FLITSEN VAN HET WITTE DOEK. MELDEN DER FILM-REPORTAGE. De Journaal-Operateur in bewogen tijden als deze. Verstandige vrouwen zien er niet oud uit! Hoe Kay Francis er over denkt.... Merle Oberon, Joel Mac Crea en Minam Hopkins in de Samuel Goldwyn productie »These 'hree" (onder den Hollandschen titel „Drie Menschen Miniatuur-filmpjes. v ONZE BIOSCOPEN. Zl u Bernard Kellermann, die in zijn grandio- zen roman „Der Tunnel" bewees, een vèr- zienden blik te hebben, is de eerste ge weest, die wees op den heldenmoed van iilm-opeerateurs bij de uitoefening van hun zoo overeenkomstig beroep, wanneer groote rampen losbreken. De allergrootste dezer rampen is zonder twijfel: de oorlog, die van jaar tot jaar schrikkelijker, om vangrijker, verpletterender wordt en waar mee de menschheid zichzelf is gaan bedrei gen op een vreeselijke wijze. Midden in den brandenden tijd, dien wij beleven, bij oorlog, koloniale oorlog, verove ringsoorlog, burgeroorlog en wat niet al, wenscht deze zelfde menschheid de reportage van de feiten. De klapstoel-fabrikanten bren gen steeds molliger modellen uit, waarin wij behagelijk plaats nemen; vrijwel ieder bioscoop theater biedt geregeld een actueel en goed ge redigeerd filmjournaal en zelfs leveren de laat ste jaren ons speciale journaal-theaters, gansch en al gewijd aan het Nieuws, aan het zoo fel- bewogen, schokkende nieuws, dat over ons wordt uitgestort. Maar dit is slechts één kant van deze zaak. Onze subtiele aandacht voor die plaatjes, le vende beelden, so near and yet so far, zoo levensècht en toch zoo onschuldig, zoo authen tiek en toch zoo onschadelijk voor de belang stellende of verveelde toeschouwers, is niet alles. Dit nieuws moet aan de bron gehaald worden' De camera-men, de filmoperateurs moeten hun hachje wag-n, moeten er opuit naar de voorste linies, moeten het nieuws op sporen, daar waar het te vinden is, moeten elk gevaar, dat zoo menigvuldig en zoo groot is, gaan zoeken. In Abessiniëin het verre Oostenin Spanje... De brandpunten, de vuurhaarden, de kernpunten, de slagvelden, de booze oorden dat is hun terrein en zij tijgen er heen met hun teere en fijnbewerktuigde instrumenten en met hun durf, met hun plichtsgevoel, met hun doodsverachting. Zij staan in de voorste linie. Zij wagen zich, zij stellen zich bloot, zij sluipen naar voren, zij zijn erbijl Het Alcazar wordt opgeblazen en de wereld rondom siddert op haar grondvestenBarri caden worden opgeworpen, troepen rukken opwéér strijden Moren met Iberiërs als verbroken. De directie weet niet, waar de ope rateurs zitten. Maar de filmrollen komen bin nen. Hoe dan ook. En hebben hun missie. Hun invloed. Hun taak. Zij rijpen ons langzaam voor bétere tijden!,,.. voor zooveel eeuwen terug man tegen man, mes tegen mes, het eeuwige treurspel... thans gefilmd, thans geregistreerd door de mechani sche waarachtigheid van de camera. Hierin ligt eensdeels iets onwezenlijks. Wat zijn wij eigenlijk voor menschen, die per „Fox Movietone News" kennisnemen van dood en vernieling elders, die welbehagelijk op een stoel gaan zitten staren naar de schaduwen onzer evennaasten, als zij elkaar den hals af snijden, of vergiftigen met gas? Eensdeels ligt hierin iets afgrijselijks Anderdeels is deze registratie niet zóó cy nisch hls de tijdgenoot zal meenen. Per saldo is het journaal een objectieve spiegel. Het is de geschiedschrijving dezer eeuw. Het is de klare, koude constatatie, de berichtgeving, die de be wuste