Er ging een week voorbij
>fCfAfG
DE GOUDEN
ALKMAARSCHE COURANT van ZATERDAG 16 OCTOBER 1937
Wat heeft zij ons gebracht?
Wat door de heerlijke smaak en geur
een waar genot betekent: KING. Waf
volkomen zuiver is: KING. Wat de op
wekkende en verkwikkende eigen
schappen ontleent aqn het edele na
tuurproduct: KING. Wat nooit verveelt:
KING. Wat een weldaad is voor Uw
zenuwen en Uw spijsvertering: KING.
Waar U staat of waar U gaat, droogt
steeds KING bij U, om te genieten,
om U te verkwikken, om fit te blijven,
De natuurzuivere KING pepermunt
tBüwettCaud
Het conflict Kiès in de S.D.A.P.
ÜxuiUetoH
DERDE BLAD
Vrijdagmiddag.
Brave Alkmaarsche burgers hebben zich
bij de Ontzet-viering weer eens voor de
gemeenschap opgeofferd en zich in goden
en godinnen van den Olympus laten om-
tooveren. Het was alleen maar te betreu
ren, dat duizenden stad- en dorpsbewoners
niet voldoende op de hoogte van de Griek-
sche mythologie waren om precies te weten
welke verkleede natuurkrachten er voor
hun verbaasde oogen voorbijtrokken.
Aangezien alle goden de instructie had
den zich volkomen in hun rol in te leven,
schijnt het aantal candidaten voor de Bac-
chus-figuur overweldigend te zijn geweest.
Het paard van Troye bleek bij opening
niets meer te bevatten, zoodat vermoed
wordt, dat de daarin verborgen verrassin
gen in Leiden zijn achtergebleven.
De afdeeling Alkmaar van de Nederland-
sche Reisveeeniging, heeft besloten dezen
winter in Alkmaar en omgeving ski-lessen te
organiseeren. Bij leden, die bereid zijn de
traptreden met groene zeep in te smeren kun
nen privé-lessen aan huis worden gegeven.
Een landbouwer uit Egmond had 4 pCt.
water bij zijn melk gedaan en kwam daar
door in conflict met den directeur van den
Keuringsdienst, meneer Mol. Deze was zoo
geschikt om de zaak te willen schikken als
de man niet langer beweerde, dat zijn zoon,
maar dat hij zelf de schuldige was. De Eg-
mondsche landbouwer deed toen water bij
zijn wijn, maar de directeur, die de kwestie
naar buitenlandsch voorbeeld behandelde,
had thans de bewijzen van vervalsching in
handen. Hij brandmerkte den boer als een
gemeenschapsvijand en sleepte hem voor
den kadi, die hem tot niet minder dan
2000 boete veroordeelde. Om dit bedrag
er weer uit te halen zal de landbouwer zijn
heele leven zuiver water voor melk moeten
verkoopen.
Intusschen is een conflict als dit opnieuw
een verklaring van het betreurenswaardige
feit, dat vele landbouwers de verschijning
van mollen op hun terrein allesbehalve
met vreugde begroeten.
Een bewoner van Oude Niedorp ontdekte
brand in zijn huis en.... liep naar een
buurman, die een halven Kilometer verder
woonde.
Toen zij samen terugkwamen was het
niet meer de moeite waard om de brand
weer nog op te bellen.
In Alkmaar is ter hoogte van de Bruin
visstraat een koe op de spoorrails gevonden.
Het dier schijnt volgens het politierapport
uit de weide ontsnapt en verdwaald te zijn,
zoodat niet aan een poging tot zelfmoord
moet worden gedacht.
In café De Graanhandel heeft de Vereeni-
g'mg tot ijsbestrijding een vergadering ge
houden. Waar de secretaris tevens bestuurs
lid van een Schaatsenrijdersbond schijnt te
zijn, wil men hem duidelijk laten verklaren
of hij nu wèl dan niet tegen het ijs is.
Op een vergadering van den Bond van
Boerinnen te Wieringerwaard bleken dezer
dagen alle dames-leden een handwerkje
meegebracht te hebben.
De voorzitster schijnt bij het sluiten der
vergadering te hebben medegedeeld, dat de
kous af was.
