s
t
Jladiopcoqtamim
Mussert spreekt op N.S.B.-hagespraak
QE JOUDEN
Üxuilleton
Binnenland
De leider der nat.-soc. noemt de laatste gebeurtenissen
een „opstand-operette".
„Het nationaal-socialisme
onaangetast".
Het vreemdelingenverkeer
Nederland-Zwitserland.
TVTZEDE blad
Op de Luntersche hei, op den Goudsberg,
waren Zaterdag ongeveer dertig-duizend
leden van de beweging bijeengekomen om
er te luisteren naar hetgeen de leider, ir.
A. A. Mussert, hun zou mededeelen.
De bijeenkomst stond onder leiding van
den heer Melchert Schuurman Jr. uit
Alkmaar.
De aanvang dezer bijeenkomst, welke op
vier uur gesteld was, ving eerst bij vijven
aan. Toen de heer Mussert het spreekge
stoelte betrad, werd hij met een daverend
gejuich begroet; het „Hou zee"-geroep
hield vele seconden aan.
„Ik heb U opgeroepen, zoo ving r. A. A.
Mussert zijn rede aan, op onzen grond, waar
wij thuis zijn. Velen zullen vragen, waar
om wil ik rekenschap geven van mijn da
den?
Voor ons is het een zekerheid, dat de
samenleving in zijn huidigen vorm naar
den ondergang voert. Daartegen zien wij
maar één mogelijkheid om, vertrouwende
op God, tot een gezond, sterk, arbeidzaam
volk in een vrij Vaderland te komen: het
nationaal-socialisme. Bij de verkiezingen
bleek dat 96 van het Nederlandsche
volk deze waarheid nog niet ziet, maar
daarom is zij er niet minder waar om. De
N. S. B. is allerminst dood, doch hij is al
leen door nog meer vuur gelouterd moeten
worden vóór God haar de groote taak van
de wederopstanding van ons volk wilde
toevertrouwen. De N. S. B. zou op 26 Mei
begraven zijn.
In de laatste veertien dagen is de N.S.B.
weer begraven. Wij moeten het van dé be
grafenissen hebben!, riep de spreker uit.
In Indië werd de heer Hogewind opge
volgd door ir. Van der Laaken.
Daarna, zoo zeide ir. Mussert, kwam de
reorganisatie der Beweging hier te lande
aan de beurt en de groote bezuiniging. Ein
de Mei telde de N. S. B. 50.000 leden. Ik
verwachtte na den teleurstellenden verkie
zingsuitslag teruggang van de leden en een
geringer offervaardigheid met als totaal
gevolg een daling der inkomsten met on
geveer 25 Deze teruggang eischte bezui
niging. Alle verplichtingen konden onver
wijld worden nagekomen.
Wy waren arm, eerlijk, maar schulden
vrij. -
De reorganisatie der uitgeverijen was
het meest urgent, omdat het in November
gestichte dagblad in het voorjaar 6.000 gul
den verlies per maand gaf en de overge
spaarde reserves van het weekblad snel
inteerden. Reeds weerklonken juichkreten
over het aanstaande verdwijnen van ons
dagblad. Te vroeg gejuicht; wat wij vast
hebben, laten wij niet los. Twee van onze
beste mannen voerden de reorganisatie
door; een zware moeilijke taak. Maar die
met goed gevolg is volbracht, al moesten
groote offers gebracht worden. Wij hadden
zelfs den moed ons blad met vier pagina's
te vergrooten.
De oude beweging was goed. Ik had
echter te hoog geprezen, aldus spr. De be
weging kan thans iederen klap opvangen,
dien men ons zou willen geven.
Ir. Mussert hekelde scherp wat hij
noemde: de schaamtelooze insinuatie van
't „Utrechtsch Nieuwsblad", welk blad in
zijn nummer van 4 October te verstaan gaf,
dat de uitgaven der N. S. B. niet bekostigd
kunnen worden uit de bijdragen der leden
en de vraag stelt, of niet op den weg der
regeering ligt zich nauwkeurig op de hoog
te te stellen en het publiek in te lichten.
