SBuitenland
^BucqetÜike Stand
DE EENIGE KANS.
Nieuws in 't kort.
BERGEN
HEERHUGOWAARD
HEILOO
UITGEEST
WIERINGEN
Door JAMES LUM.
EGMOND BINNEN
SNEEUWGORZEN.
Hot reclame-middel
EEN GOED DaGB'^
TWEEDE BLAD
Zwemonderricht voor leerlingen
der lagere scholen.
De heer Pesie, exploitant van Pesie's
Natuurbad heeft bij adres aan den ge
meenteraad verzocht in zijn inrichting de
gelegenheid te geven tot het z.g. school
zwemmen.
Blijkens het adres zouden verschillende
leerkrachten der bijzondere en openbare
lagere scholen belangstelling hebben voor
dit zwemonderwijs voor leerlingen van de
de 4e tot en met 7e klassen en zou, onder
leiding der leerkrachten eenmaal per week
in het seizoen een uur zwemonderricht ge
geven kunnen worden. Bij een geraamd
aantal deelnemers van 250 zouden de kos
ten, wat de badinrichting betreft, 250 per
seizoen bedragen. Indien een gedeelte der
leerlingen per autobus vervoerd zou moe
ten worden, zou hiermede bovendien 75
per seizoen gemoeid zijn. Adressant merkt
nog op. dat het schoolzwemonderricht o.m.
reeds gegeven wordt in de gemeenten
Zaandam, Wormerveer en Haarlem.
Bond van boerinnen en andere
plattelandsvrouwen.
Een bijeenkomst werd gehouden in
café Rus Donderdagavond half acht.
De presidente deelde mede,-dat het pro
bleem „tandverzorging op de school'
thans zoover gevorderd is, dat besloten is
op de eerstvolgende te houden ouderavond
der o. 1. school II alhier, de hoofden der
verschillende scholen uit te r.oodigen tot
samenwerking. De heer Hartog, hoofd der
o. 1. school II had verschillende gemeente
besturen in den omtrek aangeschreven met
het doel zich bij een van deze te kunnen
aansluiten, doch nul op het request gekre
gen. Daarom is men gelukkigerwijze ge
noodzaakt zich allereerst in eigen ge
meente op samenwerking toe te leggen
Het zal dan zeer wenschelijk wezen, dat
ook de ouders mede aanwezig zullen- zijn
De spreker, dr. de Vries uit Wieringen
zal dit onderwerp nader toe lichten. Ver
volgens gaat presidente over tot 't voorle
zen van 'n humoristische schets. Intusschen
verscheen de oud-pres. mw. Bommezij.
In de pauze volgde een „Sinterklaas
verrassing met een staartje."
Met de mededeeling, dat op 23 Decem
ber een meer speciale Kerstavond zal wor
den georganiseerd, werd deze bijeenkomst
gesloten.
Cursus E. H. B. O.
De cursus door de plaatselijke afdee-
ling onder leidir.g van dr. Zwarteveen ge
opend in het voormalige raadhuis is aan
gevangen met 34 leden, waarvan 14 dames
en 20 heeren, die onderscheidenlijk iedere
groep een avond per week les zullen ont
vangen. Deze cursus zal tot half April
duren en in het najaar worden doorgezet.
Sint Nicolaas op bezoek.
Vrijdagmiddag ongeveer 2 uur was het
een drukte van je welste bij het raadhuis.
Vele kinderen, ouders en belangstellenden
neusden of ze een glimp van St. Nicolaas
of Zwarte Piet konden zien, want de burge
meester zou Sint en Piet op het raadhuis
ontvangen. De drukte werd grooter, toen
het fanfarecorps „Eensgezindheid" aankwam
en voor het raadhuis halt hield. En ja, daar
kwam de burgemeester met Sint en Piet op
het balcon en onder beproefde „directie"
van mevr. Mossel werd uit volle borst ge
zongen. De goede Sint moet een goeden in
druk van onze jeugd krijgen. Sint ging niet
te paard. De schimmel was van het dak
gevallen en had zich bezeerd. Geen nood.
Met het onvolprezen fanfarecorps voorop,
was er een rondwandeling met het eind
punt: „De Rustende Jager".
