DIENST
'SeuiUetan
Westfriesland (Schoorldam)
vroeg hoe de arme tuinders aan sproei-
piateriaal zullen komen en wat het beste
raiddel is. Spr. verwachtte van de Groen
ten- en Fruitcentrale steun bij den aan
koop van sproeiers.
De voorzitter vond de kwestie een
zaak voor de tuinbouwvereenigingen, zoo
noodig wil het centraal bestuur wel steu
nen. Bij goeden wil zal er toch zeker een
weg te vinden zijn om de aardappelen te
sproeien. Wat het beste sproeimiddel is,
zal men vanuit Wageningen wel bekend
maken. Als men zou wachten, op der. steun
van de G. en F. C. voor aankoop van
sproeiers, zou het weieens te laat kunnen
worden.
De heer Pronk (Tuitjenhorn) bepleit
te hulp door de veiling voor de aanschaf
fing, waarvoor de belanghebbende dan uit
de veilinggelden zou kunnen terug beta
len. De sproeiers zijn slechts een gulden
duurder dan verleden jaar.
Groententeelt (St. Maarten)
meende, dat de tuinders zich geen enkel
offer meer kunnen getroosten, als daar
geen hoogere ontvangsten het gevolg van
zullen zijn. Dat er aandrang werd uitge
oefend om een zoogenaamd „verklik-
systeem" in te voeren waarbij de tuinders
werden opgeroepen de niet-sproeiers aan
te geven bij het bestuur hunner organisa
tie, werd door spr. afgekeurd.
De voorzitter vond de betreffende
circulaire niet af te keuren; als het iemand
aangaat, die bewust de zaak tegen werkt,
is het toch niet erg zijn naam bekend te
maken. Voor wien de middelen totaal ont
breken, is wel hulp te vinden.
Koopen met voorschot van de veiling
zou spr. niet anders willen toepassen dan
in uiterste, noodzaak. De veiling heeft al
zooveel af te houden van de opbrengst voor
verschillende tuinders! Beter is dat elke
vereeniging eenige sproeiers aanschaft.
De heer Pronk wenschte niet, dat
elke tuinder een sproeier zou aanschaffen,
maar eenlgen hunner zouden samen kun
nen koopen, desnoods met voorschot door
de veiling.
De heer Molenaar erkende, dat aan
de verplichting tot sproeien bezwaren zijn
verbonden. Vaak wordt het nut van
sproeien wel erkend, maar men laat het
weieens na uit gebrek aan tijd. De moge
lijkheid van aankoop van sproeiers zoo
noodig met hulp van de veiling is onder
oogen te zien.
De critiek op de bovenbedoelde circu
laire achtte spr. onbillijk, omdat onwilli-
gen moeten, worden aangebracht. Zieke
aardappelen vragen minstens evenveel
werk als gezonde, terwijl de opbrengst
nihil is. Door het nalaten van het sproeien
(kosten 10 per h.a.) veroorzaakt men
zichzelf en de gmeenschap veel schade.
Groententeelt was niet tegen
sproeien, maar had de circulaire in aan
genamer toon gesteld willen zien.
De voorzitter zegde toe, dat een
nieuwe circulaire zal worden gezonden,
met tevens opgaaf van sproeimiddelen
door den Plantenziektenkundigen dienst.
Zoo noodig zal de veiling wel willen
meewerken bij aankoop van de sproeiers.
De heer Kwant was zich niet bewust
de circulaire onvriendelijk te hebben ge
steld. Hij geloofde, dat zij slecht is gelezen.
L. T. B. Tuitjenhorn stelde voor
dat de veiling voor de aan te koopen
sproeiers 25 pet. zal vergoeden.
De voorzitter was hier tegen.
Na nog eenige bespreking werd het
voorstel van het bestuur aangenomen.
Verplicht veilen goedgekeurde
pootaardappelen.
Door het bestuur werd voorgesteld ver
plichte veiling in te voeren voor goedge
keurde pootaardappelen. In de toelichting
werd gezegd, dat de voorschriften van de
Ned. Groenten- en Fruitcentrale deze ver
plichting reeds opleggen, maar dat bij
wijze van overgangsmaatregel het admi
nistratief veilen nog is toegestaan. Het
bestuur was van oordeel, dat er geen aan
leiding is om voor dit product het ver
plicht veilen niet vrijwillig in te voeren.
