HET BETOVERDE BOS.
DE WERELDJAMBOREE.
Binnenland
De Zweedsche hoofdverkenner verrukt over
deze jamboree.
Tachtigduizend gulden entrée
op één dag.
Nederlandsch sch p in gevaar.
Jamboree-flitsen.
Weer druk besoek
Het was gister zoo mogelijk nog warmer
bp het jamboree-terrein dan Woensdag. De
zonnestralen deelden reeds den geheelen
ochtend hun meer dan normale warmte aan
het kamp en in de tenten was het bijna niet
uit te houden. Vele jongens trachtten dan
ook eenige verkoeling te krijgen onder de
vele douches, welke hier voor hen zijn in
gericht. Maar ook zijn duizenden weer naar
zee getrokken en onder hen waren tallooze
Zweden en Engelschen, op wie de groote
haringvijver een bijzondere aantrekkings
kracht uitoefent.
Overigens had het kamp zijn gewone aan
zien. De stroom van bezoekers brak om 12
uur weer los en de voorstellingen in de
arena en in het theater hadden weer veel
bekijks. De bisschop van Roermond, mgr.
Lemmens, heeft op het groote altaar een
H. mis opgedragen voor de Limburgsche
verkenners.
Het was ook gister op het terrein een
drukte van belang, de stroom van toeschou
wers langs de tenten bleef onophoudelijk
voortduren en de padvinders beginnen zoo
langzamerhand het gevoel te krijgen, dat zij
hier als het ware medewerkers zijn bij een
groote demonstratie op huis- (hier dan
kamp-) inrichting en kookgebied, want
vooral de verkenners, die belast zijn met het
bereiden van het potje, hebben het vaak
kwaad te verduren van de dames onder het
publiek, die critisch op de verrichtingen
toezien en het niet kunnen nalaten allerlei
aanwijzingen te geven. Hoe goed bedoeld
deze adviezen wellicht ook mogen zijn, voor
de padvinders zijn ze niet prettig, want
bovendien tasten ze hun gevoel van eigen
waarde aan. Het is dan ook volkomen be
grijpelijk, dat de jongens wel eens de ver
zuchting slaken: „we lijken wel apen in een
dierentuin", of dat de kok van de patrouille
eenigszins kregelig opmerkt: „mevrouw, we
hebben een boekje, waarin staat hoe het
moet en zoo bevalt het ons best".
Waarop dan de vriendelijke raadgeefster
met minder vriendelijke bikken afdruipt.
We kunnen ons daarom zeer wel indenken,
dat, hoe interessant en leerzaam het kam
peeren op een jamboree ook moge zijn, er
toch groepen, en zeker niet weinige, gevon
den worden, die er de voorkeur aan geven,
op eigen gelegenheid in de vrije natuur
een kamp op te slaan en daar gevrijwaard
te zijn voor al te nieuwsgierige blikken.
Belangstelling ook uit de lucht.
Niet alleen op het jamboree-terrein zelf
was de belangstelling overgroot, ook vanuit
de lucht werd dit wereldgebeuren door zeer
velen gadegeslagen, want onophoudelijk
ronkten de zware K.L.M.-machines over het
kamp en vanuit de lucht hadden de passa
giers een schitterend uitzicht over de uit
gestrekte witte tentenwereld met haar dui
zenden wapperende kleurige vlaggen.
Onderhoud met graaf Bernadotte.
Gisterochtend zijn de persvertegenwoor
digers ii. het Zweedsche kamp ontvangen
door den hoofdverkenner graaf Bernadotte.
Deze zeide de jamboree van zeer groot be
lang te achten, omdat daar zooveel jongens
uit alle landen van allerlei rang en stand,
geloof en politieke richting bij elkaar wor
den gebracht, waardoor de onderlinge ka
meraadschap in hooge mate wordt bevor-
werd.
