DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Chautemps' regeering krijgt groot vertrouwen. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2. franco door het geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS DER GEWONE AD VERTE NTIEN: Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9, postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330. No. 18 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK. Zaterdag 22 Januari 1938 Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. 140e Jaargang De algemeene toestand. Motie van vertrouwen aangenomen met slechts één stem tegen. De regeeringsverklaring. Misdaad in Mayfair. Drama in 3 bedrijven. ALKMAARSCHE COURANT. Alkmaar, 22 Januari. Meer en meer hoort men tegenwoordig weer spreken over kunststoffen of na- maak-stoffen of hoe dat allemaal heeten mag. Het herinnert aan den tijd van 1914- 1918, toen wij de zoo beruchte Ersatz- artikelen hadden. Dat was in die jaren begrijpelijk, omdat er gebrek was aan vele grondstoffen is; het tegendeel is eerder voor in de plaats kon komen. Thans is de toestand iets anders. Niemand zal willen beweren, dat er werkelijk gebrek aan grondstoffen is ;het tegendeel is eerder waar! Maar toch kan men in. verschillende landen ook nu niet zonder Ersatz-produc- ten. Of liever, men zoekt naar middelen, om de grondstoffen voor bepaalde artike- .ler te vervangen. De oorzaak daarvan is duidelijk: er zijn nog al te veel landen, die trachten, om alle producten voor eigen onderhoud te halen uit of van de bodem van het. land zelf. Men wil in alle opzichten geheel zelfstan dig zijn en niet meer afhankelijk wezen van andere landen. Dat is natuurlijk een ongezonde toe stand. Een normaal ruilverkeer zou dat niet noodig maken, maar normaal ruilver keer eischt geld en dat is met meestal, wat ontbreekt, Dat de pogingen, om met kurstmatif?e stoffen de zaak te redden, lang niet altijd opgaan, spreekt vanzelf. Een staaltje daar van moge hier volgen. De Neue Züricher Zeitung van Woens dag j.1. bevatte n.L in haar „Handelsteil" I een artikel over den namaak van textiel- stoffen in Italië en met name over de moeilijkheden, die zich voordoen met de grondstoffen voor het z.g. anital. Zij zijn, volgens de N.Z.Z. typeerend voor de on oplosbare vraagstukken, waar men een nationale economie voorstelt, wanr.eer men van haar eischt, dat zij een zoover mogelijk gaande autonomie bereikt, ten tweede een passieve handelsbalans in evenwicht brengt en ten derde deviezen beschikbaar stelt voor de betaling van in voeren, welke gelijk bij de wapening het geval is, gebracht worden zonder het oog te houden op een economische of commer- cieele rentabiliteit. De Italiaansche textielindustrie bevindt zich in dat opzicht al in heel moeilijke om- slariSigheden. Haar natuurlijke grondstof fen zijn wol en katoen, twee artikelen, welke Italië zelf niet in voldoende mate bezit. Ook hout, cellulose, voor de kunst- zijde-industrie moet ingevoerd worden. Ondanks dit gebrek aan grondstoffen heeft de Italiaansche textiel-industrie de laatste jaren kans gezien zooveel uit te voeren, dat haar handelsbalans actief was. Het tooverwoord autarkie heeft dit iet wat in de vergetelheid gedrongen. Men wil den uitvoer handhaven, maar aan den andere kant meent men toch den grooten invoer van grondstoffen te kunnen beper ken. Men probeert nu allerlei inlandsche vezels en besteedt groote bedragen om de industrie voor de bewerking daarvan in te richten. Om rentabiliteit kan men zich daarbij niet te veel bekommeren. In tech nisch opzicht heeft men inderdaad ver bluffende vorderingen gemaakt. Doch de techniek is geneigd spoedig de economi sche grenzen te buiten te gaan. Dat treedt bijzonder in het licht bij de toepassing van caseïne, welke, naar men weet, uit de z.g. ondermelk wordt gemaakt. De aanvankelijke meening, dat het be staan van een uitgebreide Italiaansche kaasindustrie een waarborg zou bieden voor de verschaffing van de noodige caseïne voor Lanital, is onjuist gebleken. Om een voldoende aanbod van caseïne op de markt te krijgen, blijkt men den kaas- prijs kunstmatig laag te moeten houden Beneemt men echter den producenten door dergelijke maatregelen den lust tot pro- duceeren, dan berooft men Ita ie va <- belangrijken tak van uitvoer, welke het land aan deviezen helpt. Voorts rijst de vraag of de Italiaansche melkproductie voldoende is om ookatg zien van het kaasvraagstuk voldoende caseïne te verstrekken. Het melkverbruik is volgens de officieele statistie^ ongeveer 33 L. per hoofd per jaa weinig, dat men mag aannemen, dat ne Italiaansche volk zoo weinig melk drinkt, omdat er niet meer beschikbaar is e omdat het niet meer zou willen of kunne consumeeren. Italië voert bovendie laatste jaren nog steeds meer melk naar zjjn koloniën. Het zal dan ook. na het bovenstaande wel geen verwondering baren, dat statistiek van den invoer de laatste laie een steeds groeienden post aanwijst va caseïne, welke vroeger niet of slechts m uiterst geringe mate voorkwam. Met an dere woorden, in het streven naar autarkie heeft men den invoer van wol en katoen aanzienlijk beperkt, maar daartegenover staat een verhoogde invoer van caseïne. Precies acht dagen nadat Herriot aan de Fransche Kamer had meegedeeld, dat de minister-president niet langer belang stelde in de besprekingen van de Kamer, heeft Chautemps zijn nieuwe regeering aan de volksvertegenwoordi ging voorgesteld in tegenwoordigheid van ongeveer 550 Kamerleden. Chautemps las cle regeeringsverkla ring voor, welke met groote aandacht door de Kamerleden beluisterd werd. De regeeringsverklaring begint met de verklaring, dat de regeering is gevormd om een eind te maken aan een politieke crisis, welke door haar duur en de verwarring daardoor gesticht, ernstige overweging vroeg. Om de regeering in rechtvaardigheid te beoordeelen, moet men de ernstige finan- ciëele moeilijkheden niet uit het oog verlie zen. De crisis is voortgekomen uit de moei lijkheid de wettige aspiraties van het volk te vereenigen met dwingende eischen van het algemeene welzijn. Houding en program van het nieuwe kabinet zijn gebaseerd op een analyse van deze oorzaken. Voor de Fransche democratie kan er geen sprake van zijn het verleden te verlooche nen. Het volksfront, dat spontaan is voort gekomen uit het democratische instinct, na dat bloedige incidenten een dreiging ge vormd hadden tegen het regime, dat de natie is toegedaan, heeft een dubbele betee- kenis, voortkomend uit den vasten wil de republikeinsche instellingen te verdedigen, en uit de behoefte, sociale rechtvaardigheid te betrachten. De onlan?s ontdekte misdadige onderne mingen bewezen, dat een monsterlijke geest van haat nog niet is ontwapend. De regeering is vastbesloten alle schuldigen te ontmaskeren en hen zonder zwakheid te onderwerpen aan de sancties, welke de wet stelt. De regeering zal Dinsdag een belangrijn ontwerp indienen over de hetrekkingen tus- schen werkgevers en werknemers, welk ont werp, wet geworden, het gezag van het hoofd van de onderneming zal verzekeren, evenals het recht van den arbeider op een zeker en waardig bestaan. De regeering zal zeer binnenkort een wetsontwerp indienen, dat doeltreffende hulp verzekert aan oude arbeiders, die op grond van hun leeftijd niet meer kunnen werken en wier bestaan slechts is verzekerd door bescherming van de gemeenschap. De overeenkomst van het optreden van deze regeering met dat van voor gaande kabinetten, een essentiëel ken merk van mijn regeering, aldus Chau temps, zal ook blijken uit de buiten landsche politiek, welke herhaaldelijk door het parlement is goedgekeurd. Zij is gebaseerd op trouw aan den Volken bond, welke, de gelijke rechten der volkeren in een vrije en permanente samenwerking bevestigend, hinderpalen ten spijt, de zekerste en beste garantie van den wereldvrede is gebleven. Tegelijkertijd is het onze taak de perma nente principes van den Volkenbond in harmonie te brengen met de moeilijkheden Natuurlijk beweren de voorstanders van de autarkie, dat het goedkooper is caseïne in te voeren dan wol of katoen en dat er daardoor deviezen gespaard worden. Het is echter de vraag of dat wel heelemaal opgaat. Den laatsten tijd is de prijs van wol en katoen sterk gedaald, die van caseïne gestegen. Neemt men dit in aan merking en bedenkt men daarbij, welke deviezen noodig zijn geweest voor ertsen, metalen en andere grondstoffen voor de Lanital-installaties, dan ziet men dat er een ingewikkelde berekening noodig zou zijn om de vraag op te lossen of er inder daad wel voordeel behaald is, waarbij dan bovendien nog de vraag rijst of de kunst wol en -katoen op de internationale markt naar verhouding dernzelfden afzet ook gerekend de mindere waarde zullen heb ben als de oorspronkelijke producten, m.a.w. of zij ten slotte evenveel deviezen zullen opleveren als de vroegere textiel- productie. van den dag, waarop onze vaste wil, den vrede te handhaven en te organiseeren, stuit. In afwachting van den tijd, dat de regeeringen zullen begrijpen, dat voor hen de plicht bestaat een grens te stellen aan hun bewapeningen, welke de volken voeren tot een ineenstorting en een oorlog, zien wij de beste garanties voor onze veiligheid in een krachtige nationale defensie. Wij wen- schen deze defensie uit te breiden tot een methodische organisatie van de betrekkin gen tusschen de departementen van oorlog, van marine en van luchtvaart. Daartoe is het gezag versterkt van den voorzitter van den ministerraad en van den minister van nationale defensie, opdat een goede coördinatie van de diensten, welke Frankrijks veiligheid waarborgen, verzekerd zij. Trouw aan het gemeenschappelijke ideaal, dat Frankrijk bindt aan de groote democratieën en in het bijzonder aan Groot- Britannië en aan zijn bondgenootschappen en traditioneele vriendschappen, is Frank rijk vastbesloten de verdragen, welke het binden aan bevriende naties, te handhaven er- te versterken. Tegelijkertijd wil het met alle landen nor male en vreedzame relaties onderhouden, door met hen loyaal te zoeken naar een grondslag voor overeenstemming uit weder- keerig begrip. Vastbesloten geen afstand te doen van de essentieele beginselen, welke sinds lang Frankrijk's buitenlandsche actie hebben bepaald, wenscht het altijd en over al den vrede te dienen. De hoop, onlangs uitgesproken door voor treffelijke figuren van onze democratie, die het land vereenigd wenschten te zien in een nationaal front van het geheele volk, kon in de samenstelling van deze regeering niet tot uitdrukking worden gebracht. De debatten in de Kamer. Na het voorlezen van de regeeringsverkla ring las de voorzitter van de Kamer, Herriot, de interpellaties voor. Als eerste spreker besteeg de onafhanke lijk linksche afgevaardigde René Plard het spreekgestoelte. Hij verklaarde te betreuren, dat de arbeidersklasse in de nieuwe regee ring niet direct is vertegenwoordigd. Spre ker hoopte, dat de regeering de door de Ka mer gewenschte hervormingen tot stand zou brengen. Vervolgens zeide de frontist Ber- gery, dat hij voor het eerst tegen een regee ring van het Volksfront zal stemmen, aan gezien de regeering geen juiste afspiegeling is van het Volksfront. Bergery analyseerde vervolgens het af treden van Chautemps. Bergery gelooft niet, dat Chautemps zijn doel zal bereiken. Er moet volgens hem thans een nationale een heid komen, welke een Frankrijk zal schep pen, zoodanig, dat, wanneer men roept: Leve Frankrijk, dit niet beteekent Leve de banken, of Leve Moskou; een Frankrijk, dat vrij zal zijn van alle binnen- en buiten landsche inmenging. Nadat nog een communistische afgevaar digde had gesproken en de radicaal-socialis ten een motie hadden ingediend, waarin zij vertrouwen stelden in de regeering, werd de zitting geschorst tot 6 uur. De debatten werden daarna weer geopend en tenslotte kon Chautemps antwoorden. Hij wees er op, dat het programma van de regeering gelijk is aan dat van de vorige regeering en dat hij dus kort de verschil lende interpellaties kon beantwoorden. Chautemps verklaarde, dat de regeering alle pogingen in het werk zal stellen om de hervormingen te doen aannemen, waarvan de Senaat om ernstige redenen de bespre kingen heeft gestaakt. Vervolgens herinnerde hij er aan, dat het Volksfront reeds in twee gevallen zijn loyaliteit heeft getoond. Het Volksfront zal een groote plaats in de geschiedenis in nemen, het is geboren uit de woordelijk heden op straat; instinctmatig heeft de be volking zich toen aaneengesloten om de bedreigde regeering te steunen. De mis dadige zaak, waaraan men weinig waarde hechtte, bleek een gevaar. Chautemps bracht vervolgens hulde aan een man, die zijn plicht heeft gedaan, niet tegenstaande de moeilijkheden. Terroris tische aanslagen werden ontdekt, provoca ties, aanslagen op buitenlanders en de meest laffe misdaden. Dit moet volgens spr. een stemming veroordeeld worden en de minis ter-president vond het natuurlijk, dat het volk zich vereenigd heeft om het régime te verdedigen tegen de gevaren, welke het be dreigden. Verder zeide Chautemps, dat de sociale wetten, welke het vorige jaar aangenomen zijn, gapingen vertoonen; de partijen moeten gedwongen arbitrage aanvaarden bij con flicten en stakingen moeten genormaliseerd worden wanneer zij uitbreken. De minister president deed vervolgens nogmaals een beroep op werknemers en werkgevers. Ten aanzien van de buitenlandsche poli tiek zeide spr., dat de regeering zal arbeiden voor den vrede. Zij zal steunen op de col lectieve veiligheid van alle volken die den vrede willen, op de traditioneele vrienden van Frankrijk en op de verdragen, welke onderteekend zijn. Het is niet verboden toe nadering te zoeken tot groote mogendheden die een ander regiem hebben dan Frankrijk. Verder behandelde de minister-president de financieele stabiliteit, welke verzekerd moet worden en hij verzette zich tegen wissel controle. Ten slotte verklaarde Chautemps, dat hij niet heeft willen steunen op een nieuwe meerderheid, omdat hij de partijen vrij heeft willen laten. Eenige dagen geleden heeft Léon Blum een grootsch denkbeeld geop perd, gegrondvest op een diepgevoeld natio naai belang; misschien kan dit denkbeeld eens verwezenlijkt worden. Spr. zal trotsch zijn, wanneer hij hieraan zal kunnen mee werken. Vervolgens las de voorzitter van de Kamer de motie van vertrouwen voor. Nadat nog enkele Kamerleden, o.a. Flan din, verklaard hadden, dat zij vóór de re geering zouden stemmen, werd overgegaan tot stemming. De motie van vertrouwen aangenomen. De motie van vertrouwen, welke door de soc. radicale fractie was ingediend, werd met 501 tegen 1 stem aangenomen. Toen werd de zitting verdaagd tot Dins dagmiddag. Chautemps zal dan zijn ont werp van de arbeidswet indienen. In de wandelgangen van de Kamer werd vernomen, dat de ééne stem, welke tegen de regeering werd uitgebracht, afkomstig was van den frontist Bergery. Behalve de groepen die in den laatsten tijd gewoonlijk de meerderheid vormden, hebben ook nog enkele groepen van het centrum voor de motie van vertrouwen ge stemd. De groep van onafhankelijke agra- 1 riërs onthield zich van stemming, evenals enkele onafhankelijke en alleen staande Kamerleden. De Londensche correspondent van de N.R.Crt. vertelt: Het is een Maandag in December, een donkere, druipende dag. (Voor het geval gij meent dat ik geneigd ben de verschrikkin gen van een Londenschen winter te over drijven moge dienen dat de zon volgens het meteorologisch instituut te Greenwich tus schen 30 Nov. en 8 Januari alles bij elkaar precies 11.5 uur heeft geschenen, als je dat miserabele gele kleurtje in de lucht ten min ste zonneschijn wilt noemen.) Ik herhaal dus, ëen donkere, druipende dag. Het is twintig minuten voor twee. De draaideur van een groot, luxe hotel in het Westend laat een eindeloozen stroom geaffaireerde lieden in- en uitgaan. In dit drukke va-et- vient merkt niemand iets ongewoons aan den goed gekleeden jongeman, die zich bij den chef de réception vervoegt en in be schaafde accenten om een suite van slaap- zit- en badkamer vraagt. „Meneer wil de ka mers eerst even zien?", vraagt de chef bui- gerftl, „natuurlijk, natuurlijk. Als meneer mij maar wil volgen". Op de derde verdie ping aangekomen bekijkt de jongeman de suite, neemt er nota van dat zij twee uit gangen heeft en zegt tevreden te zijn. „Als ik meneer dan nog even mag verzoeken in te schrijvenMr. Hambro, zegt u? dank u (goeie naam, denkt de chef, bankiers familie, geloof ik). Uw begage komt om vier uur? uitstekend". Mr. Hambro gaat naar zijn suite, de chef belt de bar op en vraagt den kellner een flesch whiskey met glazen en soda-water op suite 305 te brengen en niemand let er op dat de rusteloos draaien de deur een drietal goedgekleede jongeman nen binnendraait, die het nummer van mr. Hambro's kamer vragen en zich aldaar la ten aandienen. Tweede bedrijf. Een half uur later rinkelt in Londen's grootste juwelierszaak, Messrs. Cartier uit Bondstreet, lang en ongeduldig de telefoon. Het is een belangrijke klant, die met een van de directeuren wenscht te spreken. „Cer- tainly, Mr. Hambro, ik zal persoonlijk ko men binnen een uur ben ik met de rin gen bij U". De directeur, een Mr. Bellenger, legt de telefoon op den haak en zoekt met zorg negen met fonkelende diamanten be zette ringen uit. Die Mr. Hambro moet een vermogend man zijn, denkt hij, iemand die een ring van 4000 voor zijn fiancée wil uitzoeken is niet de eerste de beste. Een uur later brengt de chasseur van het hotel mr. Bellenger naar suite 305, waar hem door Mr. Hambro zelf wordt opengedaan. Terwijl zij bij het raam de ringen bekijken, welke mr. Bellenger uit de cassette heeft gehaald en die tesamen een kapitaal van 16.000 vertegenwoordigen, komt na eenigen tijd uit de slaapkamer een tweede jongeman bin nen. „Mijn secretaris", zegt de jeugdige richard. De directeur buigt. Maar ook met de hulp van zijn secretaris kan de heer Ham bro zich nog niet decideeren. Ik zou ze wel eens bij kunstlicht willen zien, zegt hij en stelt voor naar de slaapkamer te gaan. De drie mannen gaan het aangrenzend vertrek binnen en juist als Mr. Bellenger zich naar zijn vermogenden klant omwendt om hem de fonkeling van een ring, dien hij in zijn hand houdt, te laten zien, merkt hij, dat Mr. Hambro zijn secretaris met een handgebaar een wenk geeft. Het volgende oogenblik voelt de juwelier een harden slag op het hoofd. Gelukkig heeft hij, zooals de dokter later verklaart, „een dikken kop", zoodat hij niet bewusteloos valt, maar nog net tijd heeft om zich om te draaien. Maar dan is ook alles in een oogwenk voorbij. Hij ziet nog een man, die een donkeren bril draagt en een gekleurde zakdoek over zijn gezicht heeft gebonden. Dan heft de gemaskerde een zwaren hamer op en gaat hem te lijf. „Finish it quick", fluistert iemand, er volgt een worsteling, waarin de juwelier nog ver schillende malen op het hoofd wordt geha merd, hij valt neer, de goedgekleede jonge mannen, waarbij zich nog een vierde heeft gevoegd, verdwijnen en enkele oogenblikken later vindt de kellner, die verdachte gelui den uit de suite heeft hooren komen, mr. Bellenger minus zijn ringen en zyn bewust zijn, maar plus een grooten plas waschecht bloed op het dikke tapijt liggen. Derde bedrijf. Dien avond ontmoeten de goedgekleede jongemannen elkaar in een nachtclub in Mayfair. Er wordt veel whiskey gedronken en opgewonden gefluisterd. Maar de drank vermag hun zenuwen niet te kalmeeren. Zoo trekken zij rusteloos van nachtgelegenheid tot nachtgelegenheid, totdat eindelijk twee hunner besluiten er van door te gaan. Bui ten in het nu verlaten straatje wordt een motor aangeslagen, de sportwagen raast weg in den nacht en wanneer het eerste licht langs den donkeren hemel kruipt schudden twee vermoeid uitziende maar goedgekleede jongemannen den portier van het Clarendon hotel in Oxford wakker en vragen om een kamer. Maar ook hier vinden zij geen rust. Om negen uur, wanneer het prqyinciale ho tel juist tot leven begint te komen, zijn zij al weer beneden, betalen hun rekening en rijden weg. „Thank jou, Sir", zegt de por tier en terwijl hij weer naar zijn loge terug gaat. krijgt hij plotseling een gedachte. Heeft hij niet net in zijn ochtendblad een groot verhaal gelezen over een „Sensatio- nal Robbery in West End Hotel!!!"? Zou het mogelijk zijn datDan is hij al bij de telefoon en wordt het geweldige politie- apnaraat in werking gesteld. Scotland Yard wordt gewaarschuwd, honderden patrouil- Jeerende politiemannen schrikken op en luisteren gespannen wanneer enkele oogen blikken later het „calling all cars, calling all carsuit hun radio's klinkt, de jacht begint en als later on den middag de sche mering is gevallen, zitten de „Mayfair Men" zooals de schreeuwende kopnen van de avondbladen hen noemen, veilig en wel achter de tralies. Epiloog. Bron van dit schoone verhaal? Mijn kin derlijke verbeelding? Neen. De mémoires van Hercule Poirot, Geoffrey Gill en vak- genooten? Neen. Hollywood? Neen. De bron van het verhaal is niets anders dan het ver slag van een Engelsche rechtszitting en, zoo als iedereen weet, wordt op een rechtszit ting, vooral een Engelsche rechtszitting, nooit anders dan de strikte waarheid ge sproken. Moraal: de romantiek is de wereld nog niet uit, ergo lees meer kranten en min der detectiveromans. Wii kunnen daar beide slechts voordeel bij hebben. Als postcrintum oftewel naschrift voor belangstellenden in het lot van Mr. Bellen ger moge nog dienen, dat deze juwelier, wiens schedel even hard schiint te zijn als de artikelen waarin hii handelt, de hamer bewerking reeds geheel te boven is geko men. Ernstig spoorwegongeluk. - Vier mijl ten Noorden van Bedford is een snel trein uit Londen tegen een leegen trein ge reden. Door deze botsing is een persoon om het leven gekomen, terwijl vijf-en-twintig menschen werden gewond, waarvan ver scheidene ernstig. Bouwsteiger ingestort. - Gisternacht is te Wildpark bij Berlijn een steiger ingestort bij het bouwen van een nieuw gymnastiek lokaal vai. de militaire luchtvaartschooL Zes arbeiders werden onder de brokstukken bedolven. Drie van hen waren onmiddellijk dood, de drie overigen konden slechts met moeite bevrijd worden. Uit Cayenne gevlucht. - Uit Santiago de Cuba wordt gemeld, dat vijf vluchtelin gen uit Cayenne daar zijn aangekomen aan boord van het zeilschip „Viking". Zij wer den geïnterneerd in het immigratiekamp Cayon Duan.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1938 | | pagina 1