JUmiiieuuys
Bescherming der democratie in Luxemburg
DE INSTORTING VAN DE STEENENBRUG.
Uit deze foto, vlak na het gebeurde genomen, blijkt met welk een kracht het water de
drooggepompte Mient binnenstroomde.
Men ziet duidelijk, in welk een benarde positie de twee geparkeerde auto's geraakt
waren. Deze werden in den loop van den middag opgevijzeld, terwijl later de geheele
omgeving werd afgezet. - In het geheel verdween ongeveer 8 a 9 kubieke meter
metselwerk in de diepte. (Zie voor verdere bijzonderheden onder „Stad en Omgeving".)
HET WATER WAST.
De IJssel en Berkel zijn weer flink aan
het wassen. In het laatste etmaal steeg de
IJssel 26 c.m., zoodat de stand vanochtend
6 M. 85 -j- N. A. P. was. Verwacht wordt
dat morgen de stand 7 M. zal zijn.
De Uiterwaarden staan voor een groot
deel onder. Ook aan den lagen loswal langs
de IJssel stroomt het water. In Cortenoever
en Steenderen staan vele weiden blank en
men heeft het vee naar huis moeten halen.
De Dierenscheweg te Steenderen is onder-
geloopen, zoodat de overtocht alleen per
roeiboot mogelijk is. De pont aan het Brok-
horsterveer kan haar werk eveneens niet
verrichten.
KAPPERSPATROONS VEREENIGEN
ZICH.
Landelijke vereeniging opgericht.
In een te 's-Gravenhage gehouden verga
dering hebben verschillende samenwerken
de kappersorganisaties het initatief genomen
tot het oprichten van een landelijke ver
eeniging ter behartiging der belangen van
kappers, schoonheidsspecialisten en kappers-
parfumeriehandelaren.
Het voorloopig hoofdbestuur werd als
volgt samengesteld: G. J. J. H. Wenderich,
voorzitter; T. Hollinga, vice-voorzitter
(Hiaagsche Marcelclub); H. J. Hurkmans
(Rotterdamsche Kapperspatroonsvereeni-
De communistische
De socialisten zonder leider!
(Eigen correspondentie).
De rechtsche partij en de liberaal-radikale
partij, die samen de Luxemburger coalitie-
regeering vormen, zijn het eindelijk eens
geworden over den tekst voor een wetsont
werp tot bescherming der sociale en politie
ke orde. Dit meerderheidsontwerp heeft ech
ter een geheel onverwacht gevolg gehad:
René Blum, de voorzitter der socialistische
partij en leider der oppositie in het parle
ment, heeft plotseling voor beide functies
bedankt!
De tekst, waarop de Kamermeerderheid
het eens geworden is, begint met in Art. 1
kort en goed te verklaren: De communisti
sche partij is ontbonden.
Vervolgens behelst hij, dat de minister
raad, op voorstel van den minister van justi
tie, en na voorafgegaan rechterlijk onder
zoek, alle vereenigingen of feitelijke volks-
groepeeringen zal ontbinden die, hoe dan
ook, een gewelddadige verandering of terzij
destelling van de grondwet beoogen, de vrije
werking der grondwettelijke instellingen be
dreigen of de vorming van gewapende of pa
ramilitaire organisaties ten doel hebben.
Van zulk een besluit tot gedwongen ont
binding zal, wien het treft, beroep open
staan op den Raad van State, afd. geschillen
van bestuur. Gevolg eener gedwongen ont
binding zal zijn, dat de vertegenwoordigers
van deze partij in parlement of gemeente
raad automatisch van hun zetel vervallen
verklaard zullen zijn; bij wijze van over
gangsbepaling is echter gesteld, dat zulks
voor de zittende gemeenteraadsleden niet
het geval zal zijn. En in de volksvertegen
woordiging zit geen communist; wel is er
voor enkele jaren een gekozen, maar de
Kamer, die daar te lande in zulke zaken
souverein is, heeft hem doodeenvoudig als
ongrondwettig man niet toegelaten.
De tengevolge van het onderhavige wets
ontwerp vrijkomende zetels zullen, overeen
komstig de kieswet, den legalen partijen toe
vallen. Met verlies van burgerrechten en
straffen tot 5 jaar gevangenis en 10.000 fr.
boete bedreigt het wetsontwerp dengene, die
probeert een ontbonden partij weer op te
richten of tot een verboden partij toetreedt.