Wat het kampeerterrein betreft, zeide
graaf Bernadotte, dat het zeer moeilijk is
om een ideale plaats voor 28.000 jongens te
vinden, zooals hij bij zijn voorbezoek in
Maart zelf heeft kunnen constateeren.
De jamboree-leiding is hierin uitstekend
geslaagd en de graaf noemde het hier ,.a
charming place". Het eenige bezwaar achtte
de Zweedsche hoofdverkenner het feit, dat
de zee en de groote kampvuurplaats zoo
ver afgelegen zijn.
Overigens was graaf Bernadotte vol lof
over de schitterende ontvangst van de Zwe
den, niet alleen in het kamp, maar ook van
de zijde van het Hollandsche publiek. De
Zweedsche jongens brengen hier dan ook
een zeer gezelligen tijd door en allen maken
het opperbest.
Tenslotte uitte de hoofdverkenner zijn be
wondering over de hulpvaardigheid van de
Hollandsche padvinders, die den Zweed-
schen jongens, toen zij laat in den middag
hier aankwamen, in alles behulpzaam zijn
geweest.
In de arena.
In gloeiende zonhitte zyn gistermiddag in
de arena weder voor tienduizenden toe
schouwers demonstraties gehouden en wel
door Australië, Frankrijk, Amerika en Tsje-
cho-Slowakije. Deze demonstraties werden
bijgewoond door den gezant van Frankrijk,
baron de Vitrolles, den gezant van Amerika,
den heer Emmet, den gezant van Tsjecho-
Slowakije, dr. Krno en den Franschen
hoofdverkenner generaal Lafon. Ook de
ohief scout was aanwezig.
De leider van de Tsjechen bracht voor de
microfoon dank aan Nederland voor de
vriendelijke ontvangst.
Het waren opnieuw interessante num
mers, welke ten beste werden gegeven en
bij de Amerikanen was het een aardig mo
ment, toen tusschen een aantal scouts een
wedloop op klompen werd georganiseerd.
De Hollandsche klompen schijnen voor de
Amerikanen wel een zeer bijzondere be
koring te hebben, want nog dagelijks ko
men ladingen van deze „wooden shoes"
naar het marktterrein en even grif gaan ze
telkens van de hand, zoodat nauwelijks aan
alle aanvragen kan worden voldaan.
Buitenlanders op stelten.
Ook stelten komen thans in trek en gister
zagen we verschillende buitenlandsche jon
gens op deze houten onderbeenen door de
kampen en over het marktterrein stappen,
waar zij in het drukke gewoel nauwelijks
vooruit konden komen. Het was een ko
misch gezicht, want zooals we uit onze
jeugd '.vel weten, zijn de eerste schreden
op het pad van den langen stok met den
houten klos lang niet gemakkelijk en zooals
het ons toen verging, was het ook met deze
jongens en vele onvrijwillige botsingen met
het publiek of medekampgenooten, welke
echter in de prettige sfeer, die hier heerscht,
nogal gemoedelijk werden opgenomen, wa
ren daarvan het gevolg.
Enfin, al doende leert men, en wanneer de
jongens na de jamboree weer in eigen land
terug zijn, zullen ze ongetwijfeld in staat
zijn, als volleerde acrobaten op het hooge
hout demonstraties te houden voor vrien
den en kennissen.
De laatste dag voor de welpen.
Het was gister de laatste dag voor de
welpen op de jamboree. De 3000 jonge wol
ven van de tweede groep hebben de drukte
op het terrein nog vergroot en aan hun ge
snater en vroolijk gesnap was duidelijk te
zien, dat het bezoek aan hun groote broers
hun uitstekend was bevallen.
Welgemoed en zingend verlieten zij
tegen den avond de tentenstad, om vol van
prettige herinneringen huiswaarts te keeren
en na aankomst aldaar zullen ze wel niet
gauw uitgepraat zijn over hun belevenis
sen.
Zeeverkenners naar zee.