In Bergen is een tentoonstelling van leer
middelen en propaganda materiaal voor het
Esperanto gehouden. Naar men zegt is alles
zoo duidelijk gerangschikt, dat de tentoon
stelling voor zich zelf spreekt. Aangezien
dit blijkbaar in het Esperanto gebeurt,
schijnen sommige bezoekers toch nog op
een toelichting van de bestuursleden prijs
te stellen.
In Heerhugowaard heeft een echtpaar zijn
diamanten huwelijksfeest gevierd.
Bruid en bruidegom waren het er niet
over eens of hun nageslacht uit 71 of 72
leden bestond. In allen gevalle kon gecon
stateerd worden, dat kleine oorzaken groo-
te gevolgen kunnen hebben.
In Bergen heeft de raad andermaal
over het vliegveld vergaderd en de audiën
tie bij den minister besproken. Hoewel deze
verklaard had geen beter terrein te kun
nen vinden en te willen medewerken, dat
in het seizoen zoo weinig mogelijk over de
badplaats wordt gevlogen, heeft de raad,
op voorstel van den heer Hemelrijk, beslo
ten zich nog eens tot den minister-presi
dent te wenden, in de hoop, dat andere
departementen nog terrein in een naastge
legen gemeente kunnen ontdekken.
Het blijkt inmiddels, dat men in Egmond
aan Zee den hemel te rijk zal zijn als het
verzoek van den heer Hemelrijk tot gevolg
zou hebben, dat het vliegveld binnen de
grenzen van die gemeente zou komen.
De opmerking, dat men daar wel eenige
hoogvliegers kan gebruiken, wordt uitslui
tend aan den naijver tusschen de beide
concurreerende badplaatsen toegeschreven.
Nu het vrijwel vast staat, dat het vlieg
veld in Bergen zal komen, heeft het ver
standige V. V. V.-bestuur in die gemeente
begrepen, dat het niet langer kan verkon
digen, dat de badplaats door het lawaai van
de vliegers onbewoonbaar zal worden. Er
zal spoedig genoeg een tijd aanbreken, dat
men aan weifelende pensiongasten precies
het omgekeerde zal moeten verzekeren.
Om de frontverandering een beetje te
maskeeren, is men thans reeds begonnen
van een misverstand te spreken. Men doet
het namelijk voorkomen alsof men niet
het vliegen, maar d e vliegen een ramp
voor de badplaats genoemd heeft.
Euwe en Aljechin zitten nog altijd aan
het schaakbord waar de wereldkampioen
juist de winst van de vijfde partij in zijn
boekje genoteerd heeft.
Euwe is een expert op het gebied van
het orthodoxe damesgambiet en zwart moet
zijn heil zoeken in het centrum, maar men
speelt een opmerlcelijken zet om leven in
de brouwerij te brengen. Daarom geeft
Euwe er de voorkeur aan zijn raadsheer
dadelijk tot een verklaring te dwingen en
haalt hij bij voorbaat zijn paard uit de
vork alvorens het Danaens-geschenk te
aanvaarden.
Het bovenstaande is geen analyse van
onzen sportredacteur, maar een bouquetje
stijlbloempjes geplukt uit het weiland
waarin de heer Lode Prins op onze telex de
derde partij heeft beschreven.
De reportage mag gedurende het spel
niet zoo vlot gaan als de heer Hollander
dat bij een voetbalwedstrijd gewend is, zij
biedt toch volop gelegenheid om te illus-
treeren, dat onze moedertaal bijzonder ge
schikt is om er de gevoelens en verwach
tingen van een wereldkampioen in uit te
drukken.
Uit Rotterdam kwam het ontstellende
bericht, dat een zeeman zijn vrouw de ha
ren heeft afgesneden omdat zij hem tijdens
zijn afwezgheid niet heelemaal rouw was
gebleven. Volgens de couranten is hij daar
na weer rustig uitgevaren.
Naar de vrouw vertelt zou het juist an
dersom gebeurd zijn en was hij direct uit
gevaren toen hij thuis kwam, waarbij hij
bovendien allesbehalve rustig zou zijn ge
weest.
Intusschen blijkt deze rustige zeeman het
spreekwoord vergeten, dat een vos wel zijn
haren, maar niet zijn streken kan verliezen.
In kapperskringen schijnt men een sterke
daling van de haar-prijzen te verwachten
als de toegepaste straf algemeen navolging
zou vinden.
Ir. Mussert heeft zich te Lunteren be
klaagd, dat men hem met een goed pen
sioentje naar Zwitserland zou willen
zenden.
