HET BETOVERDE BOS.
;u
iV
DE JAMBOREE LOOPT TEN EINDE.
fU
Binnenland
Nog duizenden bezoekers genoten van de
laatste demonstraties,
D« k«llner#tt«king,
onaangename noot
Een kellnersconflict.
Zondag nog een drukke dag
Een warme Zaterdagmiddag, die de
bezoekers weerhield van uitbundig
heid.
Het leek wel of het nog nooit heet ge
weest was. De lucht was niet meer blauw,
maar weggetrokken tot een nevelige blank
heid, waaruit een overweldigend zonlicht
boomen en velden in een trillenden gloed
zette. Elke stap beteekende een stofwolkje,
duizenden stofwolkjes stegen omhoog en
vormden een loome neveligheid, waarin
een voor de jamboree opvallende kalmte
ontstond. De uitbundigheid van de duizen
den bezoekers en de tallooze padvinders had
plaats gemaakt voor een gezellige rust,
waarin een ieder trachtte het zich gemak
kelijk te maken. Misschien zijn er door de
hitte ook wel wat minder bezoekers naar
Vogelenzang gekomen, maar toch bewoog
zich door de breede laan statige beuken,
die den toegang tot de jamboree vormt, een
breede rij belangstellenden onafgebroken
in de richting der kampementen, minder
jolig dan de vorige dagen, minder uitge
laten, maar gezellig rondkijkend naar het
gedoe der duizenden jongens en kalmpjes
slenterend van kamp naar kamp, liefst een
beetje in de schaduw. Zóó warm is het, dat
officieel door de microfoons het publiek,
dat in de arena naar de demonstraties der
Eritsche scouts kwam kijken, werd aange
raden op de tribunes vooral niet met onge-
dekten hoofde te blijven zitten, het gevaar
voor een zonnesteek was daarvoor te groot.
De laatste demonstraties in de arena.
De demonstraties zijn Zaterdagmiddag op
schitterende wijze door de Engelsche scouts
besloten met een uitgebreid programma,
dat de jongens ondanks de blakerende hitte,
onvermoeid ten uitvoer legden.
Met Romeinse!» gladiatoren-spelen, wa
genrennen, slaven-verslindende leeuwen,
voorts met rennende paarden, bereden door
fiksche jocky's, vingen zij aan. Vervolgens
vertoonden zij den eersten passagierstrein,
die in Engeland gereden heeft, en een mo
derne gestroomlijnde trein, om, na nog een
reeks voorbeelden te hebben vertoond van
pionieren enz., te eindigen met een geweldig
circus-pTogramma, dat stormen van gelach
van de tribunes deed opstijgen.
De Fransche gezant, baron de Vitrolles,
v. as des middags op de thee genoodigd van
den „Eclaireur Unioniste Francais", waarna
hij het Fransche kamp bezocht. Ook de Ne-
derlandsche gezant te Parijs, jhr. Loudon,
heeft een bezoek aan het Fransche kamp ge
bracht.
Het theater een evenement.
Het bezoek aan de theatertent was Zater
dagmiddag, ondanks de warmte, al even
groot als andere dagen, en de schouwburg-
lustigen hadden nog niet zoo heel erg on
gelijk. Het was er in de schaduw lang niet
zoo heet en er trok van tijd tot tijd tusschen
de lichtelijk heen en weer waaiende tent
doeken een koeltje, dat een heerlijke ver
ademing vormde.
Het wereldtheater heeft Zaterdagavond
zijn poorten gesloten met een voorstelling,
waarin tot groote voldoening van de aan
wezigen prins Gustaaf Adolf en Bernadotte
op het tooneel verschenen en het woord
richtten tot het publiek voor een toelichting
der padvindersidealen.