De voorzitter der commissie, de heer
Hopman, sprak den goeden Sint toe en ver
telde, dat de kinderen braaf waren geweest
en hun best hadden gedaan. Sint was royaal
en niet minder Zwarte Piet. In de zaal was
er een poppekast, gulle tractatie en cadeaux.
Den vorigen avond had de „groote" jeugd
en die der U.L.O.-school haar opwachting
gemaakt. Sint is ook nog in het Brunoge-
boiiw geweest en heeft de kinderen der
kleuterschool onthaald. Sint en Piet blijven
logeeren bij de familie van Foreest, want
zij hebben nog meer bezoeken af te leggen.
De kinderen hebben genoten en de cadeaux
vielen in den smaak.
Het was veor^veien een drukken middag,
doch wie gunt ae jeugd niet gaarne haar
feestdag.
Inbraak.
In den nacht van Donderdag op Vrijdag
is ingebroken in de stationsrestauratie.
Door middel van het uitsnijden van een
ruit heeft men zich toegang verschaft en
heeft men zich een hoeveelheid chocolade
en sigaretten toegeëigend.
Door de politie wordt een onderzoek in
gesteld.
Nationaal comité bouw scheeps
modellen.
Hier te lande is opgericht een Natio
naal comité Bouw Scheepsmodellen hetwelk
o.a. ten doel heeft het wekken van belang
stelling voor het bij uitstek nationale
bedrijf. De Nederlandsche scheepvaart Deze
belangstelling hoopt het comité o.a. te
wekken door middel van huisvlijt, n.1. het
bevorderen van het maken van modellen
van nieuwe en oude schepen zoowel van de
Nederl. Koopvaardij als van de Koninklijke
Marine. Hiertoe worden o.a. beschikbaar
gesteld 'n handleiding en bouwteekeningen
enz.
Mond- en klauwzeer.
De ziekte is in deze gemeente bijna tot
staan gekomen. In de afgeloopen week de
den zich slechts twee nieuwe gevallen voor,
n.1. onder het vee van de heeren W. Men-
ninga en M. Bogers, beiden in de Wierin-
germeer. Hiermede is het aantal gevallen
gestegen tot 182.
Door vele veehouders werd reeds opgave
gedaan, dat hun vee was genezen.
Intusschen zijn in de afgeloopen week niet
minder dan 10 koeien en 1 pink aan de
ziekte bezweken.
Door zijn tulband gered. - Aange
vallen door een leeuw in de oerwouden bij
Jhansi (Br.-Ind.) heeft een jonge koeher
der er het leven afgebracht, doordat hij
zijn tulband in de bek van het dier wist te
duwen.
Toen hij zijn koeien in een weide had
losgelaten, stond de jongen plotseling on
gewapend tegenover een hongerigen
leeuw. Hij wist echter zijn zware tulband
af te rukken en wrong deze in de muil van
het dier, waarna hij overhaast de vlucht
nam, terwijl de koning der wildernis ver
woede pogingen in het werk stelde de
zware lappen kwijt te raken.
Alhoewel ernstig gewond, waarschuwde
de koeherder de inwoners van het nabu
rige dorp, en deze konden de plaats der
onheils tijdig bereiken en doodden den
leeuw, voor deze tijd gezien had de wijk
te nemen.
Rattenvanger gevraagd. - Geheele stre
ken in het departement van den Boven-Rijn
in het oosten van Frankrijk worden door
muskusratten geteisterd. Teneinde deze
plaag te bestrijden, hebben de burgemees
ters van verschillende gemeenten beloonin-
zen uitgeloofd ten bedrage van vijf francs
voor iedere gedoode rat. Een inwoner van
Staffelden by Mulhouse h|eft reeds 142
pest verspreiders gevangen.
Praehistorische vondst. - In de Tsja
garak-Kobra Grot, in de Krim (Rusland)
heeft men de sporen ontdekt van een
praehistorische nederzetting, een van de
oudsten in Sovjet-Rusland. In dit hol heeft
de Neandertal-mensch, die ongeveer der
tigduizend jaar geleden, in den ijstijd, ge
leefd heeft, gewoond.
In het ontdekte hol heeft men primi
tieve werktuigen van vuursteen en tallooze
versplinterde beenderen van wolharige
neushoorns, holenleeuwen, wilde paarden
beeren en andere dieren gevonden.
