DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Chautemps' regeering krijgt groot
vertrouwen.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE AD VERTE NTIEN:
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
No. 18 Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Directeur: C. KRAK.
Zaterdag 22 Januari 1938
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
140e Jaargang
De algemeene toestand.
Motie van vertrouwen aangenomen met
slechts één stem tegen.
De regeeringsverklaring.
Misdaad in Mayfair.
Drama in 3 bedrijven.
ALKMAARSCHE COURANT.
Alkmaar, 22 Januari.
Meer en meer hoort men tegenwoordig
weer spreken over kunststoffen of na-
maak-stoffen of hoe dat allemaal heeten
mag. Het herinnert aan den tijd van 1914-
1918, toen wij de zoo beruchte Ersatz-
artikelen hadden. Dat was in die jaren
begrijpelijk, omdat er gebrek was aan vele
grondstoffen is; het tegendeel is eerder
voor in de plaats kon komen. Thans is de
toestand iets anders. Niemand zal willen
beweren, dat er werkelijk gebrek aan
grondstoffen is ;het tegendeel is eerder
waar! Maar toch kan men in. verschillende
landen ook nu niet zonder Ersatz-produc-
ten. Of liever, men zoekt naar middelen,
om de grondstoffen voor bepaalde artike-
.ler te vervangen.
De oorzaak daarvan is duidelijk: er zijn
nog al te veel landen, die trachten, om alle
producten voor eigen onderhoud te halen
uit of van de bodem van het. land zelf.
Men wil in alle opzichten geheel zelfstan
dig zijn en niet meer afhankelijk wezen
van andere landen.
Dat is natuurlijk een ongezonde toe
stand. Een normaal ruilverkeer zou dat
niet noodig maken, maar normaal ruilver
keer eischt geld en dat is met meestal, wat
ontbreekt,
Dat de pogingen, om met kurstmatif?e
stoffen de zaak te redden, lang niet altijd
opgaan, spreekt vanzelf. Een staaltje daar
van moge hier volgen.
De Neue Züricher Zeitung van Woens
dag j.1. bevatte n.L in haar „Handelsteil" I
een artikel over den namaak van textiel-
stoffen in Italië en met name over de
moeilijkheden, die zich voordoen met de
grondstoffen voor het z.g. anital. Zij zijn,
volgens de N.Z.Z. typeerend voor de on
oplosbare vraagstukken, waar men een
nationale economie voorstelt, wanr.eer
men van haar eischt, dat zij een zoover
mogelijk gaande autonomie bereikt, ten
tweede een passieve handelsbalans in
evenwicht brengt en ten derde deviezen
beschikbaar stelt voor de betaling van in
voeren, welke gelijk bij de wapening het
geval is, gebracht worden zonder het oog
te houden op een economische of commer-
cieele rentabiliteit.
De Italiaansche textielindustrie bevindt
zich in dat opzicht al in heel moeilijke om-
slariSigheden. Haar natuurlijke grondstof
fen zijn wol en katoen, twee artikelen,
welke Italië zelf niet in voldoende mate
bezit. Ook hout, cellulose, voor de kunst-
zijde-industrie moet ingevoerd worden.
Ondanks dit gebrek aan grondstoffen heeft
de Italiaansche textiel-industrie de laatste
jaren kans gezien zooveel uit te voeren,
dat haar handelsbalans actief was.
Het tooverwoord autarkie heeft dit iet
wat in de vergetelheid gedrongen. Men wil
den uitvoer handhaven, maar aan den
andere kant meent men toch den grooten
invoer van grondstoffen te kunnen beper
ken. Men probeert nu allerlei inlandsche
vezels en besteedt groote bedragen om de
industrie voor de bewerking daarvan in te
richten. Om rentabiliteit kan men zich
daarbij niet te veel bekommeren. In tech
nisch opzicht heeft men inderdaad ver
bluffende vorderingen gemaakt. Doch de
techniek is geneigd spoedig de economi
sche grenzen te buiten te gaan. Dat treedt
bijzonder in het licht bij de toepassing van
caseïne, welke, naar men weet, uit de z.g.
ondermelk wordt gemaakt.
De aanvankelijke meening, dat het be
staan van een uitgebreide Italiaansche
kaasindustrie een waarborg zou bieden
voor de verschaffing van de noodige
caseïne voor Lanital, is onjuist gebleken.