episode telkenmaal weer reproduceert en ons voor oogen stelt, höè wij zijn. Het is niet zonder invloed. Het is een proces, dat niet zonder gevolg zal kunnen blijven. Het is een goed werk en het opent ons aller oogen voor onszelf. En onbewust van dit vaststaand feit, weinig of niets vermoedend van hun roeping, met de blindheid, die zoo kenmerkend kan zijn voor pioniers, doen de journaal-operateurs hun werk, worden zij weg geschoten achter hun apparaten. De journaal-operateurs hebben het hèrd, heden ten dage! Zij trotseeren ontberingen, arrestaties, lijfsgeweld, levensgevaar. Dikwijls worden zij vermist, zijn zij spoorloos verdwe nen, vindt men hen terug: shellshock-ed, of jammerlijk omgekomen, gesneuveld of ver moord, verminkt, of geestelijk gebroken. Zéker: zij zoeken het gevaar. Zij stellen zich bloot, zij slaan waarschuwingen in den wind, zij overtre den instructies Alles, om beelden te kunnen opvangen in hun camera's, om belichte films te kunnen versturen, om de schim van den oorlog te kunnen laten zien aan het achterland, om te kunnen toonen: zóó is het, dit alles, zóó strijdt men ginds in Spanje, zóó kan het gaan met ons, met U, met ieder Eiken dag melden deze vooruitgeschoven posten, deze mannen in-de-brand'ng hun nieuws. De Italiaan Vallani tijgt met de Insur- genten naar Irun, de Belg De Witt is bij de Regeeringstroepen en weet beelden te filmen, d-e nog nooit op een projectiedoek vielen. Fox Movietone News ontvangt een telegram: „Filmde zoojuist beleg van Madrid", „Filmde val Alcazar", „Filmde opmarsch Talavera" Het contact met deze zwoegers is reeds lan* Bovenstaande actie-opname van het opbla zen van het beroemde Spaansche Alcazar toont duidelijk aan, welke gevaren een film-operateur bloot staat. Rustig, alsof zij geen revolutionnaire bewe ringen ten beste gaf over een der mees aan trekkelijke onderwerpen, vertelt Kay Francis, dat de meeste vrouwen, die probeeren jong te blijven, het meestal op de verkeerde manier zoeken. Zij is een van de vele actrices, die zoo kunnen spreken, omdat zij reeds het bewijs ervan hebben. Kay Francis behoort immers tot de jonge vrouwen van het witte doek en ni-t tot de jonge meisjes. Zij staat hierin niet alleen, er zijn reeds vele stars, die groote zoons en dochters hebben. Mary Pickford, Glo ria Swanson en Billie Burke zijn de levende voorbeelden! Van de mannen noemen wij Les- lie Howard, Eddie Cantor, Warner Baxter, mannen, wier leeftijd men nimmer zou kunnen raden. Vele artisten zien er uit als tien jaar geleden! Maar laten wij tot de vrouwen terug- keeren, zij zien er alle zóó jong uit, dat hun jaren voor het publiek ongelooflijk lijken. Rust, gaat Kay Francis verder, heeft er niets mee te maken. Massage, speciale oefeningen of diëet helpt hier niet! De actrice zelf is het sprekend bewijs, dat men er veel jonger uit kan zien, dan men in werkelijkheid is. Zij had al jong een verantwoordelijke functie als secretaresse, en maakte hierdoor vele reizen. Het filmspelen is ook geen gemakkelijk baan tje en het is geen zeldzaamheid wanneer zij twaalf u»ir achter elkaar in de studio werkt. Maar maakt u eens een lijst op van de vrou wen uit uw naaste omgeving, die er jong uit zien, en bekijk dan eens nauwkeurig het resul taat! Dan eerst zult u bemerken, dat elke vrouw, die er jong uitziet, iets te doen heeft. En wonderbaarlijk genoeg, is dit zoo! Het is een ouderwetsch bakerpraatje dat al leen vrouwen van standing en rijkdom, die tijd