Laat de regeering een onderzoek instel
len, onze boekhouding is ter beschikking,
onze accountant eveneens, aldus de heer
Mussert. Maar de regeering zal het niet
doen. Want reeds verleden jaar, toen een
schendbrochure tegen de N. S. B. uitkwam,
heeft de accountantsdienst der regeering
Naar het EngeUch
van PAUL TRENT
door J. SCHOUTEN
58)
De man keek haar eenigszins verbaasd
aan, maar aarzelde niet om haar opdracht
te volvoeren. Toen hij terug kwam, verwij
derde hij de kurk en stond op het punt om
den wijn in de glazen te schenken, toen zij
hem vroeg de flesch neer te zetten en heen
te gaan. Eenige minuten later stak sir
Charles zijn hoofd om het hoekje van de
deur en zij wenkte hem om binnen te ko
men.
„Gaat u zitten. Wilt u den wijn maar in
schenken en als u mij een dienst wilt be
wijzen, drinkt u er dan alstublieft goed
van. Ik houd niet zoo erg van champagne,
maar Robin moet denken, dat ik er dol op
ben. Als u dus niet meer dan uw portie
drinkt, zal ik er van weg moeten gooien en
ik haat het om goeden wijn te verspillen".
Zij nam een paar teugjes en stond toen
weer op om den spiegel te raadplegen. Met
wat rouge verhoogde zij haar natuurlijke
gelaatskleur en zjj maakte haar haar
eenigszins in de war, zoodat zij er wat
verwilderd uitzag. Intusschen had sir
Charles één glas wijn gedronken.
„U drinkt erg langzaam", merkte zij op,
terwijl zij zijn glas nogmaals vulde. Toen
nam zij de flesch en ledigde den inhoud
in haar waschkom. Hierna belde zij nog
maals en droeg Stevens op nog een flesch
champagne te brengen. De goed gedisci
plineerde bediende toonde ditmaal minder
verbazing dan de eerste maal en ging heen
om den order ten uitvoer te brengen, maar
nadat hij de tweede flesch op tafel had ge
plaatst, ging hij onmiddellijk naar de brug
en vroeg Carruthers een oogenblikje te
spreken. De commandant kwam naar be
neden, met een ongeduldige uitdrukking
op zijn gelaat.
„Wat is er aan de hand, Stevens? Is er
iets niet in orde?"
„Wel, commandant, ik meende u te moe
ten vertellen dat de jonge dame, die in uw
hut logeert, al een flesch champagne gehad
heeft en dat ik haar zooeven nog een heb
moeten brengen. Het is waar dat de oude
heer bij haar zit te drinken, maar het leek
mij toch beter het u te vertellen. Ik hoop,
dat ik daar goed aan gedaan heb, comman
dant?"
„Ja zeker, Stevens, en ga nu maar weer
naar beneden", zei Carruthers kortaf en
zag den man naar beneden gaan.
Hij bleef eenige minuten doodstil staan
en begon toen het dek op en neer te loo-
pen. Plotseling scheen hij een besluit geno
men te hebben en hij verliet het dek. Hij
bleef staan voor de deur van zijn hut en
het verbaasde hem Peggy een liedje te
hooren zingen, terwijl het hem toescheen,
dat haar stem eenigszins onvast was. Hij
klopte luid op de deur.
„Binnen", riep zij en een luid gelach
volgde op deze woorden.
Hij ging binnen en zag haar op de divan
een week o£> het hoofdkwartier doorge
bracht om alle boeken na te zien. Het
spreekt vanzelf, dat niets te constateeren
viel dan de groote offervaardigdheid.
Ik ga daarom verder en doe hier het
aanbod alle boeken en bescheiden der
N. S. B. te doen nazien door drie te goeder
naam en faam bekend staande acountants,
Nederlandsche wel te verstaan. Slechts één
voorwaarde stel ik daarbij: hetzelfde on
derzoek moet door dezelfde accountants ook
ingesteld worden bij „Eenheid door Demo
cratie" en bij de politieken partijen. Wij
willen ook jvel eens weten, hoeveel S. v. d.
