De N. S. B. en de Buitenlondsche politiek
Qememteiadeu
Jkovindaal Tlieuws
r
Mussert en Van Genechten spreken over de Buitenlondsche
politiek en de Economische binnenlandsche politiek.
OBDAM
WARM EN HUIZEN
BERGEN
LANGENDIJK
ZUIDSCHARWOUDE
DERDE BLAD.
ALKMAARSCHE COURANT VAN DONDERDAG 7 APRIL 1938.
In een in de groote zaal van de Harmonie
door de N.E.B. belegde vergadering (in to
taal waren, volgens opgave van de leiding,
950 belangstellenden aanwezig) sprak gis
teravond ir. Mussert over „De Buitenland-
sche Politiek", terwijl de heer van Genech
ten het woord voerde over „De Economische
Binnenlandsche Politiek".
De vergadering werd met een kort woord
door mr. v. Leeuwen geopend, waarna de
heer van Genechten het woord voerde, die
betoogde, dat de politieke strijd zoo'n per
soonlijk karakter had gekregen, omdat wij
in tijden van overgang leven.
De oude kapitalistische maatschappij
sterft, de nieuwe nationaal-socialistische cor
poratieve maatschappij staat geboren te wor
den. Daarom regeeren thans de schaduwen,
die achter ons aan komen, waardoor zij he
den als keizers en koningen erkennen, waar
tegen zij gisteren sancties hadden genomen.
Spr. schetste hierop de gevaren van het
kapitalistische stelsel en het wezen ervan:
„de bescherming van het privaat bezit".
Van deze maatschappij kan men zeggen,
dat zij voor den oorlog gelegenheid gaf aan
West-Europa een zekere welvaart te ont
plooien. Wat men op het oogenblik als het
kapitalistisch stelsel naar voren brengt is
een verstard, onmogelijk geworden systeem.
Vrijheid van concurrentie bestaat niet
meer. Slechts enkelen hebben zich van een
monopolie-positie meester gemaakt en drin
gen onder allerlei vormen hun wil aan al
len op.
Deze leiders willen vrije concurrentie
voor u, den boer, de kleine ondersteunden, de
middenstand en de niet beschermde arbei
ders, maar niet voor zich zelf. Er is geen te
genstelling tusschen de ordenaars voor de
vriendjes en een van Fentener van Vlissin-
gen, die voor zijn steenkolen-syndicaat, in
eigen belang de ordening heeft ingevoerd.
Het is thans met het demo-liberale-mar-
xistische stelsel, als in de 18e eeuw tijdens
den regententij d. Ook thans prachtige verha
len over de vrijheid, terwijl de partijleiders
van gister de ministers van vandaag zijn en
c de ministers van gisteren de partijleiders
van vandaag.
Wij zien voortdurend een klein groepje te-
rugkeeren. Niets is veranderd. Alleen de
kwaliteit van de regenten is achteruitge
gaan.
Bij het onderwijs zien 1200 jonge mannen
zich den weg afgesneden, terwijl de klassen
overbevolkt zijn en vele lokalen leeg en toch
heeft men deze menschen wijsgemaakt, dat
zij zich evenals de afgestudeerde studenten,
door inspanning een bestaan kunnen opbou
wen. Als het er op aan komt zijn de baan-
tes al aan de vriendjes gegeven. 400.000 men
schen loopen werkloos zonder een toekomst
voor een eigen bestaan. De politieke leiders
hebben zich al verzoend met het idee, dat
in Nederland nooit minder dan 200.000
werkloozen zullen zijn.
De mensch is geen individu, dat los staat
van alle banden, is niet iets, dat op zich zelf
staat, maar een deel van een grooter geheel,
van iets wat boven hem uitgaat en in welk
grooter geheel hij zijn rol heeft te spelen.
Daarom geen vrijheid, maar gebondenheid
en gebondenheid is nationaal-socialisme. In
deze gebondenheid, zijt gij niet gelijk, maar
hebt gij de plicht op uw plaats uw taak te
vervullen. Wij moeten erkennen, dat wij
door ons ras aan een bepaalde zienswijze in
de maatschappij gebonden zijn.
