te brengen
met ons voornemen, met alle landen vriend
schappelijke betrekkingen te onderhouden.
Het spreekt vanzelf, dat andere landen
zich daartegen niet in onze binnenlandsche
aangelegenheden hebben te mengen. Zoo
heeft de Duitsche minister dr. Göbbels in een
interview de kwestie van Eupen en Malmedy
aangeroerd om een speciaal regime te ver
langen.
Eupen, Malmedy en St. Vith zijn Belgisch,
en worden als andere Belgische gebieden
geregeerd.
Onder applaus van alle banken, verklaar
de de minister: .,Wy behoeven in dit op
zicht geenszins een les van Duitschland te
ontvangen."
Ten aanzien van de koloniën verdedigde
spr. de politiek der regeering; er kan, zeide
hij, geen sprake zijn van een herverdeeling.
Spr. hield zich vervolgens bezig met den vei
ligheidstoestand van het land. Ten aanzien
hiervan toonde hy zich optimistisch, daarbij
afgaande op de jongste Britsche verklarin
gen. Deze waren, aldus de minister, onge
twijfeld uitgelokt door de rede van den
koning, die hiervoor wel den dank der natie
had verdiend. (Applaus).
Ook Engeland heeft vanwege zijn duide
lijke en openhartige verklaringen recht op
de erkentelijkheid' van België. (Applaus).
He land zal derhalve alles doen wat men
het vraagt om de verdediging van het grond
gebied te verzekeren.
Nederlandsch -Belgische besprekingen.
Tijdens de behandeling van de begrooting
van buitenlandsche zaken in den senaat be
sprak de katholieke afgevaardigde Orban
de onderhandelingen tusschen België en
Nederland.
Onder de huidige omstandigheden, zeide
hy, zijn de Nederlandsche belangen ten
nauwste verbonden met de Belgische be
langen.
Het douaneverdrag tusschen Nederland en
de Belgisch-Luxemburgsche economische
unie heeft aan beide zijden tal van aanhan
gers. Op economisch gebied hangen België
en Nederland van elkaar af, en daarom moe
ten de onderhandelingen met kracht voort
gezet worden, opdat zy spoedig tot een
goed einde komen.
DE BRAND IN HET KRISTALLEN
PALEIS.
Cup final-dag in December. De moeite
van den brandweer vergeefsch; de
torens hebben zeer geleden.
Zooveel duizenden nieuwsgierigen zijn gis
teren van Victoria Station naar Syaenham
vertrokken om de ruïnes na den brand van
het Kristallen Paleis in oogenschouw te ne
men, dat de stationschef zeide: het lykt wel
of het weer Cup-final-dag is zooals vroeger,
toen de beker-eindstrijd nog niet te Wem-
bley werd gespeeld. Voor 12 uur zijn reeds
40 extra-treinen vertrokken en er zullen ze
ker 100.000 liefhebbers komen vandaag
Zoo is het ook geweest. Alle wegen die
naar Sydenham voerden waren met auto's,
bussen, fietsen en wandelaars als bezaaid en
de bewoners van Camberwell en Lewisham
die het Kristallen Paleis zoo te zeggen voor
hun deur hadden begonnen nu pas te besef
fen wat ze verloren hadden. Vandaag zou
er b.v. de kattententoonstelling geopend zyn.
De dieren waren nog niet in hun kooien ge
plaatst en zijn allemaal gered, en ook °de
goudvisschen in de twee vijvers by den
noordelijken toren zijn allen blijven leven,
maar enkele exemplaren vertoonden een
blauwachtige kleur. De vijver zou verdampt
zijn als er niet zooveel water was bijgeko
men door den strijd der brandweerlieden om
den noordelijken toren te redden.
