Het nieuwe zittingsjaar geopend.
.ou€£Odte Rinso SPECIAAL VOOR DE WASMACHINE
QE (JOUDEN
s
PARLEMENT
Prof. Aalberse eerste candiciaat voorzitter
Tweede Kamer.
Rede baron de Vos van Steenwijk,
voorzitter Eerste Kamer,
DE WASMACHINE VRAAGT OM
OVERVETTE RINSO!
SoM
MP
SBimteuSand
DxuiUeltm
(Van onzen parlementairen medewerker.)
Volgens het gebruik zijn de beide Kamers
nog denzelfden middag na de plechtige ope
ning van het zittingsjaar door de Koningin
bijeengekomen om haar werkzaamheden aan
te vangen.
Voor de Tweede Kamer bestaat dit in ae
eerste plaats uit de ontvangst van de Rijks-
begrooting, welke door den minister van
financiën, mr. de Wilde, werd aangeboden,
met de daarvoor gebruikelijke formule, dat
deze begrooting is „vergezeld van een nota
betreffende den toestand van 's Rijks finan
ciën". Terwijl de minister zijn beurt afwacht
te er moesten nog eenige ingekomen stuk
ken worden aangekondigd kwam zijn
vroegere collega, mr. Oud, even een praatje
met hem maken, waaruit blijken kon, dat de
zegswijze „uit het oog, uit het hart" voor
dezen, die in 't zelfde gebouw aan den Kneu
terdijk resp. zetelt en zetelde, niet opgaat.
Nadat de minister van financiën zich van
zijn taak gekweten had, werd een aantal le
den, die vacatures komen bezetten, toegela
ten en beëedigd. Het waren de heeren Al-
gera (a.r.), Baas (a.r.), Botterweg (a.r.), van
den Brule (r.k.), van Maarsseveen (r.k.),
Rutgers van Rozenburg (c.h.) en Sweens
(r.k.) Dadelijk nu hun toelating begonnen
deze nieuwe leden de kennismaking met hun
collega's. De Kamer was dicht bezet, zoodat
zij druk werk hadden!
Het opmaken van de nominatie voor het
voorzitterschap verliep vlot. Voor de eerste
plaats werden van de 91 stemmen 78 op den
heer Aalberse (r.k.), den voorzitter in de af-
geloopen parlementaire periode, uitgebracht,
4 op den heer de Marchant et d'Ansembourg
(n.s.b.) er zitten 4 N.S.B.-ers in de Twee
de Kamer 3 op den heer van den Tempel
(s.d.a.p.), 1 op den heer van Schaik (r.k.), 1
op den heer Smeenk (a.r.), terwijl 4 blanco
stemmen werden uitgebracht. Prof. mr. P. J.
Aalberse werd dus no. 1 op de voordracht.
Bij de stemming over de tweede plaats
verkreeg de heer Smeenk (a.r.) 46 van de
85 stemmen; de heer Drees (s.d.a.p.) 24; de
overige stemmen waren verdeeld over de
heeren Joekes (v.d.), Terpstra (a.r.), Oud
(v.d.) en van den Tempel, plus 5 blanco's.
De heer Smeenk had derhalve de volstrekte
meerderheid verkregen.
De heer Drees (s.d.a.p.) verscheen tenslot
te als nummer drie op de voordracht met 66
van de 88 stemmen, waarvan er 11 blanco
waren.
De heeren Smeenk en Drees, die zoowel
op gemeentelijk administratief gebied de
eerste in Arnhem, de tweede in den Haag
als op parlementair terrein hun sporen heb
ben verdiend, zijn nieuwe figuren als plaats
vervangende voorzitters. Prof. Aalberse zal
voor de avondvergaderingen in den begroo-
tingstijd nog wel eens een beroep op hen
doen!
Donderdagmiddag komt de Tweede Kamer
weer bijeen voor haar verdere inleidende
werkzaamheden, benoeming van commissies
e.d.
Aanvaarding voorzitterschap in de
Eerste Kamer.
