Er ging een week voorbij
£uchtvaact
Vrouwen van bekende
Nederlanders.
Mevrouw Geysendorffer—Spandet.
DERDE BLAD.
ALKMAARSCHE COURANT van ZATERDAG 12 FEBRUARI 1938.
Van een brand in Zuidscharwoude meldt
een blad in een der omliggende gemeenten,
<fet het verbrande woonhuis eigendom was
van den heer J. Deutekom van Noord-
saharwoude.
„Hier is ook niet veePmeer van over",
voegt het blad er aan toe.
Wij kunnen ons toch niet herinneren dat
<feze brand wog slachtoffers geëischt heeft
De Beverwijksche Crt. meldt, dat Dins
dagmorgen, nadat de kinderen eenige lie
deren hadden gezongen, door burgemeester
Vreugde op het bordes van het stadhuis
in Heemskerk een feestrede werd uitge
sproken. Men had evenwel niet, zooals
gewoonlijk, voor een geluidsversterker ge
zorgd, zoodat de rede van burgemeester
Vreugde voor de aanwezigen totaal onver
staanbaar geweest is.
Vandaar zeker de klacht, dat men, on
danks de feestelijkheden, in Heemskerk
geen Vreugde-klanken heeft vernomen.
De afdeeling Beverwijk van de Vereern-
ging Volksonderwijs heeft een feestavond
gegeven en de voorzitter, de heer Van der
Oord, heeft in het bijzonder dank gebracht
aan den slager Blom voor de twee worsten
welke bij een der tooneelstukjes noodig
waren.
Wij hebben zoo'n stil vermoeden, dat er
in het volgende blijspel nog heel wat meer
noodig zal wezen.
4
De Enkhuizer Crt. pleit voor een ver-
schooningsrecht voor gemeenteraadsleden.
Wij maken dit althans op uit de volgen
de passage welke wij in dat blad in een
der feestverslagen vinden:
„De leden van de „Soos" hebben ndet
weinig bijgedragen om den lichtstoet tot
een succes te maken. Wij hebben daarin
veel moois gezien, maar de groote wieg
van de „Soos" waarin een aantal baby's
was gezeten, spande toch de kroon. En er
waren zelfs edelachtbare baby's bij. Het
was echter jammer, dat de verpleegster
ontbrak, die hen zoo nu en dan een schoone
luier had kunnen omdoen
De heer Jac. Smit, manufacturier te
Noordscharwoude, heeft aan een baby uit
die gemeente, die op denzelfden dag als
het prinsesje is geboren een wieg cadeau
gedaan.
De Enkhuizer Crt. noemt dit een origi-
neele reclame.
Inderdaad, je moet maar op de gedachte
komen!
Volgens de Nieuwe Hoornsche Crt. heeft
de N. V. Hoornsche Brood-, Koek- en
Banketfabriek aldaar een „Hoornsche
broeder naar het paleis te Soestdijk ge
zonden.
Op zeer onopvallende wijze wordt in dit
blad dus melding gemaakt van het feit,
dat het prinsesje een broeder heeft ge
kregen.
Volgens de Nieuwe Langendijker Crt. is
bij graafwerk aan de nieuwe Amsterdam-
sche brug een schedel gevonden, die waar
schijnlijk afkomstig is van een vrouw.
Waarom die schedel van een vrouw
moet zijn, verduidelijkt het blad door de
verdere mededeeling, dat er daar ter
plaatse vroeger nog al eens gevochten is.
Erg complimenteus voor de dames uit
het verleden is dit niet.
Het blad verdiept zich vervolgens in
overpeinzingen hoe die schedel daar ge
komen kan zijn.
„Is deze schedel" zegt het „afkom
stig var* een vrouw, die naar het Muider-
slot snelde toen er met Floris X iets aan
de hand was?"
Wij zijn geen experts in het oplossen
van duistere raadsels, maar wij kunnen
de laatste veronderstelling pertinent tegen
spreken.
Er is nooit een Floris X geweest en het
is dus zeer onwaarschijnlijk dat er te zij
nen behoeve destijds vrouwen naar het
Muiderslot zijn geloopen.
Woensdag, zegt de Enkhuizer Crt., wordt
er een propaganda-kunstavond in het Nut
gehouden. „De toegangsprijs" aldus het
blad is geen bezwaar als we meedeelen,
dat deze slechts dertig cents bedraagt. Een
aantal vriendelijke dames heeft zich met
den verkoop belast. Bovendien zullen ze
aan de zaal verkrijgbaar zijn.
Het blad spreekt de verwachting uit, dat
vele Enkhuizers hun avond voor deze bij
eenkomst vrij houden.
Dat is te begrijpen., voor dertig centen
een entree voor den kunstavond en nog een
vriendelijke dame op den koop toe. Es ist
zu schön um wahr zu sein.
„Te koop voor geldbelegging, wegens
ouderdom, een winkelhuis", zegt een
adverteerder in ons blad.
Zou men zijn geld eigenlijk niet beter
in een wat nieuwer pand kunnen beleggen?
Een blad in deze provincie eindigt het
dagelijksche korte verhaal op de olgemde
min of meer sensationeele wijze.
„In. de duistere kamer bleven de beide
gelieven achter. Zij legde het hoofd op zijn
schouder. Hij sloot haar in zijn armen en
drukte haar teeder aan zijn hart. (Nadruk
verboden).
We kunr.en ons voorstellen, dat „Hij" op
dat moment iets dergelijks niet aan ande
ren wilde overlaten.
De feestredenaar opende de bijeenkomst
met het zingen van het „Wilhelmus",
meldde ons dezer dagen een onzer zeer ge
waardeerde medewerkers.
Waarschijnlijk heeft deze feestredenaar
geen kans gezien het publiek tot meezin
gen te bewegen.
In een onzer annonces wordt een ras
echte verkooper gevraagd. „Brieven met
volledige inlichtingen enz."
Het zal verstandig zijn daarbij maar
dadelijk een stamboom in te sluiten.
Op de vergadering van. de begrafenis-
vereeniging te Schellinkhout heeft de aan
spreker, de heer Kroeze, naar een der
streekbladen meldt, het wenschelijk ge
oordeeld, dat hem vanwege de vereeni-
gir.g een jas wordt aangemeten.
Gezien den financieelen toestand werd
besloten de jas dit jaar nog maar achter
wege te laten.
Waarschijnlijk zal men daar ter plaatse
dus door een bidder in hemdsmouwen
worden aangesproken.
Twee zusters hebben in Hoorn met een
fiets in verboden richting gereden, maar
het was niet, zooals de kantonrechter
dacht, op den 26sten maar op den 27sten
Januari.
„De zusters" zegt de verslaggever
„glunderden nu de dagvaarding verkeerd
bleek te zijn en toen de ambtenaar zag,
dat de dames in blijde verwachting waren,
vroeg hij vrijspraak, waarmede de kant-
tonrechter accoord ging."
Dames in dergelijke omstandigheden
dienen inderdaad met eenige welwillend
heid behandeld te worden.
Aan een verslag van den Bond van Plat
telandsvrouwen, die een vergadering in
Twisk heeft gehouden ontleenen wij het
volgende.
„Het door mej. Van Vuuren besproken
boek behandelt het liefdeleven van. een
moderne, gehuwde vrouw en na het eerste
gedeelte werd thee en gebak geserveerd."
Dat is verstandig. Ook het stoffelijk
leven mag niet over het hoofd gezien
worden.
„Jeugdig Wijk aan Duin" heeft te Be
verwijk ten bate van het Herv. Vereeni-
gingsgebouw een drukbezochte uitvoering
gegeven.
Als hoofdnummer van den avond werd
vertoond „Hoe het weewtje uit het Hof
van Holland gevrijd werd."
Volgens het plaatselijk blad stelt dit aan
jonge amateurs tamelijk hooge eischen,
zoodat zij niet in alle opzichten hebben
voldaan.
„Dit is geen wonder" zegt 't blad
„daar meer geroutireerden aan dit werkje
hun handen vol zouden hebben."
We kunnen ons dat wel indenken.
Weduwen stellen nu eenmaal hoogere
eischen dan een nog schuchtere H.B.S.-ster.
Het slot van het feest zegt het
Utrechtseh Dagblad was een zeer geani.
meerd bal, hetwelk naar traditie werd
ingezet met een polonaise, gevolgd door
een snelle wals, welke door de officieren
met hun sabel moest gedai st worden.
Wij kunnen ons voorstellen, dat zij het
liever met een knappe danseuse zouden
gedaan hebben.
Wij lezer, in de Telegraaf:
„Tegen den Haagschen journalist
aldus de minister is thans een strafver
volging aanhangig, wegens overtreding
var ragd t6geetnhsiedt datmgw6."
Het blijkt toch wel, dat de man mis
dadiger is dan wij allemaal gedacht heb
ben.
„Bij den landbouwer P. V. te Heien
(L.)", aldus hetzelfde blad, „is dezer dagen
een reusachtige zeug geslacht. De krul
staart woog niet minder dan 650 pond."
Als dat al het gewicht van den staart is,
moet het varken inderdaad reusachtig ge
weest zijn.
Mevrouw.... zegt een stem door de te
lefoon en die stem heeft een sterk buiten-
landsch accent, mevrouw ik heb Uw brief
gekregen en: er valt heusch niets van mij
te vertellenecht waar nietWij had
den n.1. geschreven: wij hopen dat U niet
zult weigeren onder het motto: van mij valt
niets te vertellen.
Van iedereen valt wel iets te vertellen
houden wij onbescheiden aan.
Zegt U nu maar wanneer het U schikt.
Ochnee
Wij kunnen altijd iederen dagieder
uur! liegen wij dapper.
Morgen... klinkt het aarzelend, morgen
om zes uurhalf zes dan zou ik wel
kunnenmaar dan kunt U zeker niet?
Wij verzekeren dat dit uur ons uitstekend
past dat het heel goed uitkomt voor
treffelijk! en wij hopen in stilte dat vele
journalistieke leugens om bestwil ons niet
al te zwaar zullen worden aangerekend
En dan is het morgen.
Dan is het half zes en dan klmkt er een
vermanende stem: Ik dacht dat jij om half
zes bij die mevrouw moest zyn?
Ja dadelijkhet is vlak by10 mi
nuten loopen
Het is kwart voor zes
*HrekMerC hcht straalt door demgj - ook
boven de voordeur brandthetlich
In een warm gemeubelde lichteJage»
mer ontvangt ons een tenger jo g
vrouwtje. metekes komen
Twee kleine blond* vreemde
nieuwsgierig kijken wat
mevrouw daar moet bij moe eurjge
Wij krijgen een handje en ee
kleine réverence. vt en
Dan gaan de tusschendeuren dich
hooren wij alleen nog maar _jt de
metjes als vroolijk vogelgekwetter uit
aangrenzende kamer. me-
En wat is U voor een landsvrouw m
vrouw Geysendorffer? openen wy
•chutvuur. r.«v<«endorffer
Het blijkt dat mevrouw Geysenwru
•en Deensche is.
Woont U al lang hier in Aerdenhout.
Al zeven jaar. De eerste vier jare
mijn huwelijk heb ik in Kopenhagen s
woond.
In Kopenhagen.vragen wij ver
denkend aan het verband met de K-
Dat was indertijd toen mijn man met
U* Black vloog.
Pp
i V
Mevr. GeysendorfferSpandet
Van Lear Blackdat is waar ook
de man wiens naam zoo dikwijls in de cou
ranten stondde man, die alleen met
Geysendorffer wou vliegen en met niemand
anders.
Onze gastvrouw neemt een groot portret
van den vleugel.
Kijk dit is zijn portret. Hij was zoo
aardig en zoo charmant hij was zoo goed
voor ons.
De vier eerste jaren van mijn huwelijk,
vertelt mevrouw Geysendorffer, waren de
jaren, dat mijn man vloog met van Lear
Black, die eerst een toestel van de K. L. M.
had gehuurd en later zijn eigen toestel had.
Die meneer van Lear Black is toch over
leden nietwaar?
Ja, hy is omgekomen, maar niet met een
vliegtuig, hij is over boord geslagen van
zijn jacht op de Hudson. Zijn lijk is nooit
terug gevonden
Hoe ziet Uw man er ook weer uit? vra
gen wij heeft U geen portret hier?
Wat U kent mijn man niet
Als men iemand nooit van aangezicht tot
aangezicht heeft ontmoetnietwaar
Wij probeeren mevrouw Geysendorffer
dit duidelijk te maken.
Zij lacht en haalt een foto van haar man.
En wij kijken naar het sterke intelligente
gezicht van een man aan wien men zich
blindelings zou durven toevertrouwen.
De gastvrouw schenkt fluweelzachte port.
Wij drinken op den afwezigen heer des
huizes en zoo met dat portret tusschen ons
in, Is het of hij ongezien er ook by is.
Mijn man is de oudste piloot van de K.
L. M., vertelt mevrouw Geysendorffer.
Sillevis en hij waren er het eerst bij. Er
waren toen ook nog buitenlanders geloof
ik
Vliegt U zelf ook mevrouw?
Zelf besturen? ik O neen! Maar
vliegen als passagier, ja dat heb ik wel ge
daan.
Bent U nooit bang?
Bang? neen, waarvoor? Ik zit nooit in
een treinik vlieg altijd, en dan doet me
vrouw Geysendorffer erg haar best om ons
duidelijk te maken dat zij bedoelt dat zij
alleen lange afstanden per vliegtuig aflegt.
Als ik zeg „ik vlieg altijd", dan moet U dat
niet opnemen zoo hoe-zal-ik-het-zeggen
zoo letterlijk helpen wij ja, als ik bij
voorbeeld boodschappen ga doen in Am
sterdam dan ga ik van Aerdanhout naar
Amsterdam met den trein, begrijpt U?
Wij verzekeren, dat wij het begrijpen.
Met Kerstmis en Oudejaar ga ik naar
Denemarken met de kinderen en de dienst
meisjes. Wij doen er twee en een kwart uur
over met de vliegmachine en met den trein
duurt het zes en twintig uur.
Heeft U al veel reizen gemaakt? Verre
reizen?
Neenbehalve Kopenhagen naar Buda-
pest en Parijs en naar Londen
Men ziet het deze kleine vrouw aan, dat
zij dit heelemaal niets bijzonders vindt. Dit
zijn geen verre reizen.
Bent U nog nooit mee naar Indië ge
weest?
O, ik zou het zóó graag doen.
Waarom gaat U dan niet?
Vrouwen van piloten hebben geen vrij
reizen en het is een kostbare reis is het
antwoord. Maar, ik zou dolgraag naar Indië
gaan, maar niet met mijn man.
Wat niet met Uw man...? Waarom
niet?
Peinzend kijken de blauwe oogen.
ik zou onderweg iets kunnen krijgen
- ik ben nooit luchtziek, maar op zoo'n lang
traject van 5% dag., ik zou bijvoorbeeld
een maagstoornis of zooiets kunnen krijgen
en achtergelaten moeten worden en dan zou
hij door moeten gaan en mij achterlaten
hij zou onderweg zorg,over mij hebben en
dat kan niet dat zou niet goed voor hem
zijn.
In dat oogenblik is het wel echt de pi-
lotenvrouw die tegenover ons zit, de vrouw
die zich tenvolle ervan bewust is dat haar
man eerst toebehoort aan zijn beroep en pas
in de tweede plaats aan zijn gezin.
Eerst willen wij het niet vragen en dan
vragen wy het toch:
U is zeker heel veel alleen?
Er trekt even een floers voorbij den hel
deren blik.
Ja klinkt het dan stil ik ben heel
veel alleenMaar dapper kijken de
blauwe oogen ons aan, ik speel piano en ik
lees veel en ik krijg bezoek en ik word ook
veel uitgenoodigd.
Vertelt U eens hoe vindt U ons Hol
landers? Verschillen wij heel veel van Uw
landgenooten?
Het afscheid.
O ja
Dat is een uitroep recht uit het hart!
Weet U mevrouw Geysendorffer zoekt
blijkbaar naar de juiste woorden om pre
cies uit te drukken wat zij bedoelt zonder
iemand te kwetsen. De Hollanders zijn
zoo zoo
Stug helpen wij.
Ja en zoo zoosolide!
Wij schieten in een lach.
Zijn de Denen dan onsolide?
Ach neen, maarkijkt U eens, bij ons
gaat men uit en men kleedt zich mooi
aanen men gaat naar het restaurant
in avondtoilet ook als men het misschien
niet zoo goed betalen kanmen leeft
vloten hierde heele deftige men-
schen zijn zoo eenvoudig en niemand
maakt zich mooihet is allemaal zoo wei
nig feestelijk zij zijn zoo gesloten
zoo streng zoo allemaal-op-zich-zelf
als bij ons iemand verdriet heeft ga je er
extra heen maar hier trekken ze zich terug
ze meenen het wel goed en hartelijk
maar
Ze zijn zoo weinig spontaan zoo hee
lemaal niet uitbundig zoo gereserveerd
vullen wij aan en dan blijkt dat precies
te zijn wat onze gastvrouw bedoelt.
Hoe is de verhouding tusschen de pilo
ten-vrouwen onderling? vragen wij. Zijn er
geregelde bijeenkomsten of is er op een an
dere manier een band, die door geregeld
contact in stand gehouden wordt?
Dat blijkt niet het geval te zijn.
Er zijn wel 60 piloten bij de K. L. M., ver
telt mevrouw Geysendorffer.
Men heeft er wel enkele vrienden onder,
maar het meerendeel kent elkaar nauwe
lijks. Alleen in geval van nood bij een
vliegramp dan voelt men de saamhoo-
righeid,
U bent zeker in den loop der jaren een
echte flinke zelfstandige vrouw geworden
die er niet voor terugdeinst allerlei beslis
singen te nemen en maatregelen te treffen?
Mevrouw Geysendorffer lacht.
Wij vliegersvrouwen, zegt zij, zijn o zoo
zelfstandig dat moeten wij wel wij
zijn echt zelfstandig en als wij niet verder
weten vragen wij raad, maar wij redden
ons, maar dat duurt net zoolang tot de
man van de vliegerij thuis komt.
Dan ben je opeens baas af. En dan sta
je wel eens even raar 'te kijken als je man
opeens handelend optreedt en zegt: nu hoe
ven ze jou niets te vragen, nu ben ik er
immers en dan weet je dat je over twee of
drie weken toch weer alles moet bedisselen.
Als vanzelf komen wij te spreken over
de oranjetelg.
Ik studeer het Wilhelmus vertelt onze
gastvrouw trotsch.
Het is zoo moeilijk die woorden! Maar
straks moet ik het toch kennen om met de
kinderen te kunnen zingen. Wij hooren hoe
mevrouw Geysendorffer een vlaggestok op
haar auto heeft laten monteeren.
De vlag ligt klaar in de auto vertelt
zij en als ik nu ergens onderweg hoor dat
het kindje geboren is, kan ik dadelijk de
vlag op de auto zetten. Die uiting van een
buitenlandsche doet een Hollandsch hart
goed.
Doet u veel aan sport? vragen wij.
Ja, ik speel badminton met een andere
Deensche pilotenvrouw op de tennisbaan
in het Krelagehuis.
En dan hooren wij hoe op Schiphol banen
voor tennis en badminton in aanleg zijn.
Heeft uw man tenminste eenmaal per
jaar een lange vacantie? willen wij weten.
Kunt u zomers samen met de kinderen bij
voorbeeld naar bosch of strand gaan?
Neen, daar is geen kwestie van. Des zo
mers is mevrouw Geysendorffer met de
kinderen 6 weken in Denemarken.
Mijn man vliegt iederen dag den heelen
zomer. Na een Indië vlucht heeft hy een
week vry maar des winters heeft hy
1417 dagen vacantie dan gaan wij naar
de wintersport skiën.
Moet u wel eens ambtshalve recipieeren?
Een diner geven of op een andere wijze
gasten ontvangen?
Neen, dat komt nooit voor en als myn
man thuis is, dan wil hy ook wel eens
niet herinnerd worden aan zijn beroep
dan wil hij net als anderen dat dagelijks
doen met een boek en een pijp in de huis
kamer zitten en met de kinderen spelen en
gewoon op tyd naar bed.
Dus als uw man thuis is, dan is er geen
sprake van uitgaan naar theater en concert.
Neen o neen hij geniet juist zoo
van het eindelijk eens gezellig thuis zijn.
Als ik uitga ga ik alleen of met vrien
den later als hij weer weg is.
Dus u heeft geen herinnering samen aan
avonden van muziek, tooneel of ander
kunstgenot?
Neen
Wij staan gereed ten afscheid.
En dan vragen wij wat wij al den heelen
tijd hadden willen vragen: heeft U nooit
angst om Uw man?
De jonge vrouw zwijgt. Dan bekent zy
dat komt by buien zoo ineens over je
dan krijg je zoo'n gevoel... dan vraag je
je af: zou alles goed gaan? Er gebeurt toch
nietsvandaagnuop dit oogen
blik misschien
Is er wel eens iets gebeurd?
Ja meermalen eens mijn man was
toen in Allahabad, wou hij met alle geweld
met de Panderjager vliegen en die is toen
in brand gevlogen. Gelukkig zijn ze er nog
net uit ontsnapt.
Schrok U niet ontzettend toen U het
hoorde?
Ja neentoch niet. Het is mij zoo
buitengewoon tactvol meegedeeld. Wie dat
gedaan heeft weet ik niet, maar dat zal ik
nooit vergeten.
Brengt U Uw man altijd weg als hij voor
een lange reis vertrekt?
Neenik haal hem wel af als hy komt,
maar als hij weggaat dan zeg ik hem hier
thuis goedendagheel gewoon en vooral
nooit sentimenteel dat kan niet dat
zou het veel te moeilijk maken voor hem.
Is het van te voren bepaald welken dag
Uw man terug komt of weet U dat meestal
niet?
Neen, dat weet ik nietik wacht maar
af...
Die woorden blijven ons bij. Die woorden
nemen wij mee naar huis.
Ik weet het nietik wacht maar af
Onzekerheid en vertrouwen zij zijn als
de beide polen waartussehen het leven van
de vliegersvrouwen zich beweegt.
Zooals deze kleine blonde vrouw, met
haar moedig lachje en haar peinzende
oogen, die in de verte schijnen te staren,
zijn er velen: onverschrokken, onzelfzuch
tige naturen, die het leven van vliegers
vrouw aangedurfd hebben in het volle be
wustzijn van hetgeen haar wacht: weken,
maanden soms van alleen zijn, angst en
zorg om den geliefden man en een blijmoe
dig afstand doen van zoo heel veel, waar
aan een vrouwenhart zoo innig kan hangen.
Het zijn de vrouwen op den achtergrond,
die met haar hartebloed betalen voor de
glorie en den roem van ons prachtig vlie
gerscorps.
In fiere onbaatzuchtigheid offeren zij het
dierbaarste en daarom hebben zij recht op
den dank der natie.
Laten we een saluut brengen aan deze
daoperen.
Driewerf heil onzen vliegersvrouwen
zij verdienen het!
AMY GROSKAMP TEN HAVE.
ZES EN TWINTIG GEZAGVOERDERS OP
OP DE AMSTERDAM—BATAVIA ROUTE.
Viruly de 19de luchtmillionnair.
Op 14 Februari zal de K. L. M. 26 gezag
voerders op de Amsterdam—Batavia route
in dienst hebben. Op dien datum wordt de
vliegtuigbestuurder S. A. Steinbeck name
lijk als gezagvoerder aangesteld.
De heer Steinbeck is reeds 19 jaar in de
luchtvaart werkzaam. Geboortig uit Fri-
drichsberg in Denemarken kwam hy in 1919
in opleiding voor militair vlieger voor de
Deensche luchtvaart. Na zijn militair en
internationaal brevet verworven te hebben,
werd hy in Duitschland opgeleid tot ver
keersvlieger, waarvoor hij het Duitsche cer
tificaat in 1920 en het Deensche in 1922 be
haalde. In 1923 trad hy in dienst bij de
Deensche luchtverkeersmaatschappy D.D.L.,
welke thans nog geregeld met de K.L.M.
en de Zweedsche A.B.A. samenwerkt in het
verkeer met Scandinavië. Twaalf jaar later
kwam de heer Steinbeck naar Nederland.
Hij werd een jaar bij de K.L.M. gedeta
cheerd om op 1 April 1937 by deze maat
schappij in vasten dienst te treden. Gezag
voerder Steinbeck heeft een groot aantal
vlieguren op zijn staat van dienst, t.w. rond
6500 bij de D.D.L. en bijna 2000 gevlogen als
vliegtuigbestuurder by de K.L.M.
De heeren Kooper, Fuchs en Steinbeck
zijn de laatst aangestelde gezagvoerders op
de AmsterdamBatavia-route. De K.L.M.
telt thans achttien luchtmillionnairs onder
haar vliegtuigbestuurders, terwijl de heer
A. Viruly zeer binnenkort als negentiende
de gelederen van dit keurkorps komt ver
sterken. Zooals wellicht bekend is, wordt
een piloot luchtmillionnair, wanneer hij in
vasten dienst 6000 vlieguren op zijn naam
heeft staan.
Toen deze onofficieele onderscheiding ja
ren geleden vastgesteld werd, berekende
men de gemiddelde snelheid van een ver
keersvliegtuig op 167 K.M. per uur, zoodat
een vlieger met 6000 uren juist een mil-
lioen kilometer door het luchtruim zou
hebben afgelegd. De snelheid van het mo
derne vliegtuig, waaruit de K. L. M. vloot
is samengesteld, ligt evenwel aanmerkelijk
hooger, zoodat een piloot, die 6000 uren
gevlogen heeft, tegenwoordig veel meer
dan een millioen kilometer aflegde.
Het luchtmillionnairschap is dus met den
nog steeds geldenden waardemeter van 6000
vlieguren zeer in beteekenis gestegen.
Verscheidene gezagvoerders op de Am
sterdamBatavia-route hebben reeds mcer
dan 30 Indië-vluchten gemaakt en wel ae