De laatste berichten zyn, dat het waar
schijnlijk is, dat alle moeite van de brand
weer toch vergeefsch gebleken zal zyn. De
toren staan nog maar zij hebben zoozeer
van water en vuur te lijden gehad, dat zij
een gevaar vormen en toch afgebroken zul
len moeten worden. Tusschen de torens be
vindt zich een met kromgetrokken ijzeren
binten en vernield glas gevulde ruimte van
420 meter en op sommige plekken ligt het
puin tot 20 M. hoog. Er hebben 96 moter
spuiten by de blussching meegewerkt en
650 politiemannen hebben het steeds weer
opdringende publiek op een afstand moeten
houden en zoo dicht was de menschenmenig-
te, dat sommige agenten 18 uur aan een stuk
dienst hebben gedaan, omdat het gewoon
weg onmogelijk bleek hen af te lossen. De
eenige slachtoffers zijn 10 kanarievogels en
een paar katten die gestikt zyn. Een groo
ten waakhond heeft men met geweld moeten
beletten terug in de vuurzee te loopen.
Verscheidene vereenigingen die hun jaar-
lijksche bijeenkomsten geregeld in het Pa
leis hielden, b.v. de hondententoonstelling
van Croft en de zang- en muziekconcoursen
hebben gisteren reeds meegedeeld, dat er in
elk geval weer een andere zaal moet ge
bouwd worden want ze wilden geen afscheid
van het welbekende terrein nemen.
Een herbouw van een glazen paleis zooals
het verbrande zou tusschen de 4 en 5 mil-
lioen pond kosten en komt in geen geval in
aanmerking.
DE DOODSTRAF VOOR HET
„VERSCHIEBEN" VAN VERMOGENS.
Geldt eveneens voor het laten staan
van vermogens in het buitenland.
Het Duitsch rijkskabinet heeft gisteren de
door den gevolmachtigde voor het vierjaren
plan, minister-president „Generaioberst"
Göring, ingediende wet tegen sabotage van
het economisch leven goedgekeurd.
Volgens deze wet wordt een Duitsch
staatsburger, die opzettelijk, en gewetenloos
uit grof eigenbelang of om andere lage be
weegredenen in strijd met de wettelijke be
palingen vermogens naar het buitenland
„verschiebt" of in het buitenland laat staan
en daardoor het Duitsche economische leven
groot nadeel toebrengt, met den dood ge
straft.
Zyn vermogen wordt in beslag genomen.
De dader is ook strafbaar, wanneer hij de
daad in het buitenland heeft gepleegd. De
volksrechtbank is bevoegd voor de berech
ting.
VECHTPARTIJEN ONDER ARBEIDERS.
Groepen arbeiders, behoorende tot
Mexicaansche vakvereenigingsorganisa-
ties, welke met elkander rivaliseeren,
hebben een geregeld gevecht geleverd
tijdens de verkiezing van arbeiders-afge
vaardigden voor den „verzoeningsdaad".
De balans van den slag leverde zes doo-
den en een twintigtal gewonden op. De
politie kwam krachtig tusschenbeide en
arresteerde ongeveer 100 personen.
Het schijnt, dat de gevechten ontston
den doordat een der organisaties pogingen
in het werk heette te willen stellen, zich
te verzekeren van de algeheele controle
over de arbeiders.
COMMUNISTISCHE
SAMENZWERING ONTDEKT.
Naar vernomen wordt zijn de autoritei
ten te Gras een communistische samen
zwering onder spoorwegpersoneel op het
spoor gekomen. Meer dan 100 spoorweg
arbeiders moeten gearresteerd zyn.
STAKINGSONLUSTEN TE NEW-YORK.
Bij stakingsonlusten in het hoofdkan
toor van de New-York World Progress
Administration Art Project werden der
tien personen gewond en 219 gearresteerd.
De politie dwong de demonstranten, die
protesteerden tegen het verminderen van
het aantal te werk gestelden, het gebouw
te verlaten.