Om een voldoende aanbod van caseïne op
de markt te krijgen, blijkt men den kaas-
prijs kunstmatig laag te moeten houden
Beneemt men echter den producenten door
dergelijke maatregelen den lust tot pro-
duceeren, dan berooft men Ita ie va <-
belangrijken tak van uitvoer, welke het
land aan deviezen helpt.
Voorts rijst de vraag of de Italiaansche
melkproductie voldoende is om ookatg
zien van het kaasvraagstuk voldoende
caseïne te verstrekken. Het melkverbruik
is volgens de officieele statistie^
ongeveer 33 L. per hoofd per jaa
weinig, dat men mag aannemen, dat ne
Italiaansche volk zoo weinig melk drinkt,
omdat er niet meer beschikbaar is e
omdat het niet meer zou willen of kunne
consumeeren. Italië voert bovendie
laatste jaren nog steeds meer melk
naar zjjn koloniën.
Het zal dan ook. na het bovenstaande
wel geen verwondering baren, dat
statistiek van den invoer de laatste laie
een steeds groeienden post aanwijst va
caseïne, welke vroeger niet of slechts m
uiterst geringe mate voorkwam. Met an
dere woorden, in het streven naar autarkie
heeft men den invoer van wol en katoen
aanzienlijk beperkt, maar daartegenover
staat een verhoogde invoer van caseïne.
Precies acht dagen nadat Herriot aan
de Fransche Kamer had meegedeeld,
dat de minister-president niet langer
belang stelde in de besprekingen van de
Kamer, heeft Chautemps zijn nieuwe
regeering aan de volksvertegenwoordi
ging voorgesteld in tegenwoordigheid
van ongeveer 550 Kamerleden.
Chautemps las cle regeeringsverkla
ring voor, welke met groote aandacht
door de Kamerleden beluisterd werd.
De regeeringsverklaring begint met de
verklaring, dat de regeering is gevormd om
een eind te maken aan een politieke crisis,
welke door haar duur en de verwarring
daardoor gesticht, ernstige overweging
vroeg. Om de regeering in rechtvaardigheid
te beoordeelen, moet men de ernstige finan-
ciëele moeilijkheden niet uit het oog verlie
zen.
De crisis is voortgekomen uit de moei
lijkheid de wettige aspiraties van het volk
te vereenigen met dwingende eischen van
het algemeene welzijn. Houding en program
van het nieuwe kabinet zijn gebaseerd op
een analyse van deze oorzaken.
Voor de Fransche democratie kan er geen
sprake van zijn het verleden te verlooche
nen. Het volksfront, dat spontaan is voort
gekomen uit het democratische instinct, na
dat bloedige incidenten een dreiging ge
vormd hadden tegen het regime, dat de
natie is toegedaan, heeft een dubbele betee-
kenis, voortkomend uit den vasten wil de
republikeinsche instellingen te verdedigen,
en uit de behoefte, sociale rechtvaardigheid
te betrachten.
De onlan?s ontdekte misdadige onderne
mingen bewezen, dat een monsterlijke geest
van haat nog niet is ontwapend. De
regeering is vastbesloten alle schuldigen te
ontmaskeren en hen zonder zwakheid te
onderwerpen aan de sancties, welke de wet
stelt.
De regeering zal Dinsdag een belangrijn
ontwerp indienen over de hetrekkingen tus-
schen werkgevers en werknemers, welk ont
werp, wet geworden, het gezag van het
hoofd van de onderneming zal verzekeren,
evenals het recht van den arbeider op een
zeker en waardig bestaan.
De regeering zal zeer binnenkort een
wetsontwerp indienen, dat doeltreffende
hulp verzekert aan oude arbeiders, die op
grond van hun leeftijd niet meer kunnen
werken en wier bestaan slechts is verzekerd
door bescherming van de gemeenschap.
De overeenkomst van het optreden
van deze regeering met dat van voor
gaande kabinetten, een essentiëel ken
merk van mijn regeering, aldus Chau
temps, zal ook blijken uit de buiten
landsche politiek, welke herhaaldelijk
door het parlement is goedgekeurd. Zij
is gebaseerd op trouw aan den Volken
bond, welke, de gelijke rechten der
volkeren in een vrije en permanente
samenwerking bevestigend, hinderpalen
ten spijt, de zekerste en beste garantie
van den wereldvrede is gebleven.