Er zullen dan speciale veilingsvoorwaar-
den moeten worden ontworpen, omdat de
partijen als regel niet onmiddellijk na den
verkoop worden geleverd en betaald, zoo
als dit met andere producten wel het ge
val is. Goedgekeurd.
Verlaging ligkosten.
De vereeniging De Noord stelde voor
een aanmerkelijke verlaging in te voeren
van ligkosten voor beladen vaartuigen in
de veiling. In de toelichting werd gezegd,
dat de financieele omstandigheden van
velen aanleiding zou kunnen zijn, dat be
laden vaartuigen buiten de overkapping
zouden moeten overnachten, zoodat de ge
ringe geldmiddelen oorzaak zouden zijn,
dat geen gebruik kan worden gemaakt
van een doelmatige ligplaats, die toch ge
zamenlijk eigendom is.
Het Centr. Bestuur erkende, dat de
aangevoerde motieven tot verlaging van
de huur inderdaad bestaan en verklaarde
zich bereid de tarieven voor de ligplaatsen
te verlagen als volgt: vaartuigen met een
laadvermogen tot 1500 k.g. 0.07, 1500 tot
3500 k.g. 0.15, 3500 k.g. en hooger 0.20;
voor vaartuigen beladen met hooi of graan
steeds 0.25 per vaartuig.
Werd behandeld tegelijk met het voor
stel van de vereeniging Samenwerking,
die een verlaging met 50 pet. vroeg, het
welk door het centraal bestuur werd af
gewezen.
De vereeniging De Noord ging met
het prae-advies van het Centraal Bureau
mee, dat ook door Samenwerk in g
werd aanvaard.
Groententeelt te St. Maarten
stelde voor: 1500 te wijzigen in: „tot 4000
15 cent" en verder „4000 en hooger 20
cent".
De voorzitter wees erop, dat dit
amendement weer heel wat kosten voor de
veiling zou meebrengen.
De heer Mo 1 e n a a r verdedigde nog
het prae-advies, dat z.i. een zekere lijn
heeft ten aanzien van de kleinere vaartui
gen.
Groentente lt erkende dit, maar
merkte op, dat de meeste vaartuigen circa
3700 kilo laden en dan niet voor verlaging
in aanmerking zouden komen.
Verschillende heeren voerden over dit
punt nog het woord, waarna het prae-
advies zonder stemming werd goedgekeurd.
Geen afschaffing heffing fondsvorming.
De vereeniging „Groenteteelt" stelde voor
de pCt. heffing voor fondsvorming af te
schaffen in verband met de slechte be-
drijfsuitkomsten, en indien afschaffing niet
mogelijk is, er toch mee te wachten tot
betere tijden.
In het prae-advies herinnerde het centr.
bestuur eraan, dat, toen de Noordholland-
sche veilingen in Augustus 1932 naar aan
leiding van de instelling van het In- en
Verkoopbureau voor Tuinbouwproducten
door Ged. Staten van Noordholland tot
vorming van een fonds besloten, om daar
uit later, als de overheidsbemoeiingen op
hielden, de minimumprijzen voor doorge
draaide producten althans gedeeltelijk te
kunnen vergoeden, de tuinders eveneens in
zorgvolle omstandigheden, verkeerden.
Toen is de fondsvorming aanvaard, omdat
men aan den lijve had ondervonden, dat
een handhaving van de minimumprijzen
practisch niet mogelijk was, indien de pro
ducten niet tegen een vergoedingsprijs
konden worden overgenomen.
Het is de groote verdienste van de pro
vincie Noordholland geweest, dat zij door
de instelling van het In- en Verkoopbureau
de overneming van de producten mogelijk
maakte en door dit goede voorbeeld het
Rijk animeerde deze taak over te nemen en
voor het geheele land toe te passen.
Als de steunmaatregelen binnen afzien-
baren tijd zouden kunnen worden opge
heven, zullen we toch zoo nu en dan tijden
beleven, dat de producten doordraaien. In
dien de fondsvorming wordt voortgezet,
mag worden verwacht, dat met groote
kans op succes eventueel weder een beroep
op steun van de provincie kan worden ge
daan.
Tenslotte wordt nog in herinnering ge
bracht, dat het besluit gezamenlijk met
de andere veilingen werd genomen en dus
ook gezamenlijk onder de oogen dient te
worden gezien of de heffing moet worden
gestaakt.
