vors
cobra
N.V. Alkmaarsche
Exportveiling.
Hevige ontploffing te Enter
TWEEDE BLAD.
2
|i Stad en Omgeving-
Een dividend van vijf procent.
Een pensioenfonds voor het perso
neel.
Zaterdagmiddag werd in het Gulden Vlies
te Alkmaar de gewone jaarlyksche alge-
meene vergadering van aandeelhouders van
de N.V. Alkm. Exportveiling van land- en
tuinbouwproducten gehouden, welke be
zocht was door een 35-tal heeren.
De voorzitter, de heer S. van der
S t o k uit N.-Niedorp, sprak bij de opening
een speciaal woord van welkom tot den heer
J. P. Nijssen uit Santpoort, opvolger van
wijlen den heer P. Slot als voorzitter van de
Prov. Commissie uit de Veilingen in Noord
holland. Spr. hoopte, dat de heer N. de voet
sporen van den heer Slot zal drukken, dan
zal dat den tuinbouw en alle organisaties
op dit terrein in deze provincie ten goede
komen.
Wat den toestand in den tuinbouw betreft,
merkte spr. op, dat die sinds de vorige ge
wone alg. vergadering (Maart 1937) niet is
verbeterd.
De notulen van de vorige vergadering,
gelezen door den directeur der vennoot
schap, den heer E. M a k, werden goedge
keurd, nadat de voorzitter er nog aan had
toegevoegd, dat de goedkeuring op de ge
wijzigde statuten zóó lang uitbleef, dat zij
pas in Aug. weer hadden kunnen worden
besproken. De notulen van de toen gehou
den buitengewone alg. vergadering werden
hierop eveneens goedgekeurd.
De voorzit ter deelde nog mede, dat
de lange duur dezer statutenwijziging was
veroorzaakt, doordat men in Den Haag de
kwestie der afstempeling niet goed had be
grepen, zoodat een nadere toelichting moest
worden gegeven na een aanvraag van het
bestuur waarom de goedkeurig niet kwam
Jaarverslag, balans, winst- en
verliesrekening.
Aan het door den directeur gelezen
jaarverslag ontleenen wij: De omzet bedroeg
in 1937 284.481, d. i. 14.427,33 méér dan
in 1936. Deze stijging van den omzet is voor
namelijk te danken aan uitbreiding der
relaties. De regeeringssteun voor telers van
koude-grond-producten moet onvoldoende
geacht worden.
De emballage, die op 1 Jan. 1937 een boek
waarde had van 6000, werd aangevuld met
kratten, zakken en bakken ter waarde van
4052,39. Na afschrijving van eenzelfde be
drag is de boekwaarde thans nog 6000.
Het bruto-winstsaldo is 12.512,37, waar
van commissarissen voorstelden 5 pet. divi
dend uit te keeren, af te schrijven in totaal
8569,76, te reserveeren f 2926,91, toe te
voegen aan de gewone reserve 152,35 en
evenveel aan tantième uit te keeren.
De balans wijst aan activa en passiva een
bedrag aan van f 68.904,96; de exploitatie
rekening sluit in lasten en baten met
36.463,27.
Uit het mede voorgelezen rapport van den
accountant van het Centraal Bureau van de
Veilingen in Nederland bleek, dat alles was
nagegaan en in orde bevonden, zoodat, met
lof voor het gevoerde beheer, geadviseerd
werd tot goedkeuring van een en ander,
onder dankbetuiging aan directeur en per
soneel voor het goede verloop van de zaken.
Aldus werd besloten.
5 pet. dividend.
Het bestuur stelde voor om een dividend
uit te keeren van 5 pet., waartoe in het fi
nancieel verslag reeds was geadviseerd
Werd goedgevonden.
Bestuursverkiezing.
De beide periodiek aftredende bestuurs
leden, de heeren J. Noort en J. Meijer, wa
ren resp. door de tuindersvereeniging L.T.B.
afd. II te Alkmaar en de tuindersvereeniging
De Eendracht te Bergen wederom candidaat
gesteld. Beiden werden met groote meerder
heid herkozen.
Stichting pensioenfonds.
Hierop kwam aan de orde het bestuurs
voorstel tot stichting van een pensioenfonds
ten behoeve van het personeel der vennoot
schap.
