Pijnenburg-Slaats winnen de
Alkmaarsche kermisrace.
Van der Vijver wereldkampioen.
Uitstekende sport op een mooien
Zomerzondag.
DIRK VELD IS STERK.
Georget in de finale geslagen.
OOMS DERDE.
SPORT EN WEDSTRIJDEN
Wielrennen.
Pii-
dat
Hy
Een zeer talryk publiek, dat op den
onverwacht mooien zomermiddag giste
ren naar de Alkmaarsche wielerbaan
wag getogen, heeft kunnen genieten
van uitstekende sport. Het heeft kun
nen zien, hoe sterk PijnenburgSlaats
wel waren en het heeft tevens kunnen
constateeren, dat we heel spoedig in de
directe omgeving krachten hebben, die
zich zullen kunnen meten met de groot
heden op wielergebied.
Daar is bijvoorbeeld Dirk Veld. We zullen
hem even onder de loupe nemen na.v. wat
hij presteerde in den 10 K.M.-wedstrijd.
Veld. De ongeroutineerde renner, moest het
opnemen tegen andere Noordhollanders,
maar ook tegen Vopel, Slaats, Middelkamp
en anderen.
Welnu, hij deed dat op een eigen wijze
Hy wist, dat hij in de sprints niets kan
klaar maken. Moest hij dus een kans heb
ben, dan lag die in het nemen van een
ronde.
En kijk, van stonde aan heeft Dirk Veld
met een vooropgezet doel gereden: uitloo-
pen, stug en stoer. Lukte het, dan was het
best. Lukte het niet, dan een volgende keer
weer probeeren.
't Lukte niet! Ook de tweede keer niet.
En de derde poging faalde ook al. Maar de
doorzetter gaf geen enkelen renner gelegen
heid om uit te blazen. Hy demarreerde op
nieuw; niet met een sprong van een sprin
ter, maar met een geleidelijk verhoogen van
het tempo. En tenslotte kreeg hij al zijn
tegenstanders er onder. Meter na meter
werd veroverd en eindelijk had hij een voor
sprong van 166 meter oftewel een ronde.
Dat beteekende de volle winst. Want
noch een Middelkamp, noch een Slaats, noch
Vopel zagen kans, om ook een ronde te
nemen.
Veld had zich positief de sterkste getoond
en won in den tijd van 13 min. 16 sec., wat
slechts 0.4 boven het baanrecord van
nenburg is. En ook deze tijd bewijst,
Veld meetelt.
Lezer! let eens op dezen knaap,
is eigenlijk nog slechts een beginneling
in het vak, maar ondanks het groote ge
brek aan routine toont hij zich nu al in
individueele wedstrijden op weg en
baan een kracht van beteekenis. Zijn
oer-sterke kracht doet hem winnen.
Als daar straks nog de routine bij
komt, zal Veld spoedig nog meer van
zich laten hooren.
Was dit nummer voor Noordholland-
Noord het belangrijkst? We gelooven het
wel, al mogen we hier ook wel iets zeggen
van de andere „thuisrenners". Daar was bij
voorbeeld de af val wedstrijd. Vrijwel de
zelfde groep renners van de 10 K.M.-race
zat in het veld. En hier werd de Alkmaar
der Groot tweede achter Vopel. Weliswaar
dankte hij deze tweede plaats aan de dis
kwalificatie van Dieterman, maar wij mee-
nen, dat hij bij een normaal verloop ook
tweede geworden was.
Dieterman deed n.1. een paar onsportieve
dingen. In het begin van den rit trok hij
Veld achteruit en tegen het einde sjorde hij
Groot terug. Zeer terecht werd Dieterman
een plaats teruggezet.
Intusschen werden Middelkamp, Boeyen,
Martens e.a. toch maar naar hun renners
kwartier verwezen.
Dan was er Klink, de Wieringer, die „de
eenige verrassing van de nationale kam
pioenschappen genoemd werd. Hij reed een
achtervolging tegen Slaats, die zich lang
niet geheel gaf en reeds na 12 ronden Klink
passeerde. Dat beteekent niet, dat Klink zoo
zwak was: het demonstreerde alleen den
buitengewoon fraaien vorm, waarin Slaats,
de kampioen, op het oogenblik is.