Bergh, hoeveel Mannheimer, hoeveel Zwa
nenberg, enz. over gehad hebben voor het
behoud van de democratie en van den po
sitieven christelijken staat van Colijn en
Goseling.
Na dit voorstel verwacht ik, voo vervolg-
de de spreker, dat de laffe insiunaties zul
len uitblijven, de boeken liggen klaar!
Zoo staan de zaken, besloot de spreker
dit gedeelte van zijn betoog. Arm, rr.aar
eerlijk. Financieel gezond, de reorganisatie
in uitvoering, over één maand gereed.
De gebeurtenissen van den Iaatsten
tijd.
Vervolgens behandelde de spreker de
gebeurtenissen van den Iaatsten tijd, in de
eerste plaats de zaak Van Duyl. Ds. Van
Duyl nam zijn ontslag als lid en als Kamer
lid. Spr. is van meening, dat dit ontslag-
nemen in het belang der Beweging was, in
het belang van ds. Van Duyl en in het be
lang van van anderen en dat daarom zijn
besluit juist was. Diens vriend en manager
Pont en v. d. Goes van Naters hebben zich
de vrjjheid veroorloofd deze zaak op straat
te brengen. Een andere belanghebbende
heeft zelfs publiekelijk mededeeling gedaan
lijnrechtstaand over die, welke hij kort te
voren aan vier betrouwbare mannen deed
en welke schriftelijk ter beschikking
liggen.
Ds. van Duyl beweert thans zijn hand-
teekeningen onder pressie gezet te hebben
en dit te betreuren. Welnu, dan moge het
recht zijn loop hebben. Zelfs nu gebleken
is, dat de geheele afdeeling Vorming, aan
welks hoofd Van Duyl stond, een broeinest
van samenzwering was tegen de Beweging
en haar Leider, kan onze vroegere kame
raad van Duyl het volle pond van mij
krygen. De Hooge Raad van Discipline staat
ter beschikking van den heer Van Duyl.
Maar dit moge ik u zeggen: onverschillig
of men voortgaat „onthullingen" te doen, ik
wensch niet uit te wijden over persoonlijke
kwesties, en ik zal het niet doen!, riep ir.
Mussert uit. Als leider der Beweging kan ik
met alle gemoedsrust aanvaarden met mod
der te worden gesmeten, mits ik weet zelf
dergelijke middelen niet te hanteeren. On
middellijk na de verkiezingen was ik er
zeker van, zoo vervolgde de spreker, dat de
Beweging door velen zou worden verlaten,
door weinigen verraden. Tegen den herfst
verwachtten wij dit; ook voor verraad is
voorbereiding noodig. Het is speciaal de
taak van den heer van Geelkerken om op dit
gebied waakzaam te zijn.
Uitvoerder, misschien hoofd, van de
revolte was mr. v. d. Goes van Naters, die
het land rondreisde om een zee van ver
dachtmakingen uit te werpen. In Den Haag
probeerde men zelfs in iedere groep een
kern te vormen.
De kwestie-van Duyl maakte het noodig
direct in te grijpen. Het is daarom niet on
mogelijk, dat het achterste deel van den
kop is blijven zitten. Bewijzen, dat ds. van
Duyl medeplichtig is, heb ik niet. De in het
hoofdkwartier gehouden gesprekken zijn
niét afgeluisterd, anders zou ik zekerheid
hebben. Vast staat echter, dat de dienst van
de Vorming de schuldige is.
Gezien de capaciteiten van de opstande
lingen is het geheele geval meer belachelijk
dan dramatisch. Maar één ding heeft my
uitermate gehinderd. De heeren wilden mij
met een soort pensioen naar Zwitserland
sturen. Als zij hadden afgesproken mij te
laten doodschieten, had ik eenige waardee
ring kunnen hebben. Dat zij mij aanzagen
voor zulk een laffen hond, dat ik mijn
duizenden kameraden, die jaren met mij
vochten, in den steek zou laten, teekent hun
mentaliteit.