Op grond van een en ander meende het
Centr. bestuur de aanneming van het voor
stel te moeten ontraden.
Groententeelt wilde, dat ver
binding werd gezocht met de andere vei
lingen om dan gezamenlijk te pogen de
heffing te doen vervallen.
De voorzitter handhaafde het prae-
advies. Als het centraal bestuur het noodig
acht, zal het zeer zeker het idee van
„Groententeelt" steunen en den stoot geven
tot opheffing van de storting van de pCt.
Het prae-advies van het centraal bestuur
werd goedgekeurd, nadat nog een der aan
wezigen had betoogd, dat de heffing nog
niet kan worden gestaakt en dat men de
provincie dankbaar mag zijn voor baar
initiatief.
Kwijtschelding provinciale credieten?
De tuinbouwvereeniging „De Noordwest
stelde voor dat stappen worden gedaan om
kwijtschelding te verkrijgen van de pro
vinciale credieten, welke in 1931 aan de
tuinders zijn verleend.
De afdeeling was van meening, dat de
aanhoudende ongunstige bedrijfsuitkom-
sten en het feit dat er in 1931 geen toeslag
op de tuinbouwproducten is gegeven, aan
leiding zou mogen zijn deze kwijtschelding
als steun te beschouwen.
In het prae-advies zei het Centr. bestuur:
In Noordholland, waar de tuinbouw het
eerst door de crisis werd getroffen, is eerst
getracht de tuinders met voorschotten op
de been te houden. Hoewel deze hulp dank
baar werd aanvaard, kan toch niet worden
ontkend, dat door deze hulpverleening in
den vorm van voorschotten de betrokkenen
een last op zich hebben genomen, welken
zij niet konden dragen. De meeste tuinders,
die deze credieten hebben ontvangen, zitten
zoo diep in de put, dat geen kans bestaat,
dat ze de ontvangen voorschotten ooit kun
nen terugbetalen.
Met het oog hierop wilde het Centr. be
stuur gaarne overwegen of in overleg met
andere vereenigingen pogingen kunnen
worden gedaan om tot een annuleering of
althans tot eene belangrijke vermindering
van bedoelde schulden te komen.
De Noordwest legde zich neer bij
het prae-advies, dat hierop zonder stem
ming werd goedgekeurd.
Uitloting rentelooze obligaties.
De L.T.B. afd. Tuitjenhorn stelde voor om
50 van de verplichte afschrijving plus de
winst te gebruiken voor de uitloting der
rentelooze obligaties.
Het Centr. bestuur kon zich zeer goed
vereenigen met het voorstel om de rente
looze obligaties zoo spoedig mogelijk uit te
loten. Dit jaar is reeds een bedrag van
2500 uitgeloot. De financieele politiek van
het bestuur is er steeds op gericht geweest
om het mogelijk te maken, dat de vereeni
ging in 1938 het restant van de rentelooze
obligatieleening kan uitloten. Behoudens
onvoorziene omstandigheden mag worden
verwacht, dat de uitlotingen in de eerst
volgende jaren minstens zooveel zullen be
dragen' als door genoemde afdeeling wordt
voorgesteld.
L. T. B. Tuitjenhorn constateerde, dat
het centraal bureau wel voor een groot deel
tegemoet komt aan het voorstel, maar ge
heel voldaan was de afdeeling nog niet.
De voorzitter meende, dat elk verder
gaan gevaar zou meebrengen voor een
goede financieele politiek van het bestuur.
Tuitjenhorn trok het voorstel in.
Het prae-advies werd hierop goedge
keurd.
Minimumprijs en kostprijs.
De tuinbouwvereeniging „West-Friesland"
stelde voor, dat pogingen in het werk wor
den gesteld, dat het verschil in minimum
prijs en kostprijs van het product direct
worde uitbetaald, daar het voorkomt, dat
bij het huidige systeem van steun uitkeeren
de tuinders eenige maanden op uitbetaling
moeten wachten, en deze gelden in het be
drijf onmisbaar zijn.
Het centraal bestuur zei in het prae-advies,
dat een onmiddellijke aanvulling van den
opbrengstprijs tot den kostprijs, zooals met
het voorstel blijkbaar wordt bedoeld, bij het
systeem van de tegenwoordige steunmaat
regelen niet mogelijk is en bovendien tot
groote onbillijkheden zou leiden.