Honderd zeeverkenners, grootendeels Ne
derlanders en Engelschen en voorts enkele
Hongaren, Oostenrijkers en Polen, maakten
gister onder leiding van den heer G. Mante,
hoofdkwartier-commissaris voor de zeever
kenners, een trip naar IJmuiden. Ze werden
eerst door den heer C. Oud, directeur van
het staatsvisschershavenbedrijf, door de
hallen rondgeleid en werden daarna in de
koffiekamer in hal C. onthaald op gebakken
visch, koffie en koek. Tijdens dit oponthoud
heeft de heer Oud het een en ander over
het bedrijf verteld.
Hierna werd de groep in tweeën gesplitst.
Eén deel ging aan boord van de loodsboot,
een ander deel aan boord van den stoom
trawler Caroline IJ.M. 26, voor het maken
van een zeerreisje. Tegen het middaguur
voeren beide vaartuigen, geëscorteerd door
de Neeltje Jacoba, de haven uit.
Het was prachtig weer en de zee was
spiegelglad, zoodat bij geen van de zeever
kenners de vreugde van het uitstapje werd
vergald. Zij, die met den stoomtrawler wa
ren Uitgegaan, hebben de sensatie van een
trek met het trawlnet kunnen beleven. Toen
de trawler een mijl of 12 in zee was, ging
het net overboord. Een uurtje werd getrok
ken. De vangst was niet groot, maar de ver
scheidenheid liet niets te wenschen over. En
vooral die zeeverkenners, die nog nooit de
zee hadden gezien, hadden veel belangstel
ling voor de scholletjes, de scharretjes, de
botjes en de poontjes.
Na afloop der vroolijke visjhvangst wend
den loodsboot en trawler den steven. Om
ongeveer drie uur was iedereen zeer voldaan
over het prachtige uitstapje, weer veilig
aan wal.
Daarna bezichtigden de zeeverkenners de
groote sluizen te IJmuiden.
De terugkomst te Vogelenzang was zeer
opgewekt. Onder het zingen van een vroo
lijk lied werd de visch naar het kamp ge
dragen en aldaar den kampleider aange
boden.
Medaille voor den chief.
Lord Baden Powell heeft gisterochtend
een bezoek gebracht aan het Zweedsche
kamp, waar hij werd toegesproken door
prins Gustaaf Adolf, die den chief een
groote medaille overhandigde, vervaardigd
en geslagen door Zweedsche voortrekkers
ter gelegenheid van den 80sten verjaardag
van den grijzen leider. t
De chief stelde dit geschenk op hoogen
prijs en dankte allen met een paar vriende
lijke woorden.
Vervolgens bezocht lord Baden Powell
nog de Nederlandsche jongens in subkamp
5 en de Schotten in kamp 6.
Nog meer hooge bezoekers
Gister bracht baron van Geer, de vroegere
particulier secretaris van H.M. de koningin
een bezoek aan de jamboree. Ook de direc
teur-generaal der P.T.T., ir. M. H. Damme,
verscheen op het terrein en bracht een spe
ciaal bezoek aan het postkantoor en de
perskamer.
De Tsjechische gezant, dr. Iwan Krno,
heeft de demonstratie van het Tsjechische
contingent in de arena bijgewoond.
De minister van onderwijs, prof. Slote-
maker de Bruine en de minister van kolo
niën, de heer Weiter, zullen Vrijdagavond
het groote lichtspel in de arena bijwonen.
Woensdag 80.000 entreegeld ont
vangen.
De ontvangsten aan de verschillende
loketten van de jamboree hebben Woensdag
ongeveer 80.000 bedragen. De vele door
de spoorwegen verkochte kaarten zijn daar
onder niet begrepen. Het bezoek overtreft
ver alle verwachtingen van de jamboree
leiding.
Change?
Het ruilen van allerlei voorwerpen tus
schen de padvinders der verschillende lan
den heeft nog steeds zijn bekoring niet ver
loren. Vooral de Amerikanen zijn steeds
weer opnieuw op buit uit en hun gretige
oogen zoeken overal naar nieuwe prooi.
