FLITSEN VAN HET WITTE DOEK.
MELDEN DER FILM-REPORTAGE.
De Journaal-Operateur in bewogen
tijden als deze.
Verstandige vrouwen zien
er niet oud uit!
Hoe Kay Francis er over denkt....
Merle Oberon, Joel Mac Crea en Minam Hopkins
in de Samuel Goldwyn productie »These 'hree"
(onder den Hollandschen titel „Drie Menschen
Miniatuur-filmpjes.
v
ONZE BIOSCOPEN.
Zl
u
Bernard Kellermann, die in zijn grandio-
zen roman „Der Tunnel" bewees, een vèr-
zienden blik te hebben, is de eerste ge
weest, die wees op den heldenmoed van
iilm-opeerateurs bij de uitoefening van
hun zoo overeenkomstig beroep, wanneer
groote rampen losbreken. De allergrootste
dezer rampen is zonder twijfel: de oorlog,
die van jaar tot jaar schrikkelijker, om
vangrijker, verpletterender wordt en waar
mee de menschheid zichzelf is gaan bedrei
gen op een vreeselijke wijze.
Midden in den brandenden tijd, dien wij
beleven, bij oorlog, koloniale oorlog, verove
ringsoorlog, burgeroorlog en wat niet al,
wenscht deze zelfde menschheid de reportage
van de feiten. De klapstoel-fabrikanten bren
gen steeds molliger modellen uit, waarin wij
behagelijk plaats nemen; vrijwel ieder bioscoop
theater biedt geregeld een actueel en goed ge
redigeerd filmjournaal en zelfs leveren de laat
ste jaren ons speciale journaal-theaters, gansch
en al gewijd aan het Nieuws, aan het zoo fel-
bewogen, schokkende nieuws, dat over ons
wordt uitgestort.
Maar dit is slechts één kant van deze zaak.
Onze subtiele aandacht voor die plaatjes, le
vende beelden, so near and yet so far, zoo
levensècht en toch zoo onschuldig, zoo authen
tiek en toch zoo onschadelijk voor de belang
stellende of verveelde toeschouwers, is niet
alles. Dit nieuws moet aan de bron gehaald
worden' De camera-men, de filmoperateurs
moeten hun hachje wag-n, moeten er opuit
naar de voorste linies, moeten het nieuws op
sporen, daar waar het te vinden is, moeten elk
gevaar, dat zoo menigvuldig en zoo groot is,
gaan zoeken.
In Abessiniëin het verre Oostenin
Spanje... De brandpunten, de vuurhaarden, de
kernpunten, de slagvelden, de booze oorden
dat is hun terrein en zij tijgen er heen met hun
teere en fijnbewerktuigde instrumenten en
met hun durf, met hun plichtsgevoel, met hun
doodsverachting. Zij staan in de voorste linie.
Zij wagen zich, zij stellen zich bloot, zij sluipen
naar voren, zij zijn erbijl
Het Alcazar wordt opgeblazen en de wereld
rondom siddert op haar grondvestenBarri
caden worden opgeworpen, troepen rukken
opwéér strijden Moren met Iberiërs als
verbroken. De directie weet niet, waar de ope
rateurs zitten. Maar de filmrollen komen bin
nen. Hoe dan ook. En hebben hun missie. Hun
invloed. Hun taak. Zij rijpen ons langzaam
voor bétere tijden!,,..
voor zooveel eeuwen terug man tegen man,
mes tegen mes, het eeuwige treurspel... thans
gefilmd, thans geregistreerd door de mechani
sche waarachtigheid van de camera.
Hierin ligt eensdeels iets onwezenlijks. Wat
zijn wij eigenlijk voor menschen, die per „Fox
Movietone News" kennisnemen van dood en
vernieling elders, die welbehagelijk op een
stoel gaan zitten staren naar de schaduwen
onzer evennaasten, als zij elkaar den hals af
snijden, of vergiftigen met gas? Eensdeels ligt
hierin iets afgrijselijks
Anderdeels is deze registratie niet zóó cy
nisch hls de tijdgenoot zal meenen. Per saldo is
het journaal een objectieve spiegel. Het is de
geschiedschrijving dezer eeuw. Het is de klare,
koude constatatie, de berichtgeving, die de be
wuste episode telkenmaal weer reproduceert
en ons voor oogen stelt, höè wij zijn.
