De „Lamme Consul" veroordeeld.
^Buitenland
c*i kicsfii/ri „M IJ N HARDTJ ES'
De kerkstrijd in Duitschland
Tegen het politieke katholicisme.
Russisch scheepskapitein
veroordeeld.
!n Japan in gijzeling gehouden.
Blum kabinets-formateur.
Een Volksfrontregeering
Ook de laatste
Jood moet weg.
Rede van dr. Ley.
De vervalscher van de
„Neue-Zeit" documenten.
Tot zware straf veroordeeld.
Muiterij onder Japansche
troeoen.
Groote opwinding onder de
Japanners.
Nieuws in 't kort.
Rechtszaken
Een zielig hoopje mensch krijgt 5 jaar gevangenisstraf.
De historie van
den postwisselvervafscher.
Postambtenaar voor het hof.
Verdacht van verduistering
van f 3000.—.
Beklaagde blijft ontkennen*
9
DERDE BLAD.
ALKMAARSCHE COURANT VAN VRIJDAG 11 MAART 1938.
De correspondent te München van de
„Daily Telegraph And Morning Post" meldt
aan zijn blad:
Een nieuwe campagne tegen de roomsch-
katholieke kerk in Duitschland heeft het
voornaamste onderwerp gevormd van de
redevoeringen die te München Woensdag
avond gehouden zijn tijdens de nationaal-
socialistische bijeenkomsten ter viering van
den vijfden verjaardag van het nationaal-
socialistisch bewind in Beieren.
Deze bijeenkomsten werden gehouden in
45 bierhallen, waar Himmler, de leider der
gestapo, dr. Frank, de minister van justitie,
en vele andere nationaal-socialistische lei
ders het woord voerden.
De gouwleider van Beieren, Adolph
Wagner, deed een feilen aanval op kardi
naal Faulhaber, dien hij beschuldigde de
woordvoerder te zijn van het politieke ka
tholicisme in Duitschland.
„Er kan geen vrede in Duitschland zijn",
zoo zeide Wagner, „voordat deze politieke
priesters allen uitgeroeid zijn. Onze strijd
gaat niet tegen de kerkgangers, maar tegen
de priesters, die onder den dekmantel van
hun geestelijk ambt agitatie blijven voeren
tegen den nationaal-socialistischen staat.
Wij zien thans hoe we in de plaats van
Held en Woolmuth (vroegere leiders van
de oude Beiersche katholieke Volkspartij)
Faulhaber hebben. Op 8 Maart 1933 begon
onze strijd tegen het politieke katholicisme.
De tijd is thans gekomen dit voort te zet
ten. Weg met de politieke priesters. Weg
met het politieke katholicisme".
De leiders van de gestapo, Himmler,
bracht in zijn redevoering onthullingen
over een samenzwering, die naar zijn zeg
gen zou zijn voorbereid door de Beiersche
katholieke leiders om zich meester te ma
ken van de regeering en Beieren van het
Duitsche rijk af te scheiden. Hij verklaar
de, dat deze samenzwering mislukt was
door de tijdige actie der massa, die de
macht vijf jaar geleden in handen had ge
nomen.
Ook dr. Frank deed een aanval op de
roomsch-katholieke kerk. Hij zeide, dat de
strijd tegen den priester, de joden en andere
vijanden van het nationaal-socialisme thans
met toenemende kracht zou worden uitge
voerd.
Uit Wladiwostok wordt gemeld, dat
de Japansche rechtbank op Zuid Sa-
chalin den kapitein van het Sovjet-
Russische schip „Wympel", dat het
vorig jaar door een storm op de kust
van Zuid-Sachalin is geslagen, heeft
veroordeeld tot een jaar dwangarbeid.
Aan boord van het schip bevonden zich
verder vier leden van de bemanning en
dertien passagiers, waaronder een vrouw
met een kind van twee maanden. De Ja
pansche autoriteiten hebben, in plaats van
deze menschen naar de Sovjet-Unie te
brengen, hen als gijzelaars vastgehouden
en hebben voorgesteld ze uit te wisselen
tegen Japanneezen, die in de Sovjet-Unie
wegens verschillende misdrijven, o.a. spion-
nage, zijn veroordeeld.
De Sovjet-regeering heeft hiertegen ge
protesteerd.