Wat betreft de bespoediging van de steun-
uitkeering, wilde het bestuur gaarne zijn
volle medewerking verleenen.
Westfriesland bestreed het prae-
advies en ontkende, dat inwilliging van het
voorstel onbillijkheden zou meebrengen.
Door het direct uitbetalen zouden de tuin
ders ten zeerste worden geholpen.
De voorzitter wilde de uitdrukking
„onbillijkheden" terugnemen. Hij hield vol,
dat bij de huidige regelingen niet is door te
voeren wat „Westfriesland" wil.
Westfriesland meende, dat het wèl
kon. Uit de nadere toeli^^deieeen°Pver-
maken, dat de spreker sjeun (tot een
vroegde uitkeering van den steun l
week na het veilen). willen, dat
L. T. B. Tuitjenhorn zou de
actie werd gevoerd voor verhooging
minimumprijzen. t voor,
W e s t f r i e s 1 a n d was daar mei
omdat het een verschuiving van d
gevolg zou hebben.
Het prae-advies werd hierna aang
Naar Moskou.'
De tuinbouwvereeniging ..Westfriesland''
stelde voor er bij het centraal bureau op aan
te dringen, dat op de in Juni teMoskoute
houden tentoonstelling van land
bouwproducten ons land met b.v. g
veerde producten vertegenwoordigd is, om
te trachten aldaar een afzetgebied te vindesa.
De voorstellers meenden, dat deze geleÊ®"
heid benut kon worden om er een afgevaia -
digde uit dit tuinbouwcentra met producte
op kosten van het Centraal Bureau naar
te sturen.
Het prae-advies van het centraal bestuu
luidde: Zooals uit „De Tuinderij" van lb
April j.1. is gebleken, heeft de afzet naar
Rusland de volle aandacht van het Centraal
Bureau en is dit ook ten opzichte van de
bedoelde tentoonstelling diligent.
Verder is het aan het centr. bestuur be
kend, dat daarbij aan den afzet van onze
producten speciale aandacht wordt gewijd.
Het centraal bestuur is gaarne bereid aan
alles wat in deze richting kan worden ge
daan, zijn vollen steun te verleenen.
Westfriesland drong erop aan,
iemand af te vaardigen om polshoogte te
hemen in Rusland. Iemand uit eigen kring
zal allicht méér kunnen bereiken, dan een
delegatie, die voor alle Nederlandsche han
delsproducten zou moeten opkomen.
De v o o r z i 11 e r zag groot bezwaar in
het zenden van een practischen tuinder, zoo
als „Westfriesland" dan toch zou willen. De
talenkwestie zou b.v. al zeer moeilijk zijn.
Spr. vond het voorstel ook niet zoo noo
dig, omdat het Centraal Bureau voldoende
aandacht schenkt aan de zaak.
De heer Molenaar zag er geen heil in
om voor een speciaal tuinbouwproduct een
vertegenwoordiger te zenden. Het beste is
om ten behoeve van den geheelen tuinbouw
pogingen tot export aan te wenden.
De voorzitter merkte op, dat uit de
toelichting van „Westfriesland" blijkt, dat de
bedoeling is een afgevaardigde te zenden,
om te pogen den export te bevorderen
en dit is heel iets anders dan het eigenlijke
voorstel wilde.
De heer S. d e B o e r Kz. (L. G. C.) meen
de, dat in deze streek wel producten worden
geteeld, geschikt voor uitvoer naar Rus
land. De kwestie is terdege aanhangig in den
Ned. Tuinbouwraad. Spr. adviseerde ad-
haesie te betuigen aan hetgeen dit lichaam
ter zake doet, terwijl tevens aan het Cen
traal Bureau eenzelfde schrijven kon worden
gezonden.
Van het zenden van iemand uit deze
streek moet men zich niet te veel succes
voorstellen, want zoo iemand is geen offi
cieel vertegenwoordiger, die met de Rus
sische regeering connecties kan aanknoopen.
Het prae-advies werd hierna goedge
keurd.
Rondvraag.
De voorzitter deelde nog mede, dat
het centraal bestuur onderling besloten
heeft om, als tuindersvereenigingen sproeiers
willen aankoopen en daarvoor geen geld
hebben, voorschotten te doen verstrekken
door de veiling. Met de vereenigingen zal
dan een overeenkomst worden getroffen.
De Noordwest maakte bezwaren ken
baar tegen het onderhandsch verkoopen van
kool na de veiling.
