Grenswijziging tusschen Alkmaar
Heiloo en Oudorp.
Sffdrifiïrs"s
De kwestie voor Ged. Staten besproken.
Het verweer van Oudorp.
getoond, ^oor^hMtere voor
Wij hebben gister reeds een en ander
gemeld over de behandeling voor Ged.
Staten van de aangevraagde grenswijzi
ging door de gemeente Alkmaar.
Hier volgen eenige nadere mededeelin-
gen en nog diverse pleidooien.
Het voltallige college van Ged. Staten
was onder voorzitterschap van baron
Röell aanwezig.
Alkmaar werd vertegenwoordigd door
burgemeester van Kinschot en den secre
taris, mr. Koelma. Voor Heiloo waren
aanwezig burgemeester van Foreest, de
secretaris, de heer Bruul, en de wethou
ders dr. Barnhoorn en de heer Akkerman,
terwijl Oudorp vertegenwoordigd werd
door den burgemeester, den heer W. Bos,
en den wethouder A. de Boer, met als ge
machtigde dr. mr. Buiskool.
Op de publieke tribune hadden verschil
lende Heilooërs plaats genomen.
De voorzitter, jhr. mr. dr. Röell gaf
een resumé van de gewisselde stukken en
verleende hierop het eerst het woord aan
de woordvoerders van de gemeenten die
bezwaren hadden ingediend.
De burgemeester van Heiloo, jhr.
v. Foreest, verklaarde, dat Heiloo weinig
had toe te voegen aan het ingediende uit
voerige prae-advies. Spr. had veronder
steld, dat eerst zijn geachte collega uit
Alkmaar het woord zou krijgen. Wanneer
dan nieuwe gezichtspunten naar voren
zouden kómen, dan stelde spr. zich voor
daarop nader in te gaan.
De voorzitter: dus Heiloo verwijst
m voor-
b. In Oudorp is aan de grens een stadsbe-
bouwing ontstaan. Er is verschil
schrift van bebouwing.
c. Allerlei voorzieningen kunnen beter
door Alkmaar dan door Oudorp getroffen
worden, b.v. politie, brandweer, rioleering,
en onderwijs
d. In het Ooievaarsnest voelt men zich fei
telijk «Alkmaarder. Men heeft in Alkmaar
zijn werk, de post wordt uit Alkmaar be
steld, enz.
e. Men raakt niet aan het historisch ge
groeide.
f. De aan te leggen nieuwe weg (volgens
Prov. wegenplan) van AlkmaarSchagen
naar Kanaaldijk, op kosten van Alkmaar is
reden om dat gebied bij Alkmaar te bren
gen.
Oudorp kan zich in groote trekken geheel
aansluiten bij hetgeen door Heiloo reeds
als verweer is gesteld. Maar er is Rog meer,
wat speciaal voor Oudorp geldt: Grens is
historische en natuurlijke grens. Dat de
openbare weg Friescheweg en Kanaaldijk
daar loopen,' is niets bijzonders. Men heeft
nooit iets van bestuursmoeilijkheden ge
merkt en dit is dus geen argument. In
Heemstede zijn er evenmin bebouwingsmoei
lijkheden. Overleg met Alkmaar is er steeds
geweest. De bouw op het gebied van Oudorp
steekt gunstig af. In dit verband is het niet
onaardig, dat Alkmaar en Oudorp een plan
voor de bebouwing hebben besproken. Alk
maar stelde voor open bebouwing met front
breedte 18 meter. Aan de overkant van den
weg bouwt Alkmaar nota bene zelf bloc-
in eerste instantie naar de stukken, dan is I bouw met 6 M. frontbreedte. Commentaar
het woord aan Oudorp.
Dr. mr. Buiskool verklaarde, dat het
verzoek tot grenswijziging van Alkmaar
door Oudorp niet zoo prettig was ontvan
gen en met genoegen had Oudorp dan ook
gebruik gemaakt van de gelegenheid daar
over haar meening te zeggen.