Het nationaal-socialisme neemt op elk ge
bied van het leven een sterk omschreven
standpunt in. Het nationaal-socialisme is
godsdienstig in zijn wezen zelf, omdat het de
gebondenheid erkent van het schepsel aan
den Schepper.
Zonder een nationaal-socialistischen geest
is het niet mogelijk een nationaal-socialisti
schen staat te stichten.
Deze kapitalistische maatschappij zal aan
de kanker van de werkloosheid ten onder
gaan. Zij kan dit probleem niet bestrijden,
omdat zij niet over de techniek beschikt en
het volk niet met den geest kan bezielen,
die noodig is.
Spr. betoogde, dat het plan van de N.S.B.
tegen de werkloosheid is: „pensionneering
van mannen op 60-jarigen leeftijd, van vrou
wen op 55-jarigen leeftijd; de gehuwde
vrouwen uit het bedrijfsleven. De jeugd naar
arbeidskampen; voor de jongeren voorberei
ding voor 't nationale weerreoht. Het aan
zienlijke aantal werkloozen dat er dan over
blijft wordt geplaatst in de ondernemingen.
De verplichte opneming van de arbeiders
gaat uit van de gedachte, dat vooreen be
langrijk deel de werkloosheid een gevolg is
van overhaast en onoordeelkundig rationa
lisatie. Daarom is de werkloosheid alleen te
bestrijden, door de arbeiders weer op te ne
men in de ondernemingen, die daartoe in
staat worden gesteld door afschaffing van
het zegeltjes plakken en een steun van den
Staat, die kan gaan tot de helft van de tegen
woordige werkloosheidssteun en eindigt zoo
dra er 4 a 5 pCt. dividend in een bedrijf
wordt uitgekeerd.
Dit plan, aldus spr., wordt doodgezwegen,
maar niet omdat men het zoo slecht vindt,
want 2 jaar later werd het door het r.k. Ka
merlid de Bruin ontdekt en in andere vorm
naar voren gebracht.
Wie beweert, dat wij een greep naar de
macht willen doen, kent het nationaal-socia
lisme zeer weinig. Wij weten, dat niets be
reikt kan worden wanneer niet eerst een
revolutie in elk van u is voltrokken.
De nationaal-socialist verlangt een een
voudig leven, heeft eerbied voor de dapper
heid om voor beleden gevoelens uit te ko
men en wil dat eerbiedigd wordt, dat een
mensch niet alleen een stuk verstand is.
maar ook gevoel.
Trouw kan alleen hij kennen, die zich ge
bonden voelt. Trouw ook aan den leider,
waarmede wij geen dictator bedoelen. Noch
door tegenspoed, noch door voorspoed laten
wij ons van onzen weg afvoeren, omdat
wij niet willen, dat het Nederlandsche volk
de zon van morgen niet zal zien opgaan.
(Applaus.)
Hierna werd gepauzeerd.
Mussert spreekt
Na drie kwartier pauze, waarin gecollec
teerd en gemusiceerd werd, betrad om
kwart over tien ir. Mussert de zaal, om
oogenblikkelijk met zijn rede aan te vangen
Spr. geloofde niet, dat er veel menschen
in Nederland zijn, die niet begrijpen, dat er
veel aan het veranderen is. Wij beleven
een tijdvak, waarin het van het grootste be
lang is, zich rekenschap te geven van het
geen in de wereld gebeurt om op grond
daarvan tot daden te komen.
Wanneer gij over ons denkt, aldus spr., dan
ben ik daarvoor reeds dankbaar, omdat
daaruit blijkt, dat gij wat wilt doen. Er zijn
duizenden helaas, die alles om zich heen la
ten gaan, zonder dat hen iets beroert en dat
is erg.
In Europa wonen driehonderd millioen
menschen, maar er buiten tweeduizend mil
lioen. En daarom is het noodig, dat wij ons
in Europa als een familie gaan gevoelen.