Gistermiddag op het marktterrein maakten
we op dit gebied een heel aardig tooneeltje
mee. Een Amerikaansche scout schiet in
haastigen pas door de menigte. Plots echter
valt zijn oog op een soort gevlochten waaier,
welke een welp .onder zijn arm draagt. Waar
het ventje dit voorwerp vandtan heeft of
waartoe het hem moest dienen, weten we
niet, maar de ruilhartstocht van den Ameri
kaan was door dit eenigszins vreemde ob
ject weer opgewekt, hij vliegt op den welp
toe en schreeuwt hem toe: „change?" Het
wolfje begrijpt er niets van, waarom hem de
eer te beurt valt door zoo'n grooten buiten-
landschen padvinder te worden aangespro
ken, ook nog niet, toen de scout eerst op zijn
waaier wees en daarna op een groote
medaille, welke de borst van den Ameri-
gaan sierde. Eenige buiténstaanders leggen
den welp de bedoeling van den vrager uit,
waarop het knaapje onzeker zijn schouders
ophaalt. Dit was echter voor den scout vol
doende, hij hechtte de medaille op de borst
van den welp, die van deze handeling nog
niet veel scheen te begrijpen, nam den
waaier en verdween.
De welp bleef een oogenblik bedremmeld
staan kijken, niet wetend, of hij moest treu
ren over zijn verlies dan wel zich verheu
gen over de aanwinst, zag ten slotte ln, dat
aan het geval toch niets meer te veranderen
was en vervolgde zijn weg.
De padvindsters komen vandaag.
Vanmiddag zullen in de arena de padvind
sters van het Nederlandsche padvindsters
gilde voor de chief guide, lady Baden
Powell, defileeren.
Zaterdag weer attracties.
Zaterdagmiddag zullen Engelsche pad
vinders in de arena een cricket wedstrijd
spelen.
Zaterdagavond zullen de Polen in de arena
een extranummer opvoeren, waaraan ook
de Poolsche vliegers zullen medewerken.
Prins Bernhard op de Jamboree.
Prins Bernhard is hedenochtend om
streeks 9 uur op het Jamboree-terrein aan
gekomen en maakte, in gezelschap van
prins Gustaaf Adolf van Zweden een rond
wandeling in het kamp.
LEGITIMATIE ALS NEDERLANDER
IN BELGIE.
Aangezien het herhaaldelijk voorkomt,
dat in België reizende Nederlanders, slechts
voorzien van een door een Belgisch consu
laat afgegeven identiteitskaart, de hulp in
roepen van Nederlandsche consulaire amb
tenaren, vestigt het ministerie van buiten
landsche zaken er de aandacht op, dat zulk
een stuk niet voldoende is om zich by een
Nederlandsch consulaat in België als Neder
lander te legitimeeren.
De „Maaskerk" aan de West-Afri-
kaansche kust op de rotsen geloo-
pen. De passagiers verlaten het
schip.
Lloyds heeft via Lagos een draadloos
telegram ontvangen, dat het Nederland
sche schip Maaskerk van de Holland-
West-Afrika-lijn gistermiddag om drie
uur had verzonden en waarin wordt
gezegd, dat de Maaskerk by Kaap Pal-
mas, de zuidelijkste punt van Liberia,
op de brenton-rots is geloopen om 10
uur 24 minuten.
De gezagvoerder heeft de passagiers
be\rei gegeven zich in de boten te be
geven, daar hy de positie van het schip
hopeloos acht en geen andere keus had
dan het schip aan den grond te zetten.
Een nader bericht meldt: de luiken 1 en 4
lekken, luik 5 is zwaar beschadigd en lekt
eveneens. Alle pompen zijn aan het werk
om te redden wat te redden valt, doch het
water stijgt in het schip dat niet meer voor-
of achteruit kan. Olietank 1 de Maaskerk
kaun met olie worden gestookt is be-
schad'gd en staat onder water, de olietank
2, 4 en 5, zoowel aan stuurboord als aan
bakboord gelegen, zijn beschadigd en lek
ken.