Dat wereldtheater is een geweldig succes
geworden op deze jamboree. Er werden
dagelijks drie voorstellingen gegeven en
herhaaldelijk moesten menschen worden ge
weigerd wegens plaatsgebrek. Vol is het
regelmatig geweest. Natuurlijk is het ver
toonde allemaal werk van padvinders en
ziet men er geen volleerde artisten. Men
zou het anders vaak niet zeggen. Ziet de
Schotten met hun wapperende rokjes op de
tonen van den doedelzak hun dansen uit
voeren, de armen kandelabersgewijs ge
heven, licht, rhythmisch en tegelijk forsch
en mannelijk. Hoort den Stiermarker jode
len, terwyl hij zichzelf frisch tintelend op
den guitaar begeleidt. En ziet de Britsch-
Indiërs met hun magnifieke dansen, de Lit-
tauers met hun eeuwenoude, primitieve en
melancholieke boerenfluiten, de Mexicanen
met hun weemoedige volksliedjes (Waarom
ben je van me weggegaan, nu zit ik hier te
weenen. Veel liever had ik gezien, dat je op
eens gestorven was), de Japanneezen, de
Australiërs, de Polen en Hongaren, allen
met hun nationale nummers, te veel om op
te noemen en zoo aardig, zoo treffend, zoo
indrukwekkend soms, dat het ons niet zou
verwonderen, wanneer velen in de theater
tent blijvende herinneringen aan de jam
boree zullen blijken te hebben opgedaan.
Het laatste kampvuur.
Het laatste kampvuur was een geweldig
succes en werd aanschouwd door niet min
der dan naar schatting dertigduizend men
schen. De Schotten lieten hun doedelzak
ken hooren, de Zwitsers jodelden, de Sia-
meezen dansten en de Egyptenaren gaven
een bewijs van hun zangkunst.
Het geheel werd besloten door Engel-
schen met een harmonica-orkest en een
tooneelstukje, „De prinses en de kat".
En nu dan het einde nadert, beginnen
reeds enkele groepen aanstalten te maken
voor het vertrek. De Estlanders openden de
rij der scheidenden en vertrokken reeds
Zaterdag.
De zeeverkenners.
We hebben Zaterdag in den vroegen och
tend den langen tocht ondernomen naar het
waterkamp van de zeeverkenners in de
ringvaart. Het was de groote dag voor de
zeeverkenners, die, na een schitterend ge
slaagd kampvuur van Vrijdagavond, bezit
zouden nemen van de Kaag.
Het was een drukte van belang en alle
booten waren voor dit gebeuren extra op
getuigd en tal van vlaggen en wimpels
gaven een kleurigen en f eestelij ken aanblik.
Onder groote belangstelling van de omwo
nenden wendden de vele booten, waarbij
zich tal van kano's aansloten, den boeg naai
de Kaag, waar een groote demonstratie het
hoogtepunt voor het zeeverkennerskamp
zou worden. De uittocht werd besloten met
de statige uitvaart van de Prinses Juliana,
het vlaggeschip van den leider van het
kamp, den heer Mante, op welk schip tal
van genoodigden den tocht medemaakten
onder de vroolijke tonen van het Hongaar
se!» muziekkorps.
Omstreeks half tien werden de trossen
gevierd en vertrok de bonte waterkara
vaan. Voorop ging een politieboot en dan
volgden de booten van de meeste uiteen-
loopende types volgeladen met zeeverken
ners.
In het begin van de vaart was het rustig
op het water, al zorgden de jeugdige sche
pelingen er wel voor, dat het niet te rustig
werl. Op de groote schepen speelden muziek
corpsen, afgewisseld door vreugdevolle
yells. Naarmate men dichter bij de plassen
kwam, nam de drukte toe en voor de Kaag-
societeit was het zelfs een kluwen van boo
ten van allerlei soort, waartusschen de rijk-
bewimpelde jamboree-vaartuigen voeren.
Plechtig klonk het Wilhelmus over het
water, gevolgd door de zooveelste uitvoe
ring van het jamboree-lied.
Na de ontscheping krioelde het van de
menschen in den tuin en in de zalen van de
Kaag-societeit.
In een gereserveerd zaaltje vereenigde de
heer Mante zijn gasten aan een koffiemaal
tijd, waarbij hartelijke woorden gesproken
werden door staatsraad Rambonnet en den
burgemeester van Warmond.