Tegelijkertijd is het onze taak de perma
nente principes van den Volkenbond in
harmonie te brengen met de moeilijkheden
Natuurlijk beweren de voorstanders van
de autarkie, dat het goedkooper is caseïne
in te voeren dan wol of katoen en dat er
daardoor deviezen gespaard worden. Het
is echter de vraag of dat wel heelemaal
opgaat. Den laatsten tijd is de prijs van
wol en katoen sterk gedaald, die van
caseïne gestegen. Neemt men dit in aan
merking en bedenkt men daarbij, welke
deviezen noodig zijn geweest voor ertsen,
metalen en andere grondstoffen voor de
Lanital-installaties, dan ziet men dat er
een ingewikkelde berekening noodig zou
zijn om de vraag op te lossen of er inder
daad wel voordeel behaald is, waarbij dan
bovendien nog de vraag rijst of de kunst
wol en -katoen op de internationale markt
naar verhouding dernzelfden afzet ook
gerekend de mindere waarde zullen heb
ben als de oorspronkelijke producten,
m.a.w. of zij ten slotte evenveel deviezen
zullen opleveren als de vroegere textiel-
productie.
van den dag, waarop onze vaste wil, den
vrede te handhaven en te organiseeren,
stuit. In afwachting van den tijd, dat de
regeeringen zullen begrijpen, dat voor hen
de plicht bestaat een grens te stellen aan
hun bewapeningen, welke de volken voeren
tot een ineenstorting en een oorlog, zien wij
de beste garanties voor onze veiligheid in
een krachtige nationale defensie. Wij wen-
schen deze defensie uit te breiden tot een
methodische organisatie van de betrekkin
gen tusschen de departementen van oorlog,
van marine en van luchtvaart.
Daartoe is het gezag versterkt van den
voorzitter van den ministerraad en van den
minister van nationale defensie, opdat een
goede coördinatie van de diensten, welke
Frankrijks veiligheid waarborgen, verzekerd
zij. Trouw aan het gemeenschappelijke
ideaal, dat Frankrijk bindt aan de groote
democratieën en in het bijzonder aan Groot-
Britannië en aan zijn bondgenootschappen
en traditioneele vriendschappen, is Frank
rijk vastbesloten de verdragen, welke het
binden aan bevriende naties, te handhaven
er- te versterken.
Tegelijkertijd wil het met alle landen nor
male en vreedzame relaties onderhouden,
door met hen loyaal te zoeken naar een
grondslag voor overeenstemming uit weder-
keerig begrip. Vastbesloten geen afstand te
doen van de essentieele beginselen, welke
sinds lang Frankrijk's buitenlandsche actie
hebben bepaald, wenscht het altijd en over
al den vrede te dienen.
De hoop, onlangs uitgesproken door voor
treffelijke figuren van onze democratie, die
het land vereenigd wenschten te zien in
een nationaal front van het geheele volk,
kon in de samenstelling van deze regeering
niet tot uitdrukking worden gebracht.
De debatten in de Kamer.
Na het voorlezen van de regeeringsverkla
ring las de voorzitter van de Kamer,
Herriot, de interpellaties voor.
Als eerste spreker besteeg de onafhanke
lijk linksche afgevaardigde René Plard het
spreekgestoelte. Hij verklaarde te betreuren,
dat de arbeidersklasse in de nieuwe regee
ring niet direct is vertegenwoordigd. Spre
ker hoopte, dat de regeering de door de Ka
mer gewenschte hervormingen tot stand zou
brengen. Vervolgens zeide de frontist Ber-
gery, dat hij voor het eerst tegen een regee
ring van het Volksfront zal stemmen, aan
gezien de regeering geen juiste afspiegeling
is van het Volksfront.
Bergery analyseerde vervolgens het af
treden van Chautemps. Bergery gelooft niet,
dat Chautemps zijn doel zal bereiken. Er
moet volgens hem thans een nationale een
heid komen, welke een Frankrijk zal schep
pen, zoodanig, dat, wanneer men roept:
Leve Frankrijk, dit niet beteekent Leve de
banken, of Leve Moskou; een Frankrijk,
dat vrij zal zijn van alle binnen- en buiten
landsche inmenging.