In 't jaar 800 voelde Karei, de koning der
Franken, zich geroepen, om de volkeren van
Europa onder zijn kroon te vereenigen. De
Paus kroonde hem tot keizer Karei den
Groote. Karei de Groote gebruikte wel het
evangelie, maar niet als Christen. Hij werk
te met geweld en verraad. Hij won de macht
maar verloor die spoedig, omdat, wat met
kwaad is verkregen, nooit gedijt.
In 1804 liet Napoleon den Paus naar Pa
rijs komen om luister bij te zetten aan zijn
kroning. De leuze van de Fransche revolutie:
„Vrijheid, gelijkheid en broederschap" was
versmoord; Napoleon stond aan het toppunt
van zijn macht, kroonde zichzelf tot keizer
en dezelfde hymne klonk als duizend jaar
tevoren bij de kroning van keizer Karei.
In 1815 was het ook afgeloopen met Na
poleon. Uit zijn mond werd opgeteekend:
„Alexander de Groote, Ceasar, Karei de
Groote en ik hebben een groot rijk gegrond
vest. De scheppingen van onze genieën wa
ren op geweld gebouwd. Jezus' rijk was op
liefde gegrondvest en nog heden ten dage
leven er duizenden die voor Hem willen ster
ven. Ik sterf vroeg, mijn lichaam wordt aan
de aarde toevertrouwd en dat is het einde
van den grooten Napoleon."
Honderd jaar later, in 1914, brak de we
reldoorlog uit, het kapitalisme, dat interna
tionaal is, en geleerd had, dat het geen zin
meer had om oorlogen te ontketenen, faal
de, evenals het Marxisme met zijn leuze:
„Arbeiders, aller landen vereenigt U, gansch
het raderwerk staat stil, als uw machtige
arm het wil". Duizenden hebben geloofd, dat
de Internationale door staking van de arbei
ders den oorlog zou verhinderen. Na vier
jaar stroomen bloed vergieten, geloofden wij
in de leuze: „Nooit meer oorlog".
Het nieuwe licht was Wilson met zijn 14
punten. Op een gegeven moment gingen onze
oogen open en zagen wij, dat de Volken
bond, die alle volkeren der wereld zou ver
eenigen, niets dan bedrog was. De Geallieer
den hebben den oorlog wel kunnen winnen,
maar den vrede niet kunnen sluiten, omdat
zy de volkeren uit elkander sloegen. Troel
stra was één van de eersten in Nederland,
die dit gezien heeft en hij zei: „De Volkeren
bond is een bond van overwinnaars, die ons
neutralen erbij willen hebben om ons er on
der te houden".
Spr. herinnerde aan den geest van Ver-
sailles, Locarno, Spa en andere geesten, die
allemaal den geest hebben gegeven. Ook
herinnerde hij aan het werk: „De ondergang
van het avondland", waarin voorspeld wordt
dat onze kleinzonen en onze kleindochters
de slaven en slavinnen worden van de ge
kleurde volkeren-
De vrijheid vah het kapitalisme is die vrij
heid, die den sterkste de vrijheid geeft, om
den zwakste uit te buiten. Daarom is de
kern van onzen strijd, aldus spr., de strijd
geworden, met tot inhoud, dat wij de arbei
ders weer een vaderland en arbeid zullen
geven en dat zullen wij ook hier doen.
40 jaar lang heeft de S.D.A.P. het liedje
gezongen, dat de proletariër geen vaderland
had. Bij de geboorte van prinses Beatrix
hoorden wij het eerst door de radio de heer
Boekman. In de wieg van de S.D.A.P. is het
bolsjewisme geboren, evenzeer als de S.D.
A.P. uit het liberalisme voortkwam. Zij
heeft kapot geslagen het vertrouwen en de
illusie van duizenden. Daarom zeggen thans
duizenden tot de N.S.B.„Waarom zullen
wij jullie gelooven; wij zijn al zoo lang be
drogen". Maar het is onze taak om hun het
vertrouwen te geven, dat er nog altijd een
trein gaat naar het socialisme van de daad.