Het was intusschen zeer warm geworden.
Op het water bracht een zacht windje eeni-
ge verkoeling, maar aan land was het blad
stil.
Voor de spelen begonnen, werd door een
luidspreker aangekondigd, dat de chief-
scout in aantocht was. Deze tijding werd
door langdurige en ovationeele yells uit hon
derden kelen begroet.
Even later kwam een motorbootje in
zicht, waarin de chief-scout met lady Baden
Powell en hun dochter, alsmede enkele an
dere gasten zich bevonden. Toen het bootje
aan den wal was gekomen, zette de muziek
het „God save the King" in, dat met eer
bied door allen werd aangehoord.
Op het steigertje voor den starttoren ver
welkomde de heer G. Mante den chief-
scout en zijn gezelschap en vergezelde hen,
tusschen een dubbele haag van zeeverken
ners door, naar de voor hen gereserveerde
plaatsen, waar de Nederlandsche hoofdver
kenner, staatsraad Rambonnet, hen ontving.
De heer Mante bood hierop aan lord
Baden Powell een oorkonde aan, uit naam
van alle zeeverkenners, waarin deze hun
blijdschap uitdrukken, dat de chief-scout in
hun midden verkeerde.
Hierna namen de demonstraties een aan
vang, bestaande uit een kano-estafette,
tobben-varen en een hinderniswedstrijd voor
kano's.
Tegen half vijf eindigden de demonstra
ties voor de Kaagsocieteit en nadat de
chief-scout de prijzen had uitgereikt en zich
had ingescheept, vertrok de> stoet van zee
verkenners en gasten van den hoofdkwar
tierscommissaris den heer G. Mante, om
naar Bennebroek terug te keeren.
Met het jamboreelied en enkele daveren
de yells namen de padvinders afscheid van
het publiek op den wal en geëscorteerd door
talrijke particuliere motorbootjes werd
naar de Ringvaart koers gezet.
Ook op de terugvaart was de stemming
opperbest, al was zij minder uitbundig dan
bij de heenvaart. Vermoeidheid speelde na
tuurlijk een rol en de muzikanten aan boord
van de groote schepen, blazens- en schreeu-
wensmoe, hielden lange pauzes.
Tegen 7 uur kwamen de tenten van de
aan de Ringvaart kampeerende zeeverken
ners in het zicht en kort daarop gingen de
schepen voor anker.
Poolsche middag op Ypenburg.
De Poolsche padvinderij kent anders
dan de onze ook „luchtverkenners". Het
zijn kranige kerels, die het ook in de zweef-
vliegsport een heel eind gebracht hebben.
Dit heeft men Zondagmiddag op het vlieg
veld Ypenburg kunnen zien. Eenige Pool
sche jamboree-bewoners hebben gedurende
een uur aan het Nederlandsche publiek hun
vaardigheid in de vliegsport gedemon
streerd. Het begon met het „voorvliegen"
van de ranke R.W.D. 13, een motorvlieg
tuig. Later verscheen ook de R.W.D. 8 in de
lucht en werden twee zweefvliegtoestellen
medegesleept. Er waren heel wat bezoekers
op Ypenburg en velen van hen hadden nog
nimmer zoo'n sleep gezien. Toen de sleep
los ging, is een der toestellen snel gedaald.
Het andere, geel geschilderd, met platte
vleugels, bleef langen tijd in de lucht en
bleek zeer geschikt voor kunstvliegen. De
kranige verkenner voerde althans allerlei
manipulaties uit en de eene looping volgde
op de andere. Dit kunstvliegen met een
zweeftoestel is veel moeilijker dan met een
motorvliegtuig, omdat het eerste de kracht
van het optrekken mist. Het publiek volgde
deze interessante demonstratie met groote
belangstelling en heeft den Pool, toen hij op
aarde was teruggekeerd, hartelijk toege
wuifd.
Voorts waren er oefeningen met vlieg
tuigmodellen en gaf de nationale lucht
vaartschool nog eenige nummers te zien.