Nog meer gijzelingen.
Verder wordt opgemerkt, dat 19 Februari
J.1. te Hakodate het Sovjet-Russische schip
Kusnezkstroj, met 35 man bemanning en 37
passagiers werd vastgehouden. Blijkbaar
willen de Japansche autoriteiten ook deze
menschen uitwisselen tegen in Sovjet-Rus
land veroordeelde Japansche misdadigers.
In welingelichte kringen wordt vernomen,
dat de vertegenwoordiger van de Sovjet-
Unie te Tokio opdracht heeft ontvangen te
protesteeren tegen het vonnis, dat is uitge
sproken tegen den kapitein van de Wympel,
alsmede tegen het wederrechtelijk vasthou
den van de beide genoemde schepen met
hun opvarenden.
Als antwoord op deze handelwijze van de
Japansche autoriteiten zijn acht Japannee
zen, die in de Sovjet-Unie tot gevangenis
straffen waren veroordeeld, doch welke
straf was gewijzigd in terugzenden naar
Japan, vastgehouden.
Blum zal trachten, een nieuwe Fransche
regeering te vormen. Hoe deze nieuwe
regeering er zal uitzien, is natuurlijk nog
niet bekend (de vraag is, of Blum zal sla
gen!), maar men mag verwachten, dat de
socialisten straks deel zullen uitmaken van
het kabinet.
Reeds heeft de socialistische Kamerfractie
zich uitgesproken voor vorming van een
volksfrontregeering onder haar leiding. Of
dat laatste mogelijk is, moet de tijd leeren.
Ook de communisten zitten niet stil. Zij
hebben de socialisten een schrijven doen toe
komen, waarin wordt aangedrongen op een
onmiddellijk bijeenkomen van de commissie
van overleg der beide partijen.
„Het is de taak onze beide partijen'
aldus de brief, „gezamenlijk te handelen,
opdat de eenheid van de krachten der ar
beidersklasse en democratie behouden blijft.
Gij zult ongetwijfeld evenals wij van mee
ning zijn, dat de tegenwoordige crisis alleen
opgelost kan worden door de vorming van
een regeering naar het beeld van het Volks
front, een regeering, die vast besloten is het
Volksfrontprogramma geheel ten uitvoer te
leggen".
De fractie van de Republikeinsche Fede
ratie heeft, na vergaderd te hebben, een
communiqué gepubliceerd, waarin gezegd
wordt, dat Chautemps op een oogenblik, dat
volgens zijn eigen verklaring ernstig was,
zijn plicht in den steek gelaten heeft.
Dr. Ley heeft gisteren in het Sportpaleis
te Berlijn een rede gehouden voor het per
soneel van banken en verzekerings-maat-
schappijen. Hij zeide hierin o.a. dat men
niet zal rusten voor de laatste jood uit de
Duitsche banken verdwenen zal zijn.
Vervolgens heeft dr. Ley een rede gehou
den voor de Berlijnsche ambtenaren in de
Deutschlandhalle. Hier heeft hij verklaard,
dat het nationaal-socialisme geenszins den
godsdienst vijandig is.
Men zal zich herinneren, dat verleden zo
mer in de Europeesche pers eenige op
schudding veroorzaakt werd door zgn. „ont
hullingen" van een Luxemburgsch commu
nistisch weekblad, de „Neue Zeit" hetwelk
met naar later is gebleken, valsche
„documenten" voorgaf te bewijzen, dat op
het kasteel Meysemburg bij Larochette,
een splbnnage- en propaganda-centrale der
Duitsche N.S.D.A.P. gevestigd was, van
waaruit aan buitenlandsche nat.-socialisti-
sche leiders (Degrelle, Mussert e.d.) groote
subsidies zouden zijn gezonden.
De kasteelheer, prins van Arenberg, heeft
hierop een klacht bij de justitie ingediend.
Thans is het vonnis in dezen gewezen. De
uitgever van de „Neue Zeit" is ontslagen
van rechtsvervolging, de journalist die te
goeder trouw het artikel schreef, is vrijge
sproken, doch de vervaardiger der valsche
„documenten" zekere Rosselet, is veroor
deeld tot 10 jaar gevangenisstraf, 500 Fr.
boete, 10 jaar verlies van burgerlijke rech
ten en een schadeloosstelling van 1000 Fr.
aan de civiele partij.