De voorzitter lichtte dit voorstel
nader toe. Hij wees erop, dat, dank zy het
werk van bestuur en personeel, de moeilijke
positie der veiling zeer is verbeterd. Het
personeel, thans nog in de kracht van zijn
leven, zal op den duur te oud worden en
moet dan door nieuwe jonge krachten kun
nen worden vervangen, maar dan dient toch
wel voor de toekomst van eerstgenoemden
te zün gezorgd.
De heer P. M o o i te Alkmaar was van
meening, dat het pèrsoneel zelf in de eerste
plaats voor zijn pensioen dient te zorgen,
zoonoodig met een daarvoor toe te kennen
loonsverhooging. Dat echter het pensioen
geheel ten laste der veiling zou moeten ko
men, vond spr. onjuist gezien, zelfs nu,
waar de toestand der vennootschap inder
daad veel is verbeterd. Liever zou spr. zien,
dat, zoo mogelijk, méér aan de aandeelhou
ders werd uitgekeerd.
De voorzitter deelde nog mede, dat
het de bedoeling is het personeel 5 pet. van
het salaris te laten betalen en de veiling
10 pet. (Het gaat over een post aan salaris
sen van circa 10.000.) Het bestuur wil po
gen te komen tot een eigen pensioenfonds.
Er zijn nog niet veel veilingen, die voor haar
personeel een pensioen garandeeren. In Pur-
merend betaalt de veiling er circa 2000 per
jaar voor.
De directeur herinnerde eraan, dat
een tweetal jaren geleden, na het overlijden
van een lid van het personeel, de pensioen
kwestie aan de orde was gekomen. Spr. had
informaties ingewonnen bij een paar groote
verzekeringmaatschappijen, waarvan het
resultaat was geweest, dat per jaar ongeveer
2000 zou moeten worden betaald. Spr. had
toen een plan met becijfering opgesteld voor
een pensioenfonds van de veiling zelf,
waarmee het personeel zich accoord had
verklaard. Het fonds zal dan worden be
heerd door een apart bestuur, waarvan ook
bestuursleden van de vennootschap deel uit
maken. Spr. merkte nog op, dat de veiling
zich later, indien noodzakelijk, kan terug
trekken. Hij wees er nog op, dat de veiling
by stichting van het fonds een jaarlyksche
schuld heeft aan die instelling, welk bedrag
anders had kunnen worden uitgekeerd ais
winst. Hierbij moet men echter niet ver
geten, dat dan daarvan een vry groot deel
zou moeten worden geofferd aan den fircus.
Overigens verdedigde spr. de stichting van
een pensioenfonds op sociale gronden. Hij
kon zich uit moreele overwegingen niet ver
eenigen met de gedachte, dat waar de tuin
ders ieder voor zichzelf hebben te zorgen,
het personeel dat ook zou moeten doen. Het
is z.L aan een instelling als de veiling, die
door zoovelen wordt gedragen, niet veroor
loofd om haar personeel alléén te laten zor
gen voor den ouden *dag. Men mag niet
voorbijzien, dat de veiling, dank zy mede
het personeel, goed floreert en dat de veiling-
kosten en de fusthuur konden worden ver
laagd. Het financieel beleid van de veiling
rechtvaardigt de stichting van een pensioen
fonds, waarbij nog komt, dat de vennoot
schap er, indien noodig, toch elk jaar weer
af kan. Indien er eenmaal een zeker stam
kapitaal zal zijn gevormd, waaruit gepen-
sionneerd kan worden, zal de jaarlyksche
storting natuurlijk niet meer noodig zyn.
Sinds een paar jaren is er op de balans
reeds een post uitgetrokken voor financieele
tegemoetkoming aan het personeel en daar
om had het bestuur eigenlijk geen oppositie
verwacht tegen het voorstel.
Er gingen e e n i g e s t e m m e n op, die
betoogden, dat het aannemelijker zou zijn
als veiling en personeel elk de helft betaal
den en dat het voorstel tot vorming van een
pensioenfonds wel wat onverwacht kwam.
Zelfs werd de heele gedachte van pension-
neering afgewezen, omdat de tuinders zelf
zooveel moeite hebben om voor zich te zor
gen en bovendien het personeel toch ook ge
deeltelijk slechts drie dagen per week aan
de veiling werkt.
De heer J. Bruin te St. Pancras vond
het moeilyk voor de veiling om te eeniger
tijd de bijdrage voor het fonds stop te
zetten.