De levendigheid werd nog verhoogd door
de rondvluchten met een 2-motorigen Kool
hoven en door een interessante proefvlucht
met een Airspeed Envoy, een toestel van
Engelsch fabrikaat, maar dat hier gemon
teerd is en dat een enorme snelheid bleek
te kunnen ontwikkelen.
Ware het weer minder dampig geweest,
dan zou het in de bedoeling hebben gelegen,
ook parachutespringen te demonstreeren.
De vergunning was er, maar men vond het
met het oog op het weer niet geraden, deze
gevaarlijke demonstratie te doen doorgaan.
De Poolsche padvinders hadden binnens
huis een tentoonstelling van hun attributen
ingericht.
Zaterdag omstreeks vier uur groepten de
kellners van het restaurant De Totems op
het marktplein plotseling bijeen, druk ge-
sticuleerende. Het publiek kwam naderbij
en er ontstond eenige verwarring, hetgeen
voor de politie aanleiding was het geheele
restaurant te ontruimen en versterking uit
Overveen te laten komen, teneinde in ieder
geval te voorkomen, dat onaangenaamheden
ontstonden.
De kellners hadden een groot aantal grie
ven, die kort opgesomd hierop neerkwamen:
zij moeten zonder vergoeding zelf zorgen
voor hun wasch en het stoomen van hun
in dienst vervuilde kleeren; zij krijgen, ter
wijl zij allen buiten Vogelenzang wonen,
geen reisgeld, terwijl de accomodatie aan
het buffet, waar zij de bestelde ververschin-
gen komen halen, onvoldoende is. Zoo is er
slechts één bierpomp, waar alle tachtig
kellners moeten worden bediend Het is
voor het buffet voortdurend een ontzagge
lijk gedrang van kellners, die de gasten
niet op tijd kunnen bedienen, zelf nerveus
en vermoeid raken en herhaaldelijk gasten
zien vertrekken, zonder dat zij iets hebben
gebruikt, hetgeen voor hen verlies betee-
kent. Daar komt het volgende bij: er schij
nen gevallen te zijn voorgekomen, waarin
door een enkelen kellner onjuiste prijzen
in rekening zijn gebracht. De kellners zelf
wijten dit aan fouten in de prijslijst, het
publiek echter heeft geklaagd, kortom er is
ernstige critiek op de kellners uitgeoefend.
In verband hiermede had de directie van
het restaurant Zaterdagmiddag groote bor
den doen ophangen waarin het publiek aan
geraden werd de prijslijsten te raadplegen,
alvorens met de kellners af te rekenen. Het
meerendeel der kellners, dat zich van
bovengenoemde critiek niet bewust was, zag
hierin een blamage, die voor hen de maat
deed overloopen. Zij staken de koppen bij
een, protesteerden, het publiek kwam toe-
loopen, en, zooals hierboven gezegd, de poli
tie zag hierin de kiem van mogelijke onaan
genaamheden en deed de kellners en latei-
op gemoedelijke wijze ook het publiek de
zaal verlaten. Het conflict was ontstaan.
Den kellners werd last gegeven hun toe
gangskaarten voor het jamboree-terrein in
te leveren en het kamp te verlaten, hetgeen
zij deden. k.
Doodsch en verlaten lag het geweldige
restaurant, een enkele politieuniform, een
padvinder, vormden de eenige mensch.'-
lijke stoffage. Getracht werd althans een
deel van het publiek met vrouwelijke hulp
nog een maaltijd te verschaffen, maar veel
schot kwam daar niet in.
Enkele uren duurde de toestand zoo en toen
arriveerden de bestuursleden van den Ne-
derlandschen r.k. bond van hotel-, café- en
restaurant-geëmployeerden St. Antonius en
den Nederlandschen bond van hotel-, café-
en restaurant-personeel, de heeren J. F. van
Bysterveld en F. A. Claassen, die terstond
de onderhandelingen met de directrice,
mevr. Colnot uit Amsterdam, openden. Zij
stelden als eisch een vergoeding voor de
onkosten van de kellners, ten bedrage van
2,50 per dag, met terugwerkende kracht
voor den geheelen duur van de jamboree.
