TRIOMFATOR
IN SMAAK
TRIUMPH
1 CENT
VIRGINIA
JCetk éi Schoot
de aanleg van het vliegveld
te bergen.
Nieuwe toelatings-examen
H.B.S.
Begrafenis J. Ringers.
EERSTE BLAD.
Alkmaar, Vrijdag.
Naar wü heden uit absoluut be
trouwbare bron vernemen, is thans de
beslissing t.a.v. het zandvervoer naar
het aan te leggen vliegveld in den
Bergermeer, gevallen.
Dit zandvervoer zal inderdaad per
smalspoor plaats vinden
„HET KLOMPJE GOUD".
De heer H. Schipper, Oudegracht 12,
wiens eierkolen gestookt zijn in de kachel
waarin men later het gesmolten goud
heeft gevonden, heeft besloten zijn kolen
zaak voortaan den naam „Het klompje
goud" te geven.
ONGEVAL.
De heer J. Bakker Jz. te Obdam had
Donderdagochtend het ongeluk met z'n
vingers te dicht bij een in werking zijnde
zaagmachine te komen, waardoor twee
vingertoppen bijna geheel werden afge
sneden.
OVERPLAATSING.
Met ingang van 1 Mei a.s. is mej A. T.
Wognum, in functie bij het telefoonkan
toor alhier, aangewezen als toezichthoud-
ster bij den interlocalen dienst te Middel
burg.
AUTOMATISCH TELEFOONVERKEER.
Wegens indienststelling op Dinsdag 26
April a.s. van de automatische telefoon
centrale te Laren (N.H.), zullen de aange
slotenen van het net Laren (N.H.) (ken
getal K 953) na pl.m. 14 uur automatisch
kunnen worden gekozen door de aangeslo
tenen van het net Amsterdam en van de
geautomatiseerde netten in de Rijkstele-
foondistricten Amsterdam, Alkmaar,
en Utrecht.
BRAND TE HEER-HUGOWAARD.
Hedenmorgen in de vroegte ontstond
door nog onbekende oorzaak brand in de
hoeve aan den Veenhuizer Middenweg,
bewoond door wed. GrootPaarlberg en
naar eenigen zoon. Deze had nog gele
genheid om zijn moeder, die bedlegerig is,
uit het brandende perceel te dragen en de
koeien los te snijden, waarna hij de buren
waarschuwde.
De inmiddels gearriveerde motorbrand
spuit kon weinig meer uitrichten.
BALLONWEDSTRIJD.
Men schrijft ons:
In samenwerking met de directie van
het City-Theater, hier ter stede, organi
seert de Ned. Shirley Temple-club op Za
terdag 23 April a.s. voor de leden van
haar Afd. Alkmaar en Omstreken een
Ballonwedstrijd met prijzen. De leden
dezer afdeeling (elk met twee introducé's)
verzamelen zich in het City-Theater,
waar hen een kleine versnapering wacht.
Vervolgens gaan zij naar het voormalig
Ziekenhuis-terrein, waar de wedstrijd zal
worden gehouden. j
HET WITTE KRUIS TE CASTRICUM.
Een rumoerige vergadering met
heftige interrupties.
In de gister gehouden vergadering van
het Witte Kruis, welke werd gehouden in
de zaal van Vriendschap, te Castricum is
het tot heftige discussies gekomen.
De aanleiding hiervan was, dat een schrij
ven was binnengekomen van 26 leden die
meenden dat de vorige bestuursverkiezing
niet reglementair was verloopen omdat er
twee stemmen meer waren uitgekomen dan
volgens de presentielijst mogelijk was en
de verkiezing dus reglementair onwettig
werd beschouwd. Duidelijk bleken op de
vergadering twee stroomingen te zijn, die
het elkander nu niet direct aangenaam heb
ben gemaakt.