Nadat nog een communistische afgevaar
digde had gesproken en de radicaal-socialis
ten een motie hadden ingediend, waarin zij
vertrouwen stelden in de regeering, werd
de zitting geschorst tot 6 uur. De debatten
werden daarna weer geopend en tenslotte
kon Chautemps antwoorden.
Hij wees er op, dat het programma van de
regeering gelijk is aan dat van de vorige
regeering en dat hij dus kort de verschil
lende interpellaties kon beantwoorden.
Chautemps verklaarde, dat de regeering
alle pogingen in het werk zal stellen om de
hervormingen te doen aannemen, waarvan
de Senaat om ernstige redenen de bespre
kingen heeft gestaakt.
Vervolgens herinnerde hij er aan, dat het
Volksfront reeds in twee gevallen zijn
loyaliteit heeft getoond. Het Volksfront zal
een groote plaats in de geschiedenis in
nemen, het is geboren uit de woordelijk
heden op straat; instinctmatig heeft de be
volking zich toen aaneengesloten om de
bedreigde regeering te steunen. De mis
dadige zaak, waaraan men weinig waarde
hechtte, bleek een gevaar.
Chautemps bracht vervolgens hulde aan
een man, die zijn plicht heeft gedaan, niet
tegenstaande de moeilijkheden. Terroris
tische aanslagen werden ontdekt, provoca
ties, aanslagen op buitenlanders en de meest
laffe misdaden. Dit moet volgens spr. een
stemming veroordeeld worden en de minis
ter-president vond het natuurlijk, dat het
volk zich vereenigd heeft om het régime te
verdedigen tegen de gevaren, welke het be
dreigden.
Verder zeide Chautemps, dat de sociale
wetten, welke het vorige jaar aangenomen
zijn, gapingen vertoonen; de partijen moeten
gedwongen arbitrage aanvaarden bij con
flicten en stakingen moeten genormaliseerd
worden wanneer zij uitbreken. De minister
president deed vervolgens nogmaals een
beroep op werknemers en werkgevers.
Ten aanzien van de buitenlandsche poli
tiek zeide spr., dat de regeering zal arbeiden
voor den vrede. Zij zal steunen op de col
lectieve veiligheid van alle volken die den
vrede willen, op de traditioneele vrienden
van Frankrijk en op de verdragen, welke
onderteekend zijn. Het is niet verboden toe
nadering te zoeken tot groote mogendheden
die een ander regiem hebben dan Frankrijk.
Verder behandelde de minister-president de
financieele stabiliteit, welke verzekerd moet
worden en hij verzette zich tegen wissel
controle.
Ten slotte verklaarde Chautemps, dat hij
niet heeft willen steunen op een nieuwe
meerderheid, omdat hij de partijen vrij heeft
willen laten. Eenige dagen geleden heeft
Léon Blum een grootsch denkbeeld geop
perd, gegrondvest op een diepgevoeld natio
naai belang; misschien kan dit denkbeeld
eens verwezenlijkt worden. Spr. zal trotsch
zijn, wanneer hij hieraan zal kunnen mee
werken.
Vervolgens las de voorzitter van de Kamer
de motie van vertrouwen voor.
Nadat nog enkele Kamerleden, o.a. Flan
din, verklaard hadden, dat zij vóór de re
geering zouden stemmen, werd overgegaan
tot stemming.
De motie van vertrouwen
aangenomen.
De motie van vertrouwen, welke door de
soc. radicale fractie was ingediend, werd
met 501 tegen 1 stem aangenomen.
Toen werd de zitting verdaagd tot Dins
dagmiddag. Chautemps zal dan zijn ont
werp van de arbeidswet indienen.
In de wandelgangen van de Kamer werd
vernomen, dat de ééne stem, welke tegen de
regeering werd uitgebracht, afkomstig was
van den frontist Bergery.
Behalve de groepen die in den laatsten
tijd gewoonlijk de meerderheid vormden,
hebben ook nog enkele groepen van het
centrum voor de motie van vertrouwen ge
stemd. De groep van onafhankelijke agra-
1 riërs onthield zich van stemming, evenals
enkele onafhankelijke en alleen staande
Kamerleden.