Wij zien iets geboren worden onder de
volkeren. Een nieuwe geest vaart door Euro
pa en die geest wordt niet door ons gemaakt.
Wij zijn werktuigen in de hand van den geest
die ook uw harten in meer of mindere mate
beroert. God geeft aan Europa nogmaals een
kans. Eens heb ik gezegd, dat dit de laatste
kans is, maar dat kan ik niet verantwoorden,
want wij weten niet, wat de Voorzienigheid
met ons voor heeft. Maar het is een kans en
daarom zeg ik: „Grijp die kans, denk aan de
profeten, want het aanschijn van de aarde
wordt vernieuwd in onzen tijd. Stel uw
geest daarvoor open. Dit is geen menschen-
werk en daarom vervul uw taak om het volk
uit de ellende te halen. Godsvertrouwen,
liefde voor volk en vaderland en eerbied
voor den arbeid is noodig.
Evenals in de dagen van Michiel de Ruy-
ter is de kern van ons volk nog sterk. Wij
kunnen weer een voUc worden, dat weet,
wat het wil en dat zich zal weten te hand
haven. Daarom moet ons volk weer een
éénheid worden. Men kan van hen, die ja
renlang ondersteund moeten worden, omdat
het zoo onaangenaam is, dat iemand dood
gaat van den honger, niet verlangen, dat
hij zich blij gevoelt, tot het Nederlandsche
volk te behooren. Liefde tot den naaste is
het eerste wat wij noodig hebben. De Ne
derlandsche regeering haalt de vreemdelin
gen binnen en wat voor vreemdelingen. In
Duitschland hebben ze kanonnen genoeg,
maar ook boter.
Wij hebben geen kanonnen, maar wel
margarine. Wij willen, die werken willen,
aan arbeid helpen en noemen slechts slam
pampers, degenen, die niet werken willen,
onverschillig, of ze in groote of in kleine
huizen wonen.
Het nationaal-socialisme komt, omdat de
macht boven den mensch sterker is dan tien
Colijns, honderd Goselingen en duizend Al
barda's. Men heeft niet naar ons willen
luisteren. In 1931 schreven wij reeds, dat de
Volkerenbond in elkander zou zakken. Spr.
zal zich erover verheugen, als dit heelemaal
het geval zal zijn, opdat kan komen de sa
menwerking van de Europeesche volkeren
In 1935 hebben wij den moed gehad om tot
het Nederlandsche volk te betoogen, ten aan
zien van de overweldiging van Abessinië
door Mussolini, dat zij, die boter op hun
hoofd hebben, niet in de zon moeten gaan
staan. Wij wenschen, aldus spr., niet de
schoenpoetser van Engeland te zijn, evenmin
als wij de schoenpoetser van welk land ook,
willen wezen. Wij hebben het nemen van
50.000 uit de Staatskas voor een ambulan
ce naar China bestreden; men wil naar ons
niet hooren, maar wij krijgen altijd gelijk.
Oostenrijk was al 24 jaar lang niet onaf
hankelijk. Het verloor samen met Duitsch
land den oorlog, werd versnipperd en toen
de Soc.-Dem. aansluiting bij Duitschland
wilden, stond Frankrijk dit niet toe. Daar
na werd Italië de baas. Het politieke katho
licisme maakte zich meester van de macht,
slachtte met mitrailleurs de arbeiders af en
durfde geen verkiezingen meer houden. Ein
delijk heeft het volk zijn kans gekregen.
Overal is er strijd tusschen het volk en
zijn machthebbers. Dat de machthebbers te
genover ons staan, is te begrijpen. Wanneer
éénmaal de oogen van het volk opengaan,
dan zal het weten, waar het zijn vrienden en
vijanden heeft. De Europeesche geschiedenis
trekt zich er niets van aan, wat de Neder
landsche journalisten op bevel van de Joden
vertellen. Het nieuwe Europa marcheert. Ik
weet niet, wanneer Nederland nationaal-
socialistisch zal zijn, ik weet alleen, dat het
komt, omdat de geest van Europa niet stil
houdt bij de grens. Wij zullen elkander, on
danks den schotjesgeest, weer moeten vin
den. Het volk zal zijn boeien moeten ver
breken. 26 Mei van het vorige jaar heeft 96
pCt. van het Nederlandsche volk gezegd:
„Wij gelooven je nog niet, maar de 4 pCt.
is blijven staan, niettegenstaande het net
van leugens. Thans vraag ik: „Wat heeft het
volk gewonnen, door zijn eigen ketenen met
een slag aan te draaien?"
Mijn antwoord is: „Niets anders dan de
voortzetting van eigen slavernij".
Wij zullen zorgen, dat men weet, dat de
N.S.B. niet dood is. Zij kan niet dood, om
dat ze opgelegd is van bovenaf. Wij zijn
er trotsch op, de uitgestootenen te zijn, even
trotsch als de marechaussees van Oss, die
uitgeworpen zijn. Zij daar, wij hier. (Ap
plaus.)
Na het zingen van het eerste couplet van
het Wilhelmus, werd hierop om half twaalf
de vergadering gesloten.
De gemeenteraad vergaderde Dinsdag
avond te zeven uur voltallig.
Na opening en lezing notulen herdacht
de voorzitter wijlen den heer W. Dekker,
in leven gemeente-ontvanger en ambte
naar ter secretarie en van den burgelijken
stand. De raad hoorde staande de rede aan.
De voorzitter roemde in wijlen den heer
Dekker den dienaar van de gemeenschap,
die voor alle groepen der bevolking, zon
der onderscheid van persoon, steeds met
aad en daad klaar stond. Aangedaan was
preker toen hij de vriendschap herdacht
die tusschen den overledene en hem be
stond.
Medegedeeld werd o.a. dat de heer P.
Dekker Wz. benoemd is tot tijdelijk ge
meenteontvanger; de heer P. Buis tot amb
tenaar ter secretarie; voorts dat de kinder
toeslagregeling 300 bedraagt.
De steun aan kleine tuinders zal spoe
dig zijn beslag krijgen.
Vaststelling wijziging politieverorde
ning. Hierbij kwam in stemming de slui
ting der café's. Met de stem van den heer
H. P. de Wijs tegen, werd bepaald dat het
heele jaar door in de week de café's alhier
om 10.30 uur, 's Zondags 11 uur, gesloten
moeten worden, gerekend naar zonnetijd.
Over enkele punten van ondergeschikt
belang werd nog 't woord gevoerd, waarna
tot vaststelling werd besloten.
De heer de Wijs dankte B. en W. hier
na voor hun inzicht om bij deze politie
verordening ook het te water werpen van
met vuur besmette tulpendeelen tegen te
gaan.
De gemeenterekening van 1936 is terug
gekomen met enkele administratieve wij
zigingen die van weinig belang zijn.
Voor 't vieren van 't aanstaand 40-jarige
regeeringsjubileum van H. M. de koningin
werd voor deze gemeente 25 ct. per kind
beschikbaar gesteld en voor de commissie
50.
De gemeentewoning tot 1 Mei a.s. in ge
bruik bij G. Groen werd voor 2.50 per
week (waterleiding voor de gemeente)
verhuurd aan den heer Oudhuis. Het per
ceel bewoond door den heer Jb. Neefjes
bleef op de oude voorwaarden verhuurd
De termijn van onbewoonbaarverklaring
van het perceel van den heer P. Leek
werd met een paar weken verlengd.
Besloten werd aan te sluiten bij de com
missie voor advies inzake bouwontwerpen.
Kosten zijn 10 per jaar, 2 per plan,
0.40 per advies per 1000 bouwkosten
op een basis van 1.
De heer Spil deelde op verzoek van den
voorzitter ten slotte mede dat de rekenin
gen der schoolcommissie over '35, '36 en
'37 in orde zijn bevonden.