Indien ik ooit het gevoel krijg, dat een
ander beter dan ik geschikt is als leider der
Beweging, dan zal ik het oordeel vragen van
de duizend hardste werkers der Beweging,
niet van een Pont, een Goes van Naters en
consorten. De opstand-operette is voorbij;
de beweging marcheert, niet verbitterd
maar blijmoedig.
„Ons programma met toelichting schreef
ik zes jaar geleden. Op dien grondslag heb
ben wij gestreden. Zijn onaantastbaarheid
in vijf jaar harden dienst onder het scherpe
licht der duizenden schijnwerpers onzer
tegenstanders, heeft het bewezen. Het laat
ste jaar vertoonden zich verschijnselen, die
er op duidden, dat het wezen van het
Nederlandsche nationaal-socialisme te ver
schillend, maar ook te eenzijdig werd uitge
legd.
Het is gezond noodzakelijk, dat een jonge
beweging groeiende, zoekende is. Het is
mijn taak, daarvoor de richtlijnen te geven
op het juiste oogenblik.
Het wezen van het Nederlandsche nat.-
secialisme samen te flansen uit Duitsche of
Italiaansche boeken ware niet moeilijk ge
weest, maar wel de grootst denkbare fout.
In eigen volk, op eigen bodem moet het
groeien en tot uitdrukking gebracht wor
den. Welnu, het is gegroeid en op mij rust
de verantwoordelijke taak te formuleeren
en neer te schrijven, wat leeft in ons hart.
Ons nationaal-socialisme komt voort uit
drie bronnen: Godsvertrouwen; liefde voor
volk en vaderland; eerbied voor den arbeid.
Wij gaan, aldus spr., dezen winter in:
gezond, gelouterd, goed georganiseerd op
stevig geestelijk fundament.
Hoewel de lucht zich meermalen drei
gend liet aanzien, bleef het tijdens de bij
eenkomst, welke even voor zessen afgeloo-
pen was, droog.
Er waren niet bijzonder veel draagdoeken
meegenomen; op één er van stond:
„Tot veler spijt rook Mussert lont,
Trouw ging nog nimmer bij het pond."
Resultaten van het hotelplan.
Tijdens een kort verblijf te Den
Haag van den ontwerper en promotor
van het hotelplan, den Zwitser Gottlieb
Duttweiler, stond deze aan een redac
teur van het Algemeen Nederlandsch
Persbureau een onderhoud toe, waarin
de resultaten van dén „Hopla"-arbeid
en de daaruit voortgevloeide aanmerke
lijke verruiming van het vreemdelin
genverkeer tusschen Nederland en
Zwitserland werden nagegaan.
De heer Duttweiler heeft niet geschroomd
om groote bedragen voor de verwezenlij
king van zijn denkbeelden ter beschikking
te stellen. Zoo vernamen wy, dat het eerste
jaar, waarin hy zjjn hotelplan tot uitvoering
bracht n.L van 1 Maart 19351 Maart 1936,
hem 400.000 Zwitsersche francs heeft ge
kost, en dat het tweede jaar deze soms nog
met 220.000 francs was gestegen. Doch in
den afgeloopen zomer was de rekening al
zonder verlies, en voor de komende jaren
verwacht hij een gunstige balans.
Zelf heeft hij by het hotelwezen en de
spoorweg- of stoomvaartondernemingen
geen belangen, maar het is zijn trots, er
naar te streven, dat alle plaatsruimte in de
880 hotels de 47 bergbanen en de diverse
meerbooten in zijn land worden bezet. Dit
is in den afgeloopen zomer reeds voor
85 gelukt. Het hotelplan heeft in Zwitser
land een omzet van tien millioen francs
(Zw.) teweeggebracht en daarvan hebben
de Nederlanders niet minder dan de helft
bijdragen. In totaal hebben 35.000 Neder-
ONS DRUKWERK
ziet er ALTIJD goed uit!
