SBuitenland ^BucqetÜike Stand DE EENIGE KANS. Nieuws in 't kort. BERGEN HEERHUGOWAARD HEILOO UITGEEST WIERINGEN Door JAMES LUM. EGMOND BINNEN SNEEUWGORZEN. Hot reclame-middel EEN GOED DaGB'^ TWEEDE BLAD Zwemonderricht voor leerlingen der lagere scholen. De heer Pesie, exploitant van Pesie's Natuurbad heeft bij adres aan den ge meenteraad verzocht in zijn inrichting de gelegenheid te geven tot het z.g. school zwemmen. Blijkens het adres zouden verschillende leerkrachten der bijzondere en openbare lagere scholen belangstelling hebben voor dit zwemonderwijs voor leerlingen van de de 4e tot en met 7e klassen en zou, onder leiding der leerkrachten eenmaal per week in het seizoen een uur zwemonderricht ge geven kunnen worden. Bij een geraamd aantal deelnemers van 250 zouden de kos ten, wat de badinrichting betreft, 250 per seizoen bedragen. Indien een gedeelte der leerlingen per autobus vervoerd zou moe ten worden, zou hiermede bovendien 75 per seizoen gemoeid zijn. Adressant merkt nog op. dat het schoolzwemonderricht o.m. reeds gegeven wordt in de gemeenten Zaandam, Wormerveer en Haarlem. Bond van boerinnen en andere plattelandsvrouwen. Een bijeenkomst werd gehouden in café Rus Donderdagavond half acht. De presidente deelde mede,-dat het pro bleem „tandverzorging op de school' thans zoover gevorderd is, dat besloten is op de eerstvolgende te houden ouderavond der o. 1. school II alhier, de hoofden der verschillende scholen uit te r.oodigen tot samenwerking. De heer Hartog, hoofd der o. 1. school II had verschillende gemeente besturen in den omtrek aangeschreven met het doel zich bij een van deze te kunnen aansluiten, doch nul op het request gekre gen. Daarom is men gelukkigerwijze ge noodzaakt zich allereerst in eigen ge meente op samenwerking toe te leggen Het zal dan zeer wenschelijk wezen, dat ook de ouders mede aanwezig zullen- zijn De spreker, dr. de Vries uit Wieringen zal dit onderwerp nader toe lichten. Ver volgens gaat presidente over tot 't voorle zen van 'n humoristische schets. Intusschen verscheen de oud-pres. mw. Bommezij. In de pauze volgde een „Sinterklaas verrassing met een staartje." Met de mededeeling, dat op 23 Decem ber een meer speciale Kerstavond zal wor den georganiseerd, werd deze bijeenkomst gesloten. Cursus E. H. B. O. De cursus door de plaatselijke afdee- ling onder leidir.g van dr. Zwarteveen ge opend in het voormalige raadhuis is aan gevangen met 34 leden, waarvan 14 dames en 20 heeren, die onderscheidenlijk iedere groep een avond per week les zullen ont vangen. Deze cursus zal tot half April duren en in het najaar worden doorgezet. Sint Nicolaas op bezoek. Vrijdagmiddag ongeveer 2 uur was het een drukte van je welste bij het raadhuis. Vele kinderen, ouders en belangstellenden neusden of ze een glimp van St. Nicolaas of Zwarte Piet konden zien, want de burge meester zou Sint en Piet op het raadhuis ontvangen. De drukte werd grooter, toen het fanfarecorps „Eensgezindheid" aankwam en voor het raadhuis halt hield. En ja, daar kwam de burgemeester met Sint en Piet op het balcon en onder beproefde „directie" van mevr. Mossel werd uit volle borst ge zongen. De goede Sint moet een goeden in druk van onze jeugd krijgen. Sint ging niet te paard. De schimmel was van het dak gevallen en had zich bezeerd. Geen nood. Met het onvolprezen fanfarecorps voorop, was er een rondwandeling met het eind punt: „De Rustende Jager". De voorzitter der commissie, de heer Hopman, sprak den goeden Sint toe en ver telde, dat de kinderen braaf waren geweest en hun best hadden gedaan. Sint was royaal en niet minder Zwarte Piet. In de zaal was er een poppekast, gulle tractatie en cadeaux. Den vorigen avond had de „groote" jeugd en die der U.L.O.