De heer Kuiper van den Omval
wenschte het voorstel aan te houden tot het
volgende jaar, in afwachting of de tijd dan
gunstiger zal zyn.
De heer G. van Slingerland, ge
meentelijk commissaris, brak een lans voor
het bestuursvoorstel, al gaf hy toe, dat de
tijden voor de tuinders zorgelijk zijn. De
veiling bloeit en kon aan al haar verplich
tingen voldoen en daarom meende spr., dat
instelling van een pensioenfonds uit moreele
verplichtingen gewenscht is. Het ging vol
gens spr. niet aan, om a priori afwijzend te
staan tegenover pensionneering, omdat de
tuinders zelf in zorgen zitten. Alleen de
financieele mogelijkheid van de N.V. mag
beslissen en die mogelijkheid bestaat.
Moreel is het zeker verantwoord.
Spr. ging de geschiedenis van het pen
sioenvoorstel na, releveerde wat in dezen
zooal was besproken en constateerde, dat
het voorstel op 65-jarigen leeftijd half
salaris als pensioen slechts een beschei
den voorstel is. Bij alle afschrijvingen, waar
toe de veiling verplicht is, mag niet ver
zuimd worden ook af te schrijven op de
menschen. Op grond van de financieele mo
gelijkheid, waarin de veiling verkeert-
drong spr. er bij de vergadering op aan om
het voorstel aan te nemen.
De heer Mooi verklaarde zich na deze
nadere uiteenzettingen by het voorstel neer
te leggen.
Op een vraag uit de vergadering zei de
voorzitter, dat het plakken van zegels
voor het personeel noodzakelijk blyft.
De heer van Slingerland ging
hierop nader in, waarbij hij er den nadruk
op legde, dat krachtens het „zegelsplakken"
ook invalidteitsrente wordt uitgekeerd aan
weduwen en kinderen.
De heer W. T w i s t (St. Pancras) meen
de, dat de veiling er is voor de tuinders en
dat het personeel tevreden mag zyn dat het
zijn brood daar verdient. De tuinders, die
voor zichzelf moeten zorgen, doen dit nu al
voor het personeel ook. Wie zal later voor
de tuinders zorgen? Niemand! Wil men een
pensioenfonds, dan moet men daarin ook de
tuinders opnemen. De tuinder kan niet méér
betalen dan hij nu reeds moet doen.
De voorzitter merkte op, dat het
bestuur het voorstel deed, om te voorkomen,
dat in de toekomst offers zouden worden
gebracht, zóó groot, dat men daartoe dan
niet kan overgaan.
De directeur geloofde, dat de Alkm.
veiling in de toekomst nog een groote vlucht
zal nemen. Een te stichten pensioenfonds
zal niet alleen aan het personeel, maar ook
aan de veiling ten goede komen.
Ten slotte werd over het voorstel van
het bestuur gestemd met den uitslag
dat het werd aangenomen met 62 tegen
32 stemmen en 14 blanco.
Rondvraag
De heer R. T u r k s t r a te St. Pancras
vroeg een andere wijze van veiling van
spruitjes en witlof; hij wenschte zulks op de
wijze van die van spinazie.
De heer J. d e V r i e s bepleitte het stor
ten van de boete voor te weinig gewicht in
de kas der veiling en niet in die der hande
laren. By de thans gevolgde wijze wordt z.i.
het stelen bevorderd.
Ded irecteur beantwoordde deze en
nog eenige andere technische veilingskwes
ties.
Op den wensch van den heer Turkstra kan
niét worden ingegaan, tenzij men op uni
forme wijze aanvoert. Voor de tuinboonen,
waarnaar een andere spreker had gevraagd,
geldt hetzelfde.
De tekorten in gewicht zijn wel zeer tal
rijk geweest, waaraan een einde moest wor
den gemaakt. Er was weieens op 20 pond
witlof 5 pond te weinig. Het storten van de
boete in de kas der veiling gaat niet, de
tuinders moet zorgen voor goed gewicht en
dan zal zeker de jacht naar keuren af
nemen. Intusschen zyn de tekorten al sterk
verminderd.
De heer d e V r i e s wilde aandringen op
wegen en keuren van het aangevoerde in
tegenwoordigheid van den aanvoerder vóór
het te koop gepresenteerd wordt.
Dedire cteur deelde mede, dat een
nieuwe weegschaal zal worden aangeschaft.
