DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Conflicten in Frankrijk stapelen zich op.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
Ho 5 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK.
Vrijdag 7 Januari 1938
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
140e Jaargang
De algemeene toestand.
Arbitrale bemiddeling van minister Chautemps.
Geen toenadering der partijen.
Het overlijden van Julius Barmat.
Het hart bezweek.
Amerikaansche expeditie op rots
gestrand.
Het onderzoek in de zaak-Budai
inzake de aanslag op Delbos.
ALKMAARSCHE
Alkmaar, 7 Januari.
Onder het opschrift „Britsche beleedi-
gingen" publiceert de Japan-Times een
artikel, waarin gezegd wordt, dat Japan
zoo vaak beleedigd is door het Britsche
volk en in het bizonder door de Britsche
pers sedert het uitbreken van. het huidige
Chineesche incident, dat „wij geen verba
zing meer gevoelen over iets, dat door
Britten gezegd wordt".
De vrees, dat de groote macht van het
Britsche Rijk, verkregen, over de geheele
wereld door zijn imperialistische agressie
in de voorbije eeuwen, geleidelijk verloren
zal gaan door het ontwaken en opmar-
cheeren van andere dan Britsche volkeren
en rassen, schijnt invloed uit te oefenen op
de Britsche houding ten aanzien van de
recente ontwikkelingen) in China. Uit
vrees, dat een Japansche overwinning op
de Chineesche troepen zijn invloed in het
Jangtsedal zou kunnen verminderen, heeft
Engeland alles gedaan om China te helpen
en Japan afbreuk te doen, met volkomen
over het hoofd zien van de oorzaken van
het huidige incident en van de toestanden
in China.
Dit hoofdartikel van de Japan-Times is
geschreven naar aanleiding van. een hoofd
artikel in de Londensche Times van 16
December j.1., waarin commentaar gele
verd werd op het incident bij Woehpe
((Lady Bird) o.a. in de volgende be
woordingen:
„Met uitzondering van een kleine, be
schaafde, leidende klasse, kan. aan geen
Japannees het dragen van vuurwapenen
worden toevertrouwd" en „afgescheiden
van optimistische Japansche beweringen,
is er geen bewijs, dat de Chineesche legers
vernield of mank geslagen zijn".
In een commentaar op het „Chineesche
incident" schrijft de Japansche Asaki
Sjimboen, dat de sleutel tot de oplossing
Chineesche kwestie nog in den loop
van dit jaar gevonden moet worden. Het
blad merkt op, dat het stadium der ver
nieling nog niet ten einde is, maar dat het
rehabilitatieproces reeds gaande is. Japan
zal van nu af aan zijn aandacht niet alleen
aan de verni^ing wijden, maar ook aan
den opbouw. Door de vernieling moet den
genadeslag toegebracht worden aan de
laatste worstelingen van Tsjang Kai Sjek
tegen Japan.
Ten besluite zet het blad uiteen, dat 1938
volledige kanseni biedt op een toenemende
samenwerking met de vreemde mogend
heden, die belangen hebben in China, in
het bijzonder Groot-Brittannië, door de
Japansche politiek van rehabilitatie van
China uit te voeren in samenwerking met
de buitenlandsche mogendheden, hetgeen
kan geschieden door eerbiediging van de
gevestigde rechten en belangen dier
vreemde mogendheden.
De Nitsji Nitsji Sjimboen publiceert een
artikel, waarin eenzelfde gedachtengang
wordt ontwikkeld en waarin de meening
wordt uitgesproken, dat het grootste deel
van Japan's activiteit in den loop van dit
jaar gewijd zal zijn aan onderhandelingen
met de buitenlandsche mogendheden, die
belangen hebben in China.
