DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
De Belgische regeering haalt bakzeil
Dere Courant word» ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0 25, groote
contracten rabat Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
No 110 Dit nummer bestaat uit twee bladen. Directeur: C. KRAK.
De invloed van de Fransche devaluatie.
Nieuwe belastingen noodig.
Woensdag 11 Mei 1938
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
140e Jaargang
Het mijnongeluk
in Engeland.
79 dooden en 41 gewonden.
De Japanners zetten
troepen aan land bij Amoy.
Positie in Zuid-Sjantoeng
ongewijzigd.
Opstand in Brazilië?
De algemeene toestand.
TOONKUNST-CONCERT
12 Hei 8 uur Harmonie.
Opzienbare arrestatie.
Wachtmeester van de Kon.
marechaussee in arrest
Geen aanslag op koning
Ca rol.
Schot ging toevallig af.
Haile Selassie op weg naar
Genève.
Ouders geven leven van
hun kind uit handen.
Jury besluit tot operatief ingrijpen.
ALKMAARSCHE COURANT.
(Van onzen correspondent).
De Belgische regeering haalt bakzeiL
Dit beteekent, dat zij, voorloopig al
thans, niet meer vasthoudt aan de
eischen welke zij heeft doen gelden in
de financieele Kamercommissie waar de
nieuwe belastingontwerpen werden be
sproken en die door de commissie overi
gens niet werden aanvaard, behalve dan
het ontwerp tot verhooging van de tol-
en accijnsrechten. Al de andere ontwer
pen werden verworpen en in de plaats
van de mobiele bijtaks die door de
regeering werd voorgesteld heeft de
commissie de wederinvoering goedge
keurd van de oude crisisbelasting, welke
het vorige jaar, even voor de verkiezing
van Van Zeeland, werd afgeschaft.
De eerste minister P. E. Janson heeft, na
•en conferentie met de politieke leiders, aan
de journalisten verklaard dat hij en de mi
nister van financiën gisteren in de Kamer
een verklaring zouden afleggen en zouden
aandringen op de goedkeuring van de twee
boven genoemde ontwerpen waarover een
accoord bestaat. Later zouden dan middelen
worden beraamd om een verder begroo-
tingstekort te dekken en om nog meer be
zuinigingen te vinden. Dit beteekent dus dat
de regeering, zooals gezegd, ballast heeft
uitgeworpen en doet wat eigenlijk iedereen
reeds vroeger had verwacht, namelijk de
plannen aanvaarden van degenen die haar
«igen plannen niet schenen goed te vinden.
Het is niet bijzonder aangenaam voor een
bewindvoerder zich de les te laten lezen,
maar in de huidige omstandigheden is het
voor België schijnbaar beter zich niet te ge
voelig te toonen op dat gebied. De vraag is
nu echter of dit stelsel nog tot iets zal kun
nen dienen, want bij de conservatieve katho
lieken is het streven duidelijk merkbaar een
einde te stellen aan het leven van het kabi
net, omdat zij, zooals wij reeds in een vori-
gen brief hebben gezegd, de gelegenheid
gunstig achten om de socialisten schaakmat
te zeten, door hen verantwoordelijk te stel
len, in de oogen van de openbare meening
voor de huidige moeilijkheden.
De regeering heeft het debat van Dinsdag
teruggebracht tot de minst gevaarlijke ver
houding maar niettemin is uit het debat ge
volgd de kwestie van vertrouwen in de
regeering en zoodoende zal men nu wel spoe
dig weten of de regeering al dan niet de
taak van bewindvoering zal voortzetten in
dezen moeilijk tijd.
Degenen die haar slechts een geringe kans
geven zijn veel talrijker dan de anderen.
En deze kans steunt vrijwel uitsluitend
op de vertroebeling die het gevolg is van de
Fransche devaluatie. De minister van finan
ciën heeft niet geaarzeld van het argument
gebruik te maken in de commissie van
financiën. Hij heeft verklaard, dat de Fran
sche devaluatie voor België zeer ernstig is
en dat er gevaren dreigen langs dezen kant.