De heer Kalverdijk (Koophandel) zei,
dat dit geschiedde als noodmaatregel.
„Westfriesland" vroeg een kleine
vergoeding voor de bestrijders van de kool
duiven.
L. T. B. Warmenhuizen zou de be
strijders van de koolduiven willen beboeten,
want er zijn nu nog veel meer van die dieren
dan voorheen. (Gelach). Onder Krabben
dam wordt er zeer veel door vernield; er
was gister nog een koppel van wel 150
duiven.
De heer Molenaar zou den heer van
Herwijnen te St. Pancras daarmee in kennis
willen stellen.
De heer Pronk (Tuitjenhorn) klaagde
dit artikel zoo goed als geheel zou
en dat zou jammer
r den lagen minimumprijs der uien. Dit
10°™X kunnen hebben, d.t de teelt
ZOU 10^ s J Aie t/ohppl Tftn
van
z^i,^ wan t'den'export van uien moeten we
tOCDhehv°odoer'zitter zou deze kwestie wel
onder oogen wm«i_ ^en,
eigenlijk een
landbouwproduct zijn.
De heer Molenaar deelde aan de hand
mee dat de export van uien uit
ons land naar Engeland verbazend groot
■snSMet het oog hierop ^g 'Pr. geyaar
verhooging van
den minimumprijs voor
uien want dan zou het voor tuinbouwsteun
uitgetrokken bedrag grootendeels voor dat
artikel wegugaan-enhQrn bepleitt€ verhoo
ging van minimumprijzen ook voor andeie
rzTt11 e r^zou dit onder oogen
WDenheZèrnpronk (Tuitjenhorn) vroeg «n
betere regeling van den aanvoer van kool
aan de veiling.
De heer Molenaar meende, dat een
regeling weinig zal geven, nu er toch mei
verkocht wordt. Intusschen zal aan de
reeds eerder aangenomen regeling de hand
worden gehouden, als de tyden beter wor
den en er weer verkocht wordt.
Od een desbetreffende vraag deelde de
heer Klant mede, dat de door hem in
den aanvang der vergadering genoemde
steunuitkeering op bewaarkool gezien
moet worden als een voorlooplge ultkee-
nlDe heer Glas (St. Maarten) zou willen
zien aangedrongen op een verhooging.
De voorzitter zegde toe, aandacht
aan de zaak te zullen schenken.
De heer S. d e B o e r Kz. betuigde dank
voor de uitnoodiging tot bijwoning dezer
vergadering.
Wat de steunuitkeering op kool aangaat,
merkte spr. op, dat men den regeerings-
commissaris dankbaar mag zijn, dat hij
heeft kunnen bereiken dat nu reeds de
eerste steun wordt betaald (verleden jaar
was dat Aug.) Er is nu alle kans, dat er
nog een nadere uitkeering op de kool 2al
komen.
De heer Glas (St. Maarten) beklaagde
zich erover, dat een voorstel zijner ver
eeniging om steun uit te spreken voor het
streven naar Staatspensionneering niet op
de agenda is geplaatst, omdat het centraal
bestuur daarin een voorstel zag met een
politieke strekking.
De voorzitter verdedigde dit inzicht.
Een dusdanig voorstel behoort niet op een
vergadering als deze, waar vogels van di
verse pluimage aanwezig zijn.
De heer Ootjers (Noordermarktbond)
dankte voor hem geboden gelegenheid de
ze vergadering bij te wonen. Hij feliciteer
de den voorzitter met het verloop der ver
gadering, die niet leidde tot onaangename
besprekingen.
De heer N o 1 e t, burgemeester van War
menhuizen, was dankbaar voor de aan den
overleden voorzitter gebrachte hulde. HU
had in dezen altijd een persoonlijken vriend
gezien. Van den nieuwen voorzitter ver
wachtte spr., dat hij de vereeniging wel
verder met vaste hand zal kunnen bestu
ren. Spr. hoopte dat het perspectief, door
den secretaris geopend in het eind van
zijn jaarverslag, aan de verwachting zal
beantwoorden, in het belang ook van alle
leden.
Voorts bracht spr. den heer Gutker dank
voor de wijze waarop hy deze vergadering
leidde en voor de manier, waarop hij na
het overlijden van den heer Slot de ver
eeniging had geleid.
De heer Kalverdijk (Koophandel
drong voor het volgende seizoen aan op
betere sorteering van de koolsoorten.