Nadat de Britsche pers de laatste dagen
blijkbaar om geen olie op het vuur te wer
pen, zeer gereserveerd is gebleven in haar
commentaren op de gebeurtenissen in het
Verre Oosten, heeft thans de Times in een
hoofdartikel gewezen op de vastberaden
houding van de westelijke mogendheden
in de verdediging van hun rechten te
Sjanghai. Het einde van wat de Japansche
woordvoerder gisteren „een heilige oor
log" noemde, is nog niet in zicht, het is
niet mogelijk het einde van het tijdperk
van wrijving tusschen Japan en de wes
telijke mogendheden, vast te stellen. Wel
gaf Japan aan de Vereenigde Staten en
Ingeland de formeele verzekering van het
eerbiedigen van hun rechten en de rechten
van andere mogendheden, wel heeft
van de Panay ^gee^euw
sensationeel incident voorgedaan doch de
onredelijke houding van de Japansche
autoriteiten en het rreteU f.maat.
pansche censuur bij de ontken-
schappijen, vormen een duidelijke ontke
nin.g, zoowel naar den gf^^Sgen.
letter van de Japansche mengen
Japan heeft niet het recht *ch te meng^
in de handelsondernemingen ja_
nationale nederzetting. Oo van
pansche pogingen om de au japansche
de nederzetting te dwmgen het Japanse
element in het bestuur en de poWje
de nederzetting te
De internationale en de F waar
zettingen zijn eiland jesm he g bjjzondere
Japan meester is, doch „.„„dt niet
statuut van de nederzetting^ militaire
gewijzigd door /apache
actie. Bovendien, zelfs al zo T,Dansche
teraad van de nederzetting e dit
eischen willen inwilligen' dan
nog alleen doen met toestemming van o
Nadat de vorige maand in Parijs het
geheele verkeer ontredderd was door de
staking van personeel van trams, onder-
grondsche spoorwegen, buschauffeurs,
enz., enz., zag de minister-president
kans, een voorloopig accoord tot stand te
brengen, waardoor de geschillen tijde
lijk werden terzijde gelegd.
De stakers zijn weer aan het werk en
spoedig hernam het leven in Parijs weer
zijn gewonen gang.
De geschillen waren echter niet opgelost
en de arbeiders bleven ontevreden over de
loonen! Zoodat het conflict al spoedig weer
actueel werd.
Daarnaast was er een conflict bij de
Goodrich-fabrieken, waar een arbeider ont
slagen was tegen den zin der andere arbei
ders. Dit conflict is bijkans een maand oud
en minister Chautemps heeft ook hierin ge
tracht een bevredigende oplossing te vin
den. Hij heeft dezer dagen een arbitrale uit
spraak gedaan en daarin vermeld, dat het
ontslag aan een arbeiders wegens nalatig
heid, de oorzaak van het conflict, niet in
strijd is met de rechten van den leider der
onderneming. Directie en arbeiders worden
uitgenoodigd binnen een maand weer aan
het werk te gaan, zonder dat represailles
worden genomen.
De premier wijst er op, dat zijn arbitrale
uitspraak uitsluitend betrekking heeft op
het geval van den ontslagen arbeider. Tij
dens de besprekingen heeft de directie der
Goodrich-fabrieken evenwel reeds ver
klaard, dat zij zich het recht voorbehoudt,
een aantal arbeiders te ontslaan, die zich
hebben schuldig gemaakt aan ophitsing tot
staking, zonder dat daarvoor een behoorlijk
motief bestond. Dit wenschten de arbeiders
echter niet te aanvaarden.
Om die reden heeft Chautemps zich over
dit aspect der aangelêgenheden niet kunnen
uitspreken. Hij heeft er echter bij beide
partijen op aangedrongen, haar onderhan
delingen over hervatting van het werk in
een geest van toegevendheid te voeren. De
premier houdt zich in dit verband ter be
schikking van de twee bij het conflict be
trokken partijen.
Beide partijen onbevredigd.
De N.R.C.-correspondent te Parijs meldt:
Chautemps is met zijn scheidsrechterlijke
uitspraak zoo voorzichtig te wérk gegaan,
dat hij geen van beide partijen bevredigt.
Hij had lang geaarzeld alvorens deze op
dracht te aanvaarden. Pas toen vaststond,
dat directie en arbeiders van de Goodrich-
fabrieken onderling niet tot een schikking
konden komen, heeft hij er zijn populariteit
en het gezag van de regeering aan gewaagd.
Men weet, dat de staking begon, tenge
volge van het ontslag aan een Russischen
arbeider, die een geheime draad van de tele
foonverbinding van de directie geschakeld
had, met het doel de besprekingen te kun
nen afluisteren. Het is echter niet bewezen,
dat de bedoelde man daaraan schuldig staat.
In elk geval zou zijn beroepseer ongerept
zijn, maar hij moet fouten begaan hebben,
die zijn wegzending wettigden. De arbei
ders zelf z(jn het daarmede eens, maar ge
durende het overleg behield de directie zich
het recht voor de aanstichters van de sta
king te straffen. Dit gaat Chautemps te ver,
want in overeenkomstige gevallen sloot de
regeling sancties wegens deelneming aan
de staking uit.
De arbitrage heeft dus niet beslist.
Het bestuur van de C.G.T. vraagt nu een
vergadering der vertegenwoordigers van de
partijen, die het Volksfront samenstellen.
Voor den premier en het kabinet in het al
gemeen is dit alleronaangenaamst. Voor een
groot deel heeft hij het zich zelf te wijten.
Een politieke instantie, zij het de hoogste, is
des te minder bevoegd of bekwaam om een
mogendheden, die het verdrag hebben on
derteekend, veertien mogendheden, met
wie Japan in vrede leeft, hebben stem in
het kapittel.
Vervolgens wijst het blad erop, dat de
jongste incidenten Tokio hebben doen be
grijpen, dat voorzichtig moet worden ge
handeld ten aanzien van de groote weste
lijke mogendheden. Het blad vestigt er
vervolgens de aandacht op, dat men niet
kan rekenen op de gehoorzaamheid van de
plaatselijke Japansche autoriteiten aan de
Japansche regeering, noch op de gehoor
zaamheid van de subalterne officieren aan
hun chefs en het blad vraagt zich af of in
Japan wel een autoriteit bestaat, behalve
de keizer, die in staat is het vraagstuk op
te lossen.
arbeidsgeschil met politieken inslag op te
lossen, daar Chautemps het samengaan van
radicalen met revolutionnairen verdedigt
met de noodzaak het proletariaat niet op
nieuw in de oppositie te drijven.
Een ernstige toestand in de haven
van Rouen.
De staking der zeelieden in de haven van
Rouen heeft een ernstigen toestand gescha
pen. Niet minder dan 37 schepen, varende
onder Fransche vlag, liggen stil in de haven.
Het conflict dateert van 18 December. Op
dien dag werd tegen Maandag 20 Dec. tot
een staking van 24 uur besloten, teneinde
een verhooging van de gage met 20 procent
en directe toepassing van de veertig-urige
werkweek te verkrijgen. Deze staking
bracht geen incidenten. Deze ontstonden
eerst den volgenden dag, daar de zeelieden
van de Cévennes nul op het rekest kre
gen, toen zij den kapitein om uitbetaling
van gage vroegen voor den dag, waarop zij
hadden gestaakt. De bemanning besloot toen
maar weer te gaan staken, doch het bureau
voor aanmonstering legde hun een boete op.
Geleidelijk gingen toen de bemanningen
van andere schepen zich met de stakers van
de Cévennes solidair verklaren.
Volgens Le Temps wenschen velen van de
600 stakende zeelieden het werk te hervat
ten. De vakvereeniging staat er echter op,
dat voor stakingsdagen zal worden uitbe
taald, dat er geen sancties worden toegepast
terzake van feiten gedurende de staking ge
pleegd en dat alle stakers weer zullen wor
den aangemonsterd
De reeders betoogen dat aanmonstering
tot de uitsluitende bevoegdheid van den
kapitein behoort. De kapiteins nu weigeren
elf zeelieden aan te monsteren.
De ontvoering van werkwilligen.
Te Parijs zijn twee bezorgers van een
transportonderneming aldaar ontvoerd.
Men weet, dat het conflict in de Parijsche
transportondernemingen nog niet is opge
lost. Een door staking getroffen onder
neming deed goederen bezorgen met behulp
van een taxi. De bezorger, die in den auto
zat, bleek door stakers te worden gevolgd.
Toen hij in de Rue Saint-Ferdinand uit de
auto stapte, werd hij door vijf lieden beetge
pakt en meegenomen in een vrachtauto.
Eenige uren later is een andere taxi
chauffeur de politie mededeeling komen
doen van een overeenkomstig geval, een
klant overkomen.
's Avonds zijn de twee werkwillige be
zorgers weer „in vrijheid gesteld". Beiden
hadden moeten beloven voor het einde van
de staking niet weer aan het werk te gaan.
De „kleine syndicalistische terreur".
De Temps wijdt een beschouwing aan wat
het blad noemt „la petite terreur syndica-
liste".
De regeering, aldus het Parijsche blad,
heeft een lofwaardige poging gedaan tot
verzoening: de arbitrages; zij poogt het al
gemeen belang te doen gelden boven dat van
de sociale klassen. De moeilijkheden, welke
zjj daarbij ontmoet zijn ernstig, omdat zij
voortvloeien uit wat men de nieuwe moraal
van het syndicalisme zou kunnen noemer..
Een nieuwe wetgeving is van kracht ver
klaard, die niet alleen moet dienen om ge
schillen weg te nemen, doch ook om geschil
len te voorkomen. Het heeft er echter alle3
van, alsof in verscheidene gevallen, de ar
beiders in staking gaan, omdat zij in de
staking een middel zien, dat er toe kan bij
dragen de arbitrale uitspraken in voor hen
gunstigen zin te doen uitvallen. Het werk
in den steek laten, beteekent naar hun op
vatting, zich gevreesd maken en de tactiek
van het bezetten van fabrieken wordt vaak
toegepast omdat zij meer vrees voor de
stakers inboezemt. Men kan niet anders dan
constatceren dat in arbeiderskringen een
latente terreur heerscht en dat men minder
aa zelt als het gaat om overtreding van de
wet, dan wanneer het betreft gehoorzamen
aan de bevelen van de vakvereenigingen, of,
beter uitgedrukt, aan de bevelen van de
leiders van de in vakvereenigingen geor-
ganiseerden. Hier blijkt de funeste rol van
het ondernemende en stoutmoedige com
munisme, aldus het blad.
Even verder schrijft de Temps:
Als de organisatoren van de desorganisa
tie tegenstand ontmoeten, breken zij dezen.
Het avontuur van de twee bezorgers, die
„ontvoerd" zijn, moet men niet beschouwen
als slechts een gemengd bericht. De onwet
tige autoriteit heeft een voorbeeld willen
stellen, en zij heeft dat gedaan. Zoo brengt
men den werknemers de overtuiging bij,
dat het minder gevaarlijk is in botsing te
komen met de voorschriften van de politie,
dan met het consigne van de vakvereeni
gingen.
Ontevreden bankbedienden.
Sedert eenige dagen leggen ook de bank
bedienden zekere ontevredenheid aan den
dag, daar zij van meening zijn, dat de aan
passing hunner salarissen onvoldoende is^
zoowel ten opzichte van de kosten van
levensonderhoud als ten opzichte van de
herziening der salarissen van andere cate-
goriën van van employé's. Omstreeks het
middaguur zouden in verband hiermede hier
en daar betoogingen plaats vinden. Een aan
gekondigde betooging voor het gebouw van
de effectenbeurs is echter niet doorgegaan.
De staking bij Goodrich.
De arbeiders der Goodrichfabrieken, die
te Argenteuil bijeengekomen waren om te
beraadslagen over de scheidsrechterlijke
uitspraak van Chautemps, zijn weer uiteen
gegaan zonder een beslissing te hebben ge
nomen. Zij zullen vandaag opnieuw bijeen
komen.
Conferenties.
Minister Blum heeft gisteren in hotel
Matignon geconfereerd met Jouhaux,
Botrot en Belin, leden van het bestuur van
de C.G.T. Ook de minister van binnenland-
sche zaken Dormoy woonde deze vergade
ring bij. De onder-secretaris van het presi
dium, Bertrand, heeft gisteren een delegatie
van de transportarbeiders ontvangen.
Omtrent de laatste oogenblikken van
Julius Barmat is het volgende bekend
geworden:
Barmat was vorige week Donderdag
des middags om vier uur ingesloten.
Den volgenden dag, Vrijdag, werd hij
onderzocht door den gevangenisdokter,
die het noodig oordeelde hem te doen
opnemen in de ziekenafdeeling. Dit ge
schiedde. Hij werd gebracht naar cel no.
405 van de ziekenafdeeling. Op dat
oogenblik echter werd zijn toestand niet
verontrustend geacht.