-school haar opwachting gemaakt. Sint is ook nog in het Brunoge- boiiw geweest en heeft de kinderen der kleuterschool onthaald. Sint en Piet blijven logeeren bij de familie van Foreest, want zij hebben nog meer bezoeken af te leggen. De kinderen hebben genoten en de cadeaux vielen in den smaak. Het was veor^veien een drukken middag, doch wie gunt ae jeugd niet gaarne haar feestdag. Inbraak. In den nacht van Donderdag op Vrijdag is ingebroken in de stationsrestauratie. Door middel van het uitsnijden van een ruit heeft men zich toegang verschaft en heeft men zich een hoeveelheid chocolade en sigaretten toegeëigend. Door de politie wordt een onderzoek in gesteld. Nationaal comité bouw scheeps modellen. Hier te lande is opgericht een Natio naal comité Bouw Scheepsmodellen hetwelk o.a. ten doel heeft het wekken van belang stelling voor het bij uitstek nationale bedrijf. De Nederlandsche scheepvaart Deze belangstelling hoopt het comité o.a. te wekken door middel van huisvlijt, n.1. het bevorderen van het maken van modellen van nieuwe en oude schepen zoowel van de Nederl. Koopvaardij als van de Koninklijke Marine. Hiertoe worden o.a. beschikbaar gesteld 'n handleiding en bouwteekeningen enz. Mond- en klauwzeer. De ziekte is in deze gemeente bijna tot staan gekomen. In de afgeloopen week de den zich slechts twee nieuwe gevallen voor, n.1. onder het vee van de heeren W. Men- ninga en M. Bogers, beiden in de Wierin- germeer. Hiermede is het aantal gevallen gestegen tot 182. Door vele veehouders werd reeds opgave gedaan, dat hun vee was genezen. Intusschen zijn in de afgeloopen week niet minder dan 10 koeien en 1 pink aan de ziekte bezweken. Door zijn tulband gered. - Aange vallen door een leeuw in de oerwouden bij Jhansi (Br.-Ind.) heeft een jonge koeher der er het leven afgebracht, doordat hij zijn tulband in de bek van het dier wist te duwen. Toen hij zijn koeien in een weide had losgelaten, stond de jongen plotseling on gewapend tegenover een hongerigen leeuw. Hij wist echter zijn zware tulband af te rukken en wrong deze in de muil van het dier, waarna hij overhaast de vlucht nam, terwijl de koning der wildernis ver woede pogingen in het werk stelde de zware lappen kwijt te raken. Alhoewel ernstig gewond, waarschuwde de koeherder de inwoners van het nabu rige dorp, en deze konden de plaats der onheils tijdig bereiken en doodden den leeuw, voor deze tijd gezien had de wijk te nemen. Rattenvanger gevraagd. - Geheele stre ken in het departement van den Boven-Rijn in het oosten van Frankrijk worden door muskusratten geteisterd. Teneinde deze plaag te bestrijden, hebben de burgemees ters van verschillende gemeenten beloonin- zen uitgeloofd ten bedrage van vijf francs voor iedere gedoode rat. Een inwoner van Staffelden by Mulhouse h|eft reeds 142 pest verspreiders gevangen. Praehistorische vondst. - In de Tsja garak-Kobra Grot, in de Krim (Rusland) heeft men de sporen ontdekt van een praehistorische nederzetting, een van de oudsten in Sovjet-Rusland. In dit hol heeft de Neandertal-mensch, die ongeveer der tigduizend jaar geleden, in den ijstijd, ge leefd heeft, gewoond. In het ontdekte hol heeft men primi tieve werktuigen van