De voorzitter Hemmer, opende en be
handelde het ingekomen verzoekschrift,
door 26 leden onderteekend. Zelf was hij
wegens ziekte niet op die vergadering ge
weest en verzocht den onderteekenaars hun
inzichten kenbaar te maken. De heeren
Hogensteijn, Heida en Doorjee, gaven als
hun meening te kennen, dat in de laatst
gehouden vergadering, bij de bestuursver
kiezing het stemmencijfer, doordat er twee
stemmen meer zijn uitgebracht dan de pre
sentielijst heeft uitgewezen, niet reglemen
tair was. Doordat het stembureau de namen
der candidaten niet hardop heeft voorgele
zen, was er niet de minste controle. Boven
dien zijn de stembriefjes direct verbrand en
de leiding der vergadering had een slordi-
gen indruk gewekt. Men stelde dus voor de
stemming nietig te verklaren en opnieuw
tot stemming over te gaan.
Hiertegen kwamen verschillende anderen
in verzet, o.a. de heeren Dijkman, Dekker,
Spaans, van Lunen en anderen De heer
van Lune», die met de heeren C. de Groot
en de Nijs het stembureau had gevormd,
zeide dat er wel degelijk rekening is ge
houden met de presentielijst, doch hij gaf
toe dat hij de namen niet hardop had voor
gelezen. Een vergissing kan iedereen ma
ken Daarom stelde h« voor, die twee stem
men er af te trekken. Dan bleef nog de heer
Marker als bestuurslid gehandhaafd. Dit
lokte zoo'n algemeen protest uit, (interrup
ties vlogen door de zaal) dat de voorzit
ter door hard te hameren de orde moest
herstellen. Hij verklaarde, dat z. i. van een
ongeldige stemming geen sprake was.
Hierop ontstond weer ontstemming in de
zaal en verschillende leden wilden spreken.
De heeren Zijlstra, Bodegraven, Heida,
kwamen tegen het partijkiezen van den
voorzitter op en vroegen voorlezing van het
huishoudelijk reglement, doch het bestuur
kon hierop geen afdoend antwoord geven.
Weer dreigde er rumoer toen de heer Dek
ker van geestverwanten sprak.
De voorzitter hamerde en ontnam allen
het woord.
Hij stelde voor nu te stemmen of de vo
rige stemming kan gehandhaafd blijven ja
dan neen. Weer protesten uit de vergade
ring, waarop de burgemeester, die als be-
langstellende aanwezig bleek, het woord
kreeg.
Aan de hand van de gehouden discussie
aldus de burgemeester en omdat ik
in deze mij geen partij stel, doch constateer
dat er vergissingen zijn gemaakt, acht ik
het in het belang van het Witte Kruis deze
kwestie aan het hoofdbestuur voor te leg
gen, en aan haar de beslissing te laten of de
stemming juist of onjuist is geweest. Dit
lokte een algemeen applaus uit, waarop de
heer De Haan (bestuurslid) zeide dank te
brengen voor de goede bedoelingen van den
burgemeester doch hij meende dat wij zelf
mans genoeg zijn die zaak op te lossen (ap
plaus.)
Nadat nog van verschillende kanten op
klaarheid werd aangedrongen, hakte de heer
Dor jee den knoop door en vroeg aan de
laatst gekozen bestuurders of dezen zich
wilde uitspreken, daar het duidelyk bleek,
dat een groot deel der leden met de stem
ming ontevreden waren. Waar mag worden
gesproken, van een algemeene vereeniging
die de bestuursleden ten volle moeten ver
trouwen zou hun verklaring veel bijdra
gen om tot een oplossing te komen.
De heer Marker (het gekozen bestuurs
lid) verklaarde onder doodsche stilte:
„Gehoord de gehouden discussie, en in
het belang van het Witte Kruis, dank ik
den heer Dorjee voor zijn vraag, en meen
dat er een nieuwe stemming moet plaats
vinden".
Een algemeen applaus was zijn belooning.
Op 4 Mei zal nu opnieuw een vergadering
plaats vinden en de voorzitter verzocht, in
het belang der lijdende menschheid de een
heid in het Witte Kruis te bewaren, waar
na hij de vergadering sloot.
Op deze vergadering is e gebleken dat
het niet-r. k. gedeelte der bevolking, we
gens haar groei, het haar toekomenden deel
in de bestaande algemeene organisaties
gaat opeischen en het is in het belang van
de geheele bevolking, als het r. k.-volks
deel hieraan gehoor gaat geven,
REDT ARTIS!
Een filmavond.
Het Artis-reddingscomité hier ter stede
heeft bij zijn streven een niet genoeg te
prijzen steun ontvangen van de directie
van het City-theater. Zy toch heeft gis
teravond een voorstelling gegeven, waar
van de baten geheel ten voordeele van het
comité kwamen. Met groote voldoening
mag gezegd worden, dat het bezoek niet is
tegengevallen: het theater was goed bezet.
Nadat het gewone voorprogramma was
gedraaid, trad de secretaris van 't comité,
de heer Dorgelo, voor het voetlicht, om
een krachtig woord te spreken ter aanbe
veling van het verleenen van financieelen
steun aan de alom in den lande onder
nomen pogingen tot inzameling van gelden
ten behoeve van hoognoodige verbeterin
gen aan Artis. Hij constateerde dat het
bezoek aan Nederland's grootsten dieren
tuin toenam zoodra het leeuwenterras was
gemoderniseerd en deelde mede, dat thans
allereerst een verbeterde huisvesting
voor de apen moet worden bewerkstelligd,
En daarna zal er nog veel moeten worden
verbeterd, maardaarvoor is geld,
véél geld noodig, totaal naar schatting vier
ton! Spr. wekte op, dat ieder daartoe een
steentje zal bijdragen. Het plaatselijke
comité heeft nog geen 200 ontvangen en
hij betreurde dit, omdat toch Alkmaar niet
mag achterblijven bij de reddingspogin
gen van Artis, de mooie cultureele instel
ling, zoo belangrijk ook voor het onder
wijs. Dank bracht de heer Dorgelo nog
aan de directie van het theater voor haar
lofwaardige geste en ten slotte beval hij
de Artis-verloting, waarvoor eerstdaags
de loten zullen verkrijgbaar worden ge
steld, in ieders medewerking aan.
En toen begon de vertooning van de
film Borneo, een geïllustreerd verhaal
van de ontdekkingsreis in de binnenlan
den van het groote eiland Borneo, onder
nomen door het Amerikaansche echtpaar
Johnson, dat ook reeds meerdere derge
lijke reizen deed met vliegtuig en camera
in de binnenlanden van Afrika.
Wat weten wij over het algemeen van
Borneo? Wij kennen den vorm, evenals de
ligging boven Java, wij Weten, dat het Ne-
Nasalis Larvatis
kende apensoort,
in Osa
een onbe-
voorkomend
derlandsch en Engelsch bezit is, kennen
een paar plaatsnamen, maar houdt in den
regel de kennis daarmede niet op?
Borneo betreden, Borneo doorkruisen,
wonderen zien, waarvan men nooit te
voren iets vernam, dieren aanschouwen,
als bijv. de loopende visschen, de oesters,
die zich huisvesten op boomstammen, de
apensoorten, die een soort van varkens
snoet hebben dat is het voorrecht van
hen, die deze unieke film hebben aan
schouwd. Ongelooflijk, maar toch waar!
Op Borneo bestaan vischsoorten, die in
boomen klimmen, vliegende slangen en
oesters, die op boomen leven! Het is het
vaderland van de Koppensnellers, met
hun duivelsche moordwerktuigen, het
land, waar de enorme menschapen hun
wonderlijk en bijna sage-achtig leven lei
den. Maar een film van de Johnson's
en dit is onherroepelijk de laatste! biedt
méér. Het zijn niet alleen de wonderen der
natuur, in den zin van het verbazingwek
kende! Men ziet en hoort en beseft en
voelt tevens het sprookje van het oer
woud, het onbegrijpelijke van de sfeer, de
loome hitte van de tropen, de vruchtbare
plantengroei, het mysterie van het oer
woud met zijn verrukkelijke schoonheid,
zijn beangstigende stilte, zijn niet te be
schrijven landschap en al het overige, wat
hy, die er geweest is, tevergeefs poogt
duidelyk te maken aan hem, die hier nooit
tevoren was.
Borneo is een der grootste eilanden van
den ganschen archipel. Wat weten wy er
van? Vermoedt iemand onzer, dat zulk
een geweldig eiland een gansche wereld
op zichzelf is, met haar eigen schoonheid,
haar eigen gevaren, haar eigen raadselen,
haar eigen vijanden?
Zy, die gisteravond de uitvoering der
film hebben gezien, zullen zich gelukkig
prijzen nu tenminste iets meer va - het ge
heimzinnige gebied te weten, dank zij de
schitterende foto's, vaak met veel gevaar
en altyd niet oneindig veel geduld ge
nomen.
Dr. G. Bolkestein, voorzitter van de com
missie, wier rapport tot leiddraad diende
voor de nieuwe regeling van het toelatings-
examen-H.B.S., schreef aan het „Handels
blad" het volgende:
Dankbaar jegens den minister van onder
wijs, die dit besluit heeft bevorderd, zullen
ongetwijfeld zij zijn, die de hoofdbeginselen
aanvaard hadden van het rapport, dat eeni-
ge jaren geleden gepubliceerd is, en waarin
voor de toelating tot de H.B.S. met vijfjari
gen cursus een nieuwe regeling is voorge
steld. Het nieuwe K.B. heeft deze beginselen
aanvaard en in wettelijken vorm vastgesteld.
Een zeer kort overzicht toont dit reeds.
Art 1 maakt duidelyk onderscheid tus-
schen een onderzoek naar geschiktheid en
naar kennis.
Art. 2 maakt de medewerking van de la-»
gere school bij dit onderzoek mogelijk.
Art 3 stelt de vragenlijst vast vóór het
onderzoek aan de hoofden der lagere scholen
te zenden.
Art. 4 omschrijft de eischen voor de vier
examenvakken. Voor Nederlandsch spreekt
hierbij het onderzoek naar de geschiktheid
zich duidelijk uit. Daar niet gaarne iedere
school zich dadelijk competent zal willen
verklaren Nederlandsche opgaven voor het
geschiktheidsonderzoek samen te stellen,
stelt de minister door art. 8 een Commissie
van Advies in, om desgewenscht de scholen
hierbij van voorlichting te dienen.
Ook uit de omschrijving der eischen voor
rekenen spreken de nieuwe opvattingen.
Zoo wordt bij de „eenvoudige denkvraag-
stukken" het gebruik van de in de wiskunde
gangbare verkorte schrijfwijze (algebraïsche
oplossing) toegestaan.
De slot-artikelen regelen allerlei gevallen
van toelating tot de eerste en tot de hoogere
klassen, die tot dusver moeilijkheden gaven.
Inderdaad geeft dit nieuwe K.B. aan hen,
die sinds lang naar een betere selectie by de
toelating streefden, aanleiding tot groote vol-
doening.
Maar niet alleen ter wille eener betere
selectie. Steeds hebben de opstellers van het
bovengenoemde rapport op den voorgrond
gesteld, dat weliswaar ook die betere selectie
hun doel was, maar méér nog een beter on
derwijs op de lagere schooL Dit K.B., waar
in zooveel van het rapport verwezenlijkt
wordt, zal in het by zonder door zyn
eischen voor Nederlandsch en rekenen tot
verbetering van het lager onderwijs kunnen
Indrukwekkende belangstelling.
Over de teraardebestelling van het stof
felijk overschot van den heer J. Ringers
vermelden wij in aansluiting op hetgeen
wy reeds in ons nummer van gisteren
mededeelden nog het volgende:
Onder de aanwezigen dienen allereerst
nog vermeld te worden ds. Verwaal en ds.
von Meijenfeldt, alsmede de inspecteur der
directe belastingen, de heer Hartkamp,
notaris de Lange, de bankier A. M. de
Lange en de commissaris van politie, de
heer Walraven. Het bestuur, brandmees
ters en ondei-brandmeesters van de brand
weer waarvan de heer Ringers eerelid
was waren in uniform aanwezig.
Zooals wij reeds schreven kenmerkte
deze begrafenis zich door een indrukwek
kende belangstelling. Aan de groeve werd
allereerst het woord gevoerd door burge
meester van Kinschot, die namens het
gemeentebestuur een woord van afscheid
sprak. Met ontroering, zoo zeide hij, ver
nam men Eersten Paaschdag in Alkmaar
dat de in deze stad geboren en getogen
Jan Ringers was heengegaan.
Van zijn geboorte af heeft hij de stad
lief gehad en in de eerste plaats wenschte
spr. te gedenken, de banden tusschen hem
en het gemeentebestuur. In 1919 gekozen
tot lid van den raad heeft hij jarenlang
zijn beste krachten gegeven in het bestu
ren van de gemeente. Hij was geen man
van veel woorden, maar zijn woorden ge
tuigden van groote helderheid en verstand.
Als wethouder werd hij eerst belast met
de portefeuille van openbare werken,
plantsoenen en volkshuisvesting. In dien
tjjd zijn onder zijn leiding straten, pleinen
en groote bouwwerken tot stand gebracht.
Zijn groote kunde op dit gebied heeft er
zeker toe bijgedragen, dat de belangen van
de stad werden gediend. Daarna werd hy
wethouder van sociale zaken en de be
drijven. Indien Mr. Wendelaar niet wegens
zijn verblijf in het buitenland afwezig
moest zijn, zou ook zijnerzijds getuigd zyn
van het vele goede, dat hy in het college
van den heer Ringers waar nam. Hij zou
getuig hebben van diens onkreukbaarheid
en grooten trouw aan zijn beginselen.
Ook buiten Alkmaar heeft de overledene
veel goeds van zijn persoon doen uit
gaan, als lid van provinciale staten heeft
hij zijn naam hoog gehouden. In Alkmaar
was hij niet alleen raadslid en wethouder,
maar vervulde hij ook met warme belang
stelling velerlei functies in het private
leven. Stad en omgeving hebben daarvan
de voordeelen getrokken en trekken daar
van nog de voordeelen. Spr. wees op de
groote Alkmaarsche industrie door den
overledene en zijn broer opgewerkt tot een
industrie, die een naam heeft in Neder
land, waarop wij allen trots kunnen zijn.
De heer Ringers stond altijd klaar om
op allerlei geb:ed behulpzaam te zijn. Den
laatsten tijd ging hij zienderoogen achter
uit en werden wij ons bewust, dat wij Jan
Ringers niet lang meer zouden behouden.
Dankbaar zijn wij voor hetgeen hij voor
Alkmaar heeft gepresteerd.
Zich tot mevr. Ringers wendende zeide
spr.: wij weten, dat Jan Ringers als
Christen in den waren zin des woords
r.aar het hoogere leven is overgegaan. Spr.
uitte den wensch, dat de groote belang
stelling op het kerkhof en de vele bewij
zen van belangstelling, die zij mochten
ondervinden, een troost mocht zijn in dit
zoo zware verlies.
Jan Ringers, rust zacht in den Alkmaar-
schen grond, dien Gij altijd zoo lief hebt
gehad.
De heer Dun spreekt.
Namens het hoofdbestuur van de C. H. U.
en namens de kamerkieskring den Helder
en het bestuur van de plaatselijke afdee
ling werd hierna het woord gevoerd door
den inspecteur van het L. O., den heer
Dun. Spr. schetste den heer Ringers als
een man, die gewerkt heeft zoolang het
dag was. Als Christelijk Historisch man,
aldus spr., gevoelde hij zich geroepen uit
te dragen de beginselen die hij zulk een
warm hart toedroeg en van zijn aange
boren liefde voor het Vorstenhuis en
Vaderland te getuigen. Hij was meer de
man van de daad dan van het woord al kon
zy enthousiast woord ons meermalen ver
kwikken en bezielen. Ringers kenmerkte
zich door een onkreukbaar eerlijkheidsge
voel. Sterk was zijn rechtvaardigheidsge
voel ontwikkeld en bovenal was hij over
tuigd dat hij van Gods wege een roeping
had te vervullen. Hij was een man naar
wiens woord werd geluisterd en die door
vriend en tegenstander werd gewaardeerd.