De nederlaag kan Klink niet deeren; de
overwinning beteekent voor Slaats een be
vestiging van zijn grooten vorm. Wat van
heel veel belang is in verband met zijn
komenden aanval op het werelduurrecord,
dat Michard op 't oogenblik bezit met bijna
46 K.M.
Om tenslotte nog eens de Noordhollan
ders te noemen. Zij reden mee in den kop
pelwedstrijd en mogen tevreden zijn. De
Denen Christensen en Magnussen zijn veel
bekender bij de baandirecties dan Bakker
Veld, of GrootSchipper of Klink—Die
terman. Maar ze hebben dezen middag ver
zuimd te toonen, dat ze ook sterker zijn. Dat
konden de Denen niet, omdat de Noordhol
landers volkomen tegen hen waren opge
wassen.
Alle drie Hollandsche koppels eindigden
in het achterste gelid. Dat is waar, maar
tenslotte is het nog zoo slecht niet, om vier
ronden achter PijnenburgSlaats, drie ron
den achter KilianVopel en twee ronden
achter Middelkamp—v. Meerschaert te ein
digen.
Zoo slecht niet, omdat er hard gevochten
is en omdat PijnenburgSlaats persé met
ee$ winstronde wilden winnen. Zoodat er
van onze jonge koppels plotseling heel veel,
en veel meer gevergd werd dan verwacht
mocht worden.
Bravo Noordhollanders! Taai volhouden
en crescendo!
De prestaties van de jongens zijn des
te mooier, als men bedenkt, dat de
groote koppel wedstrijd niets meer of
minder was dan een revanche-gelegen
heid voor PijnenburgSlaats. Tot twee
keer toe waren ze op de Alkmaarsche
baan dit seizoen geklopt; deze derde en
laatste gelegenheid moesten ze met
beide handen accepteeren.
Ze hebben dat gedaan op hun eigen
wijze. Ze hebben getoond, tot de allersterk
ste koppels der wereld te behooren. En wel
licht was er gisteren geen enkel ander kop
pel tegen dit duo opgewassen geweest.
KilianVopel? Ze kregen geen kans! Er
werd met hun gespeeld!
Middelkampvan Meerschaert. Ze kwa
men er niet aan te pas.
Begon al direct goed met een uitloop
poging van KilianVopel. Jawel, maar Pij
nenburgSlaats lieten zich niet verschal
ken en zoo hadden de eerste 10 K.M. zich
gekenmerkt door een lange, taaie jacht. Was
het wonder, dat de jonge Noordhollanders
allen op 2 ronden kwamen? En dat Kilian
Vopel en PijnenburgSlaats alleen aan den
kop stonden? En dat de middenmoot be
stond uit Middelkampv. Meerschaert en
BoeyenMartens, beiden op één ronde?
En nog voor het eerste klassement was
de situatie al geheel veranderd. Toen was
feitelijk de beslissing al gevallen. Want de
Duitschers vergisten zich. Ze trokken op
nieuw weg met Middenkampv. Meer
schaert en BoeyenMartens. Maar de Pijn
was er ook nog en zijn partner Slaats draai
de eveneens mee. En in plaats dat Kilian
Vopel voor een verrassing zorgden, werden
ze zelf verrast. Nog voordat genoemde drie
koppels opnieuw een winstronde genomen
hadden, waren PijnenburgSlaat al bezig
aan nóg een winstronde. En het was een
lange rush van geweldige hardheid en
enorme snelheid en toen de storm geluwd
was, kon de volgende situatie genoteerd
worden:
Aan den kop: 1. PijnenburgSlaats.
Op 1 ronde: 2. KilianVopel.
Op 2 ronden: Middelkampv. Meerschaert
en BoeyenMartens.
De rest op 4 ronden.
Dat alles nog voordat het eerste klasse
ment verreden werd! Dit klassement werd
gewonnen door Christensen, gevolgd door
Boeyen, Dieterman en Middelkamp.
