KAAS
BEKEND
reeds
1
jaren ALGEMEEN BEKEND.
MAISON DE BOER Scharloo 13
H. H. WILLERS VY/ITTF WFFK EXIR1 AANBIEDING Tafellakens - Servetten - Handdoeken - LAKENS - SLOOPEN
Goed zoo! Paaschhaas!
Hoestpillen
GETUIGENIS-AVOND
JAN
voor
METZ
1e soort ZEEMLEER
voedt li i>oed!
AFSLAG
KI. BESSE.
Maak gezonde boterhammen, Moeder!
Waar belanden de meubelen met hout- en crinluis?
Vreemde opkopers brengen deze onder de een of
andere vorm op provinciale publieke verkopingen.
Verkoop geschiedt zonder actie of rafactie.
COR KLINKERI'S BOEK
Dr.E. HOEKSTRA'^
BEHANGSELPAPIER.
THEO GROOTHUIZEN
Rijdt veilig.
Dus per Singer-Tax
Tel. 2.2.3.2.
HUIS en ERF te Alkmaar,
PRIJSVRAAG Een pracht Clubfauteuil ter waarde van 100 gulden
COUPONS GRATIS GEKNIPT.
Seuittelon
HET HUIS
MYSTERIES
VERDRONKENOORD 117III W ^LilX Extra gelegenheid voor bijvulling v. d. Linnenkast en aanschaffing van een Huwelijks Uitzet.
ALTIJD WELKOM!
KALFSVLEESCH
p. pond
STUKJES 35
LAPPEN 30
GEHAKT 25
KLUIVEN m. dik vleesch 20
4 pond GEHAKT 100
3 STUKJES 100
3 LAPPEN 90
Houttil 58. Telef. 2586.
Spaart plaatjes
voor onze albums.
De Paaschhaas h druk m
de weer geweest. En met
succes! Een vijftal nieuwe
DROSTE Paascheitjes zijn
weder aan de reeds bestaan
de toegevoegd. Het zijn de
BERNINA- - NOVELLA-
ROMORA- - HAZELNOOT-
en ROOM-KOFFIE EITJES.
40 ct. per ons. Elk Paasch-
eitje van Droste is een lek
kernij op zichzelf.
Geei ons Uv
Beddengoed in Reparatie.
Wij maken dit in één dag weer als
nieuw. Laat Uw loodzwaar veeren
bed 3deelig maken. Wij geven U
vooruit advies en de kosten op.
POORTER's Beddenmagazijn
Alleen Mient. Tel. 3452.
MODI KNK DANSEN 1937
geb. f 1.25, alom b. d. boekhandel
en kiosken. Giro
zijn sUjmoplossend, dooden de
ziektekiemen en genezen de
ontstoken slijmvliezen.
Verkrijgbaar bij Apothekers
en Drogisten
a f 1.55 per ileschje
van 250 pillen.
Voor engros:
Mij. HOEKSTRA,
Heerengracht 33, - A'dam.
ZendtU op aanvrage gratis brochure.
VRIJZINNIG CHRISTELIJKE JONGEREN BOND.
VOOR GEESTELIJKE VRIJHEID
op Donderdag 4 Maart 1937 in de Luthersche Kerk,
Oudegracht, hoek Baangracht te Alkmaar.
OPENING: Ds. F. W. Rappold, Alkmaar.
SPREKERS: A. J. van Leusen, Arts, IJmuiden.
Ir. K. Kooy, AMSTERDAM. I. de Graaf, Utrecht.
SLUITING: Ds. W. D. M. Baar, Alkmaar.
Aanvang 20 uur. Entrée f 0.20
rècl.mebo.kj*.
103. Tel. 3463.
lieilooërdjjk 38 staat in bod
op f 2100.perc. weiland groot
94 aren 79 c.A. op f 1750.perc.
bouwland groot 1.17.55 H.A. op
f 1800.en buis en erf te
Heiloo, Stationsweg 97 op f 2900.
Afslag en comb. Zaterdag 6 Maart
1937, 's morgens om 11 uur (aanv.
12 uur) in café Wed. HOUDIJKER,
Ritsevoort.
Notaris G. A. VERKADE.
GRATIS
Ziet voor de ramen van de fabriek.
Waarom blijft de boom aan de ingang van de Lindegracht door
de overheid gehandhaafd, tot last van de Meubelfabriek
wEIK. EN LINDEN", Lindegracht 1016, Alkmaar, terwijl juist
_jznzzzzivele, niet in de weg staande bomen, geveld worden
ZZZZ HU Vóór 15 Maart Uw definitie zenden aan Eik en Linden.
NBiBHBHi De beste en meest juiste omschrijving, met reden, ontvangt het geschenk.