De coalitiepartijen noemen dit een wets
ontwerp tot bescherming der democratie;
de oppositie spreekt slechts van een „muil-
korfwet".
ging); H. Leyger (Rotterdamsche Kappers-
patroonsvereeniging)N. E. v. d. Laaken
(Association Internationale des Maitres
Coiffeurs de Dames); H. Zeldenrust (Asso
ciation Internationale des Maitres Coiffeurs
de Dames); J. H. Heusschen (Haagsche Mar
celclub); P. Leferink (Dordrechtsche Kap-
perspatroonsvereeniging)G. van Dooren
(Dordrechtsche Kapperspatroonsvereeni-
ging).
Het secretai'iaat is voorloopig gevestigd
Mauritskade 33b, 's-Gravenhage.
ZOMERPOSTZEGELS 1937.
Dè directeur-generaal van de Volksgezond
heid heeft Dnsdag in het gebouw van den
Gezondheidsraad te 's-Gravenhage het Cen
trale propaganda-comité voor de Zomerpost-
zegels 1937 geïnstalleerd.
Dit comité, waarvan dr. N. M. Josephus
Jitta als voorzitter en dr. J. B. F. van Gils
als secretaris zullen optreden, is samenge
steld uit een aantal leden, gekozen uit de
kringen, welke bij de uitgave van de zomer-
postzegels van dit jaar het meest belang
hebben.
De postzegels zullen de beeltenissen dra
gen van Joost van den Vondel, Anthon'e
van Leeuwenhoek, Franciscus de le Boe Syl.-
vius en Jacob Maris.
De zetel van het comité is gevestigd te
's-Gravenhage, Riouwstraat 7.
partij is ontbonden.
Laatstgenoemde stelde dezer dagen Ne
derland ten voorbeeld. In het (s.d.) „Escher
Tageblatt" kon men n.1. in vette letters het
volgende lezen: „Holland is trouw aan de
Grondwet! Ook daar wil de klerikale _n
anti-marxistische regeering een wet tot be
scherming der politieke orde. Zij wil er n.1.
de leden der vertegenwooi-digende licha
men, die in of buiten die lichamen een ille
gale richting voorstaan, van hun mandaat
vervallen verklaard zien. Maar, in tegen
stelling tot Luxemburgs klerikaal-liberale
regeering beseft die in Holland, dat zulks
een grondwetswijziging is, en ofschoon er
weinig kans is, dat de nieuwe Kamer met
de vereischte 2/3 meerderheid het ontwerp
zal aannemen, toch heeft de aan de grond
wet trouwe Nederlandsche regeering er nim
mer aan gedacht haar politiek beschermings
wetje door haar gewone parlementaire meer-
derheid te laten aannemen".
Luttele dagen later diende René Blum bij
de Kamer waarvan hij tweede voorzitter
was zijn ontslagname in. Tevens bedank
te hij als voorzitter der sociaal-democrati
sche partij en als lid van den gemeenteraad
van stad-Luxemburg. Niet, omdat hij vóór
het „muilkorf-wetje" zou zijn. Integendeel!
Maar toch wel in verband met den strijd te
gen dit wetsontwerp. Hierdoor is namelijk
het toenemende verschil van inzicht tus-
schen de politieke leiding der partij en hei
vak vereen igingsleiderschap acuut geworden.
Blum, advocaat, intellectueel, voorstander
der volksfrontgedachte, vrij denkei*, trok na
melijk den laatsten tijd met de communis
ten samen den boer op om protestvergade
ringen tegen de „muilkorfwet" te houden.
Zijn eigen partij-orgaan desavoueerde dit, en
in het orgaan der vakvereenigingen „De
Proletariër" ging de Vakverbonden voorzit
ter P. Krier heftig tegen den, smalend „ad
vocaat" genoemden, partijvoorzitter te keer:
Krier stelde den eisch, dat alle actie tegen
de wet in handen der vakverbonden gelegd
zou worden.
In arren moede deze strijd tusschen po
litieke leiding en vakverbonden woedde on
dergronds reeds lang heeft mr. Blum er
nu het bijltje bij neer gelegd. Hij was een
politicus van groote en breede bekwaam
heid; na den oorlog was hij, in de toen op
tredende liberaal-socialistische colaitieregee-
ringen, geruimen tijd, o.a. onder het kabinet-
Prüm, voorzitter der Luxemburgsche Ka
mer van afgevaardigden.