Aan het daarna volgende pleidooi van mr,
Buiskool ontleenen wij het volgende:
Algemeene opmerkingen.
Grenswijziging of annexatie is een zeer
rigoureus middeL De wetgever heeft dit er
kend, wat blijkt uit art. 149 der Grondwet
en de uit krachte daarvan tot stand geko
men wijziging der gemeentewet in 1931
(artt. 129 tot en met 146 Gemeentewet) en
uit de wet tot verlaging van openbare uit
gaven 29 Nov. 1935. Zoo heeft men dus zelfs
de verplichte samenwerking .gekregen.
Zoowel samenwerking (al of niet ver
plicht) als grenswijziging dienen om be
staande belangenconflicten, moeilijkheden,
problemen aan het nabuurzijn verbonden,
op te lossen.
Annexatie en grenswijziging waren er al.
Zij zijn inderdaad ook te baat genomen om
nabuurconflieten op te lossen. Waarom is dan
art. 149 Grondwet er gekomen?
Omdat men bestaande middelen te ruw,
te rigoureus vond. Zoo is samenwerking in
de wet gekomen als een "zachter middel. En
om zoolang en zooveel mogelijk buiten
grenswijziging te kunnen blijven, was het
noodig, dat die samenwerking ook verplicht
gesteld kon worden.
Dit alles leert dus, dat grenswijziging het
alleruiterste middel is, dat alleen dan mag
en kan worden aangewend, wanneer geen
andere oplossing meer mogelijk is. Spr.
haalde uitspraken aan van de regeering en
de Staten-Generaal in de Memorie van Toe
lichting, op het voorloopig verslag enz. in
1931 van hoogleeraren en van mr. Koelma,
secretaris der gemeente Alkmaar in het
„Gedenkboek"!
Dit laatste is wel de „note gaie" in dit
drama.
Wanneer komt nu toepassing van de be
trokken wetsartikelen te pas? M.a.w. welke
voorwaarden stelt de wet voor toepassing
van het middel, dat Alkmaar voorstelt?
1. Er moeten problemen, belangenconflic
ten, moeilijkheden zijn, welke dringend een
oplossing vorderen.
2. Die problemen hebben door samenwer
king nog geen oplossing gevonden..
3. Zelfs door gedwongen of verplichte sa
menwerking zou geen oplossing te bereiken
zijn.
4. Er blijft dus niets anders over dan het
uiterste middel grenswijziging.
5. Het algemeen belang vordert die grens
wijziging, zelfs tegen den wil der burgerij in.
Hoe is het in casu met deze 5 factoren ge
steld?
Het request van Alkmaar is vaag en slecht
gemotiveerd.
In haar verzoekschrift zegt Alkmaar: het
gaat maar om een simpele correctie. Maar is
overbodig! De uitbreidingsplannen zijn be
kend. Er is samenwerking enz. volgens da
Woningwet. Voor conflicten bestaat niet de
minste vrees en deze zijn ook nooit voor
gekomen. Dit kan dus geen argument voor
grenswijziging zijn.
Het argument van Alkmaar over „aan de
stad aansluitende bebouwing" is niet steek
houdend. Verreweg het grootste gedeelte
van het gebied, dat Alkmaar wil annexee-
ren, heeft met bebouwing niets te maken,
Waar al gebouwd is, is van een aanleunende
bebouwing ook geen sprake (Spr. wees hier
bij op het standpunt van de regeering in de
zaak Den Haag contra Voorburg en Rijs
wijk).