Tijgers op Tasmanië. - In het met oer
woud begroeide, onbewoonbare gebied aan
de westkust van Tasmanië (Austr.) heeft
men sporen ontdekt van Tasmaansche tij
gers, die men, daar zij sinds jaren niet meer
gezien waren, als uitgestorven beschouwde
Na de ontdekking van deze sporen van elf
tijgers zijn onmiddellijk maatregelen ge
troffen om te voorkomen, dat de weinige
nog levende dieren uitgeroeid zullen wor
den.
De „Tasmaansche tijger" is ongeveer van
gelijke afmetingen als een wolf, heeft een
gladde huid, terwijl breede zwarte strepen
over zijn rug loopen. In vroeger dagen, in
den tijd van de kolonisatie van Tasmanië.
doodden deze „tijgers" veel vee en maakte
men veel jacht op hen.
Verstrekking van kolenbonnen.
Ingevolge de gewijzigde bepaling om
trent de verstrekking der kolenbonnen,
hebben B. en W. besloten om alhier van 28
Nov. 1937 tot en met 12 Maart 1938 aan de
daarvoor in aanmerking komende personen
een kolenbon van 1.30 te verstrekken,
terwijl daarna tot en met 16 April 1938 een
kolenbon van een gulden zal worden ver
strekt.
Diefstal ontdekt.
Van den reeds eerder gemelden diefstal
van 10 zak aardappelen, toebehoorende aan
A. S. te Egmondbinnen, kunnen wy thans
mededeelen dat het de gemeentepolitie in
samenwerking met de rijkspolitie gelukt is
de daders te ontdekken. De hoofdschuldige
bleek M. v. L. uit Katwijk te zijn terwijl de
medeplichtige een Wekere G. H. was, even
eens uit Katwijk.
Toen de politie alhier sterk het vermoe
den had dat de daders te Katwijk woon
achtig waren, werd de hulp van de Katwyk-
sche politie ingeroepen die er voor zorgde
dat gistermorgen om 10 uur beide daders
op het politiebureau aanwezig waren. Na
een langdurig verhoor werd tenslotte een
volledige bekentenis afgelegd. Hieruit bleek
dat de daders dienzelfden dag ook nog vele
zakkep aardappelen te Spaarndam gestolen
hadden. De 10 zakken met aardappelen be
vonden zich nog in het pakhuis van G. H.
Het bleek dat ze reeds verkocht waren.
Vanzelfsprekend werden ze terstond in be
slag genomen.
Na 19 jaar achterhaald. - Kort geleden
heeft voor het gerecht te Weenen een man
terechtgestaan voor een diefstal ten nadeele
van het rijk, die hij 19 jaar geleden ge
pleegd heeft. Toen in November 1918 de
strijd aan het front van Tyrol verloren was,
ontbond een kapitein te Innichen, aan de
tegenwoordige grens van Italië, zijn troepen
en stond den manschappen toe wat zij ook
wilden uit het legerdepot en het kleeding
magazijn mede te nemen. „Jullie kunnen het
nog beter mee nemen dan het in handen te
laten vallen van de Italianen", voegde hij
er aan toe.
De soldaten voldeden gaarne aan dit be
vel, en zoo zond o.a. een groepscommandant
een kist naar zyn vrouw. De overheid kwam
deze overtreding op het spoor en wenschte
iemand voor deze onregelmatigheid, die
door het gerechtshof als diefstal beschouwd
werd, aansprakelijk te stellen. Op goed ge
luk werd de naam van den groepscomman
dant uit een lijst gekozen en een bevel tot
aanhouding van den beklaagde uitgevaar -
digd.
Na den oorlog was hij naar Weenen terug
gekeerd, maar hij echter niet te vinden was,
zoodat het bevel tot inhechtenisneming
doorgegeven werd naar alle politieposten
in Tyrol. In den afgeloopen zomer ging de
„schuldige", eens groepscommandant, nu
een eerzaam winkelier, met vacantie naar
Tyrol, vergezeld van zijn gezin. Een dag
nadat hij zijn naam had ingeschreven in het
gastenboek van het hotel, verscheen een in
specteur van politie en arresteerde hem.