Binnen het kader van de debatten in
het Lagerhuis heeft de minister van
buitenlandsche zaken, Eden, gister een
redevoering uitgesproken, waarin hi
o.m. zeide, dat geenerlei instructies ge
geven zijn, noch gegeven zullen worden
door de admiraliteit om de schepen van
de dominions niet te beschermen en dat
bijgevolg ieder schip der dominions
recht zou hebben op bescherming door
de Britsche marine. Geen enkel schip
der dominions, met uitzondering van
mailschepen, bevindt zich op minder
dan duizend mijlen van Spanje.
De Britsche regeering treedt op van
oogenblik tot oogenblik en over het geheele
terrein op tezamen met de Fransche regee
ring. De motieven van Brittannië en Frank'
ryk zyn gelijkluidend, t.w. de wensch al het
mogelijke in het werk te stellen om te be
letten dat de Spaansche crisis ontaardt in
een internationaal conflict.
Het Britsche volk wenscht, terwijl een zoo
rechtvaardig en onpartijdig mogelijke poli
tiek gevoerd wordt alles te doen om inci-
denaen te vermijden, waarin Groot-Brittan-
nië betrokken zou kunnen worden. De
Fransche regeering wenscht even levendig
als Engeland deze incidenten te voorkomen,
Zy neemt zekere maatregelen van gelijk
karakter om te beletten, dat Fransche
schepen wapenen vervoeren met bestemming
naar Spanje.
In het voorbijgaan merkte Eden op, dat de
Fransche regeering de niet-inmengingsover
eenkomst op buitengewoon getrouwe wijze
in acht had genomen en dat hij, Eden, niet
zonder bewijs zou kunnen dulden, dat men
de Portugeesche regeering voorstelt als
schuldig aan overtredingen.
Voortgaande merkte Eden op, dat het
zenden van vrijwilligers naar de een of
andere zijde geen feitelijken inbreuk op het
accoord vormde, maar dat hij van meening
was, dat de overeenkomst dit zou moeten
verbieden en dat het volkomen incorrect is,
dat vrijwilligers uit welk land ook deel
nemen aan de worsteling in Spanje.
Met grooten nadruk verklaarde Eden
voorts, dat het onjuist is, dat de Britsche
regeeiing sympathieën had voor de opstan
delingen. „Wij hebben onze huidige politiek
aanvaard, zoo zeide de minister, omdat wy
gelooven, dat het de beste politiek is in het
belang van den Europeeschen vrede.
Het is niet onze plicht den toestand te be-
oordeelen vanuit een Spaansch standpunt,
maar vanuit een Britsch standpunt".
Tenslotte bracht spr. in herinnering wel
ken rol Engeland in humanitair opzicht in
Spanje heeft kunnen spelen. Het is mogelijk,
zoo zeide hij, dat wij de gelegenheid krijgen
nog meer te doen. Wy zullen die gelegen
heid niet laten voorbijgaan en zullen beter
in staat zyn, dank zij de strikte neutraliteit,
die wy in acht hebben genomen, iedere mo
gelijke hulp te verleenen, teneinde den vrede
aan Spanje terug te geven.
OVERSTROOMINGEN IN BELGIE.
Tengevolge van den storm en het hooge
getij zijn in den afgeloopen nacht de dij
ken van de Durme tusschen Zele en
Waesmunster op niet minder dan 22
plaatsen doorgebroken. De gaten zijn van
30 centimeter tot anderhalven meter
breed. Alleen in Zelerhoek zijn reeds 11
breuken geconstateerd. Vele huizen zyn
overstroomd, terwijl uitgestrekte lande
rijen blank staan. Vanmiddag is men
overal met het herstellen der dijken be
gonnen. In den dijk te Lookeren is een gat
van 12 meter geslagen. Ook hier is veel
land overstroomd, men vreest dat de bres
nog grooter zal worden. Vanmiddag heeft
een heftige storm uit het noord-noord
westen nog al wat schade aangericht aan
de zeewering te Ostende. In de stad zijn
vele kelders ondergeloopen.