Er zijn Hollanders, die zooiets heelemaal
geen straf zouden vinden, maar dat zijn
menschen met een materialistische wereld
beschouwing, die in de partij van den heer
Mussert niet thuis hooren.
Twee sterfgevallen hebben dezer dagen
de algemeene aandacht getrokken. In Den
Haag overleed jhr. Alting van Geusau, oud
minister van Oorlog en in dezelfde ge
meente is de bekende beeldhouwer Toon
Depuis plotseling gestorven. Twee groote
figuren op verschillend gebied, die beiden
hun beste krachten aan land en volk hebben
gegeven.
0
Helaas moet in dit weekoverzicht opnieuw
melding van een ernstig vliegongeluk ge
maakt worden. Met de T. 13 zijn in Soe-
rabaja eenige van onze beste officieren en
luchtvaartdeskundigen verongelukt onder
omstandigheden, die ons opnieuw doen be
seffen, dat van een definitieve verovering
van de lucht door den mensch nog niet kan
worden gesproken.
In Amsterdam is een 56-jarige man aan
gehouden, die geld uit de bus gehaald had,
waarmee hij voor een liefdadig doel ge
collecteerd had. Men behoeft blijkbaar niet
in Frankrijk te wonen om te constateeren,
dat de liefdadigheid het beste wordt toege
past als men bij zich zelf gaat beginnen.
In Arnhem heeft een man terecht gestaan,
die een pak pluimveevoeder verkocht had
zonder dat daarop wat bij veevoeder is
voorgeschreven de samenstelling vermeld
was. De rechtbank nam aan, dat pluimvee
voeder geen veevoeder en pluimvee dus
geen vee is.
De officier van Justitie is inmiddels in
hooger beroep gegaan en het gerechtshof zal
thans uitmaken of gevleugelde dieren al dan
niet onder het vee gerangschikt moeten
worden. Wanneer dit het geval blijkt, zal
men voortaan niet alleen van siervee, maar
ook van trekvee, waterzee, kooivee en zang
vee kunnen spreken.
In IJsselmonde zou een herhaaldelijk
bekroonden stier gefotografeerd worden, al
vorens naar den slager te vertrekken.
Toen de eigenaar het dier naar de plaats
bracht, waar de fotograaf zijn toestel gereed
had, heeft de stier hem plotseling op de
horens genomen.
De bedoeling van het beest is geweest een
foto te laten maken, waarop men ook zijn
onbetrouwbaren baas nog voor diens
afslachting zou kunnen bekijken.
Aan de Amsterdamsche Universiteit is een
moeder van vier kinderen gepromoveerd op
een dissertatie over „Some physical propor
ties of compressed carbondioxyde". Het
schijnt, dat haar echtgenoot liever gezien
had, dat zij wat meer huisvrouwelijke
eigenschappen vertoonde en b.v. belang
stelling had voor de proporties van de afge
leverde carbonade.
België heeft van Duitschland de zeker
heid gekregen, dat dit er niet aan denkt de
grenzen van het koninkrijk op eenigerlei
wijze te forceeren. Men kijkt daar op het
oogenblik vol bewondering naar den leeuw,
die zich niet te groot achtte om het Belgische
lammetje een vriendschappelijken lik te
geven.
Italië weigerde aan de drie-mogendheden-
conferentie deel te nemen en men was in
het vaderland van Marianne juist van plan
het hek in de Pyreneën open te zetten, toen
er een dringende waarschuwing uit Londen
is gekomen.
Het resultaat is de bereidverklaring tot
nieuwe onderhandelingen in de non-inter-
ventiecommissie, met de bedoeling, dat er nu
eindelijk eens spijkers met koppen worden
geslagen.
Italië heeft aan Japan laten weten, dat het
volkomen begrijpt, dat dit land niet anders
dan wettige zelfverdediging op het oog
heeft.
In verband met een dergelijke zienswijze
die men alleen in Japan kan waardeeren
heeft het Departement van Buitenland-
sche Zaken daar nog eens wereldkundig
gemaakt, dat Japan in China alleen maar
voor handhaving van den vrede in het
Oosten strijdt.
Men heeft de tot dusver geworpen bom
men dus alleen uit vredelievende over
wegingen laten vallen.
Oprichting van organisatie „Het
vrije woord".