Zoo kort de middagvergadering in de Eer
ste Kamer was, zoo aardig, in den zin van
tintelend was zij tevens. Dat kwam in de
eerste plaats door de markante rede, waar
mede de voorzitter, mr. W. L. baron de Vos
van Steenwijk, zijn functie aanvaardde, en
vervolgens door een incidentje bij de toela
ting van een paar leden, waarbij zijn snedige
opmerkingen de leden in een lach deden
schieten.
Baron de Vos van Steenwijk, een strijd
baar man, gebruikt gelegenheden als deze,
om eens te zeggen wat hij op 't hart heeft.
En dat doet hij dan in een geheel persoon
lijken stijL Hij zeide o.m. het volgende:
„Hare Majesteit der Koningin mocht het
welgevallen mij ten tienden male met de lei
ding van Neerland's hoogerhuis te belasten.
Mijner verheven Gebiedster diep erken
telijk voor dit hernieuwd blijk van vertrou
wen, gaat mijn dank ook uit naar hoogstder-
zelver verantwoordelijke raadslieden, van
wege de hunnerzijds daarbij verleende me
dewerking.
Bouwende op het verleden, aanvaard ik
mijne taak in de voor mij zoo waardevolle
verzekerdheid van uwen steun bij hare vol
brenging.
Ernstig blijven de tijden.
Buiten onze landpalen getuigen interna
tionale betrekkingen telkens van spannin
gen. Van politieke troebelen verneemt men
in meer dan één rijk.
Ten onzent het klassieke land van vrij
heid en tolerantie, dat aan beide zijne groot
heid en glorie dankt - daarentegen eene van
zelfsprekende, natuurlijke erkenning van het
gezag der overheid, onder den scepter van
Oranje.
Orde, rust, zonder staatsalmacht.
Zeker, ook Nederland heeft zijne stoffe
lijke zorgen, maar hoeveel goeds is niet zijn
deel!
Hier leven wij te midden van de vrijheid
der kerken. Zoowel in woord als in geschrif
te'hebben op elk gebied afwijkende inzichten
ongehinderd hunnen loop. Onafhankelijke
volksvoorlichting heeft vrij spel. Ongestraft
mogen wij critiek uitoefenen, terecht of ten
onrechte zeggen, dat een en ander beter zou
kunnen zijn, en genieten wij allen, naar Go-
des souvereien wil, Die uit eenen bloede het
gansche menschelijke geslacht schiep, gelij-
U heelt voor de was een modern hulpmiddel:
de wasmachine, maar hierbij hoort een modern
wasmiddel: Rinso. Rinso wordt speciaal be
reid voor de mogelijkheden, die de wasmachine
biedt En omdat Rinso „overvet" is, geeft het
de volgende, grote voordelen. Ten eerste is het
zo tijdrovende voorweken van de was met
Rinso overbodig. Ten tweede behoeft Rinso
niet te worden aangemaakt
in lauw water op. Speciale, nieuwe
I het vuil uit Uw goed, zonder dat
en lost bijna onmiddellijk
bestanddelen verwijderen
het nodig is, het sop tot het kookpunt te verhitten. Tenslotte kan het
uiterst werkzame sop verscheidene malen achtereen worden gebruikt.
Zodoende wast U met een pakje Rinso voor slechts 12| ets. in ander
half uur de volledige gezinswas voor 5 personen prachtig helderwitl
R 9-03O9 H
ke vrijheid, hoeksteen van ons staatsgebouw,
zenuw van ons volksbestaan.
En zoo kon kort geleden de nieuwe samen
stelling van de beide Kamers der Staten-
Generaal op voorbeeldig ordelijke wijze, in
volle vrijheid plaats grijpen, terwijl volko
men objectief mag worden vastgesteld, dat
de verkiezingen nog dit ondubbelzinnig heb
ben uitgewezen, dat de natie ons monar
chaal, constitutioneel bestel, onze volksvrij-
heden beslist wenscht te behouden.
Gezag en vrijheid.
Hoezeer is Nederland gebenedijd.
Geven wij ons goed rekenschap van de on
schatbare zegeningen, welke in tegenstelling
met elders, over het vaderland zijn uitge
stort, dan zullen wij -met te grootere opge
wektheid en toewijding tot den zoo omvang
rijken arbeid gaan, welke ons hedenmiddag
in uitzicht is gesteld".