GEHEIME PAPIEREN GESTOLEN.
Uit een particuliere auto zijn te Londen
eenige geheime papieren, welke betrek
king hebben op het ministerie van lucht
vaart en een vliegtuigfabriek te Bristol,
gestolen.
Het onderzoek heeft tot nu toe nog geen
resultaat gehad.
Crisis-publicatie.
STCHTING GEWESTELIJKE TARWE-
ORGANlSA"TE VOOR
NOORD- EN ZUID-HOLLAND.
Vermaling van tarwe voor eigen gebruik.
Het is noodig gebleken de verbouwers
van tarwe in Noord- en Zuid-Holland er
aan te herinneren, dat, indien zy tarwe
willen bestemmen voor eigen gebruik, zy
daartoe in het bezit moeten zijn van een
machtiging van de Landbouw-Crisis-
Organisatie voor de provincie, waarin zy
wonen.
Deze machtiging moet worden aange
vraagd bij den districstsecretaris der
Gewestelijke Tarwe-Organisatie voor
Noord- en Zuid-Hollai-d, die door de des
betreffende L. C. O. gemachtigd is, de
vergunning te verstrekken. By de aan
vrage dient te worden opgegeven: de
naam van den molenaar, die deze tarwe
afzonderlijk zal vermalen; de naam van
den bakker, die van deze tarwe brood zal
bakken, alsmede het aantal leden van het
gezin en samenwonende leden, in het be
drijf werkzaam.
Zonder deze machtiging is het vermalen
van tarwe voor eigen gebruik een over
treding, die tuchtrechtelijk kan worden
gestraft.
Het behoeft geen kinkhoest te zijn, maar
een kinderhoest moet niet verwaarloosd
worden. Waarom Uw kind noodeloos te
laten lijden. Waarom zoudt Ge niet juist nog
op tijd het beste en meest krachtige middel
geven. Dat middel is toch Akker's Abdij
siroop, die reeds zoovelen geholpen heeft I
Heeft Uw kindje het benauwd Slaapt het
's nachts niet door hoesten, kuchen of
piepen op het borstje? Abdijsiroop xalUw
Jcind helpen, die slijm losmaken, de hoest
rijp maken en stoppen. En morgen ziet Ge
niet meer de traantjes in de oogen door
dat afmattend hoesten. De afmatting van
de ademhalingsorganen is weggenomen, de
ademhaling zal weer ruim en diep zijn.
DE LANGENDIJKER GROENTEN-
VEILINGEN.
De handel is op beide veilingen nog
van weinig beteekenis. Voor een groot ge
deelte blijft de kool onverkocht, terwijl de
prijzen voor de overige partijen ongeveer
steeds op den minimumprijs neerkomen.
Zoo bijvoorbeeld de witte kool voor zuur
kool. Daarvoor wordt, wanneer tenminste
verkocht wordt, 0.80 besteed. De Deensche
witte kool kan het al niet veel verder bren
gen en noteert bij uitzondering eens een
dubbeltje per 100 K.G. meer. Van gele kool
ziet men te Broek op Langendyk dagelijks
groote hoeveelheden aangevoerd. Daarvan
draait het grootste gedeelte wel door. Voor
de rest minimumprijs van 1. De roode kool
maakt een eenigszins gunstige uitzondering.
De hoogste noteeringen van deze koolsoort
liggen in de nabijheid van de 2 per 100
K.G. Soms gaan de prijzen een of twee dub
beltjes boven dezen prijs. Doch meestal is
het 1.60f 1.90 voor de mooiste partijen.
Grootere kool noteerde vanaf 1. Ook af
wijkende worden nog wel eens afgenomen
tegen prijzen van 11.20.