Dat er 1.200.000.000 fr. nieuwe belastingen
noodig zijn om een begrootingsevenwicht te
verzekeren dat volstrekt onmisbaar is om
den franc te beschermen, en ook om de
leening van twee milliard te bekomen, waar
over met Neder landsche en Zwitsersche
bankiers werd onderhandeld.
Deze redeneering vindt niet bijzonder veel
weerklank. De tegenstanders van de regee-
ring, openlijke of heimelijke, zooals de heer
Sap, die wel een van de gevaarlijksten is,
verklaren dat wat in Frankrijk gebeurt
eigenlijk als een les zou moeten worden be-
achouwd en dat de voor het bewind verant
woordelijke personen een einde zouden
moeten maken aan maatregelen die zij de
magogisch noemen, omdat juist deze maa -
regelen Frankrijk naar den toestand hebben
geleid, waarin het zich nu bevindt.
Zooals men ziet, is het een kwestie van
politiek beleid, dat wordt gesteld. Het zou
verkeerd zijn te besluiten dat het gaat om
de keus tusschen een politiek van deflatie
en, als tegenstelling, van devaluatie, wan
de huidige regeering in ongetwijfeld een
hardnekkig tegenstandster van eiken maa -
regel die de waarde van den Belgischen
franc eens te meer zou verminderen. In wer"
kelükheid is de openbare meening geneigd
om in het beleid van de laatste jaren op
regeeringsgebied een verspilling te zien die
het land heeft gebracht waar het zich nu be
vindt en die de voordeelen van de devalua
tie gedeeltelijk heeft doen verloren gaan. De
openbare meening wenscht niet wat men
een deflatiepolitiek zou kunnen noemen,
maar een politiek van bezuiniging, die het
zelfde resultaat hebben moet als een politiek
van devaluatie, naar de ervaring heeft ge
leerd, al is zij misschien wat lastiger toe te
passen en vraagt zij ook wat meer tijd van
aanpassing. Zij is alleszins eerlijker tegen
over de massa van de kleine spaarders.
De houding der liberalen.
De houding van de liberalen in de kwestie
van de nieuwe belastingen is vaag. In
den grond zijn zij het met de katholieke
conservatieven eens dat de fiscaliteit te
groot is, maar zij zijn het, die het standpunt
hebben doen zegevieren, dat men niet zoo
hardnekkig moest vasthouden aan bepaalde
plannen, dat men het eens zou kunnen pro-
beeren met de plannen van de leden der
meerderheid zonder wier steun de regeering
het niet kan bolwerken. Nadien kan men
dan wel verder zien.
Deze politieke verwikkelingen missen
eigenlijk in hun bijzonderheden het belang
dat zij voor een buitenlandsch publiek moe
ten hebben om er a«indacht voor te vragen.
Doch het is noodig er eens te meer de aan
dacht op te vestigen, aan den vooravond
van het groote politiek debat in de Belgische
Kamer, omdat er voor een groot deel van
het Belgische publiek, heel wat belangen
aan verbonden zyn. Het spreekt van zelf dat
de huidige toestand een gelegenheid is ge
weest om onder het publiek allerlei geruch
ten te verspreiden, welke verband houden
met een eventueele nieuwe devaluatie van
den Belgischen franc om het betaalmiddel
op eenzelfde peil te brengen als dat van de
zuidelijke buren, die, zoo heet het dan ver
der, tot de beste klanten behooren van Bel
gië. De meest op den voorgrond tredende
Belgische economisten hebben betoogd, dat
de toestand in België thans anders is dan by
de vorige devaluaties, dat er voor niets moet
worden gevreesd, dat de Belgische franc
stevig in het zadel zit, enz. Maar het wan
trouwige publiek weet steeds beter slechte
geruchten te begrijpen dan gunstige. Zoodat
het dadelijk opvalt hoe in velerlei opzicht
het politiek debat in de Belgische Kamer
van beteekenis is te achten ook in algemee-
nen zin.
Betooging verboden.
Zondag moest te Brussel een betooging
plaats hebben van het zoogenaamde een
heidsfront van de belastingbetalers en han
delaars. De minister van binnenlandsche
zaken, namens de regeering, heeft den bur
gemeester verzocht de betooging te verbie
den, wat deze dan ook heeft gedaan, de be
velen uitvoerende zonder er verantwoorde
lijkheid voor op te nemen. De betooging
ging tegen de regeering, tegen de nieuwe be
lastingen. In werkelijkheid hadden de
rexisten zich meester gemaakt van de betoo
ging om het de regeering moeilijk te maken.
Dat is oppositiepolitiek. Degrelle had het
zoo aan boord gelegd dat denzelfden avond
in de Schaarbeeksche Wielerbaan een mee
ting van hem zou plaats hebben. De regee
ring heeft gemeend een deuk aan de vrijheid
te moeten geven om reden dat tegenbetoo-
gingen waren aangekondigd en de orde
moest worden verzekerd. Dat heeft nog wat
leven in de brouwerij gebracht. Het ken
schetst tevens een atmosfeer die opnieuw
schetst tevens de atmosfeer die opnieuw
Gisteravond is officeel medegedeeld,
dat 79 mijnwerkers om het leven zijn
gekomen in de mijn Markham te Duck
Manton in Derbyshire.
De aanvankelijke hoop, dat nog een be
trekkelijk groot aantal mijnwerkers uit de
mijn gered zou kunnen worden, is dus he
laas niet in vervulling gegaan.
De telefonische verbinding, welke eerst
nog intact was, is door een nieuwe instor
ting verbroken en de mannen, die nog be
neden waren, werden door deze instorting
volkomen geblokkeerd. Zy moeten betrek
kelijk spoedig den verstikkingsdood zyn ge
storven.
Behalve de 79 dooden, zijn nog 41 mijn
werkers met brandwonden overdekt of
lijdende aan de gevolgen van vergiftiging
naar het ziekenhuis te Chesterfield ge
bracht.
Een der reddingsmanschappen, die het
eerst in de mijn, welke ongeveer 800 M.
diep is, afdaalde, verklaarde later: „Het
was ons bijna te zwaar, maar als dronken
wankelden wy verder, struikelende over de
lijken. Op handen en voeten kropen wy ten
slotte voort, tot wij er in slaagden, het ein
de van de schacht te bereiken. Hier zakten
we in elkaar. We werden naar het zieken
huis gebracht".
Uit Amoy wordt vernomen, dat, na
bombardement der stad door verschei
dene Japansche oorlogsschepen, de Ja
panners een troepenafdeeling hebben
ontscheept.
Het Chineesche garnizoen heeft te
genaanvallen gedaan; niettemin konden
twee groepen Japansche mariniers, ter
sterkte van 1200 man, zich handhaven.
In een Japansche mededeeling wordt
gemedl, dat het Oostelijke deel van het
eiland Amoy door de Japansche lan
dingstroepen is bezet. Deze troepen ver
dreven de in de loopgraven verschanste
Chineesche troepen.
In de buitenlandsche concessies op
het eilandje Koelangsoe, dat niet direct
bedreigd wordt, is het kalm.
De Chineezen hebben, naar zij melden,
ruim 100 Japanners gedood en 755 gevangen
genomen.
In de stellingen der Chineezen en
Japanners in Zuid-Sjantoeng is geen
verandering gekomen. In West Sjan-
toeng trachten de Japanners het Kei-
zerkanaal over te steken, doch de Chi
neezen hebben dit tot dusver weten te
beletten.
In Zuid-Oost Sjansi bevinden zich thans
geen Japansche troepen meer, aangezien het
Sakai-detachement zich in Oostelijke rich
ting teruggetrokken heeft, na in een reeks
gevechten met de Chineezen 5000 man te
hebben verloren.
Gisteravond is een handgranaat geworpen
van het dak van een warenhuis aan de Nan
king Road te Sjanghai, tengevolge waarvan
zeven Chineezen gewond werden. De inter
nationale politie en Britsche militairen zet
ten de wijk af en stelden een onderzoek in,
dat evenwel geen resultaat opleverde.
In een bericht uit Rio de Janeiro
wordt gezegd, dat militairen in opstand
zijn gekomen en dat zij door burgers
worden gesteund.
Fascistische revolutie?
Volgens een bericht uit Montevideo (Uru
guay) aan het dagblad El Dia zou de regee
ring van Vargas omver geworpen zijn door
Fascisten.
Over deze kwestie
wordt vandaag gestemd.
van vertrouwen
Red. A. C
Alkmaar, 11 Mei.
De Volkenbondsraad, die op het oogenblik
in Genève bijeen is en onder de meest on
gunstige omstandigheden moet beraadslagen
nog nimmer heeft de wereld zóó weinig
vertrouwen gehad in dit ideëele instituut!
krijgt een zeer interessante puzzle te be
handelen: de Negus van Abessinië is naar
Genève gegaan, om zijn Abessynsche zaak
persoonlijk te verdedigen. In feite beteekent
dat een wanhopige poging, die op niets uit
loopt, want Italië bezit Abessinië en de
meest gloedvolle rede van den Negus zal
daaraan niets kunnen veranderen. Slechts
mag men beniewd zijn, hoe de vergadering
op de rede van den Negus zal reageeren.
Dat kan dus nog een pikante aardigheid
worden, vooral omdat verschillende landen
de verovering door Italië hebben erkend!
Intusschen heeft de volkenbondsraad reeds
een pikant gerecht verorberd. In de geheime
zitting van Maandag is het namelijk tot een
scherpen woordenstrijd gekomen, toen Lit-
winof en Jordan, de Nieuw-Zeelandsche
afgevaardigde, beiden het recht van Ethio
pië, om in den raad zitting te hebben, ver
dedigden.
De woordenstrijd werd ontlokt, toen Mun
ters (Letland), die onlangs de erkenning
van het Italiaansche keizerrijk door Letland
arrangeerde, aan den raad vroeg te beslissen
of Ethiopië het recht had deel te nemen
aan de zitting. Litwinof beweerde dat daar
omtrent geen twijfel bestond en Munters
verzette zich door Avenol te verzoeken om
een legale verklaring, waarop Avenol zou
hebben geantwoord met het aanhalen van
het rapport van 1936 van de commissie
voor onderzoek naar de geloofsbrieven,
waarin wordt gezegd, dat er twijfel bestaat
of de negus Ethiopië nog wel onder zijn
controle heeft. Litwinof hield vol, dat de
Ethiopiërs het recht hebben om met dezelf
de rechten zitting te hebben als de andere
leden. Jordan stemde daarmede in, doch
Komarnicki, Polen, verwierp dit argument.
Halifax en Zonnet zouden zich niet in den
woordenstrijd hebben gemengd, terwijl an
dere leder, een compromis voorstelden.
De geheime zitting van den raad is om
20.35 geëindigd, blijkbaar zonder het Ethio-
pich probleem tot oplossing te brengen. Een
der gedelegeerden zeide na de zitting: „Wij
hebben een accoord opgesteld, maar kwa
men niet tot een overeenkomst daarom
trent." Men neemt daarom aan, dat Litwinof
zijn standpunt handhaaft.
Naar verluidt, zou na de uitvoerige dis
cussie besloten zijn de gedelegeerden van
den Negus uit te noodigen zitting te nemen
aan de tafel van den raad bij de behande
ling van de consequenties der tegenwoordige
situatie in Abessinië, zulks in hun kwaliteit
van vertegenwoordigers van keizer Haile
Selassie en niet als vertegenwoordigers van
Abessinië.
Hitier is terug in Berlijn! Gisteravond om
kwart voor elf is hy aan het Lehrter-station
aangekomen. De laatste 17 K.M., van Wann-
see tot het station, had de trein gereden door
een haag van fakkeldragers!