Na dit klassement is de strijd gelukkig
levendig gebleven. Daar zorgden allereerst
KilianVopel en Middelkampv. Meer
schaert voor. Beide koppels hebben heel
veel pogingen gedaan, om hun achterstand
geheel of gedeeltelijk in te loopen, maar 't
lukte niet. Soms leek het er even op, maar
als Pijnenburg werkelijk zijn rug kromde
en als Slaats werkelijk stampte, dan was
alles weer bij elkaar.
Toen Veld het tweede klassement voor
zijn rekening genomen had en het even
leek, of de rust was gekomen, ging de
kleine Bakker weg. Hij wilde van de rust
profiteeren en een ronde terugnemen. Veld
hielp hem en 't lukte. En hetzelfde deden
GrootSchipper en de beide Denen. Zoodat
tenslotte KlinkDieterman de staart vorm
den.
Dat is zoo gebleken tot vlak voor het ein
de. Toen heeft dit staartkoppel hetzelfde ge
daan, waardoor bereikt werd, dat alle jon
gere koppels precies gelijk eindigden.
Maar PijnenburgSlaat wonnen. Ze voel
den zich zeer sterk; zóó sterk zelfs, dat geen
der twee eenige moeite deed in de klasse
ment. Per ongeluk veroverden ze een punt
in de 3 eerste klassementen. Maar toen de
finale kwam, toen toonde Pijnenburg ook
nog even weer eens zijn sprintcapaciteiten.
Hij won het klassement met vele lengten.
De revanche was er!
De omnium-wedstrijden.
Wij hebben reeds het een en ander ge
schreven over verschillende wedstrijden,
maar moeten tenslotte nog even iets zeggen
van de beide omnia, die op het voor
programma stonden.
Daar was allereerst de landenomnium
tusschen Pijnenburg (Nederland), Kilian
(DuitschL), v. Meerschaert (België) en
Christensen (Denemarken).
De sprints waren ongetwijfeld de mooiste
onderdeelen van dezen omnium en ook hier
was Pijnenburg nummer één. Hij klopte zijn
drie tegenstanders op regelmatige wijze,
zooals ook Kilian won, behalve natuurlijk
zijn rit tegen den Pijn.
Ook de klassementrace over 5 K.M. was
voor Pijnenburg, terwijl hij tegen het hor
loge over 500 M. de meeste snelheid bezat.
De tweede omnium ging tusschen de ama
teurs B. Leene, J. Derksen en J. Pronk. De
Hagenaar was de beste en won feitelijk a
son aise. In de sprint over 1000 M. liet Derk
sen zich verrassen; wellicht was hij anders
eerste geworden. Toen daarna Leene ook de
tijdrace won had hij meteen den omnium
gewonnen. De resultaten van de klassement
race mogen dus niet al te serieus worden
genomen. Leene gaf zich daarin niet geheel.
Toch toonde Derksen vooral in deze klasse
mentrace, dat hy uit het goede hout ge
sneden is.
Tenslotte is dit voor beide jonge Alk-
maarders een goede les geweest.
Meer van zulke lessen en de profijten zul
len komen!
De uitslagen.
De gedetailleerde uitslagen waren:
Amateurs, omnium.
a. Sprint over 1 K.M.: 1. B. Leene (laatste
ronde 11.4 sec.), 2. J. Derksen, 3. J. Pronk.
b. Klassementrace 5 K.M.: 1- Derksen
12 pt.; 2. J. Pronk 10 pt.; 3. B. Leene 7 pt.
c. Tijdrace over 500 M. met vliegende start:
1. B. Leene 31,6 sec.; 2. J. Pronk 32,4 sec.;
3. J. Derksen 32,6 sec.
Totaal-uitslag: 1. B. Leene 1 3 1
5 pt.; 2. J. Derksen 2 1 3 6 pt.; 3. J.
Pronk 3 2 2 7 pt.
Profs, omnium,
a. Sprins in matches a deux: le serie: 1.
J. Pijnenburg (laatste ronde 11 sec.), 2.
Christensen.
2e serie: 1. Kilian (id. 11 sec.); 2. v. Meer
schaert.
3e serie: 1. Kilian (id. 10,8 sec.), 2. Chris
tensen.
