ROODE STER
Alkmaar opent het grasbaan-seizoen.
Om den hoogsten titel.
het Feest van de Roode Ster!
Viert allen mee
Kops rijdt snel en wint het hoofdnummer.
Ernstig ongeluk met Houtop.
85.4 K.M. gemiddelde!
Feijenoord en Heracles veroveren punten,
Feijenoord—P.S.V. 4—0.
P.S.V.—Feijenoord 2-2.
Overal is reeds het feest van de Roode Ster in
vollen gangOmdat er nu ook Roode Ster Tabak
No. 6 van 6 cent en No. 10 van 10 cent per half
ons gekomen is. Dat is nog nóóit geweest: zoo'n
zeldzaam rookersfeest I Let wélde echte Niemeij er's
Roode Ster Tabak) Het karakteristieke „Roode Ster
aroma" is onverminderd gehandhaafd, óók bij de
nieuwe No. 6 en No. 10.
NIEMEIJER'S
TABAK
Dus voortaan 6, 10 en 13 ct per half ons
De Ster op het pak garantie voor rijpe tabak!"
Heracles - Be Quick 2-0.
Be Quick-Heracles 2-5.
ALKMAARSCHE COURANT VAN DINSDAG 19 APRIL 1938.
SPORT EN WEDSTRIJDEN
Motoren.
De Alkmaarsche grasbaan is bekend
in geheel Nederland en zij is gezien bij
alle Aotorrenners die haar om het zeerste
roemen.
Vandaar, dat een openingsdag, wordt
deze in Alkmaar gehouden, ook altijd
een succes belooft te zijn. Want de baan
is één der stevigste, de baan is boven
dien zeer snel en tenslotte, de outillage
laat vrijwel niets te wenschen over.
Alkmaar had ook dit jaar weer de primeur
van het ^motorrenseizoen, al was deze pri
meur dan ook een toevalligheid, wijl een
paar weken geleden de eerste races moesten
worden afgelascht wegens de slechte weers
omstandigheden.
En ziet, bijna waren de wedstrijden hier
ook niet doorgegaan, want ook gisteren was
de toestand zoo, dat elk oogenblik de gras-
baan onbruikbaar kon worden.
Het dreigde in den morgen en het dreigde
tijdens de wedstrijden, zoodat deze zelfs
eenigszins ingekort moesten worden. En
toch heeft dat weer aan de baan geen af
breuk gedaan, want na een vinnige sneeuw
bui waardoor de pauze vervroegd en ver
lengd werd, bleek de grasmat nog vaster
dan te voren en werden de tijden nog beter,
zoodat zelfs op een gegeven oogenblik
Maller een gemiddelde over vier ronden
maakte van 85,4 K.M. En dat met staanden
start en korte rechte einden!
Wel had het weer ongetwijfeld invloed
gehad op het bezoek, al viel dit tenslotte
ook nog zeer mee. Ongeveer 3500 man pu
bliek heeft de races bijgewoond, wat het
zeer gure, ja te koude weer in aanmerking
genomen zelfs zeer goed te noemen
was.
Helaas een ongeluk
Helaas, de races zelf mochten niet
zonder een ernstig ongeluk verloopen.
Gelukkig behoefde men niet opnieuw
een doode te betreuren, maar het on
geluk, dat Houtop overkwam, was toch
ernstig genoeg.
Hij is gedurende de herkansingsrit in
de 500 c.M.» klasse gevallen en heeft
daarbij zijn been gebroken en zijn voet
zeer ernstig verwond, zoodat overbren
ging naar het ziekenhuis noodzakelijk
was.