Op het station werd Hitier begroet door
alle hooge autoriteiten van staat, party en
leger, onder leiding van Göring. Deze hield
een toespraak, waarin hy zeide, dat het ge
heele Duitsche volk zeer gelukkig is, nu de
Führer weer in het land is. Het volk heeft
met warm hart gadegeslagen, hoe zyn leider
de gast van het bevriende Italiaansche volk
geweest is. Het is dankbaar voor de groote
gstvrijheid, die de koning en keizer den
Führer heeft betoond. Vooral echter, aldus
Göring, hebben de harten sneller geklopt,
toen gij en de Duce de wederzijdsche vriend
schap met woorden bezegelden. De vriend
schap der leiders is de vriendschap van de
volken. En wanneer gij eeuwigen vrede af
kondigt en de Duce bevestigt dien, dan zal
ook deze vriendschap van onze volken
eeuwig zijn. Wij danken God, dat gij behou
den by ons teruggekeerd zijt."
De woorden van Göring werden met groot
gejuich begroet.
Berlijn heeft den Führer nooit een zoo
grootsche ontvangst bereid als thans. De
versiering der stad overtrof den tooi bij
vorige gelegenheden. De weg, dien het ge
zelschap door de stad volgde, was geheel ge
ïllumineerd in verschillende kleuren en toen
Hitier door de Brandenburger Tor reed,
stegen reusachtige fonteinen van vuur op,
die de omgeving hel verlichtten.
Na een zegetocht door de feestelijke ver
sierde straten kwam Hitier by de rijkskan
selarij san. Hy verscheen even later op het
balkon om voor de huldebetuigingen te
danken.
Hitier is dus weer thuis. Hy kan vandaag
nadenken over wat hy in Italië bereikt
heeft. En waarschijnlijk zal hij nog wel eens
denken aan de zeer duidelijke houding van
den paus, die hem niet heeft willen ontvan
gen. Trouwens, de houding van het Vati-
caan, de berichten in het pauselijke blad en
de rede van den paus zijn met elkaar wel
voldoende geweest, om Hitier te prikkelen.
Men weet, dat de pauselijke rede, waarin
deze doelde op het hakenkruis, dat te Rome
was opgericht op den feestdag van het Hei
lig Kruis, scherpe kritiek heeft gehad in de
Popoio d'Italia. Merkwaardig genoeg, doet
men in religieuze kringen in het Vaticaan
net alsof men geen waarde hecht aan die
kritiek.
Het katholieke blad „Avvenire d'Italia"
schrijft over het jongste bezoek van Hitier:
„Het politieke standpunt is, dat Italië
zekere voordeelen uit de as RomeBerlijn
heeft getrokken, zelfs wanneer de Anschluss,
die laatste vrucht van het Italiaansch
Duitsche pact, niet naar onzen smaak was.
Maar het staat heel anders met de kwesties
van geestelijke orde. Zoo de as een nuttige
basis is voor het scheppen van een nieuwe
internationale orde, zoo vormt toch het
nieuwe germanisme door zijn philosophische
denkbeelden een element van onrust en
verwarring in het historisch proces, dat
anders tot een wonderbare hernieuwing der
christelijke beschaving zou kunnen leiden.
Italië heeft zelfs officieel raadgevingen
van voorzichtigheid aan het bevriende
Duitschland gegeven. De Italiaansche katho
lieken hebben te rechter tijd alarm geslagen.
Zij hadden gehoopt, dat de reis van Hitier
naar Rome een gunstige gelegenheid zou
bieden tot weldoende opheldering. Het is
een harde slag voor hen, deze hoop te zien
verijdeld. De droefheid des Pausen was als
een doorn in het hart van alle zonen van
Italië, die zich het dichtst bij Hem bevinden
en die derhalve Zijn bezorgdheid voor het
lot der Duitsche broeders meer deelen.
De strijd tusschen kerk en staat zal waar
schijnlijk nog sombere bladzijden in Duitsch
land tellen en de ketterij zal tot een onver
mijdelijke verwarring leiden.
Maar elke vermenging van Germanisme
en Romeinschheid wordt afgewezen door het
Italiaansche volk en de nationale regeering,
behoudens onbeduidende uitzonderingen.
Er was in de jongste toasten sprake van
„gemeenschappelijkheid van idealen" en
„gemeenschappelijkheid van denkbeelden".