ALKMAARSCHE COURANT. TEL. 3320
DRUKKERIJ COSTER
liggen, haar haren verward, haar beenen
tot de knieën zichtbaar, terwijl zij haar glas
heen en weer bewoog op de maat van het
lied, dat zij zong. Hij was hevig verbaasd
over wat hy zag en hij bleef eenige oogen-
blikken onbewegelijk staan, niet wetende
wat te zeggen of te doen.
„Kom naast mij zitten, lieveling", riep zij
en haar stem klonk niet geheel helder
meer. Toen knikte zij naar sir Charles. „Je
kunt wel gaan, oude jongen. Het vijfde rad
rest weet je wel".
Sir Charles aarzelde, doch slechts voor
een oogenblik. Tenslotte) wist de vrouw wel,
wat zij deed en misschien was het zoo wel
het beste. Hij had zich bezorgd gemaakt
over deze geschiedenis en de waarschuwing
die hij Carruthers gegeven had, scheen
niet de minste uitwerking gehad te hebben.
Sir Charles verliet de hut en nog bewoog
Carruthers zich niet en staarde vol verba
zing naar Peggy.
„Nu zijn we heelemaal alleen. Ga zitten,
lieveling", vervolgde Peggy. „Schenk eens
in. Kom, laten we vroolijk zijn. Wat scheelt
je?" vroeg zy schor.
„Ik vraag me af wat jou scheelt", ant
woordde hij, op koelen toon.
„Ik vermaak mij alleen maar een beetje.
Vooruit, doe mee. Robin, oude jongen, ik
dacht niet dat je een spelbreker zou zijn",
riep ze, terwijl zy den inhoud van haar
glas met één teug leeg dronk en het hem
daarna toereikte. Schenk het vol en neem
zelf ook wat. Kijk niet zoo treurig. Ga zit
ten, zeg ik toch".
„Ben je gek geworden?" vroeg hij streng.
„Neen, ik heb alleen maar pleizier"; zij
stond op en wankelde naar hem toe, waar
na zij zich, steun zoekend, aan hem vast
Dinsdag 12 October.
HILVERSUM, 301 M. (AVRO-uitz.)
8.— Gr.pl. 10.— Morgenwijding.
10.15 Gewyde muziek (gr.pl.) 10.30
Omroeporkest (opn.) 11.Voor
de huisvrouw. 11.30 Lyra-trio. 12.15
Orgelspel. 12.35 Gr.pl. 1.Om-
Omroeporkest. 1.45 Gr.pl. 2.Om
roeporkest en solist. 2.45 Knip
cursus. 3.454,Gr.pl. 4.05 Piano
spel. 4.30 Kinderkoorzang. 5.
Kindethalfuur. 5.30 Omroeporkest.
(6.30 RVU.: Psychologische cause
rie). 7.Voor de kinderen. 7.05
Avro-dansorkest. 7.30 Engelsche les
8.— ANP-ber., mededeelingen. 8.15
Bonte Dinsdagavondtrein. 9.15
Luistervinkenzang. 9.45 Vervolg
bonte Dinsdagavondtrein. 10.35
Rep. schaakmatch. 10.45 Act.-flit-
sen. 11.— ANP-ber. Hierna Avro-
dansorkest. 11.4012.Gr.pl.
HILVERSUM, 1875 M. (KRO-uitz.)
8.—9.15 en 10.— Gr.pl. 11.30 Gods
dienstig halfuur. 12.Ber. 12.15 De
KRO-melodisten en solist. 1.Gr.
pl. 1.20 KRO-orkest. 2.Voor de
vrouw. 3.Modecursus. 4.05 Gr.pl.
5.De KRO-melodisten en solist.