De populaire Houtop werd slachtoffer van
een zeldzaam voorkomend ongeluk. In één
der herkansingsritten nam hij direct den
kop en liep al spoedig een twintig meter
uit. Geheel onbedreigd lag hij dus ver voor
het veld, en waar vijf renners geplaatst
werden, daar kon de Utrechtenaar zeker zijn
van een plaatsje in de finale. Maar Houtop,
de altijd strijdlustige, dacht er niet aan, de
resteerende ronden in een matig gangetje
rond te rijden. Hij bleef jagen, heel hard en
heel zuiver. Totdat hij plotseling bij het uit
gaan van de Zuidelijke bocht een duike
ling maakte. En vlak voor de tribune liggen
bleef
Zoodra de andere renners gepasseerd
waren, snelde men Houtop te hulp en ter
stond zag men, dat de renner er ernstig aan
toe was. Zijn linkervoet zat tusschen het
achterwiel van de motor bekneld en de
houding van zijn been liet duidelijk zien,
dat het gebroken moest zijn. Waar
schijnlijk heeft Houtop, die bij het bochten
werk altijd zijn linkervoet over den grond
laat slippen, een oneffenheidje in de baan
geraakt met zijn voet, die daardoor plotse
ling omhoog sprong. Dat gebeurt trouwens
herhaaldelijk. Maar het noodlot heeft nu
gewild, dat de voet terecht kwam tusschen
het achterwiel en het kettingwiel van de
motor en daar tusschen bekneld raakte. Het
wiel nam als het ware den voet mee, die op
dat oogenblik als een rem fungeerde en
het achterrijwiel blokkeerde. De helpers
moesten het wiel dan ook geheel terug
draalen, voordat de voet weer vrij kwam.
De doktoren, die onmiddellijk te hulp
snelden, lieten den renner naar het zieken
huis overbrengen en daar is direct operatief
ingegrepen.
Het onderbeen bleek op twee plaatsen te
zijn gebroken, terwijl de voet |edeeltelijk
gespeten was. Toch had men alle hoop, dat
alles weer goed terecht zal komen, al zal het
herstel natuurlijk vele weken duren.
Het ongeluk veroorzaakte eenige stag
natie in de afwerking van het programma
en toen bovendien een flinke sneeuwbui de
baan nog nat en glad maakte, moest men
zeer langdurig pauzeeren. De wedstrijd-
commissie besloot daarom de races te redu-
ceeren van 6 tot 4 baanronden en de lange-
baanwedstrijden te laten verrijden over 7
ronden.
Die maatregel is zeer verstandig geweest,
want door een en ander werd het vrij laat
en pas om half zes kwam het einde der
races, nadat zelfs het laatste nummer geheel
was vervallen.
Goede wedstrijdsport.
Wat nu de wedstrijden zelf betreft,
over het algemeen werd er zeer goede
sport te zien gegeven en vele ritten had
den zelfs een buitengewoon spannend
verloop. Daarbij viel het beheerschte
rijden van de meeste renners op, zoodat
werkelijk gevaarlijke momenten niet
voorkwamen. Dat er verschillende ren
ners vielen, mag natuurlijk als normaal
worden gerekend; dat al de anderen
daarop snel en afdoende reageerden,
was verheugend.
De tweevoudige kampioen van het vorig
jaar, van Aartsen, had zijn dag niet. Hij kon
het lang niet bolwerken tegen zijn oude
concurrenten Kuyper, Hartman en Rijk en
moest bovendien zien, hoe de jongeren als
Maller en Kops de lauweren oogstten.
Beginnen we met de oudjes: Kuyper, op
zijn aloude Chater Lea, was als een duivel.
Hij reed formidabel hard in de 350 c.M.»-
klasse en toonde een vorm als in zijn beste
jaren. Naast hem mag Hartman genoemd
worden. Deze werd in dezen wedstrijd
tweede in het eindklassement, nadat hij
echter een keer zijn meerderheid over den
Kater-berijder had getoond.
Dan was er de eeuwig jonge Jan Rijk,
die ook nu weer beheerscht werk liet zien
en die hoewel hij een pechdag had
toch zeker tot de allerbesten gerekend
mocht worden. De Hagenaar is altijd een
zeker en voorzichtig renner geweest.
Maar dan Kops. Hij reed gedurfd, inder
daad, maar hij reed dezen middag ook
buitengewoon zeker. Zijn bochtenwerk
was misschien nog niet zoo goed als dat van
de oude rotten, maar zijn motor had snel
heid genoeg, om dat tekort goed te maken.
Kops heeft zonder bedreiging als het ware
den 500 c.M.» strijd gewonnen en daarbij
zeer knappe tijden gemaakt. Wel mag men
niet vergeten, dat de manches over vier
ronden gingen, maar een gemiddelde van
ruim 80 K.M. mag er zijn op een grasbaan
met korte rechte einden.