De wetgevende macht, die zoo een goed
geheugen bleek te hebben, heeft intusschen
besloten ditmaal lankmoedig te zijn, en heeft
den man vrijgesproken.
Staking in de spinnerijen. - Dertig
duizend wevers in verschillende streken van
Mexico hebben besloten 24 uur in staking
te gaan. Zij eischen een loonsverhooging van
vijftig procent.
16 personen onder lawine bedolven.
In het dorp Kakothruha in Thessalië (Grie
kenland) zyn zestien personen onder een
lawine bedolven. Er is hulp onder weg.
WIERINGEN.
Ondertrouwd: J. J. Hendrikse en M.
Tuin. P. Mulder en A. de Leeuw.
Getrouwd: J. P. Kapitein en A. Asjes.
BERGEN (Nov./Dec.)
Geboren: Johannes Hendrik, zoon van
Johannes Dirk Schuit en Adriana Kager.
Overleden: Catharina Magdalena
Doijer, oud 65 jaar (overleden te Alkmaar).
Martinus Winder, oud 69 jaar (overle
den te Alkmaar).
EGMOND AAN ZEE (November).
Ge b o r e n: Pieter, z. v. Pieter Buis en
Aagje Visser. Maria Margaretha, d. v.
Lourens Genet en Maria Thecdora Loos.
Antonia Elisabeth, d. v. Johan Prijs en
Grietje Elisabeth Zondervan. Gerardus
Johannes, z. v. Geradus Johannes Heilig en
Grietje Wijker.
Ondertrouwd: Gerrit van den
Breul te Soest en Jansje Glas. Johannes
Hendrikus Veldman te Hilversum en Maria
Gijsberta Halff. Hendrik Bakker
Geesje Jeurink te Beverwijk.
Getrouwd: Andries Stam en En
geltje Stam. Job Genet en Maria Andrea
Aders te Amsterdam. Leendert Blok en
Cornelia Groen Carel Emil Ruder te
Heiloo en Jannetje de Graaff.
Overleden: Cornelis Johannes van
Pel, oud zes maanden. Kniertje Dekker, oud
54 jaar, echtg. v. Johannes Visser.
„Hoe zit 't nou met het groote werk voor
Jane's oom, dat je hebt aangenomen?" in
formeerde Clyde Wilson, terwijl hy slechts
met moeite een grijnslach kon onderdruk
ken, toen hy naast het ziekenhuisbed
waarin zijn vroegere studiegenoot lag, had
plaatsgenomen.
Op het gezicht van Bill Doran kwam een
bittere trek. „Ik wilde de zuster een tele
gram laten versturen met de mededeeling,
dat ik morgen den eersten den besten trein
zou pakken. Maar de dokter zei, dat ik hier
minstens drie weken moet liggen. Het be-
teekent dus, dat ik voorloopig bij m'n oude
baantje moet blijven en de uitvoering van
zoo'n werk niet op me kan nemen. Boven
dien Hij zweeg plotseling.
Jane Harrington! Clyde wist, dat Bill
dezen naam had willen noemen. Het zat
Bill tegen hy had een heerlijken tijd
kunnen tegemoetgaan. „Maar ja de een
z'n dood is den ander z'n brood", dacht
Clyde sluw.
Bill was een uitstekend ingenieur. Dat
moest Clyde toegeven. Maar de prijs, waar
het uiteindelijk om ging was Jane! Op
school reeds hadden ze beiden naar haar
gunst gedongen en thans woonde het meis
je in Wisconsin bij haar oom, Ed Harring
ton, die door een schier onbegaanbare
streek een breeden weg naar zijn groote,
electrische zaagmolen wilde laten aanleg
gen. Dit beteekende, dat de ingenieur, wien
het werk werd opgedragen, den geheelen
zomer in de omgeving van Jane zou zyn
zonder, dat iemand roet in het eten kon
gooien.
Het is beroerd voor je", huichelde Clyde.
„Je hebt zoo hard aan de plannen gewerkt
en nu is alles feitelijk opeens waardeloos
geworden. Misschien kan ik je een handje
helpen ik wil je althans een voorstel
doen".
Bill's' oogen, die nog dof stonden, hoofd
zakelijk tengevolge van de blindedarm
operatie, toonden eensklaps weer belang
stelling.