5.45 Felicitatiebezoek. 6.Gr.pl.
6.15 De KRO-melodisten. 6.40 Es-
perantocursus. 7.Ber. 7.15 Mid
denstandspraatje. 7.35 Sportpr. 8.
ANP-ber., mededeelingen. 8.15 Rep.
schaakmatch. 8.20 Sted. Orkest
Maastricht en solist. 9.05 Gr.pl.
9.10 Missiepr. 9.30 KRO-orkest en
-koor. 10.30 ANP-ber. 10.40 Rep.
schaakmatch. 10.50 P. Godwin's
orkest. 11.3012.Gr.pl.
DROITWICH, 1500 M. 11.2011.45
Gr.pl. 12.05 Solistenconcert. 12.35
Hoorber. 1.05 Orgelconcert. 1.35
2.20 Gr.pl. 4.20 Night cn the bare
mountain, causerie. 4.35 Het Hun-
garia Zigeunerorkest. 5.20 Concert
uit Parijs. 5.50 Het Willie Walker
Octet. 6.20 Ber. 6.45 Orgelspel. 7.05
Debroy Somers en zyn band. 7.50
Prejudice, causerie. 8.20 BBC-
orkest, BBC-koor en solist. 9.20
Ber. 9.40 Sportpr. 10.— BBC-
Variété-orkest, -Revuekoor en
solist. 10.35 Het Bridgewater-harp-
kwintet. 11.20 Orlando en zijn
Band. 11.5012.20 Dansmuziek
gramofoonplaten
Gr.pl.
Gev.
7.35
Con-
RADIO PARIS, 1648 M. 7.10, 8.20
en 10.35 Gr.pl. 12.35 Populair con
cert en zang. 2.20 Gr.pl. 2.35 Zang.
2 50 Gr.pl. 3.05 Zang. 4.05
5.05 Cellevoordracht. 5.20
concert. 7.20 Pi^novoordr.
Zang. 8.05 Duoconcert. 8.50
eert. 10.50 Gr.pl.
KEULEN, 456 M. 5.50 SS-orkest
7.50 H. Hagestedt's orkest. 1120
Fabrieksorkest. 12.35 NS-Franken-
orkest. 1.35 Concert. 3.35 Viool en
piano. 4.20 Gr.pl. 4.50 SA-orkest.
6.30 Gr.pl. 7.20 Omroepkleinorkest
en solisten. 10.10^—11.20 Domenico
Mangone's orkest.
BRUSSEL, 322 en 484 M. 322 M.:
12.20 Gr.pl. 12.50 Omroeporkest.
1.50—2.20 Gr.pl. 5.20 Omroeporkest
en gr.pl. 6.50 en 7.20 Salonorkest.
8.20 De Kilima Hawaïans en gr.p],
9.20 en 10.30 Omroepsymph.-orkest.
10.50—11.20 Gr.pl. 484 M.: 12.20
Gr.pl. 12.50 Klein-orkest. 1.502.20
Gr.pl. 5.20 Zang en cello. 6.25 Deel.
6.35 Gr.pl. 6.50 Rep. 8.20 De Greef-
progr. 9.35 Gr.p1. 9.50 Le jongleur
de Nötre-Dame, opera.
DEUTSCHLANDSENDER, 1571 M.
7.30 Omroeporkest en solist. 8.20
Politiek dagbladoverzicht. 8.35 Gev.
progr. 9.20 Ber. 9.40 Sportpr. 9.55
Kwartetconcert. 10.05 Weerbericht
10.2011.20 E. Bauschke's dans-
orkest.
GEMEENTELIJKE RADIO
DISTRIBUTIE.
Lijn 1: Hilversum.
Lijn 2: Hilversum.
Lijn 3: Keulen 8.5010.50, Parijs
R. 10.50—12.35, Ned. Brussel 12.35
14.20, Parijs Radio 14.2014.50,
Danmarks Radio 14.5016.35, Lon-
non Reg. 16.3517 20, Fr Brussel
17.20—17.50, Motila 17.50—18.20,
Keulen 18.20—19.3», Hamburg 19.30
-20.20, Fr Brussel 20.20—22.20,
Ned. Brussel 22 2022.30, Fr.