Het Chineesche Persbureau verklaart
van betrouwbare zijde te hebben ver
nomen, dat gisteren te Sjanghai twee
Japansche officieren en 500 Japansche
soldaten van de 102e en 103e Japansche
divisie in arrest gesteld zijn en spoedig
voor den krijgsraad zullen moeten ver
schijnen, beschuldigd van aanzetting tot
muiterij.
Naar verklaard wordt, heeft de ontdek
king van dit complot onder de Japansche
troepen in China groote opwinding veroor
zaakt. Generaal Hata, de pas benoemde op
perbevelhebber in midden-China heeft de
publicatie van alle berichten hierover ver
boden. Twee Chineesche verslaggevers, die
melding van het complot hadden gemaakt,
zijn door de Japanneezen gearresteerd.
Officiéél wordt vernomen, dat twee offi
cieren van den Japanschen generalen staf,
Foegawa en Takada onlangs te Loengsi
nabij Hangtsjau door Chineesche onge
regelde troepen zijn gedood.
Sjansi in de macht der Japanneezen.
Na operaties, aie vier weken geduurd
hebben, is de provincie Sjansi thans geheel
door de Japanneezen overwonnen. De Ja
pansche autoriteiten zijn thans van oordeel,
dat zij de vi)f noord-Chineesche provincies
geheel in hun macht hebben.
Drama in de familie Ebert. - De jonge
mevrouw Ebert, de schoondochter van den
eersten president der republiek van Weimar,
is dood aangetroffen in de badkamer van de
woning der familie te Johannisthal, een
voorstad van Berlijn. Haar man, Fritz Ebert.
de oudste zoon van wijlen den president,
is sinds eenigen tijd zonder werk. Mevrouw
Ebert woont samen met haar beide zoons.
Sneltrein KiefMoskou ontspoord.
In den nacht van zes op zeven Maart is de
sneltrein KiefMoskou nabij Konotop ont
spoord. Naar verluidt, waren de rails ver-
nied. Verder wordt vernomen, dat met
den trein een hooge Sovjet-persoonlijkheid
reisde, wiens naam evenwel niet vaststaat.
Blijkbaar hadden de autoriteiten de lucht
gekregen van dezen aanslag, want uitge
breide voorzorgsmaatregelen waren geno
men en het schijnt, dat niemand bij het on
geluk om het leven is gekomen.
Treinbotsing. - Op het station Lindaunis
tusschen Flensburg en Kiel is een trein op
een anderen trein gereden. Zeven reizigers
en twee spoorbeambten werden gewond.
Vier kinderen levend verbrand. - Bij een
brand in een logement te Saverne (Fr.) zijn
vier kinderen levend verbrand.
Complot tegen Cubaansche regeering. -
De veiligheidsdienst te Havanna heeft de
pers medegedeeld, dat verscheidene tiental
len politieke Cubaansche persoonlijkheden
betrokken zijn bij een complot tegen de
regeering. O.m. wordt senator Octavio
Rivero er van beschuldigd het complot, dat
ten doel had kolonel Batista te vermoorden,
gefinancierd te hebben. Verder is de burge
meester van Havanna gearresteerd, alsmede
j twintig andere personen.
Een zeldzame gebeurtenis in de an
nalen van de strafrechtspleging heeft
zich vandaag afgespeeld achter de som
bere muren van het Huis van Bewaring
te Amsterdam.
De verdachte in een geruchtmakende
strafzaak is niet per celwagen naar het
Paleis van Justitie gebracht om zich
daar voor zijn rechters te verantwoor
den, doch rechters en officier van justi
tie begaven zich vanmorgen naar het
celhuis, om daar, in de regentenkamer,
recht te doen over hem, den zwaar-
zieken postwisselvervalscher Alb. de
Vries, bijgenaamd „de lamme consul".
Deze vervalscher van professie toonde
zich meer dan eens een eerste klas simulant,
die er geen been in zag om ziekenhuis- en
gevangenisdoktoren een rad voor de oogen
te draaien en hen wijs te maken, dat hij vol
komen verlamd was. Wanneer het hem goed
dacht verdween „de lamme" echter spoor
loos om de recherche dan handen vol werk
te geven om hem weer op te sporen.
Toch was zijn ziekte niet geheel gesimu
leerd, toen hij eindelijk veilig en wel in het
Huis van Bewaring te Amsterdam was op
geborgen, moest hij op de ziekenzaal ter
verpleging worden opgenomen. Dr. S. P.
Tammenons Bakker en een in consult ge
roepen arts achten zijn gezondheidstoestand
zoo slecht, dat hij onmogelijk naar het
Paleis van Justitie kan worden gebracht
Ten slotte de man zit in totaal al bijna
twee jaar in voorarrest besloot de recht
bank dan maar zitting te houden in het
Huis van Bewaring.
De bende werkte in Donker-
Amsterdam.
Het is nu twee jaar geleden, dat de
politie een klein, doch „hardwerkende"
bende postwisselvervalsehers onschade
lijk wist te maken. De 45-jarige Alb. de
Vries, die in Donker-Amsterdam bekend
stond als „de consul", de 51-jarige han
delsreiziger P. P. en de 45-jarige koop
man J. B. werden ingerekend. De consul
resideerde tijdens zijn arrestatie te
Parijs, de handelsreiziger te Brussel en
„der dritte im bunde" werd in de Am-
stelstad opgepakt.
Aan de posterijen was een zeer belangrijke
schade toegebracht, in het geheel hadden de
knoeiers ruim 150 valsche postwissels van
kleine bedragen geïnd. De schade liep tegen
de 3.000. Bü de huiszoeking in de woning
van den man, die later als „lamme consul"
in deze geschiedenis op zou treden, vond
men een volledige installatie om valsche
postwissels te maken en bovendien niet
minder dan zes valsche passen en identi
teitsbewijzen. Het bleek al gauw, dat men
in den Parij zenaar het hoofd van de bende
te pakken had. De twee andere gearres
teerden hadden zich voornamelijk met het
incasseeren belast. Er lag al weer een flinke
partij falsificaten klaar, toen de politie haar
neus om de hoek van de deur stak.
Het zou echter nog geruimen tijd duren,
voor deze zaak „klaar" was voor de open
bare terechtzitting. De lamme consul wist
met een ijzeren volharding steeds weer een
spaak in het wiel te steken.
Bij zijn arrestatie hield hij zich lam, hij
werd in een ziekenhuis opgenomen en onder
bewaking gesteld. Die bewaking bleek niet
te zijn berekend op 's mans slimheid. Op
zekeren dag was zijn bed leeg. De „lamme"
was gaan loopen. Over muren en schuttin
gen had hij zijn vrijheid herkregen.
De Amsterdamsche recherche wist hem te
Brussel weer op te sporen. Hij had zich als
patiënt in een ziekenhuis laten opnemen,
totaal verlamd. Toen de rechercheurs de
Boer en van Dijk tot zijn grooten schrik
naast zijn bed stonden, kwamen de Belgische
doktoren vertellen, dat de patiënt absoluut
niet kon loopen. De „lamme consul" hield
vol en werd per ziekenauto naar het Huis
van Bewaring te Amsterdam getranspor
teerd.
Intusschen had de rechtbank te Amster
dam de strafzaak tegen den lammen consul
bij verstek behandeld, hij werd tot vijf jaar
gevangenisstraf veroordeeld. De officier van
justitie had zes jaar gevorderd.
De hoofdverdachte vond zijn straf van vijf
jaar wel wat erg zwaar en hij kwam tegen
het verstekvor.nis in verzet, zoodat de
rechtbank vandaag -:jn zaak opnieuw be
handelt.
Een zaak, die naar men meende, met die
tegen den lammen consul nauw verband
hield, is intusschen ook reeds in revisie door
het hof behandeld. Dit betreft n.L het proces
tegen den Haagschen scheikundige H., die
ook wegens postwisselvervalsching vijf jaar
kreeg. Deze man werd ruim twee jaar ge
leden door de Haagsche rechtbank veroor
deeld. Hjj bleef ontkennen en toen men den
lammen consul knipte, meenden politie en
justitie aanvankelijk, dat H. zat voor wat
ook door den consul was misdreven. De
revisie liep echter op niets uit en H. moest
zijn eigen straf uitzitten.