Den heer Molenaar bevreemdde het,
dat Koophandel zich niet wendde tot den
keurmeester, als er herhaaldelijk iets aan
de sorteering haperde.
De voorzitter zei nog met betrek
king tot de bestrijding van koolduiven, dat
de heer van Herwijnen hem verteld had
iemand te hebben gevonden, die in dezen
zeer verdienstelijk werk deed. Spr. bracht
dezen (den heer Half te Schoorldam) dank
daarvoor.
De heer Half deed een beroep op de
aanwezigen om mee te helpen tot het aan
wijzen van de verblijfplaats der duiven.
De voorzitter sloot hierna de ver
gadering met dank voor de gevoerde be
sprekingen.
J0B8TORISCHE AVONTURENROMAN.
Door G. P. BAKKER.
16)
HOOFDSTUK XI.
Reeds eenige dagen was Edzke in het
zigeunerkamp. In latere jaren dacht hij
altyd hieraan terug als aan den gelukkig
sten tijd van zijn leven.
Mariska en hij leefden in een droom van
liefde. Ze waren onafscheidelijk en hij on
dervond slechts vriendelijkheid. De zigeu
ners beschouwen hem blijkbaar als een
gast van hun koning en het was duidelijk,
dat zij het de natuurlijkste zaak van de
wereld vonden, dat hij doorloopend in het
gezelschap was van de vrouw, wier leven
•hy had gered.
Mariska was een mooie vrouw, die door
haar gesprekken en door haar schoonheid
een man wist te boeien. Geen wonder dat
de jonge, in de liefde onervaren luitenant,
spoedig tot over de ooren op haar verliefd
was. Haar slanke heupen, haar lange bee-
nen, de sierlijke, gespierde gestalte maak
te haar tot een van die uitzonderingen zoo
zeldzaam bij haar ras. Ze was een van die
weinige zigeunervrouwen, die altijd be
wondering in de wereld hebben gewekt.
Haar houding was koninklijk en ofschoon
Edzke forsch gebouwd was leek ze even
lang als hy.
Misschien was haar roode mond met de
verblindend witte tanden iets te groot,
haar neus iets te gebogen, -naar de diep
donkere oogen onder de lange wimpers,
de gegolfde wenkbrauwen, de weelde van
zwarte haren, zouden een man met groo-
tere ervaring dan de jonge luitenant bezat,
hebben verleid, en menig jong edelman
zou voor haar de breuk met zijn oud-adel
lijke familie hebben getart.
's Morgens zwommen ze in de rivier, die
uitliep in een meer met oevers vol bloei
ende struiken. In den vroegen zonneschijn
bewonderde hy haar slanke leden en als
haar donker kopje boven den stroomenden
waterspiegel uitstak, dacht hij dat een
lokkende meermin niet mooier zou kun
nen zijn.
En als ze dan na het bad gingen uitrus
ten aan den bloeienden oever van 't meer
in het zachte mos, zij, geurig en frisch als
een pas ontloken roos in den ochtenddauw,
dan vlocht ze een krans van blauwe bloe
men. Zy legde hem dien om het hoofd, gaf
hem een hartstochtelijken zoen en zei:
„Nu zie je er uit als een jonge Bacchus,
maar voor hy te veel gedronken heeft, met
je bolle wangen, je blonde oogen en je
blonde haren". Dan wilde hij haar in zijn
armen sluiten, maar ze rende weg op haar
slanke beenen, vlug als een hinde. Hij
trachtte haar dan te vangen, maar telkens
wist ze hem te ontwijken. Zoo speelden ze
hun spel tot beiden ten slotte vermoeid
den strijd opgaven en zij hem tegemoet
snelde en zich liet vangen in zijn sterke
armen.
En dan onder de rustige bladeren van
een ouden rooden beuk zong ze voor hem
zigeunerliedjes by de luit. Ze vroeg hem
ze na te zingen en ze leerde hem zich bij
de luit te begeleiden. En telkens weer
moest hij de liedjes zingen, die zij hem
voorzong.
„Je hebt een aangename stem", zei ze,
„je kunt het leeren en het is niet moeilijk.
Juist, zoo is het goed:
Mijn liefste heeft twee donkere oogen,
't Is een zwart zigeunerkind.
Liedjes van liefde en haat en van zwer
vers langs den grooten weg.