Alkmaar is daar niet gaan bouwen naar
Oudorp toe. Zooals Alkmaar daar is, was het
al sinds onheugelijke tijden. Nu Oudorp daar
gebouwd heeft, wil Alkmaar het bebouwde
deel annexeeren. De bouw in Oudorp is par
ticulier initiatief geweest. Oudorp heeft dat
overgenomen. Aan deze zijde was van een
behoefte tot uitbreiding van Alkmaar dus
geen sprake. Waar goede wegen zijn, ont
staat bebouwing. Men kan dan zeker ook niet
zeggen, dat men daar is gaan bouwen, om
dat men tegen Alkmaar „aanleunen" wilde
Als dit argument van Alkmaar juist was, dan
zou Alkmaar zelf binnen haar grenzen niet
zooveel bouwterrein nog over hebben! Men
heeft dus buiten de grenzen van Alkmaar
gebouwd om andere.redenen dan omdat men
graag tot Alkmaar wilde behooren, want
dan zou men wel binnen de grenzen ge
bouwd hebben. Er is nog overvloed van
bouwterrein binnen de grenzen van Alk
maar! De bevolkingsaanwas van Alkmaar is
zóó gering, dat er nog bouwterrein is voor
minstens 100 jaren.
Over politie, rioleering enz. zijn geen con
flicten bekend. Zelfs geen klachten van de
bewoners van Oudorp. Voor de politie zijn
er bovendien ook al teekenen van samen
werking volgens de laatste besluiten. Als
die toestand nu werkelijk zóó hopeloos was
als Alkmaar het doet voorkomen, dan moet
het wel zeer de verbazing wekken, dat noch
van de zijde van Alkmaar noch van de zijde
van de bewoners van het Ooievaarsnest ooit
eenig verzoek, poging of wenschelijkheid tot
z.g. verbetering is geuit. Bij het gemeente
bestuur van Oudorp is niets van conflicten,
problemen of klachten bekend. Ook van
hooger hand heeft Oudorp nooit eenige aan
merking gekregen. We mogen dus aan
nemen, dat de voorziening van een en ander
goed is, en het blijft een open vraag, of
Alkmaar het beter zou doen en of 't voor de
800 inwoners, die Alkmaarders zouden wor
den, ook financieel niet slechter zou wor
den.
De postbestelling is al een heel naïef argu
ment. De post kent geen grenzen, en wat
heeft de postbestelling te maken met het
besturen der gemeente? Als Alkmaar de
nieuwe grens zou krijgen, welke zij begeert,
zal vermoedelijk een gedeelte van het
nieuwe Alkmaarsche gebied weer vanuit
Oudorp bediend worden. Waar blijft men
dan? Men zou dan aan den Directeur-Gen.
der Posterijen advies moeten vragen, waar
Men voelt zich geen Alkmaarder.
Voelen de bewoners van het Ooievaars
nest zich Alkmaarders? Neen. Men heeft
unaniem te kennen gegeven, dat men Oudor-
per is en wil blijven. Alkmaar mag al dank
baar zijn, dat zij van de uitbreiding van de
naburige gemeenten zooveel profijt trekt,
Verschil in werkloozensteun is gc-en uni
cum. Het is een klasse-kwestie en rijks
regeling. Bovendien zijn er straks geen
werkloozen meer. Alkmaar bedenke, dat
„wie het onderste uit de kan wil hebben,
het lid op den neus krijgt"! Zij moet niet
begeeren, hetgeen van haren naaste is. Het
bovenstaande leert, dat van conflicten,
welke om een oplossing roepen, geen sprake
is. Zijn er conflicten, dan zijn dat geen be
langenconflicten of nabuurproblemen tus
schen Alkmaar en Oudorp, maar hoogstens
conflicten of problemen, welke Alkmaar met
zichzelf heeft. Zij zal die dan binnen haar
eigen grenzen moeten en kunnen oplossen
Is er wel sprake van problemen, welke
tusschen beide gemeenten bestaan, dan zou
dus samenwerking tot oplossing noodig zijn.
Op verschillend gebied bestaat, zooals we
zagen, reeds vrijwillige samenwerking. Daar
voor is dus een grover middel niet noodig
geweest en ook nu niet noodig. Zijn er dan
nog andere problemen? In Oudorp is daar
niets van bekend. Weet Alkmaar ze wel?
Dan is het wel zeer vreemd, dat Alkmaar
zich nooit tot Oudorp gewend heeft om te
trachten een regeling of een oplossing te
vinden.