en geld hebben om zich aan massages, diëet en schoonheidsmiddeltjes te wijden, het geheim om jong te blijven bezitten. Niets is minder waar. De eerste wet om jong te blijvei is „wees actief". Wat men ook doet, hetzij men filmt, tooneel speelt, zingt, schrijft, de huis houding doet of kantoorwerk verricht, er is slechts één oplossing: „werk!" Dan komt er nog iets bij, dat wij niet moe ten vergeten; werkt niet alleen, maar probeert er ook plezier in te hebben. Het is fataal om zich te ergeren en zich kwaad te maken, wanneer men dingen doet, die men niet prettig vindt. Zelf kan Kay Francis zich nog heel goed herinneren, dat zij wel eens een rol moest vertolken, waarin zij niet het minste plezier had. Zij werd dan 's morgens wakker en had zelfs geen zin om op te staan. Zij verloor haar enthousiasme en al haar energie. Zij voelde zich oud, waarschijnlijk zag zij er dien dag dan ook ouder uit. Het is nu eenmaal onvermijdelijk in het leven, dat men voor dingen komt te staan, die men minder prettig vindt. Maar probeer er dan het goede van in te zien, doe ze zoo goed en zoo vlug mogelijk en probeer je goede hu meur er bij te behouden. Door deze manier van denken kreeg Kay steeds weer het zekere gevoel van haar jeugd terug. Zij kreeg weer plezier in zichzelf. En dèt is de tweede belang rijke wet: „Wees gelukkig". De menschen we ten echter niet, dat het geheim van de jeugd zoo eenvoudig en zoo gemakkelijk bereikbaar Toen ik mijn eerste baantje kreeg, ging Kay Francis verder, was dit werkelijk een sensatie voor mij. En elke nieuwe baan, die ik daarna had, was steeds wéér een sensatie voor mij. Ik heb altijd hard gewerkt, omdat dit mijn leven vulde. Maar zij staat hierin niet alleen. Mary Pick ford kwam reeds als kind bij de film, en werd later, toen zij star was, zakenvrouw, terwijl zij nu aan het hoofd staat van een belangrijke filmonderneming. Zij behoort ook tot die vrou wen, die moeilijke en verantwoordelijke be trekkingen bekleed hebben. Mary, die juist weer opnieuw in het huwelijk is getreden met den tien jaar jongeren Buddy Rogers, ziet er jonger uit dan haar man. Deze rolprent blijkt/ een reeds door haar onderwerp niet alledaagsche film, die echter vooral opmer kelijk is, door de voor treffelijke wijze, waar op zij door William Wyler geregisseerd en door alle acteurs, zon der uitzondering. ge. speeld wordtMirj am Hopkins en Merle Oberon spelen de rol len der onderwijzeres sen en vooral Merle Oberon onderscheidt zich hier opnieuw als een actrice, die ook in het ernstige genre prachtige mogelijkhe den heeft. Huivering wekkend van „echt heid" is de film echter in Bonita Granville, die de rol van het my- thomane kind speelt; elke gedachte van ge regisseerd worden, en aan spel verdwijnt, bij tegenover de uitbarstingen van deze perversen kinderaard, die van de film zooveel dichterbij gebracht kan worden dan op het Merle Oberon, Joêl Mac Crea en Miriam Hopkins. den toeschouwer door de middelen tooneel mogelijk is. De regisseur William Wyler, die „These Three" met veel talent heeft gemaakt, betoont zich een zeer respectable kunstenaar, die van het knappe scenario een heel goed gebruik weet te makenMen kan dus zeker spreken van een knap gecompo neerd en harmonisch geheel. Het schoone Engelsche landschap en meer mooi camerawerk maken deze filnj tot een zeer geslaagdeHet fijngevoelige, ontroerende spel van de meisjes Karen en Martha en van den dokter, de typeering van de dwaze en