Bij de rondvraag vond de heer N. Blauw
den post voor schoolschoonmaak over '35
ad 800 te hoog.
De voorzitter antwoordde dat over '38
deze post tot 650 is teruggebracht. Van
de schoolcommissie was over de afgeloopen
drie jaren 1046 terug ontvangen. De uil
gaven over deze jaren bedroegen per jaar
gemiddeld per kind 7.78. De voorzitter
zeide, dat het heel zuinig huishouden met
dit bedrag is.
De heer E. Commandeur wilde in de
Spierdijkerbuurt maximum-snelheidsbor
den zien geplaatst.
De voorzitter deelde mede, dat dit punt
in de volgende raadsvergadering bij de
vaststelling der verkeersverordening ter
sprake gebracht zal worden.
De heer de Wijs wilde het terrein Maars
bouwklaar maken.
Dit zal nader behandeld worden.
Vereeniging E. H. B. O. Schoorldam
en Omstreken.
Dezer dagen is in de O. L.-school te
Schoorldam door dr. Dijkhuizen, dir. ge
neesheer van het centr. ziekenhuis te Alk
maar examen afgenomen van de cursisten
aangesloten bij bovengenoemde vereeniging
onder leiding van dr. van Hesteren uit
Warmenhuizen.
Van de 17 candidaten zijn allen geslaagd
wat zeer zeker voor de cursisten en in het
bijzonder voor dr. van Hesteren een mooi
succes genoemd mag worden. Na het beein-
dgen van het examen richtte dr. Dijkhui
zen een kort woord tot allen en drong er
op aan dat de cursisten met het oefenen
doorgaan en besprak het groote nut hier
van. Spreker verklaarde dat een gemeente
waar een goed geschoolde E. H. B. O. ver
eeniging is gehuisvest, mag dit zeer zeker
als een voorrecht beschouwen en is voor de
gemeenschap van groote waarde.
Het is een dringend gebod en dr. Dijkhui
zen heeft hier nadrukkelijk op gewezen,
dat de thans geslaagden op vaste tijden in
clubverband oefenen, liefst onder leiding
van een geroutineerden E. H. B. O.-er, op
dat niet spoedig het geleerde weer verlo
ren zal gaan. Een flink oefenlokaal zal men
dan moeten huren en het is duidelijk ge
noeg, dit alles zal kosten met zich brengen.
De vereeniging heeft het voorrecht naast
de b.g. 17 leden reeds een aantal donateurs
te hebben die met hun jaarlijksche bijdrage
stimuleerend werken op de prestatie's der
leden, maar het aantal is heusch nog veel
te gering; de hoop leeft bij de leden dat én
in Warmenhuizen én in Schoorl nog zeer
veel zullen sympathiseeren met het mooie
doel van deze nieuwe vereenigng en deze
sympathie zullen uiten in den vorm van 'n
jaarlijksche gift.
Het plan is reeds gemaakt dezer dagen
in beide gemeenten huisbezoek te doen,
waarbij de leden vriendelijk om hulp ko
men vragen.
Voorts werd er nog op gewezen dat
Schoorldam een plaats is waar een hoofd
verkeersweg loopt waarop vele zijwegen
uitkomen, de tram AlkmaarWarmenhui
zen kruist 5 maal hier onbewaakte overwe
gen, het kanaal loopt langs den hoofdver
keersweg m a. w. er is veel risico voor het
verkeer in Schoorldam. Dit hebben enkelen
op tijd begrepen, laten nu de anderen im
mers begrijpen dat zij ook hier een taak te
vervullen hebben en mogen straks velen
zich als donateur of donatrice opgeven.
Het dagelijks bestuur is samengesteld uit
de heeren: P. Mantel, Schoorldam, voorzit-
te; K. Half, Schoorldam, secretaris; mevr.
WildeboerKoedijker, Schoorldam, pen-
ningmeesteresse.
De namen der geslaagden zijn met b. g. n.
mevr. BakkerKrijgsman, mevr. Selhorst-
breed, mevr. SevenhuysenBak, mevr.