vuursteen en tallooze versplinterde beenderen van wolharige neushoorns, holenleeuwen, wilde paarden beeren en andere dieren gevonden. Tijgers op Tasmanië. - In het met oer woud begroeide, onbewoonbare gebied aan de westkust van Tasmanië (Austr.) heeft men sporen ontdekt van Tasmaansche tij gers, die men, daar zij sinds jaren niet meer gezien waren, als uitgestorven beschouwde Na de ontdekking van deze sporen van elf tijgers zijn onmiddellijk maatregelen ge troffen om te voorkomen, dat de weinige nog levende dieren uitgeroeid zullen wor den. De „Tasmaansche tijger" is ongeveer van gelijke afmetingen als een wolf, heeft een gladde huid, terwijl breede zwarte strepen over zijn rug loopen. In vroeger dagen, in den tijd van de kolonisatie van Tasmanië. doodden deze „tijgers" veel vee en maakte men veel jacht op hen. Verstrekking van kolenbonnen. Ingevolge de gewijzigde bepaling om trent de verstrekking der kolenbonnen, hebben B. en W. besloten om alhier van 28 Nov. 1937 tot en met 12 Maart 1938 aan de daarvoor in aanmerking komende personen een kolenbon van 1.30 te verstrekken, terwijl daarna tot en met 16 April 1938 een kolenbon van een gulden zal worden ver strekt. Diefstal ontdekt. Van den reeds eerder gemelden diefstal van 10 zak aardappelen, toebehoorende aan A. S. te Egmondbinnen, kunnen wy thans mededeelen dat het de gemeentepolitie in samenwerking met de rijkspolitie gelukt is de daders te ontdekken. De hoofdschuldige bleek M. v. L. uit Katwijk te zijn terwijl de medeplichtige een Wekere G. H. was, even eens uit Katwijk. Toen de politie alhier sterk het vermoe den had dat de daders te Katwijk woon achtig waren, werd de hulp van de Katwyk- sche politie ingeroepen die er voor zorgde dat gistermorgen om 10 uur beide daders op het politiebureau aanwezig waren. Na een langdurig verhoor werd tenslotte een volledige bekentenis afgelegd. Hieruit bleek dat de daders dienzelfden dag ook nog vele zakkep aardappelen te Spaarndam gestolen hadden. De 10 zakken met aardappelen be vonden zich nog in het pakhuis van G. H. Het bleek dat ze reeds verkocht waren. Vanzelfsprekend werden ze terstond in be slag genomen. Na 19 jaar achterhaald. - Kort geleden heeft voor het gerecht te Weenen een man terechtgestaan voor een diefstal ten nadeele van het rijk, die hij 19 jaar geleden ge pleegd heeft. Toen in November 1918 de strijd aan het front van Tyrol verloren was, ontbond een kapitein te Innichen, aan de tegenwoordige grens van Italië, zijn troepen en stond den manschappen toe wat zij ook wilden uit het legerdepot en het kleeding magazijn mede te nemen. „Jullie kunnen het nog beter mee nemen dan het in handen te laten vallen van de Italianen", voegde hij er aan toe. De soldaten voldeden gaarne aan dit be vel, en zoo zond o.a. een groepscommandant een kist naar zyn vrouw. De overheid kwam deze overtreding op het spoor en wenschte iemand voor deze onregelmatigheid, die door het gerechtshof als diefstal beschouwd werd, aansprakelijk te stellen. Op goed ge luk werd de naam van den groepscomman dant uit een lijst gekozen en een bevel tot aanhouding van den beklaagde uitgevaar - digd. Na den oorlog was hij naar Weenen terug gekeerd, maar hij echter niet te vinden was, zoodat het bevel tot inhechtenisneming doorgegeven werd naar alle politieposten in Tyrol. In den afgeloopen zomer ging de „schuldige", eens groepscommandant, nu een eerzaam winkelier, met vacantie naar Tyrol, vergezeld van zijn gezin. Een dag nadat hij zijn naam had ingeschreven in het gastenboek van het hotel, verscheen een in specteur van politie en arresteerde hem. De wetgevende macht, die zoo een goed geheugen bleek te hebben, heeft intusschen besloten ditmaal lankmoedig te zijn, en heeft den man vrijgesproken. Staking in de spinnerijen. - Dertig duizend wevers in verschillende streken van Mexico hebben besloten 24 uur in staking te gaan. Zij eischen een loonsverhooging van vijftig procent. 