Te Heerenveen werd de eerste der in
Friesland te houden openbare vergade
ringen gehouden, waar de heer Paul
Kiès het woord zal voeren over het be
kende conflict tusschen een aantal
Friesche sociaal-democraten en het
partijbestuur der S.D.A.P.
De vergadering, die stond onder leiding
van den heer J. Anema te Akkrum, trok
niet zooveel bezoekers als verwacht werd;
ongeveer 450 menschen waren aanwezig.
De heer Kiès begon met te verklaren, dat
't met diep leedwezen is, dat hij tot dit doel
en met dit onderwerp hier moest spreken.
Het belang der partij eischt, dat aan de
kaak wordt gesteld dat zij geleid wordt
door mannen, die de grenzen van hetgeen
moreel geoorloofd is verre overschrijden.
Nadat spr. gedurende zes jaren in Fries
land een niet te tellen aantal spreekbeurten
heeft vervuld, komt er een aantal men
schen uit Amsterdam vertellen, dat er iets
aan hem niet deugt.
Dank zij de „burgerlijke" pers heeft men
zich op de hoogte kunnen stellen van wat
er in Friesland gebeurd is. Het partijblad,
Het Volk" plaatste uitsluitend artikelen
die spreker in een slecht daglicht stellen en
weigert stukken op te nemen van spreker
en zijn vrienden.
Spr. herinnert aan den grooten gedruk-
ten brief, die door het partijbestuur is ge
zonden in tientallen exemplaren aan alle
Friesche afdeelingen ter behandeling op de
afdeelingsvergaderingen.
Naar aanleiding van dien brief heeft spre
ker getracht een commissie te formeeren,
wat hem is gelukt, uit drie hem geheel of
bijna onbekende personen, allen tegenstan
ders van de actie voor voorkeurstemmen.
Hij heeft deze commissie verzocht hem een
volledig verhoor af te nemen aan de hand
van den inhoud van den brief. Dit is ge
schied in een vijftal zittingen, elk van 3 a 4
uur. Aan deze commissie heeft spreker alle
bewijzen getoond, die de onjuistheden der
beschuldigingen bevatten. Hij heeft zich
deze commissie voorgesteld als een „com
missie van rapporteurs", die zou dienen als
getuige op de gewestelijke vergadering,
waar deze brief zou worden behandeld.
Doch op die vergadering is geen sprake ge
weest van behandeling van den brief. Toen
later een andere vergadering door een
groot deel der aanwezigen als protest was
verlaten, is de brief in sneltreinvaart be
handeld en ook op de derde vergadering
heeft spr. het woord niet kunnen krijgen.
Oorspronkelijk was spreker „enfant
cheri" in de partij. Tot op het oogenblik dat
hij tegen de Kamerfractie inging en hij,
naar aanleiding van een artikel over het
leger in Sovjet-Rusland, ontslag kreeg als
lid der militaire commissie der S.D.A.P.
Spr. wijdt dan uit over zijn arbeid in
Friesland voor de partij, welke provincie
hij heeft leeren kennen in 1930, die hij
heeft liefgekregen en waar hij gedurende
7 jaren bijna geheel geleefd heeft.
In 1933 werd hij geplaatst als no. 4 op de
lijst van de Tweede Kamer, een kanslooze,
doch eervolle plaats. Hij heeft toen in deze
provincie een verkiezingsactie ontwikkeld,
alsof het voor hem een levenskwestie gold.
De dingen waar men nu mee komt aan
dragen zijn „oude koeien", grootendeels
van voor 1933. En nu heeft men in 1937 dur
ven zeggen, dat spr. eigenlijk heelemaal
niet thuis behoorde op de lijst.
Spr. staat in geen enkele financieele be
trekking tot de partij. Wel heeft hij steeds
propaganda gevoerd, wanneer men het hem
vanwege de partij vroeg. Hij herinnert aan
de in 1934 hem gegeven vertrouwensop-
dracht om met bevoegdheid van 't partijbe
stuur de verkiezingsactie te leiden in En
schedé, bij de samenvoeging van die ge
meente met Lonneker, waardoor de eerste
plaats de 6e of 7e gemeente van het land
werd. Die actie is naar algemeen oordeel
goed geweest. Nadien kreeg spr. nog op
drachten tot het leiden van dergelijke
acties o.a. bij de vorming der nieuwe ge
meente Heerenveen en voor Amsterdam in
Naar het Engelsch A
van PAUL TRENT L/ M I
door J. SCHOUTEN I
63)
„Het heeft geen zin, oude jongen. Ik heb
gekregen waar ik om gevraagd heb. Pas
goed op Jane. Het spijt mij ik had moe
ten nadenken, voordat ik er op sloeg. Ga
naar haar terug".