Algemeen applaus volgde op deze rede;
de heer van Vessem (n.s.b.) deed er echter
niet aan mee.
Er moesten nog nieuwe leden worden toe-
gèlaten en beëedigd.
Tot de toelating van de heeren Borge
(r.k.) en van Duyl (n.s.b.) werd besloten.
De voorzitter merkte op, dat hij zoo juist
een brief van den heer van Duyl (uit handen
van den heer van Vessem) had gekregen,
waarin deze mededeelde, terug te komen op
zijn vroegere beslissing en dat hij zijn be
noeming dus niet aannam. Dit kon den voor
zitter echter geen wijziging doen brengen
in zijn voorstel om tot toelating te besluiten,
immers wie nog niet als lid is toegelaten,
kan ook niet bedanken als lid.
Waarop de Kamer in een lach schoot!
Vervolgens legden de heeren van Voorst
tot Voorst (r.k.), van Embden (v.d.), Krop
man (r.k.), dr. de Vlugt (a.r.) en v. d. Bergh
(v.b.) den eed af.
Na de gebruikelijke verklaring van de so
ciaal-democraten dat zij nog altijd bezwaar
hebben tegen het zenden van een adres van
antwoord op de Troonrede, werd een redac
tie-commissie voor het opmaken van dit
adres benoemd.
Vandaag zou dit adres ter tafel worden
gebracht.
Nadat de af deelingen opnieuw waren sa
mengesteld, werd de vergadering verdaagd.
DE ORANJEGARDE DEFILEERT VOOR
DEN MINISTER PRESIDENT.
De leden van de Oranjegarde een aan
tal van circa 1000 -. die ter gelegenheid
van de plechtige opening der Staten-Gene-
raal uit verschillende deelen van ons land
naar de Residentie waren gekomen, hebben
den minister-president, dr. H. Colijn, een
even hartelijke als spontane hulde ge
bracht.
Omstreeks 6 uur gisteravond marcheer
den zjj naar het huis van dr. Colijn aan de
Stadhouderslaan. Vele vlaggen en vaandels
gaven aan den optocht een kleurig aanzien.
Ook enkele muziekcorpsen ontbraken niet.
Terwijl deze zich voor de woning van den
minister-president opstelden en vroolijke
rriarschen ten gehoore bfachten, defileerden
de leden van de Orary egard e tweemaal voor
dr. Colijn, die de hulde in den voortuin in
ontvangst nam. Na afloop van het defile
sprak de minister-president de leden van
de garde in hartelijke bewoordingen toe.
DE RIJTOER VAN DE KONINGIN.
H.M. luide toegejuicht door duizen
den en duizenden.
Voor den rijtoer, welken H.M. de Konin
gin gistermiddag door de Residentie maakte,
alvorens naar Het Loo te vertrekken, had
den zich overal langs de aangekondigde
route drommen belangstellenden geschaard.
Een paar minuten vóór vier trad de konin
gin, gekleed in paarsen mantel met paar-
sen hoed, uit het paleis Noordeinde naar
buiten, om plaats te nemen in de a la deau-
mont bespannen caleche, waarin een hof
dame haar vergezelde. In de drie begelei
dende hofrijtuigen namen de leden van het
gevolg plaats.
Onder hartelijke toejuichingen van het
publiek zette de stoet zich tegen vier uur in
beweging. Het aanvankelijke staptempo
werd reeds bij de Zeestraat in een zachten
draf verwisseld en zoo reed de stoet door
de Bazarstraat en eenige tusschenstraten
via het Regentesseplein, den Loosduinsche-
weg en de Prinsegracht, waar ter hoogte
van de Brouwersgracht een groote groep
1 verpleegsters van het gemeentelijk zieken
huis de koningin begroette, verder over de
Groote Markt en de Burgwallen, langs Ge
dempte Gracht, Spui en Nieuwe Haven
tenslotte door de rivierenwijk naar het
Staatsspoorstation, waar men te 4.40 aan
kwam. Onderweg brachten verschillende
afdeelingen van de vereeniging „De Prince-
vlag" onze vorstin een vaandelgroet. Bij
het station boden twee verpleegsters na
mens haar collega's, werkzaam aan het ge
noemde ziekenhuis, een ruiker bloemen aan
de koningin aan.