De Maaskerk is eigendom van de ver-
eenigde Nederlandsche scheepvaart maat
schappij te 's-Gravenhage, die de Holland-
West-Afrika-lijn exploiteert, Het schip is in
1929 te Stettin gebouwd. Het passagiers
schip meet bruto 4452 reg. tot en netto
2447 ton.
De Maaskerk die den dienst Amsterdam
West Afrika onderhield, was op de thuis
reis. Op 30 Juli verliet het schip Briala in
Kameroen, op weg naar Lagos. Nadat deze
laatste haven was verlaten en het schip de
Iworkust was gepasseerd, geschiedde het
ongeluk.
De Maaskerk kan in totaal veertig passa
giers vervoeren. Dit zijn dan in den regel
menschen van de Engelsche en Fransche
koloniën aan de Westkust van Afrika.
Kapitein van de Maaskerk is de heer
Klont, die reeds eenige reizen voor de West-
Af rika-Lijn heeft gemaakt.
De bemanning telt ongeveer 50 koppen.
De West-Afrika-Lyn onderhoudt o.a. met
de schepen Maaskerk en Amstelkerk een
geregelden passagiers- en vrachtdienst op
de Westkust van Afrika.
Er wordt dan van Amsterdam via Bor
deaux naar verschillende havens aan de
Westkust gevaren, met Duala in Fransch
Kameroen als uiterste punt.
Eenige hoop op behoud.
Lloyd's subapent, bij Kaap Palmas, die
zich aan boord van de Maaskerk heeft be
geven, heeft via Scheveningen een radio
telegram aan het hoofdkantoor gezonden,
waarin word' gezegd, dat de kapitein het
schip hoopt te behouden en naar Freetwon
in Siërra Leone hoopt door te varen, om
vervolgens te Dakar in het dok te gaan.
In den loop van den avond is het water
in het schip niet hooger gekomen.
PRINSES JULIANA OP DE
KORTENHOEFSCHE PLASSEN.
Een herhaald bezoek.
Door niemand opgemerkt heeft prinses
Juliana Woensdagmiddag met twee hof
dames een roeitocht op de Katenhoefsche
plassen gemaakt. Dit schijnt de Prinses
bijzonder te zijn bevallen, tenminste giste-
ten opnieuw verscheen zij met het kleine
gezelschap te Kortenhoef om per roeibootje
het mooie plassengebied te doorkruisen.
Thans echter merkte de bevolking haar op
en bij haar terugreis is de prinses overal
langs den weg hartelijk toegejuicht.
TEELTREGELING PLUIMVEEHOUDERIJ.
Opheffing gevraagd.
Door een aantal kippen- en eendenhou
ders is in een uitvoerig schrijven, gericht
aan den minister van economische zaken,
opheffing van de teeltregeling voor de
pluimveehouderij gevraagd.
Nadat er op gewezen is, dat enkele be
drijven jaarlijks tot een uitbreiding konden
overgaan, terwijl weer anderen niet meer in
staat zijn het voor vernieuwing van hun
bedrijven benoodigde aantal jonge dieren te
verkrijgen en dus tot uitsterven gedoemd
zijn, wordt er verder op gewezen, dat de
ingevoerde teeltverbetering allesbehalve
aan het gestelde doel beantwoordt.
125. Ze luisterde aan de deur. Het gejoel op de gang
werd hoe langer hoe erger. Nu hoorde ze ook een onder
drukt gelach en opeens een angstig stemmetje: „Niet
doen-genade-help! help!"
126. Nu werd Anneke toch nieuwsgierig. Ze keek rond
en zag boven haar bed een raampje zitten dat juist op
de gang uitzag. .Ze pakte een stoel en zette die boven
haar bed.
PRINS BERNHARD BIJ DE VLIEGSPORT.
