i De Feestavond. Lutterot Bondsridder. Ronde buikjes, kale hoofden. Nederland speelt gelijk tegen Roemenië. Een spannende wedstrijd op het Alkmaarsche sportpark. D.A.W. 2 wint in Velsen. TWEEDE BLAD. werd geen kans gegeven, zoodat de wed strijd eindigde in een 33-gelijk spel. De opstelling der teams was: Nederland: fullback: v. Beusekom (R. C. '35); driekwarten: Jongman (G. R. C.), N. N, Bleijdenstein (D. S. R. C.) en de la Fuente A. V. V. C.); half backs: v. d. Meulen (D. S. R. C.) en v. Vught (A. R. V. C.); voorwaartsen: Fock (R. C. '35), Mal- herbe (A. R. V. C.), v. Leeuwen (H. R C.), Kleijen (R. C. E.), Kelder (D. S. R C.), Merkelbach (R. C. '35), Hobbelman (A. A. C.) en van Beek (A. A. C.). Roemenië: fullback: Ion Himtoanu; driekwarten: Bogos, Florescu, Himtoa nu II en Teodorescu; halfbacks: Turutz en Gabai; voorwaartsen: Hobozeanu, Scarlat, Ioare, Criva, Covaci, Vardala, Blasek en Chereaski. Scheidsrechter was Alofs. Zwemmen. MISLUKTE AANVAL VAN RAGNHILD HVEGER. Op een wereldrecord van Willy den Ouden. Tydens wedstrijden van den Kopen- haanschen Zwembond heeft Ragnhild Hveger Zondag getracht het wereld record over 300 yards borstcrawl, dat sedert 22 Juni 1935 met een tijd van 3 min. 27 sec. op naam van Willy den Ouden staat, te verbeteren. In deze poging is de Deensche wereldrecord- houdster niet geslaagd, immers zij bleef met een tijd van 3 min. 29,2 sec. meer dan 2 seconden boven de fraaie verrich ting van onze landgenoote. daar Kirkenier nu eens niet onbesuist niet den bal ervan doorging en thans zuiver wist te plaatsen, beteekende hij een goeden steun in de achterhoede. Trouwens, daarbij sloten Imhülsen 2 en Hansen zich aan, want vooral ook Imhülsen onderbrak menigmaal een scherp-opgezetten aanval en verhinderde daardoor, dat men het keeper v. d. Wilk al te lastig zou gaan maken. Deze kreeg dan ook weinig te doen, wat hij evenwel te ver werken kreeg, werd behoorlijk gedaan. Zoo is deze wedstrijd, die een uiterst sportief karakter droeg, allerprettigst ver. loopen. De spelers hadden zoo den smaalt beet, dat ze met alle plezier vlak daarna nog een vriendschappelijken wedstrijd gingen spelen tegen H.P.C. 3, wier tegenstander door een misverstand van den competitie, leider niet aanwezig was en die nu in de D.A.W.-ers polospelers ontmoette, die met niet minder enthousiasme als in den eersten wedstrijd met de Haarlemmers den degen gingen kruisen. Alkmaar verloor toen begrijpelijkerwijs met 30. Deze Zondagavond beteekende voor het tweede een training „par excellence". De stand in de derde afdeeling is thans: D.A.W. II H.V.G.B. III V.Z.V. II Neptunus II Nereus III 5 3 4 2 4 3 2 2 0 0 1 0 2 1 3 164 7—4 7—7 1—6 3—7 Er resten D.A.W. II thans nog twee thuis wedstrijden, namelijk tegen H.V.G.B. III en Nereus III, en een uitwedstrijd tegen Nep tunus II. Daarvan is ongetwijfeld de wedstrijd te gen H.V.G.B. III, waartegen in Haarlem gelijk gespeeld werd, de belangrijkste. Deze wedstrijd, die waarschijnlijk beslissend zal zijn voor het kampioenschap, zal gespeeld worden op 26 Jan. a.s. Hockey. S. O. S. I—ALKMAAR 2—2. weer feest zult vieren, het feest van ons gouden jubileum, en dan is voor mij niet de hoofdzaak een eerste-klasserschap, maar een goede onbevlekte naam. Deze woorden kwamen den spr. uit het hait. Hij meende wat hij zeide. En deze woorden waren een waardig besluit van een grootsche receptie. Het was te voorzien, dat er voor den jubi leum-avond, welke 's avonds in de groote zaal van de „Harmonie" gehouden werd, een ruime belangstelling zou bestaan en zoo kon het gebeuren, dat toen de voorzitter der feestcommissie, de heer de Haas, dezen avond opende, zoo goed als geen plaats on bezet gebleven was. Voor het voetlicht op het podium waren vele bloemstukken opge steld, welke aan 't geheel een feestelijken aanblik boden. In zijn openingswoord me moreerde spr. in 't kort wie er voor deze feesten veel werk verzet hadden en hun wilde hij in de eerste plaats daarvoor dank zeggen. Ook het uitgeven van een extra Alamaria-nummer van de „Alkmaarsche Courant" had spr. met vreugde gezien en zoo waren er nog wel meer factoren te noe men, welke ertoe hebben bijgedragen, dat men het feest op zoo luisterrijk mogelijke wijze kon vieren. Er was echter 's middags al genoeg gesproken en daarom wilde spr. het hierbijlaten. En onmiddellijk hierop klonken forsche feestklanken van achter het gordijn en vroegen de „Cheese Townians" met Siem Spruit aan den vleugel en Jac. Amoureus als bandleider de aandacht. Deze band met een extra versterkte bezetting gaf vervol gens eenige goede nummers ten gehoore en het duurde niet lang of het talrijke publiek zong de refreintjes van speciale Alcmaria- liederen uit volle borst mee. Een tap-dancer gaf eenige krasse staaltjes van deze edele kunst „ten gehoore" en toen ging het als bij een non-stop-revue, in vliegend tempo volg de het eene nummer het andere op. Symbolisch werd het afwenden van het degradatie-spook voorgesteld, waarbij mej. L. v. Doorn als de Alcmaria-maagd fungeer de en welk nummer een enthousiaste ont vangst had. En toen kwam een vertrouwd Alcmariaan de aandacht voor zich opeischen. Immers, hij, die op geen feestavond ont breekt, stond ook op dit festijn op de plan ken en weldra klonken de liedjes van Siets Hamstra op de oude, bekende wijze. Melo dietjes over de wedstrijden, over Hamstra's voetbalcarrière, ja waarover eigenlijk niet, zij waren aardig gevonden en zeer ver dienstelijk voorgedragen. Het telkenmale krachtig klinkend applaus bewees wel dui delijk, dat men het gebodene op prijs wist te stellen. En nadat de Alcmariaan Stadegaard even eens de feestvierenden een toepasselijk lied had toegezongen (a. d. vleugel mej. T. v. Doorn) en The Bosniet-sisters met een ver makelijke dameskoortje zich van haar beste zijde hadden dden hooren, betrad de K N. V.B.-bondsbestuurder, de heer M. Sajet, het podium om den voorzitter van Alcma- ria Victrix de prachtige bondsvlag aan te bieden. Bij een bond van 600 vereenigingen, zoo als dat bij den K.N.V.B. het geval is, aldus spr., zijn uiteraard vrijwel dagelijks jubilea en het zou voor de bondsbestuurders een on mogelijke taak zijn naar elk daarvan een afgevaardigde te sturen. Doch er zijn jubi lea, waarbij men in geen geval wil ontbre ken en zulk een jubileum is dat van Alc- maria Victrix. Spr. heeft nog te veel persoonlijke en recht aangename herinneringen aan Alcma- ria dan dat hij het nu niet een bijzondere eer zou vinden de bondsvlag te mogen aan bieden. Moge deze vlag Alcmaria tot meer dere glorie zijn, haar voeren naar succes volle dagen, doch bovenal getuige zijn van de reeds 40 jaar bestaande hoogstaande sportiviteit, waardoor zij terecht zich zulk een uitnemenden naam heeft verworven. (Applaus.) Het bondsbestuur heeft het echter bij deze vlag niet willen laten en 't was spr. een buitengewone eer namens den K.N.V.B. den heer Lutterot te benoemen tot bondsridder. Een onderscheiding, aldus spr., welke slechts hoogst sporadisch wordt uitgereikt en dan alleen, wanneer het bondsbestuur het wer kelijk verdiend acht. Zoodoende zijn er slechts weinig bondsridders en het deed spr. veel genoegen den heer Lutterot thans dit waardevolle kleinood te kunnen overhan digen. (Stormachtig applaus.) Hierna spraken de voorzitter, de heer Bonsema, en de heer Lutterot woorden van dank, waarmede het hoogtepunt van den avond bereikt was. Na de pauze werd het programma voort gezet, wederom traden de Hodlers, de vin gervlugge harmonica-spelers op, waarbij de lady-crooner tal van Engelsche songs ten beste gaf en waarmede veel eer ingelegd werd en toen was de beurt weer aan de eigen krachten. Siets Hamstra zong „an old one", Greetje Postma danste een goede solo (waarvoor haar fraaie bloemen deelachtig werden) en last not least traden The Cheese Townians wederom op. En tusschen deze nummers door was het de heer Reurslag.die namens vrijwel alle Alkmaarsche sportverenigingen aan den voorzitter een fraaie oorkonde aanbood, daarmede de algeheele sympathie van deze vereenigingen voor Alcmaria demonstre rend. Met den wensch, dat deze oorkonde een goed plaatsje in het clublokaal van Ben zou krijgen, overhandigde spr. onder luid ap plaus het geschenk. De voorzitter bracht hiervoor hartelijk dank en speciaal aan den heer Visser, leeraar aan de R.H.B.S., die deze oorkonde op zoo fraaie wijze vervaardigd had en aan den initiatiefnemer van den kegelbond voor zijn aardige gedachte om Alcmaria iets blijvend ten geschenke te geven. Het was inmiddels middernacht geworden voor en aleer men tot dansen kon overgaan. De band onder aanvoering van Siem Spruit weerde zich kranig en heeft de feestvreugde tot diep in den nacht kunnen handhaven. Enthousiast hebben de honderden feest vierders hieraan deelgenomen en voor velen was het late uur nog te vroeg. Het allergrootste en meest treffende moment van alle Alcmaria-festiviteiten is niet de aanbieding van de bondsvlag ge weest. Dat was de onverwachte, maar zoo vol komen hulde, die de K. N. V. B. den heer M. J. Lutterot bracht: diens benoeming tot bondsridder! Wie Alcmaria zegt, denkt aan Lutterot. Wie aan de voet balsport in Noordholland denkt, ziet in gedachten Lut terot voor zich. Meer dan der tig jaar heeft hij met hart en ziel zijn Alc maria verde digd; eerst al- M.J. Lutterot leen op het groene veld, spoedig echter ook achter de groene tafel. Daarvoor heeft hij eenige jaren ge kregen wat hem ten volle toekwam: het eerelidmaatschap. Maar daarnaast heeft hij méér gedaan: hij heeft een groote rol gespeeld in ons district in diverse functies; hij behartigde de belangen der 2e, 3e en 4e klassers; hij heeft in den N. H. V. B. hard gewerkt voor de zaak, die hem lief was; hij heeft het schoolvoetbal in ons gewest populair gemaakt en hij heeft tal van adspiranten- dagen mede georganiseerd. Kortom, Lutterot is de man geweest van de voetbalsport in geheel Noordholland- Noord. En steeds heeft hij dat belangeloos en met liefde gedaan, al bleef hij in vele de meeste gevallen op den achter grond. Daarom zal het moeilijk zijn, om juist te zeggen, hoe groot Lutterot's verdiensten geweest zijn (en nog zijn), waar het de voetbalsport betreft. Lutterot bondsridder! Toen de heer M. Sajet namens den K. N. V. B. dezen Alcmariaan het een voudige insigne op de borst speldde, heeft hij daarmee werkelijk niet alleen Lutterot gehuldigd, maar naast hem Alcmaria en naast Alcmaria de geheele voetbalsport in Noordholland-Noord. Geheel Noordhol land-Noord mag en moet trotsch zijn op de onderscheiding, dezen Alcmariaan ten deel gevallen. Welk een eenvoudig insigne, maar te gelijk: welk een kostbaar kleinood. De K. N. V. B. is nimmer gul geweest met dit onderscheidingsteeken; hij heeft om te beginnen als minimum eisch gesteld, dat de drager er van minstens 20 jaar de voetbalsport gediend heeft. Maar daar naast moet de bondsridder heel wat meer beteekend hebben dein een gewone voet baller of clubbestuurder. Echter, juist om '.at de bond zoo uiterst karig is met het verleenen van dat onder scheidingsteeken er zijn in totaal in binnen- en buitenland ongeveer 80 bonds ridders juist daarom heeft het zooveel waarde voor den drager. Aan Lutterot is thans deze eer te beurt gevallen. Gansch Alcmaria, gansch Noordholland zal willen erkennen, dat hij het ten volle verdiend heeft! De nacht was lang, de nachtrust kort. En met kleine oogjes, met bonzende hoofden en een niet al te frisschen smaak moesten twee-en-twintig voet ballers benevens een gelegenheids- scheidsrechter en twee linesmen Zon dagmiddag twee keer 1800 seconden achter een bal aan hollen! Dat was de wedstrijd Oud-Jong. Oud- Alcmaria bestond uit mannen met buikjes en kale schedels. Zij teerden op ouden roem en zouden thans als huisvader hun vrouw, zonen en dochters eens laten zien, wat voet ballen was. Daar had je Jan Elf ring, eens de drager van het Oranje-shirt. Hij deed als vroeger: rustig afwachten, dan een of twee trucks uit zijn repertoire en vervolgens een voor zet of een schot! Jo Schuit vergat de jaren en gaf through-passes en schoot. Ziedaar een oude rechtervleugel, die gevaarlijk was. Jos Bos links-buiten. Hij rende en mikte naar Elfring en stichtte verwarring. En kreeg passes van Reitsma, die als een jong veulen rond-dartelde. En maar lachte, als maar lachte. Ziedaar de linkervleugel, die gevaarlijk was. Jur was de mid-voor. Demonstreerde eveneens zijn repertoire handigheidjes en voelde zich jong. Als rook hij de lente. Een middenlinie. Piet v. d. Horst als spil. Zwoegde, miste en hield vol tot het bittere einde. Naast hem Puck Klinkhamer, die nieuwe schoenen had meegenomen. Daar door viel hü op. Aan den anderen kant Roozendaal, drager van Julian's eere-teeken. Was de lessen van zijn trainer nóg niet vergeten. Ziedaar de middenlinie. Hartland gleed als van-ouds en Ooms gleed als in zijn jonge jaren. De twee glijdende backs zorgden glijdende voor den buiten spel-val, zorgden glijdende voor opruiming. Het glijdende back-stel was goed. Bosman stond onder een lat en tusschen twee palen. Hij prevelde schietgebedjes en ziet, het houtwerk stond hem bij. Keepte op zijn manier en viel dus zoo nu en dan ver keerd. Zorgde daardoor voor de vroolijk- heid. Dré de Vries floot. En was streng en hee- lcmaal onpartijdig. Jong-Alcmaria speelde ook. Had meer adem. En won, hoewel de oudjes misschien tactisch iets beter waren. De douche deed na afloop wonderen, het reunisten-diner daarna in 't Gulden Vlies deed nog meer wonderen. Dank zij wonder lijke verhalen uit het grijze verleden. De masseurs hadden het vandaag extra- druk. En verdienden! Rugby. Alkmaar, 9 Januari. Slechts een kleine duizend man is te Alkmaar getuige geweest van een goeden wedstrijd tusschen de twee vertegenwoordigende rugby-ploegen van Nederland en Roemenië. Maar zij die de ontmoeting hebben gezien, zul len geen oogenblik spijt gehad hebben van hun tocht naar het sportpark, want het werd een boeiende en span nende wedstrijd, waarin de punten tenslotte gedeeld werden. Er zat bij dezen wedstrijd een revanche gedachte voor. Immers, in October van het vorig jaar waren de Nederlanders reeds tegen de Roemenen uitgekomen in Parijs en daar werden de vertegenwoordigers van ons land door het onbekende Roeme nië gevoelig afgestraft: met niet minder dan 423 wisten de Roemenen te winnen! Zij bleken over een zeer goede ploeg te beschikken, die niet alleen een gaaf geheel was, maar bovendien veel zwaarder was dan de Nederlandsche vertegenwoordi ger. Deze moesten het in Parijs steeds afleggen in de scrum en het gevolg daar van was, dat de Hollandsche voorwaartsen vrijwel machteloos waren en slechts spo radisch tot den aanval konden overgaan. Bovendien waren de omstandigheden toen in het voordeel der Roemenen. Bij hen toch was de competitie in vollen gang, terwijl de Nederlandsche competitie pas in October begon. Er stonden dus in Parijs goed-geoefende Roemenen tegenover Ne derlanders, die nauwelijks weer hun trai ning hadden opgevat. De samenstellers van het Nederlandsche team hadden allereerst gezorgd, dat de Oranje-voorhoede zwaarder werd, zoodat het lichaamsgewicht minder het spel zou kunnen beïnvloeden. Bovendien wist men thans, dat er met de Roemenen niet te spotten viel, zoodat het consigne: aanval len en volhouden gegeven werd. En zoo kon het gebeuren, dat er thans twee ploegen tegenover elkaar kwamen, die in kracht weinig of niets voor elkaar onderdeden. Bovendien was de Nederlandsche ploeg thans goed ingespeeld, terwijl de Roeme nen tal van moeilijkheden moesten over winnen: vreemde terreinsomstandigheden, de verandering van klimaat en boven dien: zij waren niet ingespeeld, zooals de Nederlanders. De wedstrijd. Het was dan ook niet alleen een gevolg van het winnen van den toss die de Nederlanders het eerste het windvoordeel bracht dat Nederland direct sterker was, maar zeker ook de hierboven ge noemde factoren. Het bleek uit alles, dat de gastheeren zoo duur mogelijk hun huid zouden verkoopen en vooreerst dachten zij er niet aan, zich te laten inti- mideeren. Integendeel, het tempo werd terstond door de Hollanders aangegeven en na eenige minuten werd Roemenië in de ver dediging teruggedrongen. De wedstrijd was nog geen vijf minuten oud, toen de Hollandsche rechtervleugel een zeer snellen aanval ondernam en een try maakte. De poging om deze try in een goal om te zetten, mislukte, zoodat Neder land na 5 minuten met 30 leidde. Dat succes gaf de geheele ploeg moed en dadelijk na den aftrap ging het weer op het Roemeensche doel af. Maar nu waren de gasten beter op hun hoede, en elke aanval werd resoluut afgeslagen. Zelfs dat niet alleen: de Roemenen gin gen zelf tot den aanval over en stelden onze verdediging op de proef. Maar van Beusekom, die den geheelen middag een buitengewoon goede partij speelde, gaf de Roemenen geen kans. Toen succes uitbleef, verslapten de gas ten en vanaf dat oogenblik is het tot de rust een voortdurend gevecht geweest op de Roemeensche helft. De Nederlandsche meerderheid werd echter niet in punten uitgedrukt, zoodat de rust kwam met een te kleinen 30 voorsprong, die echter meer dan verdiend was. In de tweede helft waren de bordjes verhangen. Nu hadden de Roemenen den steun van den wind en oogenblikkelijk werd de aanval ingezet. Nederland moest alles op de verdediging instellen en deze weerde zich steeds beter. En toch. na 10 minuten kwam de Roemeensche try: on verwacht groote doortastendheid van de Roemeensche linkervleugel leverde een try op, die echter evenmin in een goal kon worden omgezet. De stand was toen dus gelijk. Een zeer langdurige periode volgde, waarin de gasten trachtten de leiding te veroveren, maar zij kregen daartoe geen enkele goede kans, omdat de Nederland sche verdediging zeer actief was en geen moment de tegenstanders uit het oog ver loor. Zelfs wisten de Hollanders in de laatste minuten het spel te verplaatsen op de Roemeensche helft, maar ook hier Ragnhild Hveger Dat Ragnhild Hveger's poging mislukte, doet evenwel niets af aan haar schitterende kwaliteiten. Wel is het bewijs, dat zij op de kortere afstanden niet zoo uitblinkt, als op de langere afstanden, nu toch geleverd. Of is de andere stelling misschien juister, n.1., dat eerst nu blijkt, hoe geweldig scherp de tijden van Willy den Ouden over de 100 yards, de 100 meter, de 200 meter, de 220 yards en de 300 yards borstcrawl staan? Want als een zwemster van de grootte van Ragnhild Hveger er maar niet in slaagt op deze kortere afstanden de tijden van de Rot- terdamsche zwemster ook maar te benade ren, dan wordt telkenmale fel het licht ge worpen op de phenomenale verrichtingen van onze landgenoote. Waterpolo. Mays scoort het eenige doelpunt van den geheelen wedstrijd. Een der belangwekkendste ontmoetingen uit de wintercompetitie was zeker de wed strijd Nereus 3D.A.W. 2, welke gister avond in het Overdekte bad te Velsen ge speeld is. Het Alkmaarsche zevental had zich voorgenomen alle zeileh bij te zetten om zoo mogelijk als overwinnaar uit het strijd perk te treden. En zoo is het vanaf het eerste oogenblik tot de laatste seconde een spannende partij geweest, welke door een enthousiast publiek luide werd aangemoe digd. Dat het tweede zevental over schutters beschikt (een gunstig voorteeken!) heeft deze wedstrijd wel heel duidebjk bewezen. Herhaaldelijk werd het Nereus-doel be stookt en het was slechts te danken aan het uitstekende keepwerk van onzen vriend Stam van Nereus, dat er niet meer doel punten gemaakt zijn. Want zoowel Maya, aan wien het uiteindelijk toch gelukte een goal te scoren, als v. d. Wilk en Imhülsen 1 hebben het vijandelijk doel met vele en vaak harde schoten bestookt. Het combi neeren ging in de voorhoede van het be kende leien dakje, natuurlijk werd een aan val wel ei ns onderschept, maar uit het oog punt van offensief spel bezien mogen we met de pogingen van de voorhoede om tot meerdere doelpunten te geraken, best tevre den zijn. Het leek wel of de rust van eenige weken aan het oolofront de spelers stuK voor stuk goed gedaan had. Zoo kon het ge beuren, dat én v. d. Wilk èn Mays al naar het hen geliefde den keeper met scherpe en boogballen voortdurend in het nauw wist te dringen. En daaruit moet men niet afleiden, dat de Nereus-achterhoede minder sterk was dan anders, in het geheel niet; getuige slechts het afmattend „dekken", waarmee Imhülsen 1 het nogal eens te kwaad had, maar tegen een dergelijk positief-optredend spel viel weinig in te brengen en de Neroïden mogen nog blij zijn, dat ze er zoo genadig afgekomen zijn. Het debuut van den jeugdigen Kirkenier in „het tweede is alleszins gunstig geweest. Met een soepele snelheid en met inzicht in het spel wist hij het zijn tegenstander zoo lastig te maken, dat deze geen kans kreeg ook maar één keer te scoren. En temeer In de eerste competitie-wedstrijd van het nieuwe jaar is het Alkmaar niet gelukt beide puntjes mee naar Alkmaar te ne- men. Niettemin is Alkmaar het jaar be gonnen met een uitstekenden wedstrijd, misschien wel den besten tot nog toe gespeelden competitie-wedstrijd van dit jaar. Er zat een tempo in dat vaak zeer snel was en het spel werd vlug over en weer verplaatst. In de eerste helft had de Alkmaarsche voorhoede talooze kansen, doch onfor tuinlijk schieten voorkwam doelpunten. S. O. S. mocht dan ook van geluk spreken, dat het niet spoedig een achterstand had. De schotloosheid in de voorhoede was er dan ook de oorzaak van, dat Alkmaar vóór de rust geen doelpunten scoorde. S. O. S. had echter evenmin succes en zoo was bij de rust de stand nog blanco. 00. Was Alkmaar vóór de rust overtuigend in de meerderheid geweest, na de rust wogen de partijen vrijwel tegen elkaar op. Het ontbrak dan ook niet aan vele gevaar lijke momenten voor beide doelen. S. O. S. wist ten slotte na een snellen aanval uit solospel van de midvoor de score te ope nen (10). Kort hierop volgde uit een strafcorner een tweede doelpunt (20). Alkmaar wierp zich nu met man en macht op den aanval. Weldra was het eerste tegendoelpunt geboren (21). In de korte spanne tijds die nog restte, deed de Alkmaarsche voorhoede wat ze kon om gelijk te maken. Tenslotte slaagde zij er in, zij het met een minder fraai doel punt (22). Kort hierna blies de scheids rechter het eindsignaal. Al mag men niet ontevreden zijn over dezen uitslag, S. O. S. staat bovenaan, toch had Alkmaar met wat minder déveine in de voorhoede, het tot een overwinning kunnen brengen. Moge de voorhoede voortaan wat schotvaardiger zijn en de achterhoede nog vele malen zoo spelen als in dezen wedstrijd. Kegelen. ALKMAAR WINT VAN HAARLEM! De eerste helft van den stedenwedstrjjd AlkmaarHaarlem is gisteren in de Unie met 66105738 hout, derhalve met een vefr schil van 872 hout, door onze stadgenooten gewonnen. De gespecificeerde cijfers luiden als volgt (in 4 x 10 40 worpen): Alkmaar: M. Jimmink 290, T. Bonsema 257, W. K. Burdorf 264, C. B. Balder 251, H. Buys 285, K. Oosterwijk 279, S. Spierenburg 273, J. Kok 266, J. Kiebert 274, J. R. Wielart 214. M. Witte 268, R. Brugman 228, Chr. Dekker 270, G. Armeveld 257, J. Stals 184» J. v. Spanje 267, J. Eickholt 287, C. Klerk 260, C. v. Wijngaarden 205, C. v. d. Capelle 213, J. de Bakker 320, Joh. Diepen 270, G. J. Genefaas 277 en A. Köllmann 306, totaal 6610 hout. Met de rust was de stand Alkmaar 3350, Haarlem 2882. Hoogste gooier Alkmaar J. de Bakker (Alcm. Victrix) 320, hoogste gooier Haar lem N. P. Visser 294. De 2e helft van dezen wedstrijd wordt over 14 dagen, dus den 23en dezer, in Haar lem verkegeld. Kolven. LANGENDIJKER KOLFBOND. De uitslag van de Zondag in Concor- dia te Noordscharwoude gehouden voort gezette wedstrijden was als volgt: Korpswedstrijd derde klasse: Vrienden kring Noordscharwoude (Sajet) 214 pt» Ons Genoegen Noordscharwoude 350 pnt.J Op Maat, Zuidscharwoude 346 pt.; Gezellig Samenzijn Zuidscharwoude 325 ptn.. Personeele wedstrijd 3e klasse: Vrien denkring Noordscharwoude: H. Jansonius 86 pt.; K. Kekker, Oudkarspel 103 pt.; C. Blokker Oudkarspel 107 pt.; Sj. Maakal Noordscharwoude 129 pt.; Gez. Samenzijn1 Zuidscharwoude J. Engeringh 98 pt-ï J. Rijper 106 pt.; W. Kuin 161 pt.; P. Ber gen 102 pt.; J. Buiter 91 pt.; Op Maat, Zuidscharwoude: Al. Boon 69 pt.; W. Kuijt 69 pt.; D. Schoorl 103 pt.; J. du Burck (tweede klasse) 148 pt. (Zie vervolg sportberichten pagina 5 van het eerste blad).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1938 | | pagina 8