Uit het feit, dat Alkmaar zich nooit ter
zake van een of ander tot Oudorp heeft ge
wend, moet dus worden afgeleid, dat er
geen conflicten of problemen zijn, welke om
een oplossing roepen.
Er is dus blijkbaar ook geen enkele reden
om verplichte samenwerking op te leggen.
Maar dan is er zeker geen enkele reden om
de grenzen te wijzigen.
Wat Alkmaar aangevoerd heeft is dus on
juist en zeker onvoldoende.
Bedoelt Alkmaar in wezen meer dan zij
stelt? Zijn er andere motieven dan die,
welke Alkmaar geopenbaard heeft?
Een blik op de kaart, waarop Alkmaar de
nieuwe grenzen aangeeft, doet het wel ver
moeden.
Alkmaar wil pl.m. 83 H.A. van Oudorp
hebben. Dat gebied is zeer vernuftig „uitge
zocht". Maar ook de beste breister laat wel
een eens steek vallen. Zoo ook Alkmaar.
Alkmaar geeft zich bloot.
Alkmaar geeft zich bloot op twee punten,
n.1. Ie. dat zij in plaats van de thans be
staande, ondanks Alkmaar's bewering, wél
historische en natuurlijke grenzen, volkomen
willekeurige grenzen dwars door polders en
particuliere bezittingen aangeeft. Men had
toch minstens mogen verwachten, dat Alk
maar grenzen zou aangeven, die volgens
haar „natuurlijk" en „logisch" waren. Het
tegendeel blijkt.
2e. Alkmaar gebruikt in haar verzoek
schrift als argument: de nieuwe verbindings
weg van den weg AlkmaarSchagen naar
den Kanaaldijk.
Dit argument is op zichzelf niet steekhou
dend voor grenswijziging. Maar het toont
wel duidelijk aan, wat Alkmaar eigenlijk
wil. Alkmaar wil 800 inwoners van Oudorp
(bijna de helft van alle inwoners) inpal
men met een heele bebouwde wijk en boven
dien een groote strook grond rondom een
straks aan te leggen weg.
Het heeft er allen schijn van, dat deze
plannen van Alkmaar beoogen: eigen finan-
ciëel voordeel ten koste van Oudorp. Een
groote groep belastingbetalers en een groot
complex bouw- en industrieterrein. Alk
maar heeft geen gebrek aan bouwterrein!
Dat heeft ze trouwens ook niet gesteld, en
kan ze ook niet beweren. Ze heeft nog hon
derden H.A. Alkmaar moet gaan breken
met haar confectiebouw. Zij heert nog terrein
genoeg om mooie villawijken aan te leggen.
Zij stelle zich eens op de hoogte, wat den
Helder in dit opzicht gedaan heeft, ondanks
een veel ongunstiger ligging.
Er zijn ook geen grensmoeilijkheden op
't oogenblik. Dat is ook niet beweerd.
Het motief moet dus wel zijn: belasting
heffing en speculatie in bouwgrond. In ieder
geval: de toekomstige financiëele voordee-
len willen genieten, welke uit het aanleggen
van openbare werken (kanaal Omval en
hoofdweg naar Schagen) kunnen voort
vloeien.
De regeering heeft herhaaldelijk te ken
nen gegeven, dat dergelijke motieven geen
aanleiding mogen zijn de grenzen, waarop
de gemeenten zijn opgebouwd, te verleggen.
Inwilliging van het verzoek van Alkmaar
zou dus hoogst onbillijk zijn tegenover
Oudorp. Het zou ook zeer ernstige gevolgen
met zich brengen.
Oudorp zou pl.m. 1000 inwoners over
houden. Het is met zekerheid te voorspellen,
dat de gemeente Oudorp dan niet meer in
staat zal zijn een zelfstandig bestaan te voe
ren.
Men zal meer moeten betalen.