Brussel 22.3023 20, Danmaiks
Radio 23.20—24.—.
Lijn 4: Ned. Brussel 8.9.29,
Luxemburg Jl.20 -10.35, London
Eeg. 10.3512.50. Droitwich 12.50-
1420, London Reg. >4.2015.35,
Droitwich 15.3518.20, Luxemburg
18.20—18.40, London Reg. 18.40—
19.Droitwich 19.24.
w
landers dezen zomer hun vacantie in Zwit
serland doorgebracht, d.i. 120 meer dan
in 1936. Verder waren er zevenmaal zoo
veel Engelschen en vijfmaal zooveel Belgen
als in 1936. Het aantal week-arrangemen-
ten in Zwitsersche hotels bedroeg 60.000.
Deze successen zijn vooral mede te danken
aan de kortingen, welke de spoorwegen
hebben toegestaan en welke voor België en
Frankrijk 5060 voor Duitschland 79
en voor de Zwitsersche spoorwegen 50
85 beliepen.
Een enquete heeft uitgewezen, dat slechts
0,7 van de „Hopla"-deelnemers ontevreden
was, dat 6 eenig voorbehoud maakte, dat
4 geenerlei klacht, 40 bevredigd en
47 enthousiast was.
Wederkeering verwacht de heer Duttwei
ler een krachtige bevordering van het be
zoek van Zwitsers aan Nederland, vooral in
het aanstaande voorjaar den bloembol
len tyd en in het middenzomerseizoen aan
zee, al ligt het voor de hand, dat een zoo
groot aantal Zwitsers in Nederland als Ne
derlanders in Zwitserland niet zal ver
schijnen.
Met de reisvereenigingen en reisbureaux
wordt aangenaam samengewerkt.
Ons systeem, zoo zeide de heer Duttweiler.
berust namelijk op vrijwillige medewerking
van allen, die tot verruiming van het ver
keer kunnen bijdragen, derhalve zonder
overheidsdwang.
Samenwerking tusschen producent en
consument, tusschen werkgever en werk
nemer, tusschen stad en platteland, is zeer
wel mogelijk, wanneer men elkanders rech
ten en plichten kent en deze weet te waar-
deeren.
De vaste lasten van de hotels en de
spoorwegen zijn vrijwel dezelfde wanneer
zy bezet, dan wel voor driekwart ledig zijn.
klampte. „Je lijkt nog al koppig. Waarom
neem je ook niet wat? Ik houd er niet van
om alleen te zitten drinken".
„Ik kan het niet gelooven. Een vrouw als
jij!"
„Je bent een domme dwaas. Jij kent de
vrouwen niet. Je denkt zeker, dat ik een
onschuldig jong meisje ben? Dat ben ik
allerminst. Maar ik vind jou wel aardig,
lieveling", riep zij en sloeg haar armen om
zyn hals en kuste hem, doch Carruthers
nmaakte zich rug uit haar omhelzing los,
greep haar bij de armen en drong haar
naar de divan terug.
„Je bent dronken", zei hy op kouden toon.
„En waarom niet?"
„Mijn hemel!'"
„Geef me een kus, lieveling. Het is nog
niet eens zoo lang geleden, dat je me ver
telde, dat je me lief had en nu wil je me
niet eens kussen. Zoo zijn de mannen".
„Ik zal je nu maar alleen laten. Ik zou
maar in bed kruipen en je roes uitslapen.
We zullen morgenochend wel weer zien",
zei hy en deed een stap in de richting van
de deur, maar zij wankelde naar hem toe
en hield hem tegen.
„Ik ik zal nooit weer een woord
met je spreken", stotterde zy, „tenzij je een
glas wijn met mij drinkt en gaat zitten. Ik
meen, wat ik zeg. Ik zal wel te veel gedron
ken hebben, maar ik ben niet echt dron
ken. Oh! lieveling, zie je dan niet dat ik ie
lief heb?" J
„Lief heb! herhaalde hij, vol verachting.