16 personen onder lawine bedolven. In het dorp Kakothruha in Thessalië (Grie kenland) zyn zestien personen onder een lawine bedolven. Er is hulp onder weg. WIERINGEN. Ondertrouwd: J. J. Hendrikse en M. Tuin. P. Mulder en A. de Leeuw. Getrouwd: J. P. Kapitein en A. Asjes. BERGEN (Nov./Dec.) Geboren: Johannes Hendrik, zoon van Johannes Dirk Schuit en Adriana Kager. Overleden: Catharina Magdalena Doijer, oud 65 jaar (overleden te Alkmaar). Martinus Winder, oud 69 jaar (overle den te Alkmaar). EGMOND AAN ZEE (November). Ge b o r e n: Pieter, z. v. Pieter Buis en Aagje Visser. Maria Margaretha, d. v. Lourens Genet en Maria Thecdora Loos. Antonia Elisabeth, d. v. Johan Prijs en Grietje Elisabeth Zondervan. Gerardus Johannes, z. v. Geradus Johannes Heilig en Grietje Wijker. Ondertrouwd: Gerrit van den Breul te Soest en Jansje Glas. Johannes Hendrikus Veldman te Hilversum en Maria Gijsberta Halff. Hendrik Bakker Geesje Jeurink te Beverwijk. Getrouwd: Andries Stam en En geltje Stam. Job Genet en Maria Andrea Aders te Amsterdam. Leendert Blok en Cornelia Groen Carel Emil Ruder te Heiloo en Jannetje de Graaff. Overleden: Cornelis Johannes van Pel, oud zes maanden. Kniertje Dekker, oud 54 jaar, echtg. v. Johannes Visser. „Hoe zit 't nou met het groote werk voor Jane's oom, dat je hebt aangenomen?" in formeerde Clyde Wilson, terwijl hy slechts met moeite een grijnslach kon onderdruk ken, toen hy naast het ziekenhuisbed waarin zijn vroegere studiegenoot lag, had plaatsgenomen. Op het gezicht van Bill Doran kwam een bittere trek. „Ik wilde de zuster een tele gram laten versturen met de mededeeling, dat ik morgen den eersten den besten trein zou pakken. Maar de dokter zei, dat ik hier minstens drie weken moet liggen. Het be- teekent dus, dat ik voorloopig bij m'n oude baantje moet blijven en de uitvoering van zoo'n werk niet op me kan nemen. Boven dien Hij zweeg plotseling. Jane Harrington! Clyde wist, dat Bill dezen naam had willen noemen. Het zat Bill tegen hy had een heerlijken tijd kunnen tegemoetgaan. „Maar ja de een z'n dood is den ander z'n brood", dacht Clyde sluw. Bill was een uitstekend ingenieur. Dat moest Clyde toegeven. Maar de prijs, waar het uiteindelijk om ging was Jane! Op school reeds hadden ze beiden naar haar gunst gedongen en thans woonde het meis je in Wisconsin bij haar oom, Ed Harring ton, die door een schier onbegaanbare streek een breeden weg naar zijn groote, electrische zaagmolen wilde laten aanleg gen. Dit beteekende, dat de ingenieur, wien het werk werd opgedragen, den geheelen zomer in de omgeving van Jane zou zyn zonder, dat iemand roet in het eten kon gooien. Het is beroerd voor je", huichelde Clyde. „Je hebt zoo hard aan de plannen gewerkt en nu is alles feitelijk opeens waardeloos geworden. Misschien kan ik je een handje helpen ik wil je althans een voorstel doen". Bill's' oogen, die nog dof stonden, hoofd zakelijk tengevolge van de blindedarm operatie, toonden eensklaps weer belang stelling. „Nu