Door de gereserveerde wachtkamer begaf
de koningin zich naar den gereedstaanden
koninklijken trein, die een tiental minuten
daarna en wel precies te vijf uur, het sta
tion verliet. Het publiek wuifde onze vorstin
hartelijk na en H.M. beantwoordde deze af
scheidsgroeten op minzame wijze.
DE FRANSCHE MISDADEN.
Aanhouding van twee Nederlanders
in Zuid-Frankrijk.
Eenige dagen geleden zijn in Zuid-
Frankrijk twee Nederlanders gearresteerd,
die zich in een gestolen auto bevonden. De
Fransche politie meende te weten, dat beide
personen het een en ander wisten van de
terroristische aanslagen in Frankrijk. In
verband hiermede kan worden gemeld, dat
één der aangehoudenen door de politie te
Enschede en Hengelo wordt gezocht. De be
trokkene, E. de B. uit Hengelo, heeft een
veertiental dagen geleden zoowel bij een
garagehouder te Enschede als te Hengelo
een auto gehuurd, welke hij onmiddellijk
daarop in Enschede heeft verkocht. De B.
heeft medegedeeld, dat hij voornemens was
via Frankrijk naar Spanje te gaan om daar
dienst te nemen in het leger van Franco.
De Nederlandsche autoriteiten zullen de uit
levering van de B. vragen, nadat deze zijn
straf in Frankrijk heeft ondergaan.
GEVAARLIJK SPEELGOED.
Top van wijsvinger afgerukt.
Gistermiddag trachtte de 14-jarige scholier
J W K. in de ouderlijke woning aan de 3de
van de Boschstraat te Den Haag een geweer
patroon te construeeren.
Hij bezigde daartoe een patroon-huls,
welke hij gevuld had met een mengsel van
houtskool en kalium. Als lont gebruikte hij
een katoenen draad, welke in petroleum
gedrenkt was.
Nadat hij de lont aangestoken had, sprong
de namaak-patroon uit elkaar, waardoor de
jongen verwondingen kreeg aan duim en
wijsvinger van zijn linkerhand.
De geneeskundige dienst heeft hem naar
het ziekenhuis aan den Zuidwal gebracht,
waar bleek, dat de top van den linkerwijs
vinger was afgerukt.
De ontploffing heeft in het vertrek, waar
hij bezig was geweest en waar nog andere
kinderen aanwezig waren, geen verdere
schade aangericht.
LIJK VAN EEN ZWERVER
GEVONDEN.
Achter een hoop steenen, bestemd voor
een nieuw wegdek, aan den Kinderdijk te
Zuiddorpe (Z.-Vl.), is gistermiddag 't lijk ge-
vonden van een veertigjarigen zwerver, af.
komstig uit St. Jansteen. Een geneesheer was
van meening. dat het lijk, waarop geen spoor
van geweld te vinden was, reeds drie weken
op den weg moest hebben gelegen.
De officier van justitie gaf toestemming
om het lijk të begraven.
DE RADIO-UITZENDING VAN DE
TROONREDE.
Door de Phohi góede ontvangst in
Indië.
De directie van de Phohi ontving in den
loop van Dinsdagmiddag bericht, dat de uit
zending van de troonrede in Indië uitstekend
is overgekomen, ondanks het voor Indië
zeer vroege uur, waarop de uitzending plaats
vond. Ook het ooggetuigeverslag van den
Phohi-reporter, den heer G. H. Knap, was
zeer goed te volgen.
Duizenden landgenooten in Indië hebben
de woorden van H.M. de koningin van begin
tot einde duidelijk gehoord.
DE GROOTE MANOEUVRES.
Prins Bernhard naar de oefeningen.
Gisteren heeft prins Bernhard wederom,
welhaast tijdens den geheelen duur van de
gevechtshandelingen, blijken gegeven van
belangstelling in de manoeuvres. Reeds om
7 uur in den morgen heeft Z. K. H. met de
race-sloep de „Piet Hein" verlaten die
Noordelijk van Olst aan den linker-IJssel-
cever gemeerd lag.