4e serie: 1. Pijnenburg (id. 10,6 sec.), 2.
va Meerschaert.
5e serie: 1. v. Meerschaert (id. 11,2 sec.),
2. Christensen.
6e serie: 1. Pijnenburg (id. 10,8 sec.), 2.
Kilian.
Totaal: 1. Pijnenburg; 2. Killian; 3. van
Meerschaert; 4. Christensen.
b. Klassementrace 5 K.M.: 1. Pijnenburg
15 pt.; 2. Kilian 14 pt.; 3. v. Meerschaert
14 pt.; 4. Christensen 7 pt.
c. Tijdrace over 500 M.: 1. Pijnenburg 31.4
sec.; 2. Kilian 33.2 sec.; 3. v. Meerschaert
34 sec.; 4. Christensen 35 sec.
Einduitslag: 1. Pijnenburg 1 1 1
3 pt.; 2. Kilian 2 2 2 6 pt.; 3. v.
Meerschaert 3 3 3 9 pt.; 4. Christe
nen 4 4 4 12 pt.
Achtervolging over 4 K.M.: Slaats haalt
Klink is na 2 K.M., tijd 2 min. 16,8 sec.
Afvalrace voor profs. 1. Vopel; 2. Groot.;
3. Dieterman; 4. Magnussen.
10 K.M. eigen kracht: 1. D. Veld in 13
min. 16 sec.
Op 1 ronde: 2. Middelkamp; 3. Boeyen;
4. Martens.
Koppelwedstrijd over 60 K.M.:
zAan den kop: 1. PijnenburgSlaats,
pt., in 1 uur 23 min. 54 sec.
Op 1 ronde: 2. KilianVopel 0 pt.
Op 2 ronden: 3. Middelkampv. Meer
schaert 14 pt.; 4. BoeyenMartens 10 pt,
Op 4 ronden: 5. BakkerVeld 6 pt.; 6.
KlinkDietermai 5 pt., 7. Christensen-
Magnussen 4 pt.; 8. GrootSchipper 2 pt.
Door achtereenvolgens den Belg Col-
lard in den kwarteindstrijd, den Italiaan
Pola in de halve finale en den Fransch-
man na drie ritten, in den eindstrijd te
hebben verslagen, heeft de 22-jarige
Jef van der Vijver den titel van wereld
kampioen der amateursprinters be
haald, waardoor de traditie, dat Neder
land altijd over uitstekende amateurs
in de sprint heeft kunnen beschikken,
op fraaie wijze werd voort gezet.
Na Jaap Eden in 1894 en 1895, Peters 'm
1920, Meyer in 1925, Maraizac in 1929, van
Ëgmond in 1933 en van Vliet in 1936 is van
der Vijver thans de zevende Nederlandsche
renner, die den hoogsten U.C.I.-titel in deze
categorie heeft behaald.
Dat Nederland, evenals op den eersten
dag bij de voorwedstrijden, ook thans weer
sterk op den voorgrond is getreden, moge
ook blyken uit het feit, dat behalve de kam
pioenstitel ook de derde plaats in ons bezit
kwani. Ooms slaagde er in om op eminente
wijze den Italiaan Pola, alweer in drie rit
ten, te kloppen. Het was een grootsch mo
ment, toen, nadat de luidspreker verkon
digd had, dat de Nederlander van der Vij
ver het wereldkampoenschap had gewon
nen en het Wilhelmus klonk, het in het
kleine groepje Nederlandsche officials en
renners, die van der Vijver en elkaar ge-
lukwenschten met deze indrukwekkende
zege en op uitkundige wijze hun vreugde
over den glorierijken dag uitten, plotseling
stil werd en allen op eerbiedige wijze naar
het volkslied luisterden.
De voorwedstrijden van Zaterdag waren
buitengewoon gunstig voor de Nederland
sche vertegenwoordigers verloopen en in
Hollandsche kringen was men zoo optimis
tisch gestemd, dat de drie eerste plaatsen
aan landgenooten werden toegedacht.