De keuring zal om practische redenen niet
zoo vroeg kunnen gebeuren als de Vries
wenscht.
(Nadat nog eenigen tijd over deze zaak was
doorgepraat, sloot de heer vanderStok
de vergadering.
Buitengewone algemeene vergadering.
In een vervolgens gehouden buitengewone
algemeene aandeelhoudersvergadering werd
een door het bestuur voorgestelde statuten
wijziging goedgekeurd.
ONS DRUKWERK
ziet er ALTIJD goed uit!
DRUKKERIJ COSTER.
ALKMAARSCHE COURANT. TEL. 3320
Dinsdag 15 Maart.
HILVERSUM, 1875 en 415,5 M.
(AVRO-uitz.) 8.—Gr.pl. 10.—Mor
genwijding. 10.15 Gr.pl. 10.30 En
semble J. Cantor. 11.— Huish. wen
ken. 11.30 Orgelconcert en zang,
mmv. leden van het Omroeporkest.
1.45 Gr.pl. 2.Omroeporkest, m.
m. v. soliste. 2.45 Kniples. 3.45
Viool en piano. 4.30 RadioKinder-
koorzang. 5.Voor de kinderen.
5.30 Avro-Aeolian-orkest mmv. so
liste. 6.15 Renova-kwintet. 7.
Voor de kinderen. 7.05 Het Poltro-
nieri-strijkkwartet. 7.30 Engelsche
les. 8.— ANP-ber., mededeelingen,
gr.pl. 8.30 Bonte Dinsdagavond-
trein. 9.30 Koorconcert. 10.Verv.
Bonte Dinsdagavondtrein. 10.45
Gr.pl. 11.— ANP-ber. 11.10 Imre
Magyari's Zigeunerorkest. 11.40
12.— Gr.pl.
HILVERSUM, 301,5 M. (KRO-uitz.)
8.—9.15 en 10.— Gr.pl. 11.30 Gods
dienstig halfuur. 12.Ber. 12.15
KRO-melodisten mmv. solist. (1.
1.20 Gr.pl.) 2.Voor de vrouw.
3.Modecursus. (4.HIRO: Gr.pl.
4.05 Het eeuwige Nu, causerie. 4.30
Gr.pl. 4.35 Mededeelingen. 4.40
Gr.pl. 4.45 Het vredesvraagstuk:
Moeten wij de moed verliezen?").
5.10 De KRO-melodisten mmv.
solist. 5.45 Felicitaties. 6.05 KRO-
orkest. 6.40 Esperantoles. 7.Ber.
7.15 Verv. concert. 7.35 Sportpr.
8.ANP-ber., mededeelingen. 8.15
Lijdensmeditatie. 9.30 Sted. Orkest
van Maastricht mmv. solist. 10.30
ANP-ber. 10.40 KRO-orkest. 11.30
—12.— Gr.pl.
DROITWICH, 1500 M. 11.20—11.45
Orgelspel. 12.05 't Canadeesch Trio.
12.35 Het Leslie Bridgewater Harp-
kwintet en een sectie van het BBC-
Vrouwenkoor. 1.152.20 Gr.pl. 4.20
H. Engleman's kwintet, mmv. so
list. 4.50 What is Light Music?, met
gr.pl. 5.20 Medvedeff's Balalaika
orkest mmv. solisten. 6.20 Ber. 6.45
Orgelspel. 7.20 BBC-Midland-Zan-
gers, Birminghamsch Philh. orkest
en solist 7.50 Can progress be
traced in human history?, causerie.
8.10 Martini en zyn Band. 8.20
Filmuitz. 9.20 Ber. 9.40 Ameri-
kaansch nieuws. 10.BBC-orkest.
11.Deel. 11.20 Het Grosvenor
House Dansorkest. 11.5012.20
Dansmuziek (gr.pl.)
RADIO PARIS, 1648 M. 7.50, 8.55—
9.40 en 10.40 Gr.pl. 12.40 Cantrelle-
orkest en zang. 3.05 Pianovoordr.
5.20 Ellis-orkest.
10.35—11.50 Ka-
3.20 en 4.20 Zang
8.35 Radiotooneel.
mermuziek.
KEULEN, 456 M. 5.50 Militair
orkest. 7.50 Amusementsorkest.
11.20 Omroepkleinorkest en Om-
roepschrammelensemble. 3.20 Om
roepkleinorkest. 4.20 Gev. progr.
5.20 Omroeporkest. 6.35 Verv. con
cert. 7.50llfco Hermann Hage-
stedt's dansorkest en solisten.
BRUSSEL, 322 en 484 M. 322 M.;
12.20 Gr.pl. 1.30—2.20 Gr.pl. 5.23
Omroepdansorkest en gr.pl. 6.50 en
7.20 Gr.pl. 8.20 Omroeporkest m. m.
v solisten. 10.3011 20 Gr.pl. 484
M.: 12.20 Gr.pL 12.50 en 1.30 Om
roepdansorkest. 1.502.20 en 5.20
Gr.pl. 6.35 Zang. 6.50 Gr.pl. 7.05
Verv. zang. 8.20 Omroepsymph.-
orkest mmv. solisten. (9.20 Toe
spraak). 10.3011.20 Gr.pl.
DEUTSCHLANDSENDER, 1571 M.
6.30 Charlie Albrecht's orkest en
solisten. 7.20 Omroep-Amusements-
orkest. 8.05 Politiek dagbladover
zicht. 8.20 Uit Rome: Cavalleria
rusticana, opera. 9.45 Ber. 10.20—
11.20 H. Hagestedt's orkest en solis
ten.
GEMEENTELIJKE RADIO
DISTRIBUTIE.
Lijn 1: Hilversum.
Lijn 2: Hilversum.
Lijn 3: Keulen 8.—9.20, Parys R.
9.209.50, Keulen 9.5010.35, Pa
rijs Radio 10.3512.05, Radio PTT
Nord 12.05—12.20, Parijs R. 12.20
13.20, Brussel VI. 13.20—13.50,
Brussel Fr. 13.5014.20, Radio PTT
Nord 14.20—15.05, Parijs R. 15.05—
15.20, Keulen 15.20—16.20, Parijs
Radio 16.20—16.35, Lond. Reg. 16.35
—17.20, Keulen 17.20—17.50, Brus
sel VI. 17.50—18.35. Keulen 18.35—
19.30, Brussel VI. 19.3019.50,
Keulen 19.50—20.20, Bari 20.20—
21.45, Boedapest 21.4522.20, Keu
len 22.20—23.20, Stuttgart 23.20—
24.—.
Lijn 4: Brussel VL 8.9.20, Lu
xemburg 9.2010.35, Droitwich
10.35—11.50, Lond. Reg. 11.50—
13.15, Droitwich 13.1514.20, Lond.
Reg. 14.2016.20, Droitwich 16.20
—19.50, Lond. Reg. 19.50—20.10,
Droitwich 20.1021.40, Lond. Reg.
21.4022.Droitwich 22.23.
Lond. Reg. 23.—23.20, Droitwich
23.20—24.—.
Lijn 5: Diversen.
^Binnenland
Men wilde ratten met carbid
verdrijven.
Zaterdagavond laat werd het dorpje
Enter in Overijssel opgeschrikt door
een hevigen knal, die een uur ver hoor
baar was. By onderzoek bleek, dat zich
in de woning van den heer A. Horstink
in de buurtschap Leyerweerd een he
vige ontploffing had voorgedaan. De
heer Horstink, die in een slaapkamer
grooten last had van ratten, had in een
gat van den planken zolder van de er
onder gelegen voorkamer een hoeveel
heid carbid gestopt en dit bijgevuld
met water. In de voorkamer brandde
een petroleumlamp welke, naar men
vermoedt het carbidgas heeft doen
vlam vatten, waarbij een ernstige ont
ploffing plaats greep.
Schade van eenige duizenden
guldens.
De heer Horstink werd zeer ernstig ge
wond door de planken en balken, waaron
der hy werd bedolven. Met de grootste
moeite wist zijn vrouw hem te bevrijden
Direct werd de hulp van dr. Velthuyzen
van Zantin te Enter ingeroepen. Deze con
stateerde inwendige kneuzingen, en ernstige
verwondingen aan het gelaat. Bovendien
had het slachtoffer vela tanden verloren.
Zyn toestand is ernstig.
De echtgenoote en de zeven kinderen van
den heer Horstink kwamen met den schrik
vry. De slaapkamers en de voorkamer wer
den in een ruïne herschapen, en de inboedel
is vrijwel geheel vernield. De totale schade
wordt op 2000 geraamd.
EEN GEVAL VAN PAPEGAAIEN
ZIEKTE.
Te Bloemendaal.
Te Bloemendaal heeft zich een geval van
papegaaienziekte voorgedaan in het gezin
van het gemeenteraadslid B. De echtge
noote van den heer B. leed gedurende ruim
tien dagen aan hevige koortsen en men
dacht aan griep. Hierna verliep een week
zonder dat temperatuurverhooging werd
waargenomen. Toen echter manifesteerde
de ziekte zich met groote hevigheid. De
diagnose werd gesteld door prof. Snapper
te Amsterdam. Vermoed wordt, dat de
patiënte de ziekte heeft opgeloopen bjj
kennissen die een papegaai hebben.
BIJ ONVOORZICHTIG OVERSTEKEN
GEDOOD.
Zondagochtend om half twaalf 'S de 28-
jarige A. Sikking uit Warmond ten ge
volge van onvoorzichtig oversteken van
den Nieuwen Rijksstraatweg onder Oegst-
geest door een vrachtauto, bestuurd door
J. J. van H. uit Hillegom. aangereden De
man was vrijwel onmiddellijk dood.
JeuilletoH
Ned. bewerking
door MARIb
DE BELMONTE
Door
MARK CHANNING
1)
HOOFDSTUK I.
Het dreigende teeken.
Ver weg aan gene zijde van de Noord-
Westgrens van Britsch-Indië ligt het door
bergen ingesloten rijk Yanistan.
Woest en voor het grootste gedeelte on
vruchtbaar, doorsneden door bergpassen,
die meer op ravijnen lijken en kronkelende
dalen, waarin tallooze onstuimige berg-
stroomen schuimen, wordt dit onherberg
zaam en doodsch gebied bewoond door een
volk, even rauw en ruw als de bodem.
Misschien is het gebrek aan wegen één
der redenen, waarom deze streek zoo wei
nig bekend is, want zelfs met de grootste
verbeeldingskracht zou men bezwaarlijk
het rotspad, dat zigzagsgewijze afdaalt aan
de andere zijde van de Afghaansche grens
van de hoofdstad Labak naar Britsch-
Indië, een weg kunnen noemen. Weliswaar
komt ongeveer eens in het jaar de aftand-
sche auto van Zijn Hoogheid den Mir, ter
wijl hij onophoudelijk toetert en aan einde-
looze karavanen kameelen uit Perzië of
Turkestan een levensgevaarlijken door
tocht betwist, dit pad afgeslingerd; maar
dit is dan ook een gebeurtenis, waarvoor
by behouden aankomst ter plaatse de
chauffeur een gelukwensch ontvangt.
Het gevaarlijke en ontoegankelijke karak
ter van Yanistan daargelaten of mis
schien om dit karakter hield Sir John
Lindsay, de Britsche resident, van het land.
De sombere grootschheid ervan trok hem
aan. De regeerende vorst, die zyn vriend
was, beschouwde hem als een tweeden ko
ning Salomon, als Nimrod en als den be
stuurder van gansch Indië, wiens hulp hij
inriep ter oplossing van de ingewikkelde
vraagstukken der weinig gecompliceerde,
maar aan uitbarstingen onderhevige noli-
tiek.
Wat ook de magere, grijzende Sir John
aanraadde, de Mir volgde het advies; al
thans dit beweerde de bevolking en deze
was gewikst en sluw. Nu was eenige dagen
geleden tijdens een kloppartij in den bazaar
te Labak een invloedrijke uitgewekene, ge
naamd Alam-Khan, gearresteerd, die vijf
tien jaar lang de Indische grens verontrust
had door er razzia's te houden.
De Mir had zyn mentor, Sir John, om
raad gevraagd.
„Indien ik dit canaille van een Alam-
Khan laat ophangen, Resident Sahib, dan
komt mijn volk in opstand. Indien ik hem
laat loopen, blijft de Sirkar (Indisch gou
vernement) mijn vriend niet langer. En ik
heb beloofd, hem niet aan u te zullen uit
leveren. Wat moet ik doen?"
Sir John had ophangen aanbevolen en
de Mir had aldus besloten.
Dien avond gistte het in de stad Labak.