„Nu jij het werk niet kan opknappen,
wil ik het wel op me nemen", vervolgde
Clyde vriendelijk. „En wel zoo, dat jy nog
een kleine tegemoetkoming krijgt ik
wil je plannen koopen".
Waarom?"
Nou, dan kan ik me volkomen op jouw
ontwerp instellen".
Bill keek zyn bezoeker eenige oogen-
blikken aan.
„Meen je dat?" vroeg hij op zachten
toon.
Het spreekt vanzelf', antwoordde Clyde,
„dat het er mij om te doen is wat te ver
dienen, maar ik wil daarbij aan jouw plan
vasthouden".
Bill nam zyn vriend scherp op. „Weet je
zeker, dat je geen andere bedoeling hebt?"
vroeg hij met nadruk.
Hun blikken ontmpetten elkaar. „Ja",
antwoordde Clyde op den zelfden toon.
„Mijn belangstelling voor Jane is verdwe
nen als je dat bedoelt", voegde hy er
aan toe.
Bill dacht na. „Hoeveel geef je er voor?"
„Honderd dollar".
„Ben je gek", zei Bill.
„Tweehonderd dan".
.Ik doe het niet onder de duizend" zei
Bill.
Clyde aarzelde met zijn antwoord. Dui
zend dollar was geen kleinigheidje, maar
daar stond tegenover, dat hy het by den
aanleg van den weg dubbel en dwars zou
terugverdienen en bovendien hy zou
langen tijd bij Jane zyn! Deze beide facto
ren wogen op tegen het feit, dat hij zijn
heele b"zit zou opofferen.
„Goed", sprak hij. „Omdat jij mijn
vriend bent". Zonder zich verder te v.
denken schreef hij een cheque uit te
drage van duizend dollar. n
„Ik zal aan de zuster vragen of
hospita even opbelt en haar opdracht
dat ze jou op myn kamer moet toelfu?'
De plannen liggen in myn schrijftafel'
Bill, toen hij de cheque in ontvangst h**'
genomen.
Clyde glimlachte. „En nu nog ietg
jongen. Zou je me een brief willen me**®
ven voor Harrington, waarin je hem j*
zaak uitlegt? Vertel hem, dat je mii de
jouw plaats stuurt en eh dat 'n
staat ben om de zaak op te knappen" 'n
„Goed. Maar denk er om doe je m».
ste best. De oude Harrington is lang ?N
gemakkelijk. Hij heeft al eens last
met een ingenieur die de boel verknoei"1
Wanneer zooiets weer gebeurt, zal hy <«Z'
man, die de zaak bederft, met een
afranselen, heeft hy gezegd. Daar
echter tegenover, dat hy goed betaalt"
„Laat dat maar aan mij over", Z
lachte Clyde zelfbewust.
De twee jonge mannen drukten «il.
de hand en eenige oogenblikken later JZ
Clyde vertrokken.
Buiten kon hij wel dansen van pW,
Nu zou hij Jana spoedig terugzien. Ze *1.
het knapste en aardigste meisje, dat h
ooit had gekend en thans maakte hij eZ
kans haar voor zich te winnen.
Twee dagen later bereikte hy het blok.
huis, van waaruit de verschillende werk!
zaamheden werden geleid. Opgewekt trad
hy binnen, stelde zich voor aan Harringten
en overhandigde hem den brief van Bill
Harrington las hem met een trek van
twyfel op het gezicht. Hij was een zwaar-
gebouwd man; echt het type van iemand
om een zweep te hanteeren.
Ik heb een copie van Bill's plannen be
studeerd", lichte Clyde toe. „Zooals o uit
den brief kunt zien, bezit ik de capacitei.
ten om het werk te verrichten. Ik ben g*.
diplomeerd ingenieur".
Harrington keek den bezoeker koeltjes
aan. „De weg moet binnen twee maanden
gereed zijn. Als het niet in orde komt, hijf
je last met me houd daar rekening
Straks zal ik je het werk laten zien*
„Prachtig. Dan zal ik me eerst even
verkleeden. En", glimlachte hij, „ik u*
uw nicht Jane ook nog begroeten. Het ui
een verrassing voor haar zijn een ouden
kennis te zien".