Zoo heeft deze postwisselvervalsching op
groote schaal een reeks processen ten ge
volge gehad, die nu afgesloten wordt met de
berechting van den consul in „eigen om
geving", het Huis van Bewaring
De man wordt verdedigd door mr. J. M.
K. Mathuisen en mr. A. R. W. Dunselman.
Voorts zijn 17 getuigen a charge gedag
vaard.
De regentenkamer in het Huis van Be
waring is betrekkelijk klein. Tegen den
achterwand is de tafel van de rechtbank
opgesteld, daarvoor is een getuigenhekje
geïmproviseerd en een bank voor de ver
dedigers. Tegen de zijwand staat een bed,
waarop de verdachte rust, naast hem zit een
verpleger in een witte jas.
Het is tien uur, de rechtbank is nog niet
in het huis van bewaring aangekomen.
Door de drie getraliede ramen valt fel de
lentezon op de oude schilderijen en wapen
borden aan de wanden
Achter de tafel van de rechtbank prijkt
het beeld van vrouwe Justitia met weeg
schaal en zwaard
De verdachte ligt stil op zijn bed, staart
voor zich uit. Zoo nu en dan wisselt hij een
enkel woord met den verpleger of met zijn
verdediger.
Het is half elf als de rechtbank binnen
komt, de zitting, die in het paleis van
justitie was geopend voor het doen van uit
spraken, wordt heropend.
De president stelt de gewone vragen be
treffende naam en woonplaats. De ver
dachte knikt en fluistert.
Wat is de reden dat u tegen de straf van
vijf jaar in verzet bent gekomen.
Verd. stoot onverstaanbare geluiden uit,
hij laat het antwoorden maar liever aan zijn
verdedigers over.
Het blijkt, dat hij de straf te zwaar vindt.
De officier, mr. de Blecourt, draagt de
dagvaarding voor. In de eerste plaats is hem
ten laste gelegd, dat hij te Amsterdam, al
thans in Nederland, althans in Frankrijk
of België, 15 valsche postwissels valschelijk
heeft ingevuld. Voorts is hem aanbieden
van valsche postwissels ten laste gelegd.
Geeft U de feiten toe, vraagt de presi
dent.
Bij het verhoor van beklaagde heeft deze
ontkend de valsche stukken te hebben ge
maakt. Dat deed een vroegere mede
verdachte, wien beklaagde dat had geleerd.
Dr. Tammenons Bakker verklaarde, dat
de beklaagde lijdt aan een chronische
ruggemergziekte. Deze arts zou er zich zeer
over verwonderen, wanneer de verdachte in
staat bleek te kunnen loopen.
Mr. Dunselman verklaarde daarbij, dat de
armen en beenen van verdachte zoo mager
zijn als stukjes been en dat het een raadsel
zou zijn als de man zou kunnen loopen.
Daarna werden enkele gevallen van post
wisselvervalsching behandeld en ver
klaarde de heer Van Ledden Hulsebosch op
één der postwissels duidelijk het handschrift
van P. te hebben herkend.
Geconstateerd werd, dat na de arrestatie
van de bende geen falsificaten van dit soort
meer zijn voorgekomen.
De handelsreiziger P. verklaarde de wis
sels alleen te hebben geïnd. Hij ontkende
ze, op aanwijzing van verdachte te hebben
vervaardigd.
Het getuigenverhoor is geëindigd, de pre
sident stelt verd. nog eenige vragen, die hij
moeizaam beantwoordt.
Requisitoir.
Het woord is aan den officier van justitie,
mr. L. de Blécourt voor het houden van zijn
requisitoir. Spr. schetst de voorgeschiedenis
van deze strafzaak en de houding, die verd.
heeft aangenomen. De Fransche justitie
weigerde zijn uitlevering, wij kennen de
Vries echter en weten hoe hij kan simu-
leeren. Wij hebben de strafactie dus niet
stopgezet, maar hem bij verstek terecht doen
staan. Toen hij tot vijf jaar werd veroor
deeld, wist verd. te Parijs te vluchten. De
rechercheurs de Boer en van Dijk, die uitste-
chercheurs de Boer en van Dijk, die uitste
kend werk in deze zaak hebben verricht,
wisten hem te Brussel te arresteeren. Vanaf
dat oogenblik is hij weer gaan liggen en kan
hij zooals hjj zegt geen stap doen.
Spr. requireerde bekrachtiging van de bij
verstek opgelegde straf (vijf jaar gevange
nisstraf).
Een zielig hoopje mensch.
De verdediger, mr. Joh. K. M. Mat
huisen, zeide in zijn pleidooi, dat het
voor alles noodig is deze strafzaak tot
de juiste proporties terug te brengen.
Hier ligt een zielig hoopje mensch, die
op zijn ziekbed wordt berecht en die uit
drukkelijk tegen zijn verdedigers heeft
gezegd, dat de zaak hem niets meer in
teresseert.
Dat is kenmerkend voor den toestand van
verdachte, die in normale omstandigheden
een vechter is. Ruim twee jaar bevindt deze
man zich reeds in voorarrest en daarmede
dient de rechtbank bij de bepaling van de
strafmaat rekening te houden, te meer daar
verd.'s medeplichtigen slechts tot twee jaar
met aftrek van voorarrest werden veroor
deeld. Met klem drong pl. op de uiterste
clementie aan.
ONWILLIGE ECHTGENOOT.
Een merkwaardige zaak diende gisteren
voor het Gerechtshof te Arnhem. De geschie
denis speelt te Aalten.
De 26-jarige echtgenoote van een man
van vijftig, bjj wien zij vroeger huishoudster
was geweest, wilde haar echtvriend ver
laten. Zij waren vijf jaren getrouwd en de
man verkoos niet meer te werken, zoodat de
vrouw en haar beide kinderen gebrek leden.
De man kwam o.a. door de waarschuwing
van een buurman op de hoogte van de voor
nemens van zijn gade, die van zins was bij
haar vertrek ook een deel van de meubels
mee te nemen. Hij nam een buks in huis en
bleef waakzaam. De vrouw smeedde een
complot met een 27-jarigen fabrieksarbeider
uit Aalten en een 36-jarigen timmerman uit
Wisch. Laatstgenoemde zou trachten den
echtgenoot uit huis te lokken en de andere
zou de vrouw helpen de meubels op een
wagen te laten.
Op 4 Augustus kwam de timmerman een
praatje maken met den echtgenoot. Dit
praatje liep op ruzie uit en de huisheer zou
zeker meester van het terrein zijn gebleven,
indien niet de andere helper van de vrouw
was komen opdagen.
Toen kon men den vijftigjarigen man baas.
Men bond zijn voeten met een dik touw en
liet hem vervolgens in den kelder zakken.
De deur werd dichtgespijkerd en de klink er
uit genomen. Toen de gevangene trachtte,
door het kelderluik te openen, te ontsnap
pen, werd dit door er zware voorwerpen op
te plaatsen, onmogelijk gemaakt.
Op zijn hulpgeroep volgde anderhalf uur
later zijn bevrijding door een buurvrouw.
De echtgenoote en haar beide helpers,
door de rechtbank te Zutphen tot drie
maanden gevangenisstraf veroordeeld, had
den zich thans voor het Hof te verantwoor
den.
De advocaat-generaal, mr. Hermans, acht
te het feit in zijn soort van ernstigen aard.
Het slachtoffer heeft weliswaar eenige aan
leiding gegeven, maar een handelwijze als
van de verdachten is toch misplaatst. In
eerste instantie werd zes maanden gevange
nisstraf geëischt en drie maanden opgelegd.
Spr. achtte die straf aan den hoogen kant en
eischte zes weken gevangenisstraf tegen
ieder van de verdachten.
De verdediger, mr. Van Embden, vroeg
voorwaardelijke veroordeeling.
Uitspraak 24 Maart.
Het Gerechtshof te Amsterdam heeft giste
ren de behandeling voortgezet van de straf
zaak tegen een assistent der posterijen, die
wegens verduistering in dienstbetrekking
door de Amsterdamsche rechtbank was ver
oordeeld tot zes maanden gevangenisstraf.
De man deed dienst achter een der zegel
loketten van het postkantoor in de hoofd
stad. Bij een kascontrole in Februari 1936
kwamen zijn superieuren tot de ontdek
king, dat er bijna drieduizend gulden te kort
in zijn kas was, hetzij in zegels of contanten.
Deze kascontrole was ingesteld naar aan
leiding van een anoniem schrijven.