Bij het pontveer van Wijhe ging de prins
aan land om zich vervolgens per auto in de
richting van Raalte te begeven, waar Z. K.
H. een bespreking had met den comman
dant van de IV verkennings-afdeeling, den
majoor der cavallerie van Voorst Evekink.
Om ongeveer half negen was de prins te
rug op de „Piet Hein" en sloeg even daarna
het overzetten gade van det 29ste regiment
infanterie bij Olst. In de race-boot bevond
zich eveneens de chef van den generale
staf luit.,-generaal Reijnders.
In den namiddag heeft prins Bernhard
ook de blauwe partij bezocht n.1. den com
mandopost van het 29ste, op dat oogenblik
reeds op den Oostelijken IJsseloever.
Naar wij vernemen zullen de legeroefe-
ningen heden ook door H. M. de Koningin
worden bijgewoond. v fi'
„ONDERMIJNING VAN DE N.S.B."
Mussert over het royement van
Van der Goes van Naters.
In een kort onderhoud dat ir. A. A. Mus
sert had, verklaarde deze, „dat het roye
ment van jhr. Van der Goes van Naters
uit de N. S. B. onder meer als grondslag
heeft ondermijning zijnerzijds der Natio-
naal-Socialistische Beweging in Nederland".
GESMOKKELD SIGARETTENPAPIER
IN BESLAG GENOMEN.
Gistermiddag zijn door de rijksambtena
ren aan het douanekantoor Nispen bij Rosen-
daal in beslag genomen circa vijftig duizend
boekjes sigarettenpapier, welke verborgen
waren in een geheime bergplaats van een
vrachtauto. Dit is de grootste partij, die ooit
in deze streek is aangehouden.
COLORADO KEVER GESIGNALEERD.
Bij Bakel in Noordbrabant.
Op de aardappelvelden van een land
bouwer, wonende op het gehucht 't Zand
onder de gemeente Bakel in Noordbra
bant is een exemplaar van de gevreesde
colorado-kever gevangen. Van het vin
den van den kever is terstond kennis
gegeven aan den Plantenziektenkundi-
gen dienst te Wageningen, die ter plaatse
een onderzoek heeft ingesteld.
PRINSJESDAG IN DEN HAAG.
De taptoe op Plein 1813.
Als slot van den Prinsjesdag in den Haag
werd in de Sophilaan vóór Plein 1813 een
groote militaire taptoe door de Koninklij
ke militaire kapel met de tamboers van de
jagërs en dé hoornblazers van de grena
diers onder leiding van kapitein C. L.
Walthêr Boer geblazen, k-'i
Mede dank zij het góede weèr tvas de
belangstelling voor de taptóé zeer groot.
Toen de militaire kapel met fakkellicht en
onder tromgeroffel kwam opmarcheeren,
was het plein reeds geheel met belangstel
lenden gevuld.
Onder de aanwezigen, op het gereser
veerde gedeelte, werden opgemerkt de
waarnemende burgemeester prof. ir. C. L.
van der Bilt, oud-minister mr. dr. L. N.
Deckers, R. A. baron van Hardenbroek van
Hardenbroek, grootofficier van de Ko
ningin, jhr. A. G. Sickinghe, eerste kamer
heer-ceremoniemeester van de Koningin,
kapitein B. R. P. F. Hasselmans namens
den garnizoenscommandant, luit.-generaal
jhr. J. H. Roëll, oud-ondervoorzitter van
het „Ned. Roode Kruis", vice-admiraal A.
Vos, hoofd-commissaris van politie N. G.
van der Mey, luit.-kolonel K. J. Adams,
commandant van het regiment jagers, gep.
generaal-maj. Backer, commandant van
de Haagsche burgerwacht, staatsraad Mul
ler Massis, mr. de Menthon Bake, raads-
hee. in den Hoogen Raad, jhr. mr. A. M.
Snouck Hurgronje, secretaris-generaal
het departement van buitenlandsche zaken
en vele anderen.
Onder het schijnsel van de fakkels, werd
het aangekondigde programma ten gehoo-
re gebracht. Als slot werd het Wilhelmus
gespeeld.
Hierna maakte de kapel onder tromge
roffel en hoorngeschal nog een rond-
marsch door de Residentie.