„Ze is in mijn huis, dat aan het begin
van den weg ligt. Maar maak een beetje
voort".
Clyde vertrok. Harrington had met zijn
barsch optreden niet den minsten indruk
op hem gemaakt. Vijf minuten later be
reikte hij de woning, waar Jane juist in de
deuropening verscheen. Met groote oogen
keek ze hem aan.
„Clyde Wilson!" riep ze uit. „Wat doe jij
hier?"
Hij vertelde haar vlug wat er was ge
beurd. „En", besloot hy, „nu werk ik dus
voor jouw oom. Ik hoop, dat dit voor jou
ook iets beteekent, want je zult je hier
wel erg eenzaam voelen, hè?"
„Dat wel", gaf ze toe. En met een glim
lach vervolgde ze, terwyl ze haar hand
liet zien: „Maar daar komt een einde aan
morgen ga ik weg; oom heeft al toe
stemming gegeven".
Clyde's mond viel open van verbazing,
vooral toen hij den ring aan haar vinger
zag.
„Bill stuurde me dit per luchtpost,
lichtte het meisje hem in. „Hij heeft door
een gelukje duizend dollar in handen ge
kregen. Als we getrouwd zijn kunnen we
daar, met het kleine salaris, dat hy nou
verdient, een jaar van leven. En hy is
ervan overtuigd, dat hy in dien tijd wel
een betere betrekking zal vinden, vooral
nu er overal opleving komt. Is dat "ie
heerlijk?'^ J|
Op den negenden der maand trad een
weerswisseling in: de stilte, die al dagen
lang byna merkbaar was, zoo'n nadrukkelijk
karakter droeg ze, werd verbroken. Aan de
mistperiode kwam een einde, het begon een
beetje te waaien, zon en regen, heldere
hemel en bewolking, waren telkens aan het
stuivertjeverwisselen en een kenmerk van
het buiige weer met zijn soms heel mooie
regenbogen was verder, dat het 's nachts
een beetje vroor. In de vroegte, zoo om een
uur of zes, was het asfalt soms zoo glad,
dat ik, op weg naar den trein, op den berm
van den weg moest loopen en als ik 's mor
gens om zeven uur in de stad kwam, strooi
de de brugwachter zand.
Wanneer het woei en regende, zaten de
ruiten volgeplakt met de naalden van de
lorken, die goudgeel in het landschap ver
rezen met soms als indrukwekkenden ach
tergrond wolkenbanken van lood.
Nog altijd vlogen er 's avonds vlinders:
geen avond ging er bijna voorbij, of hij
stond in het teeken van den kleinen win-
tervlinder (Cheimatohia brumata), maar
ook een andere vlindersoort behoorde niet
tot de zeldzaamheden: Hybernia de foliaria,
de z.g. bruingebandeerde vlinder, een zeer
variabel dier. Vooral verscheen hy in de
avonden van 10 en 11 November. *Merk-
paar bloemen van klinkklaar goud, maar
ook de prik- en kruipberm waren nog niet
heelemaal uitgebloeid. De grootste verras
sing was echter, dat de kamperfoelie nog
mooie bloemen had, al was de tijd der pijl
staartvlinders, die haar honing zoo gaarne
snoepen, al een tijdje achter den rug.
Toen ik op weg naar de zandverstuivin
gen door een beukenlaan liep in de bos-
schen wemelde het van allerlei meezen en
goudhaantjes zat er op het mooie bruine J
blad een vlinder, d.en ik dit jaar nog niet
had waargenomen: Hybernia aurantiaria,
een waarneming, waarmee ik erg bly was,
want aurantiaria is een vrij zeldzaam dier.
De kleur is goudgeel. „Mijn" exemplaar
was een beetje afgevlogen en de vleugels
vertoonden een paar dunne plekken, maar
wat deed het er toe. Het was fijn de kennis
making met een niet alledaagschen vlinder
weer te vernieuwen.
De stuifzanden waren weer even indruk
wekkend als altijd: een prachtig eenzaam,
golvend gebied. Op een der heuvels lagen
versche restanten van een duif: losse vee-
ren, een paar vleugels en stevige botten
Kop en pooten ontbraken. Het was onge
twijfeld het werk van een slechtvalk: er
gaat trouwens geen jaar voorbij, of een
slechtvalk kiest het Soester stuifzanden-
gebied tot operatieterrein.