Woensdag j.L kwam mevr. Barmat haar
echtgenoot in de gevangenis bezoeken. Ten
einde mevr. Barmat een gang door de ge
heele gevangenis heen de ziekenafdeeling
bevindt zich n.1. in het middengedeelte der
strafinrichting te besparen, besloot men
Julius Barmat op een draagbaar naar een
spreekkamer te brengen. Zijn toestand was
erger geworden en zijn echtgenoote was
zich daar wel van bewust.
Donderdagmorgen werd het hart van den
patiënt zwakker. Mevrouw Barmat werd
dringend ontboden. Spoedig daarna overleed
Barmat in haar armen, in tegenwoordigheid
van een rabbijn en van de beide gevange
nisdokters.
De financier Julius Barmat werd in 1889
te Oemany in de Oekraine geboren. Zijn
juiste nationaliteit stond niet precies vast.
Hij was door de Nederlandsche regeering
aan België uitgeleverd om zich te verant
woorden naar aanleiding van de tegen hem
ingebrachte beschuldiging van malversaties,
waarvan het bedrag in de tientallen mil-
lioenen frank liep.
Barmat maakte deel uit van den raad van
beheer van de „Noorderbank" en de bank
Goldzieher en Penso, welke te Brussel wa
ren gevestigd. Naar aanleiding van het op
treden van Barmat werden de leidende figu
ren dezer banken vervolgd wegens het ge
bruik maken van valsche balansen, bedrie-
gelijke bankbreuk en het in omloop bren
gen van fictieve wissels, waarvan het be
drag in 1931/1932 tot bijna 100 millioen ge
stegen was.
Door negers in den steek gelaten.
Op een klein rotseilandje in de Cuyuni-
rivier, omgeven door de kolkende wa
tervallen en stroomversnellingen van
de „Devil Hole Range"-vallen, diep in
de groene wildernis van Britsch-Guya-
na, wachten op het oogenblik vier Ame
rikanen, drie mannen en een vrouw, op
een wissen dood, tenzij de uitgezonden
reddingsexpedities erin slagen hen te
bereiken en van voedsel te voorzien.
Op 12 December j.1., aldus melden de En-
gelsche bladen, vertrok uit Georgetown, de
hoofdstad van Britsch-Guyana, een expedi
tie, bestaande uit drie Amerikaansche ont
dekkingsreizigers, de heeren Waldeck, Fox
en Astor Chandler en de echtgenoote van
den heer Waldeck naar de „bush", het on
doordringbare achterland van Demerara,
om daar nasporingen te doen naar den
Amerikaanschen vlieger Redfern. Zooals
men zich wellicht zal herinneren zou laatst
genoemde een jaar of tien geleden ergens
in de wildernis, in Suriname of in Britsch-
Guyana een noodlanding hebben moeten
maken, waarna men, ondanks alle naspeu
ringen nooit meer iets van hem gehoord
heeft. De waarheid van deze geschiedenis
is later, op grond van verschillende aanwij
zingen steeds in twijfel getrokken.
De Amerikaansche expeditie nu had, zoo
als dit in Demerara gebruikelijk is, waar
velen, blanken en negers regelmatig de
„bush" intrekken om naar goud te zoeken,
een aantal negers in dienst genomen, die als
roeiers van de booten en als dragers van de
bagage meegingen.
De wet schrijft voor de hoeveelheid en de
soort van het voedsel, dat dagelijks aan deze
„labourers" verstrekt moet worden, buiten
het gecontracteerde loon om. Het schijnt
thans, dat de Amerikanen waarschijnlijk
door onbekendheid met de plaatselijke toe
standen, te weinig rijst en gedroogde visch
hadden ingeslagen, althans de negers acht
ten zich in hun voedsel-„rations" te kort ge
daan en hebben de blanken de vorige week
in het gevaarlijkste deel van de Guyuni-
rivier, de beruchte „Devil-Holle Range"
(Duivelsgat-vallen), twee weken stroomop
waarts roeien van de bewoonde wereld
verwijderd, in den steek gelaten. Dezen zit
ten daar thans op een rots, omgeven door
verraderlijke stroomversnellingen, met
mondvoorraad voldoende voor slechts één
week.