De Londensche correspondent van de
N.R.Crt. vertelt:
Het is een Maandag in December, een
donkere, druipende dag. (Voor het geval gij
meent dat ik geneigd ben de verschrikkin
gen van een Londenschen winter te over
drijven moge dienen dat de zon volgens het
meteorologisch instituut te Greenwich tus
schen 30 Nov. en 8 Januari alles bij elkaar
precies 11.5 uur heeft geschenen, als je dat
miserabele gele kleurtje in de lucht ten min
ste zonneschijn wilt noemen.) Ik herhaal
dus, ëen donkere, druipende dag. Het is
twintig minuten voor twee. De draaideur
van een groot, luxe hotel in het Westend
laat een eindeloozen stroom geaffaireerde
lieden in- en uitgaan. In dit drukke va-et-
vient merkt niemand iets ongewoons aan
den goed gekleeden jongeman, die zich bij
den chef de réception vervoegt en in be
schaafde accenten om een suite van slaap-
zit- en badkamer vraagt. „Meneer wil de ka
mers eerst even zien?", vraagt de chef bui-
gerftl, „natuurlijk, natuurlijk. Als meneer
mij maar wil volgen". Op de derde verdie
ping aangekomen bekijkt de jongeman de
suite, neemt er nota van dat zij twee uit
gangen heeft en zegt tevreden te zijn. „Als
ik meneer dan nog even mag verzoeken in
te schrijvenMr. Hambro, zegt u? dank
u (goeie naam, denkt de chef, bankiers
familie, geloof ik). Uw begage komt om vier
uur? uitstekend". Mr. Hambro gaat naar
zijn suite, de chef belt de bar op en vraagt
den kellner een flesch whiskey met glazen
en soda-water op suite 305 te brengen en
niemand let er op dat de rusteloos draaien
de deur een drietal goedgekleede jongeman
nen binnendraait, die het nummer van mr.
Hambro's kamer vragen en zich aldaar la
ten aandienen.
Tweede bedrijf.
Een half uur later rinkelt in Londen's
grootste juwelierszaak, Messrs. Cartier uit
Bondstreet, lang en ongeduldig de telefoon.
Het is een belangrijke klant, die met een
van de directeuren wenscht te spreken. „Cer-
tainly, Mr. Hambro, ik zal persoonlijk ko
men binnen een uur ben ik met de rin
gen bij U". De directeur, een Mr. Bellenger,
legt de telefoon op den haak en zoekt met
zorg negen met fonkelende diamanten be
zette ringen uit. Die Mr. Hambro moet een
vermogend man zijn, denkt hij, iemand die
een ring van 4000 voor zijn fiancée wil
uitzoeken is niet de eerste de beste. Een uur
later brengt de chasseur van het hotel mr.
Bellenger naar suite 305, waar hem door
Mr. Hambro zelf wordt opengedaan. Terwijl
zij bij het raam de ringen bekijken, welke
mr. Bellenger uit de cassette heeft gehaald
en die tesamen een kapitaal van 16.000
vertegenwoordigen, komt na eenigen tijd uit
de slaapkamer een tweede jongeman bin
nen. „Mijn secretaris", zegt de jeugdige
richard. De directeur buigt. Maar ook met
de hulp van zijn secretaris kan de heer Ham
bro zich nog niet decideeren. Ik zou ze wel
eens bij kunstlicht willen zien, zegt hij en
stelt voor naar de slaapkamer te gaan. De
drie mannen gaan het aangrenzend vertrek
binnen en juist als Mr. Bellenger zich naar
zijn vermogenden klant omwendt om hem
de fonkeling van een ring, dien hij in zijn
hand houdt, te laten zien, merkt hij, dat Mr.
Hambro zijn secretaris met een handgebaar
een wenk geeft. Het volgende oogenblik
voelt de juwelier een harden slag op het
hoofd. Gelukkig heeft hij, zooals de dokter
later verklaart, „een dikken kop", zoodat
hij niet bewusteloos valt, maar nog net tijd
heeft om zich om te draaien. Maar dan is
ook alles in een oogwenk voorbij. Hij ziet
nog een man, die een donkeren bril draagt
en een gekleurde zakdoek over zijn gezicht
heeft gebonden. Dan heft de gemaskerde
een zwaren hamer op en gaat hem te lijf.