De directie bood daartegenover een vergoe
ding van 10 in het geheel. Werd dit aan
bod niet aanvaard, dan zou het restaurant
terstond gesloten worden en voor den ver
deren 'uur van de jamboree gesloten blij
ven.
Met vrijwel algemeene stemmen aan
vaardden de kellners na eenig gedelibereer
tenslotte dit voorstel, zoodat dit evenement
tot het verleden behoorde. Zondagmorgen
hebben de kellners hun werk hervat.
Padvinders als hulpkellners.
Toen Zaterdagmiddag de kellners waren
vertrokken, kwam het publiek al gauw
weer het groote terras bezetten.
Men ging zelf naar het buffet en haalde
zijn bestelling op. Maar in de keuken kon
men nu het werk in het geheel niet meer
aan. Een aantal voortrekkers, dat toevallig
vrij-af was, stak eveneens de handen uit de
mouw en spoedig fungeerde een tiental pad
vinders reeds als kellner.
Ondertusschen v&rden de limonadewin
keltjes op het marktterrein bestormd en
deze maakten reuzenzaken.
Het restaurant is feitelijk den geheelen
avond gesloten gebleven. Weliswaar konden
de bezoekers buiten op terras plaats nemen
en bestellingen opgeven, maar of men deze
ook kreeg was natuurlijk zeer de vraag.
De ingang tot het gebouw zelf was afge
sloten, zoodat men ook met meer, zooals in
den laten namiddag, het bestelde zelf kon
gaan halen. En de weinige kellners die aan
het werk waren gebleven, konden het lang
niet af Dat het terras toch nog vol zat, was
te danken aan de limonade-winkeliers op
het marktterrein, die hun omzet plotseling
sterk zagen stijgen-
Jamboree en middenstand.
In verband met berichten over het optre
den van sommige caféhouders en winke
lier, die bezoekers en deelnemers van de
jamboree buitensporige pryzen zouden heb-
ben berekend, heeft de Koninklijke Neder
landsche Middenstandsbond zich tot de
jamboree-commissie gewend met het ver
zoek deze klachten, indien gewenscht, ter
verdere behandeling in zijn handen te stel-
16Genoemde bond is namelijk gaarne bereid
om, indien de feiten vaststaan, de betrok
kenen op het onjuiste van hun houding
wijzen en eventueel verdere maatregelen te
nemen, aangezien men het van groot be
lang acht, dat binnen- en buitenlandsche
bezoekers van de jamboree ook van den
Nederlandschen middenstand een gunstigen
indruk mee naar huis nemen.
Godsdienstsamenkomsten.
Na een drukkend warmen nacht, die niet
de zoo gehoopte verademing van de tropi
sche hitte van Zaterdag schonk, brak gister
morgen de laatste Zondag dezer jamboree
aan, een dag van rust voor de padvinders.
Geen demonstraties mee, geen opmarschen,
geen theater.
Des morgens te tien uur kwamen de ka
tholieke padvinders wederom bijeen op het
kerkterrein ter bijwoning van de plechtige
hoogmis, opgedragen door den voorzitter
van de interdiocesane jeugdcommissie, rec
tor de Groot uit Amersfoort. Met uitzon
dering van de wisselende gezangen zongen
de duizenden padvinders een Gregoriaan
se!» mis onder leiding hunner geestelijken.
Het geheele Britsche contingent woonde
een godsdienstoefening bij, onder leiding
van den bisschop van Jarrow. De chief-
scout van Engeland, lord Somers, las uit
den bijbel voor.
De hoofdaalmoezenier van Nederland, de
heer Ramselaar, heeft namens de katholieke
padvinders nog een in het Fransch gesteld
telegram aan den paus gezonden, dat luidt:
„Duizenden katholieke verkenners en drie
honderd aalmoezeniers, bijeen op de jam
boree in Nederland, zenden den H. Vader
de groeten der geestdriftige padvinders en
smeeken zijn apostolischen zegen af".