Wij moeten, zoo vervolgde spr., God van
harte danken, voor hetgeen Hij ons in
dezen stillen werker heeft gegeven. Wij
staan niet zonder hoop, omdat wij geloo-
ven in de opstanding.
Een woord van ds. Verwaal.
Mede namens zijn echtgenoote legde ds.
Verwaal van de Kaag een palmtak op het
graf. Hij schetste den heer Ringers als een
broeder die wist wat de vrede des kruises
was.
De heer v. d. Pol sprak namens de ver
eeniging tot bevordering van het christe
lijk onderwijs, waarvan de ontslapene 26
jaar lang bestuurslid en 6 jaar voorzitter
was geweest. Tot het laatste oogenblik
zijns leven bleef hy zich interesseeren voor
de belangen van het christelijk onderwys.
Het is dan ook, zoo zeide spr., met groot
leedwezen dat wij van onzen voorzitter
afscheid moeten nemen.
i is *ch^r v*n oordeel dat hij zyn
taak heeft volbracht. En in wat God doet
hebben wij te berusten. Spr. herdacht den
heer Ringers ook als voorzitter van de
Zondagsschool vereeniging „Laat de Kin-
derkens tot Mij komen."
En hij stelde in warme bewoordingen in
het licht wat de heer Ringers ook voor
deze school was geweest.
Naar spr.'s overtuiging heeft hy dit alles
kunnen doen omdat hy geloofde en ver
trouwde op God. Eersten Paaschmorgen,
den dag van de Opstanding, is hy van ons
heengegaan. Dit zy U tot troost, aldus
eindigde spr. in zijn slotwoord, dat hij
speciaal tot mevr. Ringers had gericht.
Een woord namens het personeel.
Namens het personeel werd het woord
gevoerd door den heer Jan v. Heerden.
Spr. getuigde van de rechtschapenheid van
den overledene, die met zijn personeel
meer als vriend dan als patroon had op
getrokken al kon hij ook vaak zeer streng
zijn. Gy eischte van ons, aldus spr., altyd
onze geheele persoonlijkheid, maar wij
gaven die immer graag, omdat U zelf in de
dingen, die U van ons eischte, zoo uit
nemend voor ging en omdat uw heerschen
in den grond der zaak dienen was. Het
ideaal van ernstigen werkgever heeft U
altijd voor oogen gestaan en in de vele
moeilijke economische jaren, die achter
ons liggen heeft U voor ons met opoffering
van veel tijd en moeite U tevens finan-
cieele opofferingen getroost om aan ons en
onze gezinnen een rustig bestaan te ver
zekeren. Wij zullen dat alles niet vergeten
en steeds van U getuigen als van een
hoogstaand patroon, als van een man, die
ons in veel dingen een voorbeeld is ge
weest. Rust in vrede, Jan Ringers.
Predikant en vriend.
Dr. Krul, predikant te Rotterdam, sprak
hierna als oud-Alkmaarsch predikant en
vriend van de fam. Ringers. Van spr. kon
men niet verwachten een lofrede, zooals
die bij de graven van de Oude Romeinen
altijd werden gesproken. In de eerste
plaats niet uit beklemdheid uit het gevoel
van de majesteit van den dood maar in
de tweede plaats omdat de man, die wordt
uitgedragen, dit niet zou hebben goedge
vonden. Spr. herinnerde aan het woord
van Paulus: Dank God in mij.
Dit beteekent dat de gemeente God
moet danken voor hetgeen Hij gegeven
heeft in den man die van ons is heen ge
gaan in de verzekerdheid des geloofs.