De inwoners, die Alkmaarders zouden
worden, zouden financiëele offers moeten
brengen in de toekomst. Zij betrekken nu
voordeelig stroom van het P.E.N. Alkmaar
heeft een G.E.B., dat duurder is en de
Oudorpers zouden er dus op achteruit gaan.
Alkmaar wil die nieuwe stroomverbruikers
wel hebben! Zijn de bedrijven niet „top
zwaar"?
Hoogere belasting en meebetalen aan de
groote schuldenlast, die Alkmaar op de
schouders krijgt. Zij zouden hun eigen an
nexatie moeten betalen, terwijl zij niet ge
annexeerd willen worden!
Als men een
gaan toepassen
zou
quenties komen te staan. «rovinciaal
jsm -
A'X".r heeft dit
geven grenswijziging wordt
het algemeen belang gevorderd.
Oudorp mag geen
gemeente worden.
noodlijdende
Zou aan het verzoek van Alkmaar w
den voldaan, dan zou aan de ontwikkeling
van Oudorp als zelfstandige gemeente niet
alleen voor goed een „halt" worden
roepen, maar dan zou deze gemeen e
zóó ernstig achteruit gebracht worden, da
zij in de toekomst een noodlijdend bes aa
zou moeten leiden. Een schadeloosstelling zou
dat gevolg niet kunnen opheffen.
Men kan moeilijk volhouden, dat het „al
gemeen belang" een dergelijk gevolg vor
dert.
Uit het hier betoogde blijkt wel, dat dezer
zijds niet onbeperkt onderschreven wordt,
wat prof. Struycken vroeger omtrent deze
materie heeft gezegd. Er kunnen inderdaad
gevallen zyn, dat grenswijziging of samen
voeging van gemeenten noodig of nuttig is.
Het „historisch moment der decentralisatie
is naar onze meening dus niet de eenige
factor, die de richting moet bepalen. Maar
wel is dit een zeer belangrijke, zoo niet de
belangrijkste factor. Deze factor kan slechts
uitgeschakeld worden in de alleruiterste
noodzaak. En die noodzaak bestaat alleen
dan, wanneer die grensverandering door
het algemeen belang zonneklaar is aange
toond. Algemeen belang vooral niet te ider-
tificeeren met belang van één, de groote,
gemeente!
Dat algemeen belang is hier zeker niet
aanwezig.
Oudorp is nimmer onmachtig gebleken om
de voor haar gebied geldende eischen in
vervulling te brengen. Wat de wet en het
welzijn der gemeentenaren ten aanzien van
bestuur en regeling van belangen eischt, is
tot heden nagekomen op onbetwist behoor
lijke wijze. De behoeften, welke haar eigen
huishouding vergt, zijn en worden naar be
hooren bevredigd.
Oudorp is nooit te kort geschoten in de
uitvoering binnen haar grenzen van wetten,
besluiten en verordeningen.
Oudorp heeft zich met eigen geldmidde
len, ondank crisis enz., steeds staande weten
te houden.
Is hier onmacht tot plichtsvervulling?
Eischt hier het algemeen belang een zoo
radicale inbreuk op oude rechten, als Alk
maar voorstelt? Neen, zeker ni?t.
Zijn er dan factoren aan Alkmaarsche
zijde, die zóó gewichtig zijn, dat al het oude
en goede van Oudorp daarvoor moet wij
ken. Het is gebleken van niet. Alkmaar is
niet vastgeloopen en zal voorloopig ook niet
vastloopen.