Groene kool blijft vrywel op de oude prij
zen staan. Voor de mooiste en zwaarste
kool wordt tot 1 3 per 100 stuks betaald. De
lichtere brengen het niet verder dan 1.20
—f 1.50.
Andijvieprijzen blijven nog maar steeds
op een laag peil. f 0.500.55 wordt hier
voor betaald. Voor een groot gedeelte blijft
de andijvie op de akkers, om ondergespit
te worden.
De peen-prijzen zyn een weinig gedaald,
hoewel voor sommige partijen nog boven de
1.50 per 100 K.G. wordt betaald. De meeste
gingen echter weg voor even 1.
Aardappelen worden in geringe hoeveel
heden geveild. Daardoor blijven de prijzen
goed gehandhaafd en vertoonen soms nei
ging tot stijgen. Blauwe eigenheimers wer
den verkocht tegen prijzen van f 2f 2 50
per 100 K.G. Blanke eigenheimers voor f 2
f 2.30. Bevelanders worden van de hand
gedaan voor 1.801.90. Schotsche mui
zen zijn thans zoo goed als geheel verdwe
nen. Voor een enkel partijtje groote schot
ten werd 1.80 betaald.
De uienpryzen zyn tegen het einde van
de week iets teruggeloopen, al ging het om
een paar dubbeltjes. De slotnoteeringen
waren voor de middelsoort van 11.60
per 100 K.G Met de grove uien ging het
evenzoo. Daarvoor betaalde men aanvanke
lijk nog tot 1.801.90, doch hiervan werd
de hoogste prijs tegen het einde van de week
1.70. De laagste prijs was 1.40.
Voor bloemkool noteerden wij sterk af
wisselende prijzen. Van f 7 tot boven 10
per 100 stuks werd voor de eerste soorts be
taald, doch later werd dit minder en waren
de prijzen van 5.7.50. Tweede soort
bloemkool liep van 2f 3 tegen tot f 1.50
2 per 100. Lecerf bracht de laatste dagen
4 505 op. Tomaten komen er nog maar
in geringe hoeveelheid. Daardoor liepen de
prijzen omhoog. Voor A betaalde men tot
14.80 en voor C 8.30, CC f 4.40 per 100
K.G. Druiven, witte noteerden 36, Alicante
A 38—40, B 24 en C f 14 per 100 K.G.
KENNEMERLAND.
De markt toonde in de week van 23 tot
28 November geen groote verscheidenheid
van groenten en fruit. Behoudens bloem
kool, zyn het de wintergroenten, die domi-
neeren.
Wat de prijzen voor den grootsten aan
voer betreft, deze zyn maar zoo-zoo. Zoo
lang er niet te veel is, gaan de prijzen nog
wel wat, doch nauwelijks zijn de gewone
koopers voldaan, of de prijzen gaan terug.
Bloemkool werd den tijd van 't jaar in
aanmerking genomen nog in behoorlijk
kwantum aangevoerd en de kwaliteit viel
niet tegen. Mooie bloemkool gold hooger
dan de vorige week en wel 5.5012 en
2e soort 2.504.50. Boerekool was niet
duur, n.L 1.50—2.25, groene kool was
meer in trek en bracht 2—3.50 op. Roode
kool was ook nog al gevraagd en werd be
taald met 2.50—5, alles per 100 stuks.
Andijvie kon slechts 0.501.50 opbren
gen per 100 stuks. Waspeen gold matig,
slechts 0.20f 0.35; met spinazie was het
ook mis, slechts f 0.250.40 per kist.
Bospeen was in trek en bracht 4.50
6.50 op, peterselie slechts f 1f 1.50, Sel
derie ging beter, nJ. 23, prei gaf een
behoorlijken prijs, n.L t 3.506.50, alles
per 100 stuks. Sla was zeer goedkoop, n.L
0.50f 1.25 per 100 voor behoorlijke kwa
liteit Spruiten werden ruim aangevoerd,
doch brachten bet slechts tot 710 voor