Het is niet zonder invloed. Het is een proces,
dat niet zonder gevolg zal kunnen blijven.
Het is een goed werk en het opent ons
aller oogen voor onszelf. En onbewust van dit
vaststaand feit, weinig of niets vermoedend
van hun roeping, met de blindheid, die zoo
kenmerkend kan zijn voor pioniers, doen de
journaal-operateurs hun werk, worden zij weg
geschoten achter hun apparaten.
De journaal-operateurs hebben het hèrd,
heden ten dage! Zij trotseeren ontberingen,
arrestaties, lijfsgeweld, levensgevaar. Dikwijls
worden zij vermist, zijn zij spoorloos verdwe
nen, vindt men hen terug: shellshock-ed, of
jammerlijk omgekomen, gesneuveld of ver
moord, verminkt, of geestelijk gebroken. Zéker:
zij zoeken het gevaar. Zij stellen zich bloot, zij
slaan waarschuwingen in den wind, zij overtre
den instructies Alles, om beelden te kunnen
opvangen in hun camera's, om belichte films te
kunnen versturen, om de schim van den oorlog
te kunnen laten zien aan het achterland, om te
kunnen toonen: zóó is het, dit alles, zóó strijdt
men ginds in Spanje, zóó kan het gaan met ons,
met U, met ieder
Eiken dag melden deze vooruitgeschoven
posten, deze mannen in-de-brand'ng hun
nieuws. De Italiaan Vallani tijgt met de Insur-
genten naar Irun, de Belg De Witt is bij de
Regeeringstroepen en weet beelden te filmen,
d-e nog nooit op een projectiedoek vielen. Fox
Movietone News ontvangt een telegram:
„Filmde zoojuist beleg van Madrid", „Filmde
val Alcazar", „Filmde opmarsch Talavera"
Het contact met deze zwoegers is reeds lan*
Bovenstaande actie-opname van het opbla zen van het beroemde Spaansche Alcazar
toont duidelijk aan, welke gevaren een film-operateur bloot staat.
Rustig, alsof zij geen revolutionnaire bewe
ringen ten beste gaf over een der mees aan
trekkelijke onderwerpen, vertelt Kay Francis,
dat de meeste vrouwen, die probeeren jong te
blijven, het meestal op de verkeerde manier
zoeken. Zij is een van de vele actrices, die zoo
kunnen spreken, omdat zij reeds het bewijs
ervan hebben. Kay Francis behoort immers
tot de jonge vrouwen van het witte doek en
ni-t tot de jonge meisjes. Zij staat hierin niet
alleen, er zijn reeds vele stars, die groote
zoons en dochters hebben. Mary Pickford, Glo
ria Swanson en Billie Burke zijn de levende
voorbeelden! Van de mannen noemen wij Les-
lie Howard, Eddie Cantor, Warner Baxter,
mannen, wier leeftijd men nimmer zou kunnen
raden. Vele artisten zien er uit als tien jaar
geleden! Maar laten wij tot de vrouwen terug-
keeren, zij zien er alle zóó jong uit, dat hun
jaren voor het publiek ongelooflijk lijken.
Rust, gaat Kay Francis verder, heeft er niets
mee te maken. Massage, speciale oefeningen of
diëet helpt hier niet! De actrice zelf is het
sprekend bewijs, dat men er veel jonger uit
kan zien, dan men in werkelijkheid is. Zij had
al jong een verantwoordelijke functie als
secretaresse, en maakte hierdoor vele reizen.
Het filmspelen is ook geen gemakkelijk baan
tje en het is geen zeldzaamheid wanneer zij
twaalf u»ir achter elkaar in de studio werkt.
Maar maakt u eens een lijst op van de vrou
wen uit uw naaste omgeving, die er jong uit
zien, en bekijk dan eens nauwkeurig het resul
taat! Dan eerst zult u bemerken, dat elke
vrouw, die er jong uitziet, iets te doen heeft.