Was Kops dezen middag de verrassing,
Maller wist ook voor een kleine sensatie te
zorgen: in de laatste manche zette hij alles
op alles en met een gemiddelde van 85,4
niet
direct
K.M. won hij dezen rit! Het was werkelijk
verbluffend.
In de langebaan-race voor 350 c.M.»-
motoren toonde Hartman zijn kunnen. Uit
een massalen start was hij het beste weg,
nam den kop en hoe het veld ook werkte'
hij bleef eerste. Jan Rijk was nog dé
eenige, die het tempo volgen kon, maar
benaderen deed hij hem niet.
Er zijn tal van wedstrijden geweest, die
wij hier nader zouden kunnen verslaan,
maar het zou te veel ruimte vergen. Laten
wij er daarom slechts één nog noemen, die
waarirf de verrassing tot het laatste toe be
waard bleef. Dat was bij de juniores in de
3e manche. Van Regteren Altena had
reeds den eersten prijs in zijn zak en Lan-
gedijk was zeker van den tweeden. Er kon
dus in deze race werkelijk niets gebeuren.
Maar ziet, Thijsse kreeg opeens een be
vlieging, vloog weg na een zeer kalme eerste
ronde, veroverde in de derde ronde de
tweede plaats en klopte in de laatste ronde
den leider!
De juniores hebben overigens
kwaad gereden, al zorgden zij niet
voor „vuurwerk".
Wij laten thans de uitslagen volgen.
De voornaamste uitslagen waren:
Juniores tot 250 c.M.»
1. E. A. Molenaar, Den Haag, 3 pnt.; 2. H.
J. J. Thuijs, Hilversum, 8 pnt.; 3. J. J. Snel,
Amsterdam, 10 pnt.
Juniores tot 350 c.M.»
1. P. W. van Regteren Altena (Heerde),
4 punten; 2. A. Langedijk (Giessendam),
7 pnt.
Seniores tot 350 c.M.»
Finale
Eerste manche:
1. N. Kuyper, 2 min. 2,8 sec.; 2. P. van
Aartsen, 2 min. 7 sec.; 3. A. Hartman, 2 min.
7,6 sec.
Tweede manche:
1. N. Kuyper, 2 min. 0,8 sec.; 2. A. Hart
man, 2 min. 2,6 sec.; 3. J. Rijk, 2 min. 6 sec.
Derde manche:
1. A. Hartman, 2 min. 0,4 sec.; 2. N. Kuy
per, 2 min. 1 sec.; 3. J. Rijk, 2 min. 2,2 sec.
Totaal:
1. N. Kuyper (Rotterdam), 4 pnt.; 2. A.
Hartman (Amsterdam), 6 pnt.; 3. en 4. P.
van Aartsen (Amsterdam) en J. Rijk (Den
Haag), ieder 10 pnt.
Seniores tot 500 c.M.'
Finale
Eerste manche:
1. G. H. Kops, 2 min. 0,6 sec.; 2. P. Maller,
2 min. 2 sec.; 3. L. Rehorst, 2 min. 5 sec.
Tweede manche:
1. G. H. Kops, 1 min. 58,6 sec.; 2. L.
Rehorst, 2 min. 3,4 sec.; 3. J. D. de Graaf,
2 min. 3,6 sec.
Derde manche:
1. P. Maller, 1 min. 58,2 sec.; 2. J. Rijk, 1
min. 59 sec.; 3. G. H. Kops, 1 min. 59,6 sec.
Totaalstand:
1. G. H. Kops (Rotterdam), 5 pnt.; 2. L.
Rehorst (Den Haag), 9 pnt.; 3. P. Maller
(Rotterdam), 12 pnt.
Seniores 350 c.M.» over zeven
ronden:
1. A. Hartman, 3 min. 26,2 sec.; 2. J. Rijk,
3 min. 29,6 sec.; 3. N. Kuyper, 3 min. 30 sec.
Voetbal
Op den eersten Paaschdag heeft
Feijenoord haar derden thuiswedstrijd
gespeeld voor de competitie om het
kampioenschap van Nederland, terwijl
zij op dien dag nog geen enkelen uit
wedstrijd achter den rug had.
P.S.V., de zuidelijke kampioensclub,
maakte voor de tweede maal haar op
wachting in het Rotterdamsche stadion.
Het vorig jaar verloor ze met 61, dit
maal kreeg ze een 40-nederlaag te in-
casseeren.