vulgaire tante en de creatie van 't kind Mary Tilford, maakten de vertooning in hooge mate boeiend.... Zoo is het een film geworden, die door den goeden opzet en het goede spel van het begin tot het einde boeide. Gloria Swanson is jarenlang di ster geweest, zij heeft geproduceerd en de hoofdrol in eigen films vertolkt. Zij was, evenals Carole Lom bard, Joan Crawford, Marion Davies, allen be kende mooie vrouwen, van haar prilste jeugd af werkzaam. Wij vroegen Kay Francis of zij veel rust noodig had en wat zij voor ontspanning deed Zij lachte en zeide: Uitrusten? Daarin heb ik geen liefhebberij! Als ik vrij ben, doe ik aan alle soorten sport, zooals zwemmen, tennissen en paardrijden; ook ga ik graag rustig in 'n hoek zitten met een mooi boek. Alle belangrijke films en tooneelstukken ga ik zien, omdat ik mij dan niet alleen ontspan, maar omdat ik daarvan ook leer. Wel vind ik het een ver- eischte om den dag goed in te deelen, want bovenal moet één ding vermeden worden: ver veling. En dat is iets, dat alle sterren begrepen hebben. Alle filmsterren houden er bij hun filmwerk hun eigen liefhebberijen op na, waar op zij zich met hart en ziel toeleggen. De een verzamelt, een ander schrijft of bemoeit zich met het huishouden. Ook zijn radio-uitzendingen een welkome afleiding. Maar nu moeten de huisvrouwen niet denken, dat hun huishoudelijke bezigheden hieronder niet vallen. Integendeel, zij hebben het zelfs heel wat gemakkelijker wat de eeuwi ge jeugd betreft. Verstandige vrouwen blijven jong, omdat zij zoo verstandig zijn haar leven te veraangenamen en het huishouden als een genoegen te beschouwen, waarbij nog komt, dat zij er steeds een mouw aan weten te pas sen om uit te gaan en haar sociale plichten te vervullen. Daarvan heeft men de grootste vol doening. Verstandige vrouwen zijn gelukkige, bezige vrouwen. Deze vrouwen worden niet oud, om dat zij geen tijd hebben oud te worden! Peter Lorre bij Fox. Peter Lorre, de zoo merkwaardige ver tolker van tal van duistere misdadigers- figuren, is geëngageerd door de 20th Cen- tury-Fox, om met Brian Donlevy een hoofdrol te spelen in: „Crack-Up". Gary Cooper als Marco Polo, Samuel Goldwyn en Douglas Fairbanks Sr. annonceeren, dat zy gezamenlijk de film „De avonturen van Marco Polo" zul len gaan maken, met Gary Cooper in de hoofdrol. De film, die geschat wordt op IK millioen dollar, gaat begin Januari in productie. Teneinde het leven van den beroemden ontdekkingsreiziger zoo interessant moge lijk te verfilmen, gaat Fairbanks Sr. bin nenkort met eenige camera-men naer China om daar de noodige atmosfeer opnamen te maken. Het is de eerste maal, dat Fairbanks Sr. zich occupeert met een film, waarin hij zelf niet meespeelt. Leslie Howard en Olivia de Havilland in „Love Derby". Leslie Howard en Oliva de Havilland zullen waarschijnlijk de hoofdrollen ver tolken in „Love Derby", een film. welM i onder regie van Joe May in de Warner studio's zal worden vervaardigd. tl iWi i Leslie Howard ALLOTRIA. V ic toria-theate r Allotria vreemdsoortige bezigheden. In derdaad, die zijn het, welke in deze film te aanschouwen worden gegeven. Maar dit al les is weer samen te vatten in: een spel van trouw en ontrouw, met een zeer bevredi gend slot, een einde, waarbij de man en de vrouw tusschen wie een breuk dreigde tengevolge van een speelsche gedachte *ran haar om zich voor een vriendin van de vrouw des huizes voor te doen weer tot elkaar komen, de werkelijke