En wonderbaarlijk genoeg, is dit zoo!
Het is een ouderwetsch bakerpraatje dat al
leen vrouwen van standing en rijkdom, die tijd
en geld hebben om zich aan massages, diëet en
schoonheidsmiddeltjes te wijden, het geheim
om jong te blijven bezitten. Niets is minder
waar. De eerste wet om jong te blijvei is
„wees actief". Wat men ook doet, hetzij men
filmt, tooneel speelt, zingt, schrijft, de huis
houding doet of kantoorwerk verricht, er is
slechts één oplossing: „werk!"
Dan komt er nog iets bij, dat wij niet moe
ten vergeten; werkt niet alleen, maar probeert
er ook plezier in te hebben. Het is fataal om
zich te ergeren en zich kwaad te maken,
wanneer men dingen doet, die men niet prettig
vindt. Zelf kan Kay Francis zich nog heel goed
herinneren, dat zij wel eens een rol moest
vertolken, waarin zij niet het minste plezier
had. Zij werd dan 's morgens wakker en had
zelfs geen zin om op te staan. Zij verloor haar
enthousiasme en al haar energie. Zij voelde zich
oud, waarschijnlijk zag zij er dien dag dan ook
ouder uit. Het is nu eenmaal onvermijdelijk in
het leven, dat men voor dingen komt te staan,
die men minder prettig vindt. Maar probeer er
dan het goede van in te zien, doe ze zoo goed
en zoo vlug mogelijk en probeer je goede hu
meur er bij te behouden. Door deze manier
van denken kreeg Kay steeds weer het zekere
gevoel van haar jeugd terug. Zij kreeg weer
plezier in zichzelf. En dèt is de tweede belang
rijke wet: „Wees gelukkig". De menschen we
ten echter niet, dat het geheim van de jeugd
zoo eenvoudig en zoo gemakkelijk bereikbaar
Toen ik mijn eerste baantje kreeg, ging Kay
Francis verder, was dit werkelijk een sensatie
voor mij. En elke nieuwe baan, die ik daarna
had, was steeds wéér een sensatie voor mij. Ik
heb altijd hard gewerkt, omdat dit mijn leven
vulde.
Maar zij staat hierin niet alleen. Mary Pick
ford kwam reeds als kind bij de film, en werd
later, toen zij star was, zakenvrouw, terwijl zij
nu aan het hoofd staat van een belangrijke
filmonderneming. Zij behoort ook tot die vrou
wen, die moeilijke en verantwoordelijke be
trekkingen bekleed hebben. Mary, die juist
weer opnieuw in het huwelijk is getreden met
den tien jaar jongeren Buddy Rogers, ziet er
jonger uit dan haar man.
Deze rolprent
blijkt/ een reeds door
haar onderwerp niet
alledaagsche film, die
echter vooral opmer
kelijk is, door de voor
treffelijke wijze, waar
op zij door William
Wyler geregisseerd en
door alle acteurs, zon
der uitzondering. ge.
speeld wordtMirj
am Hopkins en Merle
Oberon spelen de rol
len der onderwijzeres
sen en vooral Merle
Oberon onderscheidt
zich hier opnieuw als
een actrice, die ook in
het ernstige genre
prachtige mogelijkhe
den heeft. Huivering
wekkend van „echt
heid" is de film echter
in Bonita Granville,
die de rol van het my-
thomane kind speelt;
elke gedachte van ge
regisseerd worden, en
aan spel verdwijnt, bij
tegenover de uitbarstingen van deze perversen kinderaard, die
van de film zooveel dichterbij gebracht kan worden dan op het
Merle Oberon, Joêl Mac Crea en Miriam Hopkins.
den toeschouwer
door de middelen
tooneel mogelijk is.
De regisseur William Wyler, die „These Three" met veel talent heeft gemaakt,
betoont zich een zeer respectable kunstenaar, die van het knappe scenario een heel
goed gebruik weet te makenMen kan dus zeker spreken van een knap gecompo
neerd en harmonisch geheel.