jij het werk niet kan opknappen, wil ik het wel op me nemen", vervolgde Clyde vriendelijk. „En wel zoo, dat jy nog een kleine tegemoetkoming krijgt ik wil je plannen koopen". Waarom?" Nou, dan kan ik me volkomen op jouw ontwerp instellen". Bill keek zyn bezoeker eenige oogen- blikken aan. „Meen je dat?" vroeg hij op zachten toon. Het spreekt vanzelf', antwoordde Clyde, „dat het er mij om te doen is wat te ver dienen, maar ik wil daarbij aan jouw plan vasthouden". Bill nam zyn vriend scherp op. „Weet je zeker, dat je geen andere bedoeling hebt?" vroeg hij met nadruk. Hun blikken ontmpetten elkaar. „Ja", antwoordde Clyde op den zelfden toon. „Mijn belangstelling voor Jane is verdwe nen als je dat bedoelt", voegde hy er aan toe. Bill dacht na. „Hoeveel geef je er voor?" „Honderd dollar". „Ben je gek", zei Bill. „Tweehonderd dan". .Ik doe het niet onder de duizend" zei Bill. Clyde aarzelde met zijn antwoord. Dui zend dollar was geen kleinigheidje, maar daar stond tegenover, dat hy het by den aanleg van den weg dubbel en dwars zou terugverdienen en bovendien hy zou langen tijd bij Jane zyn! Deze beide facto ren wogen op tegen het feit, dat hij zijn heele b"zit zou opofferen. „Goed", sprak hij. „Omdat jij mijn vriend bent". Zonder zich verder te v. denken schreef hij een cheque uit te drage van duizend dollar. n „Ik zal aan de zuster vragen of hospita even opbelt en haar opdracht dat ze jou op myn kamer moet toelfu?' De plannen liggen in myn schrijftafel' Bill, toen hij de cheque in ontvangst h**' genomen. Clyde glimlachte. „En nu nog ietg jongen. Zou je me een brief willen me**® ven voor Harrington, waarin je hem j* zaak uitlegt? Vertel hem, dat je mii de jouw plaats stuurt en eh dat 'n staat ben om de zaak op te knappen" 'n „Goed. Maar denk er om doe je m». ste best. De oude Harrington is lang ?N gemakkelijk. Hij heeft al eens last met een ingenieur die de boel verknoei"1 Wanneer zooiets weer gebeurt, zal hy <«Z' man, die de zaak bederft, met een afranselen, heeft hy gezegd. Daar echter tegenover, dat hy goed betaalt" „Laat dat maar aan mij over", Z lachte Clyde zelfbewust. De twee jonge mannen drukten «il. de hand en eenige oogenblikken later JZ Clyde vertrokken. Buiten kon hij wel dansen van pW, Nu zou hij Jana spoedig terugzien. Ze *1. het knapste en aardigste meisje, dat h ooit had gekend en thans maakte hij eZ kans haar voor zich te winnen. Twee dagen later bereikte hy het blok. huis, van waaruit de verschillende werk! zaamheden werden geleid. Opgewekt trad hy binnen, stelde zich voor aan Harringten en overhandigde hem den brief van Bill Harrington las hem met een trek van twyfel op het gezicht. Hij was een zwaar- gebouwd man; echt het type van iemand om een zweep te hanteeren. Ik heb een copie van Bill's plannen be studeerd", lichte Clyde toe. „Zooals o uit den brief kunt zien, bezit ik de capacitei. ten om het werk te verrichten. Ik ben g*. diplomeerd ingenieur". Harrington keek den bezoeker koeltjes aan. „De weg moet binnen twee maanden gereed zijn. Als het niet in orde komt, hijf je last met me houd daar rekening Straks zal ik je het werk laten zien* „Prachtig. Dan zal ik me eerst even verkleeden. En", glimlachte hij, „ik u* uw nicht Jane ook nog begroeten. Het ui een verrassing voor haar zijn een ouden kennis te zien". „Ze is in mijn huis, dat aan het begin van den weg ligt. Maar maak een beetje voort". Clyde vertrok. Harrington had met zijn barsch optreden niet den