De paus heeft hierop geantwoord met een
telegram van den volgenden inhoud: „Zeer
gevoelig voor de huldebetuigingen van de
verkenners en de talrijke aalmoezeniers, die
op de jamboree vereenigd zijn, zegt de H.
Vader dank voor hun vurige getuigenis van
kinderlijke aanhankelijkheid en smeekt
voor hen allen en hun families, terwijl hij
hen in het diepst van zijn hart zegent, de
uitstorting af van de beste goddelijke
gunstbewijzen".
Het publiek verschijnt weer in
dichte drommen.
Het is Zondag en een sfeer van ingetogen
kalmte hangt den geheelen morgen over het
kamp. Hierin kwam echter wel eenige ver
andering. toln de poorten voor het publiek
werden geopend. De geweldige belangstel
ling, die de geheele week reeds voor de pad
vinders van Vogelenzang betoond was,
bleek met in het minst verflauwd te zijn.
Zelfs de ongewone warmte, welke den ge
heelen morgen aanhield, zelfs het even
dreigend samenpakken van een looden
wolkenlaag kon niet verhinderen, dat het
weer een topdag is geworden voor de jam
boree. Officieele cijfers zijn nog niet op
gemaakt, maar er kan niet aan getwijfeld
worden, of de aandrang van menschen is
gister even groot, zoo niet nog grooter ge
worden dan Woensdag j.1., toen honderd
duizend bezoekers kaartjes hebben gekocht
aan de loketten, zonder nog de met speciale
spoorwegkaartjes gekomen gasten jnee te
rekenen. Zonder ophouden reden de extra-
treinen aan, ononderbroken golfden de men-
schenmassa's de Beukenlaan door naar de
kampen en tot laat in den middag verdrong
zich een ongeduldige file voor den hoofd
ingang. Rondom de verschillende subkam
pen stonden in rijen de bezoekers te kijken
naar het leven in en om de tenten, langs de
hoofdpalen trokken zy op naar verder af
gelegen contingenten, geen hoekje van de
linnen stad bleef onbekeken.
Gelukkig zette tegen half één een frissche
zeebries in, die lustig de honderden vlag
gen boven de tenten deed wapperen. De
stofwolken verdwenen en, terwyl de zon
alles op zijn best bleef doen uitkomen,
streek er een heerlijke koelte over de zan
dige vlakte, een waar geschenk voor de
drommen Zondagsgangers, die thans zon
der bezwaar de groote afstanden konden af
leggen. -
Verschillende tea's aangeboden.
Verschillende contingenten hébben of
ficieele tea's aangeboden, o.a. de Poolsche,
de Hongaarsche en de IJslandsche.
Op de tea van de Poolsche padvinders
waren verschenen de Apostolische internun
tius, mgr. Paolo Giobbe, de Poolsche ge
zant, de heer Babinski met zijn dochter en
de dochter van den chief-scout.
Het was er uiterst gezellig, de Poolsche
jongens maakten met hun corps vroolijke
muziek, waarbij het speciaal ingestudeerde
„Piet Hein" uitbundig succes oogstte. Voorts
speelden zij Poolsche liederen en lieten zij
nationale dansen zien die van een aanste
kelijke opgewektheid waren, zoodat de
dochter van den Poolschen gezant niet kon
nalaten, zich bij eenige dansen aan te slui
ten. Verscheidene leiders van andere kam
pen waren eveneens verschenen.
De Hongaren hadden hun tea voorname
lijk aangericht ter eere van het comité, dat
in 1920 zorg gedragen heeft voor de Hon
gaarsche kinderen, die toen hier te lande
gastvrijheid genoten, waarvan de herinne
ring nog op ontroerende wijze bij de Hon
garen leeft. Ook hier waren tal van autori-
teiten aanwezig. De geheel uit padvinders
bestaande band speelde Hongaarsche mu
ziek en zigeunerliederen, op zoo'n voortref,
felijke wijze, dat menig beroepsorkest er
jaloersch van zou kunnen worden. Er werd
thee geschonken in koppen van enorme af
metingen, welker omvang slechts overtrof
fen werd door de beminnelijke en natuur
lijke hoffelijkheid der Hongaren. (Tusschen
twee haakjes, die Hongaren hebben op de
jamboree een pracht kampement ingericht
met eenvoudige middelen, maar zoo model
verzorgd, dat hier zelfs de schepste criticus
niets zou kunnen aanmerken).