Het woord van troost kan tweeledig zyn.
Ten eerste de humanitaire troost, waar
spr. niets voor gevoelt. Tweedens is er de
troost van het leven na het Paschen, het
lichtfeest tegenover den dood. Jezus leeft
en wij met Hem. Spr. hoopte, dat mevr.
Ringers, de familie en de vrienden het
heengaan van den hun dierbare zullen
zien in het licht van de euwige. Veler
leven is gericht naar het wezen van den
eeuwigen morgen van Jezus Christus onzen
Heer en Heiland. Dit geve ons kracht en
vreugde.
Namens den N. A. P. B.
Mr. Bouman, secretaris van den Ned.
Aannemers- en Patroonsbond in de bouw
bedrijven, legde getuigenis af van de ge
voelens dio de leden van deze organisatie
bezielen. Hij schetste den heer Ringers
als de man die het initiatief heeft geno
men tot een fusie met den patroonsbond en
aannemersbond die naast elkander werk
ten. De werkers in het bouwbedrijf zijn aan
wijlen den heer Ringers veel dank ver
schuldigd. Die dank geldt ook mevr. Rin
gers, van wie bekend is, dat zij haar man
tot grooten steun is geweest. Spr. ver
zekerde, dat de naam van den heer Rin
gers in de historie van de organisatie een
onvergetelijke plaats zal blijven innemen»
De leerlingen uit de hoogste klassen van
de Chr. L. en Ulo scholen zongen hierna
psalm 103 9.
Een dankwoord namens de familie.
De heer Ringers uit Rotterdam sprak
hierna een hartelijk woord van dank voor
de betoonde belangstelling en voor den
door de kinderen gebrachten zang.
Deze zang, zoo zeide spr., lag geheel in
de lijn van onzen overleden broeder.
Weinigen weten dat hij voor zichzelf een
moeilijk leven heeft gehad. Door zijn ge
sloten karakter kon hij stug en stroef
lyken.
Maar als hy voor zich zelf een zaak in
het reine had gebracht en voor zich had
afgebakend dan wist hij niet van terug
wijken. Zijwegen kende hy niet. Dikwijls
was hij voor anderen niet gemakkelijk,
maar het minst gemakkelijk was hy voor
zich zelf. Voor dertig jaar zeide iemand,
die nog niet lang in Alkmaar woonde tot
spr.: Ik ken uw vader en uw broeder,
maar met uw oudsten broer zal ik nooit
eigen zijn. Toen diezelfde man, die in be
ginselen ver van hem afstond, door een
zwaren slag werd getroffen, was mijn
broer de eerste die naar hem toe kwam en
hem vroeg of hy iets voor hem kon doen.
Hierm .de is wel het karakter van mijn
overleden broer getypeerd. De laatste
woorden, die zingende van zyn lippen
kwamen waren: Maar nooit kan het ge
loof te veel verwachten, en in dit onwrik
bare geloof is hy heengegaan. Wij ver
liezen veel in hem. Hij was het, die de
band der familie wist te behouden en wy
zullen dit altijd met dankbaarheid blijven
gedenken.
Slotwoord van ds. Warners.
Ds. Warners las hierna voor uit Ro
meinen 8.
Broeder Jan Ringers zou zeker geen
dank namens de kerk willen aanvaarden
omdat zijn leven gebouwd was op de vrije
genade, die God in Christus hem geschon
ken heeft. Ringers wist, dat alle meneche-
lijke heerlijkheid vergankelijk is en dat
alleen Gods schoonheid is van alle eeuwig
heid. Christus heeft ook den dood over
wonnen, ni&t alleen zijn eigen dood maar
ook die van ons allen en het is van dit
levenselement, waarvan ook broeder Rin
gers heeft willen getuigen. Voor de familie
moge dit de voornaamste troost zijn. Hy
ruste zacht.
Diep onder den indruk verlieten hierna
de talrijke aanwezigen den doodenakker.