Conclusie.
dat
ver-
Het standpunt van Heiloo,
n burgemeester van Heiloo,
m v i n F o r e e s t, was, in tegenstel-
jhr' ,iin collega van Alkmaar, van oor-
Pi1?tZr 'iï gesproken kan worden
d 1 naar kleine grens-correctiea.
van een P ar van Alkmaar is,
aan beide gelden. In dit verband
schillende be angen g
is de grenswijziging.
ren gebracht,1111 argumenten van Alk-
Wanneer spr. dejrg Ra>d
maa/ h ornmissie in hoofdzaak hierop neer,
in de comm bezorgd is over de belan-
d8t krijgen
gen van He Blockhove-park een
ïmrervunrophaaldienst beter politie-
Lohman? In wez^aaVhetom heel T
meer dan Alkmaar doet voorkomen -Slechts onderwijs, bebouwing, vleeskeuringsdienst komst de vruchten gaan^lukken vafwer-
- en aindere zyn r.egelmgen °f overleg met k die Oudorp's grondgS zijn of
Alkmaar getroffen. Evenzoo is er een con- worden aangelegd.^afrom frekT Alkmaar
de aangevoerde argumenten van Alkmaar
zou men „simpel" kunnen noemen.
Het verzoekschrift van Alkmaar en
de 5 genoemde factoren.
ad 1). Problemen of conflicten zijn er niet.
tract voor gaslevering en wel vrijwillig. Als
er conflicten zijn, zou dus Alkmaar daaraan
de schuld kunnen hebben. Misschien komt zij
de regelingen dan niet goed na. Er wordt
Wat Alkmaar als gronden voor grenswijzi-I bovendien goed voor betaald, dus Alkmaar I talen, kan daarvoor een* argu&en t zijn°Alk-
ging aanvoert zijn geen conflicten 9f pro- heeft niet te klagen. Dat er kinderen uit maar wil dien weg hebben en betalen, om-
voor Ouc'orp in Alkmaar op school gaan, is niets I dat zij er voordeel van verwacht, dat'
de grens met betrekking tot Oudorp zóó,
dat zij het geheele gebied rondom den nieu
wen weg en bij den Omval annexeert. Het
feit, dat Alkmaar die verbindingsweg zal be-
I talort Iro»-» -I
ging
blemen. Men moet
de argumenten
Oudorp feitelijk afleiden uit de argumenten
voor Heiloo.
Alkmaar voert aan:
De grens loopt ten deele langs of over
a.
openbare wegen,
men
bijionders, vooral niet waar het byzonderel de stad ook langs dien weg goed zal kunnen
scholen betreft. Men is daar vrij in en er I bereiken. Dat is in 't belang van Alkmaar,
wordt voor betaald. Ook omgekeerd zijn er I maar dat belang brengt allerminst mee, dat
menschen in Alkmaar gaan wonen, die hun I Alkmaar dan ook eigenares van de terreinen
kinderen in Oudorp op scbcol wilden laten, langs dien weg moet zijn.
Er is dus allerminst noodzaak en zeker
niet die uiterste noodzaak, die de wet ver
onderstelt als gerechtvaardigde grond voor
grenswijziging. Er zijn geen conflicten of
problemen in den zin der wet. Waar samen
werking noodig of nuttig bleek, is aeze toe
gepast. Alkmaar heeft nooit wenschen ken
baar gemaakt aan Oudorp, en overleg over
grenwswijziging heeft niet plaats gehad.
Voor het opleggen van verplichte samen
werking was en is geen reden. Voor grens
wijziging zijn dus zeker geen termen aan
wezig te achten, en het algemeen belang
vordert dat-de zaken blijven zooals zij zijn.
Sunt certi denique fines zeiden de oude
Romeinen. Het is hier letterlijk en figuurlijk
van toepassing.
Oudorp heeft mitsdien de eer Gedeputeer
de Staten eerbiedig doch dringend in over
weging te geven aan de Kroon te advisee-
ren 'het verzoek van Alkmaar af te wijzen.
De voorzitter merkte op dat
Oudorp uitvoerig zijn standpunt had uit
eengezet en stelde de vraag of bijgeval
iemand anders dan de burgemeester, van
de Heilooër deputatie aan de gewisselde
stukken iets wenscht toe te voegen. Aan
gezien dit niet het geval was, verkreeg
hierop de Alkmaarsche burgemeester, jhr.
mr. van Kinschot, het woord. Voor diens
betoog verwijzen wij naar het nummer
van gister.
Mr. Koelma betoogt.