Een dergelijke stemming kan funest zijn
en uit onderstaand relaas zal duidelijk blij
ken, hoe de zege van van der Vijver aan een
heel dun draadje heeft gehangen en hoe
moeilijk het voor Ooms is geweest, de derde
plaats te bemachtigen.
De indeeling van den kwarteindstrijd was
voor onze renners verre van gunstig ge
weest. Pola startte tegen Kropman, Ooms
tegen Hans Nielsen, Van der Vijver tegen
Collard. Kropman viel af, maar zijn rijden
heeft een utstekenden indruk achterge
laten. In de halve eindstrijden kwamen van
der Vijver en Pola tegen elkaar te staan
hoewel men algemeen had verwacht, dat
deze beide renners eerst in de finale zou
den ontmoeten.
Van der Vijver won, dank zij zijn enorme
snelheid. Ooms kon het tegen Georget niet
houden en durfde niet tegen den Fransch-
man zijn eigen koers te rijden, hetgeen ons
verwonderde, daar hij juist dit seizoen, spe
ciaal in de Nederlandsche kampioenschap
pen, maar ook in deze wereldkampioen
schappen tot nu toe zoo moedig en zoo tac
tisch had gereden.
Zoo werd het een finale van der Vijver—
Georget. Laten wij dadelijk verklaren, dat
het rijden van den Brabander ons in de
beide eerste ritten geenszins heeft bevallen.
Ook hij reed zijn eigen koers niet, liet
zich in de beide eerste ritten bij het uit
komen van den vooflaatsten bocht
tegen de balustrade drukken, speelde
geheel in de kaart van Georget, die in
het bijzonder door zijn snelheid en zyn
kwiek demarreeren het geheel op den
korten afstand zocht. En als Georget
niet dien zwieper had gegeven, in den
tweeden rit, midden in den laatsten
bocht, waardoor van der Vijver beslist
gehinderd werd en de Franschman wel
moest worden gedistanceerd, dan had,
wij durven het zonder beschroomdheid
verklaren, Georget gewonnen en in
twee ritten den wereldkampioenstitel
behaald. Want Georget behoefde op dat
moment, midden in den bocht, dien
zwieper niet te geven, want hij lag zoo
in de koers, dat hij ook zonder het on
regelmatige rijden gewonnen
had.
De derde rit moest dus de beslissing
brengen. Even dachten wij, dat deze op de
zelfde wijze zou verloopen als de beide
vorige ritten, want weer ging van der Vij
ver hoog door de voorlaatste bocht, weer
ging Georget binnendoor, trachtte zijn tegen
stander te verhinderen te demarreeren om
op den korten afstand een beslissing uit te
lokken.
Maar nu werd niet de balustrade opge
zocht, het gevecht werd ditmaal in het
midden der baan geleverd en van der Vij
ver had den Franschman by het ingaan van
den laatsten bocht reeds te pakken. Hij
kwam langszij en ontwikkelde op de laatste
50 M. een dergelijke snelheid, dat Georget
juist iets te kort schoot om met zijn ge-
vreesden sprong op de laatste tientallen
meters te kunnen winnen.
Een rit, waarin snelheid over tactiek zege'
vierde.
De kwarteindstrijden.
In den eersten kwarteindstrijd startte
Pola tegen Kropman. Pola nam den kop,
bij het uitkomen van den voorlaatsten bocht
joeg Kropman den Italiaan op, trachtte hem
voorby te komen, doch Pola ving onzen
landgenoot op en gaf hem ook in den laat'
sten bocht geen kans om te passeeren. Met
anderhalve lengte won Pola op besliste
wijze. De laatste 200 M. in 12.8 sec.
In den tweeden rit versloeg Georget met
twee lengten den Deen Gene.
In de derde kwartfinale startte de Ne
derlandsche kampioen Ooms tegen zijn
Deenschen collega Hans Nielsen, Een lekke
band van den Deen, binnen de 200 M., was
oorzaak, dat de rit opnieuw moest worden
gereden, na den vierden kwarteindstrijd. Om
moeilijkheden te vermijden was bepaald,
dat binnen de 200 M. lijn bij lekke ban
den zou worden overgereden.