Minister Colijn over
staatspensioen.
Verkiezingsbijeenkomst te Groningen.
Minister dr. Colijn heeft gisteravond te
Groningen een verkiezingsrede gehouden.
Uit alle hoeken van de provincie waren
pe r trein, bus en auto partijgenooten op
gekomen, zoodat de beide linnen tenten,
die op een weiland aan het Damsterdiep
waren opgeslagen en die zesduizend per
sonen konden bevatten, geheel gevuld
waren.
Nadat de heer A. Zijlstra, lid van de
Tweede Kamer, de vergadering op de ge
bruikelijke wijze had geopend, hield mi
nister Colijn een rede, die vrijwel gelijk
was aan die welke hij. Maandag te Rotter
dam heeft gehouden.
In het slot van zijn rede, waarin hij de
taak van de toekomstige regeering be
sprak, behandelde hij nog het vraagstuk
van het staatspensioen. Het is moeilijk,
aldus spr., over de gevolgen van staats
pensioen te spreken, omdat men daarom
trent zoo verschillende inzichten heeft. De
een meent, dat acht millioen per jaar vol
doende is, anderen berekenen, dat er 220
millioen voor noodig zal zijn. Spr. ziet
echter in staatspensioen niets anders dan.
een bedeeling van staatswege. Het kan
nooit een recht zijn. Het is niet afhankelijk
van een bepaald recht voor alle eeuwen.
Dat is de verzekering wel. Spr. berekent,
dat een eenvoudig staatspensioen 50 mil
lioen per jaar meer zal kosten dan wat
thans van staatswege in de', verzekerings
kassen Wordt gestort. In den grond pleiten
zij, die vragen of het niet mogelijk is de
ouden van dagen, die nu nog niet in de
verzekering vallen, er alsnog onder te
brengen, voor de verzekering. Hierover is
met spr. wel te praten. Hij wil geen be
lofte doen, maar is bereid tot overleg.
K.D.P. EN VERKIEZING EERSTE KAMER.
Bij de a.s. verkiezing voor leden der Eerste
Kamer zal de katholiek-democratische partij
in alle provincies, waar zij leden heeft, uit
komen met de candidatuur van haar partij
voorzitter, mr. A. P. C. Peters.
Daar de K.P.D. over niet' genoeg staten
leden beschikt om zelfstandig haar candidaat
gekozen te krijgen, zal zij overleg plegen
over een gemeenschappelijke lijst met andere
groepen, die in hetzelfde verkeeren.
WERKLOOSHEID IN VERBAND MET
MILITAIRE VERPLICHTINGEN.
De minister van defensie a.i. heeft e°n
commissie ingesteld, die tot taak heeft, te
onderzoeken, welke maatregelen behooren
te worden genomen om zooveel mogelijk te
voorkomen, dat dienst- en reserveplichtigen
t^n gevolge van hun militaire, verplichtin
gen hun burger-betrekking verliezen of in
ander opzicht blijvend nadeel ondervinden.
Tot voorzitter van deze commissie heeft
de minister benoemd den heer P. W. Ooster-
hoff, hoofd van de afdeeling dienstplicht bij
het departement van defensie; tot plaats
vervangend voorzitter den heer Ravelli,
refendaris bij genoemd departement; tot
secretaris den heer J. W. van Ommering,
hoofdcommies bij het departement van
defensie.
VECHTPARTIJ IN DE HOOFDSTAD.
In een café op de Prinsengracht te Am
sterdam is gisteravond, vermoedelijk over
een familiekwestie, een woordenwisseling
ontstaan tusschen twee mannen. Het ge
schil werd buiten het café voortgezet,
waarbij een der mannen een klein aardap
pelmesje te voorschijn haalde en den
andei'en man een steek in den schouder
toebracht.
Nadat de vechtenden door voorbijgan
gers waren gescheiden, is de gewonde
verbonden. De wond bleek niet ernstig te
zijn, zoodat het slachtoffer naar huis kon
terugkeeren.
De dader is na het gebeurde op de vlucht
gegaan, doch werd eenigen tijd later
door de politie aangehouden. Hij is in het
bureau Raampoort opgesloten.