„Finish it quick", fluistert iemand, er volgt
een worsteling, waarin de juwelier nog ver
schillende malen op het hoofd wordt geha
merd, hij valt neer, de goedgekleede jonge
mannen, waarbij zich nog een vierde heeft
gevoegd, verdwijnen en enkele oogenblikken
later vindt de kellner, die verdachte gelui
den uit de suite heeft hooren komen, mr.
Bellenger minus zijn ringen en zyn bewust
zijn, maar plus een grooten plas waschecht
bloed op het dikke tapijt liggen.
Derde bedrijf.
Dien avond ontmoeten de goedgekleede
jongemannen elkaar in een nachtclub in
Mayfair. Er wordt veel whiskey gedronken
en opgewonden gefluisterd. Maar de drank
vermag hun zenuwen niet te kalmeeren. Zoo
trekken zij rusteloos van nachtgelegenheid
tot nachtgelegenheid, totdat eindelijk twee
hunner besluiten er van door te gaan. Bui
ten in het nu verlaten straatje wordt een
motor aangeslagen, de sportwagen raast weg
in den nacht en wanneer het eerste licht
langs den donkeren hemel kruipt schudden
twee vermoeid uitziende maar goedgekleede
jongemannen den portier van het Clarendon
hotel in Oxford wakker en vragen om een
kamer. Maar ook hier vinden zij geen rust.
Om negen uur, wanneer het prqyinciale ho
tel juist tot leven begint te komen, zijn zij
al weer beneden, betalen hun rekening en
rijden weg. „Thank jou, Sir", zegt de por
tier en terwijl hij weer naar zijn loge terug
gaat. krijgt hij plotseling een gedachte.
Heeft hij niet net in zijn ochtendblad een
groot verhaal gelezen over een „Sensatio-
nal Robbery in West End Hotel!!!"? Zou het
mogelijk zijn datDan is hij al bij de
telefoon en wordt het geweldige politie-
apnaraat in werking gesteld. Scotland Yard
wordt gewaarschuwd, honderden patrouil-
Jeerende politiemannen schrikken op en
luisteren gespannen wanneer enkele oogen
blikken later het „calling all cars, calling
all carsuit hun radio's klinkt, de jacht
begint en als later on den middag de sche
mering is gevallen, zitten de „Mayfair Men"
zooals de schreeuwende kopnen van de
avondbladen hen noemen, veilig en wel
achter de tralies.
Epiloog.
Bron van dit schoone verhaal? Mijn kin
derlijke verbeelding? Neen. De mémoires
van Hercule Poirot, Geoffrey Gill en vak-
genooten? Neen. Hollywood? Neen. De bron
van het verhaal is niets anders dan het ver
slag van een Engelsche rechtszitting en, zoo
als iedereen weet, wordt op een rechtszit
ting, vooral een Engelsche rechtszitting,
nooit anders dan de strikte waarheid ge
sproken. Moraal: de romantiek is de wereld
nog niet uit, ergo lees meer kranten en min
der detectiveromans. Wii kunnen daar beide
slechts voordeel bij hebben.
Als postcrintum oftewel naschrift voor
belangstellenden in het lot van Mr. Bellen
ger moge nog dienen, dat deze juwelier,
wiens schedel even hard schiint te zijn als
de artikelen waarin hii handelt, de hamer
bewerking reeds geheel te boven is geko
men.
Ernstig spoorwegongeluk. - Vier mijl
ten Noorden van Bedford is een snel
trein uit Londen tegen een leegen trein ge
reden. Door deze botsing is een persoon om
het leven gekomen, terwijl vijf-en-twintig
menschen werden gewond, waarvan ver
scheidene ernstig.
Bouwsteiger ingestort. - Gisternacht is
te Wildpark bij Berlijn een steiger ingestort
bij het bouwen van een nieuw gymnastiek
lokaal vai. de militaire luchtvaartschooL
Zes arbeiders werden onder de brokstukken
bedolven. Drie van hen waren onmiddellijk
dood, de drie overigen konden slechts met
moeite bevrijd worden.
Uit Cayenne gevlucht. - Uit Santiago
de Cuba wordt gemeld, dat vijf vluchtelin
gen uit Cayenne daar zijn aangekomen aan
boord van het zeilschip „Viking". Zij wer
den geïnterneerd in het immigratiekamp
Cayon Duan.