Het schoone Engelsche landschap en meer mooi camerawerk maken deze filnj
tot een zeer geslaagdeHet fijngevoelige, ontroerende spel van de meisjes Karen
en Martha en van den dokter, de typeering van de dwaze en vulgaire tante en de
creatie van 't kind Mary Tilford, maakten de vertooning in hooge mate boeiend....
Zoo is het een film geworden, die door den goeden opzet en het goede spel van
het begin tot het einde boeide.
Gloria Swanson is jarenlang di ster geweest,
zij heeft geproduceerd en de hoofdrol in eigen
films vertolkt. Zij was, evenals Carole Lom
bard, Joan Crawford, Marion Davies, allen be
kende mooie vrouwen, van haar prilste jeugd
af werkzaam.
Wij vroegen Kay Francis of zij veel rust
noodig had en wat zij voor ontspanning deed
Zij lachte en zeide: Uitrusten? Daarin heb ik
geen liefhebberij! Als ik vrij ben, doe ik aan
alle soorten sport, zooals zwemmen, tennissen
en paardrijden; ook ga ik graag rustig in 'n hoek
zitten met een mooi boek. Alle belangrijke
films en tooneelstukken ga ik zien, omdat ik
mij dan niet alleen ontspan, maar omdat ik
daarvan ook leer. Wel vind ik het een ver-
eischte om den dag goed in te deelen, want
bovenal moet één ding vermeden worden: ver
veling. En dat is iets, dat alle sterren begrepen
hebben. Alle filmsterren houden er bij hun
filmwerk hun eigen liefhebberijen op na, waar
op zij zich met hart en ziel toeleggen. De een
verzamelt, een ander schrijft of bemoeit zich
met het huishouden.
Ook zijn radio-uitzendingen een welkome
afleiding. Maar nu moeten de huisvrouwen niet
denken, dat hun huishoudelijke bezigheden
hieronder niet vallen. Integendeel, zij hebben
het zelfs heel wat gemakkelijker wat de eeuwi
ge jeugd betreft. Verstandige vrouwen blijven
jong, omdat zij zoo verstandig zijn haar leven
te veraangenamen en het huishouden als een
genoegen te beschouwen, waarbij nog komt,
dat zij er steeds een mouw aan weten te pas
sen om uit te gaan en haar sociale plichten te
vervullen. Daarvan heeft men de grootste vol
doening.
Verstandige vrouwen zijn gelukkige, bezige
vrouwen. Deze vrouwen worden niet oud, om
dat zij geen tijd hebben oud te worden!
Peter Lorre bij Fox.
Peter Lorre, de zoo merkwaardige ver
tolker van tal van duistere misdadigers-
figuren, is geëngageerd door de 20th Cen-
tury-Fox, om met Brian Donlevy een
hoofdrol te spelen in: „Crack-Up".
Gary Cooper als Marco Polo,
Samuel Goldwyn en Douglas Fairbanks
Sr. annonceeren, dat zy gezamenlijk de
film „De avonturen van Marco Polo" zul
len gaan maken, met Gary Cooper in de
hoofdrol. De film, die geschat wordt op
IK millioen dollar, gaat begin Januari in
productie.
Teneinde het leven van den beroemden
ontdekkingsreiziger zoo interessant moge
lijk te verfilmen, gaat Fairbanks Sr. bin
nenkort met eenige camera-men naer
China om daar de noodige atmosfeer
opnamen te maken. Het is de eerste maal,
dat Fairbanks Sr. zich occupeert met een
film, waarin hij zelf niet meespeelt.
Leslie Howard en Olivia de
Havilland in „Love Derby".
Leslie Howard en Oliva de Havilland
zullen waarschijnlijk de hoofdrollen ver
tolken in „Love Derby", een film. welM i
onder regie van Joe May in de Warner
studio's zal worden vervaardigd.
tl
iWi i
Leslie Howard
ALLOTRIA.
V ic toria-theate r
Allotria vreemdsoortige bezigheden. In
derdaad, die zijn het, welke in deze film te
aanschouwen worden gegeven. Maar dit al
les is weer samen te vatten in: een spel van
trouw en ontrouw, met een zeer bevredi
gend slot, een einde, waarbij de man en de
vrouw tusschen wie een breuk dreigde
tengevolge van een speelsche gedachte *ran
haar om zich voor een vriendin van de
vrouw des huizes voor te doen weer tot
elkaar komen, de werkelijke vriendin haar
innigen wensch vervuld ziet en bovendien
nog een andere verloving tot stand komt.
Rondom dit alles ontwikkelt zich een heele
reeks dwaze verwikkelingen en dolle s.tua-
ties, waarvan wij geen poging zullen doen
om ze over te vertellen. Maar dit kunnen
we wel zeggen: het is een zeer vermakelijke
film, die herhaaldelijk aanleiding geeft tot
een heerlijke lachbui en bovendien doet ge
nieten van zang en muziek, van mooie in
terieurs en costuums en een autorace in
Monaco om den grooten prijs van Frankrijk.
De beide journaals binnen- en buiten
land geven vele kieken van belangrijke
gebeurtenissen, die de aandacht trekken, o.a.
het vertrek der oorlogsbodems uit den Hel
der, de overstrooming in Japan, de burger
oorlog in Spanje en de groote staking in
Amerika. Het rugbyspel wordt bij gewone
en vertraagde opnamen uitgelegd, waarbij
o.a. wordt medegedeeld, dat het als een
voorlooper van het voetbalspel moet wor
den beschouwd en reeds beoefend werd in
den tyd van den Romeinschen keizer Augus-
tinus. Een aardige rolprent, waarin onder
scheidene film-debutanten optreden is het
einde van het voorprogramma.
THE TEXAS RANGERS.
Bioscoop „Harmonie".
Wij kunnen ons begrijpen, dat een zoo
groot regisseur als King Vidor zich aan
getrokken gevoeld heeft eens een film te
maken over de geschiedenis van het dorre,
uitgestrekte prairie-land, dat Texas heet
en op ongeveer 1000 mijl van de Golf van
Mexico ligt. Immers, daar ligt een brokje
ongeschonden land, dat in tegenstelling
met het overige gedeelte van Noord-
Amerika niet in cultuur gebracht is en
waar het leven van de cowboys ten voeten
uit geteekend kan worden en zich derhalve
eveneens uitstekend leent voor een cine
matografisch geheel. De hoofdrollen zijn
bovendien in vertrouwde handen. Namen
als Fred Mac Murray, Jack Oakie, Jean
Parker en George Hayes waarborgen iets
goeds.
En zoo heeft ook King Vidor het gezien.
Hy is het, die thans van deze onherberg
zame streek met haar historische gegevens,
met haar eigen taal, zeden en gewoonten
een rolprent geschapen heeft, die er we
zen mag. Ach, het verhaal zelf is op zich
zelf niet veel anders dan vervaardigd van
hetzelfde recept. Een ruwe cowboy
geschiedenis, waarin men het zoo nauw
niet neemt met een doode meer of minder,
waarin het gaat om een charmant meisje,
dat eerst niet verliefd wil zijn en later zelf
een liefdesverklaring gaat afsteken. Een
verhaal tevens, waarin eenerzijds bandie
ten een staaltje rijkunst te genieten geven,
welke zeer zeker bewondering afdwingt
en anderzijds laat zien, voor welk een ont
zaglijk moeilijke taak de politie staat als
zij moet strijden tegen ondoorgrondelijke
machten.
Kortom, een filmepos welke door de
liefhebbers gezien mag worden, een avond
van ongekende sensatie wordt hier gebo
den en dat is op zijn tyd wel eens prettig.
Het voorprogramma is zeker niet min
der. Naast werkelijk actueel wereldnieuws
in beweegbaren vorm, een geslaagde kleu
renfilm met een allerliefst zingend meisje
en niet te vergeten een prima jazz-filmpje.
HET GEHEIM VAN DEN SCHORPIOEN.
Roxy-theater.