LIJK GEVONDEN.
Op 20 dezer is uit de Waal onder Oos
terhout (Gld.) het lijk van een onbekend
vrouwspersoon opgehaald:
Het signalement luidt:
Leeftijd ongeveer 20 jaar, lengte 1.70
M. Voor zoover nog te zien donkerblond
haar, rond gezicht, flink gebouwd, mist
vier snijtanden in de bovenkaak, onder
kaak gaaf, was vermoedelijk gekleed ge
weest in roode jurk, waarvan resten nog
aanwezig waren, vermoedelijk grijze
damespantalon, lage zwarte schoentjes
met hooge hakken. Op den voorschoen
drie rijen met vierkante gaatjes, de band
jes der schoenen eveneens voorzien van
vierkante gaatjes, metalen steunzolen,
over de schoenen beige slobkousen met
zes knoopen. Het lijk heeft vermoedelijk
twee a drie maanden in het water gelegen
en is daardoor in gedeeltelijken staat van
ontbinding.
De burgemeester der gemeente Valburg
te Andelst, telefoon no. 4, verzoekt inlich
tingen ter vaststelling van de identiteit
van het lijk.
Een onderzoek in de tot de Duitsche
grens stroomopwaarts gelegen gemeenten
heeft tot geen resultaat geleid.
NOGMAALS „PYGMALION".
Voor de derde werk in het
„Victoria-Theater".
Dat een film voor de tweede maal gepro
longeerd wordt in onze stad, is ongetwij
feld een unicum en mag zeker als een hooge
bijzonderheid aangerekend woi*den. Dat is
wel het beste bewijs, dat „Pygmalion" inder
daad iets goeds is van Hollandschen bodem
en ook wij verheugen ons over de geweldige
belangstelling, welke er in Alkmaar en verre
omgeving voor deze Nederlandsche film be
staat.
Avond aan avond is het Victoria-Theater
stamp- en stampvol en steeds blijkt, dat
nog niet iedereen deze rolprent gezien heeft.
Voor hen dus, die daartoe nog niet in de
gelegenheid waren, bestaat er deze week
alsnog een kans „Pygmalion" te gaan zien.
Weet, dat dit onherroepelijk de laatste
kans is. Men zij dus vooraf hieraan herin
nerd!
„DE TREK NAAR HET WESTEN".
Vanaf Zondagavond in bioscoop
„Harmonie".
Vanaf Zondagavond zal in de bioscoop
„Harmonie" de film „De Trek naar het
Westen" draaien, waarvan wij op onze Za
terdag-filmpagina reeds meerdere malen ge
wezen hebben:
Cary Cooper weet in deze film hardheid
van hand wonderlijk goed te paren aan
zachtheid van hart.
Geen wonder, dat de Paramount ook aan
hem dacht voor de hoofdrol in „The Plains-
man", de nieuwe film van Cecil de Mille,
die in België op het oogenblik overal wordt
aangekondigd als „Buffalo Bill", maar die
bij ons noch aldus noch „The Plainsman"
(Dé Vlaktebewoners), maar „De trek naar
het Westen" heet.
De Belgen noemden het kind echter bij
den naam en zeiden „Buffalo Bill". En in-
„SAN FRANCISCO" IN HET
CITY-THEATER.
Een bijzonder filmwerk.
Naar aanleiding van de bijzondere film.
n.L „San Francisco", welke deze week in het
City-Theater zal draaien, schrijft men ons
het volgende:
Op 18 April 1906 werd, naar oudere lezers
zich wellicht nog kunnen herinneren, de
Nieuwe Wereld geteisterd door de ergste
natuurramp, welke ooit de menschheid
kan treffen: midden in de wereldstad San
Francisco begon in den vroegen morgen de
aarde te beven en te scheuren, wolkenkrab
bers (die Amerika toen reeds kende, al wa
ren zij nog niet zoo hoog als thans het Em
pire Building) stortte als kaartenhuizen in
een, gansche straten sloegen als een tooneel-
décor plat tegen den grond, duizenden man
nen, vrouwen en kinderen voor eeuwig on
der zich begravend. Een tweede schok volg
de nauwelijks een uur later en overtrof den
eersten in hevigheid. De buizen van alle
waterleidingen waren gesprongen, terstond
daarna sloegen de eerste vlammen uit de
geteisterde huizen en de -„brand van San
Francisco" richtte een onheil aan, dat voor
de aardbevingsramp zelf niet onder deed.