De monsterzalen zijn vrij te bezichtigen.
DAGBLAD-RECLAME DE BESTE RECLAME
Coupon toof rok vanaf t 2.70.
v n japon 3.75.
mantel 7.—.
complet,, 7.75.
Prima stof en coupe verzekerd.
Vraagt onze Kous van f 0.75, Ijzeraterk,
Zorg, dat er altijd Kaas op
tafel staat... Lekkere Hol-
landsche Kaas om dubbel-
gezonde boterhammen te
maken. Boterhammen van
Mèlkbrood (want Mèlk-
brood is zoo gezond!) met
kaas erop! Kaas geeft kracht,
kaas geeft gezondheid!
Vraag Uw leverancier om
het Zuivelreceptenboekje
„Voedt U goed voor weinig
geld!" Dat leert U, hoe
U met Kaas de heerlijkste
(en goedkoopste!) gerech
ten en schotels kunt klaar
maken. U kunt het gratis
krijgen.
DER
Uit het Engelsch door H. A. C.S,
20)
Het was reeds morgen, toen ik met een
schok wakker werd, in de overtuiging, dal
ik ergens, vlakbij, het geblaf van een hond
gehoord had. Het was echter opgehouden
op het oogenblik, dat ik klaar wakker
was, en ik hoorde het niet meer. Het was
een warme, rustige zomermorgen, voor dal
uur te warm, maar aangenaam en kalm.
Het vreeselijke, dat gebeurd was, was, op
ongelooflijke wijze, uit mijn bewustzijn
verdwenen.
Ik haastte mij nogal, met kleeden. Mijn
vrees van den vorigen avond leek onwer
kelijk, daar ik de deur opendeed, en de
hall daar vredig en vol zonneschijn vóór
mij lag. Adela's deur was op slot, en zij gaf
geen antwoord, toen ik klopte, en dus ging
ik rustig verder; het was goed haar zoo
lang mogelijk te laten slapen. Boven was
niemand te zien, alleen Florrie ontmoette
ik, in de hall beneden. Haar groene kamer
japon was helder en frisch, zooals altijd,
maar haar muts was uit haar fatsoen, en
m zei me, nogal knorrig, goedenmorgen. Ik
bleef een oogenblik in de open deur staan,
herinner ik mij, om, door het portaal heen,
naar het bekoorlijke zonnige grasveld te
kijken. Toen ik mij omdraaide, was zij op
eens opgehouden een tafel af te stoffen, en
keek gespannen naar mij, over haar schou
der heen. Zij sloeg dadelijk haar oogen
neer en begon heftig met den stoffer te
werken, en toen ik zei: „Een mooie mor
gen", mompelde zij iets onverstaanbaars, en
ging de bibliotheek binnen.
Ik liep de hall door. Toen ik bij de deur
van de eetkamer was, was er iets, dat mij
deed omdraaien. Het meisje stond half bin
nen, half buiten de bibliotheek, en keek
naar mij. Zij verdween, maar niet voordat
ik een vreemden vijandigen blik van haar
had opgevangen. Het bracht mij eenigszins
in de war, het leek, of zij mij van het een
of ander beschuldigde.
Evelyn zat achter het groote zilveren
koffie-servies. Blijkbaar was zij 's nachts
niet naar huis gegaan, want zij had nog
die lichte zomerjurk aan van den vorigen
middag, een gebloemde neteldoeksche. Ze
zag er daarin te vroolijk uit, wat op dat
oogenblik niet paste, wat vooral ook uit
kwam, toen Janice, een paar minuten later
dan ik, in een helder witte linnen morgen
japon binnenkwam.
„Goeden morgen, zuster Keate", zei Eve
lyn. „Er is nog niemand anders, maar wij
kunnen Emmeline het ontbijt wel laten
brengen. We hoeven niet te wachten. Hi-
lary en ik bleven vannacht hier, weet u".
Zakelijk, rustig, practisch. Uit Evelyn's
manier van doen zou men nooit hebben
kunnen vermoeden, dat er iets ongewoons
gebeurd was. Haar gouden haar glansde, en
zat netjes, zij hield haar schouders rechtop,
haar donkere blauwe oogen keken rustig en
onverschillig, en alleen de donkere kringen
er omheen lieten zien, dat het, zooals ook
wel moest, een nacht van angst geweest
was. Haar evenwichtigheid dwong mijn be
wondering af, ofschoon ik vermoed, dat
deze niet zoozeer te danken was aan moed
als wel aan een zeker gemis van tempera
ment; een eigenschap, welke alleen oog
doet hebben voor de practische, materieele
kanten van een probleem. Zij zou zichzelf
nooit lastig vallen met twijfel of berouw
of vrees. Zij bekommerde zich alleen om
haarzelf, op een egoïste manier.