Naar bet Engelsch
van PAUL TRENT
door J. SCHOUTEN
42)
HOOFDSTUK XV.
Het leven van den doorsnee-zeeman,
hetzij van de Koninklijke Marine, hetzij
van de Handelsvloot, kan nooit heelemaal
normaal zijn, vooral niet waar het de
verhoudingen betreft tot de andere sexe.
In de meeste gevallen brengen zij drie
kwart van hun leven op zee door, zoodat
zij weinig gelegenheid hebben om als an
dere mannen, een blijvende vriendschap
met een vrouw te sluiten en als gevolg
hiervan storten zij zich gewoonlijk in al
lerlei flirtations, die even spoedig vergeten
als begonnen zijn.
Robin Carruthers was eigenlijk senti
menteel van aard. Vanaf zijn adelborsten-
tijd had hij een groote belangstelling ge
koesterd voor zijn beroep, hetwelk hij zeer
ernstig opnam en waaraan hij zijn geheele
leven wijdde. Er waren natuurlijk wel
vrouwen in zijn leven geweest, doch geen
van haar had een blijvenden indruk op
hem gemaakt. Zijn eerste aanblik van Peg-
gie Fairfield had hem een schok bezorgd,
want zij scheen alle hoedanigheden in zich
te vereenigen, die hij de Ideale Vrouw toe
schreef.
Zoodra de Shirke onderweg was, riep hij
zijn bediende bij zich en gaf bevel, om al
zijn bezittingen uit zijn hut te verwijderen.
Daarna vertelde hij den luitenant kort en
bondig, dat hij zijn hut aan den hoofdcom
missaris moest afstaan. Er werd een ge
heele beschikking getroffen ten opzichte
van de slaapplaatsen, doch Carruthers
stelde zich tevreden met een kooi in de
officierskajuit.
Nadat zij de kade verlaten hadden, was
het voor hem niet meer noodzakelijk om
op de brug te blijven, want de weg naar
Spithead was min of meer bekend terrein,
dus liet hij de navigatie aan zijn eersten
luitenant over. Zoodra zij de haven verla
ten hadden, ging hij naar beneden, naar de
kajuit, waar Betty een sigaret zat te roo-
ken.
„Ik denk, dat nu de juiste tijd is aan
gebroken voor een cocktail, miss Fairfield.
De Shirke is nogal trotsch op haar spe-
cialen drank", zei hij glimlachend.
„Toch geen al te sterke, hoop ik", zei
zij lachend.
„Dat hangt af van den smaak van den
geen, die hem drinkt. In uw geval
wel, ik geloof, dat ik uw smaak wel beoor-
deelen kan en ik zal hem zelf voor u
mengen. Als u anders nog iets wenscht,
laat u het mij dan alstublieft weten. Mijn
bediende is bezig mijn hut voor u in te
richten. Hij is heel geschikt en als u iets
noodig heeft, behoeft u het hem slechts te
vertellen en er zal voor gezorgd worden".
„Ik heb jullie, zee-officieren altijd be
wonderd", antwoordde zij luchtig. „Jullie
zijn zoo van alle markten thuis; jullie pra
ten niet veel, maar je handelt. Ik weet, dat
mijn tegenwoordigheid hier in strijd is met
de voorschriften en ik stel het zeer op prijs,
dat u mij op deze wijze ontvangen heeft",
zei ze kalm en openhartig.
„Wilt u misschien iets eten? Ik weet,
dat er nog wat koude kip is, We zouden
wel een slaatje vpor u kunnen klaar ma
ken of als u liever wat warms heeft, kan
ik u een karbonade of een biefstukje aan
bieden".
„Graag. Ik geloof, dat ik het liefst wat
koude kip heb".
„Goed, ik zal er dadelijk voor laten zor
gen antwoordde hij en drukte op een bel.
De opdracht werd gegeven en toen be
gon hij met groote zorg een cocktail te
mengen, terwijl zij hem rustig en geamu
seerd gadesloeg, hoewel er eenige bewon
dering in haar oogen te lezen was, want dit
type man had zij tot nu toe niet ontmoet,
daar zij nog niet vaak met oudere officieren
in aanraking geweest was.