minsten indruk op hem gemaakt. Vijf minuten later be reikte hij de woning, waar Jane juist in de deuropening verscheen. Met groote oogen keek ze hem aan. „Clyde Wilson!" riep ze uit. „Wat doe jij hier?" Hij vertelde haar vlug wat er was ge beurd. „En", besloot hy, „nu werk ik dus voor jouw oom. Ik hoop, dat dit voor jou ook iets beteekent, want je zult je hier wel erg eenzaam voelen, hè?" „Dat wel", gaf ze toe. En met een glim lach vervolgde ze, terwyl ze haar hand liet zien: „Maar daar komt een einde aan morgen ga ik weg; oom heeft al toe stemming gegeven". Clyde's mond viel open van verbazing, vooral toen hij den ring aan haar vinger zag. „Bill stuurde me dit per luchtpost, lichtte het meisje hem in. „Hij heeft door een gelukje duizend dollar in handen ge kregen. Als we getrouwd zijn kunnen we daar, met het kleine salaris, dat hy nou verdient, een jaar van leven. En hy is ervan overtuigd, dat hy in dien tijd wel een betere betrekking zal vinden, vooral nu er overal opleving komt. Is dat "ie heerlijk?'^ J| Op den negenden der maand trad een weerswisseling in: de stilte, die al dagen lang byna merkbaar was, zoo'n nadrukkelijk karakter droeg ze, werd verbroken. Aan de mistperiode kwam een einde, het begon een beetje te waaien, zon en regen, heldere hemel en bewolking, waren telkens aan het stuivertjeverwisselen en een kenmerk van het buiige weer met zijn soms heel mooie regenbogen was verder, dat het 's nachts een beetje vroor. In de vroegte, zoo om een uur of zes, was het asfalt soms zoo glad, dat ik, op weg naar den trein, op den berm van den weg moest loopen en als ik 's mor gens om zeven uur in de stad kwam, strooi de de brugwachter zand. Wanneer het woei en regende, zaten de ruiten volgeplakt met de naalden van de lorken, die goudgeel in het landschap ver rezen met soms als indrukwekkenden ach tergrond wolkenbanken van lood. Nog altijd vlogen er 's avonds vlinders: geen avond ging er bijna voorbij, of hij stond in het teeken van den kleinen win- tervlinder (Cheimatohia brumata), maar ook een andere vlindersoort behoorde niet tot de zeldzaamheden: Hybernia de foliaria, de z.g. bruingebandeerde vlinder, een zeer variabel dier. Vooral verscheen hy in de avonden van 10 en 11 November. *Merk- paar bloemen van klinkklaar goud, maar ook de prik- en kruipberm waren nog niet heelemaal uitgebloeid. De grootste verras sing was echter, dat de kamperfoelie nog mooie bloemen had, al was de tijd der pijl staartvlinders, die haar honing zoo gaarne snoepen, al een tijdje achter den rug. Toen ik op weg naar de zandverstuivin gen door een beukenlaan liep in de bos- schen wemelde het van allerlei meezen en goudhaantjes zat er op het mooie bruine J blad een vlinder, d.en ik dit jaar nog niet had waargenomen: Hybernia aurantiaria, een waarneming, waarmee ik erg bly was, want aurantiaria is een vrij zeldzaam dier. De kleur is goudgeel. „Mijn" exemplaar was een beetje afgevlogen en de vleugels vertoonden een paar dunne plekken, maar wat deed het er toe. Het was fijn de kennis making met een niet alledaagschen vlinder weer te vernieuwen. De stuifzanden waren weer even indruk wekkend als altijd: een prachtig eenzaam, golvend gebied. Op een der heuvels lagen versche restanten van een duif: losse vee- ren, een paar vleugels en stevige botten Kop en pooten ontbraken. Het was onge twijfeld het werk van een slechtvalk: er gaat trouwens geen jaar voorbij, of een slechtvalk kiest het Soester stuifzanden- gebied