In den tweeden rit nam Nielsen weer den
kop, in de tweede ronde versnelde de Deen
geleidelijk op. Op het rechte eind tegenover
de officieele tribune demarreerde Nielsen,
Ooms had opgelet, deed een schijnaanvai,
direct gevolgd door een serieuze poging. D:t
tactische, maar vooral ook moedige rijden
van onzen kampioen werd met succes be
kroond. Bij het ingaan van de laatste
bocht lag Ooms bijna gelijk met den Deen,
maar bij het uitkomen van den bocht was
het duidelyk, dat Ooms ging winnen. Het
werd een wiellengte verschil. -----
In den vierden kwarteindstrijd moest Col- viiver h^H dit v®rr,asse'1- Doctl van
lard voor van der Vijver den kop kernen. I -Vljver had dit speUetie door- verh(
Bij het ingaan van den voorlaatsten bocht
nam de Roosendaler den kop over, in de
laatste bocht slaagde Collard er niet in
opzij te komen. Met wiellengte werd de Belg
verslagen.
De halve-eindstrijden.
In de halve eindstrijden waren dus twee. - 6Clt(au.»™
Nederlanders, Ooms en van der Vijver, een °P volle snelheid te komen. In de laatste
Voor het ingaan van den laatsten bocht
minderde van der Vijver iets, zoodat Pola
gelegenheid kreeg weer het wiel van den
Hollander te pakken. In den bocht kwam
Pola langszij, de Italiaan gaf alles, doch
moest zich met een kwart lengte geslagen
bekennen. De tijd van van der Vyver was
11.8 sec., de snelste tijd tot nu toe gemaakt.
Indien men bovendien bedenkt, dat deze
tijd voor de laatste 200 M. van onzen land
genoot was, die op 200 M. meer dan een
lengte had voorgelegen, dan is het duidelyk,
hoe geweldig snel Pola moet zyn geweest,
door nog op een kwartlengte achter den
winnaar te eindigen.
De kans op een algeheele Hollandsche
finale was dus nog aanwezig, doch zoover
is het niet gekomen. Ooms reeds tegen Geor
get voor. Met schijnbewegingen trachtte de
Franschman onzen landgenoot te beïnvloe
den, die achter hem reed. Ooms had ver
standiger gedaan om op dat moment hard
door te gaan, nu gaf hij Georget gelegen
heid bij het uitkomen van den bocht over
hem heen te komen. En de Franschman,
die op korten afstand zeer snel is, wist met
enkele krachtige rukken met een half wiel
te winnen.
Om de derde plaats.
In den eersten rit in het duel om de derde
plaats tusschen Ooms en Pola nam Ooms
den kop. Het werd een korte sprint. In den
laatsten bocht zette de Nederlandsche kam
pioen, evenals in den rit tegen Georget, niet
door, waardoor hy zyn hoog tempo verloor,
Pola kon toen gemakkelijk over hem heen
komen.
In den tweeden rit nam Pola de leiding,
in den voorlaatsten bocht reed Pola in het
midden, zocht bij het uitkomen, waar Ooms
zich bevond, boven of beneden achter hem.
Van dit moment maakte Ooms gebruik,
schoot naar beneden, demarreerde, had zeer
snel 5 M. voorsprong genomen, een wan
hopige achtervolging van den Italiaan ont
stond, doch op 250 M. kon de snelle Pola het
niet meer halen. Met een half wiel werd hij
geslagen in 12 sec. over de laatste 200 M.
Tactiek had over snelheid gezegevierd.
Het merkwaardige was, dat in den derden
rit, de wereldkampioen van Leipzig in 1934,
een renner met toch zeer veel ervaring, de
zelfde fout maakte. Of, zoo men wil, Ooms
kon dezelfde handige tactiek toepassen.
Weer ging het hoog boven in de voorlaat
ste bocht, Pola ging het midden opzoeken
en bij het uitkomen sprong Ooms weg, liep
buitenom en had met enkele stevige trap
pen drie lengten voorsprong genomen. In
hoog tempo ging Ooms door, Pola had tegen
van der Vijver en in de beide eerste ritte»
tegen Ooms reeds zooveel moeten gev^ é*t
hy Ooms* niet meer kon bereiken. De )wt-
ste won met ongeveer twee lengten. HIJ had S'"v
over meer reserve dan zyn tegenstander
beschikt. Wederom werd een tijd van 12
sec. genoteerd.
De finale.
Georget nam in den eersten rit den kop.
In de eerste ronde ging het langzaam, Geor
get liet het duidelyk op een kort sprint aan
komen, doch van der Vijver nam de leiding
over, een juist inzicht.
Want hij ging hoog door den voorlaatsten
bocht en nog voor het uitkomen kwam de
Franschman binnendoor. Hy bleef echter
hoog rijden, drukte van der Vijver haast
tegen de balustrade aan, belette zoodoende
den Nederlander zijn tempo te versnellen.
Zoo werd het dus toch een korte sprint, ge
heel in het voordeel van den Franschman,
die met een halve wiellengte won.
In den tweeden rit hetzelfde beeld als in
den eersten. Van der Vijver nam den kap,
een lange sprint en moest het worden.
Hoog, te hoog ging van der Vijver de voor-
latste bocht in, veer ging Georget bin
nendoor, drukte onzen landgenoot tegen de
balustrade aan, waardoor hij geen gelegen
heid kreeg te demarreeren. In de laatste
bocht gaf Georget hem nog een zwieper,
zoodat van der Vijver terecht zijn hand op
stal: als protest tegen dit unfaire rijden. Hij
liet Georget gaan. 11.8 sec. van den Fransch
man.
Een protest van Van der Vijver volgde.
Onze landgenoot, J. Stol, vroeg advies van
een der bochtcommissarissen, dié inderdaad
moest toegeven, dat Georget zwaar gehin
derd had. Daarop werd Georget gedistan
ceerd en van der Vijver winnaar van dezen
rit verklaard.
Een belle was dus noodig. In den beslis-
senden rit nam Georget den kop, een zeer
langzame eerste ronde volgde, onder aan
de baan gereden. Deze methode van den
handigen Franschman was juist gezien, bi)
wilde onzen landgenoot door zeer lang
zaam rijden als het ware doen „inslapen"
om dan, het liefst op korten afstand en niet
met een langen sprint met een sprong zijn
der
Hy verhoogde
het tempo bij het ingaan van de tweede
ronde door zelf den kop te nemen, weer
ging hij hoog door de voorlaatste bocht.
Weer schoot de Franschman binnendoor,
maar by het uitkomen drukte hy onzen
landgenoot niet naar de balustrade, doch
zocht ditmaal het midden. Toen hadvandef
Vyver op 230 M. voldoende gelegenheid om
Italiaan, Pola, en de Franschman Georget
gekomen.
In den eersten halven eindstrijd reden
van der Vyver en Pola tegen elkaar. Het
werd een der fraaiste ritten van den dag.
Van der Vijver nam den kop, na een snelle
eerste ronde ging de Brabander omhoog
door de voorlaatste bocht. Op 250 M. liet
Pola plotseling grooteren afstand, onge
veer drie lengten, tusschen hem en onzen
landgenoot. Van der Vyver maakte van
bocht lagen de beide renners op vrywel
gelijke hoogte, doch de titel werd gewon
nen op de laatste 50 M„ toen van der Vyver
een zoo groote snelheid ontwikkelde, dat
Georget, ondanks uiterste krachtsinspanning
met een half wiel geslagen werd. Tijd
wederom 12 sec. Een buitengewoon fraaie
race.
De huldiging-
Hoe populair de Nederlandsche renners
in Kopenhagen zyn, bleek wel na afloop van
ontactisch riiden van d*n r.'Tdlt I "-"t^nnagen zyn, bleek weina alioop va»
bruik demarreerde en i u- aan ge" dezen "t. Met uitbundig enthousiasme werd
ment in denzelfden snelheid lo°P d™" V\n der V«ver door het Deensche publiek
gegaan ze^Pok ,d°°r" £ehind«d. Van Vliet was er direct by, Guus
zijn geworden. °ng en g ager Schilling, de trouwe N.W.Ü.-verzorger was
er °°h. Van alle kanten werd de nieuwe