Op het programma van het Roxy-theater
staan deze week feitelijk twee hoofdnum
mers. Na de journaals krijgen we allereerst
een spannende film, waarin de race-auto
een belangrijke rol speelt, te zien. Het is het
bekende gegeven van een race-auto die ver
favoriet is en waarbij tal van naijverige
concurrenten probeeren hun gevaarlijken
tegenstander uit te schakelen. Dat dit op
lang niet altijd moreel geoorloofde wyze ge
schiedt, laat de film ons duidelijk zien, doch
recht en eerlijkheid blijken ten slotte toch
te zegevieren.
Dit wat het eerste hoofdnummer betreft,
spannend in alle opzichten, terwijl ook de
komische noot niet vergeten is. De namen
van Wheeler en Woolsey karakteriseeren al
direct den inhoud van de tweede hoofdfilm,
genaamd „Het geheim van den Schorpioen".
Bert Wheeler en Robert Woolsey zyn hiei
beiden in dienst van een muziek-uitgever
respectievelijk als Johnny en Newton, welke
uitgever het slachtoffer is van chantage-
plegers. Het wordt natuurlijk een spannen
de strijd om de achterhaling van de dade. s
die erin slagen hun slachtoffer, dat op hun
dreigbrieven niet inging, te dooden. Newton,
die een vreemdsoortig apparaat gecon
strueerd heeft dat misdadigers onmiddellijk
de waarheid kan laten spreken, neemt op
zyn manier met zijn vriend Johnny aan het
onderzoek deeL
Tusschen de moordscènes door komt het
hierbij natuurlijk tot de allerdolste situaties,
doch het eind van het lied is dat Newton
met zijn vreemdsoortig apparaat juist dien-
gene als den dader identificeert, waarvan
men het het minst verwachtte.
Aan spanning en sensatie ontbreekt het
deze week in Roxy zeker niet!
DE DRIE MUSKETIERS.
City-Theater.
Wie kent niet den beroemden roman
van Alexander Dumas De Drie Muske
tiers en wie herinnert zich niet een film,
t'ie lang geleden vertoond werd en waarin
als wi> ons goed herinneren Douglas
Fairbanks de rol van d' Artignac vervulde.
Nu is er een andere, een sprekende film
en waarschijnlijk een betere. Zij doet Du
mas' meesterwerk voor ons leven en ver
plaatst ons in een oogenblik naar den
romantischen tijd, toen de Fransche ko
ning met kardinaal Richelieu om de
macht streed. Dat was de tyd der galante
Fransche edelen, der ridders zonder vrees
of blaam, de tijd, dat zoo menig edelman
dienst nam als musketier en als zoodanig
d:el uitmaakte van de lijfwacht van den
koning De jonge d' Artignac, wiens vader
hem alleen maar goed schermen geleerd
heeft, verlaat het ouderlijke kasteel en zijn
verarmden vader, en het afscheid is
ook wat het aantal belangstellenden be-
ongetwijfeld uiterst sober. Hij
rydt op een paard, dat van ouderdom bij
na door zijn beenen zakt, vindt op den
eersten dag van zyn vertrek al avontuur
en blijkt, op het moment, dat een vriend
van zijn vader, kapitein de Treville, heni
als cadet-musketier heeft aangenomen,
drie duels te hebben geaccepteerd. Geluk
kig komt de lijfwacht van den kardinaal
de tweegevechten verstoren en d' Artignac
verzoent zich met zijn tegenstanders, di®
de drie dapperste musketiers van het legi
oen blijken. Men kent natuurlijk het ver
haal en weet dus ook welke spannende
avonturen daarna te wachten zijn, hoe de
koningin in moeilijkheden komt en boe
d Artignac en zijn makkers een levensge-
vaarlijken tocht ondernemen om de dia
manten van Hare Majesteit, welke zü
eenonbewaakt oogenblik aan den verra
derlijken hertog van Buckingham heen
geschonken, terug te brengen vóór be
hoffeest wordt gehouden, waar de komn'j
verwacht, dat zy deze diamanten
dragen.
Wie van schermen en paardrijden houdt,
kan hier zyn hart ophalen, moedige man*
nen, mooie vrouwen, Wein, Weib und
sang maar dan het Fransch wis®**!
en elkaar in deze spannende film at
Vooraf gaat veel binnen- en buited*
11 Isch nieuws, een aardige tweeacter
een verdienstelijke screensong