vriendin haar innigen wensch vervuld ziet en bovendien nog een andere verloving tot stand komt. Rondom dit alles ontwikkelt zich een heele reeks dwaze verwikkelingen en dolle s.tua- ties, waarvan wij geen poging zullen doen om ze over te vertellen. Maar dit kunnen we wel zeggen: het is een zeer vermakelijke film, die herhaaldelijk aanleiding geeft tot een heerlijke lachbui en bovendien doet ge nieten van zang en muziek, van mooie in terieurs en costuums en een autorace in Monaco om den grooten prijs van Frankrijk. De beide journaals binnen- en buiten land geven vele kieken van belangrijke gebeurtenissen, die de aandacht trekken, o.a. het vertrek der oorlogsbodems uit den Hel der, de overstrooming in Japan, de burger oorlog in Spanje en de groote staking in Amerika. Het rugbyspel wordt bij gewone en vertraagde opnamen uitgelegd, waarbij o.a. wordt medegedeeld, dat het als een voorlooper van het voetbalspel moet wor den beschouwd en reeds beoefend werd in den tyd van den Romeinschen keizer Augus- tinus. Een aardige rolprent, waarin onder scheidene film-debutanten optreden is het einde van het voorprogramma. THE TEXAS RANGERS. Bioscoop „Harmonie". Wij kunnen ons begrijpen, dat een zoo groot regisseur als King Vidor zich aan getrokken gevoeld heeft eens een film te maken over de geschiedenis van het dorre, uitgestrekte prairie-land, dat Texas heet en op ongeveer 1000 mijl van de Golf van Mexico ligt. Immers, daar ligt een brokje ongeschonden land, dat in tegenstelling met het overige gedeelte van Noord- Amerika niet in cultuur gebracht is en waar het leven van de cowboys ten voeten uit geteekend kan worden en zich derhalve eveneens uitstekend leent voor een cine matografisch geheel. De hoofdrollen zijn bovendien in vertrouwde handen. Namen als Fred Mac Murray, Jack Oakie, Jean Parker en George Hayes waarborgen iets goeds. En zoo heeft ook King Vidor het gezien. Hy is het, die thans van deze onherberg zame streek met haar historische gegevens, met haar eigen taal, zeden en gewoonten een rolprent geschapen heeft, die er we zen mag. Ach, het verhaal zelf is op zich zelf niet veel anders dan vervaardigd van hetzelfde recept. Een ruwe cowboy geschiedenis, waarin men het zoo nauw niet neemt met een doode meer of minder, waarin het gaat om een charmant meisje, dat eerst niet verliefd wil zijn en later zelf een liefdesverklaring gaat afsteken. Een verhaal tevens, waarin eenerzijds bandie ten een staaltje rijkunst te genieten geven, welke zeer zeker bewondering afdwingt en anderzijds laat zien, voor welk een ont zaglijk moeilijke taak de politie staat als zij moet strijden tegen ondoorgrondelijke machten. Kortom, een filmepos welke door de liefhebbers gezien mag worden, een avond van ongekende sensatie wordt hier gebo den en dat is op zijn tyd wel eens prettig. Het voorprogramma is zeker niet min der. Naast werkelijk actueel wereldnieuws in beweegbaren vorm, een geslaagde kleu renfilm met een allerliefst zingend meisje en niet te vergeten een prima jazz-filmpje. HET GEHEIM VAN DEN SCHORPIOEN. Roxy-theater. Op het programma van het Roxy-theater staan deze week feitelijk twee hoofdnum mers. Na de journaals krijgen we allereerst een spannende film, waarin de race-auto een belangrijke rol speelt, te zien. Het is het bekende gegeven van een race-auto die ver favoriet is en waarbij tal van naijverige concurrenten probeeren hun gevaarlijken tegenstander uit te schakelen. Dat dit op lang niet