Haar bruine hand was heel rustig, toen
zij de bel aanraakte en haar stem klonk
helder, toen zij Emmeline vroeg om het
ontbijt te brengen. Zij was bezig, voor mij
koffie in te schenken, toen Janice binnen
kwam.
„O, kind, ik verwachtte jou niet zóó vroeg
beneden. Hier, ga hier zitten. Ik wilde jou
niet van je plaats achter het koffieblad
verdringen".
„Nee, nee, blijf zitten". Janice ging, ver
moeid, op haar gewone plaats zitten. „Goe
denmorgen, zuster Keate. Komt Adela niet
beneden ontbijten, Evelyn?"
„Zij schijnt nog te slapen", gaf Evelyn
ten antwoord, terwijl zij mij mijn koffie
gaf. „Dat is wel goed. Zij zag er gister
avond slecht uit. Adela is niet meer zoo
jong als wij".
„Dank je". Janice nam haar kop, dronk
wat van de koffie, en begon er een beetje
minder uitgeput uit te zien. Haar blik was
door en door vermoeid, maar overigens was
haar gezicht tamelijk koel en strak. Ik kon
niets ontdekken van den hartstocht, die te
lezen was in haar brief, van den gevoeli-
gen en bewusten blik, die aan haar gelaat
een zoo afgematte en tragische schoonheid
gegeven had, gisteravond, toen zij van Al
len wegging, terwijl hij daar in de hall
stond, en er uitzag, alsof met haar zijn
hart en al zijn hoop de trap op verdween.
Zij was vanmorgen niet mooi; ik denk, dat
zij al haar gedachten onderdrukte.
„Heb je kunnen slapen?" vroeg Evelyn.
„Nee", zei Janice kortaf. „Waar is Hila-
ry?"
„Hij ging naar huis om zich te scheren,
en andere kleeren aan te doen. Hij zal wel
heel gauw weer hier zijn. Allen komt met
hem mee. Ik dacht, dat wij toch maar hier
samen moesten ontbijten. Dr. Bouligny zei,
dat hij aankomen zou, om ons over de lijk
schouwing te vertellen wanneer die
plaats moet vinden, en al het andere. Dave
slaapt ook lang".
„Ja".
Vlugge voetstappen door de hall kondig
den Hilary's komst aan. Hij was, zooals ge
woonlijk, onberispelijk; zijn dunne haai
was met zorg gekamd, zóó, dat er van ge
maakt was, wat er van te maken was;
zijn das was keurig gestrikt, zijn lichte pak
zag er uit, of het pas van den kleermaker
kwam, zijn gezicht was frisch geschoren, en
gepoederd. Maar de nacht was niet gunstig
voor hem geweest; zijn oogen waren opge
zet en rood door tekort aan slaap, en er
hingen zware zakken onder; zijn geheele
gezicht zag er uit, of het afgezakt was en
zijn rose kleur verloren had, en zijn han
den waren verre van rustig, toen hij een
stoel wegtrok en zijn servet opnam en de
kop koffie aanpakte, die Evelyn hem toe
reikte.
„Goedenmorgen, Janice. Zuster Keate. Er
is post voor jou, op het tafeltje in de hall,
Evelyn. Dank je, geen room".
„Waar is Allen?" vroeg Evelyn.
„Hij komt. Reed met mij mee. Hij is uit
gestapt, om met Strove te praten".
„Strove? Zóó vroeg!"
Hilary knikte, min of meer grimmig.
„Hij was op het grasveld was aan het
kijken onder de ramen van de biblotheek.
Ik weet niet, wat hij verwacht te zullen
vinden. Misschien afdrukken van voetstap
pen. Daar is Allen. Ik wil nog wel een kop
koffie, Evelyn".
Bij Allen was er minder dan bij een van
ons iets te zien van de emoties der laatste
vierentwintig uren. Maar zelfs hij zag er
strak en moe uit, alsof hij niet geslapen
had. Hij zat naast Evelyn en dwong zich,
niet naar Janice te kijken, nadat hü ons
rustig goedenmorgen gezegd had.
„Wat had Strove te vertellen?" vroeg
Hilary.
Allen haalde zijn schouders op.
„Niets. Maar wat denk je, dat hij bij zich
had? Een vergrootglas".
Hilary lachte even.
„Hij zal daar niet veel mee opschieten.
Het is werkelijk goed, dat jij en Dave gis
teren samen den geheelen middag aan het
visschien waart, Allen. Kun je iemand be
denken, die jullie gezien heeft? Dat zou
afdoende zijn. Dan en ik zullen het niet zoo
erg gemakkelijk hebben met die lijk
schouw".
(Wordt vervolgd.)