Een bezoek van twee uur op IJpen-
burg.
Prins Bernhard heeft gistermiddag, ver
gezeld van zyn adjudant, jhr. Röell een be
zoek aan het Rijs wij ksche sportvliegveld
Ypenburg gebracht.
Tgen 1 uur kwam de Prins, die achter het
stuur van zijn open auto had plaats geno
men, op het vliegveld aan.
Te zijner begroeting waren aanwezig d?
heeren C. Kolff, voorzitter van den raad
van beheer der nationale luchtvaartschool,
tevens gedelegeerd commissaris van de ex
ploitatie-maatschappij vliegveld Ypenburg,
de heer D. H. Reinders, voorzitter van de
Haagsche Aero-club en eveneens gedele
geerd commissaris dezer maatschappij en de
heer H. M. Schmidt Crans, havenmeester
van het vliegveld en chef-instructeur van
de nationale luchtvaartschool.
Met dit gezels( hap lunchte de prins op het
vliegveld, waarna hij de afdeeling van den
technischen dienst, de vliegtuigen in de
hangars en alles wat verder op het vlieg
veld te zien is heeft bekeken.
Het duurde bijna twee uur.
Ook een bezoek aan de „Avia".
Tegen drie uur reed de prins met zyn
adjudant naar de tentoonstelling op Hout-
rust.
Te ruim kwart over drie arriveerde hij
daar in gezelschap van de heeren Röell,
Kolff, piof. van Royen, Reinders en Schmidt
Crans.
Geen zieken.
Hoe maken de zieken het, dokter?
Een onbarmhartige zon staat nu reeds den
geheelen morgen ln een Italiaansch-blau-
wen hemel boven het zoemende padvin-
derskamp te blakeren. Het bezoek is al
even druk als de vorige dagen, gryze
stofnevels waaien op onder de schuifelende
voeten der duizenden.
In de tent van den dokter is het betrek
kelijk koel en merkwaardig leeg.
Slecht gaat het met de zieken, mynheeti
slecht, ze zyn er eenvoudig niet, Ik zit me
te vervelen, en ik heb het warm, en als er
geen zieken zyn, waarom zit je dan als
dokter zoo'n heelen dag te wachten op zie
ken, die niet ziek willen worden en die zoo
gezond zijn als een visch en blijven en
de dokter moppert en verliest alle logica
uit het oog. Het is een nog jonge dokter en
hy zit daar nou zoo maar in zyn eentje in
de tent en o, wat is het warm! Maar de
bui trekt voorbij en dan is de logica er ook
weer. Luister maar: „We zijn met ongeveer
twintig dokters in het kamp, de medische
dienst functionneert prachtig en de ge-
zondheidstoestand van de boys is boven
verwachting goed.
Zoo 's morgens op het spreekuur krijg ik
weliswaar gemiddeld ongeveer zeventig
jongens bij me, maar dat beteekent eigen
lijk niets.
Wat snijwonden, die we verbinden, een
paar insectenbeten en ook nog wel wat
kleinere maagstoornissen, door het andere
eten en het andere water vermoedelijk.
Eerst nogal wat moeite met de Hongaren,
maar hun kamp ligt een beetje laag en nu
hebben ze matrassen om op te slapen en
gaat het weer best. We hebben ook nog
een paar blindedarm-operatie gehgd,
maar dat was te verwachten en we waren
er op voorbereid. De patiënten gaan al
weer goed vooruit".
De dokter puft, zelfs in de tent is het
warm, maar buiten spelen de padvindêrs
met een ijver, als waren zij aan de Noord
pool en moesten zij de koude uit zich drij
ven. De dokterstent blijft Tetg.