Ook de Hongaarsche jongens hadden hun
tijdens de jamboree gemaakte vriendjes op
de thee uitgenoodigd. Den geheelen morgen
hadden zij er hard voor gewerkt, overal
hadden zij geïnformeerd, wat de verschil
lende landen nu eigenlijk wel smakelijk
vonden en toen de theetijd dan eindelijk
aangebroken was, hadden zij op lange lage
uit planken saamgeflanste tafels allerkeu
rigst vruchten en versnaperingen voor hun
makkertjes uit andere landen uitgestald.
We weten niet, waar 't het gezelligst was,
by de „grooten" of bij de „kleinen", maar
dat die Hongaarsche jongens een pracht-
figuur hebben gemaakt op de jamboree is
zeker.
Bij de IJslanders was een klein gezelschap
op intieme wijze bijeen gekomen, o.m.
eenige personen, die betrokken zijn geweest
bij het internationale Pool jaar. De tea der
IJslanders bracht koffie voor de gasten en
broodjes, waarbij, alleraardigst gezongen
IJslandsche liedjes. Ook werd het IJs
landsche worstelen vertoond. Toen de doch
ter van den chief ook even bij de IJslan
ders kwam aanwippen, waren de jongens
zoo blij,dat zij nogmaals een reeks IJsland
sche liedjes aanhieven en wederom hun be
hendigheid in het worstelen lieten zien,
waarna zij de ontvangst besloten met het
zingen van het Wilhelmus. In een tent had
den zij een kleine IJslandsche tentoonstel
ling ingericht met IJslandsche mineralen,
schapenpelsen e.d.
NIET SCHULDIG AAN
DEVIEZENSMOKKELARIJ.
Mevr. v. d. R. na drie maanden
voorarrest op vrije voeten gesteld.
Ongeveer drie maanden geleden is aan
de grens te Wyler bij Nijmegen aangehou
den een der groote autobussen van de
Reisonderneming v. d. R. te Grave. Eenige
chauffeurs der onderneming, die in den
wagen zaten, werden aangehouden, even
als de vrouw van v. d. P De chauffeurs
werden spoedig op vrye voeten gesteld,
doch mevr. R. werd in voorarrest gehou
den, onder verdenking motoronderdeelen,
welke in Duitschland waren vervaardigd,
te hebben ingevoerd, zonder bij de betaling
aan de clearingvoorschriften te hebben
voldaan, terwyl zij tevens verdacht werd
van deviezen smokkelarij.
Naar wij thans vernemen is mevr. v. d.
R op vrije voeten gesteld op grond van het
feit dat ontduiking van de clearingvoor
schriften niet van dien aard is, dat langer
voorarrest noodzakelijk moet worden ge
acht. Bovendien bleek zv niet direct schul
dig te zijn aan deviezensmokkelarjj.
Een gezond lichaam; een gezonde
geest!
Twee levenseischen.
H. L. O.-diplomal
ÏÖSÏ i 1
i 1
'w
(Ji
rjk
129. Op de thans donkere gang krioelden de kabouters
doorheen in hun hansopjes. Alleen het maantje scheen
naar binnen en gaf licht genoeg, dat Anneke alles kon
onderscheiden. Een paar kabouters hielden een groot
laken aan de uiteinden vast, en de anderen renden één
kabouter achterna.
waar de iacht on ^eek, zag ze dat de kabouter
waar de jacht op werd gemaakt Flipje was Weeteraag
holde voorop. Die wilde fJ was' wee*8raa«
Anneke had een fijn plek?e °P
of lette op haar en Zy zag alkï