Het eigenaardige geval deed zich voor, dat
de eindstand reeds 20 minuten na den aan
vang bereikt was.
Feijenoord begon uitstekend, ze maakte
na drie minuten reeds het eerste doelpunt,
binnen het kwartier leidde ze met twee
doelpunten verschil en nauwelijks vijf mi
nuten later leidde de stadionclub met 40.
Een ieder begreep toen wel, dat de wedstrijd
op dat moment al beslist was. Gezegd dient
te worden, dat Feijenoord een knap spelletje
voetbal in die eerste 20 minuten liet zien,
maar ook niet onvermeld mag blijven, dat
het de voorhoede vén Feijenoord wel heel
gemakkelijk werd gemaakt. Van Run was in
de P.S.V.-verdediging nergens, hy begon
met een groven blunder, waaruit het eerste
doelpunt ontstond en ook bij de twee vól
gende doelpunten ging hij niet vrij uit. Zijn
collega Wevers had er ook al geen kijk op,
veroorzaakte volkomen onnoodig een straf
schop en liep herhaaldelijk zijn doelman da
nig in den weg.
Alleen aan Bouman heeft P.S.V. het te
danken gehad, dat de achterstand bij de rust
nog niet veel grooter was.
De omstandigheid, dat de beide ploegen
elkaar daags daarna opnieuw zouden ont
moeten, heeft uit den aard der zaak wel ver
der haar stempel op het spel gezet. Feijen
oord, zeker van de overwinning, deed het
verder kalmpjes aan en P.S.V., al hield ze
flink vol, scheen er zich toch ook wel bij
neergelegd te hebben, dat hier voor haar
geen winst meer te behalen was.
De tweede ontmoeting tusschen de kam
pioenen van het Zuiden en die van West II
heeft een enorm spannend duel opgeleverd,
dat resulteerde in een gelijk spel. Ofschoon
P.S.V. en Feijenoord met geheel verschillen
de wapens streden, mag toch gezegd worden,
dat de puntenverdeeling redelijk was.
Feijenoords spel was ontegenzeggelijk
technisch beter dan dat van P.S.V., technisch
beter en dientengevolge fraaier voor het
oog. Doch de Eindhovenaren wisten door ef
fectiever spel, hooger tempo en fighting spi
rit de balans volkomen in evenwicht te hou
den. Er kwamen zelfs perioden voor, waarin
de stormloopen der zuidelijke kampioenen
zóó fel waren, dat de Rotterdamsche defen-
gie overspeeld dreigde te worden.
Het was inderdaad een ontzettend hoog
tempo, waarmede de Eindhovenaren onmid
dellijk na den aftrap ten aanval togen en de
meer dan tienduizend toeschouwers beleef
den reeds in de allereerste minuut de sen
satie van een doelpunt: by een aanval over
den rechtervleugl gaf Hunting een lagen
voorzet naar den ver opgedrongen linkshalf
van den Meyden, die den bal met een harden
doch niettemin zeer beheerschten trap in den
uitersten hoek joeg, 10.
Na dit voor van Male absoluut onhoudbare
doelpunt ontwikkelde zich een spannende
strijd tusschen het somtijds perfect uitge
voerde korte spel der Rotterdammers en het
ruime opportunistische voetbal der P.S.V.-
ers, die een sterke veldmeerderheid de
monstreerden.
Juist toen de nood het hoogst was, kwam
evenwel de „verlossing". In den vorm van
een goal van Ven te. De midvoor der rood-
witten, profiteerend van zyn enorme start
snelheid, spurtte den Eindhovenschen links
back voorbij en bemachtigde den trough-
pass, dien Vrauwdeunt gegeven had. Wel
liep van Run nog toe, doch de aanvoerder
der thuisclub kwam te laat om het keiharde
schot te stuiten, waarmede Vente het doel
trof, 11.
P.S.V. gaf het initiatief niet uit handen en
de naar buiten gezworven van Kooyk gaf
een lagen voorzet, waaruit Drouen den bal
»'C|
op perfecte wijze onder controle bracht om
daarna, uit lastige positie, in te schieten,
2—1.