„Ik vraag me af, of ik u gezelschap mag
houden vroeg hij voorzichtig, hoewel hij
er zich van bewust was, dat hij reeds meer
gegeten had, dan goed voor hem was. Zij
knikte toestemmend en eenige minuten
later werd een niet onverdienstelijk maal
opgediend.
„U moet wel een vreemd leven leiden.
Eigenlijk heb ik nog maar zelden een lange
zeereis gemaakt. Ik ben een paar maal naar
Amerika geweest en ben dikwijls het Ka
naal overgestoken, maar dat telt eigenlijk
niet. Is het geen eenzaam levenaltijd zoo
opgesloten in zoo'n kleine ruimte?" vroeg
zij nieuwsgierig.
„Goede hemel! neen! Eenzaamheid is
zeker het laatste waar we over te klagen
hebben. Er zijn natuurlijk wel lui bij de
marine, die teruggetrokken en gereserveerd
zyn en zich niet met de anderen bemoeien,
maar toch geloof ik niet, dat zelfs die zich
eenzaam voelen; ik bedoel eenzamer dan
wanneer zij aan land leefden.Het is eigenlijk
een heel prettig leven, zoolang je niet ge
trouwd bent", eindigde hij met een zucht.
„Dus u gelooft niet in het huwelijk voor
een marine-officier?"
„Neen, beslist niet. Het is niet fair; noch
tegenover den man, noch tegenover de
vrouw. Neem nu bijvoorbeeld mijn leven
eens. Na den oorlog werd ik onmiddellijk
naar China gestuurd, waar ik drie jaar heb
moeten blijven. Het is onmogelijk om zijn
vrouw daar te laten wonen. En als het al
niet geheel onmogelijk is, dan is het toch
heel moeilijk. Daarna hebben we te Ports-
mouth afgemonsterd en kreeg ik 'n maand
verlof, waarna ik naar de Middellandsche
Zee gestuurd werd. Het is waar, dat som
mige officieren, die het betalen kunnen,
hun vrouwen daar naar toe laten komen,
maar het is een tamelijk beroerd leven, als
je telkens moet gaan kruisen. Alle ge
trouwde paren ontmoeten elkaar dan voor
een paar dagen op Malta of Cyprus, of een
ander gat. Als ik trouwde zou ik met mijn
vrouw willen samen leven en niet ieder af
zonderlijk".
„Het is maar goed, dat de meeste mari-
ne-officieren het niet met u eens zijn".
„Ik geloof, dat de meesten het wel met
mij eens zijn. Naar wat ik er van gezien
heb, zijn de anderen hevig verliefd gewor
den, binnen een week getrouwd en hebben
daar spijt van gehad totdat zij den dienst
verlaten hebben", zei hij op luchtigen toon,
maar zijn oogen stonden ernstig.
„Dus uzelf bent nooit in de verleiding ge
komen om te trouwen u heeft het nooit
ernstig overwogen?" vroeg zij" met aan
drang.
„Neen, maar ik begin nu juist te vermoe
den dat de verleiding zoo groot zou kunnen
zijn, dat ik geen bezwaren meer zou tel
len", antwoordde hij ernstig, terwijl hi)
zijn oogen niet van haar afwendde.
Peggy bloosde diep onder zijn blik, 611
hij riep een steward.
„Wij hebben Ook wat wijn aan boord. »r
is niet zoo heel veel keus, maar wü -hebben
een goede Bourgogne, rood en wit. W«t
wilt u drinken?" vroeg hij haar en rij her
stelde zich snel.
„Ik zou wel een glas witte Bougogne wil
len hebben, als hij niet al te zwaar is".
Toen de flesch gebracht werd, trad Si
Charles, die eenigen tijd op de campa#0*
had heen en weer geloopen, de kajuit bi^
nen. Hij glimlachte tegen Peggy en teg^»
Carruthers. tfL
„Jullie jonge menschen hebben het nL
beneden maar gezellig. Het lijkt jnij -
pleizierig om bij de marine te zijn", W-.-
hij luchtig op.
„Soms wel", gaf Carruthers toe en
den steward een teeken om sir Charles
whisky-soda te brengen.
(Wordt ver
volgd)-