Taylor ging hen voor naar de hut, waar-
In het valluik was, dat toegang gaf tot het
„Zwarte Hol".
„Het spijt mij ontzettend, dat ik dit doen
moet, mijnheer. Werkelijk, ik begin schoon
genoeg te krijgen van de heele geschiede
nis. Ik wou dat ik iets kon doen om u te
helpen. In elk geval zal ik zorgen, dat u
beneden alles krijgt wat u maar hebben
wiltsigaretten, boeken zegt u mij
maar wat u wilt hebben".
Grafton, die zachtjes binnen gekomen
was, lachte ruw.
„Ga gerust je gang, Taylor. Ik zal niet
zoo kleinzielig zijn om het hem zoo onaan
genaam mogelijk te maken. Dit was de
tweede keer, dat je me geslagen hebt, Des-
brook en ik verzeker je dat het ook de
laatste keer zal zijn".
„Hoe lang ben je van plan mij hier op
te sluiten?"
„Waarschijnlijk tot wij onze bestemming
bereikt hebben. Je kunt moeilijk beweren,
dat mijn houding tegenover jou niet ver
draagzaam, geweest is. Eigenlijk ben ik erg
geschikt tegen je geweest en je hebt er
slechts geweld tegenover geplaatst".
„Dan had je je vervloekten ring maar
niet aan miss Fraser's vinger moeten ste
ken", riep Ralph verontwaardigd.
„Zij gaf mij het recht dat te doen en ik
begrijp niet wat je er tegen kunt hebben.
Je bent toch zeker man genoeg om deze
nieuwe situatie te kunnen accepteeren?
Deze vrouw offert zich welbewust op voor
jou en voor haar broer. Waarom kun je dat
niet rustig accepteeren?"
„Grafton, ik geloof werkelijk, dat je gek
bent, naar je woorden te oordeelen ten
minste. Luister naar mij. Het oogenblik kan
komen, dat ik je in mijn macht zal hebben
en ik waarschuw je, dat ik je zal vermoor
den als miss Fraser in eenig opzicht kwaad
geschied is", zei Ralph met grimmige vast
beradenheid.
„Mijn goeie man, doe niet zoo dwaas.
Zou ik me zoo gedragen als ik niet van
haar hield? Ik zal haar net zoo zorgvuldig
beschermen als jij dat gedaan zou hebben.
Ik beschouw haar als mijn toekomstige
vrouw, want ik vertrouw dat zij er niet aan
denkt om haar belofte te breken. En daar
om zal zij door iedereen, waar ik wat over
te zeggen heb, met 't grootste respect be
handeld worden. Dat is alles wat ik te zeg
gen heb. Taylor doe het luik dicht" zei
Grafton en keerde zich om. Bij de deur
draaide hij zich om om nog een aanwijzing
te geven. „Doe de deur van dez hut op slot
en breng mij den sleutel. Niemand mag er
binnen gaan, zelfs jij niet, zonder mijn toe
stemming", zei hij streng.
Toen hij naar zijn hut terugkeerde, ont
moette hij Jane, die een hartstochtelijk be
roep op hem deed, want zij vreesde dat
Grafton zich op een duivelsche manier op
Desbrook zou wreken. Hij stelde haar ech
ter gerust met haar te verklaren, dat zoo
lang Desbrook zich niet misdroeg, hij
slechts gevangen gehouden zou worden.
„Mag ik u om een gunst vragen? Ik
smeek u er om. Laat hem vrij als hij u be
looft u niet meer aan te vallen", smeekte
zij hem ernstig.
Dit verzoek deed Grafton's gevoel voor
humor ontwaken en het vermaakte hem
er in toe te stemmen.
„Goed, als hij mij dat belooven wil, kan
hij er dadelijk uit komen. Jane, lieve, je
zult mij onder geen omstandigheden be
krompen of hatelijk vinden".