Op de callunaveldjes, die nog niet onder-
gestoven waren, wemelde het niet alleen
van fopzwammen, maar er stonden als
veerkrachtige, gele staafjes honderden hei-
deknotszwammen; zooveel zag ik er nooit
van mijn leven by elkaar.
Toen ik naar de fijne „ribelle marks"
in het zand zat te kijken, zag ik ineens
x1
waardig was, dat ik dit jaar vrijwel alleen tusschen de helm een vogel bewegen, die er
donkerbruine, egaal getinte exemplaren zag zaadjes zat te pluizen. De kijker bracht het
verschijnen. dier vlag b« miJn oogen. Welk een
Een van de mooiste ochtenden was die
van 14 November, 's Nachts had het een
beetje gevroren, de spiegelende plassen wa
ren met een ijslaagje bedekt en de weien
verras
sing: het was een sneeuwgors. Bij mijn na
dering vloog hij op en behalve hij nog vijf
andere sneeuwgorzen. Het geluid, dat zij
voorbrachten, vertoonde eenige verwant-
waren heelemaal wit geworden; aan den schap met de joedelkreetjes der kuifleeu-
kim lagen geweldige wolken voor anker, weriken. Het zestal kon niet tot rust komen,
maar overigens was de lucht van een effen want bij mijn zwerftocht door de stuif-
blauwheid. Toch droeg de vorst weer niet duinen, die ongeveer een uur duurde, kwam
een al te onrustbarend karakter: de witte ik de nog steeds rondvliegende vogels tel
en paarse doovenetels bloeiden er nog lustig kens weer tegen. Het leken net vlinders,
op los, of er niets aan de hand was, niet ook door hun vliegtrant. (Een Engelsch
alleen de groote bezembrem droeg nog een waarnemer is dit blijkbaar eveneens onge
vallen. Bladerend "m „A bir4 book fc*
pocke" bij Edmund Sandars vind ik name
lijk genoteerd: Flight: Hesitating, like but
terfly"). De stralende zon en de inn<"
blauwe lucht droegen in sterke mate bij tot
dit fijne effect. Overigens was het niet de
eerste keer, dat ik sneeuwgorzen in de
Soester stuifduinen tegenkwam.
De vogels, die wetenschappelijk te boek
staan als Plectrophenax nivalis, zijn g*n
Nederlandsche broedvogels. Zij hooren thuis
in het hooge Noorden: b.v. Spitsbergen en
Groenland, maar in het Noorden van Schot
land broeden ook ieder jaar verschillende
paartjes. Bovendien komt de vogel ni
alleen in de Oude Wereld voor, maar e
snow bunting is ook een algemeene ver
schijning in Amerika, waar bovendien e®
nog witter sneeuwgors voorkomt (hyp®j*^
reus). Wij zullen geen gedetailleerde
schrijving geven van de sneeuwgorzen, d#
bepalen er ons toe vast te stellen, dat
wanneer zij hun zomerkleed dragen
dit kan men bij de trekkers, die te ont®
verschijnen, in het heel vroege vow^
reeds waarnemen dieren zyn met I*
blank-zwart-contrasten, waarbij het
overheerscht. Roestgeel en roestbruin
heerschen in het winterkleed, maar by
wintervogels kan ook nog veel wit wo
vastgesteld. Overigens bestaan er by
vogels, wat hun kleuren betreft P"00 der.
dividueele afwijkingen, zoodat zij
ling haast alle verschillen. hoven-
Den geheelen herfst en winter en. bo0g
uien in de vroege lente. k»n men die
Noordeiijk.e gasten hier ontmoeten,
hoofdzaak zijn het kustdieren, die men
wel langs de Noordzee als Zuiderzee
aantreffen, waar zij vooral
aan den dag leggen voor de zeeaster
nen, maar, naar uit onze herhaalde
nemingen te Soest blijkt, trekken z'j j
wel meer of minder diep het binn
in Misschien zien zij de stuifzanden
voor een duinlandschao aan.
TOLMAN
RINKE
O<**x*wvyyvyxx>0ö0000000000^0
bij uitnemendheid: