DERODE BAL VAN LOTTIE
STILLE NACHT
DE KERSTNACHT
DE COMPONIST VAN
Welke is de
goede weg?
OM NA TE TEKENEN
AARDIGE KAARTJES
VOOR ALLERLEI GEBRUIK
KERSTGEBRUIKEN
IN NOORWEGEN EN ZWEDEN
DE LACHENDE KERSTMAN
Een aardig gebruik in de Scandinavische
landen is om reeds op de Eerste Advents
zondag de Kerstboom neer te zetten en er
één kaarsje in aan te steken. Elke dag komt
er dan een lichtje bij, totdat op Kerstmis
de boom vol kaarsjes is. In sommige streken
moet het hele gezin eerst een bad nemen
voor ze de -n stavond gaan vieren.
Op het c:.utelaad in Zweden hebben ook
de dieren feest. Ze krijgen allen wat extra
voer en voor het huis wordt een volle koren
schoof gezet, waar de vogels zich aan te
goed mogen doen. Op Kerstavond heerst er
op de hofsteden een onbeperkte gastvrijheid.
Iedere vreemdeling of zwerver wordt opge
nomen en mag meeëten van het overvloedige
Kerstmaal, dat dan wordt gebruikt.
Ergens midden op de
hei ligt een klein dorpje
en over die grote heide
vlakte lopen allerlei
rare kronkelwegen. Maar
langs een van die
wegen kun je alleen in
het dorpje komen. De
Kerstman staat er al
over te denken welke
weg hij nu moet nemen.
Zoeken jullie het eens
voor hem uit? De wegen
beginnen met die dikke
zwarte punten, er zijn er
vijf in het geheel.
gebeurde het ongeluk. Lottie deed haar mid
dagslaapje en de mooie bal lag in het vloei-
papiertje op de schoorsteenmantel. En daar
kwam Antje de kamer binnen om de kachel
te vullen en stootte de mooie bal er af.
Helemaal kapot was hij. Moeder en Antje
en Bep stonden er met hun drieën naar te
kijken, maar er was niets meer aan te doen.
„Wat is dat jammer, wat vreselijk naar voor
Lottie", zei Moeder. Ja, Bep stond na te
denken. Opeens keek ze op. „Moeder, Lottie
weet er niets van. Laten we gauw net zo'n
bal gaan halen, dan merkt ze het ook niet.
Ik heb nog geld, dan zal ik hem betalen".
Moeder gaf Bep een zoen. „Kindje, dat is
fijn bedacht. Maar dan kun je zelf geen
bal kopen, vind je dat niet erg?" „Nee!"
schudde Bep dapper. Gauw gingen se samen
op weg en gelukkig was er nog precies zo'n
bal. „En als Lottie nou naar jouw bal
vraagt?" zei Moeder, „wat zeg je dan?" Ja,
daar had Bep nog niet aan gedacht. „Nou
eh, dat eh, we geen tijd hebben gehad?
Maar dat is eigenlijk niet waar. Dat ik het
geld ergens voor moest gebruiken Maar dan
zeggen we verder niets, hè Moes?" „Nee, we
zeggen niets".
Die avond moest Bep telkens even lachen
en knipogen tegen Moeder als Lottie de bal
in haar handjes had. Lottie vond het best,
dat Bep haar geld voor iets anders gebruikte,
ze vroeg ook niet verder, ze was nog te
klein om er veel van te begrijpen. Toen
Vader thuis kwam en alles hoorde, nadat
Lottie naar bed was, trok hij Beppie naar
zich toe en zei: „Ik ben trots op mijn oudste
dochter, hoor, dat was flink en lief van je".
De volgende dag versierden ze de kerst
boom. Lottie's bal kreeg een ereplaatsje. En
de daaropvolgende dag was het echt Kerst
mis. 's Avonds staken Vader en Moeder de
kaarsjes aan en toen ze allemaal brandden,
mochten Bep en Lottie binnenkomen. Prach
tig was hij, ze liepen er rondom heen. Alle
versieringen leken nu veel mooier dan in
de doos. Maar wat hing daar? Een bal met
een briefje er aan? Net voor Beppie's neus.
„Voor Bep!" stond er op. Ze keek
Vader en Moeder aan. „Echt?" „Ja, dat is
jouw nieuwe bal, vind je die mooi?" Hij
was heel mooi. Helemaal zilver met een wit
besneeuwd huisje met rode raampjes erop.
Zo'n mooie had Bep nog nooit gezien.
Lottie werd opgetild om ook de mooie
bal te zien. Ze begreep er niets van. En Bep
fluisterde: „Vertel het haar maar niet, ze is
nog zo klein, ze begrijpt het toch niet". Maar
de bal van Bep vond Lottie prachtig. En
Bep was er nog veel blijer mee, dan als ze
hem zelf had gekocht. Kun je dat begrijpen?
nillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllN^
van Stille Nacht en kort daarop vroeg bij
aan zijn vriend Franz Gruber of die er een
melodie bij wilde componeren, want hij wist
dat deze muzikaal was, omdat hij ook orga
nist was ln de kerk. Hij componeerde toen
de zo bekend geworden melodie en zowel
woorden als muziek maakten dadelijk diepe
indruk op de mensen. Maar dat het zo be
kend zou worden, hadden waarschijnlijk
geen van beide jonge mannen verwacht,
„Moes, we zijn klaar, mogen we gaan?"
Bep en Lottie stonden met manteltjes en
mutsjes aan voor Moeder. „Ik heb net jullie
chocola klaar, drink die eerst even op", zei
Moeder, „en ga dan maar". Ze hadden alle
bei geld gekregen van vader en mochten
ieder een mooie bal voor de kerstboom gaan
Uitzoeken „Ikke ikke wil een mooie
rode!" zei kleine Lottie.
„Nu, ik ben benieuwd waar jullie mee
terug komen", lachte Moeder.
En daar stapten ze heen. Naar de „Nieuwe
Bazar", daar kon je de mooiste krijgen. Het
was er wel erg vol, de twee kleine meisjes
raakten haast in het gedrang en het duurde
zo verschrikkelijk lang voor ze aan de beurt
kwamen. Wel een half uur moesten ze wach
ten, maar toen werden ze eindelijk geholpen.
Lottie mocht eerst kiezen, omdat ze de
jongste was. Maar Lottie kon moeilijk tot
een besluit komen, ze wou alles zien, de
duurste en de goedkoopste, ze wou ze alle
maal in de hand nemen, ze fluisterde tel
kens met Bep over'de kleur en of ze die
heel grote zou nemen of niet en eindelijk
zei de juffrouw: „Ja, jongedame, er wachten
zoveel mensen, zegt u nu maar gauw welke
ik kan inpakken". Bep schrok ervan, ze
kreeg een kleur als vuur. Maar Lottie had
juist haar keus gedaan. „Die!" wees ze be
slist. Het was een donkerrode met witte
sneeuwstrepen, prachtig. Maar Bep durfde
nu niet meer te zeggen, dat zij er ook nog
een moest hebben. „Kom gauw mee", zei ze
en trok Lottie mee de winkel uit
Thuis vertelden ze het hele verhaal en
Moeder moest erg lachen. Ze vond de bal
van Lottie prachtig en tegen Bep zei ze: „Ik
moet vanmiddag toch nog even uit, dan
mag jij met mij mee en zoeken we samen
een bal uit, hoor, Bep". Maar die middag
Hier is een vriendelijk lachende Kerstman, die i
zelf makkelijk kunt.tekenen, met een paar lijntjes staat
hij er. Eerst maak je zijn puntmuts, daaronder zij»
baard en zijn neus met de mooie snor. Dan komt ziin
hoofd en meteen teken je zijn wenkbrauwen erbij Al»
dat er allemaal staat, maak je zijn gezicht, de ogen
de mond en de oren en Je geeft hem zijn warme bont
jas aan. Klaar is de Kerstman, in een ogenblikje tjjd».
De sneeuw heeft alles toegedekt,
Met donzig-witte vacht.
Heel langzaam daalt de avond neer,
Nu komt de stille nacht.
De Kerstnacht daalt op aarde neer,
De Stille Heil'ge nacht,
Die voor het hart van ieder mens
De Vrede heeft gebracht.
De sneeuw heeft alles toegedekt,
De aarde sluimert zacht,
't Is stil rondom; de Vrede komt
Waarop de wereld wacht.
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Eén van de meeste bekende Kerstliederen,
misschien wel het allerbekendste, is Stille
nacht, Heilige nacht. Het lied is nu bijna
120 jaar oud. In de winter van 1818 werd
het gecomponeerd door den jongen Oosten-
rijksen onderwijzer Franz Gruber. Hij woon
de in Salzburg en had een vriend, Jozef
Mohr geheten. Toen Mohr eens op een
mooie winteravond tegen Kerstmis een
wandeling maakte, dichtte hij de woorden
het menu schrijven,"je kunt ze aan de pakjes
hangen onder de Kerstboom, met de naam
er op van degene voor wie het pakje is, ten
slotte kun je er ook nog boekenleggertjes
van maken.
Hier zie je verschillende ontwerpjes voor
kaartjes, die je kunt gebruiken als naam
kaartjes op de Kersttafel, als je ze groot
maakt, kun je op de achterkant ook wel
Als je dun papier neemt, kun je ze van
het voorbeeld overtrekken, dan op karton
plakken en uitknippen en daarna kleuren.
Met calqueerpapier kun je ze natuurlijk
ook overtekenen.
Op het eerste kaartje maak je eerst de
hele achtergrond diepblauw. De randen van
boven en beneden zijn bijvoorbeeld zwart
en geel. De ster wordt natuurlijk ook geel,
blaadjes en de steel licht groen en het bin
nenste gedeelte van de bloem ook. Hier kun
je ook heei aardig een klein kalendertje
onder aan hangen.
Het tweede is heel gemakkelijk. Het hart
zou ik weer rood maken en het sparre-
boompje groen.
Het derde voorbeeld zijn de kaarsen rood,
de kaarsen vlammetjes geel. De binnenkant
kun je bijvoorbeeld groen maken. Het hart
wordt rood, met een gele rand.
Het laatste is een aardig plakzegeltje voor
een pakje. Het is heel aardig met zilver
papieren strepen, waarop een gele ster. De
ondergrond kan dan alle kleuren hebben,
die je zelf wilt.