Een zigeuner zwerft door de wereld,
Vindt nergens vrede of rust,
Verlaat des morgens het meisje
Dat hij 's nachts heeft gekust
Een zigeuner zwerft".
„Jij bent nu een zigeuner en je moet een
beroep hebben", legde zij hem uit. „Als je
op zwart zaad zit, moet je de menschen het
geld uit den zak kunnen kloppen. Je kunt
nu met de luit langs de wegen je kost ver
dienen, en misschien breng je het nog eens
zoo ver dat je zelf je liedjes maakt. Ketel
lappen kan ik je niet zoo vlug leeren, noch
sieraden smeden. En zakkenrollen is te ge
vaarlijk. De opleiding van een goeden zak
kenroller duurt ten minste twee jaar. Toch
zou ik je raden 's middags les te nemen bij
mijn vader, den koning. Hij kan je in een
uur meer leeren dan een ander in een
maand. En het voornaamste is, hij wil je
alles uitleggen, want zijn dankbaarheid
tegenover jou kent geen grenzen. Jij hebt
mij gered, maar ook zijn goud".
De jonge luitenant nam les bij den ko
ning. Later had hij alle reden om erkente
lijk te zijn voor hetgeen hem in die weini
ge uren onderwezen werd.
En Mariska leerde hém den tijd te be
palen uit den stand der zon, den weg te
vinden in den nacht door het bekijken der
sterrebeelden, het weer voorspellen uit het
gedrag der dieren, en het nabootsten van
het geroep en gefluit der vogels in het
woud.
De liefde hield Edzke gevangen en al
leen 's morgens bij het eerste grauwe mor
genlicht, als de ziel der menschen gestemd
is op droeve, zwaarmoedige tonen, dacht
hij met wroeging aan zijn generaal, zijn
plicht en zijn vrienden. Maar als dan weer
Kantekleer klapwiekend met hel en schel
gekraai den nieuwen dag inluidde voor
zijn harem en deze geluiden tot hem kwa
men van vele kanten, als de merels begon
nen te fluiten, dan keek hij naar de mooie
vrouw. De onrust verdween en er was al
leen nog liefde in de harten der twee jonge
menschen. 5
„Hou je van mij?"
„Voor altijd".
„Zal je me nooit vergeten?"
En toen vroeg ze eensklaps:
„Waarom trouwen we niet?"
De luitenant schrok.
„Je kunt hier blijven", vervolgde zii
Myn vader opvolgen en jij zou koning
kunnen worden over alle zigeuners onder
de zwart-witte vlag, over alle Oud-Duit
sche zigeuners. Je zult den grooten zilvp
ren drinkbeker krijgen van koning Kovas
den Eersten en hertog worden als hy. Je
eilige boom zal de hagedoorn zyn en je
wapen dat van myn voorouders, de egel
niet een tak van den heiligen boom. Moe-
a s je bent zal je de zigeuners weer
maken tot een machtig volk". Ze keek hem
e ooverend aan met haar diepzwarte
lEn "w11 '-.Zei ze' »je zult aityd by mU
J Nooit zal mijn liefde voor je ver-
auwen. Ze zal nooit sterven, maar eeuwig
diUe;en"!Zenden en duizenden iaren na
w">\/r zucbtte hij' "Ik zou niets liever wil-
M H. f -°en dacht hij aan den eed, dien
vripnrf c ing had gezworen en aan zyn
wen h faxon' dle bem zijn volle vertrou-
h geschonken en hem tot luitenant
had benoemd. Luitenant!
ste lp® k 50t gaat niet- het gaat niet, lief-
^bt n°oit gevraagd wie ik ben".
allen geiyk". De Hefde
„Ja, maar", en zyn stem klonk ernstig.
zou rnci mijn eed niet breken- Ons geluk
Ik hpn «n -°P een niisdadigen grondslag,
had iu Van bet Zweedsche leger. Je
om inhluT011 g0lijk' ik ben uitgezonden
ik i b gen in te winnen. Je ziet, dat
mJr 56*eel vertrouw- Ik ben een spion,
maar niet voor Tilly",
vaar^Wp' I*' "Dan is >e Ieven in ge"
]i_ zyn bler binnen de keizerlijke
ie hi 6n ze k°men zoeken, zouden
radppiT °°gen en bl°nde haren je ver
innen doorgaan".6" 2°U 3® Z°°
(Wordt vervolgd.)
l