Ook na de rust startte P.S.V. het best, doch
toen de eerste aanvallen der Eindhovena
ren, waarbij Drouen en Hunting harde scho
ten losten, waren doodgeloopen, kwam de
reserve der Rotterdamsche ploeg te voor
schijn. Op het middenveld grepen de Eind
hovenaren herhaaldelijk mis op de dikwijls
met feillooze techniek uitgevoerde combi
naties der rood-witten, en hoewel het doel
punt, waarmede zij na 16 minuten spelen dat
overwicht uitdrukten, niet fraai was, ver
diend was het in ieder geval wel: bij een
voorzet van Linssen kon de uitgeloopen
Bouwmans den bal niet bemachtigen, van
der Meyden deed ook een uiterste, doch
vergeefsche, poging en de inmiddels naar bin
nen gekomen Linssen profiteerde van de
verwarring en liep het leer in het net, 22.
Daarmee kwam het einde.
Reeds na vier minuten was er een sensa
tioneel moment, toen van der Veen een
bijna niet te missen kans kreeg. Alleen voor
het doel staande zag hij nog de mogelijkheid
om hoog over te schieten.
Het bleek spoedig, dat Heracles domineer
de. Deze ploeg was het eerste half uur byna
voortdurend in den aanval. Het karakter van
het spel bleek wel hieruit, dat Wachters
steeds in actie moest zijn, terwijl zyn colle
ga aan den overkant, Dekkers, niets te doen
had. Onophoudelijk zwermden de Heracli-
den voor het Groningsche doel, waar Wach
ters met veel kunst- en vliegwerk de score
blank wist te houden.
Ook na de thee was de thuisclub bijna
voortdurend in de meerderheid. Slechts nu
en dan werd haar offensief afgewisseld door
snelle uitvallen van de voorhoede der tegen
standers.
Het eerste doelpunt ontstond drie minu
ten na rust, toen door prachtig opbrengen
door den rechtsbuiten Schipper de bal be
landde bij Jaarsma, die snel toeliep en met
een prachtig en zeer hard schot Wachters
totaal geen kans gaf.
Het duurde nog een twintig minuten voor
het tweede doelpunt werd gescoord. Dit
kwam tot stand bijna uitsluitend door solo-
spel van den Heracles-rechtsbinnen Schlos-
ser, een der veteranen, die alle drie kam
pioenscompetities meemaakte en nu nog een
der allerbesten was. Hij zigzagde langs een
5 tot 6-tal Groninger spelers en besloot zijn
ren met een onverwacht hard schot in den
hoek, waardoor Wachters totaal werd ver
rast, 20.
Met dezen stand, terwijl Heracles nog
steeds druk bleef uitoefenen, was de wed
strijd vrijwel beslist.
Dat het spelen van twee wedstrijden
voor de competitie om het kampioen
schap van Nederland op achtereenvol
gende dagen hooge eischen aan de spe
lers stelt, bleek maar al te zeer bij den
wedstrijd Be QuickHeracles.
Niet alleen, dat het tempo veel te
wenschen liet speciaal na de rust
bleek al spoedig, dat enkele spelers zoo
goed als geheel uitgespeeld waren
maar meer nog bij den aanvang van
den wedstrijd, toen Be Quick zich in een
vrij gehavende samenstelling moest op
stellen, daar Tekelenburg en Wilkens,
die zich gedurende den strijd te Almelo
reeds hadden laten vervangen, niet van
de partij konden zyn.
Het spreekt vanzelf, dat de verwachtingen
onder deze omstandigheden in het Groning
sche kamp niet hoopvol waren.
Toch werden deze verwachtingen in de
eerste helft volkomen beschaamd, daar de
thuisclub, gesteund door een sterken wind,
een fel offensief inzette en de Heracles-ver-
dediging geheel voor eigen doel terugdrong.
Het samenspel in de thuisclubvoorhoede was
aanvankelijk heel aardig en technisch kon
Be Quick zich volkomen aanpassen aan het
overigens iets meer bewegelijke spel van de
gasten.
Het initiatief bleef geheel aan de Gronin
gers, die in de 23ste minuut succes oogst
ten, toen een hoekschop, uitstekend doo.
Walter Blijham genomen, via den rug var.
Fabels in het Heracles-doel caramboleerde
Be Quick bleef veel en gevaarlijk aanval
len, waarbij doelman Dekkers die reeds
meermalen uitstekend redde by een hoek-