Hun „labourers" zijn inmiddels de Cuyuni
afgezakt en gisteren te Bartica, een neger
gehucht, tevens Britsch politiestation aan
den rand van de wildernis, aangekomen,
waar zij zich bij de autoriteiten hebben ge
meld. Zij hebben verklaard oorspronkelijk
door den heer Waldeck in dienst te zyn ge
nomen voor een expeditie op de veel min
der gevaarlijke Essequibo-rivier, doch toen
de Amerikanen, na twee dagen varen een
Indiaan ontmoetten, die beweerde belang
rijke inlichtingen over Redfern te kunnen
geven, was de order gekomen de rijrivier
van de Essequibo, de Guyuni op te roeien,
hetgeen veel grooter levensgevaar met zich
meebracht. Dit, gevoegd bij de te kleine
voedselporties was voor de negers aanlei
ding geweest om zich bij den heer Waldeck
te beklagen. Volgens hun zeggen, had deze
zich niet om hun klachten bekommerd,
waarna zij het recht meenden te hebben te
vertrekken, aldus de blanken in een weinig
benijdenswaardige positie achterlatend.
De waterstand van de Guyuni, die in dezen
tijd van het jaar, het „droge" seizoen, sterk
daalt, is cp het oogenblik zóó laag, dat, met
name de „Devil Hole Range" vallen door de
vele gevaarlijke rotsen, klippen en kolken
vrijwel onbereikbaar zijn, terwijl het voor
een watervliegtuig onmogelijk is op de on
diepe, snelle rivier te dalen. Men vreest dan
ook, dat redding van de vier ongelukkigen
niet mogelijk zal zijn.
De rechter van instructie, die het onder
zoek in de zaak-Budai leidt, heeft een com
missie van onderzoek naar Neustadt gezon
den om daar een zekeren Franz Havel, die
een brief heeft geschreven aan Budai, te on
dervragen. Havel heeft verklaard Budai niet
te kennen; hij heeft hem geschreven toen
hij zijn naam in de kranten had gelezen.
Havel is toen op het denkbeeld gekomen om
gelden te vragen voor een aanslag op mi
nister Delbos. Hij voegde hieraan toe, nooit
het denkbeeld te hebben gehad een aanslag
te plegen. Hij heeft Budai alleen geschre
ven om de aandacht van de Fransche politie
op zich te vestigen en zoo in het middelpunt
van de belangstelling te komen staan.
Budai blijft zijn onschuld volhouden.
Sneeuw veroorzaakt autobusongeluk. -
Te Pontarlier in Frankrijk is een autobus,
waarin zich dertig personen bevonden, op
den met sneeuw bedekten straatweg geslipt
en tegen een boom gereden. Er zijn twaalf
gewonden. De toestand van acht personen
is ernstig.
De arrestaties te Irun. - Van de Spaan-
sche grens wordt aan de „Petite Gironde"
gemeld, dat, hoewel de Spaansche bladen
de arrestatie van den Franschen consulai-
ren agent te Irun, Ducoureau, met stilzwij
gen voorbijgaan, eenige uit Spanje ontvan
gen inlichtingen behelzen, dat Ducoureau
nog steeds in het gemeentehuis van Irun is
opgesloten, waar hij overigens goed wordt
behandeld. Toch wordt een volkomen stil
zwijgen in acht genomen in afwachting van
den aanvang der instructie, welke is toe
vertrouwd aan militaire rechters. De consul
van Frankrijk te San Sebastian, Las Marte,
is gisteren met den zuid-express op zijn
post teruggekeerd. Hij heeft de noodige
instructies ontvangen om te onderhandelen
over de vrijlating var den gevangene.
Zes maanden in Trance. - Een jonge
Hindoe van den Yogi Eeredienst te Nieuw
Delphi (Br.-Indië), heeft zijn voornemen
te kennen gegeven zes maanden in Trance
te gaan. Men verwacht, dat duizenden
orthodoxe Hindoes, die in dergelijke zaken
belang stellen, van dit verschijnsel getuigen
zullen zijn. Voor eenigen tijd is dezelfde
Yogi te Hardwar, een heilige plaats aan de
monding van de Ganges in Trance gegaan,
welke 45 dagen geduurd zou hebben.