tot operatieterrein. Op de callunaveldjes, die nog niet onder- gestoven waren, wemelde het niet alleen van fopzwammen, maar er stonden als veerkrachtige, gele staafjes honderden hei- deknotszwammen; zooveel zag ik er nooit van mijn leven by elkaar. Toen ik naar de fijne „ribelle marks" in het zand zat te kijken, zag ik ineens x1 waardig was, dat ik dit jaar vrijwel alleen tusschen de helm een vogel bewegen, die er donkerbruine, egaal getinte exemplaren zag zaadjes zat te pluizen. De kijker bracht het verschijnen. dier vlag b« miJn oogen. Welk een Een van de mooiste ochtenden was die van 14 November, 's Nachts had het een beetje gevroren, de spiegelende plassen wa ren met een ijslaagje bedekt en de weien verras sing: het was een sneeuwgors. Bij mijn na dering vloog hij op en behalve hij nog vijf andere sneeuwgorzen. Het geluid, dat zij voorbrachten, vertoonde eenige verwant- waren heelemaal wit geworden; aan den schap met de joedelkreetjes der kuifleeu- kim lagen geweldige wolken voor anker, weriken. Het zestal kon niet tot rust komen, maar overigens was de lucht van een effen want bij mijn zwerftocht door de stuif- blauwheid. Toch droeg de vorst weer niet duinen, die ongeveer een uur duurde, kwam een al te onrustbarend karakter: de witte ik de nog steeds rondvliegende vogels tel en paarse doovenetels bloeiden er nog lustig kens weer tegen. Het leken net vlinders, op los, of er niets aan de hand was, niet ook door hun vliegtrant. (Een Engelsch alleen de groote bezembrem droeg nog een waarnemer is dit blijkbaar eveneens onge vallen. Bladerend "m „A bir4 book fc* pocke" bij Edmund Sandars vind ik name lijk genoteerd: Flight: Hesitating, like but terfly"). De stralende zon en de inn<" blauwe lucht droegen in sterke mate bij tot dit fijne effect. Overigens was het niet de eerste keer, dat ik sneeuwgorzen in de Soester stuifduinen tegenkwam. De vogels, die wetenschappelijk te boek staan als Plectrophenax nivalis, zijn g*n Nederlandsche broedvogels. Zij hooren thuis in het hooge Noorden: b.v. Spitsbergen en Groenland, maar in het Noorden van Schot land broeden ook ieder jaar verschillende paartjes. Bovendien komt de vogel ni alleen in de Oude Wereld voor, maar e snow bunting is ook een algemeene ver schijning in Amerika, waar bovendien e® nog witter sneeuwgors voorkomt (hyp®j*^ reus). Wij zullen geen gedetailleerde schrijving geven van de sneeuwgorzen, d# bepalen er ons toe vast te stellen, dat wanneer zij hun zomerkleed dragen dit kan men bij de trekkers, die te ont® verschijnen, in het heel vroege vow^ reeds waarnemen dieren zyn met I* blank-zwart-contrasten, waarbij het overheerscht. Roestgeel en roestbruin heerschen in het winterkleed, maar by wintervogels kan ook nog veel wit wo vastgesteld. Overigens bestaan er by vogels, wat hun kleuren betreft P"00 der. dividueele afwijkingen, zoodat zij ling haast alle verschillen. hoven- Den geheelen herfst en winter en. bo0g uien in de vroege lente. k»n men die Noordeiijk.e gasten hier ontmoeten, hoofdzaak zijn het kustdieren, die men wel langs de Noordzee als Zuiderzee aantreffen, waar zij vooral aan den dag leggen voor de zeeaster nen, maar, naar uit onze herhaalde nemingen te Soest blijkt, trekken z'j j wel meer of minder diep het binn in Misschien zien zij de stuifzanden voor een duinlandschao aan. TOLMAN RINKE O<**x*wvyyvyxx>0ö0000000000^0 bij uitnemendheid:

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1937 | | pagina 8