„Waarom zou een vrouw niet een glas
wijn mogen drinken, als zij daar zin in
heeft? Jullie mannen mogen alles. Ik heb
je wel whisky zien slurpen".
„Dat is mogelijk, maar je hebt my nog
Daarom moet in het belang van allen wor
den gestreefd naar volle bezetting en dit i»
mogelijk, wanneer men zich weet aan te
passen.
Ter verwezenlijking van deze doeleinden
heeft de heer Duttweiler o.a. een „treue-
hand"-systeem en een girodienst ingevoerd.
Het eerste berust op den waarborg, dat ver-
bruiksgoederen zyn geproduceerd onder
gunstige arbeidsvoorwaarden en uit de, best
mogelijke grondstoffen en dat zy voor bil
lijken prijs verkrijgbaar zijn, een en ander
voor den verbruiker te constateeren door de
aanwezigheid van een controlelabel of etiket
op die goederen. Deze girodienst hier be
doeld, is niet, wat men hier te lande onder
dien naam verstaat, een betalingsinstituüt,
doch een systeem tot saneering van den
Zwitserschen handel in kruidenierswaren,
waarbij rationeele inkoop, collectieve pro
paganda, bevordering van de warenkennis
$n verdere vakbekwaamheid, reductie van
tusschenhandelsprijzen en accijnzen, ver
betering van samenwerking tusschen pro
ducent, detaillist en verbruiker als midde
len ter bereiking van het doel worden toe
gepast.
Bij de uitwerking van deze plannen heb
ben wy, zoo vertelde de heer Duttweiler
verder, de grootste medewerking ondervon
den van de Zwitsersche huisvrouwen.
Wij vernamen verder nog van den heer
Duttweiler, dat het onder zijn directie
staande levensmiddelenbedryf, de „Migros"
de grootste afnemer in Zwitserland is van
Hollandsche groeten, vruchten en eieren.
De heer Duttweiler beschouwt deze
resultaten als de meest eenvoudige en na
tuurlijke zaak ter wereld. Zijn standpunt is,
dat de verbruiker als koning moet worden
gediend en dat vrijwillige samenwerking
van onderop moet worden verkregen.
nooit dronken gezien", viel hij haar in de
rede.
„Dronkenschap is slechts een kwestie van
hoeveel je verdragen kunt. Ben je niet
van plan mij te kussen?" vroeg zy met een
dwazen vleierigen glimlach.
„Ik ga weg. Oh, Peggy, morgenochtend
zul je je over je zelf schamen", zei hy, op
wanhopigen toon.
„Neen, vast niet. Ik zal er veel te suf
voor zijn. Je zult niet weg gaan", riep zij
en viel tegen de deur aan.
Carruthers tilde haar op en legde haat
op de rustbank. Toen nam hy den sleutel
uit het slot, opende de deur en wierp nog
maals een blik op haar.
„Ik geloof, dat het veiliger is, dat ik j®
opsluit nu je in een dergelijken staat ver
keert Je bellen zal niet voor morgenoch
tend beantwoord worden. Goeden nacht",
zei hij kortaf en ging heen.
Er brandde licht in de kajuit en met een
grimmig, streng gezicht liep hy er heen. Sir
Charles had zich nog niet in zijn hut terug
getrokken en zat op zijn gemak een geïllus
treerd weekblad te bekijken.
„Waarom voor den duivel heeft u haat
niet tegen gehouden?" vroeg Carruthers
boos.
„Heb je ooit geprobeerd een vrouw als
miss Fayrfield tegen te houden, wanneer
zij vast gesloten is om iets te doen? Beste
kerel, wees verstandig. Ik moet toegeven,
dat het akelig was om aan te zien, maar
de toestand zou er slechts door verergerd
zijn als ik my er mee bemoeid had",
sir Charles op kalmen toon.
(Wordt vervolgd)-