Hij dacht, dat dit gebaar niet nalaten
zou indruk te maken op het meisje en dat
deed het ook inderdaad. Hij verkeerde ech
ter in de meening, dat Desbrook zou wei
geren om de vereischte belofte te geven,
maar hierin vergiste hij zich, want Ralph
was van meening, dat hij zich, ter wille
van zijn vrijheid, wel een kleine vernede
ring kon laten aanleunen. In zijn gevangen
schap zou hij voortdurend gekweld
worden door gedachten over Jane en
zich steeds weer afvragen wat er met haar
gebeurde, terwijl hij haar niet kon helpen.
Als hij vrij was, zou hij misschien de kans
krijgen om toch iets voor haar te doen.
Dus toen Taylor het luik weer opende en
Jane hem vertelde wat Grafton gezegd had,
stemde hij onmiddellijk toe.
„In orde. Ik zal geen vinger meer naar
je uitsteken, zoolang wij aan 'boord van dit
schip zijn", riep hij tegen Grafton, die
achter Jane in de deur-opening stond en
het tooneeltje met spottende blikken op
nam.
„Ik heb me misrekend", riep Grafton op
gewekt uit. „Ik dacht, dat je me die be
lofte niet zou willen geven", zei hij lachend.
De kwartier-meester kwam hem roepen
en hij ging naar dek, maar voor hij hen
verliet, deelde hy Taylor mee, dat hij dien
avond in de salon wilde dineeren en dat
Miss Fraser aan zijn rechter hand ge
plaatst moest worden.
Brockdorf stond op de brug en wenkte
hem en hij voegde zich bij den kaptein.
„Morgenochtend zullen wij Ierland om
gevaren zijn en werkelijk ik wilde wel, dat
u besluiten kon om dan van koers te ver
anderen. Ik voel mij heelemaal niet op mijn
gemak over deze geschiedenis. Ik verzoek
u, mij uit uw dienst te ontslaan", vroeg
Brockdorf respectvol, doch met groote
overtuiging.
Grafton was ten zeerste verbaasd over
dit verzoek, want hij had gemeend, dat zijn
kapitein hem, onder alle omstandigheden
trouw zou blijven had hem als zijn
trouwste sateliet beschouwd. Bovendien
mocht hij den rondborstigen zeeman graag
en zou het hem spijten den kapitein te
zien heengaan. Hier was opnieuw een reden
om zijn plan naar Leningrad te gaan, op
te geven en de verleiding was groot, om op
dat zelfde oogenblik bevel te geven om het
jacht van koers te doen veranderen en naar
het Zuid-Westen, naar Zuid-Amerika, te
varen. Zijn voorzichtige aard deed hem
echter besluiten, hiermee te wachten tot
den volgenden morgen.
„Je hebt niet geheel ongelijk, Brockdorf.
Om je de waarhed te zeggen, voel ik het
precies zoo als jij. Laat mij tot morgen
ochtend wachten met het nemen van een
beslissing. Wat zou je zeggen van Zuid-
Amerika? Heb je daar ook eenige belan
gen?" vroeg hy terloops.
„Die heb ik er zeker. Ik heb alleen maar
gewacht erheen te gaan tot ik genoeg ka
pitaal bij elkaar zou hebben. Waarom be
sluit u er nu dadelijk niet toe?" vroeg
Brockdorf kortaf.
„Neen, ik zal je morgenochtend mijn be
slissing meedeelen".
Dien avond kleedde Grafton zich met
de grootste zorg en trok zijn rok aan in-
plaats van zijn smoking. Hij had zelfs een
kleurig lintje van de Oostersche orde in
het knoopsgat, dat hij wegens bewezen
diensten, niet aan het groote publiek be
kend, ontvangen had. Hij sloeg zeer zeker
geen slecht figuur, zooals hy daar aan het
hoofd van de tafel stond en wachtte tot
zijn gasten allen gezeten waren. De forma
liteiten werden ditmaal strenger in acht
genomen dan gewoonlijk. Het is waar,
Grafton zag er niet op zijn voordeeligst
uit, want zy'n gezicht toonde duidelijk tee
kenen van de beide slagen, die hy ontvan
gen had. Desbrook nam onmiddellijk aan
Jane's rechterzijde plaats, terwijl de prin
ses aan de linkerzijde van Grafton plaats
genomen had. De uitgezochtste wijnen
werden geschonken, waarbij de oude ge
woonte gevolgd werd om bij iederen gang
een anderen wijn aan te bieden. De groot
hertog zat aan het beneden-einde der tafel
en nam met een grimmigen glimlach aan
het maal deel.
(Wordt vervolgd