Deze gezegden gaan niet uit boven de ge
wone exaltatie van „discipline, moed en vast
beradenheid", zooals ze ook niet uitgaan
boven de autoritaire analoge opvatting, die
echter niet identiek is met het nationale
leven en de organisatie van den staat".
Voorverkoop toegangskaarten ér f 1.00
bij OOIJEVAAR, Riteevoort 1.
Door de Militaire Justitie is gear
resteerd en naar het Huis van Bewaring
te 's-Hertogenbosch overgebracht de
wachtmeester van de Koninklijke Mare
chaussee van de Weert, thans in
Terneuzen, vroeger in Oss.
Wachtmeester van de Weert heeft in
dertijd een groot aandeel gehad by het
onderzoek en tot klaarheid brengen van
verschillende misdrijven van de beken
de Ossche bende en behoorde ook tot
degenen, die door H.M. de Koningin
voor zijn verdiensten werden gedeco
reerd.
Reeds eerder waren er aanwijzingen
tegen van de Weert bij de Militaire
Justitie ingekomen, doch deze konden
niet tot een strafvervolging leiden.
Wel werd van de Weert toen overge
plaatst naar Terneuzen.
Thans zijn echter nieuwe gegevens in
handen der justitie gekomen en deze
hebben tot zyn arrestatie en insluiting
geleid.
In dp nabijheid van koning Carol is
gister een schot gelost, toen de koning
de plechtigheid ter gelegenheid van
het onafhankelijkheidsfeest bijwoonde.
Omtrent dit schot, dat gelost werd in de
nabijheid van koning Carol tijdens de troe
penrevue ter gelegenheid van den onaf
hankelijkheidsdag, kan nog gemeld worden,
dat, hoewel spoedig geruchten de ronde de
den, dat er een poging was gedaan om een
aanslag te plegen op koning Carol, een on
derzoek heeft uitgewezen, dat het schot
zyn oorzaak vond in het feit, dat een in
burger gekleed inspecteur van politie, die
een revolver in zijn zak droeg, in het ge
drang geraakte, waarbij per ongeluk de
revolver afging. De inspecteur werd zelf in
zijn been gewond.
De behandeling van de kwestie van de
erkenning van het Italiaansche imperium
is gisteren uitgesteld en zal nu Donderdag
in de vergadering van den Volkenbonds
raad aan de orde zijn.
Haile Selassie heeft gisteravond Londen
verlaten en is op weg naar Geneve.
Naar te Geneve verluidt zal de negus per
soonlijk het woord voeren in den Volken
bondsraad, wanneer Lord Halifax de be
sprekingen over het Abessijnsche vraagstuk
Donderdag a.s. zal hebben geopend.
Twee lot wanhoop gedreven ouders, de
heer en mevrouw Colan uit Chicago, hebben
de zwaarste beslissing van hun leven geno
men. Na langdurige besprekingen hebben
zy n.1. besloten het leven van hun vijf we
ken oude dochtertje Heltine afhankelijk te
stellen van de uitspraak van een jury, be
staande uit twaalf mannen der wetenschap.
De oogen van het kind $aren door onge
neeslijk kankergezwel aangetast en de eeni-
ge mogelijkheid om het meisje in het leven
te houden bestond in een operatief ingrijpen
tengevolge waarvan het kind
evenwel de moeten missen.
De jury, welke de zware verantwoorde
lijkheid op de schouders was gelegd om te
beslissen over leven en dood, heeft in Gar-
field Park Hospital langdurig van gedach
ten gewisseld. De meeningen liepen uiteen.
Tot de jury behoorden drie rabbijnen, ze
ven oogspecialisten, een hersen specialist en
een specialist op het gebied van X-stralen.
De vader van het meisje drong er by de
jury op aan, alles in het werk te stellen om
zijn dochtertje in het leven te nouden.
Daarentegen betoogde de schoonvader van
den heer Colan, dr. Herschman, dat t men
schelijker zou zijn het kind te laten sterven.
Ten slotte besloot de jury tot operatief
ingrijpen. Reeds is het linkeroog verwijderd.
Volgens de dokter heeft de kleine patiënte
der*- operatie goed doorstaan.