De voorzitter verleende hierop het
woord aan mr. Koelma, om, naar hij zeide,
aan Ged. Staten argumenten kenbaar te
maken, welke hij bij dit college niet be
kend achtte.
Mr. Koelma merkte lachende op, dat
de laatste toezegging het hem buitenge
woon moeilijk maakte, omdat hij mocht
veronderstellen dat Ged. St. bekend waren
met deze materie. Spr. zou desondanks
toch de vrijheid nemen om eenige juridi
sche argumenten naar voren te brengen.
Voor zijn betoog verwijzen wij even
eens naar het nummer van gister.
Naar aanleiding van het betoog van
mr. Buiskool, zeide mr. Koelma nog, dat
hij diens beroep op art. 41 van de Grond
wet moest afwijzen.
Op diens betoog over de samenwerking
en grenswijziging behoefde spr. niet in te
gaan, omdat hij dezelfde argumenten van
Heiloo al had weerlegd.
Tenslotte was spr. van oordeel, dat mr
Buiskool ten onrechte het Romeinsche ge
zegde had aangehaald. Wanneer er iets
aldus spr., onderhevig is aan groei en aan
passingsomstandigheden, dan zijn het
wel de grenzen.
De voorzitter bracht mr. Koelma
dank en merkte op, dat hij ook gezichts
punten naar voren had gebracht, die Ge
deputeerde Staten niet wisten.
Op een vraag, zeide burgemester
Van Kinschot, dat ten aanzien van
Oudorp een andere kwestie speelt dan ten
aanzien van Heiloo en hij merkte op dat
Alkmaar geen opslokking van Oudom
vraagt, zooals Amsterdam en Haarlem van
andere gemeenten hebben gevraagd, maar
slechts grenswijziging.
beteren vu"*"liTj.emiier rioleering.
t0Heüoo heeft, dunkt «li, de luMvtaif .r
Blodchovepark. Met eigen middelen en zon-
BlocKnovey het groote werken
der eemgen b h t Blockhove-park
Uitrro°tede gemeenteTwendt en zegt, d.t het
dringend behoefte heeft aan rioleering dan
zal Heiloo die zeker tot stand brengen. Juut
door een gemeenschappelijke regeling be
staat de mogelijkheid, die kweetie op
te lossen omdat Alkmaar daar een groot
rtool heeft, zoodat wy tot een gezamenlyke
rioleering kunnen overgaan.
De burgemeester van Alkmaar heeft ge
zegd dat het niet gaat om financieele be
langen. Hy wil hem op zyn woord Phjw»
en hij zal dit gaarne aannemen. Maar het u
toch gebleken, dat er in de commissie-ver
gadering een klein aapje uit den mouw is ge
komen. Eén der leden toch stelde de vraag,
of Heiloo zich wel zoo enthousiast zou we
ren, als in het Blockhove-park geen geed-
gesitueerden woonden. Dat lid heeft zich
toch wel eenigszins versproken.
Alkmaar zegt nu: „Heiloo heeft nu, op t
oogenblik, 7500 inwoners. Als wy daar 700
afnemen dan blijven er nog 6800 en een
paar jaar geleden had Heiloo nog slechts
6500 inwoners. Heiloo kan dus best zonder
die 700 leven".
Eén onzer leden heeft daar tegenover m
de commissie opgemerkt, dat, als wij de
beste kostwinnaars uit huis wegjagen, er
voor de andere bewoners weinig overschiet.
Heiloo is juist de laatste jaren door de
groote werken met z'n financiën ingesteld
op een zeker inkomen. En als wij juist het
gedeelte, dat Alkmaar wil, moeten afstaan,
dan zullen wij een groot deel van onze goed-
gesitueerde burgers kwijt raken. En dat zal
voor Heiloo zeker van noembare schade zijn.