Koning (Schoorldam), mej. P. Del ver, mej.
J. van Essen, de heeren K. Klop, S. W. de
Leeuw, W. Sevenhuysen, A. Sevenhuysen,
N. Kuiper, R. Rempt, P. van Rijn, P.
Rempt Dz.
Lezing Anke Servaes.
Gisteravond hield mevr. Anke Servaes, de
bekende Bergensche schrijfster, voor een
geheel gevulde zaal van hotel Kreb te Ber
gen 'n causerie over haar trilogie „Kinder
zaal", „Kinderen die over zijn", en „Moeder
Liesbeth". Het bleek, dat de schrijfster even
vlot en boeiend vertelt als zij haar beide
eerste boeken (het derde moet nog ver
schijnen) geschreven heeft. Degene, die
„Kinderzaal" las, zal zeker met evenveel
genoegen het tweede deel hebben gelezen:
Beide boeken weten den lezer te boeien en
te ontroeren. Thans is het wachten op den
sluitsteen „Moeder Liesbeth", het 3e deel,
dat in de a.s. herfst verschijnt.
Daar er een verheugend groote belang
stelling bestond voor dezen avond goed
passend in het kader van de boekenweek
had het bestuur van het dorpshuis de goede
gedachte gehad dezen dorpshuis-avond te
doen plaats vinden in hotel Kreb. Een maat
regel, die lang niet overbodig is gebleken.
Nadat Zondag reeds de boekenweek in
geluid was door een interessante tentoon
stelling van ,,'t Schoone Boek" (er waren
diverse mooie oude Bijbels, ouderwetsche
kinderboeken, kinderboeken uit vreemde
landen het handschrift van Willem Kloos,
de zoo juist overleden tachtiger, enkele
werken van Berger schrijvers, o.a. A. Roland
Holst, enz.) werd dan thans deze „boeken-
avond" met een kort inleidend woord van
den heer Valkhoff, voorzitter van het
Dorpshuis, geopend.
De schrijfster begon op te merken, dat
niet, zooals af en toe wel verondersteld
werd, zij zelf de hoofdpersoon is van haar
boeken: de Liesbeth-figuur. Wel zullen uiter
aard veel van de denkbeelden van haar en
de zuster uit „Kinderzaal" overeenkomen.
Alle drie de boeken zijn door een be
paalde hoofdgedachte beheerscht. Deze
hoofdgedachten geven heel in het kort de
ontwikkelingsgang, die het ziele- en ge
voelsleven van zuster Liesbeth doormaakt
weer. In „Kinderzaal" vinden we het
groeien van de liefde tot den man Aart van
Heuven. In het tweede deel groeit de
dienende liefde uit „Kinderzaal" tot de be
zittende liefde van de moeder voor het
eigen kind. Dit is het boek van het moeder
schap, van het verlangen van de vrouw Lies
beth hiernaar. Een innerlijk conflict ontstaat
door deze verdringing van de liefde voor
allen, die haar hulp, steun en liefde zoo
noodig hebben, door die ééne liefde voor
Lucas Wonder, het kleine verschoppelingetje.
Totdat een droom haar alles anders gaat
doen zien een ommekeer volgt en ze gaat
terug naar de kinderen, die over zijn. Door
het Leger des Heils komt ze in de sloppen
en achterbuurten, waar ze de ellende van
de kinderen, die haar noodig hebben, ziet.
Ze wordt zich nu van haar taak volkomen
bewust ze gaat terug naar huis en wéét
den weg. Het derde deel werkt dezen groei
in de richting van de universeele liefde nader
uit. Liesbeth wordt Móéder Liesbeth niet
alleen van haar zoon, maar ook van de
kinderen die óver zijn en voor de geslage-
nen en verongelukten in den strijd van het
leven.
Stem des Volk&
Tot de alhier opgerichte arbeiders-
zangvereeniging „De stem des Volks" zijn
aanvankelijk 20 leden toegetreden.