De aanleiding van deze algemeene op
winding was even eenvoudig als de aan
uitbarstingen onderhevige politiek: de ver
ontwaardigde bevolking hield het Britsche
gouvernement verantwoordelijk voor de ter
dood veroordeeling van haar afgod. Inder
daad, Alam-Khan (de Cobra of de vorst
Cobra, zooals hy zonder onderscheid ge
noemd werd, wegens de snelheid, waarmee
hij zijn slachtoffers doodelijk wist te tref
fen), was de volksheld, een soort van
bloeddorstige Robin Hood, onkwetsbaar en
onder hemelsche bescherming hiervan
waren de Yani vast overtuigd. Was Azraël,
de engel des doods, niet op den avond van
de gevangenneming van den Cobra aan
iemand verschenen en had hU niet aange
kondigd, dat, indien de gevangene opge
hangen werd, de streek gedecimeerd zou
worden?
Zeker.
En toch zou de Cobra den velgenden dag
zijn vonnis ondergaan
't Was een drukkend heete avond. Achter
de heuvels van den omtrek volgden blik
semschichten elkaar onafgebroken op en
van tijd tot tijd rolde dof gerommel door
den looden hemel. Van uit de stad steeg
duidelijk hoorbaar dreigend gemor op de
stem van een verbitterd volk. Azraël, de
engel des doods, waarde rond.
Op het grasveld voor de Britsche resi
dent's woning, aan den voet van den hoo-
gen berg Maha Chand, luisterden drie per
sonen, Sir John Lindsay, de resident, zyn
dochter en majoor Gray van den Geheimen
Dienst, naar de klaagtonen van een schal
mei die in de zwoele atsmosfeer somber
en met aandrang stegen en daalden. Ze
deden Diana Lindsay, de dochter van den
resident, huiveren.
„Wat denkt u ervan, vader?" vroeg ze
onrustig. „Nog nooit hebben die jakhalzen
en prairie-honden zich zóó stil gehouden".
Ze lachte zenuwachtig. Inderdaad was
het nachtelijk concert van hond en jakhals
onder aan het gebergte plotseling verstomd.
„Ik weet niet, Di. Niets onrustbarends in
elk geval".
De lucifer, waarmee Sir John Lindsay, de
resident, zyn sigaar wilde aansteken, knap
te af tusschen zyn vingers. De opmerking
van zijn dochter had hem een onheilspel
lend Yanisch spreekwoord in gedachte ge
bracht: Wanneer de jakhalzen zwijgen,
zingt de Dood
Hij en Diana hielden veel van elkaar.
Sinds hij eemge jaren geleden zijn vrouw
verloren had, was het jonge meisje zijn
alles en het denkbeeld, dat zij gevaar liep
meegesleurd te worden In de branding van
een politieke crisis, gaf hem groote zorg.
Zy wist dit. Beiden begrepen elkaar te
goed dan dat hij het voor haar had kunnen
verborgen houden.
„Majoor Gray zou graag willen, vader,
V ^n„!"bak eens keurde. Zal ik uw
pyp halen?"
„Neen, dank je, lief kind. Ik zal een si
gaar opsteken, 't Is heel vriendelijk van je.
Gray. Morgen misschienHoe heeft da
nieuwe poney zich vanmorgen gedragen,
Di? Was hij lastig?"
Twee dagen geleden had hij haar een
vurig bruin paardje gekocht.
Diana keek haar vader een beetje droo-
merig aan.
„Barty? 't Is een schat. Wat schrikachtig,
maar dat gaat wel over. Ik zou niet graag
een paard hebben, waarin niet een beetje
leven zit. Is u dat niet met me eens, majoor
Gray?"
Hoewel deze een paardenliefhebber was
en uren er over kon redeneeren, bepaalde
hfj er zich toe instemmend te knikken. Hy
luisterde naar een gedempt, snel geluid,
dat uit een bepaald punt van de stad op
steeg. 't Was hetzelfde dreigende teeken,
dat hy vroeger in de Congo gehoord bad.
toen het door de tamboers van den dood
overroffeld werd; en hy een uur later en
tot aan den vroegen morgen toe, zyn leven
duur had moeten verdedigen...
Het gesprek, dat sinds het trio de eet
kamer verlaten had, niet vlotten wilde,
stokte opnieuw. Sir John rookte zwijgend,
inwendig stryd voerend tegen een voorge
voel, dat hem niet loslaten wilde. Diana
trachtte zich den naam te herinneren van
den dichter, die tromgeroffel vergeleek met
den hartklop van de wereld.
(Wordt vervolgd)-