Jaren en jaren gingen er voorbij vóór San
Francisco herbouwd was en eigenlijk was 't
eerst de wereldtentoonstelling van 1915, die
deze wonde aan Amerika westkust heelde.
derdaad is de gescftiedenis van den ouden
Willem Buffel (Buffalo Bill Cody: James
Ellison) hier kunstig vei*vlochten met die
van de eens even beruchten Wilden Wi.iem
Hickok (Wild Bill Hickok: Gary Cooper) het
hoofdmotief van de film. Het wordt zoo nu
en dan wat ironisch behandeld hoe is het
ook anders mogelijk in een tijd, waarin do
edele paarden zijn vervangen door motoren
en heroïsche manen en pittige sikjes door
gladgeschoren kaken en gepommadeerde
haren? maar de bedoeling is toch om ons
Gary Cooper en Jean Arthur in
„De trek naar het Westen."
te boeien met die van ouds bekende vech-
tersbazenromantiek, die in het Indianenboek
en in het Buffalo Bill-serieverhaal triomfen
vierde.
De schrijvers van een draaiboek, dat actie
en nog eens actie bedoelt, vonden in Gary
Cooper een idealen speler: van zijn oude
ervaring in Westerns kon geprofiteerd wer
den, terwijl Cooper bovendien als geen
tweede de kunst verstaat om een kernach
tige, boeiende dialoog, die meer te raden en
te verstaan geeft door wat nog net wordt
teruggehouden dan door wat kort-af en
zakelijk wordt gezegd, zoo te spelen, dat rle
sympathie des toeschouwers onmiddellijk
gewonnen is. Omdat zij een mensch geldt,
die ons door zijn simpele verschijning reeds
ter harte gaat. Natuurlijkheid en mensch e-
lijkheid zijn de grootste kwaliteiten van den
prachtigen filmacteur Cooper.
Cecil de Mille, de regisseur van menig
groot spektakelstuk met christenen en /er-
scheurende dieren, lijkt niet de ideale regis
seur voor een Cooper, maar hij is ongetwij
feld in zijn element, wanneer hij schietpar
tijen op groote schaal kan ensceneeren, waar
op eenige tientallen gebroken armen of
beenen en eenige honderden verongelukte
paarden niet behoeft te worden gekeken.
Eigenlijk ziet de toeschouwer hem hier zelfs
liever bezig met Buffalo Bill en zijn In
dianen dan vroeger met zijn keizers, christe
nen en kruisvaarders.
Doch de film, juist in die dagen geboren,
heeft een sterk geheugen. Tot dusverre be
hoorde het tot de onoverkomelijke tech
nische moeilijkheden, iets zoo gigantisch sis
een aardbevingsramp in décor te enscènee-
ren.
De Meti-o-Goldwyn-Mayer in Culver-City
beschikt echter over de grootste studio's, die
Hollywood kent, en ervaren ingenieurs zijn
maanden lang bezig geweest, een reuzen-
décor te bouwen, waarbij de aarde werke
lijk zou splijten en echte huizen in elksar
zouden storten, hetgeen natuurlijk groot ge
vaar meebracht voor alle medewerkende
Regisseur W. S. van Dijke, een „big shot",
die voor zulke karweitjes nog al eens gerar-"-
pleegd wordt, belastte zich met de vertoo
ning van de aardbeving, welke in de ge
schiedenis der cinematografie zal voortleven
als een der grootste prestaties. Mede door het
ontzaglijke geluidsvolume is de ramp van
San Francisco op het witte doek een be
levenis geworden, aan de suggestie waarvan
zich niemand kan onttrekken.
In „San Francisco" brengt de Melro-
Goldwyn-Mayer een nieuw love-team: Clark
Gable en Jeanette MacDönald. Clark en
Jeanette vormen de persoonlijke noot in een
tafereel van uitbundige vroolijkheid, een
tafereel, dat in het jonge San Francisco van
vóór de aardbeving dagelijks te aanschou
wen viel en daarna op zoo wreede wijze
werd verstoord, hetgeen leidde tot de stich
ting van een nieuwe, betere en schoonere
stad aan den Golden Gate.
Een treffende opname uit de film „San Francisco".