altijd moreel geoorloofde wyze ge schiedt, laat de film ons duidelijk zien, doch recht en eerlijkheid blijken ten slotte toch te zegevieren. Dit wat het eerste hoofdnummer betreft, spannend in alle opzichten, terwijl ook de komische noot niet vergeten is. De namen van Wheeler en Woolsey karakteriseeren al direct den inhoud van de tweede hoofdfilm, genaamd „Het geheim van den Schorpioen". Bert Wheeler en Robert Woolsey zyn hiei beiden in dienst van een muziek-uitgever respectievelijk als Johnny en Newton, welke uitgever het slachtoffer is van chantage- plegers. Het wordt natuurlijk een spannen de strijd om de achterhaling van de dade. s die erin slagen hun slachtoffer, dat op hun dreigbrieven niet inging, te dooden. Newton, die een vreemdsoortig apparaat gecon strueerd heeft dat misdadigers onmiddellijk de waarheid kan laten spreken, neemt op zyn manier met zijn vriend Johnny aan het onderzoek deeL Tusschen de moordscènes door komt het hierbij natuurlijk tot de allerdolste situaties, doch het eind van het lied is dat Newton met zijn vreemdsoortig apparaat juist dien- gene als den dader identificeert, waarvan men het het minst verwachtte. Aan spanning en sensatie ontbreekt het deze week in Roxy zeker niet! DE DRIE MUSKETIERS. City-Theater. Wie kent niet den beroemden roman van Alexander Dumas De Drie Muske tiers en wie herinnert zich niet een film, t'ie lang geleden vertoond werd en waarin als wi> ons goed herinneren Douglas Fairbanks de rol van d' Artignac vervulde. Nu is er een andere, een sprekende film en waarschijnlijk een betere. Zij doet Du mas' meesterwerk voor ons leven en ver plaatst ons in een oogenblik naar den romantischen tijd, toen de Fransche ko ning met kardinaal Richelieu om de macht streed. Dat was de tyd der galante Fransche edelen, der ridders zonder vrees of blaam, de tijd, dat zoo menig edelman dienst nam als musketier en als zoodanig d:el uitmaakte van de lijfwacht van den koning De jonge d' Artignac, wiens vader hem alleen maar goed schermen geleerd heeft, verlaat het ouderlijke kasteel en zijn verarmden vader, en het afscheid is ook wat het aantal belangstellenden be- ongetwijfeld uiterst sober. Hij rydt op een paard, dat van ouderdom bij na door zijn beenen zakt, vindt op den eersten dag van zyn vertrek al avontuur en blijkt, op het moment, dat een vriend van zijn vader, kapitein de Treville, heni als cadet-musketier heeft aangenomen, drie duels te hebben geaccepteerd. Geluk kig komt de lijfwacht van den kardinaal de tweegevechten verstoren en d' Artignac verzoent zich met zijn tegenstanders, di® de drie dapperste musketiers van het legi oen blijken. Men kent natuurlijk het ver haal en weet dus ook welke spannende avonturen daarna te wachten zijn, hoe de koningin in moeilijkheden komt en boe d Artignac en zijn makkers een levensge- vaarlijken tocht ondernemen om de dia manten van Hare Majesteit, welke zü eenonbewaakt oogenblik aan den verra derlijken hertog van Buckingham heen geschonken, terug te brengen vóór be hoffeest wordt gehouden, waar de komn'j verwacht, dat zy deze diamanten dragen. Wie van schermen en paardrijden houdt, kan hier zyn hart ophalen, moedige man* nen, mooie vrouwen, Wein, Weib und sang maar dan het Fransch wis®**! en elkaar in deze spannende film at Vooraf gaat veel binnen- en buited* 11 Isch nieuws, een aardige tweeacter een verdienstelijke screensong

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1937 | | pagina 16