Tentoonstelling kleuterscholen.
Dinsdag werd in de kleuterscholen te
Oudkarspel en Noordscharwoude een ten
toonstelling gehouden van de werkstukken
der kleuters. In de lokalen waren de ver
schillende dingen, er waren heel mooie
onder, op de banken uitgestald, waardoor
de bezoekers(sters) een goed overzicht
kregen van hetgeen alzoo op de kleuter
scholen wordt gedaan. Zoowel het werk
van de kleinere kinderen als van die, wel
ke met 1 April de school verlaten hebben,
kan men bezichtigen.
De onderwijzeressen, de dames Wit en
Van Veen gaven desgewenscht voorlichting.
Woensdagavond wordt nogmaals de ge
legenheid gegeven, de tentoonstelling in
oogenschouw te nemen.
Benoeming niet aanvaard.
Mej. den Baas, die als wachtgeldster van
de gemeente Haarlem aldaar was benoemd
tot onderwijzeres heeft deze benoeming
niet aangenomen, zoodat zij aan de O. L.-
school te Zuidscharwoude verbonden blijft.
Tuinbouwvereeniging „De Toekomst".
Dinsdagavond vergaderde de tuinbouw
vereeniging „De Toekomst" in het lokaal
van de wed. R. Schoenmaker in de Koog.
Koog.
De opkomst der leden was niet groot.
De voorzitter, de heer S. de Boer Kz.
deelde mede, dat de secretaris de heer C. de
Boer Cz. wegens ziekte verhinderd is deze
vergadering bij te wonen. De heer D. de
Geuz Jbz. nam het secretariaat waar.
Ingekomen was een brief van den heer
A. Kout, die verhinderd is deze vergade
ring en de alg. vergadering van de L. G. C.
bij te wonen. De voorzitter sprak de beste
wenschen uit voor zijn herstel.
Tot afgevaardigde naar de alg. vergade
ring werden nog benoemd de heeren W.
Verkroost en A. Beets.
Bij de behandeling van de rekening van
den penningmeester der L. G. C. werden
verschillende opmerkingen gemaakt. O.m.
werd aanmerking gemaakt op de post vor
dering op de bloembollenv. ad 28851.81,
welke volgens de balans van de bollen-
veiling bestaat uit 26.163.38 aan dubieuze
debiteuren.
Voorzitter merkte op, dat de accountant
die post er elk jaar op zet. De schuld hier
voor is echter al tot 5 a 7000 gulden afge
lost.
De post van de debiteuren blijft.
De heer P. de Geus Jr. zou gaarne zien,
dat die post maar eens werd afgevoerd,
want die is eigenlijk niets waard.
Afgekeurd werd, dat functionnarissen
voor de vergaderingen ook presentiegeld
ontvangen. Dit zal worden besproken, ter
wijl tevens specificatie van de presentie
gelden zal worden gevraagd.
Tegen het bestuursvoorstel over een jaar
lijksche bijdrage van 400 te geven gedu
rende 40 jaren voor een nieuw te bouwen
sluis kwamen vele bezwaren.
Men verwachtte niet, dat er veel pro
ducten per vaartuig en nog wel met zulke
groote vaartuigen, zouden worden verzon
den. De schippers gaan naar het Burg.
armbestuur.
De voorzitter verdedigde het bestuurs
voorstel, dat gebaseerd is op de toekomst.
Men zal tegenstemmen.
Men ging niet met het voorstel van „De
West" accoord om een leeftijdsgrens van 65
jaar te stellen en te bepalen, dat bestuurs
leden niet meer dan achtereen twee maal
herkozen mogen worden.
Ten aanzien van de instelling van een
landelijk centraal verkoopbureau voor
pootaardappelen ging men met het prae-
advies accoord.
Eenzelfde besluit word genomen t. o. v.
het prae-advies over de vergoedmg van de
prijs der niet op tijd verkochte drielingen
P°Men sprak zich uit voor de handhaving
van de kwaliteitseischen.
Afkeuringen door den eontroleur van het