Verdachte toonde zich zeer verontwaar
digd, toen men de gevolgtrekking maakte,
dat hij het geld had verduisterd: hij hield
stijf en strak vol, dat hij onschuldig was.
Op 10 Februari diende de zaak voor het
Amsterdamsche hof, doch moest wegens
tijdsgebrek worden geschorst tot gisteren.
De chef, die door verdachte in een onzui
ver daglicht was gesteld, had den president
een brief geschreven met het voor de hand
liggende verzoek, gelegenheid te krijgen
zich tegen de aantijgingen van verdachte te
verdedigen.
Hij werd daartoe gistermiddag in de ge
legenheid gesteld.
Bij het slotverhoor hield verdachte echter
vol, dat hij onschuldig is. „Ik blijf er bij, ik
ben in m'n kuif gepikt" (bestolen), riep de
ambtenaar uit.
Requisitoir.
De procureur-generaal, mr. dr. D. Rei-
lingh, besprak in zijn uitvoerig requisitoir
eerst de beteekenis van den anoniemen brief.
De vraag doet zich voor of hier de moge
lijkheid van diefstal bestaat. De collega's
zijn van oordeel, dat diefstal zeer onwaar
schijnlijk is. Er zijn proeven genomen, en
het is vrijwel onmogelijk, dat iemand uit het
publiek zich van geld en postwaarden kan
hebben meester gemaakt. Bovendien is ge
bleken, dat verdachte zeer nauwkeurig was
op het gebied van sluiten van trommel en
kooi, wanneer hij een oogenblik weg ging.
Een onbevoegde zou in het bezit moeten
zijn geweest van twee passende sleutels of
hy zou het hek hebben moeten verbreken.
Dan zou hij uit den trommel geld en post
zegels moeten hebben gezocht. Dat alles zou
tijd hebben gekost en andere ambtenaren en
de zaalwachter zouden het hebben gemerkt.
Spr. acht het uitgesloten, dat onbevoegden
diefstal hebben gepleegd. Ook in den nacht
is het onmogelijk en bovendien werden de
trommels dan in een kast gesloten, de geld
kistjes vonden een plaats in de safe.
Verd. heeft een tekort van bijna drie mille
en spr. is gehoord ook de getuigen van
oordeel, dat verd. dit belangrijke tekort
onmiddellijk had moeten bemerken.
Den ochtend van den dag, waarop de ver
missing door de kascontrole werd gemerkt,
heeft verdachte nog verschillende post
waarden aangevraagd en zijn voorraad aan
gevuld. Hij moest toen dus reeds hebben ge
merkt, dat hij tekorten had in zijn voorraad.
Spr. is van meening, dat de opbouw van het
rechtbankvorinis, dat de veroordeeling con
cludeert, juist is geweest.
Ook vroeger heeft verd. eens een tekort
gehad; hij heeft toen de schade in termijnen
vergoed.
Mr. Reilingh is overtuigd, dat verdachte
schuldig is. Wat de strafmaat betreft, acht
hij de opgelegde straf eigenlijk te gering,
gezien den ernst der feiten. Doch men dient
er ook rekening mede te houden, dat verd.
zijn betrekking verliest.
Spr. requireerde bevestiging van het von
nis (zes maanden gevangenisstraf).
De verdediger, mr. A. H. van der Biesen,
pleitte in een uitvoerig pleidooi vrijspraak.
Z.i. was het zeer goed mogelijk, dat iemand
anders de gelden en de postwaarden heeft
gestolen.
RONSELARIJ VOOR SPANJE.
Beverwijkers staan terecht.
De 29-jarige K. en de 26-jarige B., beiden
uit Beverwijk, hebben gistermiddag voor de
Haarlemsche rechtbank terecht gestaan om
dat zij aan drie personen reisgeld hadden
verstrekt om naar Spanje te gaan.
De drie mannen werden als getuigen ge
hoord. De eerste, een 22-jarige los-werkman,
had aan K. geld gevraagd, omdat hij graag
een avontuurtje wilde beleven. Hij kreeg
van den tweeden verdachte B. 27 gulden en
een sigaret, waarin een papiertje verborgen
was met een adres in Parijs, waar zltn
moest vervoegen. Daar trof hij een aania
anderen, met wien hU de reis naar Spanje
maakte. Hü werd naar het fror. g
maar- was gevlucht, omdat hy met wilde