Als Alkmaar zou zeggen: „Wij draaien
Heiloo om en zullen van het Kapelgedeelte
700 bewoners vandaan halen", dan zou Hei
loo zeggen: Dat mag je wel hebben. Maar dit
gedeelte is voor Heiloo van het grootste be
lang en Heiloo zal zich 'daar maar zoo niet
bij neerleggen.
Ook voor Oudorp beteekent de grenswij
ziging een groote ramp. Heiloo zou zich mis
schien wel kunnen herstellen, maar toch zou
het voor de gemeente zeker éen groot na
deel zyn. 32 jaar heeft spr. aan het hoofd
van de gemeente gestaan en nimmer heeft
hij eenig conflict met Alkmaar gehad. Wel
heeft hij steeds op de aangenaamste wijze
met Alkmaar samengewerkt.
Er is een prettige samenwerking.
Heiloo heeft Alkmaar voorgesteld om
met de brandweer samen te gaan en Alk
maar heeft ook deze gedachte voor andere
plaatsen overgenomen. Voor het slachthuis,
het gymnasium en de gasfabriek bestaat er
tusschen Alkmaar en Heiloo een aangename
samenwerking. De uitbreidingsplannen, die
Heiloo gemaakt heeft, en die de grenzen
van Alkmaar raakten, zijn steeds aan het
oordeel van Alkmaar onderworpen en ook
hierin hebben wij een prachtige samenwer
king gehad. Toen er sprake was van het Hei-
looërbosch bestond het Blockhovepark niet.
U, mijnheer de voorzitter, weet, welke moei
te u zich hebt gegeven, en welke moeite
Heiloo zich heeft getroost om ook het ge
deelte van het bosch, dat thans het Block
hovepark uitmaakt by het natuur-reservaat
te krijgen. Dat is ons niet gelukt.
Thans daar een villawijk ontstaan, die de
bewoners iets biedt, wat ze in Alkmaar niet
vinden Alkmaar heeft verzuimd, een der
gelijke plaats aan te wijzen. Het Nassau-
kwartier was een prachtige gelegenheid ge
weest om er een mooi villakwartier te ma
ken. De entree van Alkmaar by het station
is door het maken van de Spoorstraat schan
delijk verknoeid. Uit zijn jeugd herinnert
spr. zich nog de prachtige weilanden, die
aar lagen en die men voor een schitteren-
tln AiT V00ruAlkmaar had kunnen benut
ten. Alkmaar heeft verzuimd, voor z'n be-
«■êS,?t8Cne te w,t de» f"1"
I1?1]00 lf«en den grenskant van Alk*
Je heht V?0n Stukje heeft' zegt Alkmaar
graag ïebben™ ma3r WÜlen h,t
Alkmaar en de lintbebouwing.
neer SSn?*, ee" groote onbillijkheid. Wan-
ook hÏÏ°„ h.4
Wing eekrpcrori Westerweg een bebou-
die daar on hp't 6aiÏ 380 de lintbebouwing,
komt GeHpn Alkmaarsche gedeelte voor-
te daar beoaAiHCrde" hebben de 'rontbreed-
heeft dit vpt- °P meter> maar de Kroon
den Raad van wT"" D°0r een b«luit van
straatweg is ctoor 6 gedeelte aan den Rijks-
verkocht en Alkrr,am'Jnu V8der aan Alkmaar
wing gemaakt Aiif1 ft daar l'ntbebou"
«etVn SLwfnïrF t* be*°nBen
Heiloo. De linthpx leunen tegen
gedeelte is vóór mitanS °P het Heiloosche
Is het een cpV,* J u gebeurd.
zich meer Alkmaard' de bewoners daar
l°°ërs? Alkmaar is V°eJen dan Hei"
dle het moet hPhK centrum-gemeente,
te"- Vele ALaabecheT de buit«*e™en-
sterdam. Alkmaar zal koopen
gen, dat deze zich meeJ aI°? l°Ch niet zeg'
Alkmaarders vopiJneeTrAmsterdammers dan
wïkZ Vd7HA,,km'» -O"
Straatweg zich meer den
Alkmaarders dan Hei-