De belangstelling van het publiek is wer
kelijk overstelpend. Het Marktplein is een
woelde baaierd van menschen Je hebt er
de grootste moeite jezelf bij c'kaar te hou
den. Meedoogenloos worden hier gezinnen
uiteengereten, gezelschappen gescheiden,"
dochters uit den beschermenden vaderarm
gerukt, drama's komen snel tot een wan-
hopigen climax, maar... alles lacht, ieder
heeft pleizier, de tentjes en de winkeltjee
maken oorlogswinsten en een eindje verder
op staat aan den hoek van een groote wei
de een enorm bord met groote lettert:
„Verloren welpen".
Een vreemde kellner.
Vreemde dingen kun je beleven op de
jamboree. Zoo in het restaurant. We waren
zelf het slachtoffer. We waren moe, dorstig
en hongerig.
„Ober" zoo zeiden wij, en onze stsra
knarste een beetje van het stof, wfir.U
ons „Neen, mijnheer, zei de ober,
niks mijnheer, U krijgt niks mijnheer, ik
word hier gek, ik heb negen tafeltjes, mijn
heer, in neem geen bestelling op, zelfs geen
glas boer gunnen ze me, mijnheer, ik doe
het niet".
We keken geschrokken op. De oogen van
dien obermoe, dorstig en hongerig
verlieten wij het restaurant. De koppen op
de totempalen grijnsden. We vonden die
jamboree een akelige uitvinding.
Droomen
In de schaduw van een hoogen beuk een
Siameeschje en een Hollandsche jongen.
Verkenners. Ze hebben hun ruilhandel ver
richt, ze zijn belden rijker geworden en
liggen nu, lui uitgestrekt, de ellebogen in
het zand gewoeld, te babbelen. Het gaat. Ze
zoeken hun woorden, Fransch, Engelsch
door elkaar, maar het gaat. Ze vertellen
van hun land en vragen naar dat van den
ander. Dan liggen zij stil naar elkaar te
turen. Droomt Jan Maarten nu van oer
wouden en slangen en brullend wilde
beesten, van vreemde streken, waar verha
len werkelijkheid zijn en waar hij mis
schien nooit zal komen?
Mexicanen en melk.
Al rondslenterende komen we in het
kamp der Mexicanen. Het is niet zoo'n
groote groep, maar ze zitten gezellig rond
om hun houten tafel en ze bikken, dat het
een aard heeft. Wij vragen één hunner,
wat hij nou het fijnste vindt in Holland.
En dan, ja, dat is niet meer te volgen,
dan barst er een stroom van SpaanscbA
zoetvloeiende dithyramben los, zoo uitbun
dig, zoo lyrisch, zoc overweldigend ver
rukt, dat het onbegonnen werk zou zyn te
trachten dit alles in het Nederlandsch over
te brengen.
De knaap vergeet zijn maaltijd, hij staat
van tafel op en schudt my aan den mouw.
er spatten vonken uit zyn koolzwarte
oogen en hy kan maar niet duidelijk genoeg
maken, hoe onzeggeiijk hij hier geniet van
onze onvolprezen..... melk. Nou, ze kun
nen hun hart ophalen, de Mexicanen, we
zijn er hier niet zuinig mee.
De prins begaf zich na de officieele ont
vangst allereerst naar den stand van de K.
L.M., waar hy ontvangen werd door den
heer Prinsen Geerlings,
Hier verbleef Z.K.H. slechts korten tyd,
omdat hij, naar hy zeide, van de K.L.M.
reeds zooveel wist.
Hij begaf zich naar het balcon om de we
reldluchtverbindingen van de gemeente
s-Gravenhage te bekijken en via den koe
pel van de K.N.I.L.M. begaf hü zich naar de
inzendingen van de luchtvaartafdeeling
Soesterberg en van den marinevliegdienst,
waar hij met belangstelling de opgestelde
liegtuigen en vooral de verschillende wa
pens en instrumenten bezichtigde.
De prins liet zich door de aanwezige ser
geants van de luchtvaartafdeeling hun wer
king uitvoerig uitlegen.
Hij de meeste stands vertoefde de prins
korteren of iangeren tyd en het bleken
vooral de tentoongestelde constructies, navi-
